အျမင္ကတ္စရာ အားသာခ်က္မ်ား :P

မိုးခါးမွာ အျမင္ကတ္စရာ ေတြကေတာ့ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတာက စေျပာရမယ္ထင္တယ္ .. :P

စူပုတ္ေနတာပဲတဲ့ .. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တေယာက္တည္းေနရင္း ရီေနရင္ အရူးျဖစ္သြားမွာေပါ့ .. :P .. ဒီေတာ့ မိုးခါးတို႕ မ်က္ႏွာက တေယာက္တည္းဆိုရင္ တေလာကလံုး တင္ေကၽြးထားရသလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးပါ .. :D

ျပီးစိတ္တိုလြယ္တာကလည္း ေတာ္ေတာ္ အျမင္ကတ္ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္ .. စိတ္က တိုျပီဆိုရင္ နထင္မွာက တဒုတ္ဒုတ္နဲ႕ ေဒါသေတြ အလိပ္လိုက္ ထြက္တတ္တာ .. (ဘယ္အခ်ိန္ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ ျပတ္ျပီး ေလွ်ာမလဲ မသိဘူး .. :P) စိတ္ဆိုးျပီဆိုရင္ မ်က္ႏွာက ျပင္လို႕မရေတာ့ဘူး .. ဟန္ေဆာင္ျပီးေတာင္ ရီျပလို႕ မရေတာ့ဘူး .. စကားလည္း ေျပာမထြက္ေတာ့ဘူး .. ေဒါသေတြ ထြက္ျပီး အကုန္လံုးကို ကိုင္ေဆာင့္ခ်င္စိတ္ကို ေပါက္ေနတာ .. အဲဒီအခ်ိန္ ျမင္တဲ့သူက ေတာ္ေတာ္ကို အျမင္ကတ္မွာ .. ဟိုေန႕ကပဲ ေခါင္သူၾကီးနဲ႕ ျဖစ္ျပီးဘီ :P ..

တခ်ိဳ႕က ေျပာတယ္ .. မိုးခါး စကားေျပာတာ ဘယ္လိုၾကီးမွန္း မသိဘူးတဲ့ .. ကန္႕လန္႕ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္ ထင္ပါတယ္ .. ျပီးေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ခင္မင္တယ္ ရင္းႏွီးတယ္ ခံစားရရင္ စိတ္ထဲျဖစ္သလို ေျပာခ်လိုက္တာ .. ေနာက္လိုက္တာမ်ိဳးကလဲ တခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ ေက်ာေတာေတာနဲ႕ အျမင္ကတ္စရာ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္ .. တကယ္ကေတာ့ ဒါက ခင္တဲ့လူေတြကိုမို႕ ေျပာတာပါ .. :D

တခ်ိဳ႕ကလည္း ေျပာျပန္ေရာ သံသယၾကီးတယ္တဲ့ .. :D တကယ္ေတာ့ သံသယ ၾကီးတာမဟုတ္ပါဘူး .. ေတာ္ရံု ေျပာစကားမယံုျဖစ္တာ .. ေျပာတာ မယံုေတာ့ ေျပာတဲ့လူက အျမင္ကတ္ျပန္ေရာ .. :P

မိုးခါးက အေတးအမွတ္ၾကီးတယ္ေျပာရမယ္ .. ကိုယ့္ကိုေျပာသြားတာ လုပ္သြားတာ မေမ့ဘူး .. ေမ့ထားရင္ေတာင္ အေၾကာင္းတုိက္ဆိုင္ရင္ ျပန္ျပန္သတိရတာပဲ .. ဒါက ကိုယ့္ကို မၾကိဳက္တဲ့ အျမင္ကတ္တဲ့ အခ်က္ ..

ေနာက္တခုက စည္းကမ္းမရွိတာ .. ပစၥည္းကို တန္ဖိုး မထားတာ .. မိုးခါးတို႕ လံုး၀ စည္းကမ္းမရွိပါဘူး .. (ဒီဘေလာ့ကို ၾကာၾကာဆက္ေရးမယ္ဆို တကယ္ပဲ ယူမယ့္သူမရွိ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္ .. :P) မိုးခါး လက္ထဲမွာ ဘယ္ပစၥည္းမွ ၾကာၾကာမခံဘူး .. ၀ယ္ျပီးျပီးခ်င္း ခဏပဲ .. နဲနဲၾကာျပီဆို ပစၥည္းကို ထားခ်င္တဲ့ ေနရာထားတယ္ .. လိုရင္ မရွိေတာ့ဘူး .. အဲဒီအက်င့္ကို မၾကိဳက္ဘူး .. ဒါေပမယ့္ လုပ္မိေနတုန္းပဲ .. ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ကို အျမင္ကတ္တာပါ ..

ဘာက်န္ေသးလဲ မသိဘူး .. တခါတေလ ကိုယ့္ကို ေတာ္ေတာ္ အျမင္ကတ္ပါတယ္ .. အမကလည္း ေျပာတယ္ .. "မီးငယ္ ငါနင့္ကို ေတာ္ေတာ္ အျမင္ကတ္တယ္" တဲ့ .. သူ႕ကို ကန္႕လန္႕ လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ .. ဘုကန္႕လန္႕ ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ .. စကားနားမေထာင္တဲ့ အခ်ိန္ .. :D

ေခါင္းမာတာလဲ အျမင္ကတ္စရာ တခုေပပဲ .. လုပ္ခ်င္ျပီဆို ဇြတ္ .. မလုပ္ရ မခ်င္း ေနလို႕ မရဘူး .. သြားမယ္စဥ္းစားထားရင္ သြားရမွ .. လုပ္မယ္ဆို လုပ္လိုက္ရမွ .. မဟုတ္ရင္ တူတူရွိေနတဲ့ လူေတြပါ မေနရေတာ့ဘူး ..

ျပီးေတာ့ ရစ္ေသးတယ္ .. မမူးပဲရစ္တာ .. ရစ္ခ်င္လို႕ကို ရစ္တာ .. အရစ္ခံရတဲ့လူ အျမင္ကတ္မွာပဲ ..

ဒီေလာက္ပါပဲ သိပ္မရွိပါဘူး .. း)

ဒါက စလံုးေပါင္ခ်ိန္တဲ့ သူ႕ကိုယ္သူ (အဆိပ္ခြက္) က တဂ္တာပါ .. ခုေတာ့ သူလုပ္တာနဲ႕ ဖြရျပီ ..

၀ံေလးက အၾကိဳက္ဆံုး ဘေလာ့ ငါးခုလည္း တဂ္ထားပါတယ္ .. ဒါက ေတာ္ေတာ္ ေရြးရခက္ပါတယ္ .. ဆံပင္ေတြ ျဖဴကုန္မွာစိုးလို႕ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး .. (၀ံေလး သိခ်င္ရင္ အမ ဆိုက္ဘားမွာ တင္ထားတဲ့ ဘေလာ့ေတြ သြားၾကည့္လိုက္ေနာ္ .. အကုန္ ဖတ္ခ်င္လို႕ လင့္ထားတာေလ .. ေရးသမွ် သိရေအာင္ မွတ္ထားတာ .. :D) အဲလိုေလးပဲ ဖတ္မွတ္လိုက္ေတာ့ေနာ္ .. :D

ခုတေလာလည္း စာေတြပဲ လိုက္ဖတ္ျဖစ္တာမ်ားျပီး စာ မေရးျဖစ္ျပန္ဘူး .. စိတ္ထဲမွာ ခံေနတယ္ .. ျမန္မာႏုိင္ငံ သတင္းေတြရယ္ တခ်ိဳ႕ အျဖစ္ အပ်က္ေတြရယ္က ေတာ္ေတာ္ ရင္ခံေစပါတယ္ .. စာေရးမယ္ဆို ေရးမထြက္ပါဘူး .. ေရးခ်င္တာေတာင္ ခံစားခ်က္ကို လိုက္မမီဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ..

ေနာက္တခုကလည္း ဦးေလးေတြ ရန္ကုန္ကေန ေရာက္ေနေသးေတာ့ ဧည့္ခံေနရေသးတယ္ .. ဘီးဇီးဗ်ိဳ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕ :D

မိုးမနက္ခင္း

ဒီလိုရာသီဥတုမ်ိဳးေပါ့
က်မ မုန္းတာ

စိုစြတ္စြတ္ အံု႕မိႈင္းမိႈင္း
သစ္ပင္စိမ္းေတြပါ ငိုက္ျမည္းလို႕
မလန္းဆန္းၾကဘူးတဲ့ ..

ညေနခင္း မိုးရြာတာကို ၾကိဳက္ေပမယ့္ ခုလို မနက္ေစာေစာမွာ မိုးနံ႕ေတြ ရေနတတ္တာကို ဒီေန႕အတြက္ မႏွစ္သက္မိဘူး .. ကိုယ္ ႏိုးထလာခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အားလံုးက မႈန္ကုတ္ကုတ္ .. မပြင့္တပြင့္နဲ႕ .. တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်လို႕ .. မနာလိုပါဘူး ..

************

ညဘက္ တေရးႏိုးခ်ိန္ ဖုန္းကို သတိတရ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႕ ကိုယ့္ျပန္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုယ့္ပံုကို ေတြ႕တယ္ .. စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႕ ကာတြန္းပံု ျပန္ေျပာင္းလိုက္တယ္ .. နာရီကို ၾကည့္ေတာ့ ၅ နာရီခြဲ .. မ်က္လံုးကလည္း ၾကည္လို႕ .. အိပ္ရာက ထရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားေပမယ့္ အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ အတင္းစြတ္မွိတ္ျပီး ျပန္အိပ္လိုက္တယ္ .. မေတြးပဲလဲ ေခါင္းထဲေရာက္လာတဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုလဲ ေခါင္းကိုခါျပီး ဖယ္ထုတ္လိုက္တယ္ ..

