My Life Update

ကျန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပိုင်းတွေမှာ ကိုယ့်ရဲ့ပြောင်းလဲမှု တိုးတက်မှုနဲ့ ရှေ့လျောက် ကိုယ့်ဘဝ ခရီးအကြောင်းတွေ sharing လုပ်ဖို့ ဒီပေချ့်လေးကို ပြန် အသက်သွင်းဖြစ်ပါတယ်။

ကလေးအမေဖြစ်သွားပြီးနောက်ပိုင်း ကိုယ့်သမီးလေးအတွက် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပိုတိုးတက်ချင်လာတယ်။ ကလေးတွေ အကြောင်း ပိုသိချင်လာတယ်။အကူညီ လိုအပ်နေတဲ့ မိခင်တွေကို ကူညီပေးနိုင်ချင်လာတယ်။ကိုယ့် ဖြတ်သန်းမှုနဲ့ ဆင်တူ ကြုံတွေ့နေကြတဲ့သူတွေ ရှိရင် သူတို့တွက် sharing လုပ်ပေးနိုင်ချင်တယ်။

ကိုယ့် ဖြတ်သန်းမှုလို့ ပြောရင် စင်ကာပူကို ရောက်တာ ၁၅နှစ်၊ ကိုယ့် အသက်က လက်ရှိ ၃၈နှစ် မှာ။လက်ရှိပိုင်ဆိုင်နေတဲ့ ဘဝ က ဟိုးငယ်ငယ်တုန်းတည်းက မသိစိတ်က ဆွဲဆောင်ထားခဲ့ပြီးတဲ့ အရာတွေဆိုတာ သတိထားမိတာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၃-၄ နှစ်လောက်ကမှပါ။စောစောသာ ကြိုသိရင် ပိုပြီး လုပ်နိုင်မှာတွေ အများကြီးရှိတယ်ဆိုပြီး အားမလိုအားမရ ဖြစ်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စတိုင်းက အကျိုး နဲ့ အကြောင်းနဲ့မို့ လက်ရှိ အနေထား ကို လက်ခံလိုက်ရတယ်ပေါ့။

ဥပမာပြောရရင် ၁၀တန်းအောင်တော့ ကိုယ့်စိတ်ထဲ တကယ် တက်ချင်တာ အင်ဂျင်နီယာလိုင်း ဖြစ်ပေမယ့် အဲ့အချိန်က hot ဖြစ်တဲ့ Eco ကို ပထမဦးစားပေး ရွေး မိတော့ Eco နဲ့ကျောင်းပြီးခဲ့တယ်။အစက day ကျောင်း လျောက်ခဲ့ပေမယ့် အဲ့အချိန်ရဲ့ လောကဓံကြောင့် အဝေးသင် ဖြစ်သွားခဲ့ပြန်ရော။အဝေးသင်ဆိုတော့ ကိုယ်တွေ ခေတ်က အနီးကပ် ၁၀ရက်တက်ပြီး စာမေးပွဲ ဖြေရတာဆိုတော့ ကြားချိန် အားနေချိန်ကို လူကြီးတွေက အအားမထားပဲ အဒေါ် အစိုးရရုံးမှာ နေ့စားနဲ့ အလုပ်ဝင်/သင်ရတယ်။ အဲဒီ အချိန်တုန်းက နေ့စားဝန်ထမ်း လစာ က ၁ရက်ကို ကျပ် ၁၀၀ .. ရက် ၃၀ မှာ စနေ တနင်္ဂနွေ ၄ပတ်ကို နှုတ်တော့ လစာက လစဥ် ၂၄၀၀ ကျပ် လောက် ရတာ။ ပြီးတော့ အစိုးရ ရုံး ထုံးစံ ဆန်ဆီ စတာတွေ ရောင်းစားပြီး တလ ဝင်ငွေ ၅၀၀၀/၆၀၀၀ ကျပ်လောက် ရခဲ့သည်ပေါ့။အဲဒီအချိန်ရဲ့ ဘဝကတော့ ကျောင်း စာမေးပွဲနီးရင် ကျူရှင်နဲ့ အနီးကပ် ကျောင်းတက်ပြီး စာမေးပွဲ ဖြေ ဒီလိုနဲ့ Eco ဘွဲ့ ရ .. ဘွဲ့ရပြီးနောက် အဲ့အချိန်ရဲ့ trend အရ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတွေ တက် autocad, photoshop စသည်ဖြင့်တွေ တက် ။အဲဒီလိုကနေ အစ်မဝမ်းကွဲဆိုင်မှာ ကွန်ပျူတာ နဲ့ design ကို ကူ။ နောက် အစ်မလုပ်သူ စင်ကာပူထွက်လာတော့ အဲ့ဆိုင်လေး လက်လွှဲယူ သူငယ်ချင်း ၂ယောက် တူတူလုပ်ကြ။ ဒါပေမယ့် မီးအချိန်မမှန် ဒုက္ခတွေပေးတော့ ရေရှည် မရပ်တည်နိုင် ရာက အစ်မသွားတဲ့နောက် လိုက် စင်ကာပူကို ၂၀၀၈ မှာ ရောက်။

စင်ကာပူရောက်တော့ မြန်မာနိုင်ငံက ဘွဲ့လေး ကယ်ပြီး spass လျောက်ခွင့်ရ အလုပ်ကျ ဘွဲ့နဲ့မဆိုင်သော autocad/draftperson အလုပ်နဲ့ စ။ နောက်တလုပ်ပြောင်းတော့ သူဌေးကျေးဇူးနဲ့ BCA diploma တက်ခွင့်ရ engineer လမ်းကြောင်းပေါ် ရောက် .. တိုတိုပြောရရင် လက်ရှိ transport engineer position နဲ့ အလုပ်လုပ်ခွင့်ရနေတယ်ပေါ့။

အရှေ့က စာ ပြန်ကောက်ရရင် ကိုယ့် မသိစိတ်ထဲက ဆွဲဆောင်ထားပြီးသား ဖြစ်တဲ့ engineer ဆိုတာကို ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်ဆိုတာပါ။ ဆိုလိုရင်းက ကျမတို့ ကိုယ့်စိတ်ကိုသေချာသာ အစတည်းက သိရင် ကိုယ် လိုချင်တဲ့ ပန်းတိုင်ကို ရောက်ဖို့ နှစ်တွေ အများကြီး ချုံ့နိုင်မှာသေချာတယ်။ ခုဆို ကိုယ့်မှာ သမီးလေးလဲရှိနေပြီဆိုတော့ ကိုယ့်ရဲ့ next generation ကို ကိုယ့်တုန်းကလို တွေဝေမှုတွေနဲ့ မကြီးပြင်းစေချင်ဘူး။ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့ လမ်းကြောင်းဖောက်ပြီး လျောက်ခိုင်းမှာမျိုး မဟုတ်ပဲ သူတို့ စိတ် သူတို့ သိ သူတို့ ကိုယ်ပိုင် အသိဥာဏ်နဲ့ ရွေးချယ်မှုတွေ လုပ်နိုင်ဖို့ ပံ့ပိုးပေးချင်တာမျိုးပါ။

perfect ဆိုတာ မရှိနိုင်ဘူးမို့ အကောင်းဆုံးကြိုးစားပြီး သင်ယူမယ် ပြန်ပြီး sharing လုပ်မယ်ဆိုတာ ခု page ပြန်အသက်သွင်းရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ပါပဲ။

ကျေးဇူးတင်တဲ့စိတ်

 ဒီနေ့ ငယ်တုန်းက ကိုယ့်ကို ထိန်းပေးခဲ့တဲ့ အဒေါ် အမေ့ ညီမက ကိုယ့်ကိုလာပြီး ကိုယ့်အဖေအမေက စလို့ ကိုယ့်ကိုပါ ကျေးဇူးတင် အမှတ်ရနေကြောင်း လာပြောတယ် .. အဲဒီ အချိန်မှာ ခံစားလိုက်ရတာက ရင်ထဲ နွေးသွားတဲ့ ခံစားမှုပဲ .. ကိုယ်ကလဲ တပြန် ငယ်တုန်းက ထိန်းကျောင်းပေးခဲ့ ချစ်ခင်ပေးခဲ့တာတွေ အတွက် ကျေးဇူးသိပ်တင်ကြောင်းနဲ့ အဖေနဲ့ အမေ ကိုဗစ် ဒဏ်ခံရတုန်းက အဒေါ် နဲ့ ညီအစ်မတွေ မိသားစုက ကြည့်ရှု စောင့်ရှောက်ကူညီပေးခဲ့တာတွေကို အမြဲ သတိရ ကျေးဇူးတင်နေကြောင်း အပြန်အလှန် ပြော ဖြစ်ကြတယ် .. သိပ်ကို ကြည်နူးကျေနပ် စရာကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ပဲ .. မြန်မာနှစ်သစ်ကူးမှာ ကြည်နူးစရာတွေနဲ့ ကြိုဆိုလိုက်ပါတယ် .. 

အဲဒီကနေ ဆက်စပ်တွေးမိတာက ကျေးဇူးတင်စိတ်နဲ့နေရတာ ကောင်းလိုက်တာပေါ့ .. ကျေးဇူးတရားတွေကို တစိမ့်စိမ့် တွေးရင် ကြည်နူးလာရတာ .. 

တကယ်တမ်းစဥ်းစားကြည့်တော့လဲ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ကျေးဇူးတင်စရာတွေများလိုက်တာ .. အနီးအဝေးလူပုဂ္ဂိုလ်တွေ မိသားစု, ဆွေမျိုးသားချင်းတွေ, သူငယ်ချင်း မိတ်ဆွေတွေ, ဆရာတွေ ဒါတွေက ကိုယ်နဲ့ လူချင်း ပေါင်းသင်းဆက်ဆံကြပြီး ကျေးဇူးတင်ရတာ .. ခုဆို အွန်လိုင်းကနေ သင်ဆရာ မြင်ဆရာတွေ ပါရှိလာပါရော .. အဲလို ကမ္ဘာကို ကွန်ပျူတာကနေ ပတ်ပြီး သင်တန်းတွေ သင်ခွင့်ရတာ, ဘွဲ့ ဒီဂရီတွေ ယူခွင့်ရတဲ့ အခြေအနေကလဲ ကျေးဇူးတင်စရာ .. အဲလို လွယ်လွယ်လေး သင်ခွင့်ရဖို့ ပစ္စည်းတွေ application တွေ ရှိနေတာ တီထွင်ပေးကြ ထုတ်လုပ်ပေးကြသူတွေကလဲ ကျေးဇူးတင်စရာ .. အဲဒီ ပစ္စည်းတွေနဲ့ပဲ ကမ္ဘာအနှံ့ရောက်နေတဲ့ ချစ်ခင်ရသူတွေဆို ဆက်သွယ်ခွင့် မြင်တွေ့ခွင့်ရတာလဲ ကျေးဇူးတင်စရာ ..‌ ခွေးလေး ကြောင်လေးတွေက အစ သစ်ပင်တွေအပါ သဘာဝ လောကကြီးကိုလဲ ကိုယ့်စိတ်ငြိမ်းချမ်းရာတွေ ခံစားမိစေလို့ ကျေးဇူးတင်ရပြန်တာ ..

မိဘတွေ မောင်နှမ သားချင်းတွေ ကျန်းမာနေတာ .. သူငယ်ချင်း မိတ်ဆွေ ကောင်းတွေ ရှိနေတာ .. ချစ်ရတဲ့ မိသားစုနဲ့ အတူရှိနေခွင့်ရတာ .. ကိုယ့် အပေါ် ချစ်ခင်ကြသူတွေ ပေါများတာ .. အိုး .. အသက်ရှုတိုင်း ကျေးဇူးတင်စရာတွေ ပြည့်နေတာပဲ .. အထူးသဖြင့် ကျေးဇူးတင်တတ်တဲ့စိတ်ကို ထားတတ်အောင် သင်ကြားပေးတဲ့ ဆရာတွေကိုလဲ သိပ်ကျေးဇူးတင်ရတာပါပဲ .. ကျေးဇူးဆိုတာ စိတ်ထဲ ဒီတိုင်း တင်နေရတာထက် ကာယကံရှင် ကို ကိုယ်တိုင် ဖွင့်ဟ ကျေးဇူးတင်ရတာ ၂ဦး၂ဖက်လုံးအတွက် အင်အားတွေ ပေးစေလို့ ထုတ်ဖော် ကျေးဇူးတင်ကြပါလို့ ဒီပို့စ်လေးနဲ့ တိုက်တွန်းချင်ပါတယ်ရှင် .. ကိုယ်လဲ ခုထက်ပိုပြီး ကျေးဇူးတရားတွေ ဆင်ခြင်ရင်း ထုတ်ဖော် ပြောသွားမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ် .. 

နှစ်သစ်မှာ ကျေးဇူးတရားနဲ့ နားလည်မှုတွေ ပိုမိုထားရှိနိုင်ကြပါစေ .. 

