ခုအသက္ အရြယ္ကို ေရာက္လာေတာ့ လူၾကီးေတြ ေနရာကေန ျမင္ေပး ေတြးေပးႏုိင္လာသလို ကိုယ့္ေအာက္က အငယ္ေတြ (အထူးသျဖင့္ စိတ္ခံစားလြယ္တဲ့ သူေတြ)က ကိုယ္အရင္ ရွိေနခဲ့ဘူးတဲ့ ေနရာတခုက ခံစားခ်က္မ်ိဳးေတြ ၾကားလာ သိလာေတာ့လည္း ကိုယ့္အရြယ္ေရာက္ရင္ နားလည္လာလိမ့္မယ္လို႕ ေျပာျပေနမိတယ္ .. ဒါဟာ အသက္အရြယ္ အပိုင္းအျခားတခုက ရရွိလာတဲ့ သင္ခန္းစာ အေတြ႕အၾကံဳတခုပဲလို႕ ထင္မိတယ္ ..
ခု ကိုယ့္ခံစားခ်က္က ကုိယ့္အေပၚ အရင္က နားမလည္ေပးဘူးထင္မိတဲ့ အေဖနဲ႕ အေမကို အရမ္းကို အားနာမိတယ္ .. ကိုယ့္အေပၚ သူတို႕ေလာက္ နားလည္ ခံစားေပးႏုိင္မယ့္လူ ရွိႏိုင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး .. ရွိလာခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ မွီမယ္ မထင္မိဘူး ..
အေမ့ခ်က္ၾကိဳးကတဆင့္ အာဟာရေတြ ရယူခဲ့ဘူးလို႕ မိခင္နဲ႕ သားသမီးေတြ စိတ္ခံစားခ်က္ခ်င္း ဆက္သြယ္ခံစားႏုိင္တယ္တဲ့ .. ယံုၾကည္မိတယ္ .. အေဖကေရာ .. ေမြးလာတည္းက အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ သားသမီး မ်က္ႏွာ မျငိဳးေအာင္ ၾကိဳးစားျဖည့္ဆည္း ရုန္းကန္ေပးေနတဲ့ ဒီ အေဖရဲ႕ ေသြးကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ထဲမွာ သြင္သြင္ စီးေနတယ္ေလ ..
ဒီေတာ့ ဖုန္းမဆက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ဟိုဘက္က အေဖနဲ႕ အေမက ကိုယ့္အေျခအေနကို ခန္႕မွန္းေနမိျပီးျပီ .. အသံမၾကားရရံုနဲ႕ စိတ္ပူေနတတ္ခဲ့ျပီ ..
အသံၾကားရျပီဆိုရင္ေရာ .. အသံၾကားရံုနဲ႕ ဒီ သားသမီး စိတ္ဆင္းရဲေနသလား ေပ်ာ္ရႊင္ေနသလား ခံစားသိႏုိင္ခဲ့တာ မိဘရဲ႕ ေမတၱာတရားနဲ႕ အာရံုခံစားမႈပါပဲ .. ဒါေတြက ညာလို႕ မရႏိုင္ဘူး .. ခံစားခ်က္ကို ယံုလို႕ရတယ္ ..
ကိုယ္ ထင္ထားခဲ့တာက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ဘယ္သူမွ အမွန္ ဖတ္ႏိုင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူးလို႕ေလ ..
သိပ္မၾကာခင္ကပဲ နားလည္လုိက္တာက ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကို နားလည္ခံစားေပးႏုိင္မယ့္သူက အေဖနဲ႕ အေမပဲ ရွိတယ္ .. ကိုယ္ ၀မ္းနည္းရင္ သူတို႕လည္း ၀မ္းနည္းမယ္ .. ကိုယ္ နာက်င္ရင္ သူတို႕လည္း နာက်င္တယ္ .. ကိုယ္ ေပ်ာ္ေနရင္ သူတို႕လည္း လုိက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမွာပဲ .. သူတို႕ကေတာင္ ကိုယ့္ထက္ ပိုႏုိင္ေသးတယ္ ..