အလန္းသံကေတာ့ တတီတီနဲ႕ အခ်က္ေပးေနပါျပီ .. ခုနက ထလိုက္မိေကာင္းသား .. ခုနက ၾကည္ေနတဲ့ အျမင္ေတြလည္း ျပန္လည္ ေနာက္က်ိလို႕ .. ေရာဂါက စျပီ .. အပ်င္းေရာဂါ .. ဘယ္ခလုတ္ေတြ ဘယ္လိုႏွိပ္မိတယ္ မသိဘူး .. အသံက ထထျမည္တာ မျပီးႏုိင္ .. ႏွိပ္ေရာ ႏွိပ္မိရဲ႕လားမသိ .. နာရီၾကည့္လိုက္ ျပန္အိပ္လိုက္နဲ႕ ၁၆ ခါေလာက္ လုပ္အျပီးမွာ ၆နာရီက ခြဲေနျပီ .. ေနာက္ဆံုးမိနစ္မွာ လူးလဲ ထလုိက္တယ္ ..

မဆီမဆိုင္ အိပ္မက္ထဲမွာ လူစံုတက္စံု ထည့္မက္တာကို သတိရသြားေသးတယ္ .. ဘာေတြဘယ္လို မက္တယ္ေတာ့ စဥ္းစား မရေတာ့ .. ျပန္သတိရေအာင္ ျပန္အိပ္လိုက္ရေကာင္းမလား ..

အမျဖစ္သူ အခန္းထဲ၀င္လာမွ အတင္း ကုန္းရုန္းထ .. ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ေျပး .. အားလံုးျပင္ဆင္ျပီးခ်ိန္မွာ ၇နာရီ ထိုးဖို႕ မိနစ္ အနည္းငယ္သာ လိုပါေတာ့တယ္ .. သြားရျပန္ဦးမယ္ .. ေတြ႕ရျပန္ဦးမယ္ ..

ထြက္ခါနီး ဘုရားစင္ေရွ႕ထိုင္ .. တတ္တာေလးေတြ ရြတ္ျပီး ေမတၱာပို႕ ..

အိမ္တခါးကိုဖြင့္ ေန႕ရက္ သစ္တခုကို အစျပဳ .. ဘတ္စ္ကားဂိတ္သြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္ လမ္းကစိုတိုတိုမို႕ စိတ္က ခ်ဥ္ခ်ဥ္နဲ႕ လမ္းကိုပဲ မ်က္ေစာင္းပစ္ထိုးလိုက္တယ္ ..

ဒီေနရာေရာက္တုိင္း ျပံဳးခ်င္မိတာက အျမဲတမ္း ေၾကာင္ေပါက္ေလး တေကာင္မဟုတ္ တေကာင္ရွိတယ္ .. တေကာင္တည္းဆို ဟိုဟာေလွ်ာက္နမ္း ဒီဟာေလွ်ာက္နမ္း .. ကိုယ္က ခၽြတ္ခၽြတ္ေခၚလည္း လွည့္ၾကည့္ဖို႕ ေကာင္းမွန္း မသိတဲ့ဟာေလးေတြ .. ႏွစ္ေကာင္ဆိုရင္ေတာ့ တေကာင္နဲ႕ တေကာင္ ပါးရိုက္ရင္ရိုက္ .. မဟုတ္လည္း အျမီးကို ကိုက္ျပီး ေဆာ့ေနၾကတာ .. ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကိုေတာ့ ခ်စ္တယ္ .. ၾကီးရင္ မခ်စ္ေတာ့ပါ ..

ကားဂိတ္မွာ အျမဲေတြ႕ေနက် စိတ္မူမမွန္တဲ့လူၾကီးကလည္း ထံုးစံအတုိင္း ဟိုဘက္ေလွ်ာက္ ဒီဘက္ေလွ်ာက္ .. လူေတြကို ၾကည့္ရတာလည္း မလန္း မဆန္း .. ငိုက္ျမည္းေနၾကတယ္ ..

လမ္းတေလွ်ာက္လံုး ဘုရားစာရြတ္ရင္းကကို စိတ္က ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ .. ရာသီဥတုၾကီးကလည္း ခံစားလို႕ မရလုိက္တာ .. စိုစြတ္စြတ္ အံု႕မိႈင္းမိႈင္း .. ငါမလြမ္းခ်င္ပါဘူးဆိုမွ .. း(

မေမွ်ာ္နဲ႕ မေမွ်ာ္နဲ႕ .. ခုေလာက္ဆို ဟိုက အိပ္လို႕ ေကာင္းတုန္းပဲ ေနမွာ .. ႏိုးရင္ေရာ .. သတိေတာ့ ရေကာင္းပါရဲ႕ ..

ခ်စ္ေသာ သစ္ပင္

လူေတြ အမ်ားၾကီးထဲကမွ က်မတို႕ ဆံုေတြ႕ခဲ့ပါတယ္ .. လံုး၀ကို မထူးဆန္းပဲ အရိုးရွင္းဆံုးပါပဲ ..

သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲကမွ သူနဲ႕ က်မ ပိုမုိရင္းႏွီးခဲ့တာ ကံေကာင္းျခင္းလား ကံဆိုးျခင္းလား .. ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ကံေကာင္းျခင္းလို႕ပဲ ယူဆထားပါတယ္ .. ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ကံေကာင္းမႈပါပဲ ..

က်မဘ၀မွာ သိပ္ျပီး ဆန္းဆန္းျပားျပားေတြ မၾကံဳေတြ႕ခဲ့သလိုပဲ ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးလည္း မထူးဆန္းခဲ့ပါဘူး .. စစခ်င္း ခင္တယ္ .. ေနာက္ေတာ့ ေျပာရင္းဆိုရင္း ဆက္ဆံမႈေတြ ေႏြးေထြးခဲ့တယ္ .. ေနာက္ သံေယာဇဥ္ေတြ သူမ်ားေတြထက္ပိုျပီး ခ်စ္သြားတယ္ .. ဒီေလာက္ ရိုးရွင္းပါတယ္ .. ေနာက္ထပ္လည္း ဆန္းျပားမယ့္ ကိစၥေတြသာ ရွိမလာခဲ့ရင္ ရိုးရွင္းစြာနဲ႕ ေရွ႕ဆက္သြားျဖစ္ပါဦးမယ္ ..

လူတုိင္းမွာ လိုအင္ဆႏၵေတြ ရွိၾကတယ္ .. က်မမွာလည္း သာမန္ ဆႏၵေတြ ရွိပါတယ္ .. ဘ၀ကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း မပူပင္ပဲ ျဖတ္သန္းသြားခ်င္တယ္ .. က်မတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရွိမယ့္ ကမၻာေလးမွာ စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္တာေတြရွိမယ္ .. ျငိမ္းျငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္း ၾကင္နာေနခ်ိန္ေတြရွိမယ္ .. ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာျဖစ္မယ့္ အခ်ိန္ေတြရွိမယ္ .. အျငင္းပြားမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ရွိမယ္ .. ဘယ္လို အေျခအေန ဘယ္လို အခ်ိန္အခါမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေနပါေစ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ က်မ အတြက္ သူရွိေနမယ္ သူ႕အတြက္ က်မ ရွိေနခ်င္တယ္ .. ေလာဘမၾကီးဘူး ထင္ပါတယ္ .. က်မ ေပ်ာ္ရႊင္ ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္မိပါတယ္ ..

တခါတေလေတာ့လည္း သူ႕ကို သနားမိတယ္ .. က်မက ကိုယ့္စိတ္ေနာက္ကိုေတာင္ ကိုယ္ လုိက္မမွီသူေလ .. ဒီအတြက္ က်မစိတ္ကို နားလည္ဖို႕မ်ား သူၾကိဳးစားမိရင္ ေမာေနရွာမွာပဲ .. မေမာေစခ်င္မိပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ ျပင္မရတဲ့ အက်င့္ဆိုးေလးေတြကို သည္းခံေပးပါဦးေနာ္ .. ျပင္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ..

စိတ္ဆိုးလြယ္တဲ့ က်မအတြက္ ကိစၥတိုင္းက ဆူလြယ္လြန္းတယ္ .. ဒါေပမယ့္ သူ႕စကားေတြေၾကာင့္ က်မ ျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ရတယ္ဆိုရင္ေရာ .. ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. း) တကယ္ ရင္ထဲက စကားပါ ..

ဘယ္အရာမွ တရားေသ တြက္ခြင့္မရွိတဲ့ လူ႕ဘ၀ၾကီးမွာ က်မတို႕လည္း အေျခအေနေပါင္းစံု ၾကံဳေတြ႕ႏုိင္တယ္တဲ့ .. ဒီလိုေတြးလုိ႕ က်မ အဆိုးျမင္သူတေယာက္လို႕ စြပ္စြဲေနခ်င္ေသးလား .. အဆိုးျမင္တယ္လို႕ေတာ့ မသံုးသတ္မိဘူး .. ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတဲ့ အရာေတြကို ၾကိဳ စဥ္းစားမိတာပါ .. ဒါလည္း က်မ အက်င့္တခုပါပဲ .. ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ရပါေစ က်မ မတုန္လႈပ္ခ်င္မိဘူး .. ဒီလိုနဲ႕ က်မစဥ္းစားတတ္လာတာက ရည္ရြယ္သလို ျဖစ္လာခဲ့ရင္ အတိုင္းထက္ အလြန္ေပါ့ .. တကယ္လို႕မ်ားလို႕ မေတြးခ်င္ေပမယ့္ က်မ ေတြးမိတယ္ .. ကံတရားကိုပဲ အျပစ္ပံု မခ်ပါဘူး .. က်မလုပ္ရပ္လည္း ထပ္တူ ပါ၀င္ေနပါလိမ့္မယ္ ..