လနဲ့ ကြယ် နီးတဲ့ နေ့ (၂၄-၃-၂၃)

 ဒီနေ့ သောကြာကြယ် Venus နဲ့ လတို့ ကောင်းကင်မှာ တော်တော် နီးစပ် နီးကပ်နေကြောင်း လူအများကြီး ရှဲကြတယ် .. အဲထဲမှာ ဘယ်လိုထပ်တွေ့ရလဲဆိုရင် တချို့က ကောင်းသော အပြောင်းလဲ ကောင်းသော အရာတွေ လာနေပြီ ရှေ့မှာ ကြိုနေပီလို့ ဆိုကြပြီး တချို့ကျ ဒါ မကောင်းတာ ပျက်စီးရာတခုခု ဖြစ်တော့မယ့် နိမိတ်လို့ ဆိုကြပြန်တယ် .. အဲလိုတွေ မြင်ပြီး ကိုယ့်စိတ်ထဲ ဖြစ်လာတာကတော့ ကိုယ်ကြိုဆိုနေတဲ့ အရာတွေ ရှေ့မှာ စောင့်နေမှာပဲ ဒါကြောင့် ကိုယ့်စိတ်ကို ကောင်းသော အတွေး အမြင် ဝန်းကျင်မှာ ရှိနေမှပဲ ဆိုတဲ့ သတိရစေတယ် .. ပြီးတော့ ဒီနှစ်ပိုင်းတွေထဲ လုပ်မိတဲ့ အလေ့အကျင့်တွေ အရ လဲ ကိုယ့်စိတ်ရဲ့ ထူးဆန်းပုံတွေကို သတိထားမိလာတယ် .. ကိုယ့်စိတ်ထဲ ရှေ့မှာ ကောင်းခြင်းတွေပဲလို့ ယုံကြည်ထားတဲ့သူအတွက် သူ့စိတ်ဟာ ကြည်နူးတက်ကြွနေမယ် .. ဒါဟာကောင်းတဲ့ frequency မှာ ရှိနေတဲ့သဘောမို့ ကောင်းသော အရာတွေကို ဆွဲဆောင်ပြီး ဖြစ်နေတယ် .. ဒုက္ခတွေတော့ ဖြစ်တော့မယ်လို့ တွေးမိသူတွေအတွက်ကျ ပူပန်သောကတွေများတဲ့ စိတ်ဖြစ်နေတဲ့အတွက် အကျိုးမပြုတဲ့ အရာတွေကို အလိုလို ဆွဲဆောင်မိပြီး ဖြစ်နေပြန်တယ် .. ဘယ်အရာကို ရွေးချယ်မယ်ဆိုတာ ကိုယ်စီရွေးချယ်ခွင့်ပါပဲ ..

ကျမတို့က ကိုယ်တိုင်ကစလို့ ပြုပြင် ပြင်ဆင်ပြီးမှ တပါးသူကို ကူညီနိုင်မှာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကိုယ့်စိတ်အင်အားကို အားကောင်းနေအောင် အရင်လုပ်ဖို့လိုအပ်ပါတယ် .. သူများကို ကူချင်ရင် ကိုယ်တိုင်က အရင် သန်မာနေရပါမယ် .. အဲဒီကနေတဆင့် ကိုယ့် မိသားစု အသိုင်းဝိုင်း ဆွေမျိုးတွေနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ချဲ့ထွင်ကူညီနိုင်မှာ ဖြစ်တယ် .. ကိုယ့် ကိုယ်နဲ့စိတ် အခြေနေ မြင့်နေမှ တပါးသူကို ဆွဲတင်နိုင်မှာ ဖြစ်ပြီး ကိုယ်မသန်မာရင် သူများဆွဲချတာ ခံရနိုင်သလို အောက်ကို ပြုတ်ကျသွားနိုင်ပါတယ် .. 

ကျမတို့ ချစ်တဲ့ ဝန်းကျင်က သူတွေကို ကူညီနိုင်ဖို့ ကိုယ့်ကို အရင် ကုစားကြရအောင် .. ကိုယ့်အတွေးတွေကို ကောင်းသော ပြောင်းလဲခြင်းတွေဆီပဲ စိတ်နှစ်ထားပြီး နိုင်တဲ့တာဝန်ကို အစွမ်းကုန် ထမ်းကြရအောင် .. 

"ဘယ်အရာကို ရွေးချယ်မယ်ဆိုတာ ကိုယ်စီရွေးချယ်ခွင့်ပါပဲ .."

photo credit: https://www.facebook.com/photo/?fbid=3472156196399155&set=pcb.3593831247507058

ရယ်မောခြင်း ပျော် ရွှင်မှု ရာခိုင်နှုန်း

ရယ်ခြင်း ဘယ်နှစ် မျိုး ရှိမလဲ .. ဟာသကို ရယ်တယ် စိတ်မြူးလို့ ရယ်တယ် သစ်ရွက်လှုပ်လို့ ရယ်တယ် လှောင်ရယ်တယ် ရွဲ့ရယ်တယ် ရယ်ချင်ဟန် ဆောင်တယ် ..
ကျမတို့ လူတွေ ရယ်မော ခြင်းဘယ်နှစ်မျိုးနဲ့များ ရင်းနှီး ကျွမ်းဝင် ကြလဲ နော် .. ရယ်ရင်း နဲ့ မောသွားရတဲ့အထိ နှစ်နှစ်လိုလို တ နေ့ ကို ဘယ်နှစ် ခေါက်များ ရယ်ဖြစ်ကြလဲရှင် ..
ကျမ က တော့ ထင်မိတယ် .. စိတ် ပျော် နေ မှသာ ရယ် စရာကို ရယ်မိမှာလို့လေ .. စိတ်သာ မပျော်နေတဲ့အချိန် ဘေးနားက လူတွေ ဘယ်လို ပျော်စရာတွေ နဲ့ ရယ်မော နေပါစေ ကိုယ့်စိတ်ရဲ့ အလိုမကျမှုကြောင့် တပါး သူရယ်သံဟာ ကိုယ့် အတွက် အ နှောင့် ယှက် တောင် ဖြစ် နေနိုင်တာမလား .. အဓိက က တော့ ကိုယ့် စိတ် ပဲနော် .. ကိုယ့် စိတ် ကျန်းမာဖို့လဲ ကိုယ့်မှာပဲ တာဝန် အပြည့် ရှိတာမဟုတ်ပါလား ..
ကျမက တော့ ဒီနှစ်ပိုင်းတွေ ပျော်ရွှင်ချိန် တွေ များတယ်ရှင့် .. ပျော်စရာတွေ များ နေလို့လား ဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့် တာ မဟုတ်ဘူးနော် .. အရာ အားလုံးက ပုံမှန်ရယ် .. ပိုထူးခြားပျော်စရာ ရယ်လဲ မရှိရပါဘူး .. ဒါပေမယ့်လေ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ပြောင်းလဲ ပြုပြင်မိလိုက်တဲ့အခါ အရာတော် တော်များများက နှစ်လိုဖွယ် ဖြစ် ချစ်ခင်စရာ ဖြစ် အ တွေးလေးတွေကလဲ ပျော်စရာတွေ ဖြစ်ရပါတယ် .. ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်အင်အားကိုလဲ အနှုတ်ဘက်မှာ တာရှည် မ နေ စေပဲ အ ပေါင်း ဘက် ကို ဆွဲခေါ် နိုင် လေ လေ ကိုယ့်စိတ် သဘောလေးကလဲ ရွှင်မြူးသာယာနေ တော့တာပါပဲ ..
ကမ္ဘာကြီး သာယာဖို့ ကိုယ့် လုပ်ပိုင် ခွင့် နည်းနေ သေး တောင်မှ ကိုယ့် အနီးနား ဝန်းကျင်က သူတွေ စိတ်ချမ်းသာ ပျော်ရွှင်ဖို့ ကျမတို့ လုပ်နိုင် နေ သေး တယ် နော် .. ခန လေး နေရင် တောင် ဘာ ဖြစ်မယ် မသိ နိုင် တဲ့ ဘဝကြီးမှာ ကျမတို့ အားလုံး နေထိုင် ကြပါတယ် .. တ ယောက် နဲ့ တ ယောက် တူတူ ရယ် မော ကြရင်း ပျော်စရာ ရာခိုင်နှုန်းတွေ နေ့စဉ် များနေဖို့ တူတူ လေ့ကျင့်ကြရ အောင်ပါ .. ချစ်စရာ ပတ်ဝန်းကျင်က အရာလေးတွေ ကို တူတူ ရေတွက် ကြရင်းလေ .. ကျမ ဝန်းကျင်မှာလား ..
အိပ်ရာက နေ နေ့စဉ် အေးအေး ချမ်း ချမ်း နိုးထရတယ်
အခန်းထဲက အပင် လေးတွေ စိမ်း မြ ရှင်သန် နေတယ်
အခန်းပြင်ကို ပြူတင်းပေါက်က ကြည့်လိုက်ရင် စိမ်း စို နေတဲ့ သစ်ပင် တွေ မြင်ရတယ် ငှက် လေး တွေ မြင်ရတယ်
နေ ရောင်သာ တဲ့နေ့တွေ မှာ ကိုယ့် အသုံးဆောင် တွေကို နေပြ လို့ ရတယ်
မိုးအုံ့ မိုးရွာရင် အေးချမ်းနေလို့ နေလို့ အရမ်းကောင်းတယ်
မိဘ တွေ ကျန်းမာ နေလို့ အရမ်းဝမ်းသာစရာ ကောင်းတယ်
ကိုယ့် ချစ်ရ သူ တွေ နဲ့ ကိုယ်တိုင် ကျန်းမာနေလို့ ပျော်စရာကောင်း တယ်
အများကြီးပဲ ချစ်စရာတွေ ရေတွက်စရာ ရှိနေ သေးလို့ အရမ်း ပျော်စရာကောင်းတာပဲ
ဒီစာ ဖတ်ပြီးသွားသူတွေ ဆက်လက် ရေတွက် ပေး ကြပါနော် ..
ခုလို ပျော်စရာတွေ ရေတွက် တတ်ဖို့ လေ့ကျင့်ပေးတဲ့ ဆရာတွေအားလုံးကို ဦး ညွှတ်ပါတယ်ရှင် .. <3
မိုးခါး

2019 Eclipse

Welcome 2020!

၂၀၂၀ ပိုမိုကောင်းမွန်မယ့် နှစ်သစ်ကို ကြိုဆိုပါတယ် .. လုပ်စရာတွေရှိတယ် လုပ်ရမှာတွေ ရှိတယ် လုပ်ချင်တာတွေ ရှိတယ် .. အပျင်းတစ်တဲ့အကျင့်ဆိုးလဲရှိသေးတယ် ..
လာမယ့်နှစ်တွေမှာ ပို ပို ပြီး ကောင်းဖို့ ကြိုးစားမယ် စိတ်ကော လူကော ..
စာတွေ ပြန်ရေးဖို့ ကြိုးစားမယ် .. စာတွေ ပိုဖတ်ဖို့ ကြိုးစားမယ် .. ဘဝ အတွက် ဖြည့်ဆည်းမယ် သံသရာအတွက် ဖြည့်ဆည်းမယ် .. လက်မှုလေးတွေလဲ သင်ပြီး လုပ်မယ် .. အသားအရည် ထိန်းရမယ် .. ရေပိုသောက်ရမယ် .. အသီးအရွက်ပိုစားရမယ် .. အစားအသောက်လျော့မယ် ..

ဘလော့ကနေ ပျောက်နေတဲ့ အတောအတွင်း ကိုယ့်ရဲ့ Achievement တွေက -
- BCA Diploma
- BSc Construction Management ရတယ်
- အလုပ်သစ် ပြောင်းဖြစ်တယ်
- ခရီးတွေ ထွက် ဖြစ်တယ်
- မိသားစု အသစ် ထပ်ရတယ်

Goals for 2020
- ခရီးတွေ ပိုထွက်ရန် .. စိတ်ရော ကိုယ်ရော ကျန်းမာနေဖို့ (ကိုယ်ကော ကိုယ့်မိသားစု ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်) ကြိုးစားရန်
- လေ့ကျင့်ခန်း အနည်းဆုံး တပတ် ၃ရက် လုပ်ရန်
- ရေ အသီးအရွက် ပို စားသုံးရန်
- ထမင်း သကြား Junk food ရှောင်/လျော့ရန်
- အလုပ်မှာ ပိုကောင်းမွန်သော နေရာရောက်ဖို့ ကြိုးစားရန်
- chartership/membership တခုခု join ရန်
- software တွေ ပိုမို လေ့လာရန်
- လုပ်အားပေးတွေ ကူညီလုပ်ကိုင်ရန်
- မိသားစုနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အကျိုးပြုဖို့ ကြိုးစားရန်
- လက်မှုလေးများ လုပ်ရန် .. စာ ပုံမှန် ပြန်‌ေရးရန် .. အလုပ်ပိုကြိုးစားရန် ..

 အချုပ်အားဖြင့် ‌ေကာင်းမှုကောင်းကျိုးမှန်သမျှ ပိုလုပ်နိုင်ပီး မကောင်းမှု‌ေတွ ကြိုးစားရှောင်ရှားရန် ..

နှစ်သစ်မှာ ကမ္ဘာသူကမ္ဘာသား အပေါင်း ‌ေပျာ်ရွှင် ကျန်းမာ လိုရာ ပြည့်ကြပါ‌ေစ .. အဆိုးကံများမှ ‌ေဝးပြီး ကံ‌ေကာင်းခြင်း‌ေတွ ပြည့်စုံကြပါ‌ေစ .. မြန်မာပြည်ကြီး ငြိမ်းချမ်းပါ‌ေစ .. ပြည်သူ‌ေတွ ‌ေအးချမ်း သာယာ‌ေပျာ်ရွှင်နိုင်ကြပါ‌ေစ .. ချစ်ခင်ရတဲ့ မိဘများ မိသားစုဝင်များ အန်တီစု နှင့် တကွ သူငယ်ချင်း မိတ်‌ေဆွ များ ပါ ကျန်းမာပါ‌ေစ အသက်ရှည် အနာမဲ့ ပါ‌ေစ .. ‌ေမတ္တာခြုံ လုံကြပါ‌ေစ ..

‌ေပျာ်စရာနှစ် ၂၀၂၀ ဖြစ်ပါစေ ..

Singapore countdown event at Marina Barrage

အဆံုးသတ္ေပးပါ .....

