ပန္းကေလးမ်ား ပြင့္ေတာ့မည္ -၂

အခုတခါ ျမန္မာျပည္ျပန္တုန္း ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေရႊရတနာ ပရဟိတ၊ သီလရွင္ စာသင္တုိက္မွ ေတြ႕ခဲ့ သိခဲ့တာေလးေတြကို ျပန္ေ၀မွ်ခ်င္ပါတယ္ ..

အဲဒီေက်ာင္းေလးကို အရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ) ႏွင့္ ေဒၚယုစႏၵာ တို႕၏ တပည့္မ်ား တည္ေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ .. အဲဒီေက်ာင္းမွာ အငယ္ဆံုး သီလရွင္ေလးဟာ ၄ႏွစ္ပါ .. အရြယ္နဲ႕ မလုိက္ေအာင္ ဘ၀ရဲ႕ အဆင္မေျပမႈေတြကို ခံစားခဲ့ရျပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ထိုေက်ာင္းကေလးသို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ .. အလြန္ကိုမွ ခ်စ္စရာေကာင္းျပီး ရုပ္ရည္ေလးကလည္း အရမ္းပဲ သန္႕ျပန္႕လြန္းပါတယ္ .. မိုးခါးတို႕ ေရာက္ျပီး ဘုရားခန္းထဲ ထုိင္ေနတုန္း အဲ့သီလရွင္ေလးက ေရာက္လာပါတယ္ .. ေရာက္လာတာနဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကလည္း ျပံဳးလို႕ ေခၚထုိင္ေတာ့လည္း အသာတၾကည္ပဲ လာျပီး ေပါင္ေပၚထုိင္ေနပါေတာ့တယ္ .. စာေတြေရးတတ္ျပီလားဆိုေတာ့ ေရးတတ္ျပီဆိုျပီး ေရးျပေသးတယ္ .. ကၾကီး ခေခြးနဲ႕ ဃ က်ေတာ့ ေမ့ပါေရာ .. ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလြန္းလို႕ မ်က္စိထဲကကို မထြက္ပါဘူး .. သူေလးက ၾကီးလာရင္ စာေရးဆရာမျဖစ္ခ်င္တာတဲ့ေလ .. ဘာအေၾကာင္းေရးခ်င္တာလဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာၾကီးအေၾကာင္းကို ေရးခ်င္တာပါတဲ့ ..

ေနာက္ သီလရွင္ငယ္ေလးရဲ႕ ဘ၀ကို သိခဲ့ရတာကေတာ့ သူလသားအရြယ္ေလးမွာပဲ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ မိခင္ကိုယ္တုိင္က ျခင္းေလးထဲ ထည့္ျပီး ေမွ်ာလုိက္ရပါတယ္တဲ့ .. မိခင္နဲ႕လဲ ခုထိ ျပန္မေတြ႕ေတာ့ပါဘူး .. ေရေၾကာင္းတေလွ်ာက္ေမ်ာပါလာရင္း ကိုယ္ေတြ ေခါင္းေတြလည္း ထိခိုက္လို႕ေပါ့ .. ေနာက္ဆံုးမွာ ေနာက္ဆံုးမွာ အေဒၚၾကီးတေယာက္ရဲ႕ ကယ္ဆယ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္ .. အဲဒီအေဒၚၾကီးက ေမြးစားခဲ့ျပီး ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေရႊရတနာသီလရွင္ ေက်ာင္းတုိက္ကေလးမွာ ပညာသင္ၾကားေနခဲ့ပါျပီ ..

ကေလးတုိင္းက ခ်စ္စရာ ဂရုဏာသက္စရာ ေကာင္းလြန္းပါတယ္ .. မိမစံု ဖမစံုနဲ႕ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ၀င္ေရာက္ခံစားရင္ေတာင္ ရင္ေတြ ေမာလြန္းရပါတယ္ .. သနားဂရုဏာသက္ျပီးသကာလ အေတြးကေတာ့ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားေတြ ျဖစ္လာရတယ္ .. လူခ်င္းတူေပမယ့္ ဘ၀ေပး အေျခအေနေတြ ကြာျခားလြန္းလွပါတယ္ .. ခုအခ်ိန္ ကိုယ္ေတြ လက္ထဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေလးေတြ ရွိတုန္း ေကာင္းမြန္တာေတြ အမ်ားအက်ိဳးရွိမွာေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္သြားသင့္ပါတယ္ .. အဲ့လိုလုပ္လို႕ သူ႕ပဲအက်ိဳးရွိမွာမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ပါအက်ိဳးေပးမယ္ဆိုတာ ပတ္၀န္းက်င္ကို အကဲခတ္ၾကည့္လုိက္ရင္ သိသာလြန္းပါတယ္ .. ကိုယ္ေတြ ခုခ်ိန္ ျပည့္စံုခ်မ္းသာမေနဘူးဆိုတာ အရင္ဘ၀ေတြက အက်ိဳးေပးနည္းခဲ့လို႕ေပါ့ .. အရင့္အရင္ဘ၀ေတြက ပါရမီေတြ ျဖည့္ဆည္းခဲ့သူေတြမွာေတာ့ ကိုယ္ေတြလိုမဟုတ္ပဲ ျပည့္စံုခ်မ္းသာျပီး မပူမပင္ ေနႏိုင္ေနၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား .. စကားလမ္းေတြကေတာ့ လြဲေနပါျပီ .. ေက်ာင္းေလးအေၾကာင္း ဆက္ပါဦးမယ္ ..

