Saturday, December 15, 2012

အဆံုးသတ္ေပးပါ .....

ေတာ္ၾကပါေတာ့
တိုက္ေနၾကတဲ့ စစ္ေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ထားရွိေနတဲ့ အမုန္းတရားေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
လြဲမွားေနတဲ့ နားလည္မႈေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ၾကားခံေနတဲ့ ေတြေ၀ျခင္းေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ၾကီးမားေနတဲ့ အာဃာတေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
မဆံုးႏုိင္တဲ့ တုန္႕ျပန္မႈေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ေထာင္လႊားေနတဲ့ မာန္မာနေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ျပသေနတဲ့ အာဏာၾကီးမႈေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့
ၾကြား၀ါေနတဲ့ မရွိျခင္းေတြ ...။

ေတာ္ၾကပါေတာ့ ...။
ေတာ္ၾကပါေတာ့ ...။
ေတာ္ၾကပါေတာ့ ...။

တခ်က္ေလး နားစြင့္ၾကည့္ပါ
မိဘမဲ့သြားတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ ငိုေၾကြးသံ ...။

တခ်က္ေလး နားစြင့္ၾကည့္ပါ
သားသမီးမဲ့သြားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ငိုရိႈက္သံ ...။

တခဏေလး ခံစားၾကည့္ပါ
ဓါးစားခံ ဘ၀ေလးေတြရဲ႕ နာၾကင္ငိုညည္းသံ ...။

တခဏေလး ခံစားၾကည့္ပါ
ေျမစာပင္ေလးေတြရဲ႕ အနင္းခံ ဘ၀ဒဏ္ ...။

တခ်က္ေလးပဲ ေတြးၾကည့္ေပးပါ
ကိုယ္သာ
သူတို႕ေနရာ
တခဏတာ ...။

ဘာအတြက္ ရန္ေတြျဖစ္ၾကသလဲ
ဘာအတြက္ နားလည္မႈေတြလြဲၾကသလဲ
ဘာအတြက္ မ်က္ရည္က်ငိုေၾကြးၾကရသလဲ ...။

တခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ကေတာ့
တိုေတာင္းလြန္းတဲ့ လူ႕ဘ၀ခဏတာဆိုတာကိုပဲ
ခက္ခဲပင္ပန္းလြန္းစြာ
မခ်ိမဆန္႕လြန္းစြာ
နာၾကင္ႏံုးေခြလြန္းစြာ ...။

ေက်းဇူးျပဳျပီး
ႏွလံုးသားနဲ႕ ခံစား
မတရားမႈေတြကို အဆံုးသတ္ေပးပါ ...။

Saturday, October 27, 2012

ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္း၊ ကြင္းကေလး ႏွင့္ ပန္းညိဳကြင္း ပရဟိတ ေက်ာင္းမ်ားမွ ကေလးမ်ားအတြက္ ဘုရားဖူး ဗဟုသုတခရီးတို အစီစဥ္

မေန႕က (26-10-12) ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ားအဖြဲ႕ကို ဆက္သြယ္ျပီး သူငယ္ခ်င္း အစ္မ တေယာက္ သူ႕ေမြးေန႕မွာ ကေလးေတြအတြက္ အာဟာရဒါနျပဳခ်င္တဲ့အေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားရင္း သတင္းေမးျဖစ္ပါတယ္ .. အစ္မရဲ႕ စိတ္ကူးက ကေလးေတြ စားေနက်ထမင္းဟင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဒံေပါက္လို ေထာပတ္ထမင္းလိုမ်ိဳး စားေနက်မဟုတ္တဲ့ အစာ ျပီးေတာ့ ေရခဲမုန္႕ ကိတ္မုန္႕ေလးပါေကၽြးခ်င္တာပါ ..

ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းဆိုတဲ့ေနရာေလးက ဟိုးအစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခက္ခဲခဲ ရပ္တည္ခဲ့ရျပီး  ခုေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခ်ာင္လည္ခဲ့ျပီလို႕ ေျပာလို႕ရေပမယ့္ ျဖည့္ဆည္းဖို႕ ကြက္လပ္ေလးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနဆဲပါ ..

မိေ၀းဖေ၀း မျပည့္မစံုနဲ႕ အသက္ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရတဲ့ အျပစ္မရွိတဲ့ ကေလးေတြကို အလုပ္တာ၀န္ေတြၾကားက ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ မ်ားလာတာကလည္း အဆိုးထဲက အေကာင္းတခုပါပဲ .. ခုလို ကူညီေပးႏုိင္မယ့္ အဖြဲ႕စည္းေတြအျဖစ္ ရပ္တည္ေနႏုိင္တာလည္း ေစတနာ ထက္သန္စြာ လွဴဒါန္းေပးေနၾကတဲ့ အလွဴရွင္မ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးပါပဲ .. အလွဴရွင္မ်ားအားလံုးနဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ပဲ အားလပ္ခ်ိန္ေတြထဲက ဖဲ့ျပီး လုိက္လံကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါတယ္ ..

မေန႕က ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ားအဖြဲ႕ကို ကေလးေတြအတြက္ အာဟာရဒါန လွဴဒါန္းဖို႕ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္း အေၾကာင္းျပန္လာျပီး ကေလးေတြအတြက္ စီစဥ္ထားတဲ့ အျခား အစီစဥ္ေလးေတြပါ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ .. ကိုယ္တုိင္ေတာ့ ျပန္လာတဲ့ စာကို ဖတ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးလာမိပါတယ္ .. စာဖတ္သူေတြလည္း ဖတ္ၾကည့္ပါဦး ..

မဂၤလာပါ မိုးခါး ေရ..
စိတ္ကူးေကာင္းပါဘဲ..ဒန္ေပါက္လို

မ်ိဳးတစ္ခါမွ မေကၽြးဘူးေသးပါဘူး.။
ေရခဲမုန္႔ပါဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းပါတယ္..
ခုေလာေလာဆယ္စိတ္ကူးနဲ႔စီစဥ္ ၾကည္မိတာက..တစ္ေန႔လံုးစာကိုေတာ့
အဆင္မေျပေပမဲ့
ညစာကိုေတာ့ အဆင္ေျပေလာက္ပါတယ္..
ေဖါ့ဘူးေတြနဲ႔ သယ္သြားရင္ ရေလာက္တယ္..
ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းမွာ ေစာင့္ေကၽြးႏိုင္ေပမဲ့ .ကြင္းကေလးနဲ႔ ပန္းညိဳကြင္းမွာေတာ့
ဆရာေတာ္ေတြကို ဘူးေတြအပ္ႏွံ ထားခဲ႔ရမဲ့သေဘာရွိပါတယ္..
၅ နာရီၽမွာထမင္းစားခ်ိန္တူေနၾကတာ
ကိုး..
ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းနဲ႔က ၂ မိုင္ေလာက္ေ၀းေသးတယ္ေလ..
စီစဥ္တိုင္ပင္ၾကည့္ပါဦးမယ္ ..cost ပါေမးၿပီးတြက္ေပးပါမယ္ ..

ခုတင္မိုးခါးတို႔ဆီ အေၾကာင္းၾကား mail ပို႔မလို႔ .

အေၾကာင္းထူးက..
ဒီေန႔ 27.10.12 မွာ ၃ ေက်ာင္းစလံုးက ကေလး ၈၅ ဦးကို ျမန္ေအာင္
တာ၀တံသာဘုရားပြဲကို အလည္ေခၚမွာ..
ဘုရားဖူး ဗဟုသုတခရီးတိုေပါ့..
မနက္ ၇ နာရီ ကားေလးစီးနဲ႔ ကေလးေတြကို သြားေခၚပါမယ္..
ၾကယ္ငါးအဖြဲ႕ အျပင္ ၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္႒ာနနဲ႔ ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႕ကပါ ကူညီၾကပါမယ္..
တရုတ္ဘံုေက်ာင္းမွာ နားဘို႔စီစဥ္ထားပါတယ္..ခနနား..
ဘုရားပြဲကို ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္မယ္..
ဘုရားဖူးကံေတာ့ ..ၿပီးရင္ ရဟတ္ နဲ႔ ေပ်ာ့အိအိ ကစားကြင္းမွာ ကစားၾကပါမယ္..
ကစားလို႔ စီးလို႔ၿပီးရင္ ေစ်းတန္းလည္..၀ယ္ခ်င္တာရွိရင္
၀ယ္..
ဘံုေက်ာင္းကိုျပန္ၾကပါမယ္..

ေန႔လည္စာထမင္းကို ၾကက္ဆီျပန္..အာလူးပဲဟင္းအခ်ိဳ..
ငါးပိေက်ာ္နဲ႔ေကၽြးမယ္..
စားလို႔ပီးရင္ ဖိနပ္ etc: လိုတာေလးေတြ၀ယ္ေပးၿပီး.. ျမိဳ႕ထဲကိုသြားမယ္..
ေနျခည္ေစ်းကို၀င္ၿပီး ဖိတ္ထားတဲ့ဆိုင္ေတြ ကိုလည္မယ္ (ဆိုင္ေတြက မုန္႔
စာအုပ္ etc: ေ၀ၾကမယ္)..ဆိုင္ ၂၀ ေလာက္ဖိတ္ထားၾကတယ္..

ၿပီးရင္ ဆုေတာင္းျပည္ေစတီကိုသြားမယ္..ဘု
ရားဖူးမယ္..ဧရာ၀တီျမစ္ကိုျပမယ္..
ဘုရားမွာ ေက်ာက္ေက်ာေရႊရင္ေအး စီစဥ္ထားပါတယ္..
ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕က က်န္းမာေရးပညာေပးစကား ..ၾကယ္ငါးအဖြဲ႕က ပံုေျပာတာမ်ိဳးေတြလုပ္မယ္..
ျပီးရင္ ရံုးလမ္းအတိုင္း
အားကာခန္းမ..ေဆးရံု..ဆည္ေျမာင္း
၀န္း..တရားရံုး..ေဆးရံု..မ၀တရံုး..
ခရစ္ရန္ဘုရားေက်ာင္း..ဆက္သြယ္ေ
ရးစာတိုက္ စတဲ့ လမ္းတစ္ေရွာက္ ျပမယ္ ရွင္းျပမယ္..
လမ္းဆံုမွာ ပန္းျခံကို ေရာက္မယ္..ေလွ်ာစီးၾက ကစားခိုင္းမယ္...
ပီးခ်ိန္မွာ ဟိႏဴအဖြဲ႕က အေအးနဲ႔ မုန္႔လာေကၽြးၾကမယ္..
အျပန္တြက္ကားစီစဥ္ထာမယ္..ပန္းျ
ခံကေန ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္းန႔ဲ ၃ရြာစလံုး
ကိုျပန္ပို႔ေပးမယ္..
အစီစဥ္က အဲဒါပါဘဲ..
မနက္ ၅ နာရီကလူစစု မုန္႔စားၿပီးၾကရင္..စၾကမွာ..
ညေန ၅ နာရီ ျပန္ပို႔အၿပီးလို႔ မွန္းထားတယ္..

ပင္ပန္းမွာေသခ်ာတယ္..အားလံုးေပ်
ာ္ၾကမွာကပိုေသခ်ာတယ္ထင္ပါတယ္..
ကားေတြကိုလဲ သင့္ေငြေပးငွားတယ္..အားလံုးအား
လံုးကို ၾကက္၀ယ္တာကအစ
တန္ရာတန္ဘိုးနဲ႔ပါ.. ရဟတ္အဖြဲ႕က တ၀က္ပဲယူမယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ပါတယ္..
မႏွစ္ကထက္ ပိုေအာင္ျမင္မယ္ထင္တယ္..
နဲနဲဆိုးတာက အခုမိုးရြာေနတယ္..မနက္က်ရင္ေတာ
တိတ္သြားမွာပါ..
ည ၇ နာရီအထိေတာ့ လမ္းမပ်က္ေသးဘူးလို႔ ရြာက ဖုန္းဆက္တယ္..

ဖတ္ရတာ ေညာင္းသြားေလာက္ပီထင္တယ္ တူမေရ..

က်န္တဲ့သူေတြလဲ ေပးသိလိုက္ပါဦးေနာ္..
ေနာက္ေန႔ မွတ္တမ္းပံုေတြပို႔ေပးပါမယ္..

Cheers:

ဦးထြဋ္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ကူးစက္ခံစားမိၾကမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္ .. 
မိုးခါးအတြက္ကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမိသလို သနားဂရုဏာပါ သက္မိပါတယ္ .. လူခ်င္း အတူတူ ကေလးခ်င္း အတူတူ ဘ၀ေလးေတြ ကြာျခားၾကတယ္ .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပင္ကမိစံုဖစံုနဲ႕ အခ်ိန္ျပည့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြလို မဟုတ္ေပမယ့္ သူတို႕ေလးေတြလည္း အုပ္ထိန္းသူေတြရဲ႕ ရင္ေငြ႕ ေစတနာရွင္ အလွဴရွင္မ်ားရဲ႕ ေမတၱာေငြ႕မွာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကမယ္လို႕ ယံုၾကည္မိပါတယ္ .. 

ဆက္လက္ျပီး ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားရရင္ ထပ္မံ တင္ျပေပးပါ့မယ္ ..

ကူညီပံ့ေပးမႈမ်ား ႏွင့္ အလွဴရွင္မ်ား၏ ေစတနာ ေမတၱာမ်ားအား အစဥ္ ေလးစားေက်းဇူးတင္လွ်က္

Kutho (http://www.kutho.org/)
Giving many helping hands

Thursday, October 11, 2012

ခ်စ္ျခင္း တစံု

”အား ..”

သူ မနာပဲ နာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေအာ္လိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕ လက္ကေလး ေဆးထည့္ေနရာက တြန္႕သြားခဲ့တယ္ ..