ေတာ္ၾကပါေတာ့
တိုက္ေနၾကတဲ့ စစ္ေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ထားရွိေနတဲ့ အမုန္းတရားေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
လြဲမွားေနတဲ့ နားလည္မႈေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ၾကားခံေနတဲ့ ေတြေ၀ျခင္းေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ၾကီးမားေနတဲ့ အာဃာတေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
မဆံုးႏုိင္တဲ့ တုန္႕ျပန္မႈေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ေထာင္လႊားေနတဲ့ မာန္မာနေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ျပသေနတဲ့ အာဏာၾကီးမႈေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ၾကြား၀ါေနတဲ့ မရွိျခင္းေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့ ...။
ေတာ္ၾကပါေတာ့ ...။
ေတာ္ၾကပါေတာ့ ...။

တခ်က္ေလး နားစြင့္ၾကည့္ပါ
မိဘမဲ့သြားတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ ငိုေၾကြးသံ ...။

တခ်က္ေလး နားစြင့္ၾကည့္ပါ
သားသမီးမဲ့သြားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ငိုရိႈက္သံ ...။

တခဏေလး ခံစားၾကည့္ပါ
ဓါးစားခံ ဘ၀ေလးေတြရဲ႕ နာၾကင္ငိုညည္းသံ ...။

တခဏေလး ခံစားၾကည့္ပါ
ေျမစာပင္ေလးေတြရဲ႕ အနင္းခံ ဘ၀ဒဏ္ ...။

တခ်က္ေလးပဲ ေတြးၾကည့္ေပးပါ
ကိုယ္သာ
သူတို႕ေနရာ
တခဏတာ ...။

ဘာအတြက္ ရန္ေတြျဖစ္ၾကသလဲ
ဘာအတြက္ နားလည္မႈေတြလြဲၾကသလဲ
ဘာအတြက္ မ်က္ရည္က်ငိုေၾကြးၾကရသလဲ ...။

တခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ကေတာ့
တိုေတာင္းလြန္းတဲ့ လူ႕ဘ၀ခဏတာဆိုတာကိုပဲ
ခက္ခဲပင္ပန္းလြန္းစြာ
မခ်ိမဆန္႕လြန္းစြာ
နာၾကင္ႏံုးေခြလြန္းစြာ ...။

ေက်းဇူးျပဳျပီး
ႏွလံုးသားနဲ႕ ခံစား
မတရားမႈေတြကို အဆံုးသတ္ေပးပါ ...။

ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္း၊ ကြင္းကေလး ႏွင့္ ပန္းညိဳကြင္း ပရဟိတ ေက်ာင္းမ်ားမွ ကေလးမ်ားအတြက္ ဘုရားဖူး ဗဟုသုတခရီးတို အစီစဥ္

မေန႕က (26-10-12) ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ားအဖြဲ႕ကို ဆက္သြယ္ျပီး သူငယ္ခ်င္း အစ္မ တေယာက္ သူ႕ေမြးေန႕မွာ ကေလးေတြအတြက္ အာဟာရဒါနျပဳခ်င္တဲ့အေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားရင္း သတင္းေမးျဖစ္ပါတယ္ .. အစ္မရဲ႕ စိတ္ကူးက ကေလးေတြ စားေနက်ထမင္းဟင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဒံေပါက္လို ေထာပတ္ထမင္းလိုမ်ိဳး စားေနက်မဟုတ္တဲ့ အစာ ျပီးေတာ့ ေရခဲမုန္႕ ကိတ္မုန္႕ေလးပါေကၽြးခ်င္တာပါ ..

ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းဆိုတဲ့ေနရာေလးက ဟိုးအစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခက္ခဲခဲ ရပ္တည္ခဲ့ရျပီး  ခုေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခ်ာင္လည္ခဲ့ျပီလို႕ ေျပာလို႕ရေပမယ့္ ျဖည့္ဆည္းဖို႕ ကြက္လပ္ေလးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနဆဲပါ ..

မိေ၀းဖေ၀း မျပည့္မစံုနဲ႕ အသက္ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရတဲ့ အျပစ္မရွိတဲ့ ကေလးေတြကို အလုပ္တာ၀န္ေတြၾကားက ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ မ်ားလာတာကလည္း အဆိုးထဲက အေကာင္းတခုပါပဲ .. ခုလို ကူညီေပးႏုိင္မယ့္ အဖြဲ႕စည္းေတြအျဖစ္ ရပ္တည္ေနႏုိင္တာလည္း ေစတနာ ထက္သန္စြာ လွဴဒါန္းေပးေနၾကတဲ့ အလွဴရွင္မ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးပါပဲ .. အလွဴရွင္မ်ားအားလံုးနဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ပဲ အားလပ္ခ်ိန္ေတြထဲက ဖဲ့ျပီး လုိက္လံကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါတယ္ ..

မေန႕က ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ားအဖြဲ႕ကို ကေလးေတြအတြက္ အာဟာရဒါန လွဴဒါန္းဖို႕ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္း အေၾကာင္းျပန္လာျပီး ကေလးေတြအတြက္ စီစဥ္ထားတဲ့ အျခား အစီစဥ္ေလးေတြပါ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ .. ကိုယ္တုိင္ေတာ့ ျပန္လာတဲ့ စာကို ဖတ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးလာမိပါတယ္ .. စာဖတ္သူေတြလည္း ဖတ္ၾကည့္ပါဦး ..

မဂၤလာပါ မိုးခါး ေရ..
စိတ္ကူးေကာင္းပါဘဲ..ဒန္ေပါက္လို

မ်ိဳးတစ္ခါမွ မေကၽြးဘူးေသးပါဘူး.။
ေရခဲမုန္႔ပါဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းပါတယ္..
ခုေလာေလာဆယ္စိတ္ကူးနဲ႔စီစဥ္ ၾကည္မိတာက..တစ္ေန႔လံုးစာကိုေတာ့အဆင္မေျပေပမဲ့
ညစာကိုေတာ့ အဆင္ေျပေလာက္ပါတယ္..
ေဖါ့ဘူးေတြနဲ႔ သယ္သြားရင္ ရေလာက္တယ္..
ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းမွာ ေစာင့္ေကၽြးႏိုင္ေပမဲ့ .ကြင္းကေလးနဲ႔ ပန္းညိဳကြင္းမွာေတာ့
ဆရာေတာ္ေတြကို ဘူးေတြအပ္ႏွံ ထားခဲ႔ရမဲ့သေဘာရွိပါတယ္..
၅ နာရီၽမွာထမင္းစားခ်ိန္တူေနၾကတာကိုး..
ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းနဲ႔က ၂ မိုင္ေလာက္ေ၀းေသးတယ္ေလ..
စီစဥ္တိုင္ပင္ၾကည့္ပါဦးမယ္ ..cost ပါေမးၿပီးတြက္ေပးပါမယ္ ..

ခုတင္မိုးခါးတို႔ဆီ အေၾကာင္းၾကား mail ပို႔မလို႔ .
အေၾကာင္းထူးက..
ဒီေန႔ 27.10.12 မွာ ၃ ေက်ာင္းစလံုးက ကေလး ၈၅ ဦးကို ျမန္ေအာင္
တာ၀တံသာဘုရားပြဲကို အလည္ေခၚမွာ..
ဘုရားဖူး ဗဟုသုတခရီးတိုေပါ့..
မနက္ ၇ နာရီ ကားေလးစီးနဲ႔ ကေလးေတြကို သြားေခၚပါမယ္..
ၾကယ္ငါးအဖြဲ႕ အျပင္ ၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္႒ာနနဲ႔ ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႕ကပါ ကူညီၾကပါမယ္..
တရုတ္ဘံုေက်ာင္းမွာ နားဘို႔စီစဥ္ထားပါတယ္..ခနနား..ဘုရားပြဲကို ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္မယ္..
ဘုရားဖူးကံေတာ့ ..ၿပီးရင္ ရဟတ္ နဲ႔ ေပ်ာ့အိအိ ကစားကြင္းမွာ ကစားၾကပါမယ္..
ကစားလို႔ စီးလို႔ၿပီးရင္ ေစ်းတန္းလည္..၀ယ္ခ်င္တာရွိရင္၀ယ္..
ဘံုေက်ာင္းကိုျပန္ၾကပါမယ္..

ေန႔လည္စာထမင္းကို ၾကက္ဆီျပန္..အာလူးပဲဟင္းအခ်ိဳ.. ငါးပိေက်ာ္နဲ႔ေကၽြးမယ္..
စားလို႔ပီးရင္ ဖိနပ္ etc: လိုတာေလးေတြ၀ယ္ေပးၿပီး.. ျမိဳ႕ထဲကိုသြားမယ္..
ေနျခည္ေစ်းကို၀င္ၿပီး ဖိတ္ထားတဲ့ဆိုင္ေတြ ကိုလည္မယ္ (ဆိုင္ေတြက မုန္႔
စာအုပ္ etc: ေ၀ၾကမယ္)..ဆိုင္ ၂၀ ေလာက္ဖိတ္ထားၾကတယ္..

ၿပီးရင္ ဆုေတာင္းျပည္ေစတီကိုသြားမယ္..ဘု ရားဖူးမယ္..ဧရာ၀တီျမစ္ကိုျပမယ္..
ဘုရားမွာ ေက်ာက္ေက်ာေရႊရင္ေအး စီစဥ္ထားပါတယ္..
ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕က က်န္းမာေရးပညာေပးစကား ..ၾကယ္ငါးအဖြဲ႕က ပံုေျပာတာမ်ိဳးေတြလုပ္မယ္..
ျပီးရင္ ရံုးလမ္းအတိုင္း
အားကာခန္းမ..ေဆးရံု..ဆည္ေျမာင္း၀န္း..တရားရံုး..ေဆးရံု..မ၀တရံုး..
ခရစ္ရန္ဘုရားေက်ာင္း..ဆက္သြယ္ေရးစာတိုက္ စတဲ့ လမ္းတစ္ေရွာက္ ျပမယ္ ရွင္းျပမယ္..
လမ္းဆံုမွာ ပန္းျခံကို ေရာက္မယ္..ေလွ်ာစီးၾက ကစားခိုင္းမယ္...
ပီးခ်ိန္မွာ ဟိႏဴအဖြဲ႕က အေအးနဲ႔ မုန္႔လာေကၽြးၾကမယ္..
အျပန္တြက္ကားစီစဥ္ထာမယ္..ပန္းျခံကေန ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းန႔ဲ ၃ရြာစလံုး
ကိုျပန္ပို႔ေပးမယ္..
အစီစဥ္က အဲဒါပါဘဲ..
မနက္ ၅ နာရီကလူစစု မုန္႔စားၿပီးၾကရင္..စၾကမွာ..
ညေန ၅ နာရီ ျပန္ပို႔အၿပီးလို႔ မွန္းထားတယ္..

ပင္ပန္းမွာေသခ်ာတယ္..အားလံုးေပ် ာ္ၾကမွာကပိုေသခ်ာတယ္ထင္ပါတယ္..
ကားေတြကိုလဲ သင့္ေငြေပးငွားတယ္..အားလံုးအားလံုးကို ၾကက္၀ယ္တာကအစ
တန္ရာတန္ဘိုးနဲ႔ပါ.. ရဟတ္အဖြဲ႕က တ၀က္ပဲယူမယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ပါတယ္..
မႏွစ္ကထက္ ပိုေအာင္ျမင္မယ္ထင္တယ္..
နဲနဲဆိုးတာက အခုမိုးရြာေနတယ္..မနက္က်ရင္ေတာတိတ္သြားမွာပါ..
ည ၇ နာရီအထိေတာ့ လမ္းမပ်က္ေသးဘူးလို႔ ရြာက ဖုန္းဆက္တယ္..

ဖတ္ရတာ ေညာင္းသြားေလာက္ပီထင္တယ္ တူမေရ..
က်န္တဲ့သူေတြလဲ ေပးသိလိုက္ပါဦးေနာ္..
ေနာက္ေန႔ မွတ္တမ္းပံုေတြပို႔ေပးပါမယ္..

Cheers:
ဦးထြဋ္

ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ကူးစက္ခံစားမိၾကမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္ .. 

မိုးခါးအတြက္ကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမိသလို သနားဂရုဏာပါ သက္မိပါတယ္ .. လူခ်င္း အတူတူ ကေလးခ်င္း အတူတူ ဘ၀ေလးေတြ ကြာျခားၾကတယ္ .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပင္ကမိစံုဖစံုနဲ႕ အခ်ိန္ျပည့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြလို မဟုတ္ေပမယ့္ သူတို႕ေလးေတြလည္း အုပ္ထိန္းသူေတြရဲ႕ ရင္ေငြ႕ ေစတနာရွင္ အလွဴရွင္မ်ားရဲ႕ ေမတၱာေငြ႕မွာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကမယ္လို႕ ယံုၾကည္မိပါတယ္ .. 

ဆက္လက္ျပီး ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားရရင္ ထပ္မံ တင္ျပေပးပါ့မယ္ ..

ကူညီပံ့ေပးမႈမ်ား ႏွင့္ အလွဴရွင္မ်ား၏ ေစတနာ ေမတၱာမ်ားအား အစဥ္ ေလးစားေက်းဇူးတင္လွ်က္

Kutho (http://www.kutho.org/)

Giving many helping hands

ခ်စ္ျခင္း တစံု

”အား ..”

သူ မနာပဲ နာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေအာ္လိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕ လက္ကေလး ေဆးထည့္ေနရာက တြန္႕သြားခဲ့တယ္ ..

”ခဏေလးပါဟာ .. နင့္နဖူးေပါက္ထားတာက ေသြးထြက္ေနတယ္ဟ .. မေတာ္ပိုး၀င္မွခက္ေနမယ္ ..”

”ဟားဟား .. ဘာပိုးလဲ .. ငါ့ဆီ ဘယ္ပိုးမွ မကပ္ရဲဘူး ..”