အဲဒီေက်ာင္းေလးမွာ ကေလးတုိင္းကလည္း မေပ်ာ္ရႊင္ၾကျပန္ပါဘူး .. တခ်ိဳ႕က လူျပန္ထြက္ခ်င္တယ္ .. ထြက္ေျပးခ်င္ၾကပါတယ္ .. အျပင္ေလာက မိဘရင္ခြင္လိုေတာ့ ဘယ္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိၾကပါ့မလဲ .. ဒီေတာ့လည္း ထြက္ေျပးခ်င္ၾကတာ မဆန္းပါဘူး .. ဆရာၾကီးေတြ အေနနဲ႕က အမ်ားကို ထိန္းသိမ္းရတာမို႕ ၾကပ္မတ္ရတဲ့ အပိုင္းေတြလည္း ရွိပါတယ္ .. ၾကပ္မတ္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကလည္း ပံုလို႕ပါပဲ .. ကေလးတေယာက္ဆို သူ႕မိခင္က မေကာင္းတာလုပ္စားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတဦးပါ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီကေလးဟာ ေက်ာင္းမွာမေပ်ာ္ပဲ ထြက္ခ်င္ေနပါတယ္ .. အဲလိုမ်ိဳးက် ဆရာၾကီးေတြက ဆူရ ရိုက္ရနဲ႕ ဆံုးမေပးရပါတယ္ .. ဒီမိန္းကေလး အကယ္၍မ်ား ေက်ာင္းကထြက္သြားခဲ့ရင္ ဘယ္လိုဘ၀မ်ိဳးေရာက္မလဲ .. ဒီလိုဆိုေတာ့ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ဆူတန္ဆူ ရိုက္တန္ရိုက္နဲ႕ ၾကပ္မတ္ရပါတယ္ .. ဒီလိုပါပဲ .. တကယ့္ဘ၀ေတြထဲမွာမွ ကိုယ္မသိေသးတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးစံုနဲ႕ ဘ၀မ်ိဳးစံု ရွိေနပါတယ္ .. အသက္ၾကီးလာေလေလ ပိုမိုသိလာေလေလပါပဲ ..

ေက်ာင္းေလးဆီ ပံုေလးေတြၾကည့္ရင္းနဲ႕ အလည္သြားရေအာင္ပါ ..

ေက်ာင္း၀င္း

 ေဆာင္ပုဒ္မ်ား ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ျမင္ႏုိင္ပါတယ္ ..

 ကေလးပီပီ အေဆာ့မက္ၾကတယ္ ..

ဟင္းခ်က္တုိင္း ေစ်းေရာင္းတုိင္း ေဆာ့ေနတဲ့ေနရာကို ေရာက္သြားေတာ့ အေဆာ့ပ်က္သြားၾကတယ္ .. ျပီးေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္ ..

 ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္လို႕ပါ .. ပို႕စ္ေပးပါဦးဆိုေတာ့ ခုလိုမ်ိဳး ပို႕စ္ေပးပါတယ္ ..

 ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာ့ လူစုေပးၾကျပန္တယ္ ..

အ၀င္လမ္းေပၚမွာပါ ..

သူတို႕ေလးေတြနဲ႕ စကားေျပာၾကည့္ေတာ့ ေရာက္ခါစက မိဘနဲ႕ ခြဲျပီးလာၾကရတဲ့အတြက္ ၀မ္းနည္းၾကတယ္ ငိုၾကတယ္ .. ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ရြယ္တူေလးေတြ အစ္မ ညီမေတြလိုျဖစ္ျပီး ေပ်ာ္သြားပါတယ္ တဲ့ .. ဘယ္လိုပဲ မိဘနဲ႕ ခြဲေနရတယ္ဆိုေပမယ့္ ခ်စ္ခင္ဂရုစိုက္မယ့္ အစ္မ ညီမနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိေနလို႕ သူတို႕ေတြ ေပ်ာ္ၾကပါလိမ့္မယ္ .. ေက်ာင္းမွာ အတန္းစာအျပင္ ဘုရားစာကိုပါ တြဲဖက္သင္ၾကားပါတယ္ ..

အခြင့္အခါသင့္ခဲ့ရင္လည္း အဲဒီေက်ာင္းေလးဆီ ေရာက္ေအာင္ သြားၾကဖို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္ .. အဲဒီေက်ာင္းေလးမွာ ဆူဆူညံညံ ကစားသံေတြ စာအံသံေတြ ၾကားရပါမယ္ .. ကေလးေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ ဘ၀ျဖတ္သန္းခဲ့ရပံုေတြ ၾကားသိရပါမယ္ ..