ဒီလိုေတြးလို႕ သိပ္ရင့္က်က္ေနတာလည္း မဟုတ္ျပန္ပါဘူး .. က်မ အတၱေတြ ၾကီးေနခဲ့တာ ကိုယ္တုိင္ သိေနခဲ့ပါတယ္ .. ထိန္းသိမ္းထားပါေစ .. က်မပိုင္ဆိုင္ႏုိင္တာ ဒါေလးပဲ ရွိလို႕ပါ .. မေကာင္းဘူးဆိုတာလည္း သိပါတယ္ .. က်မကို အကာအကြယ္ ေပးႏုိင္တာ ဒါေလးပဲ ရွိလို႕ပါ .. တခ်ိဳ႕ ေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္ .. မသိတဲ့လူထက္ သိရဲ႕နဲ႕ ဆက္လုပ္ေနတဲ့လူကို ပိုေျပာရခက္သတဲ့ေလ .. က်မ မ်ား ပါေနျပီလား ..

ျဖစ္ႏိုင္မယ္ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေပါ့ .. ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာေလးမွာ သက္ဆံုးထိ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း တေယာက္ကိုတေယာက္ ေဖးမ ကူညီရင္း ျဖတ္သန္းသြားခ်င္ပါတယ္ ..

က်မအတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာပါလို႕ ေျပာဖို႕ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ ခုစဥ္းစားေလ ပိုေသခ်ာေလပါပဲ .. အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ အခ်စ္ဆိုတာကို က်မ အယံုအၾကည္မရွိတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနပါျပီ .. ၁၀ ေက်ာ္သက္တုန္းကေတာ့ ခ်စ္တယ္ ဒါကို အခ်စ္လို႕ ထင္မွတ္မွားခဲ့ေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာေလ မႈန္၀ါးေလပါပဲ .. က်မ ယံုၾကည္တာ သံေယာဇဥ္နဲ႕ နားလည္မႈ .. ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ က်မ သူ႕ကို ခ်စ္ပါတယ္ ..

အခ်ိန္အားတုိင္း သူ႕အေၾကာင္း စဥ္းစားမိတာ .. စိတ္က သူ႕ အနား ေရာက္ေရာက္ေနတတ္တာ .. ဦးေႏွာက္နဲ႕ စိတ္ထဲမွာ သူ႕အေၾကာင္းေတြ ျပည့္ေနတယ္လို႕ ခံစားရတာ .. ဒါေတြက သူ႕ကို ခ်စ္လို႕ ဆိုရင္ က်မ သူ႕ကို ခ်စ္ပါတယ္ .. သူ႕ပါးစပ္က တျခားမိန္းကေလးအေၾကာင္း မၾကားခ်င္ဘူး .. ဒါဟာ သ၀န္တိုတယ္ဆိုရင္ အရမ္း သ၀န္တိုပါတယ္ .. ခ်စ္လို႕လည္း သ၀န္တိုတယ္ ထင္ပါတယ္ .. (ဂုဏ္ယူလုိက္စမ္းပါ .. ခ်စ္လို႕ သ၀န္တိုတာေနာ္ .. မခ်စ္လို႕ကေတာ့ လွည့္ကို မၾကည့္ဘူး .. :P) က်မစိတ္က အကုန္ရခ်င္တာ .. ေလာဘက အဲလို ၾကီးပါတယ္ ..

တခု ခက္ေနျပန္တာက က်မက ခ်စ္မျပတတ္တာ .. ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားတခြန္းကို မေမးပဲ မေျပာတတ္တာ .. ေမးရင္ေတာင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္ျပီး ေျပာခ်င္မွ ေျပာတတ္တာ .. ဖာသိဖာသာ ေနတတ္တာ .. နင္ဘာလုပ္လုပ္ ငါဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳး သြင္းထားတတ္တာ ဒီလုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ သူကေတာ့ က်မခ်စ္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ယံုၾကည္ဖို႕ ခက္ေနမွာပါပဲ .. က်မ ခ်စ္ျပတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမွ ထင္ပါရဲ႕ .. မေတာ္ စိတ္ကုန္သြားမွ ဒြတ္ခ :P .. အခ်ိန္မွီေသးတယ္ ထင္ပါရဲ႕ .. တကယ္ လက္ေတြ႕မွာ ခက္ခဲတာ ၾကိဳးစားတုိင္းပါပဲ :D .. ပါရမီ နည္းပံုမ်ား .. :P

ေနာက္တခုက က်မ မႏူးညံ့တတ္ဘူး .. နာမည္ေတာင္ ေပးထားတာ မိုးခါးတဲ့ .. ေယာက်ာ္းေလးနဲ႕ မွားမွားျပီးေတာင္ အေမး ခံရတယ္ေလ .. မိန္းကေလး မဆန္ဘူးေပါ့ .. ဒီလိုဆို သူမ်ားေနာက္ ပါသြားမွာပဲတဲ့ .. ဒါက ၾကားၾကားေနတဲ့ ေ၀ဖန္သူေတြ စကား .. အစတုန္းကေတာ့ ကိုယ့္မခ်စ္လို႕ သူမ်ားေနာက္ပါလို႕ကေတာ့ မလြမ္းေသးပါတဲ့ .. မိုးခါးတို႕ ေၾကြးေၾကာ္ပံု .. ခုေရာ .. (မေျပာျပဘူး .. သတ္ခ်င္သတ္ :P)

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်မ သူနဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္ရတာ ေပ်ာ္တယ္ .. ေက်နပ္တယ္ .. ဒါေတြက ေနာင္တခ်ိန္ အတူထုိင္ရင္း ျပန္ေျပာင္း ေျပာျဖစ္မယ့္ ၾကည့္ႏူးစရာ အျဖစ္ေတြလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ .. ျဖစ္ႏုိင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ .. း)) က်မအတြက္ သူက နားခိုစရာ သစ္ပင္ရိပ္ေလးတခုေလာက္ ျဖစ္လာရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ .. ပန္းေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာပြင့္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေပါ့ေနာ္ .. :D

ဒြင္းတဂ္တဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းနဲ႕ မမ၀ါတဂ္တဲ့ ပန္းေလးေပါ့ေနာ္ .. (ေယာက်ာ္းေလးကို ပန္းနဲ႕ ႏိႈင္းရတာ သိပ္ေတာ့ မနိပ္ဘူး .. ကိုယ့္ခ်စ္သူကလည္း သိပ္ႏူးညံ့ ျငင္သာတယ္ဆိုေတာ့ေလ .. ႏိႈင္းရတာ ကြက္တိပါပဲ .. :D) မမ၀ါေရာ ဒြင္းေရာ ေက်နပ္မယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္ .. အခ်စ္အေၾကာင္းတဂ္ခံရေတာ့မွ ကိုယ့္မွာ ဒီေလာက္ ပါရမီနည္းမွန္း သိရပါေတာ့တယ္ .. ေတာ္ေတာ္၀မ္းနည္းတြားဒယ္ကြယ္ .. ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ၾကာသြားတာ .. ခြင့္လႊတ္ေနာ္ .. မီးယားနဲ .. :D

က်မႏွင့္ ပထမဆံုးမ်ား

မိခင္

က်မ ဘာအာရံုခံစားမႈမွ မသိခင္တည္းက မိခင္ရဲ႕ ၀မ္းထဲမွာ ေနရင္း ခ်က္ၾကိဳးကတဆင့္ အာဟာရေတြကို ရယူဖူးလိမ့္မယ္ .. ဒါေၾကာင့္ အေမက က်မအတြက္ ပထမဦးဆံုး ထိေတြ႕ ခံစားမိတဲ့သူ .. အေမ့ ၀မ္းထဲမွာ ၈လ ၉လေလာက္ သယ္ေဆာင္ခိုင္းျပီး ဒုကၡ ေပးဖူးမယ့္ က်မေပါ့ ..

မ်က္ရည္

အေမ့၀မ္းက ကၽြတ္ျပီဆိုေတာ့ နပ္စ္မ အေဒၚၾကီးက က်မကို မငို ငိုေအာင္ လုပ္လိမ့္ဦးမယ္ .. က်မကုိ ေဇာက္ထိုးထားျပီး တင္ပါးကို ခပ္စပ္စပ္ ရိုက္တယ္တဲ့ေလ .. ဒီေတာ့ က်မ တ၀ါး၀ါးနဲ႕ ေအာ္ငိုျပီေပါ့ .. ဒါေၾကာင့္မို႕ က်မ မ်က္ရည္ဆိုတာကို ပထမဆံုး သိရွိခဲ့လိမ့္မယ္ .. ေနာက္ပိုင္းလည္း အလိုမက်ရင္ အလိုမက်သလို မ်က္ရည္ သြင္သြင္က်ဖူးလိမ့္မယ္ .. ငယ္ငယ္ကေတာ့ လိုခ်င္တာရဖို႕ ဒီမ်က္ရည္ပဲ အားကိုးရလိမ့္မယ္ ..

ဖခင္

အေဖကေတာ့ ေမြးခန္း အျပင္ကိုေရာက္မွသာ က်မကို ခ်ီပိုးလိမ့္မယ္ .. ျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေနမယ့္ မ်က္၀န္း ျပံဳးရႊင္ေနမယ့္ ႏႈတ္ခမ္း အစံုနဲ႕ေပါ့ .. မ်ားေသာအားျဖင့္ အေဖေတြက အေဖရယ္လို႕ စစျဖစ္ခ်င္း ကေလး ေသးေသးေလးေတြကို မခ်ီတတ္ မပိုးတတ္ၾကေပမယ့္ က်မ အေဖက အရင္တည္းက ကေလး ခ်စ္တတ္သလို တူမေတြကို ထိန္းေက်ာင္းေနခဲ့လို႕ က်မအလွည့္မွာေတာ့ လြတ္က်မွာ မစုိးရိမ္ရေလာက္ပါဘူး .. :D က်မအတြက္ ပထမဦးဆံုး ထိေတြ႕ ေတာ္စပ္ရတဲ့ ေသြးသားရင္းခ်ာ ေယာက်ာ္းသား ျပီးေတာ့ တဦးတည္းေသာ ဖခင္ ..

