ျပန္႕က်ဲေနတဲ့ အိပ္မက္ဆိုး

ညဘက္ ကၽြန္မ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတုန္း `ေမာင္ျပန္လာျပီ´ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္မိတယ္

အသိထဲမွာလဲ ေမာင္ျပန္လာျပီဆိုျပီး ေမာင့္ကိုသြားၾကိဳဖို႕ အခန္းထဲကေန ကၽြန္မေျပးထြက္လာလိုက္တယ္

ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ မီးေတြကလည္းေမွာင္ ..

ေမာင့္အက်င့္က အျမဲအဲဒီလိုပဲမီးကိုမဖြင့္ဘူး ..

မီးဖြင့္လို႕အိမ္ကလူေတြႏိုးမွာစိုးရိမ္တတ္တဲ့ေမာင္ ရွိသမွ်ပစၥည္းေတြ ခလုတ္လိုက္တိုက္မွ တစ္အိမ္လံုးႏိုးလာတတ္တာေလ ..

ေမာင္ျပန္လာေနက်အခ်ိန္က အျမဲမိုးခ်ဳပ္တယ္ ..

ညမီး အလင္းေလးနဲ႕ပဲ အိမ္ေပၚထပ္ေလွကားရွိရာကို စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႕တက္လာတတ္တဲ့ေမာင့္ကို ေလွကားထိပ္ကပဲ ကၽြန္မၾကိဳေနက်

ကၽြန္မေလွကားထိပ္ကေနရပ္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ..

ေအာက္က ဘာသံမွလည္းမၾကားရတဲ့အျပင္ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္

ေမာင္အိမ္ေအာက္ကေန အေပၚကိုတက္ဖို႕ ဒီေလာက္ၾကာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးေလ

ကၽြန္မလည္းေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့လိုက္တယ္

ေအာက္ထပ္မွာ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႕ ကၽြန္မ ေမာင့္ကိုလိုက္ရွာေနတယ္

ရွာလို႕မေတြ႕ေတာ့ ငါပဲနားၾကားမွားသလားလို႕စိတ္ထဲထင္မိတယ္

ေစာင့္လက္စနဲ႕ေတာ့ အေပၚျပန္မတက္ေတာ့ဘူးေလ ေအာက္မွာပဲ ေမာင့္အလာကိုေစာင့္လိုက္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး မီးဖိုးထဲေရေသာက္ဖို႕ ထြက္လာလိုက္တယ္

ေရေသာက္ျပီးေတာ့ အျပင္ကုိၾကည့္လိုက္မွ အိမ္ကို ေက်ာခိုင္းရပ္ေနတဲ့ ေမာင့္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္

စိတ္ထဲမွာေတာ့ .. ငါ့မွာေတာ့ရွာလုိက္ရတာ .. သူက အျပင္မွာေလညွင္းခံေနေသးတယ္ဆိုျပီးေတြးလိုက္မိတယ္

ေမာင္က ကိုယ္ခံအားသိပ္မေကာင္းတဲ့သူဆိုေတာ့ အျပင္မွာၾကာၾကာေနရင္ အေအးမိတတ္တယ္ေလ

ကၽြန္မလည္း ေမာင့္ကိုထြက္ေခၚဖို႕ ျခံထဲဆင္းလိုက္တယ္

ျခံထဲေရာက္ေတာ့ ေမာင္ကို မေတြ႕ေတာ့ျပန္ဘူး ..

`ေျသာ္ .. ဒီေမာင္တစ္ေယာက္ေတာ့ ဘယ္နားေရာက္သြားျပန္ျပီလဲမသိဘူး .. လူကိုေတာ္ေတာ္ေမာေအာင္လုပ္တာပဲ ..´

ကၽြန္မေတြးျပီး ေမာင့္ကိုလိုက္ရွာေနတယ္

ေဟာ ေတြ႕ပါျပီ .. ျခံတံခါး၀နားက ေမာင္ကိုယ္တိုင္စိုက္ထားတဲ့ ပန္းေလးေတြကို ေမွာင္ထဲ ဘာရပ္ၾကည့္ေနပါလိမ္ ့့ ..

ကၽြန္မ အနားသြားျပီး ေမာင့္ကို ေခၚလိုက္တယ္..

`ေမာင္´

ေမာင္ကၽြန္မကို လွည့္ၾကည့္တယ္

ကၽြန္မ အရမ္းလန္႕သြားတယ္ေမာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးျဖဴစုတ္ျပီး ေသြးမရွိသလိုပဲ

`ေမာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ .. ေမာင္ေနမေကာင္းဘူးလား .. အထဲ၀င္ရေအာင္ ေမာင္ရယ္ .. ျပန္ျပီး အေအးမိေနပါဦးမယ္ ..´

ကၽြန္မ ေမာင့္ကို လက္တြဲဖို႕ေရွ႕တိုးသြားေတာ့ ေမာင္ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္ ..

ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕

`ေမာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ..´ ကၽြန္မ ေမးလိုက္တယ္

ေမာင္ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး ..

ကၽြန္မၾကည့္ေနရင္း ပံုရဲ႕ ပံုရိပ္က မ်က္စိေရွ႕ကေန ေ၀းရာကို တေရြ႕ေရြ႕ ေရြ႕လ်ားသြားတယ္ .. ကၽြန္မ ေမာင့္ေနာက္ကို လိုက္တယ္မမွီဘူး ..

ပိုပိုေ၀းသြားတယ္

ကၽြန္မေျပးလိုက္တယ္

ေမာင့္ကိုမေတြ႕ေတာ့ဘူး

ေမာင္ ......................

ကၽြန္မ အိပ္မက္ဆိုးမက္ျပန္ျပီ

အိမ္မက္ဆိုးကေန မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ႏိုးထရျပန္ျပီ

ေမာင္အိပ္ေနက် ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင့္အစား ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကပံုေတြ ျပန္႕က်ဲေနတယ္

မအိပ္ခင္က ကၽြန္မျပန္ၾကည့္ေနမိတာေလ

ဓါတ္ပံုေလးတစ္ပံုေကာက္ယူၾကည့္မိေတာ့ ပံုထဲမွာ ေမာင္က ကၽြန္မကိုျပံဳးျပေနတယ္

ငိုမိျပန္ျပီေမာင္ရယ္

ေမာင္မၾကိဳက္မွန္းသိသိနဲ႕

ေမာင့္ကိုလြမ္းလို႕ပါ

ေမာင္ .. ကၽြန္မ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဒီလိုအိပ္မက္ဆိုးကေန မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ႏိုးထေနရဦးမွာလဲ

ေမာင္ကၽြန္မကို ခြဲခြာသြားခဲ့တာ ၃ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ခဲ့ျပီေပါ့ ..

ေမာင္ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနားခိုအိပ္စက္ႏိုင္ပါေစေမာင္ရယ္ .....