”ခဏေလးပါဟာ .. နင့္နဖူးေပါက္ထားတာက ေသြးထြက္ေနတယ္ဟ .. မေတာ္ပိုး၀င္မွခက္ေနမယ္ ..”

”ဟားဟား .. ဘာပိုးလဲ .. ငါ့ဆီ ဘယ္ပိုးမွ မကပ္ရဲဘူး ..”

”နင္ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္လုပ္ေန .. နင္ ခုလိုမ်ိဳး ရန္ျဖစ္ျပီး ပြၾကီးလုပ္ေနရတာ မရွက္ဘူးလား .. အန္တီျမင့္ မ်က္ႏွာလည္း ေထာက္ဦးမွေပါ့ ..”

”ဟာ .. ငါခုထိတယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေလး .. ငါဟိုေကာင္ေတြေဆာ္ထည့္လုိက္တာ အနည္းဆံုး ၂ခ်က္ပဲ ..”

”သူမ်ားထိလည္း မေကာင္းဘူး ကိုယ္ထိလည္း မေကာင္းဘူးေလဟာ .. အန္တီျမင့္လည္း နင့္ကိစၥပဲ လုိက္ရွင္းေနရတာ မသနားဘူးလား ..”

”ကဲကဲ .. မမ ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ .. ငါ့ အိမ္မွာ နားျငီးလို႕ နင့္ဆီလာခါမွ အဘြားၾကီး ေပါက္စနဲ႕ လာတိုးေနတယ္ .. ေတာ္ျပီ .. ေဆးလည္း မထည့္ေတာ့နဲ႕ .. ငါလည္းသြားတာပဲေကာင္းတယ္ ..”

”ေအးပါဟယ္ .. နင့္ကို ငါက အေကာင္းေျပာတာပါ .. ကဲကဲ ေဆးေတာ့ ျပီးေအာင္ထည့္ဦး .. ဒါနဲ႕ ဘာလို႕ ရန္ျဖစ္တာတုန္း ငါ့ေျပာပါဦး ..”

”ဟိုဘက္လမ္းက ေကာင္ေလ ျဖိဳးဦး .. ေစာ္တေပြကိုၾကိဳက္ျပီး အျဖစ္မရွိတဲ့ေကာင္ .. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေစာ္က ငါကို လာအီေနတယ္ .. ငါလည္း အဲ့ေကာင္ အျမင္ကတ္လုိ႕ ဒီေကာင္ေရွ႕တြဲျပလုိက္တာ ေစြ႕ေစြ႕ခုန္ေနတာကြာ .. ျပီးေတာ့ ငါ့လာရန္စတယ္ .. ငါလည္း ျပန္တြယ္ေပးလုိက္တယ္ ..”

”နင္ကလဲေလ .. ေကာင္မေလးျဖင့္လည္း ေကာင္မေလးေျပာ ရပါတယ္ဟယ္ .. အဲဒီ ေစာ္ ေစာ္ ဆိုတဲ့ အသံုးၾကီးက နားထဲ ကန္႕လန္႕ၾကီး ..”

”အမေလး အဖြားေလးရယ္ .. က်ဳပ္ပဲ မွားျပန္တာပါ .. နင္ကလဲ လူတုိင္း ဒီလိုေျပာေနတဲ့ ကိစၥ ..”

”ဒါေပမယ့္ဟာ မေျပာပါနဲ႕ .. အေခၚေ၀ၚၾကီးက နားထဲၾကားရတာ မေကာင္းဘူး ..”

”ေအးပါ ေအးပါ .. ငါလည္း ရည္းစားက မလိုခ်င္ပဲ ရဦးမယ္ .. အဲ့ေကာင္မေလးဟာ ငါက အလုိက္ထုိက္ေနတာကို ခု အတင္းလာတြယ္ကပ္ေနတယ္ ..”

”အလိုေတာ္ မလိုခ်င္ပဲမ်ား ရရဦးမယ္လား .. နင္လည္း အဲလိုအေျပာနဲ႕ရတဲ့ ရည္းစားေတြလည္း မ်ားလွျပီ .. မေကာင္းပါဘူးဟာ ..”

”မေကာင္းပါဘူးဟာ .. သူမ်ားသားသမီးကို .. နင့္မွာလည္း အစ္မ ညီမ အရင္း မရွိေပမယ့္ ၀မ္းကြဲ ညီမေတြ ရွိသားနဲ႕ .. ျပီးေတာ့ အန္တီျမင့္ကိုလည္း သနားပါဦး .. နဲနဲေလး လူၾကီးဆန္ျပီး ရင့္က်က္ဖို႕ မၾကိဳးစားေသးဘူးလား .. ငါသိျပီးသားေတြ အလြတ္လည္း ရေနျပီ .. တေရးႏိုးထေမးေတာင္ ငါရြတ္ႏုိင္တယ္ .. ဟုတ္ျပီလား .. ေတာ္ေတာ့ နင္မေျပာနဲ႕ေတာ့ ေမာမယ္ .. ဟားဟား .. နင္ဟာေလ သိပ္ဆရာၾကီး လုပ္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား .. ငါကလည္းေလ နင့္စကားဆို နားကိုမေထာင္ခ်င္တာ .. ဟားဟား .. အား .. နာတယ္ဟ နာေနတဲ့ဟာ အရမ္းဖိရလား ..”

”အျမင္ကတ္လို႕ေဟ့ အျမင္ကတ္လို႕ .. သြားေတာ့ သြားေတာ့ ၾကည့္လို႕ကို မရဘူး ..”

ေျပာရင္း ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္နဲ႕ ေဆးပစၥည္းေတြမျပီး အိမ္ခန္းထဲ သူမ ၀င္သြားခဲ့တယ္ .. ျပီးတာနဲ႕ ေကာ္ဖီနဲ႕ အကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆး ယူျပီး သူမ ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္ ..

”ေရာ့ ေဆးေသာက္ .. ငါလည္း နင့္၀ဋ္ မကုန္သေရြ႕ ငါ့ေဆးပညာနဲ႕ နင့္ေဆးကုေပးရတာနဲ႕တင္ အခ်ိန္ကုန္မယ္ ..”

”အမေလး ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒါက္တာမၾကီးရယ္ .. အားကိုးပါတယ္ .. အားကိုးပါတယ္ .. ေအး .. ငါလည္းေလ ရည္းစားသာ ထားေနတာပါ .. အေမကေျပာျပီးသား .. ရည္းစားၾကိဳက္သေလာက္ထား အခ်ိန္တန္ရင္ နင့္ပဲ ယူရမွာတဲ့ေလ .. ငါလည္း နင့္ပဲ ယူမွာပါဟာ .. ဒါမွ ဆရာ၀န္ဖိုး မကုန္မွာ .. ဟီးး”

”ေတာ္စမ္းပါ .. ငါဘက္ကေတာ့ ေဆာရီးပဲ .. နင့္ယူမယ့္အစား တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြ စြန္႕လႊတ္ျပီး သီလရွင္ အျပီး၀တ္ပစ္မယ္ေဟ့ .. ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕ ..”

”ရပါတယ္ဟာ .. ငါလည္းဘုန္းၾကီးလုိက္၀တ္မွာေပါ့ .. ဟားဟား ..”

”ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႕ ေသဦးမယ္ .. သြားေတာ့ ျပန္ေတာ့ ငါစာလုပ္ရဦးမယ္ .. ေနာက္လည္း မလာခဲ့နဲ႕ .. ၾကြ ေက်းဇူးရွင္ ..”

”ေအးပါ ေအးပါ .. နင္အဲလို ၾကပ္ၾကပ္ေျပာ .. ငါ နင့္ကိုယူမယ့္အစီစဥ္ေျပာင္းျပီး တျခားလူနဲ႕ယူသြားမွ နင္ငိုေနရမယ္ .. ဟားဟား .. သြားျပီေဟ့ ..”

”ေသဦးမယ္ ..”

သူကေတာ့ တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႕ က်မတို႕ အိမ္၀န္းထဲကေန ေျပးထြက္သြားခဲ့ပါျပီ ..

----------

ထူးေဇာ္နဲ႕ ထက္ထက္ဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ မတည့္သလို ဘယ္သူမွလဲ ခြဲမရတဲ့ မတည့္အတူေန သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ .. တေယာက္နဲ႕ တေယာက္မေတြ႕ရင္ လုိက္ရွာျပီး ေတြ႕လုိက္တာနဲ႕လည္း ကိုက္တတ္တယ္ .. ေမာင္ႏွမအရင္း မရွိတဲ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အဖို႕ သူငယ္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ေရာ ေမာင္ႏွမလို သံေယာဇဥ္နဲ႕ပါ ခ်စ္ခင္ရင္း ၾကီးျပင္းလာခဲ့တယ္ ..

က်မငယ္ငယ္က ေမေမ့ကို ေမာင္ေလးေမြးေပးဖို႕ ပူဆာခဲ့တယ္ .. အမ်ိဳးသမီးေရာဂါရွိတဲ့ ေမေမဟာ က်မပူဆာတာကို ျဖည့္ဆည္းဖို႕ မစြမ္းသာခဲ့ဘူး .. အေပါင္းအသင္းမက္တဲ့ ေမာင္ႏွမ ငတ္တဲ့ က်မအတြက္ တေန႕ေတာ့ ထူးေဇာ္ေရာက္လာခဲ့တယ္ .. ဟိုဘက္အိမ္မွာ လူသစ္ေတြေျပာင္းတယ္ဆိုေတာ့ စပ္စပ္စုစု က်မ ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ .. အဲဒီမွာပဲ ဆံပင္စင္းစင္းေလးနဲ႕ ဂ်စ္တစ္တစ္ စူပုတ္ပုတ္ ထုိင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးဟာ ထူးေဇာ္ပါ .. ေနာက္ပိုင္း ဟိုဘက္အိမ္ ဒီဘက္အိမ္ ခင္မင္သြားျပီးေနာက္ က်မလည္း ထူးေဇာ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးတေယာက္ ေကာက္ရလုိက္ပါေတာ့တယ္ ..

----------

”သမီးေလး .. ဘုရားဆြမ္းကိစၥျပီးရင္ ျမင့္ျမင့္တို႕ အိမ္ဘက္ကို မုန္႕ဟင္းခါး သြားေပးလုိက္ဦးေနာ္ .. သံပုရာသီးေလးပါ ထည့္သြား ..”

”ဟုတ္ ေမေမ ..”

”ဒါနဲ႕ ဟိုေကာင္ေလး ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတြ႕ေနတယ္ေနာ္ .. ျမင့္ျမင့္ သိလားမသိလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး .. ေကာင္မေလးအျပင္အဆင္က သြက္သြက္ေလး .. သမီးလည္း ေဘးနားက ထိန္းေပးဦး ..”

”အမေလး ေမေမရယ္ .. ဒင္းက မိန္းကေလးေတြ တြဲသြားတြဲလာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ .. သမီးေျပာလည္း မရပါဘူး .. သူက ေျပာရင္ ပိုရြဲ႕တာ ..”

”ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေလးဆိုရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူးကြယ္ .. မေတာ္တေရာ္ျဖစ္ေနမွျဖင့္ ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမ .. သမီး ေမးၾကည့္ပါဦးမယ္ ..”

”က်မ ဂ်ိဳင့္ေတြခြက္ေတြနဲ႕ ျပင္ဆင္ျပီး အန္တီျမင့္တို႕ အိမ္ဖက္ကူးခဲ့လုိက္တယ္ .. က်မ အိမ္ထဲကို အ၀င္ ..”

“သား .. သားအခု ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ တြဲေနတယ္ဆို .. ေကာင္မေလးက လည္လည္ေလးဆို .. သားဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ .. သားကို ေမေမေျပာထားတယ္ေနာ္ .. သားကို ထက္ထက္နဲ႕ပဲ သေဘာတူတယ္ .. တျခားမိန္းကေလးကို ယူခ်င္ရင္ ထက္ထက္ ထက္ပိုျပီး အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ သားအေပၚကို အေလးနက္ထားႏုိင္မယ့္ မိန္းကေလးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ရမယ္လို႕ .. ေခၽြးမဆိုတာလည္း ေမေမ့သမီး ျဖစ္လာမွာပဲေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ ထက္ထက္လိုေတာ့ ေမေမခ်စ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ..”

”ေမေမကလဲ .. သားမွ ထက္ထက္ကို မခ်စ္တာ .. သူနဲ႕က သူငယ္ခ်င္းစိတ္ပဲ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူး .. ေမေမလည္း သားစိတ္မပါတာကို အတင္းအက်ပ္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ .. ခုေကာင္မေလး ဆိုတာလဲ ရိုးရိုးသူငယ္ခ်င္းပါ .. ေမေမစိတ္မပူနဲ႕ ..”

”သူငယ္ခ်င္းပဲဆိုရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိဘူး .. ေမေမလည္း ေခတ္မွီတဲ့ နားလည္ေပးတတ္တဲ့ မိခင္တေယာက္ပါသားရယ္ .. ေမေမ့သေဘာထားကို သားနားလည္တယ္မလား ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ .. သားနားလည္ပါတယ္ .. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အျပင္သြားဖို႕ခ်ိန္းထားတယ္ .. ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ ..”

ေျပာေျပာဆိုဆို ထူးေဇာ္ ေလွခါးအတုိင္း ေလးေလးပင္ပင္တက္သြားခဲ့တယ္ ..

က်မနားထဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ၾကားေယာင္ေနမိတာကေတာ့ .. ထက္ထက္ကို မခ်စ္ဘူး .. ဘယ္ေတာ့မွခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူး တဲ့ .. မသက္ဆုိင္ပါပဲ က်မ ရင္ေတြ နာလာတယ္ .. နင္က ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ ခ်စ္မွာ မဟုတ္ဘူး တဲ့လား ..

ဧည့္ခန္းကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အန္တီျမင့္လည္း မီးဖိုထဲ ၀င္သြားခဲ့ျပီ .. က်မ ဟန္မပ်က္ေနလုိက္ရင္း အသံျပဳလုိက္တယ္ ..