မနာလိုျခင္း

အေမက က်မအတြက္ ေမာင္ေလးတေယာက္ ေမြးေပးမယ္တဲ့ .. ေက်နပ္ရမွာလား .. ဒီခံစားခ်က္ကို မနာလိုျဖစ္တယ္လို႕ ေခၚတယ္ဆိုတာ မသိခင္တည္းက က်မ ေမာင္ေလးကို မနာလို ျဖစ္ခဲ့မွာ ..

အေမ့ အတြက္ ဒဏ္ရာ @ က်မရဲ႕ ေတး မွတ္ တတ္မႈ

ေမာင္ေလး ကိုယ္၀န္နဲ႕ ေမၾကီးက က်မကို စိတ္တိုျပီး ရိုက္တယ္တဲ့ .. ေမြးခါနီး ဖြားခါနီး က်ေတာ့ က်မရဲ႕ အမ၀မ္းကြဲေတြက က်မကို ထိန္းေပးမယ္ဆို ေခၚသြားၾကတယ္ .. က်မလည္း လိုက္သြားတယ္ေပါ့ .. ေမာင္ေလးကို ေမြးျပီဆိုေတာ့ က်မတို႕ သြားၾကည့္ၾကတယ္ .. ျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ ေမၾကီးက "သမီး ေနခဲ့ပါလား" တဲ့ .. က်မကေတာ့ ခပ္စိမ္းစိမ္းနဲ႕ "ဟင့္အင္း .. ျပန္လိုက္သြားမယ္" ဆိုျပီး လွည့္ေတာင္မၾကည့္ပဲ အမေနာက္ကို လိုက္သြားတယ္တဲ့ေလ .. :D က်မေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ကို မမွတ္မိေတာ့သလို သိလည္း မသိေတာ့ပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ ေမၾကီးကေတာ့ ခုထိ ျပန္ေျပာတုိင္း မ်က္ရည္၀ဲတုန္းပါလား .. အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္လံုးနဲ႕ မ်က္ႏွာထားကို မေမ့ဘူးတဲ့ .. :P အသက္က ၂ႏွစ္ခြဲနဲ႕ အေမကိုေတာင္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္တတ္တယ္ .. :P

ေမာင္ေလး

ဘယ္လိုပဲ ေတြ႕လိုက္ရင္ မတည့္ ျဖစ္ေနပါေစ က်မအတြက္ေရာ သူ႕အတြက္ပါ ေသြးသားရင္းခ်ာဆိုတာ ဒီႏွစ္ေယာက္ပဲရွိပါတယ္ .. က်မအတြက္ ပထမဆံုး ေသြးသားရင္းခ်ာေပါ့ .. တဦးတည္းေသာလည္း ျဖစ္ျပန္ပါတယ္ .. ခုခ်ိန္ထိ ေတြ႕လိုက္ရင္ မတည့္သလို ေနာက္လည္း တည့္ဦးမယ္ မထင္မိပါဘူး .. ဒီလိုမွသာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလိမ့္မွာေပါ့ေနာ္ .. သိပ္တည့္ေနရင္ ပ်င္းစရာၾကီး :D

မၾကီး

က်မရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး အမ၀မ္းကြဲ .. တပူးတြဲတြဲ ဘယ္လိုမွ ခြဲမရေအာင္ ပထမဆံုး က်မ ေတာက္တဲ့လို လိုက္တြယ္ကပ္ ေနတတ္တဲ့ အမ၀မ္းကြဲပါ .. မမၾကီး အိမ္သာထဲ၀င္ရင္ေတာင္ ငိုလို႕ အိမ္သာထဲထိ ေခၚသြားရတယ္တဲ့ .. :P ခုေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး :P ..

သူငယ္ခ်င္း

မူၾကိဳေက်ာင္းအတြက္ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ခုဆို ခပ္စိမ္းစိမ္းပါပဲ .. ၾကာခဲ့ျပီကိုး ..

ေသရာပါ ဒဏ္ရာ

၀ရန္တာမွာ အေဒၚက ေကြကာအုပ္ကို ပူေနလို႕ မႈတ္ေပးေနတာကို အစားေသာင္းက်န္းစြာနဲ႕ အတင္းလွမ္းဆြဲေတာ့ က်မေခါင္းေပၚ ေမွာက္က်ပါေလေရာ .. (ငတ္တာ :P) .. ဒီလိုနဲ႕ က်မ ဂ်ိဳေစာင္း ေအာက္နားမွာ အနာရြတ္တခု ေသရာပါ ရွိသြားခဲ့တယ္ .. ေတာ္ေသးတယ္ တေခါင္းလံုး ေျပာင္မသြားလို႕ :P

ခြဲခြာျခင္း

အိမ္ေျပာင္းရမယ္တဲ့ .. ေဖၾကီး ဘက္က အဖိုး အဖြားအိမ္ကို ဖ်က္ျပီး ၄ထပ္တိုက္ ေဆာက္လို႕ ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ က်မတို႕ အိမ္ေျပာင္းေနဖို႕ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ .. က်မ အဲဒီအခ်ိန္က သိပ္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကို ခြဲျပီး ဘယ္လိုမ်ား သြားရပလို႕ ပူပန္ဖူးတယ္ .. ေနာက္ဆံုး ခြဲခြာျဖစ္ခဲ့ေတာ့လည္း ေနရာသစ္မွာ အသားက်ဖို႕ အခ်ိန္ သိပ္ မလိုအပ္ခဲ့ပါဘူး ..

ေသကြဲ

တညေတာ့ အဖိုးကို ေဆးရံုတင္ရမယ္တဲ့ .. က်မ အိမ္ေပၚထပ္ကေန ျမင္လိုက္တယ္ .. ဖိုးဖိုးၾကီးကို ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြက တြဲျပီး ကားေပၚ တင္ေခၚသြားၾကတယ္ .. တရက္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ၾကာသြားတယ္ .. သံုးရက္ေျမာက္ေန႕မွာ ေမၾကီး ေဆးရံုက ျပန္လာေတာ့ မ်က္ႏွာေတြ နီလို႕ .. ျပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္ .. ဖိုးဖိုးၾကီး ဆံုးသြားျပီတဲ့ .. က်မ မယံုႏိုင္ခဲ့ဘူး .. အရမ္းျမန္လြန္းတယ္ .. ဒါ က်မ နားလည္ သိတတ္ျပီးေနာက္ ေတြ႕ၾကံဳလိုက္ရတဲ့ ေသကြဲပါပဲ .. (ဦးေလး ေလယာဥ္ပိုင္းေလာ့ခ္ တေယာက္ ဆံုးတံုးက က်မ သိပ္ငယ္ေသးေတာ့ နားမလည္လိုက္ဘူး .. ငယ္ငယ္က အသုဘအိမ္ဆို သိပ္ေၾကာက္တတ္တာ .. သူမ်ားအိမ္ေတြက လူေတြ ေသၾကတယ္ .. ငါတို႕အိမ္က မေသဘူးထင္တယ္လို႕ေတာင္ ထင္ဘူးတာ .. ျမင္မွ မျမင္ဘူးပဲ .. :D) ေနာက္ပိုင္းေတာ့လဲ ေသကြဲေတြ ၾကံဳလိုက္ရတာ ..

ခုတေလာ စာေရးဖို႕ အာရံုမရ ျဖစ္ေနျပန္ပါျပီ .. ေတြးမိတဲ့ အေတြးေတြလည္း စာတပုဒ္ ျဖစ္မလာဘူး .. ေခါင္းစဥ္ေတြရွိေနေပမယ့္ အေၾကာင္း အရာ စဥ္းစားမရဘူး .. စိတ္ကူးေပါက္ရာေလး ခ်ေရးမိပါတယ္ .. း))

ေက်ာခ်င္းကပ္ အလြမ္း

သိပ္အေ၀းၾကီး မဟုတ္ေပမယ့္
နီးလည္း မနီးခဲ့ၾကဘူး
ေက်ာခ်င္းကပ္ ေနေပမယ့္
မျမင္ မေတြ႕ခဲ့ၾကဘူး
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း
အိမ္ျပန္တာ ထံုးစံ တခုပဲမို႕
ႏႈတ္မဆက္ခဲ့ရင္ေတာင္
အလုိက္တသိ ေနလိုက္သင့္တာပဲေလ

ဘာမွန္း ညာမွန္း မသိ လြမ္းတယ္
ေက်ာခ်င္း ကပ္ေနရဲ႕နဲ႕ လြမ္းတယ္
ဒါေပမယ့္ ေနာက္တခ်က္ လွည့္ၾကည့္ဖို႕ေတာင္
စိတ္မကူးခဲ့ဘူး
ငါက ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မလွည့္တတ္သူေလ

ဒါေပမယ့္
အေ၀း တေနရာကေနေတာ့
တၾကိမ္ တခါ မက
ေငးေမာၾကည့္ခဲ့ဘူးတယ္
ေတြးေတာၾကည့္ခဲ့ဘူးတယ္

မျပီးဆံုးေသးခင္မွာ
ႏွေျမာတသမယ္
ဆံုးရွႈံးမွာ ေတြးေၾကာက္မယ္
အဆံုးသတ္ေတာ့လည္း
အားလံုးဟာ ေနရာတက်
ႏွလံုးသြင္းတတ္ဖို႕က
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ရမွာ

အိမ္ျပန္လမ္းတေလွ်ာက္
ငါ့ အလြမ္းေတြ
သိမ္းထုတ္သြားမလား
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း
တခ်ိန္က တန္ဖိုးရွိခဲ့သမွ်ဟာ
သိမ္းထားဖို႕ မေကာင္းေတာ့ေလာက္ေအာင္
ယိုယြင္း ပ်က္စီးမႈေတြနဲ႕
ဘယ္သူကမ်ား
ဆက္လက္ သိမ္းဆည္းပါလိမ့္ဦးမလဲ

အေတြးေတြ မေျပာင္းသြားေစနဲ႕
အခ်ိန္ေလး တခုေလာက္သာ
ေစာင့္လိုက္ပါ

PS. ရံုးကေန အလုပ္မလုပ္ပဲ ပို႕စ္တင္တယ္လို႕ေတာ့ မစြပ္စြဲၾကနဲ႕ေပါ့ေနာ္ .. အလုပ္က လုပ္ကို မလုပ္ခ်င္တာ .. :P

စိတ္ ညွိဳ႕

ေျပာင္းလဲစရာ မလိုပါဘူး
ျပဳျပင္စရာ မရွိပါဘူး
ေနျမဲအတုိင္းေနျပီး
ေရွ႕ဆက္ပါ
ငါ့ဘက္ကလဲ
ျပဳျပင္ဖို႕
ေျပာင္းလဲဖို႕
ၾကိဳးစားခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ကိုပဲ
ျပဳျပင္လိုက္ပါ့မယ္

ကိုယ္ကိုတိုင္က တဦးတေယာက္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲေပးဖို႕ မစဥ္းစားခဲ့သလို ဘယ္သူတဦးတေယာက္ကိုမွလည္း ေျပာင္းလဲေပးဖို႕ အရိပ္အျမြက္ေတာင္ မျပခဲ့ဘူးဘူး .. ေျပာင္းလဲေပးပါလို႕ ေျပာမွ ေျပာင္းလဲျခင္းက စစ္မွန္လိမ့္မယ္လို႕ မထင္ခဲ့ပါ .. ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် နားလည္ေပးႏုိင္ခဲ့လို႕ အလိုလို ေျပာင္းလဲလာျခင္းမ်ိဳးသာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါတယ္ ..