”နင္ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္လုပ္ေန .. နင္ ခုလိုမ်ိဳး ရန္ျဖစ္ျပီး ပြၾကီးလုပ္ေနရတာ မရွက္ဘူးလား .. အန္တီျမင့္ မ်က္ႏွာလည္း ေထာက္ဦးမွေပါ့ ..”

”ဟာ .. ငါခုထိတယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေလး .. ငါဟိုေကာင္ေတြေဆာ္ထည့္လုိက္တာ အနည္းဆံုး ၂ခ်က္ပဲ ..”

”သူမ်ားထိလည္း မေကာင္းဘူး ကိုယ္ထိလည္း မေကာင္းဘူးေလဟာ .. အန္တီျမင့္လည္း နင့္ကိစၥပဲ လုိက္ရွင္းေနရတာ မသနားဘူးလား ..”

”ကဲကဲ .. မမ ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ .. ငါ့ အိမ္မွာ နားျငီးလို႕ နင့္ဆီလာခါမွ အဘြားၾကီး ေပါက္စနဲ႕ လာတိုးေနတယ္ .. ေတာ္ျပီ .. ေဆးလည္း မထည့္ေတာ့နဲ႕ .. ငါလည္းသြားတာပဲေကာင္းတယ္ ..”

”ေအးပါဟယ္ .. နင့္ကို ငါက အေကာင္းေျပာတာပါ .. ကဲကဲ ေဆးေတာ့ ျပီးေအာင္ထည့္ဦး .. ဒါနဲ႕ ဘာလို႕ ရန္ျဖစ္တာတုန္း ငါ့ေျပာပါဦး ..”

”ဟိုဘက္လမ္းက ေကာင္ေလ ျဖိဳးဦး .. ေစာ္တေပြကိုၾကိဳက္ျပီး အျဖစ္မရွိတဲ့ေကာင္ .. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေစာ္က ငါကို လာအီေနတယ္ .. ငါလည္း အဲ့ေကာင္ အျမင္ကတ္လုိ႕ ဒီေကာင္ေရွ႕တြဲျပလုိက္တာ ေစြ႕ေစြ႕ခုန္ေနတာကြာ .. ျပီးေတာ့ ငါ့လာရန္စတယ္ .. ငါလည္း ျပန္တြယ္ေပးလုိက္တယ္ ..”

”နင္ကလဲေလ .. ေကာင္မေလးျဖင့္လည္း ေကာင္မေလးေျပာ ရပါတယ္ဟယ္ .. အဲဒီ ေစာ္ ေစာ္ ဆိုတဲ့ အသံုးၾကီးက နားထဲ ကန္႕လန္႕ၾကီး ..”

”အမေလး အဖြားေလးရယ္ .. က်ဳပ္ပဲ မွားျပန္တာပါ .. နင္ကလဲ လူတုိင္း ဒီလိုေျပာေနတဲ့ ကိစၥ ..”

”ဒါေပမယ့္ဟာ မေျပာပါနဲ႕ .. အေခၚေ၀ၚၾကီးက နားထဲၾကားရတာ မေကာင္းဘူး ..”

”ေအးပါ ေအးပါ .. ငါလည္း ရည္းစားက မလိုခ်င္ပဲ ရဦးမယ္ .. အဲ့ေကာင္မေလးဟာ ငါက အလုိက္ထုိက္ေနတာကို ခု အတင္းလာတြယ္ကပ္ေနတယ္ ..”

”အလိုေတာ္ မလိုခ်င္ပဲမ်ား ရရဦးမယ္လား .. နင္လည္း အဲလိုအေျပာနဲ႕ရတဲ့ ရည္းစားေတြလည္း မ်ားလွျပီ .. မေကာင္းပါဘူးဟာ ..”

”မေကာင္းပါဘူးဟာ .. သူမ်ားသားသမီးကို .. နင့္မွာလည္း အစ္မ ညီမ အရင္း မရွိေပမယ့္ ၀မ္းကြဲ ညီမေတြ ရွိသားနဲ႕ .. ျပီးေတာ့ အန္တီျမင့္ကိုလည္း သနားပါဦး .. နဲနဲေလး လူၾကီးဆန္ျပီး ရင့္က်က္ဖို႕ မၾကိဳးစားေသးဘူးလား .. ငါသိျပီးသားေတြ အလြတ္လည္း ရေနျပီ .. တေရးႏိုးထေမးေတာင္ ငါရြတ္ႏုိင္တယ္ .. ဟုတ္ျပီလား .. ေတာ္ေတာ့ နင္မေျပာနဲ႕ေတာ့ ေမာမယ္ .. ဟားဟား .. နင္ဟာေလ သိပ္ဆရာၾကီး လုပ္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား .. ငါကလည္းေလ နင့္စကားဆို နားကိုမေထာင္ခ်င္တာ .. ဟားဟား .. အား .. နာတယ္ဟ နာေနတဲ့ဟာ အရမ္းဖိရလား ..”

”အျမင္ကတ္လို႕ေဟ့ အျမင္ကတ္လို႕ .. သြားေတာ့ သြားေတာ့ ၾကည့္လို႕ကို မရဘူး ..”

ေျပာရင္း ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္နဲ႕ ေဆးပစၥည္းေတြမျပီး အိမ္ခန္းထဲ သူမ ၀င္သြားခဲ့တယ္ .. ျပီးတာနဲ႕ ေကာ္ဖီနဲ႕ အကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆး ယူျပီး သူမ ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္ ..

”ေရာ့ ေဆးေသာက္ .. ငါလည္း နင့္၀ဋ္ မကုန္သေရြ႕ ငါ့ေဆးပညာနဲ႕ နင့္ေဆးကုေပးရတာနဲ႕တင္ အခ်ိန္ကုန္မယ္ ..”

”အမေလး ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒါက္တာမၾကီးရယ္ .. အားကိုးပါတယ္ .. အားကိုးပါတယ္ .. ေအး .. ငါလည္းေလ ရည္းစားသာ ထားေနတာပါ .. အေမကေျပာျပီးသား .. ရည္းစားၾကိဳက္သေလာက္ထား အခ်ိန္တန္ရင္ နင့္ပဲ ယူရမွာတဲ့ေလ .. ငါလည္း နင့္ပဲ ယူမွာပါဟာ .. ဒါမွ ဆရာ၀န္ဖိုး မကုန္မွာ .. ဟီးး”

”ေတာ္စမ္းပါ .. ငါဘက္ကေတာ့ ေဆာရီးပဲ .. နင့္ယူမယ့္အစား တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြ စြန္႕လႊတ္ျပီး သီလရွင္ အျပီး၀တ္ပစ္မယ္ေဟ့ .. ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕ ..”

”ရပါတယ္ဟာ .. ငါလည္းဘုန္းၾကီးလုိက္၀တ္မွာေပါ့ .. ဟားဟား ..”

”ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႕ ေသဦးမယ္ .. သြားေတာ့ ျပန္ေတာ့ ငါစာလုပ္ရဦးမယ္ .. ေနာက္လည္း မလာခဲ့နဲ႕ .. ၾကြ ေက်းဇူးရွင္ ..”

”ေအးပါ ေအးပါ .. နင္အဲလို ၾကပ္ၾကပ္ေျပာ .. ငါ နင့္ကိုယူမယ့္အစီစဥ္ေျပာင္းျပီး တျခားလူနဲ႕ယူသြားမွ နင္ငိုေနရမယ္ .. ဟားဟား .. သြားျပီေဟ့ ..”

”ေသဦးမယ္ ..”

သူကေတာ့ တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႕ က်မတို႕ အိမ္၀န္းထဲကေန ေျပးထြက္သြားခဲ့ပါျပီ ..

----------

ထူးေဇာ္နဲ႕ ထက္ထက္ဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ မတည့္သလို ဘယ္သူမွလဲ ခြဲမရတဲ့ မတည့္အတူေန သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ .. တေယာက္နဲ႕ တေယာက္မေတြ႕ရင္ လုိက္ရွာျပီး ေတြ႕လုိက္တာနဲ႕လည္း ကိုက္တတ္တယ္ .. ေမာင္ႏွမအရင္း မရွိတဲ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အဖို႕ သူငယ္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ေရာ ေမာင္ႏွမလို သံေယာဇဥ္နဲ႕ပါ ခ်စ္ခင္ရင္း ၾကီးျပင္းလာခဲ့တယ္ ..

က်မငယ္ငယ္က ေမေမ့ကို ေမာင္ေလးေမြးေပးဖို႕ ပူဆာခဲ့တယ္ .. အမ်ိဳးသမီးေရာဂါရွိတဲ့ ေမေမဟာ က်မပူဆာတာကို ျဖည့္ဆည္းဖို႕ မစြမ္းသာခဲ့ဘူး .. အေပါင္းအသင္းမက္တဲ့ ေမာင္ႏွမ ငတ္တဲ့ က်မအတြက္ တေန႕ေတာ့ ထူးေဇာ္ေရာက္လာခဲ့တယ္ .. ဟိုဘက္အိမ္မွာ လူသစ္ေတြေျပာင္းတယ္ဆိုေတာ့ စပ္စပ္စုစု က်မ ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ .. အဲဒီမွာပဲ ဆံပင္စင္းစင္းေလးနဲ႕ ဂ်စ္တစ္တစ္ စူပုတ္ပုတ္ ထုိင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးဟာ ထူးေဇာ္ပါ .. ေနာက္ပိုင္း ဟိုဘက္အိမ္ ဒီဘက္အိမ္ ခင္မင္သြားျပီးေနာက္ က်မလည္း ထူးေဇာ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးတေယာက္ ေကာက္ရလုိက္ပါေတာ့တယ္ ..

----------

”သမီးေလး .. ဘုရားဆြမ္းကိစၥျပီးရင္ ျမင့္ျမင့္တို႕ အိမ္ဘက္ကို မုန္႕ဟင္းခါး သြားေပးလုိက္ဦးေနာ္ .. သံပုရာသီးေလးပါ ထည့္သြား ..”

”ဟုတ္ ေမေမ ..”

”ဒါနဲ႕ ဟိုေကာင္ေလး ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတြ႕ေနတယ္ေနာ္ .. ျမင့္ျမင့္ သိလားမသိလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး .. ေကာင္မေလးအျပင္အဆင္က သြက္သြက္ေလး .. သမီးလည္း ေဘးနားက ထိန္းေပးဦး ..”

”အမေလး ေမေမရယ္ .. ဒင္းက မိန္းကေလးေတြ တြဲသြားတြဲလာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ .. သမီးေျပာလည္း မရပါဘူး .. သူက ေျပာရင္ ပိုရြဲ႕တာ ..”

”ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေလးဆိုရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူးကြယ္ .. မေတာ္တေရာ္ျဖစ္ေနမွျဖင့္ ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမ .. သမီး ေမးၾကည့္ပါဦးမယ္ ..”

”က်မ ဂ်ိဳင့္ေတြခြက္ေတြနဲ႕ ျပင္ဆင္ျပီး အန္တီျမင့္တို႕ အိမ္ဖက္ကူးခဲ့လုိက္တယ္ .. က်မ အိမ္ထဲကို အ၀င္ ..”

“သား .. သားအခု ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ တြဲေနတယ္ဆို .. ေကာင္မေလးက လည္လည္ေလးဆို .. သားဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ .. သားကို ေမေမေျပာထားတယ္ေနာ္ .. သားကို ထက္ထက္နဲ႕ပဲ သေဘာတူတယ္ .. တျခားမိန္းကေလးကို ယူခ်င္ရင္ ထက္ထက္ ထက္ပိုျပီး အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ သားအေပၚကို အေလးနက္ထားႏုိင္မယ့္ မိန္းကေလးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ရမယ္လို႕ .. ေခၽြးမဆိုတာလည္း ေမေမ့သမီး ျဖစ္လာမွာပဲေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ ထက္ထက္လိုေတာ့ ေမေမခ်စ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ..”

”ေမေမကလဲ .. သားမွ ထက္ထက္ကို မခ်စ္တာ .. သူနဲ႕က သူငယ္ခ်င္းစိတ္ပဲ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူး .. ေမေမလည္း သားစိတ္မပါတာကို အတင္းအက်ပ္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ .. ခုေကာင္မေလး ဆိုတာလဲ ရိုးရိုးသူငယ္ခ်င္းပါ .. ေမေမစိတ္မပူနဲ႕ ..”

”သူငယ္ခ်င္းပဲဆိုရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိဘူး .. ေမေမလည္း ေခတ္မွီတဲ့ နားလည္ေပးတတ္တဲ့ မိခင္တေယာက္ပါသားရယ္ .. ေမေမ့သေဘာထားကို သားနားလည္တယ္မလား ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ .. သားနားလည္ပါတယ္ .. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အျပင္သြားဖို႕ခ်ိန္းထားတယ္ .. ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ ..”

ေျပာေျပာဆိုဆို ထူးေဇာ္ ေလွခါးအတုိင္း ေလးေလးပင္ပင္တက္သြားခဲ့တယ္ ..

က်မနားထဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ၾကားေယာင္ေနမိတာကေတာ့ .. ထက္ထက္ကို မခ်စ္ဘူး .. ဘယ္ေတာ့မွခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူး တဲ့ .. မသက္ဆုိင္ပါပဲ က်မ ရင္ေတြ နာလာတယ္ .. နင္က ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ ခ်စ္မွာ မဟုတ္ဘူး တဲ့လား ..

ဧည့္ခန္းကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အန္တီျမင့္လည္း မီးဖိုထဲ ၀င္သြားခဲ့ျပီ .. က်မ ဟန္မပ်က္ေနလုိက္ရင္း အသံျပဳလုိက္တယ္ ..

”အန္တီျမင့္ေရ ..”

”သမီးေလးလား .. ၀င္ခဲ့ေလ .. အန္တီမီးဖိုထဲမွာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနတယ္ ..”