”အန္တီျမင့္ေရ ..”

”သမီးေလးလား .. ၀င္ခဲ့ေလ .. အန္တီမီးဖိုထဲမွာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနတယ္ ..”

”အန္တီ .. အိမ္မွာ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္လို႕ .. အန္တီ မနက္စာ မစားရေသးဘူးမလား .. စားလုိက္ဦးေနာ္ .. ပူေနတုန္းေလး .. ဒီမွာ သံပုရာသီးပါ ယူခဲ့တယ္ .. ဒါနဲ႕ အန္တီ ေသြးတိုးေသးလား ..”

”ခုရက္ပိုင္းေတာ့ ေနလို႕ ေကာင္းတယ္ သမီးရယ္ .. အန္တီ့ကို ေသြးတိုးေအာင္ လုပ္တာ ဖိုးထူးပဲရွိတယ္ေလ .. ေတာ္ေသးတယ္ သူ႕လိုသားမ်ိဳး ၂ေယာက္မ်ားေမြးမလို႕ကေတာ့ အန္တီျမင့္တို႕ အသက္တိုမယ္ .. အိုး .. မုန္႕ဟင္းခါးေလးက ေမႊးေနတာပဲ .. ေက်းဇူးပဲ သမီးေရ .. သမီးေရာ စားျပီးျပီလား ..”

”မစားေသးဘူး အန္တီ .. ျပန္မွ စားေတာ့မယ္ .. သမီး မုန္႕ေတြ လွယ္လုိက္မယ္ေနာ္ ..”

”ေအးေအး သမီးေလး .. သမီးေကာ္ဖီေတာ့ ေသာက္ .. ေနာ္ ..”

”ဟုတ္ ..”

”ဒါနဲ႕ ေမးရဦးမယ္ .. သမီး ခု ဖိုးထူးေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ အရမ္းတြဲေနတယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္ .. သမီး ဘာမ်ား သိထားေသးလဲ ..”

”သမီးလည္း မသိပါဘူး အန္တီရယ္ .. ေနာက္မွ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့မယ္ ..”

”ၾကည့္ထိန္းေပးပါဦး သမီးရယ္ .. အျမင္မေတာ္တာေတြ႕လည္း အန္တီျမင့္ကို အသိေပးဦးေနာ္ ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ စိတ္ခ်ပါ .. သိပ္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႕ .. ဖိုးထူးက လိမၼာပါတယ္ .. အန္တီ့ကိုလည္း ခ်စ္ေတာ့ စကားနားေထာင္မွာပါ ..”

”အား .. ေမႊးလုိက္တာ မုန္႕ဟင္းခါးနံ႕ ..”

”ေဟာ သားဆင္းလာျပီ .. လူမျမင္ရေသးဘူး .. အသံအရင္ ၾကားရတယ္ .. ဖိုးထူး လာဦး .. မသြားခင္ မုန္႕ဟင္းခါး စားသြား .. ဒီမွာ ထက္ထက္ေရာက္ေနတယ္ ..”

”ေၾသာ္ .. ဖြားေလး ေရာက္ေနတာကိုး .. ဟီးး ..”

”နင္ကေတာ့ေနာ္ .. ေတြ႕ရင္ ရန္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား .. အန္တီျမင့္ သမီး ျပန္ေတာ့မယ္ .. စာလုပ္ဖို႕ ရွိေသးလို႕ ..”

”ေၾသာ္ .. ေအးေအး သမီးေလး .. သားကလည္း ေတြ႕တာနဲ႕ စဖို႕ပဲ .. ဟြန္း ..”

က်မ သူတို႕ သားအမိေတြရဲ႕ စကားသံကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ေတာ့တယ္ .. ရင္ထဲမွာလဲ ငိုခ်င္သလိုလို .. ၀မ္းနည္းတာလား ေဒါသထြက္တာလား အလိုမက်တာလား .. ခံစားမႈေတြ ရႈပ္ေထြးေနတယ္ ..

----------

ကလင္ ကလင္ ..

”ဟဲလို ..”

”ဟဲ့ မိထက္ .. နင္ အိပ္ေနျပီလား ..”

”ေအး .. ငါ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဟ .. ခဏဆိုျပီး .. ဟီးး”

”အင္း စာေတြေတာ့ ရဦးမယ္ .. ေနဦးဟာ မအိပ္နဲ႕ဦး .. ငါနင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႕ ..”

”ဘာကိစၥတုန္း ..”

”နင္ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုသေဘာေပါက္လဲ .. အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ ..”

”ဘယ္လိုရယ္ .. ဘာစိတ္ကူးေပါက္ေနတာတုန္း .. အိပ္ငိုက္ရတဲ့ၾကားထဲ ..”

”ငါ မေနာက္ဘူး .. တကယ္အတည္ေမးတာ .. နင္ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ..”

”ဘယ္လိုမွ မျမင္ဘူး .. စိတ္လည္း မ၀င္စားဘူးဟာ .. ငါ့ကို အိပ္ေရးဖ်က္ေနတယ္ ..”

”ငါကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ငယ္ငယ္တုန္းက လူၾကီးေတြ မသိေအာင္ တခုခု ခိုးလုပ္တာလိုမ်ိဳး .. ေက်ာင္းမွာ မရတဲ့စာကို ဆရာက ေမးေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ကလဲ မရ ကိုယ့္ကို ေမးမွာလဲေၾကာက္ ဆရာ့ကို မၾကည့္ရဲေပမယ့္ ခိုးၾကည့္ .. ငါ ခိုးၾကည့္တာကိုလည္း ဆရာက သိျပီး ငါစာမရတာ ရိပ္မိသြားမွာ စိုးရိမ္စိတ္ျဖစ္တဲ့အခါ ရင္ခုန္မႈမ်ိဳးနဲ႕ တူတယ္လို႕ ငါထင္တယ္ .. ဟားဟား .. ငါေလ သူ႕ကို ျမင္ရင္ ရင္ေတြ သိပ္ခုန္တယ္ဟ .. အျမဲတမ္းလည္း ျမင္ခ်င္တယ္ .. အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနခ်င္တယ္ .. သူ႕လက္ကေလးကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ .. ေခါင္းက ဆံပင္ေလးေတြကို ေမႊးၾကည့္ခ်င္တယ္ .. ဟားဟား .. ေျပာရင္းေတာင္ ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ဟ ..”

”ဟမ္ .. ကေယာင္ကတမ္း ဘာေတြ လာေျပာေနတာတုန္း .. ငါ့ကို အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လည္း လုပ္တယ္ .. ေအး .. ငါၾကားဖူးတာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ စြဲလန္းတာတဲ့ .. စြဲလန္းတယ္ဆိုတာ တဏွာပဲ .. ဒီေတာ့ နင္က တဏွာရူးပဲ .. အရူး .. ဟဟဟ”

”ဟမ္ .. အစုတ္ပလုတ္မ .. နင္ကေတာ့ နာေတာ့မယ္ .. ငါ့ရဲ႕ ရင္ခုန္သံစဥ္ေလးေတြကို နင္ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္ .. အေပါမ .. ခံစားခ်က္မရွိတဲ့ ေက်ာက္တံုးမ .. စာၾကမ္းပိုးမ .. ေလးလံုးမ မွန္ေၾကာင္မ .. ဟြန္း ေတာ္ပီ .. နင့္လုိ မထံုတေတးနဲ႕ စကားေျပာတာထက္ င့ါစိတ္ကူးေလးနဲ႕ ေနတာပဲ ေကာင္းတယ္ .. အာရံုေနာက္လုိက္တာ .. ေတာ္ပီ ဒါပဲ ..”

စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ ဖုန္းခ်သြားတဲ့ ဖိုးထူး .. က်မ ခပ္မဲ့မဲ့ ျပံဳးျဖစ္တယ္ .. အခ်စ္တဲ့ .. ဖိုးထူးက အခ်စ္အေၾကာင္း နားလည္သြားျပီတဲ့လား .. အဆင္သင့္ပြင့္ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ စာတေၾကာင္း ေရးလုိက္မိတယ္ ..

”အခ်စ္ ..
 အခ်စ္ဆိုတာ
 မလိုအပ္ပဲ ဖူးပြင့္လာတဲ့အခါ
 ပြင့္ခ်ပ္ဘယ္ေလာက္လွလွ
 ညွိဳးလြယ္တတ္တယ္ ..”

----------

”သမီးေရ .. ထက္ထက္ ..”

”ဟယ္ ျမင့္ျမင့္ .. ဘာျဖစ္လာတာလဲ ..”

”ဟိုမွာေလ .. ခုပဲ ဖုန္းလာလို႕ .. ဖိုးထူး ရန္ျဖစ္လို႕တဲ့ .. ေဆးရံုမွာလို႕ ေျပာတယ္ .. စိတ္ပူစရာမရွိဘူးတဲ့ .. နဖူးကြဲတယ္တဲ့ .. အဲဒါ အခုသြားမွာ သမီးေလးကိုပါ အေဖာ္ေခၚခ်င္လို႕ ..”

”အန္တီျမင့္ .. သမီးလာျပီ .. အကုန္ၾကားျပီးျပီ .. လာ သြားၾကရေအာင္ ..”

”ေၾသာ္ .. ဒီကေလးကေတာ့ေလ ..”

ေမေမ့ အသံကေတာ့ ေနာက္နားဆီမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ပါျပီ .. က်မနဲ႕ အန္တီျမင့္တို႕ ေဆးရံုေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဖိုးထူးတေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္ .. က်မတို႕ ေဆးရံုကိစၥ ဓါတ္မွန္ကိစၥေတြ လုိက္လုပ္ျပီးတဲ့အထိ ဖိုးထူးတေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပဲ ..

”သမီးေလး .. အန္တီျမင့္ ရဲစခန္းလိုက္ရွင္းရဦးမယ္ .. ျပီးမွ ျပန္လာခဲ့မယ္ .. သမီး ခဏေလး ေစာင့္ေပးေနခဲ့ေနာ္ ..”

”ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ .. သတိထားသြားပါေနာ္ ..”

အန္တီျမင့္လည္း ေျပာေျပာဆိုဆို ေျပးေျပးလႊားလႊားပဲ သားကိစၥ လုိက္ရွင္းရေတာ့တယ္ .. ဖိုးထူးကေတာ့ အိပ္ေမာက်လ်က္ပဲ .. သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ အညိဳအမဲတခ်ိဳ႕နဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းက ေပါက္သြားျပီး ေသြးစို႕ေနတယ္ .. နဖူးကေတာ့ ၂ခ်က္ခ်ဳပ္ထားရတယ္ .. ဖိုးထူး အရင္ကလည္း ရန္ခဏခဏျဖစ္တတ္ပါတယ္ .. သူကခ်ည္း ခ်ခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ .. ခုေတာ့ ဖိုးထူးမ်က္ႏွာမွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႕ .. က်မ ၾကည့္ရင္း ငိုခ်င္လာျပန္တယ္ .. နင္သိပ္ဆိုးတာပဲဟယ္ .. လက္ေကာက္၀တ္က ေသြးခုန္ႏႈန္းကို စမ္းရင္း သူ႕ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးေတြကုိ ဖမ္းဆုတ္ၾကည့္ခ်င္လာတယ္ ..

”အင္း ..”

ဖိုးထူးဆီက ျငီးသံ တခ်က္ၾကားရတယ္ ..

”ထူးေဇာ္ ..”

က်မ တိုးတိုးေခၚၾကည့္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်က္လံုးဖြင့္လာခဲ့တယ္ ..

”ထူးေဇာ္ .. ႏိုးျပီလား .. သက္သာရဲ႕လား”

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တံခါးပြင့္သြားျပီး မိန္းကေလးတေယာက္၀င္လာခဲ့တယ္ .. ထူးေဇာ္ကို ျမင္တာနဲ႕ ..

”ကိုကို .. ကိုကို .. ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ၾကည့္ပါဦး .. ကိုကိုရယ္ သနားလုိက္တာ .. အရမ္းနာေနမွာပဲေနာ္ ..”

ေျပာလည္းေျပာ တရံႈ႕ရံႈ႕နဲ႕ ထူးေဇာ္ရင္ခြင္ထဲအပ္ျပီး ငိုေနေတာ့တယ္ .. ထူးေဇာ္ကေတာင္ ျပန္ျပီး

”သဲ .. သဲေလးကလဲ .. မငိုပါနဲ႕ ခု စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူး .. ကိုကိုက သဲေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္တာနဲ႕ အနာေတြေတာင္ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ .. ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး .. နာလည္း မနာေတာ့ဘူး ..”

ခုခ်ိန္မွာ က်မထြက္သြားလုိက္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးပဲဆိုတာ နားလည္လုိက္တယ္ .. က်မဟာ လူပိုတေယာက္ျဖစ္လို႕ေပါ့ .. အလုိက္လည္း သိရမယ္ မဟုတ္ပါလား ..

”ထူးေဇာ္ .. ငါ ေအာက္ခဏဆင္းျပီး လိုတာေလးသြား၀ယ္လိုက္ဦးမယ္ .. အန္တီ ခဏေန ျပန္လာလိမ့္မယ္ .. ရဲစခန္း ခဏသြားေနတာ .. ဒီက ညီမေရာ အေအးေလးဘာေလး ဘာေသာက္မလဲ .. အစ္မ ေအာက္ခဏဆင္းမလို႕ ..”

”မေသာက္ေတာ့ပါဘူး မမ .. ေက်းဇူးပါ ..”

ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႕ ဆိုလာတယ္ .. မိန္းကေလး အျပံဳးက လွပါတယ္ .. ဒါေတြကိုပဲ ထူးေဇာ္ စြဲလန္းေနတယ္ ထင္ပ ..