ထူးထူးဆန္းဆန္း ေျပာင္းလဲခ်င္သလို ျဖစ္လာတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကို အံ့ၾသစြာ စိုက္ၾကည့္ေနရင္း အေျဖကို ရွာေနမိတယ္ .. အေျဖ အတိအက် မရခင္မွာပဲ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ ေျပာင္းလဲခ်င္သလို ျဖစ္တဲ့ စိတ္က အျငင္း ၀ါက်တခု ရြတ္ဆိုတယ္ .. ကံေကာင္းစြာနဲ႕ မေျပာင္းလဲသင့္ဘူး ဆိုတဲ့ စိတ္က အႏုိင္ရတယ္ .. သက္ျပင္းေမာ တခုကို ေျဖေလွ်ာ့လို႕ ..

စိတ္ေတြ လြတ္လပ္ႏုိင္ပါတယ္
ေ၀းႏုိင္သေလာက္ ေ၀းေ၀း
ထြက္ေျပးႏိုင္ပါတယ္
တခ်က္တခ်က္
ျပန္ျပန္ ကပ္ျငိခ်င္စိတ္
တခုက လြဲလို႕ေပါ့

ကိုယ့္စိတ္ကုိ အေ၀းဆံုးထိ ရြက္လႊင့္ထားလုိက္တယ္ .. သြားပါ .. အေ၀းဆံုး အေ၀းဆံုး အေ၀းတက အေ၀းဆံုးကို ထြက္သြားပါ .. လိုရာေနရာကို သြားပါ .. လိုရာေနရာ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ျပန္လာခ်င္စိတ္ ရွိေသးရင္လည္း ဒီေနရာကို ျပန္လာႏုိင္ေသးတယ္ .. ဒါေပမယ့္ သိထားရမွာက ဒီေနရာက ကိုယ့္ေနရာ မဟုတ္ခဲ့ဘူး ဆိုတာပါပဲ ..

အေ၀းဆံုးကို
မေရာက္ႏုိင္ေသးသေရြ႕ေတာ့
ေနရာ တခ်ိဳ႕မွာ
တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္ေနလိမ့္ဦးမယ္
အခ်ိန္ အတိုင္း အတာ တခုထိ

တ၀ဲ လည္လည္နဲ႕ ဒီေနရာ ဟိုေနရာ စိတ္ရွိတုိင္း လြင့္လိုက္မယ္ .. တခါတေလ အေ၀းဆံုးကို ေရာက္သြားလိုက္ .. အလြယ္တကူ စိတ္ေစရာကို ျပန္ေရာက္လာလိုက္ .. ဒါဟာ အျပစ္တခုျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ေတာ့ မထင္မိပါဘူး .. ဒီလိုပဲေလ .. စိတ္လြတ္လပ္ခြင့္ေလးေတာ့ ကိုယ္စီ ရွိသင့္တယ္ မဟုတ္လား ..

မသြားနဲ႕ တားမရတဲ့ စိတ္ကို
ကိုယ္တိုင္လည္း မဖမ္းဆုတ္ထားႏုိင္ခဲ့ေတာ့
သာသာေလးပဲ ေခၚေဆာင္ရာလိုက္မယ္
အသိတရား၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ့
ငါဟာ သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ ခံစားခ်က္တခုနဲ႕

မသြားနဲ႕ တားရလြန္းလို႕ ေမာဟိုက္လာတဲ့ စိတ္ကုိ ထြက္ေပါက္တခုေပးလိုက္မယ္ .. နင္ေစလိုရာ ငါလိုက္မယ္ေလ .. ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဦးေႏွာက္က အလုပ္ျပန္လုပ္တယ္ .. ေရာက္ရွိရာ ေနရာကို သတိျပဳမိေတာ့ ငါမရင္းႏွီးတဲ့ ေနရာ တခုမွာ .. ခံစားခ်က္ကလည္း ခပ္စိမ္းစိမ္း .. ေနသားက်ဖို႕ေတာ့ အခ်ိန္ယူရဦးမယ္ ..

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
မဆံုးတဲ့ စိတ္သြားရာေနာက္
လိုက္တဲ့ အခါလိုက္
တခါတခါ တြန္႕ဆုတ္ဆုတ္နဲ႕
ေရွ႕တိုးမလို ျဖစ္တဲ့ အခါ ျဖစ္
တခါ တခါ ေခါင္း တခါခါနဲ႕
ေတြေ၀တဲ့ အခါ ေတြေ၀
မဆံုးႏုိင္တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္
စမ္း တ၀ါး၀ါး ေရြ႕တယ္

လမ္းေတြ သိပ္ရွည္လ်ားတာလား .. သြားပဲ သြားႏုိင္လြန္းတာလား .. မေမာႏုိင္ေသးဘူးလားဟာ ..

ပန္းတပြင့္

တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းတပြင့္ ပြင့္ခဲ့မွာပါ .. ပိုင္ဆုိင္ဖူးပါမယ္ .. ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားဘူးပါမယ္ .. ငါကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဆံုးရႈံးဖို႕ပါ ျပင္ဆင္ေနခဲ့ေသးတယ္ေလ .. ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း တဖက္နဲ႕ေပါ့ ..

ပန္းပြင့္ေလး ျဖစ္မလာခင္ ပန္း အဖူး အငံုေလး ဘ၀တည္းက ဘယ္ေတာ့ ပြင့္လာမလဲဆိုတဲ့ ရင္ခုန္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕ ေစာင့္စားခဲ့တာပဲေလ .. ဒါဟာ ပန္းပ်ိဳးမိသူ ဥယ်ာဥ္မွဴး တေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္ျခင္းမ်ိဳး ..

ပန္းပြင့္ေလးအတြက္ ၾကိဳရင္ခုန္တယ္ .. မွန္းဆ ပံုေဖာ္မယ္ .. လွပျခင္းနဲ႕ ရနံ႕ေတြနဲ႕ ျပည့္စံုေနမယ့္ ပန္းေလးတပြင့္ .. အိမ္မက္ေတြ မက္ရင္းေတာင္ ျပံဳးေနမိေလရဲ႕ ..

ပန္းေလး မပြင့္လာေသးပါဘူး .. ပန္းေလးပ်ိဳးရံုရွိေသးတယ္ .. ပန္းေလးအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးေနမိတယ္ေလ .. တဆက္တည္းမွာပဲ .. ဒီပန္းေလးက ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ရွင္သန္ႏိုင္မွာပါလိမ့္ .. ပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ခြင့္ေရာ ကိုယ္တုိင္ ရႏိုင္ပါ့မလား .. ဆံုးရံႈးသြားခဲ့ရင္ေရာ ..

ေပ်ာ္ရႊင္စြာ မက္ေနတဲ့ အိပ္မက္ကေန ႏိုးထဖူးသလို .. အိပ္မက္ဆိုးလို႕ေခၚမလား ဆံုးရံႈးရတယ္လို႕မ်ား အိပ္မက္ မက္ခဲ့မိျပန္ရင္ အိပ္မက္ထဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရင္ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ လိႈက္ေမာစြာနဲ႕ ႏိုးထရျပန္ပါတယ္ .. ဒါဟာ အရင္းအႏွီး ဆိုမလား .. ဒီပူေလာင္မႈေတြကို ငါ ကိုယ္တုိင္ကလြဲလို႕ ဘယ္သူသိႏုိင္ဦးမလဲ .. တဦး တေယာက္ကေရာ နားလည္ ခံစားေပးႏုိင္ပါ့မလား .. ၾကင္နာစြာ နားလည္ေပးမယ့္သူနဲ႕ ဟားတုိက္ ေလွာင္ရီေနမယ့္သူ ဘယ္ဦးေရက ပိုမ်ားလိမ့္မလဲ .. မရီၾကပါနဲ႕ .. ဒါဟာ ကိုယ္တုိင္ ၾကံဳေတြ႕ျပီး ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့ျပီဆိုမွ ျပံဳးရီၾကပါ .. မခ်ိျပံဳးနဲ႕ေတာ့လည္း မရီမိေစနဲ႕ဦးေပါ့ ..


ပန္းေလး ရွင္သန္မႈအတြက္ ရွင္သန္ေနစဥ္ ကာလအတြက္ အျမတ္အစြန္း မေမွ်ာ္လင့္ေပမယ့္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ေတာ့ ရွိခဲ့သည္ေပါ့ .. ရင္ခြင္ထဲ ထည့္သိမ္းထားရံုပါပဲ .. မထိခိုက္ မနာက်င္ေစရပါဘူး .. ဆူးေတြရွိေနရင္ေတာင္ ငါ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနဦးမွာ .. ဆူး ဆူးခ်င္ ဆူးပါေစ ..