”အန္တီ .. အိမ္မွာ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္လို႕ .. အန္တီ မနက္စာ မစားရေသးဘူးမလား .. စားလုိက္ဦးေနာ္ .. ပူေနတုန္းေလး .. ဒီမွာ သံပုရာသီးပါ ယူခဲ့တယ္ .. ဒါနဲ႕ အန္တီ ေသြးတိုးေသးလား ..”

”ခုရက္ပိုင္းေတာ့ ေနလို႕ ေကာင္းတယ္ သမီးရယ္ .. အန္တီ့ကို ေသြးတိုးေအာင္ လုပ္တာ ဖိုးထူးပဲရွိတယ္ေလ .. ေတာ္ေသးတယ္ သူ႕လိုသားမ်ိဳး ၂ေယာက္မ်ားေမြးမလို႕ကေတာ့ အန္တီျမင့္တို႕ အသက္တိုမယ္ .. အိုး .. မုန္႕ဟင္းခါးေလးက ေမႊးေနတာပဲ .. ေက်းဇူးပဲ သမီးေရ .. သမီးေရာ စားျပီးျပီလား ..”

”မစားေသးဘူး အန္တီ .. ျပန္မွ စားေတာ့မယ္ .. သမီး မုန္႕ေတြ လွယ္လုိက္မယ္ေနာ္ ..”

”ေအးေအး သမီးေလး .. သမီးေကာ္ဖီေတာ့ ေသာက္ .. ေနာ္ ..”

”ဟုတ္ ..”

”ဒါနဲ႕ ေမးရဦးမယ္ .. သမီး ခု ဖိုးထူးေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ အရမ္းတြဲေနတယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္ .. သမီး ဘာမ်ား သိထားေသးလဲ ..”

”သမီးလည္း မသိပါဘူး အန္တီရယ္ .. ေနာက္မွ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့မယ္ ..”

”ၾကည့္ထိန္းေပးပါဦး သမီးရယ္ .. အျမင္မေတာ္တာေတြ႕လည္း အန္တီျမင့္ကို အသိေပးဦးေနာ္ ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ စိတ္ခ်ပါ .. သိပ္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႕ .. ဖိုးထူးက လိမၼာပါတယ္ .. အန္တီ့ကိုလည္း ခ်စ္ေတာ့ စကားနားေထာင္မွာပါ ..”

”အား .. ေမႊးလုိက္တာ မုန္႕ဟင္းခါးနံ႕ ..”

”ေဟာ သားဆင္းလာျပီ .. လူမျမင္ရေသးဘူး .. အသံအရင္ ၾကားရတယ္ .. ဖိုးထူး လာဦး .. မသြားခင္ မုန္႕ဟင္းခါး စားသြား .. ဒီမွာ ထက္ထက္ေရာက္ေနတယ္ ..”

”ေၾသာ္ .. ဖြားေလး ေရာက္ေနတာကိုး .. ဟီးး ..”

”နင္ကေတာ့ေနာ္ .. ေတြ႕ရင္ ရန္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား .. အန္တီျမင့္ သမီး ျပန္ေတာ့မယ္ .. စာလုပ္ဖို႕ ရွိေသးလို႕ ..”

”ေၾသာ္ .. ေအးေအး သမီးေလး .. သားကလည္း ေတြ႕တာနဲ႕ စဖို႕ပဲ .. ဟြန္း ..”

က်မ သူတို႕ သားအမိေတြရဲ႕ စကားသံကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ေတာ့တယ္ .. ရင္ထဲမွာလဲ ငိုခ်င္သလိုလို .. ၀မ္းနည္းတာလား ေဒါသထြက္တာလား အလိုမက်တာလား .. ခံစားမႈေတြ ရႈပ္ေထြးေနတယ္ ..

----------

ကလင္ ကလင္ ..

”ဟဲလို ..”

”ဟဲ့ မိထက္ .. နင္ အိပ္ေနျပီလား ..”

”ေအး .. ငါ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဟ .. ခဏဆိုျပီး .. ဟီးး”

”အင္း စာေတြေတာ့ ရဦးမယ္ .. ေနဦးဟာ မအိပ္နဲ႕ဦး .. ငါနင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႕ ..”

”ဘာကိစၥတုန္း ..”

”နင္ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုသေဘာေပါက္လဲ .. အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ ..”

”ဘယ္လိုရယ္ .. ဘာစိတ္ကူးေပါက္ေနတာတုန္း .. အိပ္ငိုက္ရတဲ့ၾကားထဲ ..”

”ငါ မေနာက္ဘူး .. တကယ္အတည္ေမးတာ .. နင္ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ..”

”ဘယ္လိုမွ မျမင္ဘူး .. စိတ္လည္း မ၀င္စားဘူးဟာ .. ငါ့ကို အိပ္ေရးဖ်က္ေနတယ္ ..”

”ငါကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ငယ္ငယ္တုန္းက လူၾကီးေတြ မသိေအာင္ တခုခု ခိုးလုပ္တာလိုမ်ိဳး .. ေက်ာင္းမွာ မရတဲ့စာကို ဆရာက ေမးေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ကလဲ မရ ကိုယ့္ကို ေမးမွာလဲေၾကာက္ ဆရာ့ကို မၾကည့္ရဲေပမယ့္ ခိုးၾကည့္ .. ငါ ခိုးၾကည့္တာကိုလည္း ဆရာက သိျပီး ငါစာမရတာ ရိပ္မိသြားမွာ စိုးရိမ္စိတ္ျဖစ္တဲ့အခါ ရင္ခုန္မႈမ်ိဳးနဲ႕ တူတယ္လို႕ ငါထင္တယ္ .. ဟားဟား .. ငါေလ သူ႕ကို ျမင္ရင္ ရင္ေတြ သိပ္ခုန္တယ္ဟ .. အျမဲတမ္းလည္း ျမင္ခ်င္တယ္ .. အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနခ်င္တယ္ .. သူ႕လက္ကေလးကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ .. ေခါင္းက ဆံပင္ေလးေတြကို ေမႊးၾကည့္ခ်င္တယ္ .. ဟားဟား .. ေျပာရင္းေတာင္ ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ဟ ..”

”ဟမ္ .. ကေယာင္ကတမ္း ဘာေတြ လာေျပာေနတာတုန္း .. ငါ့ကို အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လည္း လုပ္တယ္ .. ေအး .. ငါၾကားဖူးတာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ စြဲလန္းတာတဲ့ .. စြဲလန္းတယ္ဆိုတာ တဏွာပဲ .. ဒီေတာ့ နင္က တဏွာရူးပဲ .. အရူး .. ဟဟဟ”

”ဟမ္ .. အစုတ္ပလုတ္မ .. နင္ကေတာ့ နာေတာ့မယ္ .. ငါ့ရဲ႕ ရင္ခုန္သံစဥ္ေလးေတြကို နင္ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္ .. အေပါမ .. ခံစားခ်က္မရွိတဲ့ ေက်ာက္တံုးမ .. စာၾကမ္းပိုးမ .. ေလးလံုးမ မွန္ေၾကာင္မ .. ဟြန္း ေတာ္ပီ .. နင့္လုိ မထံုတေတးနဲ႕ စကားေျပာတာထက္ င့ါစိတ္ကူးေလးနဲ႕ ေနတာပဲ ေကာင္းတယ္ .. အာရံုေနာက္လုိက္တာ .. ေတာ္ပီ ဒါပဲ ..”

စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ ဖုန္းခ်သြားတဲ့ ဖိုးထူး .. က်မ ခပ္မဲ့မဲ့ ျပံဳးျဖစ္တယ္ .. အခ်စ္တဲ့ .. ဖိုးထူးက အခ်စ္အေၾကာင္း နားလည္သြားျပီတဲ့လား .. အဆင္သင့္ပြင့္ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ စာတေၾကာင္း ေရးလုိက္မိတယ္ ..

”အခ်စ္ ..
 အခ်စ္ဆိုတာ
 မလိုအပ္ပဲ ဖူးပြင့္လာတဲ့အခါ
 ပြင့္ခ်ပ္ဘယ္ေလာက္လွလွ
 ညွိဳးလြယ္တတ္တယ္ ..”

----------

”သမီးေရ .. ထက္ထက္ ..”

”ဟယ္ ျမင့္ျမင့္ .. ဘာျဖစ္လာတာလဲ ..”

”ဟိုမွာေလ .. ခုပဲ ဖုန္းလာလို႕ .. ဖိုးထူး ရန္ျဖစ္လို႕တဲ့ .. ေဆးရံုမွာလို႕ ေျပာတယ္ .. စိတ္ပူစရာမရွိဘူးတဲ့ .. နဖူးကြဲတယ္တဲ့ .. အဲဒါ အခုသြားမွာ သမီးေလးကိုပါ အေဖာ္ေခၚခ်င္လို႕ ..”

”အန္တီျမင့္ .. သမီးလာျပီ .. အကုန္ၾကားျပီးျပီ .. လာ သြားၾကရေအာင္ ..”

”ေၾသာ္ .. ဒီကေလးကေတာ့ေလ ..”

ေမေမ့ အသံကေတာ့ ေနာက္နားဆီမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ပါျပီ .. က်မနဲ႕ အန္တီျမင့္တို႕ ေဆးရံုေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဖိုးထူးတေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္ .. က်မတို႕ ေဆးရံုကိစၥ ဓါတ္မွန္ကိစၥေတြ လုိက္လုပ္ျပီးတဲ့အထိ ဖိုးထူးတေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပဲ ..

”သမီးေလး .. အန္တီျမင့္ ရဲစခန္းလိုက္ရွင္းရဦးမယ္ .. ျပီးမွ ျပန္လာခဲ့မယ္ .. သမီး ခဏေလး ေစာင့္ေပးေနခဲ့ေနာ္ ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ .. သတိထားသြားပါေနာ္ ..”

အန္တီျမင့္လည္း ေျပာေျပာဆိုဆို ေျပးေျပးလႊားလႊားပဲ သားကိစၥ လုိက္ရွင္းရေတာ့တယ္ .. ဖိုးထူးကေတာ့ အိပ္ေမာက်လ်က္ပဲ .. သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ အညိဳအမဲတခ်ိဳ႕နဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းက ေပါက္သြားျပီး ေသြးစို႕ေနတယ္ .. နဖူးကေတာ့ ၂ခ်က္ခ်ဳပ္ထားရတယ္ .. ဖိုးထူး အရင္ကလည္း ရန္ခဏခဏျဖစ္တတ္ပါတယ္ .. သူကခ်ည္း ခ်ခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ .. ခုေတာ့ ဖိုးထူးမ်က္ႏွာမွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႕ .. က်မ ၾကည့္ရင္း ငိုခ်င္လာျပန္တယ္ .. နင္သိပ္ဆိုးတာပဲဟယ္ .. လက္ေကာက္၀တ္က ေသြးခုန္ႏႈန္းကို စမ္းရင္း သူ႕ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးေတြကုိ ဖမ္းဆုတ္ၾကည့္ခ်င္လာတယ္ ..

”အင္း ..”

ဖိုးထူးဆီက ျငီးသံ တခ်က္ၾကားရတယ္ ..

”ထူးေဇာ္ ..”

က်မ တိုးတိုးေခၚၾကည့္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်က္လံုးဖြင့္လာခဲ့တယ္ ..

”ထူးေဇာ္ .. ႏိုးျပီလား .. သက္သာရဲ႕လား”

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တံခါးပြင့္သြားျပီး မိန္းကေလးတေယာက္၀င္လာခဲ့တယ္ .. ထူးေဇာ္ကို ျမင္တာနဲ႕ ..

”ကိုကို .. ကိုကို .. ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ၾကည့္ပါဦး .. ကိုကိုရယ္ သနားလုိက္တာ .. အရမ္းနာေနမွာပဲေနာ္ ..”

ေျပာလည္းေျပာ တရံႈ႕ရံႈ႕နဲ႕ ထူးေဇာ္ရင္ခြင္ထဲအပ္ျပီး ငိုေနေတာ့တယ္ .. ထူးေဇာ္ကေတာင္ ျပန္ျပီး

”သဲ .. သဲေလးကလဲ .. မငိုပါနဲ႕ ခု စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူး .. ကိုကိုက သဲေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္တာနဲ႕ အနာေတြေတာင္ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ .. ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး .. နာလည္း မနာေတာ့ဘူး ..”

ခုခ်ိန္မွာ က်မထြက္သြားလုိက္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးပဲဆိုတာ နားလည္လုိက္တယ္ .. က်မဟာ လူပိုတေယာက္ျဖစ္လို႕ေပါ့ .. အလုိက္လည္း သိရမယ္ မဟုတ္ပါလား ..

”ထူးေဇာ္ .. ငါ ေအာက္ခဏဆင္းျပီး လိုတာေလးသြား၀ယ္လိုက္ဦးမယ္ .. အန္တီ ခဏေန ျပန္လာလိမ့္မယ္ .. ရဲစခန္း ခဏသြားေနတာ .. ဒီက ညီမေရာ အေအးေလးဘာေလး ဘာေသာက္မလဲ .. အစ္မ ေအာက္ခဏဆင္းမလို႕ ..”

”မေသာက္ေတာ့ပါဘူး မမ .. ေက်းဇူးပါ ..”

ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႕ ဆိုလာတယ္ .. မိန္းကေလး အျပံဳးက လွပါတယ္ .. ဒါေတြကိုပဲ ထူးေဇာ္ စြဲလန္းေနတယ္ ထင္ပ ..

က်မ အလိုက္တသိပဲ သူတို႕ကို ေရွာင္ေပးခဲ့လုိက္ျပီး ကန္တင္းကို ထြက္ခဲ့လုိက္တယ္ .. ဒီေန႕မွ ရာသီဥတုက ပူသလား .. က်မ ရင္ေတြ ပူေလာင္ေနခဲ့တယ္ .. အာေခါင္ေတြလည္း ေျခာက္လို႕ .. အေအးတလံုး၀ယ္ရင္း အပူသက္သာမလား က်မ ေသာက္ေနမိတယ္ .. အေတြးေတြလည္း ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ ..