က်မ အလိုက္တသိပဲ သူတို႕ကို ေရွာင္ေပးခဲ့လုိက္ျပီး ကန္တင္းကို ထြက္ခဲ့လုိက္တယ္ .. ဒီေန႕မွ ရာသီဥတုက ပူသလား .. က်မ ရင္ေတြ ပူေလာင္ေနခဲ့တယ္ .. အာေခါင္ေတြလည္း ေျခာက္လို႕ .. အေအးတလံုး၀ယ္ရင္း အပူသက္သာမလား က်မ ေသာက္ေနမိတယ္ .. အေတြးေတြလည္း ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ ..

----------

က်မ အခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ရွိမေနခဲ့ေတာ့ဘူး .. ဖိုးထူးတေယာက္တည္း သုန္သုန္မႈန္မႈန္နဲ႕ ..

”နင့္ေကာင္မေလး ျပန္သြားျပီလား ..”

”ေအး ..”

”အန္တီျပန္ေရာက္ေနျပီလား .. ဟိုမွာ အန္တီပိုက္ဆံအိတ္ ..”

”ေအး ..”

”ဟြန္ .. ဟဲ့ နင္ဘာေဆးစားမွားသလဲ .. ရုပ္က ..”

”နင္ ငါ့အေမကို ဘာေတြ သြားခၽြန္ထားလဲ မွန္မွန္ေျပာ ..”

”အမ္ .. ဘာကိုတုန္း .. ငါက ဘာကိုခၽြန္ရမွာတုန္း .. စကားကို ရွင္းရွင္းေျပာ ..”

”ငါနဲ႕ ငါ့ေကာင္မေလး ကိစၥ ..”

”ငါ ဘာမွ မေျပာဘူးေနာ္ .. အန္တီ့ကို ..”

”နင္ မညာနဲ႕ .. ေမေမျပန္ေရာက္ေတာ့ ငါ့ကို စြတ္ေကာေတာ့တာပဲ .. ေကာင္မေလး ကိစၥေရာ ရန္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေရာ .. ငါ့ေကာင္မေလးကို နင္က ပ်ံတံတံ နံ႕တံ့တံ့လို႕ ေျပာတယ္မလား ..”

”အို .. စြတ္စြတ္စြဲစြဲ .. ေျပာရေအာင္ နင့္ေကာင္မေလးကို ခုမွ ျမင္ဘူးတာပဲ .. ေအး ဒါေပမယ့္ ငါၾကားထားတာေတြေတာ့ ရွိတယ္ .. နင့္ေကာင္မေလးက နဲနဲရႈပ္တယ္ .. ျပႆနာမ်ားတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ငါက မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္း ခ်ိဳးခ်ိဳးႏွိမ္ႏွိမ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာပါ့မလား .. ငါအနည္းဆံုး အန္တီျမင့္ကို နင္နဲ႕ေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပႏုိင္ဘူးထင္တယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာမွာ .. ဒါလည္း ငါ မေျပာရေသးဘူး .. ငါကိုယ္တုိင္ မသိေသးပဲ ေဘးအေျပာပဲျဖစ္ေနလို႕ .. နင္ ငါ့ကို အဲလိုေတာင္ အထင္ေသးတယ္လား .. ငါ စိတ္မေကာင္းဘူး ထူးေဇာ္ ..”

”ေမေမက ခုပဲ နင္နဲ႕ ကန္တင္းမွာ ေတြ႕လာတယ္တဲ့ .. ငါ့ေကာင္မေလးလာတာလည္း ေမေမက သိတယ္ .. ျပီးေတာ့ ငါ့ေကာင္မေလး ရည္းစားမ်ားတာလည္း ခု ငါနဲ႕ေတြ႕ျပီး မမ်ားေတာ့ဘူး .. သူ အခု လိမၼာေနျပီ .. ဒါေပမယ့္ ေမေမက ငါ့ေကာင္မေလးကို အေကာင္းမျမင္ေတာ့ဘူး .. အဲဒါ နင့္ စနက္မဟုတ္လို႕ ဘယ္သူျဖစ္မလဲဟ .. ေမေမေျပာတာ ခုေလးတင္ .. ျပီးေတာ့ ေမေမက ငါ့ေကာင္မေလးနဲ႕ သေဘာမတူဘူးတဲ့ .. နင္နဲ႕ပဲ လက္ထပ္ရမယ္တဲ့ ..”

”ေတာ္ျပီ ထူးေဇာ္ .. နင္ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ .. အန္တီဘယ္လိုသိလဲ ငါမသိဘူး .. ငါမေျပာတာပဲ ငါသိတယ္ .. ဒီေတာ့ နင္ ငါ့ကို ဆက္မေစာ္ကားပါနဲ႕ေတာ့ .. မိန္းကေလးတေယာက္ကို သူ႕မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာျပီး အမွတ္၀င္ယူရေလာက္ေအာင္ ငါ ေအာက္တန္းမက်ဘူး .. နင္စိတ္မပူပါနဲ႕ .. အန္တီတို႕ ေမေမတို႕ ဘယ္လိုပဲ စီစဥ္ စီစဥ္ ငါရေအာင္ ျငင္းေပးမယ္ .. နင္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္သာေန .. ငါျပန္ေတာ့မယ္ .. အန္တီ့ကို ႏႈတ္ဆက္သြားတယ္ ေျပာလုိက္ပါ ..”

အခန္းထဲက ထြက္လုိက္တာနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ တားမႏုိင္ ဆီးမရ က်လာခဲ့တယ္ .. ဒီမ်က္ရည္ေတြဟာ အရွက္ေၾကာင့္လား မာနေၾကာင့္လား ဆံုးရံႈးမႈ တခုေၾကာင့္လား .. ဘယ္လိုေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ က်မ ငိုေနခဲ့တယ္ ..

----------

မနက္ ႏႈိးစက္ျမည္သံနဲ႕ အတူ စိတ္လက္ မၾကည္မသာပဲ ႏိုးထလာခဲ့တယ္ .. က်မ ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္ေလ .. က်မမွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနခဲ့တယ္ .. ဘ၀အတြက္ က်မ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ က်မစိတ္ဓါတ္ေတြ ရွင္သန္ေနရမယ္ ..

ေရမိုးခ်ိဳးျပီး စိတ္ပါလက္ပါ အလွျပင္လုိက္တယ္ .. မွန္ထဲက ပံုရိပ္ဟာ မေန႕က အသည္းကြဲမလိုလိုျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး .. နာမည္နဲ႕ လုိက္ေအာင္ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ရွိမယ့္ ရုပ္ရည္နဲ႕ မိန္းကေလးသာ ျဖစ္တယ္ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေက်နပ္စြာနဲ႕ ျပံဳးလုိက္တယ္ ..

”ေမေမ .. သမီး ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္ ..”

”သမီး မုန္႕စားသြားဦးေလ ..”

”မစားေတာ့ဘူး ေက်ာင္းက်မွ စားလုိက္ေတာ့မယ္ ..”

”ညေန ဖိုးထူးဆီ၀င္ခဲ့မွာလား သမီး ..”

”မ၀င္ျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ေမေမ .. သမီး စာေတြလုပ္ဖို႕ ရွိေနလို႕ .. သူလည္း စိုးရိမ္ရမယ့္ အေျခအေနမွ မဟုတ္ပဲ ..”

က်မ ေျပာေျပာဆုိဆို ထြက္လာခဲ့လုိက္ေတာ့တယ္ .. ေမေမ့ မ်က္၀န္းေတြမွာ က်မကို စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္ေတြပါေနတယ္ဆိုတာလည္း က်မ လ်စ္လ်ဴရႈလုိက္တယ္ .. ထူးေဇာ္က က်မကို မလိုအပ္ပါဘူးေလ ..

----------

”သမီးေရ .. ထက္ထက္ .. ဒီမွာ ဖိုးထူးလာတယ္ ..”

”ဟုတ္ .. ေမေမ လာျပီ ..”

”မိထက္ ..”

”ေအး .. ငထူး .. မေတြ႕တာေတာင္ ၾကာျပီ .. ငါလည္း စာေတြေရာ အလုပ္ေတြေရာ မ်ားေနလို႕ဟ .. အန္တီျမင့္ေရာ ေနေကာင္းတယ္မလား .. ငါက သတင္းေမးတယ္ ေျပာေပးပါ ..”

”အင္း .. ေမေမေနေကာင္းပါတယ္ .. နင္ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးတုန္းလား ..”

”ဟင္ .. ဘာကိစၥလဲ .. ငါက ဘာကိစၥကို စိတ္ဆိုးရမွာလဲဟ .. ငါ တကယ္ အလုပ္မ်ားေနတာပါ .. ခုလည္း ငါ စာလုပ္ဖို႕ ရွိေသးတယ္ .. နင္ လာတာ ဘာကိစၥလဲ ..”

”ကိစၥမရွိပါဘူး .. နင့္ကို သတိရလို႕ပါ ..”

”အမေလး .. ဟာဟ ဟုတ္ပါျပီ .. ေနာက္မွ ေအးေဆးေတြ႕မယ္ေလ .. ဒါဆို ..”

”ေအးပါ .. ငါျပန္မွာပါ ..”

ေျပာရင္း သူ တေရြ႕ေရြ႕ က်မကို ေက်ာခုိင္းသြားခဲ့တယ္ ..

----------

သံေယာဇဥ္ေတြ အေျခတည္လုိ႕
ေမတၱာတရားေတြ ေႏွာင္ဖြဲ႕ရင္း
တဖက္သတ္ ရင္ခုန္သံေတြ ရင္းႏွီးတယ္
တဖက္တည္း တီးလို႕ မျမည္ႏုိင္တဲ့ လက္ခုပ္လို ...။

ျဖစ္ရပ္မွန္လို႕ သိလုိက္ရခ်ိန္
ဘာေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနဦးမလဲ
တသက္လံုး သိမ္းဆည္းသြားမယ္
မက္လို႕ေကာင္းတဲ့ အိပ္မက္လို ...။

ငါဟာေလ
မလိုအပ္ပဲ ဖြဲ႕တည္ခဲ့တဲ့ မိုးသားလို
အျငိဳျငင္မခံရဖို႕
ျပိဳမလိုမိုးတိမ္ကို တိမ္ညိဳမဲေတြ ဖံုးအုပ္ရင္း
တေရြ႕ေရြ႕ဆုတ္ခြာလာခဲ့တယ္
ဟိုး .. စိမ္းစိုစိုသစ္ေတာအုပ္ေတြနားကို ...။

----------

ဒီလိုနဲ႕ .. တခါတေလ စာအေၾကာင္းျပ တခါတေလ ေဆးရံုအေၾကာင္းျပနဲ႕ အေၾကာင္းမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး ဖိုးထူးကို က်မ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ပဲ ေနခဲ့လိုက္တယ္ .. တကယ္ေတာ့ သူ႕အတြက္ က်မ မလိုအပ္ပါဘူးေလ .. ေက်ာင္းျပီးလို႕ တာ၀န္က်မယ့္ေနရာေတြကိုလည္း ခပ္ေ၀းေ၀းပဲ က်မသြားဖို႕ ဆႏၵျပဳခဲ့တယ္ .. တကယ္တမ္းလည္း ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ကေလာကို တာ၀န္က်ခဲ့သလို ကိုယ္တုိင္ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႕ပဲ တာဆူေနခဲ့တယ္ .. က်မဟာ အရံႈးနဲ႕ ထြက္သြားတာမဟုတ္ခဲ့သလို ဘယ္သူနဲ႕မွလည္း ျပိဳင္ဖက္မဟုတ္ခဲ့ဘူးေလ .. လုပ္စရာမ်ားလြန္းတဲ့ ကိုယ့္အေျခအေနကို ကိုယ္တုိင္ေက်နပ္ရင္း ခရီးစဥ္အသစ္တြက္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္ .. မနက္ျဖန္ခရီးအတြက္ လိုအပ္တာေတြ အကုန္ သိမ္းဆည္းထုတ္ပိုးအျပီးမွာေတာ့ ညေနေတာင္ေစာင္းေနခဲ့ျပီ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ..

“သမီးေရ ..” ေခၚသံနဲ႕ အတူ ေမေမက်မအခန္းထဲ ၀င္လာခဲ့တယ္ ..

“အထုပ္အပိုးေတြ အဆင့္သင့္ျဖစ္ျပီလား သမီး ..” ေမ့ေမ့အသံက နဲနဲေတာ့ ၀မ္းနည္းသံစြက္လို႕ .. က်မ ေမ့ေမ့ကို ေပြ႕ဖက္လုိက္ရင္း ..

“ဟုတ္ .. ျပီးျပီ ေမေမ .. သမီးမရွိတုန္း က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ .. သမီးကိုလည္း စိတ္ခ် သိလား .. ေမေမ အလုပ္အားတဲ့အခ်ိန္ လာခဲ့ေနာ္ ..”

“ေအးပါကြယ္ .. ေမ့ေမ့သမီးေလးလည္း က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ .. ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲနဲ႕ဆိုေတာ့ .. အင္း ဒါေပမယ့္ ေမ့ေမ့သမီးက ဆရာ၀န္ပဲဟာ .. ေမ့ေမ့ထက္ပိုသိမွာပါ .. ေမေမစိတ္ခ်ပါတယ္ .. မခြဲဘူးပဲ ခြဲရမွာဆိုေတာ့ ေမေမေတာ့ လြမ္းေနေတာ့မွာ ..” ေျပာလည္းေျပာ မ်က္ရည္စြတ္တဲ့ မ်က္၀န္းတဲ့ က်မပါးကို ဖြဖြ ေမႊးတယ္ .. က်မကလည္း ခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္ရင္း ..

“စိတ္ခ်ပါ .. သမီးလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဂရုစိုက္မယ္ .. ေမေမလည္း ဂရုစိုက္ .. ဖုန္းအျမဲဆက္ေနမွာပဲဟာ ေနာ္ ..”

ေမေမက ေခါင္းညိမ့္ျပရင္း ..