ခုတေလာ အေမ့အသံၾကားရင္ စိတ္က ၀မ္းနည္းတယ္ .. ဒီခံစားခ်က္က ပထမဆံုး အၾကိမ္လို႕ ေျပာရင္ လြန္ေနမလားပဲ .. အရင္က အိမ္လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း ေျပာရေလာက္ေအာင္ မဟုတ္ဘူး .. မိဘကို သတိရတယ္ဆိုတာလည္း ခဏတျဖဳတ္ျပီးရင္ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ရဲရဲပဲ .. စိတ္ ၾကာၾကာ အညစ္မခံတတ္တဲ့ ကိုယ့္ညဥ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ..
ဒီကို လာခါစကေတာ့ ကိုယ့္ စိတ္ကူး ကိုယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ပဲ ေခါင္းထဲ ထည့္ထားမိတယ္ .. ေခါင္းမာတဲ့ ကိုယ့္အေၾကာင္း သိထားလို႕လည္း အေဖေရာ အေမေရာက ပံ့ပိုးဖို႕ပဲ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပံုပါ .. အေမကေတာ့ တားခ်င္ေပမယ့္ အေဖကေတာ့ အားေပးခဲ့တယ္ .. အေဖက ကိုယ့္ကို အယံုၾကည္ဆံုး .. ဒီယံုၾကည္ထားတဲ့ စိတ္ကိုလည္း စိတ္ပ်က္စရာ မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္ .. အေမကေတာ့ မိန္းမသား ပီပီ စိတ္ပူတယ္ .. ခုခ်ိန္ထိ စိတ္မခ်ႏိုင္ေသးဘူး .. ဓါတ္ပံုေတြ ပို႕ေပးလို႕ ေဘးနားက တြဲရိုက္ထားသမွ် အကုန္ ေမးတတ္တယ္ ..
အေဖနဲ႕ အေမနဲ႕ ေမတၱာကို နားလည္ လာေလေလ ကိုယ္တုိင္ မိခင္ျဖစ္ရာမွာေတာင္ ေၾကာက္လာတယ္ .. ေၾကြးသစ္ေတြယူျပီး ပူေလာင္ရဦးမွာလားလို႕ေလ .. ခုေတြးမိလို႕သာပါ .. တကယ္ေတာ့ ေ၀းေနပါေသးတယ္ .. ကိုယ္တုိင္လည္း သိတယ္ .. အရည္အခ်င္း မရွိေသးဘူးလို႕ ..
24 comments:
ဖံုးဆက္တာနဲ႕ နင္ႏွာေစးေနျပီမလား ေခ်ာင္းဆိုးျပန္ျပီလားလုိ႕ အေျဖမွန္ေအာင္ ခံစားတတ္လြန္းလုိ႕ ဖံုးမဆက္ခင္ က်န္းမာေအာင္ လုပ္ေနရတယ္။
ေၾကြးသစ္ အင္း..ေ၀းပါေသးတယ္
ေဆာက္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းဒကာေပါ့ေလ...
ma way par buu a nee nar mar shi tae shar na twae chin yaung saung nay tar par! di lo par pae ko tine khan sar ya ma a yarr ko thi tar lae , thet ma kyar tot par buuu!
မမုိးခါးေရ ညီမလဲ ဒီလိုပါပဲေနာ္
ဒါနဲ႕စကားမစပ္ အစ္မ႕ကုိေတြ႕ဖူးသြားျပီသိလား မေႏြးေႏြးသဲမြန္ မဂၤလာေဆာင္မွာေလ မက ခ်စ္ခ်ာေရးပဲ ဟီးးးးးး
မုန္႔ဝယ္ေကြ်းေနာ္ အဲေလ အဲလို အေကြ်းခံခ်င္လို႕ေျပာတာဟုတ္ဘူးေနာ္ တကယ္ ရင္ထဲက ေျပာတာေနာ္ ယံု ယံဳ ဘုိင္ တာ႔တာ
hi sis!