----------

က်မ အခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ရွိမေနခဲ့ေတာ့ဘူး .. ဖိုးထူးတေယာက္တည္း သုန္သုန္မႈန္မႈန္နဲ႕ ..

”နင့္ေကာင္မေလး ျပန္သြားျပီလား ..”

”ေအး ..”

”အန္တီျပန္ေရာက္ေနျပီလား .. ဟိုမွာ အန္တီပိုက္ဆံအိတ္ ..”

”ေအး ..”

”ဟြန္ .. ဟဲ့ နင္ဘာေဆးစားမွားသလဲ .. ရုပ္က ..”

”နင္ ငါ့အေမကို ဘာေတြ သြားခၽြန္ထားလဲ မွန္မွန္ေျပာ ..”

”အမ္ .. ဘာကိုတုန္း .. ငါက ဘာကိုခၽြန္ရမွာတုန္း .. စကားကို ရွင္းရွင္းေျပာ ..”

”ငါနဲ႕ ငါ့ေကာင္မေလး ကိစၥ ..”

”ငါ ဘာမွ မေျပာဘူးေနာ္ .. အန္တီ့ကို ..”

”နင္ မညာနဲ႕ .. ေမေမျပန္ေရာက္ေတာ့ ငါ့ကို စြတ္ေကာေတာ့တာပဲ .. ေကာင္မေလး ကိစၥေရာ ရန္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေရာ .. ငါ့ေကာင္မေလးကို နင္က ပ်ံတံတံ နံ႕တံ့တံ့လို႕ ေျပာတယ္မလား ..”

”အို .. စြတ္စြတ္စြဲစြဲ .. ေျပာရေအာင္ နင့္ေကာင္မေလးကို ခုမွ ျမင္ဘူးတာပဲ .. ေအး ဒါေပမယ့္ ငါၾကားထားတာေတြေတာ့ ရွိတယ္ .. နင့္ေကာင္မေလးက နဲနဲရႈပ္တယ္ .. ျပႆနာမ်ားတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ငါက မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္း ခ်ိဳးခ်ိဳးႏွိမ္ႏွိမ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာပါ့မလား .. ငါအနည္းဆံုး အန္တီျမင့္ကို နင္နဲ႕ေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပႏုိင္ဘူးထင္တယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာမွာ .. ဒါလည္း ငါ မေျပာရေသးဘူး .. ငါကိုယ္တုိင္ မသိေသးပဲ ေဘးအေျပာပဲျဖစ္ေနလို႕ .. နင္ ငါ့ကို အဲလိုေတာင္ အထင္ေသးတယ္လား .. ငါ စိတ္မေကာင္းဘူး ထူးေဇာ္ ..”

”ေမေမက ခုပဲ နင္နဲ႕ ကန္တင္းမွာ ေတြ႕လာတယ္တဲ့ .. ငါ့ေကာင္မေလးလာတာလည္း ေမေမက သိတယ္ .. ျပီးေတာ့ ငါ့ေကာင္မေလး ရည္းစားမ်ားတာလည္း ခု ငါနဲ႕ေတြ႕ျပီး မမ်ားေတာ့ဘူး .. သူ အခု လိမၼာေနျပီ .. ဒါေပမယ့္ ေမေမက ငါ့ေကာင္မေလးကို အေကာင္းမျမင္ေတာ့ဘူး .. အဲဒါ နင့္ စနက္မဟုတ္လို႕ ဘယ္သူျဖစ္မလဲဟ .. ေမေမေျပာတာ ခုေလးတင္ .. ျပီးေတာ့ ေမေမက ငါ့ေကာင္မေလးနဲ႕ သေဘာမတူဘူးတဲ့ .. နင္နဲ႕ပဲ လက္ထပ္ရမယ္တဲ့ ..”

”ေတာ္ျပီ ထူးေဇာ္ .. နင္ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ .. အန္တီဘယ္လိုသိလဲ ငါမသိဘူး .. ငါမေျပာတာပဲ ငါသိတယ္ .. ဒီေတာ့ နင္ ငါ့ကို ဆက္မေစာ္ကားပါနဲ႕ေတာ့ .. မိန္းကေလးတေယာက္ကို သူ႕မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာျပီး အမွတ္၀င္ယူရေလာက္ေအာင္ ငါ ေအာက္တန္းမက်ဘူး .. နင္စိတ္မပူပါနဲ႕ .. အန္တီတို႕ ေမေမတို႕ ဘယ္လိုပဲ စီစဥ္ စီစဥ္ ငါရေအာင္ ျငင္းေပးမယ္ .. နင္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္သာေန .. ငါျပန္ေတာ့မယ္ .. အန္တီ့ကို ႏႈတ္ဆက္သြားတယ္ ေျပာလုိက္ပါ ..”

အခန္းထဲက ထြက္လုိက္တာနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ တားမႏုိင္ ဆီးမရ က်လာခဲ့တယ္ .. ဒီမ်က္ရည္ေတြဟာ အရွက္ေၾကာင့္လား မာနေၾကာင့္လား ဆံုးရံႈးမႈ တခုေၾကာင့္လား .. ဘယ္လိုေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ က်မ ငိုေနခဲ့တယ္ ..

----------

မနက္ ႏႈိးစက္ျမည္သံနဲ႕ အတူ စိတ္လက္ မၾကည္မသာပဲ ႏိုးထလာခဲ့တယ္ .. က်မ ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္ေလ .. က်မမွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနခဲ့တယ္ .. ဘ၀အတြက္ က်မ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ က်မစိတ္ဓါတ္ေတြ ရွင္သန္ေနရမယ္ ..

ေရမိုးခ်ိဳးျပီး စိတ္ပါလက္ပါ အလွျပင္လုိက္တယ္ .. မွန္ထဲက ပံုရိပ္ဟာ မေန႕က အသည္းကြဲမလိုလိုျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး .. နာမည္နဲ႕ လုိက္ေအာင္ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ရွိမယ့္ ရုပ္ရည္နဲ႕ မိန္းကေလးသာ ျဖစ္တယ္ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေက်နပ္စြာနဲ႕ ျပံဳးလုိက္တယ္ ..

”ေမေမ .. သမီး ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္ ..”

”သမီး မုန္႕စားသြားဦးေလ ..”

”မစားေတာ့ဘူး ေက်ာင္းက်မွ စားလုိက္ေတာ့မယ္ ..”

”ညေန ဖိုးထူးဆီ၀င္ခဲ့မွာလား သမီး ..”

”မ၀င္ျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ေမေမ .. သမီး စာေတြလုပ္ဖို႕ ရွိေနလို႕ .. သူလည္း စိုးရိမ္ရမယ့္ အေျခအေနမွ မဟုတ္ပဲ ..”

က်မ ေျပာေျပာဆုိဆို ထြက္လာခဲ့လုိက္ေတာ့တယ္ .. ေမေမ့ မ်က္၀န္းေတြမွာ က်မကို စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္ေတြပါေနတယ္ဆိုတာလည္း က်မ လ်စ္လ်ဴရႈလုိက္တယ္ .. ထူးေဇာ္က က်မကို မလိုအပ္ပါဘူးေလ ..

----------

”သမီးေရ .. ထက္ထက္ .. ဒီမွာ ဖိုးထူးလာတယ္ ..”

”ဟုတ္ .. ေမေမ လာျပီ ..”

”မိထက္ ..”

”ေအး .. ငထူး .. မေတြ႕တာေတာင္ ၾကာျပီ .. ငါလည္း စာေတြေရာ အလုပ္ေတြေရာ မ်ားေနလို႕ဟ .. အန္တီျမင့္ေရာ ေနေကာင္းတယ္မလား .. ငါက သတင္းေမးတယ္ ေျပာေပးပါ ..”

”အင္း .. ေမေမေနေကာင္းပါတယ္ .. နင္ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးတုန္းလား ..”

”ဟင္ .. ဘာကိစၥလဲ .. ငါက ဘာကိစၥကို စိတ္ဆိုးရမွာလဲဟ .. ငါ တကယ္ အလုပ္မ်ားေနတာပါ .. ခုလည္း ငါ စာလုပ္ဖို႕ ရွိေသးတယ္ .. နင္ လာတာ ဘာကိစၥလဲ ..”

”ကိစၥမရွိပါဘူး .. နင့္ကို သတိရလို႕ပါ ..”

”အမေလး .. ဟာဟ ဟုတ္ပါျပီ .. ေနာက္မွ ေအးေဆးေတြ႕မယ္ေလ .. ဒါဆို ..”

”ေအးပါ .. ငါျပန္မွာပါ ..”

ေျပာရင္း သူ တေရြ႕ေရြ႕ က်မကို ေက်ာခုိင္းသြားခဲ့တယ္ ..

----------

သံေယာဇဥ္ေတြ အေျခတည္လုိ႕
ေမတၱာတရားေတြ ေႏွာင္ဖြဲ႕ရင္း
တဖက္သတ္ ရင္ခုန္သံေတြ ရင္းႏွီးတယ္
တဖက္တည္း တီးလို႕ မျမည္ႏုိင္တဲ့ လက္ခုပ္လို ...။

ျဖစ္ရပ္မွန္လို႕ သိလုိက္ရခ်ိန္
ဘာေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနဦးမလဲ
တသက္လံုး သိမ္းဆည္းသြားမယ္
မက္လို႕ေကာင္းတဲ့ အိပ္မက္လို ...။

ငါဟာေလ
မလိုအပ္ပဲ ဖြဲ႕တည္ခဲ့တဲ့ မိုးသားလို
အျငိဳျငင္မခံရဖို႕
ျပိဳမလိုမိုးတိမ္ကို တိမ္ညိဳမဲေတြ ဖံုးအုပ္ရင္း
တေရြ႕ေရြ႕ဆုတ္ခြာလာခဲ့တယ္
ဟိုး .. စိမ္းစိုစိုသစ္ေတာအုပ္ေတြနားကို ...။

----------

ဒီလိုနဲ႕ .. တခါတေလ စာအေၾကာင္းျပ တခါတေလ ေဆးရံုအေၾကာင္းျပနဲ႕ အေၾကာင္းမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး ဖိုးထူးကို က်မ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ပဲ ေနခဲ့လိုက္တယ္ .. တကယ္ေတာ့ သူ႕အတြက္ က်မ မလိုအပ္ပါဘူးေလ .. ေက်ာင္းျပီးလို႕ တာ၀န္က်မယ့္ေနရာေတြကိုလည္း ခပ္ေ၀းေ၀းပဲ က်မသြားဖို႕ ဆႏၵျပဳခဲ့တယ္ .. တကယ္တမ္းလည္း ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ကေလာကို တာ၀န္က်ခဲ့သလို ကိုယ္တုိင္ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႕ပဲ တာဆူေနခဲ့တယ္ .. က်မဟာ အရံႈးနဲ႕ ထြက္သြားတာမဟုတ္ခဲ့သလို ဘယ္သူနဲ႕မွလည္း ျပိဳင္ဖက္မဟုတ္ခဲ့ဘူးေလ .. လုပ္စရာမ်ားလြန္းတဲ့ ကိုယ့္အေျခအေနကို ကိုယ္တုိင္ေက်နပ္ရင္း ခရီးစဥ္အသစ္တြက္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္ .. မနက္ျဖန္ခရီးအတြက္ လိုအပ္တာေတြ အကုန္ သိမ္းဆည္းထုတ္ပိုးအျပီးမွာေတာ့ ညေနေတာင္ေစာင္းေနခဲ့ျပီ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ..

“သမီးေရ ..” ေခၚသံနဲ႕ အတူ ေမေမက်မအခန္းထဲ ၀င္လာခဲ့တယ္ ..

“အထုပ္အပိုးေတြ အဆင့္သင့္ျဖစ္ျပီလား သမီး ..” ေမ့ေမ့အသံက နဲနဲေတာ့ ၀မ္းနည္းသံစြက္လို႕ .. က်မ ေမ့ေမ့ကို ေပြ႕ဖက္လုိက္ရင္း ..

“ဟုတ္ .. ျပီးျပီ ေမေမ .. သမီးမရွိတုန္း က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ .. သမီးကိုလည္း စိတ္ခ် သိလား .. ေမေမ အလုပ္အားတဲ့အခ်ိန္ လာခဲ့ေနာ္ ..”

“ေအးပါကြယ္ .. ေမ့ေမ့သမီးေလးလည္း က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ .. ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲနဲ႕ဆိုေတာ့ .. အင္း ဒါေပမယ့္ ေမ့ေမ့သမီးက ဆရာ၀န္ပဲဟာ .. ေမ့ေမ့ထက္ပိုသိမွာပါ .. ေမေမစိတ္ခ်ပါတယ္ .. မခြဲဘူးပဲ ခြဲရမွာဆိုေတာ့ ေမေမေတာ့ လြမ္းေနေတာ့မွာ ..” ေျပာလည္းေျပာ မ်က္ရည္စြတ္တဲ့ မ်က္၀န္းတဲ့ က်မပါးကို ဖြဖြ ေမႊးတယ္ .. က်မကလည္း ခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္ရင္း ..

“စိတ္ခ်ပါ .. သမီးလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဂရုစိုက္မယ္ .. ေမေမလည္း ဂရုစိုက္ .. ဖုန္းအျမဲဆက္ေနမွာပဲဟာ ေနာ္ ..”

ေမေမက ေခါင္းညိမ့္ျပရင္း ..

“ေၾသာ္ .. သမီး .. ျမင့္ျမင့္ဆီ သြားႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါဦး .. ျမင့္ျမင့္က သမီးကို သူ႕သမီးေလးလိုပဲ သိပ္ခ်စ္တာ ..”