“ေၾသာ္ .. သမီး .. ျမင့္ျမင့္ဆီ သြားႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါဦး .. ျမင့္ျမင့္က သမီးကို သူ႕သမီးေလးလိုပဲ သိပ္ခ်စ္တာ ..”

“ဟုတ္ .. သမီးသိပါတယ္ .. ပစၥည္းေတြ ထည့္ျပီးတာနဲ႕သြားမလို႕ .. အဲဒါဆို သမီး ခဏသြားလုိက္ဦးမယ္ေနာ္ ဟိုဘက္အိမ္ကို ..” က်မ ေျပာျပီး အန္တီျမင့္တို႕အိမ္ဘက္ ကူးခဲ့လုိက္တယ္ ..

----------
”အန္တီေရ .. အန္တီ ..”

“သမီးေလး ..”

ေခၚသံနဲ႕ အတူ အန္တီျမင့္ အိမ္ေရွ႕တံခါးနားအထိ လာျပီး က်မလက္ကို ဆြဲေခၚလို႕ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းဆီ ၀င္လာခဲ့တယ္ .. ဘာစကားမွ မေျပာေသးေပမယ့္ အန္တီရဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြရဲ႕ ေႏြးေထြးတင္းက်ပ္မႈကို ခံစားရျပီး က်မ အလိုလို ၀မ္းနည္းလာျပန္တယ္ .. ေနာက္ေတာ့ ခပ္ဖြဖြျပံဳးရင္း ..

“သမီးေလး .. သမီးေလးဟာေလ အန္တီစိတ္ထဲ ကိုယ့္သမီးေလးလိုပဲ .. သိပ္သံေယာဇဥ္ရွိတယ္ .. ကေလးေတြေတာင္ ေက်ာင္းေတြျပီးလို႕ လူၾကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီး မိဘရင္ခြင္ကိုခြဲခြာရမယ့္ အခ်ိန္ေတာင္ေရာက္လာျပီပဲ ..”

“အို .. အန္တီကလည္း အဲလိုမဟုတ္ပါဘူး .. သမီးက ခဏပဲသြားရမွာပါ .. ျပီးရင္ အန္တီနဲ႕ ေမေမ့အနား ျပန္လာမွာေပါ့ .. စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕ ..” ေျပာေျပာဆိုဆို အန္တီျမင့္ပါးကို ဖြဖြေမႊးလုိက္တယ္ .. အဲဒီေတာ့မွ အန္တီကိုယ္တုိင္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖစ္လာျပီး ..

“အန္တီ့သမီးအရင္းေလးပဲျဖစ္လုိက္ပါေတာ့လား .. ဟိုေကာင္ေလးဆို ခုလိုကို အနားမကပ္ဘူး .. ေၾသာ္ .. သားေတြေမြးရတာ မေကာင္းပါဘူး ..”

“ဟိ .. ဒါနဲ႕ အန္တီ ဖိုးထူးေရာ ..”

“ဒီေကာင္ေလးလား .. သမီးသြားေတာ့မယ္ဆိုတာ သိတည္းက တမိႈင္မိႈင္နဲ႕ေလ .. အရင္ရက္ေတြအကုန္ အိမ္ျမဲေနသား .. ဒီမနက္မွ ဘယ္ထြက္သြားတယ္ မသိဘူး ..”

“ေၾသာ္ .. ဟုတ္လား .. အင္း .. ဒါဆိုလည္း ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ .. သမီးႏႈတ္ဆက္သြားတယ္လို႕သာေျပာေပးပါေနာ္ .. မနက္အေစာသြားရမွာဆိုေတာ့ ထပ္လာႏႈတ္ဆက္ဖို႕ အခ်ိန္မရေတာ့ေလာက္ဘူး .. အန္တီ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနေနာ္ .. ျပန္လာမွ တ၀ၾကီးျပဳစုေတာ့မယ္ .. သမီး ကန္ေတာ့မယ္ေနာ္ ..”

“ေအး ေအး .. သမီးေလး သြားလမ္းသာလို႕ လာလမ္းေျဖာင့္ပါေစ ....................”

----------

ညက ေအးေဆး တိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္ .. မနက္သြားရမယ့္ ခရီးအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း၊ မိဘရိပ္က ခြဲထြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ စိုးရိမ္ျခင္း၊ ေခါင္းစဥ္တပ္မရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ စုျပံဳျပီး က်မ ဒီည အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မယ္မထင္ .. ဒီလိုနဲ႕ မထူးေတာ့တဲ့အဆံုး က်မ ျခံထဲပဲ ဆင္းခဲ့လုိက္တယ္ .. ဒီည လမသာဘူးပဲ .. ၾကယ္ေလးေတြရဲ႕အလင္းနဲ႕ပဲ ျခံထဲကိုျဖည္းျဖည္းဆင္းလုိက္တယ္ .. ျခံထဲမွာ ခံုတန္းေလးတခုရွိတယ္ .. ျခံႏွစ္ျခံမွာ ျခံစည္းရိုးျခားျပီး ေက်ာခ်င္းကပ္အေနအထားနဲ႕ရိုက္ထားတဲ့ ခံုတန္းေလး .. အရင္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဖိုးထူးနဲ႕ ထက္ထက္ ၂ေယာက္သား ကိုယ့္ျခံဘက္ကခံုေပၚ ကိုယ္တက္ တေယာက္ရဲ႕ ျခံကို တေယာက္က ဖြ လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ .. ခုေတာ့ ညရဲ႕ ေအးျမမႈနဲ႕ ခံုတန္းေလး၂ခုလည္း ေအးစက္စက္ .. ျခံထဲက ခံုေလးမွာထိုင္လုိက္ရင္း ..
“ရင္ထဲမွာ ဟန္နီ .. အသည္းမွာ ဟန္နီ .. သိပ္ခ်စ္ရတဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာခ်င္ခဲ့မိ .. ခ်စ္ရတာ ဟန္နီ .. လွည့္ၾကည့္ပါ ဟန္နီ .. နင္မသိလည္း အျမဲတမ္းမင္းကို သိပ္ခ်စ္တဲ့သူ တေယာက္ဆီ .. တေန႕ေန႕ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရင္ထဲ မင္းေလးေရာက္လာမည္ .. ဒါေပမယ့္ ဟန္နီ .. တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ေတြ ေ၀းခဲ့ရေလျပီ ..” ခပ္တိုးတိုးေလး သီခ်င္းညည္းရင္း တစံုတေယာက္ကို သတိရမိသလိုလို .. ခုလိုျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိထားမိျပန္ေတာ့ ျပန္ျပံဳးမိ .. ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ ၾကိမ္ဆဲလုုိက္တယ္ .. “အရူးမ” ..

ထိုင္ေနရင္း နဲနဲၾကာလာေတာ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာတာနဲ႕ အိမ္ထဲျပန္၀င္ဖို႕ ျပင္လုိက္တယ္ .. တေမွးေတာ့ ေမွးဦးမွ .. အိမ္ထဲ၀င္ဖို႕ ေျခလွမ္းအျပင္ ..

“မိထက္ ..”

“ဟင္ .. ဖိုးထူးလား ..”

“ေအး .. နင္ျခံထဲဆင္းလာတည္းက ငါရွိေနတယ္ ..”

“ေၾသာ္ .. အင္း .. ငါ ညေနက နင့္အိမ္ဘက္ လာေသးတယ္ .. နင္မရွိဘူးတဲ့ အန္တီနဲ႕ပဲ ေတြ႕တယ္ .. နင္ေတာ္ေတာ္အရႈပ္ေတြ လုပ္ေနပံုပဲ .. ဟားဟား ..” တင္းက်ပ္မႈကို ေျဖေလ်ာ့ေပါ့ စကားေတြ အေပါ့ပါးဆံုးျဖစ္ေအာင္ က်မ ၾကိဳးစားလုိက္တယ္ ..

“..................................”

“အင္း .. ေအးဟာ .. ငါလည္း ေနရာသစ္ကို သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ရင္ေတာ့ ခုန္သား .. စိတ္ထဲလဲ လုပ္မယ္လို႕ စဥ္းစားထားတာေတြ မ်ားေနတယ္ .. တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလည္းပါေတာ့ .. ေပ်ာ္ဖို႕ေတာ့ ေကာင္းမယ္ ..”

“..................................................”

“ေဟ .. ဖိုးထူး .. နင္အိပ္သြားပီလားဟ ..”

“ရွိပါတယ္ .. နင္ တကယ္ပဲ ေပ်ာ္ေနတာလားဟင္ ..”

“ဟင္ .. ေပ်ာ္တာေပါ့ .. ငါတတ္တဲ့ အတတ္ပညာနဲ႕ ငါ့ကိုလိုအပ္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာေနရမွာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ ..”

“ငါ .. ငါနင့္ကို စိတ္ပူတယ္ .....”

“ဟားဟား .. ငါ ဆရာ၀န္ပါဟ .. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ပါတယ္ .. နင္သာ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ဂရုစိုက္ .. အန္တီျမင့္ကိုလည္း ဂရုစိုက္ .. အဲ ဆရာလုပ္မိျပန္ျပီ နင့္ဖြားေလးက ထံုးစံအတုိင္း .. ဟိ”

“.................................................”

“အင္း .. ေအးတယ္ဟ .. အိမ္ထဲ၀င္ေတာ့မယ္ .. နင္လည္း ၀င္အိပ္ေတာ့ေလ .. အေအးမိမယ္ .. ဂြတ္ဘိုင္”

“မိထက္ ..”

“ေဟ .. ဘာတုန္းဟ ..”

“ခဏေလး ..”

“ေအး .. ေျပာ ..”

“ငါ .. ငါ ဟိုေကာင္မေလးနဲ႕ ျပတ္သြားျပီ ..”

“ေၾသာ္ .. ဟားဟားဟား .. ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ျငိမ္ေနတာကိုး .. နင္ကလဲ မျပတ္ႏုိင္ရင္ ျပန္လုိက္ဆက္ေပါ့ဟ .. အိမ္တြင္းေအာင္းေနေတာ့ ဟိုေကာင္မေလးက နင့္ဆက္ခ်င္ရင္ေတာင္ အိမ္လုိက္လာရမယ့္ အေပါက္ ..”

“မဟုတ္ဘူး ..”

“အင္း .. ထားပါ .. နင္တို႕ကိစၥပဲဟာ .. အဆင္ေျပေအာင္ ၾကည့္လုပ္ၾကေပါ့ .. ယူေတာ့မယ္ဆိုလည္း ငါ့ကို ဖိတ္စာသာပို႕လိုက္ ..”

“မဟုတ္ပါဘူး ဆို ..”

“ဒါဆို ဟုတ္တာက ဘာလဲ ..”

“ဟုတ္တာက ငါ သူ႕ကို မခ်စ္ဘူး ..”

“ဟင္ .. ျဖစ္ရျပန္ျပီ ကိုေရႊထူးရယ္ .. ကံဆိုးလို႕ ေကာင္မေလးေတြ နင္နဲ႕လာေတြ႕တာေနမယ္ ..”

“.................................................”

“ကဲ ဘာေျပာဦးမွာလဲ .. ေနာက္တေယာက္အေၾကာင္းလား .. ဟင္းဟင္း ...”

“နင္ .. ငါ့ကို အထင္ေသးေနျပီထင္တယ္ေနာ္ ..”

“အာ .. ဘာဆိုင္လို႕လဲဟ .. ေနပါဦး .. နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ .. နင္ ငါ့ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေသးတယ္ဆို နင္လည္း ေျပာျပခ်င္တယ္ဆို ေျပာပါ .. ငါ နားေထာင္ေပးပါမယ္ ..”

“ဟင့္အင္း .. ေျပာမထြက္ဘူး ..”

“ေၾသာ္ .. ေအးေလ .. ဒါဆိုလည္း ျပီးတာပါပဲ .. ငါ နယ္ကို ေရာက္ရင္ ဖုန္းလည္း ဆက္ခ်င္တုိင္း အဆင္ေျပခ်င္မွ ေျပမယ္ဟ .. အင္းး .. နင္လည္း ေျပာစရာ မရွိေတာ့ရင္ ငါ၀င္ေတာ့မယ္ေလ ..”

“အင္း .. နင္ နားပါေတာ့ .. ဟိုေရာက္လည္း အစစ ဂရုစိုက္ပါ .. နယ္က အစိမ္းဆိုေတာ့ .. နင့္အေမကို ငါေစာင့္ေရွာက္ထားပါ့မယ္ .. စိတ္မပူနဲ႕ .. ျပီးေတာ့ ငါ နင့္ကို ဖုန္းဆက္မယ္ေနာ္ ..”

“ဖုန္းဆက္မွာကို ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္လို႕ .. ေအးေအး .. ဒါဆို ငါ၀င္ျပီေနာ္ .. ဂြတ္ႏုိက္ .. အစစ အဆင္ေျပပါေစ ..”
----------

ေႏြးေထြးတဲ့ ၾကိဳဆိုမႈ ေအးျမတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း က်မ ေနသားက်လာခဲ့ျပီ .. တခါတေလ ရင္ထဲက ေပၚလာတတ္တဲ့ အနာနဲ႕ လြမ္းဆြတ္မႈက လြဲရင္ ဒီေနရာေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ျပီ .. ေမေမနဲ႕ အန္တီျမင့္ဆီ ရက္ျခားဖုန္းဆက္ရင္း ဖိုးထူးရဲ႕ လိမၼာေနလြန္းလို႕ ဆိုတဲ့ စကားေတြသာ အပ္ေၾကာင္းထပ္ ၾကားေနရျပီ .. ဒါေပမယ့္ ဖိုးထူးကိုယ္တုိင္လည္း က်မဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႕ မၾကိဳးစားခဲ့သလို က်မလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေဖ်ာက္ထားရင္းနဲ႕သာ ..