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ေတြ ထားမိေလေလ ပူေလာင္မႈေတြ ပိုတိုးေလေလ .. ဒါကို ဘယ္သူမွ သိႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး .. ယုယု ယယ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး ဆက္ျပီး ပ်ိဳးေနမိတယ္ ..

ပန္းပြင့္ေလး မ်က္ေတာင္တခ်က္ခတ္ အၾကည့္မွာ ရင္ခုန္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ရင္းလုိက္ရမလဲ .. ေပ်ာ္ရႊင္ရမႈေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ငါ့အတြက္ ဆုလာဘ္ေလးေရ ..

မနက္ျဖန္ မနက္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ ရင္ခုန္မႈမ်ိဳးနဲ႕ ႏိုးထရဦးမယ္ ..

မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံခ်င္ခဲ့ပါ .. မ်က္ေတာင္ မခတ္ပဲ ၾကင္နာစြာ ၾကည့္ရႈခ်င္ေနခဲ့တယ္ .. ေနေရာင္လာရင္ ကြယ္ေပးမယ္ .. မိုးဖြားက်ရင္ ကာေပးမယ္ .. အမႈိက္သရိုက္ေတြ ရွင္းလင္းေပးမယ္ .. ပိုးေကာင္မႊားေကာင္ေတြရန္က ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္ .. ဒီပန္းေလး အျပစ္ကင္းကင္း လွေနႏိုင္ေအာင္ပါ ..

တေရးေတာ့ အိပ္ဦးမယ္ ..

မနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္ခ်ိန္ထိ ရင္ထဲမွာ ရွင္သန္ေနပါေစ .. ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း အိပ္မက္ဆိုးနဲ႕ မႏိုးထပါရေစနဲ႕ ..

-----------------

ကိုရြာသားတဂ္တဲ့ ရင္ထဲက ပန္းပြင့္ေလးပါ .. ေက်နပ္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ .. စာက ခုတေလာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေရးစရာ ရွာမရ ျဖစ္ေနတာပါ .. ကိုရြာသားတဂ္မွပဲ ေရးထြက္ပါေတာ့တယ္ .. ၾကိဳးစားပမ္းစားေရးလုိက္တာပါ .. မေကာင္းလည္း သည္းခံဖတ္ေပးေပါ့ေနာ့ .. :D ပ်င္းမွာစိုးလို႕ သီခ်င္းပါ ရွာထည့္ေပးထားပါတယ္ .. :P

ခုတေလာ

ေတြးေနမိတာက

ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ .. ေတာ္ေတာ္ျငီးေငြ႕ဖို႕ေကာင္းတဲ့ ေလာကၾကီးပါလား ..
လူေတြ ဘာလို႕ဟန္ေဆာင္ၾကတာလဲ .. ဟန္မေဆာင္ရင္ ေပါင္းရခက္တဲ့ လူ႕ဂြစာျဖစ္ေရာလား ..
တေန႕ တေန႕ ျဖတ္သန္းေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ အဓိပၸါယ္ရွိတာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားလုပ္မိပါလိမ့္ .. လုပ္ေရာ လုပ္မိရဲ႕လား ..

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက

အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းေနတယ္ ..
ရင့္က်က္ခ်င္ေယာင္ဟန္ေဆာင္ေနျပီး တကယ္တမ္း ခံႏုိင္ရည္ရွိဖို႕ ၾကိဳးစားရတုန္းပဲ .. မတည္ျငိမ္ႏိုင္ေသးပါ ..

က်န္းမာေရး

ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါတယ္ .. ရံုးမသြားခ်င္လို႕ေတာင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ျပီး အမ္စီရပါတယ္ .. :P

ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက

စာအုပ္ေတြ မဖတ္ျဖစ္ေသးပါ .. ဖတ္ရမယ္ ဖတ္ရမယ္ .. ဒီစကားလည္း ေျပာေနတာၾကာေပါ့ .. အပ်င္းထူေနေသး၏ .. :D

ေရာက္ေနၿဖစ္တာက

မမေနာ္ေနာ္လိုပဲ Farm Town ထဲက လယ္ေတာအိမ္ကေလး (စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ .. အိမ္ႏွစ္လံုး ၀ယ္ထားတယ္ .. (ၾကြားတာ :P))


ေရးၿဖစ္ေနတာက
tag game ေတြ .. တျခားစာေတြ စိတ္ကူးေပမယ့္ ဖီးလ္ငုတ္ေနေသးပါတယ္ ..

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက
နားဆူေနျပီးေရာ အကုန္ဖြင့္ထားလုိက္တယ္ .. လာခ်င္တာလာပါေစ ..

ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက
ကဗ်ာမရြတ္ျဖစ္ပါ ..

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက
စိတ္ကူးတိုင္းသာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ .. လိုအပ္ေနသူေတြအတြက္ အားကိုးႏုိင္သူတေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္ .. သတၱိေတြ ရွိခ်င္တယ္ .. ျပီးေတာ့ ျပီးေတာ့ ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ..

စားၿဖစ္ေနတတ္တာက
ရံုးေနာက္ဘက္ ကန္တင္းက အသားႏွစ္မ်ိဳး အရြက္တမ်ိဳး မရိုးႏုိင္ေသာ ထမင္းနဲ႕ဟင္း .. သူတို႕ခ်က္ထားတဲ့ နာမည္သာကြဲျပီး အရသာ တူေနေသာ ဟင္းမ်ား ..

သနားေနမိတာက
စင္ကာပူက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ .. ျမန္မာႏုိင္ငံက ကေလးသူငယ္ေတြ .. တေန႕တေန႕ စား၀တ္ေနေရး အသက္အရြယ္နဲ႕ မလုိက္ေအာင္ ရုန္းကန္ေနရသူေတြ .. ေရာဂါေ၀ဒနာသည္ေတြ .. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနသူေတြ .. အသနားဆံုးကေတာ့ လမ္းဆံုးေရာက္ေနသူေတြ (တနည္း) ေနာက္ျပန္မလွည့္ႏုိင္သူေတြ (တနည္း) ေမာဟ အေမွာင္မိုက္ထဲ ေရာက္ေနသူေတြ (တနည္း) ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို ဘာမွန္း မသိသူေတြ (တနည္း) အမွား အမွန္ မခြဲျခားႏုိင္သူေတြ (တနည္း) မွားမွန္းသိေနေပမယ့္ အမွားကို လက္မခံႏုိင္သူေတြ ..

လြမ္းေနမိတာက
ေမၾကီးခ်က္တဲ့ ပုဇြန္ဆီျပန္ .. ၾကက္သားျပဳတ္ေၾကာ္ .. ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ .. (စားခ်င္တယ္ ....)

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက
ေနာင္ျဖစ္လာမယ့္ အနာဂတ္ ..

ခါးသက္ေနမိတာက
စိတ္မပါပဲနဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံေနတာေတြ .. အတင္းေတြ ..

တမ္းတေနမိတာက
ေဖၾကီး ေမၾကီး .. ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ..

ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
ကိုယ္က်ိဳးမပါပဲ အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲသူေတြ .. (အက်ိဳးေမွ်ာ္ေနသူေတြ မပါ)

ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက
ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို တာ၀န္မယူႏိုင္သူေတြ .. တာ၀န္မယူရဲသူေတြ .. သူမ်ားအတြက္ ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ကိုယ့္က်ိဳးရွာသူေတြ .. သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႕ အသက္ရႈလိုသူေတြ .. အထင္ၾကီးစရာ မေကာင္းသူေတြ ..

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ
စင္ကာပူ

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ .. ကမာၻအႏွံ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တယ္ .. ေရာက္ခ်င္ရာေရာက္ ေပါက္ခ်င္ရာေပါက္ ..

မုန္းတီးေနမိတာက
ၾကမ္းပိုး (ခုတေလာ ေသာင္းက်န္းလြန္းလို႕ ..)
မနက္ ေပးထားတဲ့ အလန္း သံ ..

ခ်စ္ေနတာက
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ ျဖစ္မွာ :P

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
မနက္ အလုပ္သြားဖို႕ ထရတာ .. (ၾကီးပြားဦးမယ္ .. :P)

စြဲလန္းေနမိတာက
အက်င့္ပါေနတယ္လို႕ေျပာရင္ ပိုသင့္ေတာ္မလားပဲ .. ဘာလဲဆိုတာ မေျပာျပဘူး .. :D

လိုအပ္ေနတာက
ရွာသမွ်ကုန္ေနတဲ့ ပိုက္ဆံ :D

ေတာင္းေနမိတဲ့ဆုု
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္သိျပီး ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြလည္း မွန္ကန္ဖို႕ .. ေနာင္တကင္းကင္း ရွင္သန္ႏုိင္ဖို႕ ..

ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
လူေတြကို ယံုၾကည္ခ်င္တယ္ ..

ဝန္ခံခ်င္တာက
ဟန္ေဆာင္ျခင္းအလုပ္ကို မုန္းမုန္းနဲ႕ ပီျပင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ျပီး လူေတြနဲ႕ ဆက္ဆံေနရတယ္ ..

မမေနာ္ေနာ္ တဂ္တဲ့ပို႕စ္ေလးပါ .. မမေနာ္ေရ စိတ္ထဲလက္ရွိ ရွိေနတာေတြ ခ်ေရးလုိက္တယ္ .. း))

ဆက္တဂ္မယ္ .. အဆိပ္ခြက္ .. ဗညားရွိန္ .. း)

ငယ္ဘ၀ အမွတ္တရ ကဗ်ာမ်ား

မိုးရြာရင္မိုးေရခ်ိဳးမယ္
ေမေမလာရင္ႏို႕ဆို႕မယ္
ေဖေဖလာရင္ အုန္းသီးခြဲစားမယ္ .. ဆိုတာကေတာ့ ကဗ်ာလား သီခ်င္းလားမသိ ကေလးတုိင္းလိုလို ေအာ္ဟစ္ ရြတ္ဆိုဘူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္ .. ငယ္ငယ္က မိုးရြာရင္ မိုးေရထဲထြက္ေဆာ့ရတာလည္း ကေလးတိုင္း ႏွစ္သက္တတ္မွာျဖစ္သလို မိုးေရထဲ ထြက္မကစားဘူးသူလည္း ေတာ္ေတာ္ရွားပါလိမ့္မယ္ ..