I felt the same like you and i also realize our parents' love while i was away from home....miss ya my dawei :(
inn aine ko tha di ya tae sar so lote kyan taw lae away gyi mar yaut nay tar .... a yan tha di ya tae Myanmar pyi ko p tot traditional food twae ko yaw pae.... he he p tot ko yae parents, p tot ko yae chit thu.. p tot harrrrrrrrrrrrrrrr a myar gyi pae.... ae dar home sick pae... pyan mar par ko yae myay ko ,...
မိဘေတြကေတာ႔ သားသမီးကို အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ နားအလည္ေပးနုိင္ဆံုး ထင္တာပါပဲ..ဒါေပမယ္႔ တခါတခါ ကုိယ္႔စိတ္နဲ႔ မကိုက္လုိ႔ အားမလိုအားမရျဖစ္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ မိဘနဲ႔ သားသမီး နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ ္နားလည္ၾကရတာေတာ႔ အေကာင္းဆံုးေပါ႔ေနာ္..ညီမေလးကလည္း လိမၼာတဲ႔ သမီးေလးပဲဟာ..ေၾကြးသစ္ဆုိတာထက္....ကိုယ္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တဲ႔ ပန္းကေလးေတြ ပြင္႔ဖူးေ၀ဆာလာတာကို ဘယ္ဥယ်ာဥ္မွဴးမဆို ျမင္ေတြ႔ရင္ေက်နပ္ၾကမွာပါ..:)
ညီမေလးေရ
ကိုယ္ေတြလဲ အိမ္လြမ္းေနတယ္ဗ်ာ
ေဖ နဲ႔ ေမ ကို သိပ္ သတိရတာပဲ
သားသမီးေတြကို အနားလည္ႏိုင္ဆံုး၊ အခ်စ္ႏိုင္ဆံုး ဆိုတဲ့ မိဘေတြနျ႔ ၾကံဳဆံုခြင့္ရတာ ကိုယ္တို႔ေတြ အင္မတန္ ကံေကာင္းတာပဲ ေနာ။
ညီမေလးလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ မိဘ ေက်းဖဴးကို ဆထက္ ထမ္းပိုး ဆပ္ႏိုင္ပါေစ....
စုန္ေရေတြက ဘယ္ေလာက္စီးဆင္းျမဲ စီးဆင္းေနၾကေပမဲ့ ကုန္ခမ္းမသြားၾကပါဘူး ေလ ။
ေၾကြး ဆပ္ ဖို ့ လာေတာင္းတဲ ့သူရွိေနရင္ လည္း ဆပ္ရမွာပါဘဲ ။ ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္း ၄င္း ခ်ည္းပဲ .. အဲေလ အေကာင္းခ်ည္းပါပဲ ။
အေမ့အိမ္ကို သတိရေန လြမ္းေနၾကတာခ်င္း လည္းတူေနျပန္ျပီ ေနာ္ ။
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ျမန္ျမန္ ျပည့္ဝပါေစ လို ့ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ မိုးခါးေရ..
မမေရ....
မေျခာက္ခမ္းႏိုင္တဲ့ မိဘေမတၱာေတြ ျပန္ျပီးအမွတ္ရေစပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အားလံုးနီးပါးဟာ အိမ္ကိုလြမ္းေနတာပါပဲေနာ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေတြ ကိုယ္စီေႀကာင့္ ခ်စ္တဲ့မိဘနဲ ့အေ၀းႀကီးကို လာေနရေပမဲ့ ကိုယ္ထြက္လာတာ သူတုိ့အတြက္ပဲဆိုတာ ျပန္ေတြးမိရင္ အားသစ္ေတြျပန္ရလာတတ္တာပဲေနာ္။
မေရ... ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အျမန္ျပည့္၀ပါေစေနာ္။
ေကာင္းတယ္..အပ်ဳိၾကီးလုပ္... ဟိဟိ..