“ဟုတ္ .. သမီးသိပါတယ္ .. ပစၥည္းေတြ ထည့္ျပီးတာနဲ႕သြားမလို႕ .. အဲဒါဆို သမီး ခဏသြားလုိက္ဦးမယ္ေနာ္ ဟိုဘက္အိမ္ကို ..” က်မ ေျပာျပီး အန္တီျမင့္တို႕အိမ္ဘက္ ကူးခဲ့လုိက္တယ္ ..

----------

”အန္တီေရ .. အန္တီ ..”

“သမီးေလး ..”

ေခၚသံနဲ႕ အတူ အန္တီျမင့္ အိမ္ေရွ႕တံခါးနားအထိ လာျပီး က်မလက္ကို ဆြဲေခၚလို႕ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းဆီ ၀င္လာခဲ့တယ္ .. ဘာစကားမွ မေျပာေသးေပမယ့္ အန္တီရဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြရဲ႕ ေႏြးေထြးတင္းက်ပ္မႈကို ခံစားရျပီး က်မ အလိုလို ၀မ္းနည္းလာျပန္တယ္ .. ေနာက္ေတာ့ ခပ္ဖြဖြျပံဳးရင္း ..

“သမီးေလး .. သမီးေလးဟာေလ အန္တီစိတ္ထဲ ကိုယ့္သမီးေလးလိုပဲ .. သိပ္သံေယာဇဥ္ရွိတယ္ .. ကေလးေတြေတာင္ ေက်ာင္းေတြျပီးလို႕ လူၾကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီး မိဘရင္ခြင္ကိုခြဲခြာရမယ့္ အခ်ိန္ေတာင္ေရာက္လာျပီပဲ ..”

“အို .. အန္တီကလည္း အဲလိုမဟုတ္ပါဘူး .. သမီးက ခဏပဲသြားရမွာပါ .. ျပီးရင္ အန္တီနဲ႕ ေမေမ့အနား ျပန္လာမွာေပါ့ .. စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕ ..” ေျပာေျပာဆိုဆို အန္တီျမင့္ပါးကို ဖြဖြေမႊးလုိက္တယ္ .. အဲဒီေတာ့မွ အန္တီကိုယ္တုိင္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖစ္လာျပီး ..

“အန္တီ့သမီးအရင္းေလးပဲျဖစ္လုိက္ပါေတာ့လား .. ဟိုေကာင္ေလးဆို ခုလိုကို အနားမကပ္ဘူး .. ေၾသာ္ .. သားေတြေမြးရတာ မေကာင္းပါဘူး ..”

“ဟိ .. ဒါနဲ႕ အန္တီ ဖိုးထူးေရာ ..”

“ဒီေကာင္ေလးလား .. သမီးသြားေတာ့မယ္ဆိုတာ သိတည္းက တမိႈင္မိႈင္နဲ႕ေလ .. အရင္ရက္ေတြအကုန္ အိမ္ျမဲေနသား .. ဒီမနက္မွ ဘယ္ထြက္သြားတယ္ မသိဘူး ..”

“ေၾသာ္ .. ဟုတ္လား .. အင္း .. ဒါဆိုလည္း ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ .. သမီးႏႈတ္ဆက္သြားတယ္လို႕သာေျပာေပးပါေနာ္ .. မနက္အေစာသြားရမွာဆိုေတာ့ ထပ္လာႏႈတ္ဆက္ဖို႕ အခ်ိန္မရေတာ့ေလာက္ဘူး .. အန္တီ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနေနာ္ .. ျပန္လာမွ တ၀ၾကီးျပဳစုေတာ့မယ္ .. သမီး ကန္ေတာ့မယ္ေနာ္ ..”

“ေအး ေအး .. သမီးေလး သြားလမ္းသာလို႕ လာလမ္းေျဖာင့္ပါေစ ....................”

----------

ညက ေအးေဆး တိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္ .. မနက္သြားရမယ့္ ခရီးအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း၊ မိဘရိပ္က ခြဲထြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ စိုးရိမ္ျခင္း၊ ေခါင္းစဥ္တပ္မရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ စုျပံဳျပီး က်မ ဒီည အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မယ္မထင္ .. ဒီလိုနဲ႕ မထူးေတာ့တဲ့အဆံုး က်မ ျခံထဲပဲ ဆင္းခဲ့လုိက္တယ္ .. ဒီည လမသာဘူးပဲ .. ၾကယ္ေလးေတြရဲ႕အလင္းနဲ႕ပဲ ျခံထဲကိုျဖည္းျဖည္းဆင္းလုိက္တယ္ .. ျခံထဲမွာ ခံုတန္းေလးတခုရွိတယ္ .. ျခံႏွစ္ျခံမွာ ျခံစည္းရိုးျခားျပီး ေက်ာခ်င္းကပ္အေနအထားနဲ႕ရိုက္ထားတဲ့ ခံုတန္းေလး .. အရင္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဖိုးထူးနဲ႕ ထက္ထက္ ၂ေယာက္သား ကိုယ့္ျခံဘက္ကခံုေပၚ ကိုယ္တက္ တေယာက္ရဲ႕ ျခံကို တေယာက္က ဖြ လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ .. ခုေတာ့ ညရဲ႕ ေအးျမမႈနဲ႕ ခံုတန္းေလး၂ခုလည္း ေအးစက္စက္ .. ျခံထဲက ခံုေလးမွာထိုင္လုိက္ရင္း ..
“ရင္ထဲမွာ ဟန္နီ .. အသည္းမွာ ဟန္နီ .. သိပ္ခ်စ္ရတဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာခ်င္ခဲ့မိ .. ခ်စ္ရတာ ဟန္နီ .. လွည့္ၾကည့္ပါ ဟန္နီ .. နင္မသိလည္း အျမဲတမ္းမင္းကို သိပ္ခ်စ္တဲ့သူ တေယာက္ဆီ .. တေန႕ေန႕ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရင္ထဲ မင္းေလးေရာက္လာမည္ .. ဒါေပမယ့္ ဟန္နီ .. တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ေတြ ေ၀းခဲ့ရေလျပီ ..” ခပ္တိုးတိုးေလး သီခ်င္းညည္းရင္း တစံုတေယာက္ကို သတိရမိသလိုလို .. ခုလိုျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိထားမိျပန္ေတာ့ ျပန္ျပံဳးမိ .. ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ ၾကိမ္ဆဲလုုိက္တယ္ .. “အရူးမ” ..

ထိုင္ေနရင္း နဲနဲၾကာလာေတာ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာတာနဲ႕ အိမ္ထဲျပန္၀င္ဖို႕ ျပင္လုိက္တယ္ .. တေမွးေတာ့ ေမွးဦးမွ .. အိမ္ထဲ၀င္ဖို႕ ေျခလွမ္းအျပင္ ..

“မိထက္ ..”

“ဟင္ .. ဖိုးထူးလား ..”

“ေအး .. နင္ျခံထဲဆင္းလာတည္းက ငါရွိေနတယ္ ..”

“ေၾသာ္ .. အင္း .. ငါ ညေနက နင့္အိမ္ဘက္ လာေသးတယ္ .. နင္မရွိဘူးတဲ့ အန္တီနဲ႕ပဲ ေတြ႕တယ္ .. နင္ေတာ္ေတာ္အရႈပ္ေတြ လုပ္ေနပံုပဲ .. ဟားဟား ..” တင္းက်ပ္မႈကို ေျဖေလ်ာ့ေပါ့ စကားေတြ အေပါ့ပါးဆံုးျဖစ္ေအာင္ က်မ ၾကိဳးစားလုိက္တယ္ ..

“..................................”

“အင္း .. ေအးဟာ .. ငါလည္း ေနရာသစ္ကို သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ရင္ေတာ့ ခုန္သား .. စိတ္ထဲလဲ လုပ္မယ္လို႕ စဥ္းစားထားတာေတြ မ်ားေနတယ္ .. တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလည္းပါေတာ့ .. ေပ်ာ္ဖို႕ေတာ့ ေကာင္းမယ္ ..”

“..................................................”

“ေဟ .. ဖိုးထူး .. နင္အိပ္သြားပီလားဟ ..”

“ရွိပါတယ္ .. နင္ တကယ္ပဲ ေပ်ာ္ေနတာလားဟင္ ..”

“ဟင္ .. ေပ်ာ္တာေပါ့ .. ငါတတ္တဲ့ အတတ္ပညာနဲ႕ ငါ့ကိုလိုအပ္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာေနရမွာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ ..”

“ငါ .. ငါနင့္ကို စိတ္ပူတယ္ .....”

“ဟားဟား .. ငါ ဆရာ၀န္ပါဟ .. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ပါတယ္ .. နင္သာ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ဂရုစိုက္ .. အန္တီျမင့္ကိုလည္း ဂရုစိုက္ .. အဲ ဆရာလုပ္မိျပန္ျပီ နင့္ဖြားေလးက ထံုးစံအတုိင္း .. ဟိ”

“.................................................”

“အင္း .. ေအးတယ္ဟ .. အိမ္ထဲ၀င္ေတာ့မယ္ .. နင္လည္း ၀င္အိပ္ေတာ့ေလ .. အေအးမိမယ္ .. ဂြတ္ဘိုင္”

“မိထက္ ..”

“ေဟ .. ဘာတုန္းဟ ..”

“ခဏေလး ..”

“ေအး .. ေျပာ ..”

“ငါ .. ငါ ဟိုေကာင္မေလးနဲ႕ ျပတ္သြားျပီ ..”

“ေၾသာ္ .. ဟားဟားဟား .. ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ျငိမ္ေနတာကိုး .. နင္ကလဲ မျပတ္ႏုိင္ရင္ ျပန္လုိက္ဆက္ေပါ့ဟ .. အိမ္တြင္းေအာင္းေနေတာ့ ဟိုေကာင္မေလးက နင့္ဆက္ခ်င္ရင္ေတာင္ အိမ္လုိက္လာရမယ့္ အေပါက္ ..”

“မဟုတ္ဘူး ..”

“အင္း .. ထားပါ .. နင္တို႕ကိစၥပဲဟာ .. အဆင္ေျပေအာင္ ၾကည့္လုပ္ၾကေပါ့ .. ယူေတာ့မယ္ဆိုလည္း ငါ့ကို ဖိတ္စာသာပို႕လိုက္ ..”

“မဟုတ္ပါဘူး ဆို ..”

“ဒါဆို ဟုတ္တာက ဘာလဲ ..”

“ဟုတ္တာက ငါ သူ႕ကို မခ်စ္ဘူး ..”

“ဟင္ .. ျဖစ္ရျပန္ျပီ ကိုေရႊထူးရယ္ .. ကံဆိုးလို႕ ေကာင္မေလးေတြ နင္နဲ႕လာေတြ႕တာေနမယ္ ..”

“.................................................”

“ကဲ ဘာေျပာဦးမွာလဲ .. ေနာက္တေယာက္အေၾကာင္းလား .. ဟင္းဟင္း ...”

“နင္ .. ငါ့ကို အထင္ေသးေနျပီထင္တယ္ေနာ္ ..”

“အာ .. ဘာဆိုင္လို႕လဲဟ .. ေနပါဦး .. နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ .. နင္ ငါ့ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေသးတယ္ဆို နင္လည္း ေျပာျပခ်င္တယ္ဆို ေျပာပါ .. ငါ နားေထာင္ေပးပါမယ္ ..”

“ဟင့္အင္း .. ေျပာမထြက္ဘူး ..”

“ေၾသာ္ .. ေအးေလ .. ဒါဆိုလည္း ျပီးတာပါပဲ .. ငါ နယ္ကို ေရာက္ရင္ ဖုန္းလည္း ဆက္ခ်င္တုိင္း အဆင္ေျပခ်င္မွ ေျပမယ္ဟ .. အင္းး .. နင္လည္း ေျပာစရာ မရွိေတာ့ရင္ ငါ၀င္ေတာ့မယ္ေလ ..”

“အင္း .. နင္ နားပါေတာ့ .. ဟိုေရာက္လည္း အစစ ဂရုစိုက္ပါ .. နယ္က အစိမ္းဆိုေတာ့ .. နင့္အေမကို ငါေစာင့္ေရွာက္ထားပါ့မယ္ .. စိတ္မပူနဲ႕ .. ျပီးေတာ့ ငါ နင့္ကို ဖုန္းဆက္မယ္ေနာ္ ..”

“ဖုန္းဆက္မွာကို ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္လို႕ .. ေအးေအး .. ဒါဆို ငါ၀င္ျပီေနာ္ .. ဂြတ္ႏုိက္ .. အစစ အဆင္ေျပပါေစ ..”

----------

ေႏြးေထြးတဲ့ ၾကိဳဆိုမႈ ေအးျမတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း က်မ ေနသားက်လာခဲ့ျပီ .. တခါတေလ ရင္ထဲက ေပၚလာတတ္တဲ့ အနာနဲ႕ လြမ္းဆြတ္မႈက လြဲရင္ ဒီေနရာေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ျပီ .. ေမေမနဲ႕ အန္တီျမင့္ဆီ ရက္ျခားဖုန္းဆက္ရင္း ဖိုးထူးရဲ႕ လိမၼာေနလြန္းလို႕ ဆိုတဲ့ စကားေတြသာ အပ္ေၾကာင္းထပ္ ၾကားေနရျပီ .. ဒါေပမယ့္ ဖိုးထူးကိုယ္တုိင္လည္း က်မဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႕ မၾကိဳးစားခဲ့သလို က်မလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေဖ်ာက္ထားရင္းနဲ႕သာ ..