ဟိုဘက္ကမ္းက မီးထိန္ထိန္
ဒီဘက္ကမ္းက မီးထိန္ထိန္
ဆီမီးထိန္ထိန္လင္းပါတဲ့
မႏွင္းတို႕ အိမ္ .. (နာမည္မွန္မမွန္ မေသခ်ာပါ) ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးကလည္း မွတ္မိေနမိပါတယ္ .. ကဗ်ာေတြကို အစအဆံုးေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး .. အစအဆံုး မွားမွား မွန္မွန္ ရြတ္မယ္ဆုိရင္လည္း လြဲမွာေသခ်ာပါတယ္ ..

ပန္းကေလးမ်ား ပြင့္ေတာ့မည္
ဖူးတံ၀င့္လို႕ခ်ီ
ေနျခည္မွာ ေရႊရည္ေလာင္း
ငါတို႕စာသင္ေက်ာင္း .. ဆိုတာေလးကိုေတာ့ မွတ္မိေနတယ္ .. (ခုစဥ္းစားရင္း ေပၚလာတာပါ ..) ဘယ္ႏွစ္ ဘယ္ႏွစ္တန္းမွာ သင္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ..


မမ ၀၀ ထထ က
အကပထမ
ကပါ ကပါ မမရာ
ညည လသာသာ
ညအခါ ငါစာရ
မမ ၀၀ ထထ က .. ဆိုတာေလးကလည္း မမ ၀၀ ေတြျမင္ရင္ ေအာ္ဟစ္ေနက်မို႕ သတိရမိသြားပါတယ္ ..

ဖြတ္မင္းကေတာင္ အကိုေခၚရမယ္ဆိုလား .. ေရသည္ျပဇာတ္ထဲက ကဗ်ာလိုလို စာေလးလည္း သြားသတိရမိပါတယ္ .. သတိရမိရံုပါ .. မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး .. :D

အေရွ႕ကို ေလွ်ာက္ပါလို႕
အေနာက္ကိုတဲ့ ေမွ်ာ္လိုက္ရင္ .. ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလး သတိရလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဆြမ္းအုပ္ေလး ပိုက္ျပီး ပါးကြက္က်ားနဲ႕ မိန္းမပ်ိဳေလးကိုပါ တြဲျမင္မိလိုက္ပါတယ္ ..

အစပိုင္းေတာ့ ေမ့ျပီ .. ၾကားထဲက ျဖတ္ဆိုမယ္ ..
လိမ္တာ ညာတာ ကိုကိုမၾကိဳက္ပါ
အဂၤလိပ္စာ ခိုးခ်တာ ဗဲဒီးေဆာရီးပါ .. ဆိုတာေလးကေတာ့ အဂၤလိပ္စာသာ ခိုးမခ်နဲ႕ က်န္တာခိုးခ်ရမလားမသိဘူးေနာ္ .. :P

ေရးျပီးမွ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တပုဒ္ထဲကိုမ်ား အေပၚေအာက္ ခြဲရြတ္ေနမိလား အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္မိပါေသးတယ္ .. ငယ္စဥ္က ကဗ်ာေတြကို သတိတရ မရွိေတာ့တာ ၾကာေပါ့ .. ဒီၾကားထဲ ကေလးေတြ စာက်က္သံနဲ႕ ေ၀းေနတာလည္း အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီဆိုေတာ့ မမွတ္မိသူ အျပစ္မရွိဘူး ထင္တာပဲ :P

ငယ္စဥ္က ရြတ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကို ကေဘာက္တိ ကေဘာက္ခ်ာ အိုးနင္းခြက္နင္း ရြတ္လိုက္ပါျပီ .. ႏွင္းနဲ႕ မာယာ ေက်နပ္မယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္ .. း)

ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးဘ၀ကို ျပန္လိုခ်င္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ ျပန္ေတာ့ တမ္းတမိတာပါပဲ .. အပူအပင္မရွိ .. အိပ္မယ္ စားမယ္ ကစားမယ္ .. ျငိမ္းခ်မ္းတယ္ .. အရြယ္ နဲနဲရေလ အပူနဲနဲ ပူရေလ .. အသက္ၾကီးလာေလေလ ပူေလာင္မႈေတြနဲ႕ ရႈပ္ေထြးေလ .. မပူခ်င္လည္းပူ ပူခ်င္လည္းပူ .. မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႕လည္း မရေတာ့ .. အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရင္း ပူေလာင္ေနရင္း ရႈပ္ေထြးေနရင္း .. ေရွ႕ဆက္ေနရဦးမွာပါပဲ ..

ဆုနဲ႕ ဆူး

ကိုလူေထြးၾကီးကေတာ့ ၀ါတြင္း အိမ္မလည္ရဘူး ဘယ္သူေျပာတုန္းတဲ့ ေျပာသြားဘီ .. း)

တကယ္က မိုးခါးတို႕ ခုမွ အလုပ္စလုပ္ေနရတယ္ေလ .. ရံုးမွာ အင္တာနက္ေတာင္ နပ္မွန္ေအာင္ မသံုးႏုိင္တဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနလို႕ပါဗ်ိဳ႕ ..

ရံုးက အက္ဒမင္က အမတေယာက္ ဇူလုိင္လကုန္ကစျပီး ကေလးေမြးဖို႕ ခြင့္သြားတယ္ .. အဲဒါ ေခါင္သူၾကီးက (ဂ်ပန္ၾကီးက) အက္ဒမင္အလုပ္ေတြ ကူႏိုင္လားဆိုေတာ့ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ၀ါသနာ အတုိင္း လုပ္ေပးမယ္ေျပာလုိက္တယ္ .. မေျပာလို႕လည္း မရဘူးေလ .. လုပ္ဆိုလုပ္ရမွာပဲ .. ကိုယ္တုိင္လည္း စမ္းလုပ္ၾကည့္ခ်င္တာပါတာေပါ့ .. ဒီလိုနဲ႕ အဲဒီ အမမသြားခင္ သူလႊဲေပးတဲ့ အလုပ္ေတြ သင္ရင္း အဲဒီတုန္းတည္းက စာလည္း ေကာင္းေကာင္း မေရးျဖစ္ အြန္လိုင္းလည္း မတက္ႏုိင္ျဖစ္သြားတာပါ ..

ဒီၾကားထဲ QS တေယာက္ရဲ႕ PO အလုပ္ေတြ ကူေပးရျပန္ေရာ .. လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္အားေတာ့ဘူး .. ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ .. အရင္က အလုပ္က ေတာ္ေတာ္ပါးေတာ့ အိပ္ငိုက္ငိုက္ေနတာ .. ခုေတာ့ မငုိက္အားေတာ့ဘူး .. အခ်ိန္ေတာင္ ကုန္လို႕ ကုန္သြားမွန္ မသိျဖစ္သြားတယ္ .. အဲဒါက ပိုေကာင္းတယ္ေလ .. ကိုယ္လည္း အေတြ႕အၾကံဳရတာေပါ့ .. း))

အေပၚက ကိစၥေတြေၾကာင့္ မိုးခါးတေယာက္ အိမ္လည္က်ဲျခင္း .. စာမေရးအားျခင္း ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါ .. :D (အားလံုးကိုေတာ့ ဒလိယေနတာပါဘဲ :P)

ခုေတာ့ ေၾကြးကလည္း ၃ပုဒ္ တင္ေနတယ္ .. တပုဒ္ဆပ္မယ္လို႕ စဥ္းစားျပီး ၾကိဳးစား ေရးပါေတာ့မယ္ ..

ကိုရီႏိုၾကီးက ေက်ာင္းတုန္းက အမွတ္တရတဲ့ .. ရဖူးတဲ့ ဆုေတြ ဆူးေတြတဲ့ တဂ္ပါတယ္ ..

တကယ္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အမွတ္တရဆိုတာ သိပ္မရွိပါဘူး .. ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခုျပန္ေတြ႕ရင္ေတာင္ နာမည္ မသိေတာ့တာနဲ႕ နာမည္ၾကားလို႕ နင္သိတယ္မဟုတ္လားဆိုရင္ ဘယ္သူမွန္း ဘယ္လိုမွ ျပန္ပံုေဖာ္လို႕ မရတာနဲ႕ .. လမ္းေတြ႕လို႕ လာေခၚရင္ေတာင္ စကားသာေျပာလုိက္တယ္ ဘယ္သူမွန္း မသိတာနဲ႕ အဲလို အမွတ္တရေတြ မ်ားပါတယ္ ..

ေက်ာင္းတုန္းက ေပါင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္း မွတ္မွတ္ရရဆိုလို႕ ၇ ေယာက္ပဲရွိပါတယ္ .. ေယာက်ားေလး သူငယ္ခ်င္းလည္း သိပ္မထားတတ္ခဲ့ပါဘူး .. ခုထိလည္း အဲဒီ ၇ ေယာက္တည္းက ဆက္တြဲျဖစ္တာဆိုလို႕ ၄ေယာက္ တခါတေလ ၅ေယာက္ပဲ ရွိေတာ့တာပါ .. က်န္တာေတြက ခုဆို အိမ္ေထာင္က်တာနဲ႕ ဘာနဲ႕ ဆက္မတြဲျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ..

သူငယ္တန္းတည္းက ၅ တန္း ထိကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ပဲရွိျပီး သူကလည္း စာေတာ္ေတာ့ ကိုယ္ပါလိုက္ျပီး သူက ၁ဆို ကိုယ္က ၂ဆိုတာေလာက္နဲ႕ ပံုမွန္ ခ်ီတက္လာပါတယ္ .. ၆ တန္းက်ေတာ့ အိမ္ေျပာင္းျပီး သူနဲ႕ ကိုယ္ ကြဲသြားတယ္ .. ခုထိလည္း အဆက္အသြယ္ သိပ္မရွိေတာ့သလို မွတ္မွတ္ရရ တခါတေလမွ သတိရျဖစ္ပါေတာ့တယ္ ..