အလြမ္းေတြ မ်ားေနၾကပါ့လားေနာ္ အားလုံး လြမ္းေနတာပဲ း) မိဘရဲ႕ေမတၱာေတြကုိ အေ၀းေရာက္မွ ပိုသိလာပါတယ္ ေၾကြးသစ္လား အင္း အင္းးးး
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
သားသမီးေတြ အေပၚထားတဲ့ အေဖအေမေတြရဲ ့ ေမတၱာေတြက ေအးၿမတဲ့စိမ့္စမ္းေရထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပုိသာပါတယ္။
အိမ္ကုိလြမ္းတယ္။ အေဖအေမကုိလြမ္းတယ္။ ေမာင္ႏွမေတြကုိလည္း သတိရတယ္။ :(((
လြမ္းတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာရရင္ ကုန္မယ္မထင္ဘူး။
အလွည့္က်ေတာ့ မႏြဲ႕စတမ္းေပါ့ဗ်ာ။ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ :)
နင္ အေႀကြးယူျပီးထားမွေတာ့ အေႀကြး ျပန္ဆပ္ဖို႔ ေႀကာက္ေနျပီးလား သူငယ္ခ်င္း . . . . .
That's challenge... try to take it...
မိဘ . မိဘ. မိဘ.. သူတို႕ထက္ ၾကီးမားတဲ့ ေမတၱာ ေစတနာ. အနစ္နာ မရွိႏိုင္ပါဘူး. ဗ်ာ.
အိမ္လြမ္းတာကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့. မနက္လင္းတိုင္းပဲ. ညအိပ္တိုင္းပဲ... ေဆးေသာက္ဘို႕ေျပာေနၾက အေမ့အသံေလး ကိုနားထဲၾကားေနဆဲပဲ. အခုေတာ့ လည္း တစ္ေယာက္ေသာသူက သတိေပးပါရဲ႕ . ဟီး..
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္.
ညီညီ(အနာဂါတ္သံစဥ္)
:) It's the earlier you understand, the better you are.
good luck from your good effort and be calm with the problems!
wann nal tar thay char tal because you gain weight since we all haven't met naw :D
ဟုတ္တယ္ ငါ့ ညီမ
အေမနဲ႕ အကိုနဲ႔ဆိုရင္း စိတ္ခ်င္းမ်ား စပ္ေနလားလို႕
ထင္ရေလာက္ေအာင္ တထပ္တည္းက်တယ္။
ကိုယ္က ေခါင္းမူးခ်င္သလိုျဖစ္ေနလို႕ အေမကို မေမးနဲ႔
အေမက ေခါင္းကိုက္ေနျပီ။ အေမေနမေကာင္းဘူးဆိုရင္
ေသခ်ာေပါက္ပဲ ကိုယ္ပါဖ်ားေတာ့မွာဆိုတာ ေဗဒင္သြားေမးစရာ
ကိုမလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ညီမေလးရယ္
ကိုယ္ကိုတိုင္ လုပ္ရမွေက်နပ္တက္တဲ့ ဒီစိတ္ေတြေၾကာင့္
သူတို႕နဲ႔ ေဝးေနရပင္မဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ထာဝရပါပဲ။
ေၾကြးသစ္ကိစၥေတာ့ ငါ့ႏွမ ေရွ႕ကားေတြရွိေနေသးတယ္