တေန႕ေတာ့ က်မေနရာ စားပြဲေလးေပၚမွာ စာေလးတေစာင္ .. ေပးပို႕သူနာမည္မွာ ဖိုးထူး တဲ့ .. တည္ျငိမ္ေနျပီထင္တဲ့ စိတ္အစဥ္ ျပန္လည္လႈပ္ရွားလာျပီး စာကိုဖြင့္ေဖာက္ေနတဲ့ က်မလက္ေတြ လည္းအနည္းငယ္တုန္ရီေနပါတယ္ ..

မိထက္ ..

ငါ နင့္နဲ႕ေတြ႕ခ်ိန္က ေျပာခ်င္တာေတြမ်ားေနေပမယ့္ ဘာစကားမွ ေျပာမထြက္ခဲ့ဘူး .. နင့္ဆီဖုန္းဆက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတုိင္းလည္း ငါ့မွာ ေျပာခ်င္တာေတြ ရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး .. ခုထိလည္း ငါရင္ထဲက ခံစားခ်က္နဲ႕ ကိုက္ညီမယ့္ စကားလံုးသံုးဖို႕ ငါ ရွာမေတြ႕ေသးဘူး .. ငါ့အျဖစ္က နင့္အတြက္ေတာ့ အေတာ္ရယ္စရာ ျဖစ္ေနမွာပဲေနာ္ ..

နင္ ငါ့ကို ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႕ ငါက အမ်ားၾကီးနားလည္လာခဲ့တယ္ .. နင္နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕ေတာင္ ငါဟာ မရဲေတာ့သလိုပဲ .. နင့္ေျပာင္းလဲမႈက ငါ့အတြက္ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းေနခဲ့တယ္ .. ဒီလိုနဲ႕ နင္နဲ႕ အေ၀းၾကီး ေ၀းသြားမွာ သိပ္စိုးရိမ္လာတယ္ .. ဒါေပမယ့္ နင့္ကို ရင္မဆုိင္ရဲဘူး .. နင္ သိပ္ ရင့္က်က္သြားတယ္ .. အဲဒီရင့္က်က္မႈက ငါ့ကို အရမ္းေျခာက္လွန္႕ေနပါတယ္ .. ငါ အမ်ားၾကီး အထပ္ထပ္စဥ္းစားျပီးမွ ဒီစာကို ေရးလုိက္တာပါ .. ငါ့ကို မေလွာင္လုိက္ပါနဲ႕ ..

ေရးမယ္စဥ္းစားျပီး ေရးမထြက္ျပန္ဘူးကြာ .. နင္ရွိတဲ့ဆီ ငါကိုယ္တုိင္လာျပီးပဲ ေျပာေတာ့မယ္ .. ခု ေရးလုိက္ရင္ နင္ ေပါ့ေပါ့ေလးထင္သြားမွာစိုးတယ္ .. ျပီးေတာ့ ငါ လက္ေတြ႕မွာ လိမၼာရဦးမယ္ေလ .. နင္ ငါ့အေပၚ ယံုၾကည္လာေအာင္ ငါအရင္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္ .. နင္ ထြက္သြားျပီးတည္းက ငါ လုိက္လာခ်င္ေပမယ့္ ေမေမ့ အလုပ္ေတြ အရင္ျပီးျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ေနရလို႕ပါ ..

ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက ငါ့ကို မေမ့ပါနဲ႕ေနာ္ ..

နင့္ရဲ႕
ဖိုးထူး

----------

သဘာ၀ရဲ႕ လွပမႈေတြနဲ႕ ျငိမ္းေအးတဲ့ အရပ္မွာ က်မ ရွိတယ္ .. အျပင္ေလာကၾကီး ေအးစိမ့္ေနေပမယ့္ က်မရဲ႕ ရင္ထဲက ႏွလံုးသားကေတာ့ ခပ္ေႏြးေႏြး ရင္ခုန္လႈပ္ရွားလို႕ .. လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ၀င္ .. လူနာေတြကို စစ္ေဆးေပး က်မ အျပံဳးေတြက ပိုခ်ိဳျမေနတယ္ .. အျမဲေတြ႕ေနက် လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ဒီေန႕မွ သိပ္လွေနပါလား တဲ့ ..

ဟုတ္လား .. ခ်စ္ျခင္းတခုတည္းကေန လွပျပည့္စံုမႈ လံုျခံဳေႏြးေထြးမႈ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈ နဲ႕ ခ်ိဳျမတဲ့ အျပံဳးေတြကို ေမြးဖြားေပးႏိုင္တယ္လား .. တရက္ေပါ့ .. က်မ သူ႕ကို ေမးၾကည့္ရဦးမယ္ ..

Thursday, October 4, 2012

ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ (၈)


ပံုမွာ ျမင္ရတာကေတာ့ ဟိုတရက္ စိတ္ရူးထျပီး အလုပ္ခ်ိန္ၾကီး စားခ်င္လြန္းလို႕ ဆင္း၀ယ္စားထားတဲ့ အာလူးေၾကာ္ပါ .. ေဘးနားကေတာ့ ေကာ္ဖီေပါ့ေနာ္ :P ေဟာ .. အာလူးေၾကာ္ထုတ္ေအာက္မွာ ဂဏန္းရွိတယ္ေလ .. အဲဒါက 4D ေပါ့ :D

ခုရက္ပိုင္း ကုန္သြားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ကို ျပန္သတိရသလိုလိုဆိုေတာ့ သူငယ္မ်ားျပန္ခ်င္ေနလား မသိပါဘူး :P စာကလည္း ေရးခ်င္ေပမယ့္ အဆံုးေပ်ာက္ျပီး အစကရွာမရေလ .. ဒါနဲ႕ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆို ျဖစ္ညွစ္ေရးမယ္ေပါ့ .. အဲဒါလည္း အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ခါနီးထိ ဘာမွ အေကာင္ထည္မေပၚ .. ဒါနဲ႕ ျမန္မာျပည္ျပန္တုန္း သံေတာင္ေရာက္တုန္းက ပံုေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာလုပ္မယ္စဥ္းစားေတာ့လည္း ပံုေတြ ေရြးဖို႕ပ်င္းေနျပန္ေရာ .. ပ်င္းဆို ဖဘ က ဂိမ္းထဲ စိတ္ေရာက္ေနတာကိုး .. ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တပံုတည္းနဲ႕ျပီးမယ့္ အာလူးေၾကာ္နဲ႕ ေကာ္ဖီကို ေရြးလုိက္ရတာပါပဲ .. (တကယ္ပါ စာေရးဖို႕ အာရံုမရလို႕ စိတ္ညစ္)

တကယ္တမ္း စားခ်င္ေနတဲ့ အာလူးေၾကာ္က ဟိုး အရင္တုန္းက တိုးတိုးအာလူးေၾကာ္ .. ကိုယ္ေတြ ငယ္ငယ္က က်စ္က်စ္ေလးနဲ႕ အရသာရွိရွိေလးဟာ .. ငရုတ္သီးဖတ္နဲ႕ အခ်ိဳ႕မႈန္႕ေတြ အသီးလုိက္ အဖတ္လုိက္ပါတဲ့ဟာ .. အာလူးသားထူထူေလးနဲ႕ စပ္စပ္ေလးဟာ .. ေကာ္ဖီဆိုရင္လည္း ဆုေကာ္ဖီလို ၾကံ့ေကာ္ဖီလို ေကာ္ဖီၾကမ္းကို သၾကားနဲ႕ ႏို႕ဆီနဲ႕ ႏွပ္ျပီး ေဖ်ာ္ထားတဲ့ဟာ .. အဲလိုေလးေပါ့ .. ဒါေပမယ့္လည္း ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ နီးနီးနားနားက ေတြ႕တဲ့ အာလူးေၾကာ္နဲ႕ 3+1 coffee mix ပဲေပါ့ေလ .. ခုေတာ့ အခ်ိန္ေတြလည္း ၾကာခဲ့သလို တိုးတိုး အာလူးေၾကာ္လည္း လံုးပါး ပါးလာလုိက္တာ အထုပ္ထဲ ေလပဲ မ်ားေနေတာ့တာကိုး .. ဒီေတာ့လည္း လြမ္းရံုေပါ့ ..

ခုရက္ပိုင္း ဖဘမွာ ဂိမ္းေတြ ျပန္ေဆာ့ပစ္လုိက္တယ္ .. ဖဘ တက္လုိက္တုိင္း စိတ္ညစ္စရာ စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြခ်ည္းမို႕ .. ကိုယ္မတတ္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥအတြက္ ျမင္ေန ေတြ႕ေနရင္ စိတ္ဆင္းရဲရံုအျပင္လည္း အမ်ားၾကီး ပိုမထူးႏုိင္ .. အေၾကာင္းေတြ ရွိခဲ့လို႕ အက်ိဳးေတြျဖစ္လာျပီပဲေလ .. လူသားတုိင္း ကိုယ္စီ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ ျဗဟၼစုိရ္တရားေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ဆုတ္ကပ္ၾကီးပဲ .. လူေတြ ပိုပ်က္စီးေလ ကမၻာၾကီးလည္း တေနကထက္တေန႕ ပိုပ်က္ေနဦးမွာပါပဲ .. ဟိုလူမေကာင္းဘူး ဒီလူ မေကာင္းဘူး မေျပာနဲ႕ မဟုတ္ပါဘူး .. ေျပာပါ .. မေျပာခင္ေလး တခ်က္စဥ္းစား .. ကိုယ္ေရာေပါ့ .. ျပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလးနဲ႕ ေတြး .. ကိုယ္သာ သူ႕ေနရာဆိုရင္ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ .. ကိုယ့္ဘက္အပိုင္း အားလံုးရွင္းျပီဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာရဲ႕ ဇစ္ျမစ္က ဘာလဲ .. အဲဒါကိုယ္ သိျပီလား ထပ္မစဥ္းစားသင့္ဘူးလား .. ဇစ္ျမစ္ကိုသိမွ ျပႆနာကို အျမစ္က လွန္ႏိုင္ေတာ့မွာေပါ့ .. အေကာင္းဆံုးအေျဖတခု ကိုယ့္မွာ မရွိပဲ သူမ်ားကို ျပစ္တင္တာေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႕ ထင္မိတာပါပဲ .. ျပီးေတာ့ ခုေနျမင္ေနရတဲ့ ၾကံဳသလို ၀င္ဆဲတတ္သူမ်ားကိုလည္း စိတ္ကုန္မိပါတယ္ .. ကိုယ္တုိင္လည္း ကာယကံရွင္မဟုတ္ဘူး .. မ်က္ျမင္မဟုတ္ဘူး .. သတင္းေလးတက္လာရံုနဲ႕ ဆဲလုိက္ဆိုလုိက္ၾကတာ မိုးကို မႊန္ေရာ .. အဲလိုလူေတြ ျမင္ရင္ေတာ့ တခုပဲ အေတြးေရာက္တယ္ .. ေၾသာ္ .. သူတို႕ စိတ္ထြက္ေပါက္ ရွာသြားၾကတာပဲ လို႕ေလ ..

ကိုယ္သေဘာက်တဲ့ ကိစၥေလးတခုမ်ား လုပ္ျပလုိက္ရင္ .. အို အမေလးး နဲ႕ ခ်စ္သြားၾကတာ .. ခ်က္ခ်င္း .. ကိုယ္မၾကိဳက္တာေလး တခုေလာက္လည္း မလုပ္လုိက္နဲ႕ ဆဲလုိက္မွာ ရစရာကို မရွိေတာ့ဘူး .. တကယ္တမ္းေတာ့ ကိုယ္ေတြက ကြန္ပ်ဴတာေလးေရွ႕မွာထုိင္ ဆဲစရာတကြက္ေတြ႕ ဆဲလုိက္ ၀မ္းနည္းစရာတခုေတြ႕ ၀မ္းနည္းလုိက္ .. ခဏပါပဲ .. မိနစ္ပိုင္း အလြန္ဆံုး နာရီပိုင္းေပါ့ .. ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတြ႕ ဟီးဟီး ဟားဟား .. ဘာလဲကို မသိဘူး ..

အဲ .. အာလူးေၾကာ္ ေကာ္ဖီနဲ႕ 4D ကေန ဘယ္လိုလုပ္ ႏုိင္ငံေရးေတြ ပါကုန္ပါလိမ့္ေနာ္ .. :D လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၱာမိပါ .. ဘာမွ မသိပဲ ေလွ်ာက္ေရးမိပါတယ္ .. ရန္လည္း မျဖစ္ရဲပါဘူး .. အရံႈးလည္း အားလံုးကို ေပးထားပါတယ္ .. အားလံုးကိုလည္း ေၾကာက္ပါတယ္ .. :D

တခုပဲ ထပ္လွ်ာရွည္ခ်င္တာက .. လူမွာ မ်က္စိႏွစ္လံုး နားႏွစ္ဖက္ ႏွာေခါင္းႏွစ္ေပါက္ပါေပမယ့္ ပါးစပ္တေပါက္ပဲပါပါတယ္ .. သေဘာက မ်ားမ်ားၾကည့္ မ်ားမ်ားနားေထာင္ (ႏွစ္ဖက္လံုးနဲ႕ နားေထာင္) အသက္မ်ားမ်ား ရွဴပါ .. စကားကိုေတာ့ ေလ်ာ့ေျပာပါ တဲ့ .. ဖတ္ဖူးထားတာေလး ျပန္သတိရသြားေအာင္ သတိေပးတာပါ .. (လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕မို႕ ဖဘမွာ မ်ားမ်ားရိုက္တယ္လို႕မ်ား ေျပာၾကဦးမလား မသိဘူးေနာ္ ..) အဲဒါဆိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္မို႕ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကိုယ္လည္း စိတ္ရွိရင္ လိုတဲ့ေနရာကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ေအာင္ သြားျပီး ရွိတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အလုပ္ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ျပလုိက္ၾကစမ္းပါလို႕ပဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ .. အားလံုးကို ေၾကာက္ပါတယ္ေနာ္ .. :D

Friday, September 21, 2012

လြမ္းရွာသူ


မိုးပြင့္ တေပါက္ ႏွစ္ေပါက္
က်မေက်ာေပၚခုန္ဆင္းက်လို႕
ေကာင္းကင္ကို ေမာ္အၾကည့္
တိမ္ညိဳတန္းတစံုက
က်မေပၚ အုပ္မိုး
ေအးေအး ျမျမ ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္ ... ။

ေၾသာ္ ..
က်မက မိုးရာသီ တည့္တည့္မွာပဲ ... ။

ဟိုမွ ဒီမွ
ဥၾသေလးေတြ တြန္သံၾကားလို႕
နားအစံု အားစိုက္လို႕ အၾကည့္
အနီးနားက ဥၾသေလး
တြန္သံေပး လြမ္းေတးဆိုတယ္ ... ။

ေၾသာ္ ..
ေႏြမဟုတ္ေပမယ့္ သူလည္း လြမ္းရွာတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ... ။

Wednesday, September 19, 2012

စာအိတ္ေလးေပၚက စာ ??