၆ တန္းႏွစ္က စလို႕ ခု လက္ရွိ ေပါင္းေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စခင္ခဲ့တယ္ .. တကယ္ကိုပဲ ေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းခဲ့တယ္ .. သူတို႕နဲ႕ ဘာျပိဳင္ျဖစ္လဲဆိုရင္ ၆ တန္းက ၁၀ တန္း အထိ တစိုက္မတ္မတ္ ျပိဳင္ဆိုင္လာခဲ့တာကေတာ့ အအိပ္ အစားနဲ႕ လည္ပတ္ျခင္းေပါ့ .. :P

၇ ေယာက္ စုလိုက္ျပီဆိုရင္ ဘာလုပ္မလဲ .. ဘယ္သြားမလဲ .. ဘာလုပ္စားမလဲ .. တက္ညီလက္ညီပါပဲ ..

မိုးခါးအိမ္က ေန႕လည္ဖက္ဆို အေပၚထပ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိတတ္ပါဘူး .. ေန႕လည္ဆို အိမ္ကိုခ်ီတက္ျပီး အာလူးေၾကာ္စားၾကတယ္ .. ယမ္ယမ္ ခ်ဥ္စပ္ ျပဳတ္စားၾကတယ္ .. ပူတင္း ဖုတ္စားၾကတယ္ .. လၻက္ေတြ သုတ္စားၾကတယ္ .. ေကာ္ဖီေတြ ေဖ်ာ္ေသာက္ၾက သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ေသာက္ၾက .. ဒါမွ အားမရေသးရင္ အျပင္ကိုထြက္ ေတြ႕တဲ့မုန္႕ ၀ယ္စားၾကေသးတယ္ .. (ဒီလို ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳး ထပ္ရဖို႕ ဘယ္လိုမွ မလြယ္ေတာ့ပါဘူး .. ေတာ္ေတာ္ လြမ္း သြားတယ္ .. း)

ဘာေခြသစ္ထြက္လဲ ေခြငွားၾကည့္ၾက (မီးက သိပ္မွန္တယ္ဆိုေတာ့ေလ .. ၾကည့္ရင္ ဆန္႕ တငင္ငင္နဲ႕ ၾကည့္ရျပန္ေရာ ..) သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကတယ္ .. ဒီလိုေတြလုပ္ရင္ တေန႕တေန႕ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားလုိက္တာ စာေမးပြဲနားနီးတဲ့ အထိပါ .. ဒီေတာ့ ဘယ္လိုဆုမ်ိဳးရမလဲ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့ :P

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ၁၀ တန္းမွာ နယ္မွာ ေဘာ္ဒါသြားတက္တယ္ .. သူအေ၀းကေန ေရးျပီး ပုိ႕ေပးလုိက္တဲ့စာေၾကာင့္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရေသးတယ္ .. သူကတေယာက္တည္းဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သိပ္လြမ္းတယ္တဲ့ .. သူ႕အိမ္က က်ပ္ေတာ့ အျပင္သိပ္ထြက္ခြင့္မရဘူး .. တခါပဲ မိုးခါးအိမ္ကို ေရာက္ဖူးတယ္ .. ေရာက္တဲ့ေန႕က မုန္႕ေတြလုပ္စား .. သူက ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြကို အစိမ္းလုိက္ ဒီတုိင္း ကိုက္စားတယ္ .. တ၀ါး၀ါး တဟားဟားနဲ႕ေပါ့ .. သူအဲဒီေန႕ကို လံုး၀ မေမ့ဘူးတဲ့ .. ဒီလိုမ်ိဳးလည္း တခါမွ မေပ်ာ္ဘူးဘူးေပါ့ .. သူ႕စာထဲ ေရးထားတာ .. ခုေတာ့လည္း အိမ္ေထာင္က်သြားတာေတာင္ မသိလုိက္ပါဘူး .. ေ၀းသြားခဲ့ျပီေပါ့ .. သူလည္း အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလိုပဲ သတိရႏိုင္ဦးမလား မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး ..

ေက်ာင္းတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြက ရင္ထဲမွာ ဆူးအေနနဲ႕ေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး .. စိတ္ထားေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖဴစင္ေနေသးတယ္ .. လုပ္ရပ္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အျပစ္ကင္းေသးတယ္ .. ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕ မနီးစပ္ေသးပဲ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာပဲ က်င္လည္ေနတုန္းမို႕ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာနဲ႕ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြပါ ..

မိုးခါးတို႕ သူငယ္ခ်င္း တအုပ္စုလံုး လူလည္းညီသလို တေယာက္ဘာလုိအပ္လဲ ရိုင္းပင္းတတ္ေသးတယ္ .. ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ စကားလံုးေတြ မလိုအပ္ခဲ့ဘူး .. ဒါကို ဆုလာဘ္လို႕ ေျပာလုိ႕ရႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္ ..

၁၀တန္းတုန္းက စာမသင္ခ်င္တာနဲ႕ ဘုရားခန္းသြားျပီး ဓမၼစၾကၤာရြတ္ေသးတယ္ .. ျပိဳင္ပြဲ၀င္ေတာ့ မိုးခါးတို႕ ေက်ာင္းက ဒုတိယေပါ့ ..

စာက်က္ရမွာပ်င္းသလို စာလည္း ေသခ်ာမက်က္ခဲ့ဘူး .. အေမက စာလုပ္လို႕ ေျပာရင္ သခ်ာၤပဲ ထုိင္တြက္တြက္ေနလို႕ အက်ိဳးေလးတခုက ၁၀ တန္းမွာ သခ်ာၤ ဂုဏ္ထူးရခဲ့တာေလးပဲ ရွိပါတယ္ .. က်န္တာေတြ ခ်ာတူးလန္ေနလို႕ မေျပာေတာ့ပါဘူး :P

တကၠသိုလ္က်ေတာ့လည္း အေ၀းသင္နဲ႕ ျပီးတာ .. သူမ်ားေယာင္လို႕ ကိုယ္ပါလိုက္ေယာင္ျပီး အီကိုတက္ခဲ့တယ္ .. ခုေတာ့ ဘီေအ (အီကို) လက္မွတ္ ကိုင္ထားပါတယ္ .. တတ္တာေတာ့ မတတ္ဘူး .. :P

ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး ၾကံဳေတြ႕ခဲ့သမွ် ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ အကုန္လံုးက မိုးခါးအတြက္ ဆု ေတြပါပဲ .. သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္သူ ခင္သူ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြ ေတြ႕ၾကံဳဘူးတဲ့ သင္ခန္းစာ အေတြ႕အၾကံဳေတြ အားလံုးဟာ ဆုလာဘ္ေတြပါပဲ ..

ဆူးအေနနဲ႕ေတာ့ ရင္ထဲမွာ တဘ၀စာ နာက်င္ေစမယ့္ ဆူးရယ္လို႕ မရွိခဲ့ဘူးေသးပါဘူး .. ၀မ္းနည္းဘူးပါတယ္ .. ဆံုးရံႈးဘူးပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေနာင္တနဲ႕ေတာ့ မရင္းခဲ့ရဘူးပါဘူး .. တသသနဲ႕ ႏွေျမာတသလည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူးပါဘူး .. အခ်ိန္ အတိုင္း အတာ တခု အျပီးမွာ အရာအားလံုး ျပီးဆံုးသြားခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ .. ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္တဲ့ အရာေတြ ဆံုးရံႈးသြားတာ ကိုယ့္အတြက္ ဆံုးရံႈးမႈလို႕ သတ္မွတ္လို႕မွ မရႏုိင္တာပဲ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မပိုင္တာ အျခား အရာ၀တၱဳ လူ နဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ ကုိယ့္ဟာလို႕ သတ္မွတ္ရႏုိင္ပါ့မလဲ ..

လက္ရွိအခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးထားပါတယ္ .. လက္ရွိအခ်ိန္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစား ေနထိုင္ပါတယ္ .. ေနာင္တဆိုတာနဲ႕ အေ၀းႏုိင္ဆံုး ေ၀းေအာင္ ၾကိဳးစားပါတယ္ .. ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႕ ျဖစ္သင့္တာရဲ႕ ၾကား အသင့္ေတာ္ဆံုးေနရာမွာ ေနထိုင္မိေအာင္ ၾကိဳးစားပါတယ္ .. ရင္ထဲက ဆုေတြကို တန္ဖိုးထား သိမ္းဆည္းျပီး ဆူးေတြကို မရွိေအာင္ ရွိခဲ့ရင္လည္း ရွင္းလင္းပစ္ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါတယ္ .. ဆုလာဘ္ေတြအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေနမွာျဖစ္သလို ဆူးေတြအတြက္လည္း သင္ခန္းစာေတြ ဆက္လက္ ယူေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ..

ကိုရီႏိုၾကီး ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္ .. ကိုရီႏိုက သူမ်ားတကာကို လိုက္တဂ္ပါတယ္ .. ျပီးေတာ့ သူမွာလည္း စာဖတ္ဖို႕ အခ်ိန္မရွိပါ .. မဖတ္ပဲ ေက်ာ္သြားရင္စိတ္ဆိုးမည္ (မွတ္ခ်က္ :P)

လက္ဆင့္ကမ္းပါဦးမယ္ .. ႏွင္းနဲ႕ မာယာ .. ေဆာင္းႏွင္းရြက္ တို႕ကို ေရးေပးပါလို႕ အပူကပ္ပါမယ္ .. း)

က်မ ခ်စ္ေသာ က်မကို ခ်စ္ေသာ က်မကို မခ်စ္ေသာ က်မအေပၚ ဘယ္လိုမွမေနေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါတယ္ ..