တေန႕ေတာ့ က်မေနရာ စားပြဲေလးေပၚမွာ စာေလးတေစာင္ .. ေပးပို႕သူနာမည္မွာ ဖိုးထူး တဲ့ .. တည္ျငိမ္ေနျပီထင္တဲ့ စိတ္အစဥ္ ျပန္လည္လႈပ္ရွားလာျပီး စာကိုဖြင့္ေဖာက္ေနတဲ့ က်မလက္ေတြ လည္းအနည္းငယ္တုန္ရီေနပါတယ္ ..

မိထက္ ..

ငါ နင့္နဲ႕ေတြ႕ခ်ိန္က ေျပာခ်င္တာေတြမ်ားေနေပမယ့္ ဘာစကားမွ ေျပာမထြက္ခဲ့ဘူး .. နင့္ဆီဖုန္းဆက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတုိင္းလည္း ငါ့မွာ ေျပာခ်င္တာေတြ ရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး .. ခုထိလည္း ငါရင္ထဲက ခံစားခ်က္နဲ႕ ကိုက္ညီမယ့္ စကားလံုးသံုးဖို႕ ငါ ရွာမေတြ႕ေသးဘူး .. ငါ့အျဖစ္က နင့္အတြက္ေတာ့ အေတာ္ရယ္စရာ ျဖစ္ေနမွာပဲေနာ္ ..

နင္ ငါ့ကို ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႕ ငါက အမ်ားၾကီးနားလည္လာခဲ့တယ္ .. နင္နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕ေတာင္ ငါဟာ မရဲေတာ့သလိုပဲ .. နင့္ေျပာင္းလဲမႈက ငါ့အတြက္ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းေနခဲ့တယ္ .. ဒီလိုနဲ႕ နင္နဲ႕ အေ၀းၾကီး ေ၀းသြားမွာ သိပ္စိုးရိမ္လာတယ္ .. ဒါေပမယ့္ နင့္ကို ရင္မဆုိင္ရဲဘူး .. နင္ သိပ္ ရင့္က်က္သြားတယ္ .. အဲဒီရင့္က်က္မႈက ငါ့ကို အရမ္းေျခာက္လွန္႕ေနပါတယ္ .. ငါ အမ်ားၾကီး အထပ္ထပ္စဥ္းစားျပီးမွ ဒီစာကို ေရးလုိက္တာပါ .. ငါ့ကို မေလွာင္လုိက္ပါနဲ႕ ..

ေရးမယ္စဥ္းစားျပီး ေရးမထြက္ျပန္ဘူးကြာ .. နင္ရွိတဲ့ဆီ ငါကိုယ္တုိင္လာျပီးပဲ ေျပာေတာ့မယ္ .. ခု ေရးလုိက္ရင္ နင္ ေပါ့ေပါ့ေလးထင္သြားမွာစိုးတယ္ .. ျပီးေတာ့ ငါ လက္ေတြ႕မွာ လိမၼာရဦးမယ္ေလ .. နင္ ငါ့အေပၚ ယံုၾကည္လာေအာင္ ငါအရင္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္ .. နင္ ထြက္သြားျပီးတည္းက ငါ လုိက္လာခ်င္ေပမယ့္ ေမေမ့ အလုပ္ေတြ အရင္ျပီးျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ေနရလို႕ပါ ..

ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက ငါ့ကို မေမ့ပါနဲ႕ေနာ္ ..

နင့္ရဲ႕
ဖိုးထူး

----------

သဘာ၀ရဲ႕ လွပမႈေတြနဲ႕ ျငိမ္းေအးတဲ့ အရပ္မွာ က်မ ရွိတယ္ .. အျပင္ေလာကၾကီး ေအးစိမ့္ေနေပမယ့္ က်မရဲ႕ ရင္ထဲက ႏွလံုးသားကေတာ့ ခပ္ေႏြးေႏြး ရင္ခုန္လႈပ္ရွားလို႕ .. လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ၀င္ .. လူနာေတြကို စစ္ေဆးေပး က်မ အျပံဳးေတြက ပိုခ်ိဳျမေနတယ္ .. အျမဲေတြ႕ေနက် လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ဒီေန႕မွ သိပ္လွေနပါလား တဲ့ ..

ဟုတ္လား .. ခ်စ္ျခင္းတခုတည္းကေန လွပျပည့္စံုမႈ လံုျခံဳေႏြးေထြးမႈ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈ နဲ႕ ခ်ိဳျမတဲ့ အျပံဳးေတြကို ေမြးဖြားေပးႏိုင္တယ္လား .. တရက္ေပါ့ .. က်မ သူ႕ကို ေမးၾကည့္ရဦးမယ္ ..

ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ (၈)

ပံုမွာ ျမင္ရတာကေတာ့ ဟိုတရက္ စိတ္ရူးထျပီး အလုပ္ခ်ိန္ၾကီး စားခ်င္လြန္းလို႕ ဆင္း၀ယ္စားထားတဲ့ အာလူးေၾကာ္ပါ .. ေဘးနားကေတာ့ ေကာ္ဖီေပါ့ေနာ္ :P ေဟာ .. အာလူးေၾကာ္ထုတ္ေအာက္မွာ ဂဏန္းရွိတယ္ေလ .. အဲဒါက 4D ေပါ့ :D

ခုရက္ပိုင္း ကုန္သြားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ကို ျပန္သတိရသလိုလိုဆိုေတာ့ သူငယ္မ်ားျပန္ခ်င္ေနလား မသိပါဘူး :P စာကလည္း ေရးခ်င္ေပမယ့္ အဆံုးေပ်ာက္ျပီး အစကရွာမရေလ .. ဒါနဲ႕ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆို ျဖစ္ညွစ္ေရးမယ္ေပါ့ .. အဲဒါလည္း အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ခါနီးထိ ဘာမွ အေကာင္ထည္မေပၚ .. ဒါနဲ႕ ျမန္မာျပည္ျပန္တုန္း သံေတာင္ေရာက္တုန္းက ပံုေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာလုပ္မယ္စဥ္းစားေတာ့လည္း ပံုေတြ ေရြးဖို႕ပ်င္းေနျပန္ေရာ .. ပ်င္းဆို ဖဘ က ဂိမ္းထဲ စိတ္ေရာက္ေနတာကိုး .. ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တပံုတည္းနဲ႕ျပီးမယ့္ အာလူးေၾကာ္နဲ႕ ေကာ္ဖီကို ေရြးလုိက္ရတာပါပဲ .. (တကယ္ပါ စာေရးဖို႕ အာရံုမရလို႕ စိတ္ညစ္)

တကယ္တမ္း စားခ်င္ေနတဲ့ အာလူးေၾကာ္က ဟိုး အရင္တုန္းက တိုးတိုးအာလူးေၾကာ္ .. ကိုယ္ေတြ ငယ္ငယ္က က်စ္က်စ္ေလးနဲ႕ အရသာရွိရွိေလးဟာ .. ငရုတ္သီးဖတ္နဲ႕ အခ်ိဳ႕မႈန္႕ေတြ အသီးလုိက္ အဖတ္လုိက္ပါတဲ့ဟာ .. အာလူးသားထူထူေလးနဲ႕ စပ္စပ္ေလးဟာ .. ေကာ္ဖီဆိုရင္လည္း ဆုေကာ္ဖီလို ၾကံ့ေကာ္ဖီလို ေကာ္ဖီၾကမ္းကို သၾကားနဲ႕ ႏို႕ဆီနဲ႕ ႏွပ္ျပီး ေဖ်ာ္ထားတဲ့ဟာ .. အဲလိုေလးေပါ့ .. ဒါေပမယ့္လည္း ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ နီးနီးနားနားက ေတြ႕တဲ့ အာလူးေၾကာ္နဲ႕ 3+1 coffee mix ပဲေပါ့ေလ .. ခုေတာ့ အခ်ိန္ေတြလည္း ၾကာခဲ့သလို တိုးတိုး အာလူးေၾကာ္လည္း လံုးပါး ပါးလာလုိက္တာ အထုပ္ထဲ ေလပဲ မ်ားေနေတာ့တာကိုး .. ဒီေတာ့လည္း လြမ္းရံုေပါ့ ..

ခုရက္ပိုင္း ဖဘမွာ ဂိမ္းေတြ ျပန္ေဆာ့ပစ္လုိက္တယ္ .. ဖဘ တက္လုိက္တုိင္း စိတ္ညစ္စရာ စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြခ်ည္းမို႕ .. ကိုယ္မတတ္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥအတြက္ ျမင္ေန ေတြ႕ေနရင္ စိတ္ဆင္းရဲရံုအျပင္လည္း အမ်ားၾကီး ပိုမထူးႏုိင္ .. အေၾကာင္းေတြ ရွိခဲ့လို႕ အက်ိဳးေတြျဖစ္လာျပီပဲေလ .. လူသားတုိင္း ကိုယ္စီ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ ျဗဟၼစုိရ္တရားေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ဆုတ္ကပ္ၾကီးပဲ .. လူေတြ ပိုပ်က္စီးေလ ကမၻာၾကီးလည္း တေနကထက္တေန႕ ပိုပ်က္ေနဦးမွာပါပဲ .. ဟိုလူမေကာင္းဘူး ဒီလူ မေကာင္းဘူး မေျပာနဲ႕ မဟုတ္ပါဘူး .. ေျပာပါ .. မေျပာခင္ေလး တခ်က္စဥ္းစား .. ကိုယ္ေရာေပါ့ .. ျပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလးနဲ႕ ေတြး .. ကိုယ္သာ သူ႕ေနရာဆိုရင္ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ .. ကိုယ့္ဘက္အပိုင္း အားလံုးရွင္းျပီဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာရဲ႕ ဇစ္ျမစ္က ဘာလဲ .. အဲဒါကိုယ္ သိျပီလား ထပ္မစဥ္းစားသင့္ဘူးလား .. ဇစ္ျမစ္ကိုသိမွ ျပႆနာကို အျမစ္က လွန္ႏိုင္ေတာ့မွာေပါ့ .. အေကာင္းဆံုးအေျဖတခု ကိုယ့္မွာ မရွိပဲ သူမ်ားကို ျပစ္တင္တာေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႕ ထင္မိတာပါပဲ .. ျပီးေတာ့ ခုေနျမင္ေနရတဲ့ ၾကံဳသလို ၀င္ဆဲတတ္သူမ်ားကိုလည္း စိတ္ကုန္မိပါတယ္ .. ကိုယ္တုိင္လည္း ကာယကံရွင္မဟုတ္ဘူး .. မ်က္ျမင္မဟုတ္ဘူး .. သတင္းေလးတက္လာရံုနဲ႕ ဆဲလုိက္ဆိုလုိက္ၾကတာ မိုးကို မႊန္ေရာ .. အဲလိုလူေတြ ျမင္ရင္ေတာ့ တခုပဲ အေတြးေရာက္တယ္ .. ေၾသာ္ .. သူတို႕ စိတ္ထြက္ေပါက္ ရွာသြားၾကတာပဲ လို႕ေလ ..

ကိုယ္သေဘာက်တဲ့ ကိစၥေလးတခုမ်ား လုပ္ျပလုိက္ရင္ .. အို အမေလးး နဲ႕ ခ်စ္သြားၾကတာ .. ခ်က္ခ်င္း .. ကိုယ္မၾကိဳက္တာေလး တခုေလာက္လည္း မလုပ္လုိက္နဲ႕ ဆဲလုိက္မွာ ရစရာကို မရွိေတာ့ဘူး .. တကယ္တမ္းေတာ့ ကိုယ္ေတြက ကြန္ပ်ဴတာေလးေရွ႕မွာထုိင္ ဆဲစရာတကြက္ေတြ႕ ဆဲလုိက္ ၀မ္းနည္းစရာတခုေတြ႕ ၀မ္းနည္းလုိက္ .. ခဏပါပဲ .. မိနစ္ပိုင္း အလြန္ဆံုး နာရီပိုင္းေပါ့ .. ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတြ႕ ဟီးဟီး ဟားဟား .. ဘာလဲကို မသိဘူး ..

အဲ .. အာလူးေၾကာ္ ေကာ္ဖီနဲ႕ 4D ကေန ဘယ္လိုလုပ္ ႏုိင္ငံေရးေတြ ပါကုန္ပါလိမ့္ေနာ္ .. :D လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၱာမိပါ .. ဘာမွ မသိပဲ ေလွ်ာက္ေရးမိပါတယ္ .. ရန္လည္း မျဖစ္ရဲပါဘူး .. အရံႈးလည္း အားလံုးကို ေပးထားပါတယ္ .. အားလံုးကိုလည္း ေၾကာက္ပါတယ္ .. :D

တခုပဲ ထပ္လွ်ာရွည္ခ်င္တာက .. လူမွာ မ်က္စိႏွစ္လံုး နားႏွစ္ဖက္ ႏွာေခါင္းႏွစ္ေပါက္ပါေပမယ့္ ပါးစပ္တေပါက္ပဲပါပါတယ္ .. သေဘာက မ်ားမ်ားၾကည့္ မ်ားမ်ားနားေထာင္ (ႏွစ္ဖက္လံုးနဲ႕ နားေထာင္) အသက္မ်ားမ်ား ရွဴပါ .. စကားကိုေတာ့ ေလ်ာ့ေျပာပါ တဲ့ .. ဖတ္ဖူးထားတာေလး ျပန္သတိရသြားေအာင္ သတိေပးတာပါ .. (လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕မို႕ ဖဘမွာ မ်ားမ်ားရိုက္တယ္လို႕မ်ား ေျပာၾကဦးမလား မသိဘူးေနာ္ ..) အဲဒါဆိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္မို႕ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကိုယ္လည္း စိတ္ရွိရင္ လိုတဲ့ေနရာကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ေအာင္ သြားျပီး ရွိတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အလုပ္ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ျပလုိက္ၾကစမ္းပါလို႕ပဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ .. အားလံုးကို ေၾကာက္ပါတယ္ေနာ္ .. :D