တခါက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ .. သူတို႕က ငယ္တည္းက ေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သလို တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ခင္မင္ ခ်စ္ခင္ျပီး အေတြးအျမင္ေတြလည္း ဖလွယ္ၾကတယ္တဲ့ .. ႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ တူညီတဲ့ ၀ါသနာအက်င့္ တခုက အလြန္ပဲ အျငင္းအခုန္ သန္သတဲ့ .. သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႕ ေဇာ္ေဇာ္လို႕ ေခၚၾကပါစို႕ ..

တေန႕ ..

ေဇာ္ေဇာ္တို႕ အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဆံုေနတုန္း .. ေက်ာ္ေက်ာ္က သတင္းစာဖတ္ရင္း ျငီးတယ္ ..

“သတင္းေတြမွာလည္းကြာ ျမင္ရၾကားရ တခုမွ သက္သာတယ္ မရွိပါလား .. ဟိုေနရာမွ လု လုိက္ ဒီေနရာမွာ လူသတ္မႈျဖစ္လုိက္ .. အေၾကာင္းကို ရွာလုိက္ရင္ ေငြလိုအပ္မႈေၾကာင့္ပဲ .. မိသားစု စား၀တ္ေနေရးလိုအပ္မႈေတြ ေၾကာင့္ပဲကြ .. အင္းးး ဒါေၾကာင့္ အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္မယ္ဆိုတဲ့ စကား ေပၚလာတာကိုး ..”

ေဇာ္ေဇာ္က .. “ဒီလိုလည္းမဟုတ္ဘူးကြ .. အူမ မေတာင့္လည္း သီလဆိုတာ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ အမ်ိဳးေလ .. ထားပါေတာ့ .. တခ်ိဳ႕ သိပ္ကို ႏြမ္းပါးေနသူေတြ လုိအပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သီလ မေစာင့္ထိန္းႏုိင္ဘူး ထားပါ .. တခ်ိဳ႕မ်ားက်ေတာ့ အူမလည္း ေတာင့္ပါရဲ႕ .. လြယ္လြယ္သာ ရမယ္ဆို ရတဲ့အခြင့္အေရးထက္ေတာင္ ပိုယူခ်င္ျပီး သီလေတြေဖာက္ေနတာက်ေတာ့ေရာ .. ဒါေၾကာင့္ လြယ္ရင္ သူၾကြယ္ေတာင္ မေနဘူးဆိုျပီး ျဖစ္လာတာေပါ့ ..”

ေက်ာ္ေက်ာ္ - “အင္း .. ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ ..”

ေဇာ္ေဇာ္ - “ဒါလည္း ဟုတ္တယ္ လုပ္မေနနဲ႕ .. သြားမယ္ ဆိုင္ .. ဆိုင္ဖြင့္ေနာက္က်ေနမယ္ ..”

ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႕ ေဇာ္ေဇာ္က ေက်ာင္းျပီးတည္းက ကြန္ပ်ဴတာ မိတၱဴဆုိင္ေလး တပိုင္တႏိုင္ဖြင့္ထားရင္း သင္တန္းေတြ တေယာက္တလွည့္ တတ္ၾကတယ္ .. စိတ္ကူး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္စံုနဲ႕ အနာဂတ္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းရင္းေပါ့ ..

ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ ခ်ိဳင့္ဆြဲစားတဲ့ဆီက လာပို႕ေပးတဲ့ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႕ ၾကက္သားဟင္းကို စားျပီး သူတို႕ ေရေႏြးခြက္ကိုယ္စီနဲ႕ ဆိုင္ေရွ႕က ဧည့္သည္ေတြလာရင္ ထိုင္ျပီးေစာင့္ႏုိင္ေအာင္ ခ်ထားတဲ့ ခံုေလးေတြမွာ ကိုယ္စီ၀င္ထုိင္လုိက္ၾကတယ္ .. ဆုိင္အျပင္ဘက္မွာလည္း မုန္႕ဟင္းခါး အစံုသုပ္ ဒုတ္ထိုးနဲ႕ ရာသီစာ အသီးေရာင္းတဲ့ အသည္ေတြ ကိုယ္စီ အထမ္းေလးေတြနဲ႕ .. ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္ျဖစ္လို႕ ရံုးေပါင္းစံုက ၀န္ထမ္းေတြလည္း ဥဒဟို သြားလာေနၾကတယ္ .. သူတို႕ဆုိင္ေလး ရွိရာေနရာကိုက အခ်ိန္ျပည့္စည္ကားေနတတ္ေသးတာ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ..

ေဇာ္ေဇာ္ - “ဖိုးေက်ာ္ .. ဟိုမွာ ၾကည့္စမ္း ..”

ဖိုးေဇာ္ ျပတဲ့ေနရာကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ .. ဒုတ္ထိုးဆုိင္မွာ ဦးေလးၾကီးတေယာက္ ဒုတ္ထိုးေတြ ၀ယ္ေနတယ္ .. အ၀တ္စားကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိပ္မြဲမြဲေတေတလည္း မဟုတ္သလို အျပည့္စံုၾကီးလည္း မဟုတ္တဲ့ ပံုသ႑ာန္ .. ဆိုင္ေတြမွာ စားေနက် ေဖာက္သည္ေတြကို မ်က္မွန္း တန္းမိေနတာ မ်ားေပမယ့္ ခု လူၾကီးကိုေတာ့ ပထမဆံုး ျမင္ဘူးတာပဲ .. လက္ထဲက ဘာေတြထည့္ထားလို႕ ေဖာင္းကားေနမွန္း မသိတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္တဖက္ .. ဒုတ္ထိုးအိတ္ေတြတဖက္နဲ႕ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနရင္း လက္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက စကၠဴအိတ္ေလး ျပဳတ္က်သြားခဲ့တယ္ .. ဒုတ္ထိုးဗန္းေဘးနားတင္ ျဖစ္ေနတာမို႕ ျမင္လုိက္တဲ့သူကေတာ့ ဒုတ္ထိုးသည္ေလးပါပဲ .. အလ်င္အျမန္ပဲ ဒုတ္ထိုးသည္ေလးက ေကာက္ယူလုိက္တယ္ .. ျပီးေတာ့ ေဘး ဘယ္ညာၾကည့္ျပီး လူတုိင္း ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္ရႈပ္ေနတာျမင္လုိက္မွ ဂ်ီးအထပ္ထပ္နဲ႕ အ၀တ္စုတ္မွာ သူ႕အဆီေ၀့ေနတဲ့ လက္ကို သုတ္ျပီး အိတ္ေလးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ၅၀၀၀ တန္ေတြ မရွိဘူးဆို ၁၀ရြက္ အရြက္ ၂၀ ေလာက္ .. စာအိတ္ေပၚမွာ စာတန္းေလးတခုရွိေနတာ က်ေနာ္တို႕ ၂ေယာက္လံုးျမင္ေပမယ့္ ဘာဆိုတာေတာ့ သိပ္မကြဲျပား .. ေကာင္ေလးလည္း ဖတ္ေနရင္း .. ျပီးမွ ခုနက လူၾကီး ထြက္သြားရာဘက္ကို အေျပးေလး လုိက္သြားေတာ့တယ္ .. က်ေနာ္တို႕ ၂ေယာက္လံုး စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနမိတယ္ .. မၾကာဘူး ခဏအတြင္း ေကာင္ေလး ျပန္ေရာက္လာျပီး မ်က္ႏွာလည္း ျပံဳးရႊင္လို႕ သူ႕အလုပ္ေတြသူ ဆက္လုပ္ေနေတာ့တယ္ .. က်ေနာ္တို႕ ၂ေယာက္ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ ၾကည့္မိျပီး ေကာင္ေလးရဲ႕ သီလအေပၚ အသိမွတ္ျပဳ ေလးစားစိတ္ကိုယ္စီ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ..

ျပီးေတာ့ -

ေဇာ္ေဇာ္ - “အဲဒါပဲကြ .. အူမ မေတာင့္လည္း သီလ ေစာင့္တဲ့သူ ဆိုတာ .. မင္းစဥ္းစားၾကည့္ အိတ္ထဲမွာ အနည္းဆံုးေတာ့ ၄ ၅ ေသာင္းေလာက္ ရွိႏုိင္တယ္ .. အဲဒီ၄ ၅ ေသာင္းဆိုတာ ဒီေကာင္ေလးအတြက္ ၁ရက္စာအျမတ္ထက္ မနည္းေလာက္ဘူးပဲ .. ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးက သူ႕သီလကို ပိုတန္ဖိုး ထားခဲ့တယ္ .. သီလဆိုတာ သူ သိခ်င္မွလည္း သိႏုိင္ေပမယ့္ အနည္းဆံုး ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ ေၾကာင့္ပဲ ..”

ေက်ာ္ေက်ာ္ - “ေအး .. ငါနားလည္လုိက္တာလည္း ေကာင္ေလး နဲနဲေတာ့ ေတြေ၀သြားပံုပဲ .. ဟုတ္တယ္ေလ ဘာမွ မလုပ္ရပဲ အလကား ေငြရမယ့္ ကိစၥကိုး .. ဒါေပမယ့္ စာအိတ္မွာေရးထားတာေလးဖတ္ျပီး ပိုင္ရွင္ဆီ သူေျပးေတာ့တာ .. အဲဒီ အိတ္ေလးဟာ လခထုတ္ထားတဲ့ စာအိတ္လား .. တစံုတေယာက္ကို ေပးဖို႕ စာအိတ္လား .. သူ႕ သားသမီးအတြက္ ေက်ာင္းလခ စာအိတ္လား .. အဲဒီစာအိတ္ေပၚမွာ ဘာစာမွ ရွိမေနခဲ့ရင္ေရာ .. ဒီေကာင္ေလး ဘယ္လိုဆက္လုပ္မလဲ မသိဘူးကြ ..”

ေဇာ္ - “အင္း .. တကယ္လို႕ ဒီစာအိတ္ထဲက ေငြကို ယူျပီး သံုးလုိက္ရင္ အလြန္ဆံုး ၁လစာအသံုးေပါ့ကြာ .. ခု သူ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူျပန္ေတြးတုိင္း ၾကည္ႏူးေနရမယ့္ အျဖစ္ .. ေကာင္ေလး မ်က္ႏွာၾကည့္ .. သူ႕လက္ထဲ ေငြရရခ်င္း သူခ်က္ခ်င္းေပ်ာ္ရင္ေပ်ာ္မယ္ သံုးရလုိ႕လည္း ေပ်ာ္ရင္ေပ်ာ္မယ္ .. ဒါေပမယ့္ သူ စာအိတ္ေလးကို ပိုင္ရွင္ဆီေပးျပီး ျပန္လာေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ .. ဒါဟာ ကိုယ့္အတၱနဲ႕ သူတပါး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အလဲအလွယ္ လုပ္လုိက္တာပဲ .. ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈက ပိုတည္ျမဲမယ္ ..”

က်ေနာ္တို႕ ၂ေယာက္လံုး ကိုယ္စီအေတြး ထင္ျမင္ခ်က္ေတြနဲ႕အတူ ေကာင္ေလးရဲ႕ သီလအေပၚ ေလးစားဦးညႊတ္ရင္း .. ေနာက္ေန႕ေတြမွာလည္း အနီးနားက လူေတြရဲ႕ အက်င့္ စရိုက္ေတြကို ကိုယ္တုိင္ ဖတ္ရႈေလ့လာေနျဖစ္ပါဦးမယ္ ..

Thursday, September 13, 2012

ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္း၊ ကြင္းကေလး ႏွင့္ ပန္းညိဳကြင္း ပရဟိတ ေက်ာင္းမ်ား

ကုသိုလ္အဖြဲ႕မွ ယခု လက္ရွိ ေထာက္ပံ့ေပးေနေသာ ေက်ာင္းမ်ားကို ဒီ ပို႕စ္တြင္ ေဖာ္ျပေပးထားျပီး .. အခုတခါ ထပ္မံ ေ၀မွ်ေပးလိုတာကေတာ့ ပရဟိတ ေက်ာင္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္း၊ ကြင္းကေလး ႏွင့္ ပန္းညိဳကြင္း အစရွိေသာ ေနရာေလးမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ..

ကုသိုလ္အဖြဲ႕မွ ျမန္ေအာင္ျမိဳ႕ရွိ ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ား အဖြဲ႕ ႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ ထိုေနရာမ်ားသို႕ ၂၀၁၂ ၇ လပိုင္းမွ စတင္ျပီး တေထာင့္တေနရာမွ ကူညီမႈမ်ား စတင္ခဲ့ပါတယ္ ..

ကုသိုလ္အဖြဲ႕စတင္စဥ္က ပညာေရးကို ဦးစားေပးကူညီဖို႕ ရည္ရြယ္ခဲ့ျပီး ယခု ေဖာ္ျပပါ ေနရာမ်ားကိုေတာ့ ပညာေရးေထာက္ပံ့မႈ အျပင္ ဘက္စံု လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုပါ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ အလွဴေငြရရွိမႈေပၚမူတည္၍ ပံ့ပိုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..