ဆိုတာေတာ့ မေမ့နဲ႔ေနာ္။ ေနာက္မွ အကိုကလည္း
ဒါက ဒံုပ်ံေခတ္လိုေတာ့ လာမေျပာနဲ႔ ၾကားလား။
အကိုေတာ္ ရီနို
အင္း ေျပာရမွာလဲခက္ပါတယ္။
မိဘရဲ႔ ေမတၱာဆိုတာ ေ၀းေနၾကမွပဲ ပုိခံစားတတ္လာၾကတယ္။
အိမ္ကုိလြမ္းတယ္ဆုိတာထက္ အိမ္အတြက္ ဒီအသက္အရြယ္ထိ ဘာမွသိပ္မလုပ္ေပးႏုိင္တာကုိ
အားမလုိအားမရျဖစ္ခဲ႔တယ္။
ကုိေလွ်ာက္ခဲ႔တဲ႔လမ္းဟာ မွန္ကန္ရဲ႕လားဆိုတာ တခါတခါသံသယျဖစ္မိတယ္။
ဒါေပမယ္႔ အားလံုးဟာ မိဘရဲ႕ေမတၱာနဲ႔ ေစတနာကုိ သိေနၾကတဲ႔ အတြက္
မိဘကုိလြမ္းတဲ႔စိတ္ဟာ မိဘေတြအတြက္ေတာ႔ ပီတိအားေဆးတခြက္ေပါ႔။
လြမ္းေနရံုေနနဲ႔ မျပီးေသးပါဘူး။ ေ၀းေနၾကေပမယ္႔လည္း မိဘကုိတက္ႏုိင္သေလာက္ ဂရုစိုက္ၾကပါ။
ခင္မင္လ်က္
ညရဲ႕ေကာင္းကင္
ေဒၚမိုးခါးကလည္း လြမ္းေနတယ္ေပါ့...
အင္းအင္း...က်ေနာ့္အေမလို အရာရာမွာစိတ္
ပူတက္တာ မမိုးခါးအေမနဲ့ တူေနျပီ...
အခုလို ဘဝတိုးတက္ဖို့အတြက္အားေပးတဲ့
အစ္မရဲ့အေဖကိုလည္း ေလးစားမိပါတယ္။
ေအာင္ျမင္ခ်င္းေတြတစ္ေပြ.တစ္ပိုက္နဲ့
တစ္ေန့အိမ္ကို အေရာက္ျပန္ႏိုင္ပါေစ
ခ်စ္တေရးေရ ခုတေလာ အိမ္လြမ္း အေမလြမ္း အေဖလြမ္းေတြ မ်ားေနတယ္။
နာ႔လဲ လြမ္းေနတာပါဘဲဟယ္။
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ တုိ႔ေတြ မိသားစုအတူတူေနရမွာပါ.
ေပ်ာ္ေအာင္ေနေနာ္ ။ အာဘြားးးးး
အိမ္ကို သတိရလို႔ ေရးတဲ့စာကိုဖတ္ရင္း အိမ္ကို လြမ္းသြားတယ္....
ကံေလးက ေကာင္းေတာ့ ေန႔တိုင္း အိမ္ကို ဖုန္းေလး ဆက္လညး္ ဖုန္းဖိုးက သိပ္မကုန္.....
ဒီေတာ့ ေန႔တိုင္းနီးပါးဆက္...
ဒါေတာင္ ခဏ ခဏ လြမ္း....
.........
ဒါေပမယ့္လည္း သူတို႔ မသြားေစခ်င္တဲ့ ခရီးကို ထြက္ၿပီး ေနေတာ့ အျပစ္တင္စရာလူမရွိဖူးေလ.....
......
ဒီစာဖတ္ရင္း အိမ္ကို သိပ္လြမး္ပါတယ္... sis ေရ...
Happy Good Luck ပါ.....
ဟုတ္တယ္ မိုးခါးေရ..ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ လူၾကီးေတြ ေျပာရင္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္။ အလကားေန စိတ္ပူေနတယ္ေပါ့။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္႔ညီမေတြေမာင္ေတြကို စိတ္ပူလို႔ ေျပာမိဆိုမိရင္ သူတို႔က အရင္က ကိုယ္ထင္သလို ထင္္တတ္ၾကေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။
Post a Comment