ျမန္ေအာက္ဘက္ရွိ ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ားအဖြဲ႕ ႏွင့္ ကုသိုလ္အဖြဲ႕မွ ေဖာ္ျပပါေနရာမ်ားသို႕ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကေတာ့ -
- ေက်ာင္းတြင္ ရွိေသာ ကေလးမ်ားအား အစားအစာႏွင့္ ပညာေရးအေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းမ်ားကူညီေထာက္ပံ့ျခင္း
- ျပဌာန္းစာအုပ္မ်ား ၀ယ္ယူေထာက္ပံ့ျခင္း
- ထမင္းစားေဆာင္ မိုးမလံုျခင္းအတြက္ ျပဳျပင္ျခင္း
- ကေလးမ်ား အိပ္ယာေနရာမ်ားအတြက္ ဖေယာင္းပုဆိုး ခင္းေပးျခင္း
- ကေလးမ်ား ဖိနပ္ထားရန္ ဖိနပ္အုတ္ခံု ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ျခင္း အစရွိသည္တို႕ ျဖစ္ပါတယ္ ..

ကုသိုလ္အဖြဲ႕မွ ေပးပို႕ လွဴဒါန္းေငြမ်ား အျပင္ ျမန္ေအာင္ရွိ ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ားအဖြဲ႕၀င္မ်ားမွလည္း လစဥ္ ထည့္၀င္ေငြမ်ား ထည့္၀င္၍ ေက်ာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္ လိုအပ္ေသာ ျပဳျပင္မႈမ်ား၊ ကေလးမ်ားအတြက္ အစာအဟာရလွဴဒါန္းျခင္းမ်ား၊ ေက်ာင္းတက္ရန္ မစြမ္းႏိုင္တဲ့ ႏြမ္းပါးေသာ ကေလးငယ္မ်ားကို ေက်ာင္းထားေပး၍ အပတ္စဥ္ ေက်ာင္းစရိတ္ ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ား၊ ရာသီအလိုက္ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ထီး၊ ဖိနပ္၊ ထမင္းဗူး အစရွိေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ၀ယ္ယူေထာက္ပံ့ျခင္း စသည္တို႕ကို ကူညီပံ့ပိုးေပးလွ်က္ ရွိပါသည္ ..

ထိုေက်ာင္းကေလးမ်ားမွာ အေတာ္ပင္ ႏြမ္းပါး၍ လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာလည္း ရွိေနပါေသးသည္ .. လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း လက္ခံရရွိေသာ အလွဴေငြမ်ားႏွင့္ သင့္ေလွ်ာ္ညီမွ်ေအာင္ သံုးစြဲ၍ ရန္ပံုေငြ ပိုလွ်ံပါကလည္း ညေနပိုင္း မူလတန္းစာသင္၀ိုင္းမ်ားတြင္ အာဟာရေကၽြးျခင္းမ်ား၊ ထူးခၽြန္ဆုေပးျခင္းမ်ား စသည္တို႕ကို ျပဳလုပ္ေပးလွ်က္ရွိပါသည္ ..

လက္ရွိ ေက်ာင္းသား/သူ စာရင္းမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္ ..

ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္း ပရဟိတ ေက်ာင္းသား/သူ (၅၉) ဦး
ကြင္းကေလးေက်ာင္း ပရဟိတ ေက်ာင္းသား/သူ (၁၆) ဦး
ပန္းညိဳကြင္းေက်ာင္း ပရဟိတ ေက်ာင္းသား/သူ (၁၀) ဦး  တို႕ ျဖစ္ပါသည္ ..

ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ား အဖြဲ႕ ျမန္ေအာင္ျမိဳ႕မွ ေပးပို႕ေပးခဲ့ေသာ ေက်ာင္းႏွင့္ ကေလးမ်ား၏ အေနအထားမ်ားကို ေအာက္တြင္ ပံုမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ ေ၀မွ်ထားပါသည္ .. 







ယခု လက္ရွိအေနအထားအရ ထိုေက်ာင္းေလးမ်ားအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနပါေသးတယ္ .. ကေလးမ်ားကို အစာအဟာရ ေကၽြးသည္မွစလို႕ ေနရာထုိင္ခင္းမ်ား ေက်ာင္းသံုးပစၥည္းမ်ား အဆံုး လိုအပ္ေနပါတယ္ .. သို႕ပါေသာေၾကာင့္ ထိုေနရာေလးမ်ားသို႕ လွဴဒါန္းလိုၾကတယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္အဖြဲ႕ကို ဆက္သြယ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ျမန္ေအာင္ျမိဳ႕ရွိ ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ား အဖြဲ႕သို႕ တုိက္ရိုက္ ဆက္သြယ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း လွဴဒါန္းႏုိင္ၾကပါတယ္ ..

ၾကယ္ငါးေကာက္သူမ်ား အဖြဲ႕သို႕ ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းလိုပါက ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားသို႕ ဆက္သြယ္ေမးျမန္း လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္ ..
စင္ကာပူႏွင့္ တျခားႏုိင္ငံမ်ားမွ စိတ္ပါ၀င္စား လွဴဒါန္းလိုသူမ်ား kutho.blog@gmail.com ကုသိုလ္အဖြဲ႕သို႕ တိုက္ရိုက္ ေမးျဖင့္ဆက္သြယ္၍ လွဴဒါန္းေပးႏုိင္ပါတယ္ .. ကုသိုလ္အဖြဲ႕ဘက္မွလည္း ထိုေက်ာင္းေလးမ်ားသို႕ ေထာက္ပံ့ေပးေနေသာ အလွဴရွင္ အင္အား နည္းပါးေနပါေသးတယ္ ..
ယခုလ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂ မွ စတင္ျပီး ကေလးမ်ားအတြက္ စားစရိတ္ကို ကုသိုလ္အဖြဲ႕မွ လွဴဒါန္းဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္ .. စားစရိတ္အတြက္ ေမ်ာက္ေခ်ာကုန္း (၈၀၀၀၀) က်ပ္ ႏွင့္ ကြင္းကေလး(၃၂၀၀၀) က်ပ္ လစဥ္ကုန္က်လွ်က္ရွိပါတယ္ .. (အတိုးအေလ်ာ့လည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္) .. အကယ္၍ အလွဴေငြ ပိုရခဲ့ရင္ ကေလးေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ လစဥ္ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးသြားႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္ .. သို႔ပါ၍ ကေလးမ်ားအတြက္ ကူညီလွဴဒါန္းေပးၾကဖို႕ ဒီေနရာကေန တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ လုိက္ရပါတယ္ ..

မွတ္ခ်က္ - ကေလးမ်ားအတြက္ အစားအစာ စီစဥ္ေပးရာတြင္ အသားဟင္းဟု ဆိုစရာ ဘဲဥ ေလာက္သာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပါပါသည္ ..

ကူညီပံ့ေပးမႈမ်ား ႏွင့္ အလွဴရွင္မ်ား၏ ေစတနာ ေမတၱာမ်ားအား အစဥ္ ေလးစားေက်းဇူးတင္လွ်က္

Kutho (http://www.kutho.org/)
Giving many helping hands

မိုးခါး - အဲဒီေက်ာင္းေလး ကနဦး အစတုန္းက အဲဒီေက်ာင္းေလးကို ေရာက္ျပီး ျမင္လာသူေတြ ျပန္ေျပာျပလုိ႕ သိရတာပါ .. ထမင္းစားဖို႕ ဟင္းဆိုတာ ကေလးေတြ စားလို႕ရမယ့္အရြက္ေတြခူးလာျပီး အိုးထဲထည့္ ေရနဲ႕ ျပဳတ္ ဆားခတ္ျပီး စားခဲ့ရပါတယ္ တဲ့ .. တခါလည္း အလွဴရွင္ရွိေတာ့ ေကၽြးတာက ၀က္သားဟင္းေပါ့ .. ျပီးေတာ့လည္း စေကးကိုက္ ၁ေယာက္ ၁တံုးေပါ့ .. အဲဒီမွာ ကေလးတေယာက္ကို အသားကို တမွ်င္ခ်င္းမွ်င္ျပီး စားပါတယ္တဲ့ေလ .. အေျပာနဲ႕တင္ မ်က္ရည္ လည္ရပါတယ္ .. တကယ္ပါ ကိုယ္ေတြ စားခ်င္တာစားေန ျဖဳန္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တဖက္က သူတို႕ေလးေတြလို ကေလးေတြ လူေတြအတြက္ ရင္ထဲ မေကာင္းမိပါဘူး .. ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အသားဟင္းေလး ၂ရက္ေလာက္ပါပါတယ္ တဲ့ .. အသားဆိုတာ ဘဲဥလိုမ်ိဳးဆီပ်ံေလးကို ဆိုလိုတာလို႕ ဟိုတေလာက သိရပါတယ္ .. ခုလက္ရွိ ပိုမိုေကာင္းျပီး ျပည့္စံုေနျပီဆိုရင္ေတာ့ ၀မ္းသာစရာပါပဲ .. အဲလိုလည္း ျဖစ္ေနပါေစ ဆုေတာင္းပါတယ္ .. ဒီလင့္ေလးမွာ ၾကည့္ျပီး ပီတိျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ .. ကေလးေတြအတြက္ အိပ္ရာခင္းဖို႕ ေအာက္က ဖေယာင္းပုဆိုး သြားလွဴၾကတုန္းကပါ .. 

ပန္းေလးေတြ အျမန္ဆံုး လန္းဆန္းႏုိင္ၾကေစဖို႕ ဆႏၵျပဳရင္း ...


Saturday, September 8, 2012

နံနက္ခင္းသစ္ .. သို႕

မ်က္၀န္းမ်ားကို သတိထားၾကည့္ပါ
အေရာင္အေသြးစံုလင္ေနပါလိမ့္မယ္
တခ်ိဳ႕ကညိဳမိႈင္းမိႈင္း
တခ်ိဳ႕ကအံု႕ဆုိင္းဆုိင္း ...။

ရင္ရဲ႕တံခါးဟာမ်က္၀န္းတစံုျဖစ္လိမ့္မယ္
တခ်ိဳ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ တလက္လက္ေတာက္ပမယ္
တခ်ိဳ႕ဆံုးရံႈးမႈနဲ႕ ညိွဳးညွိဳးငယ္ငယ္
တခ်ိဳ႕မ်က္၀န္း ေကာက္က်စ္မႈေတြနဲ႕ ျပည့္ေနတယ္ ...။

တခ်ိဳ႕မ်က္၀န္းေတြ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕အတူေကြးညြတ္လို႕
သူတို႕ျပံဳးေပ်ာ္ေနတယ္ ...။

ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကေစ
တရားသျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကေစ
အငိုမ်က္၀န္းတို႕ တိတ္ေစ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈလႊမ္းျခံဳေစ ...။

ႏွလံုးသားရဲ႕ ယဥ္ေက်းေသာတီးလံုး တီးခတ္
ႏႈတ္ထြက္စကားေလးေတြ ေမႊးျမေစ
ေမတၱာတရားနဲ႕ ေလာကကိုျခယ္မႈန္း
ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ေအးျမေစ ...။

ဒီလိုနဲ႕ေလာကကို အလွဆင္
ဆင္ယင္ျပဳျပင္ၾကမယ္ ...။

ကပ္ဆိုးေတြေက်ာ္လြန္
ႏွလံုးသားေတြ ေႏြးျမ
ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ကမၻာတည္
နံနက္ေတြ သစ္ေစမည္ ...။

Wednesday, August 15, 2012

ပန္းကေလးမ်ား ပြင့္ေတာ့မည္ -၃

လြန္ခဲ့တဲ့ ၅လပိုင္း ရန္ကုန္အျပန္ခရီးမွာ ကုသိုလ္ Lotus အဖြဲ႕အတူ သြားေရာက္ခဲ့တဲ့  ေနာက္ဆံုး ခရီးစဥ္ကေတာ့ ကြမ္းျခံကုန္း ခရီးစဥ္ပါပဲ .. ခရီးစဥ္ေတြအေၾကာင္းကို ကုသိုလ္ website မွာလည္း တင္ထားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ .. ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ ကိုယ္ေရးတာကေတာ့ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေလးပါ ပါတာေပါ့ေလ .. း)

ကြမ္းျခံကုန္းကို သြားဖို႕အတြက္ သံလ်င္ေက်ာက္တန္း ေရလယ္ဘုရားနားက ကြမ္းျခံကုန္းဘက္သြားမယ့္ ေလွ/သေဘာၤကို အရင္ရွာရပါတယ္ .. ထံုးစံအတုိင္းဆို မနက္ ၉နာရီ ၁၀နာရီ ၀န္းက်င္ေလာက္ ထြက္တတ္ေတာ့ အဲ့အခ်ိန္ေလာက္ ေရာက္ေအာင္ အဖြဲ႕၀င္ေတြ ၁၀-၅-၂၀၁၂ ရက္ေန႕ မနက္အေစာ ၇နာရီေလာက္မွာ ေက်ာက္တန္းသြားတဲ့ ကားေတြရွိတဲ့ တာေမြ အ၀ိုင္းမွတ္တိုင္ကေန ဆံုျပီး ဘတ္စ္နဲ႕ ေက်ာက္တန္းေရလယ္ ဘုရားဆိပ္ကမ္းနားကို သြားရပါတယ္ .. ေရာက္ေတာ့ ကြမ္းျခံကုန္း၊ မိုးခါးတို႕ သြားမယ့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရွိရာ ၂ရြာအလိုမွာ ရပ္မယ့္ မိသားစုသမၼာန္ေလးတစီးနဲ႕ ေတြ႕ျပီး လိုက္ပါဖို႕ ေျပာဆို ေငြေခ်ရပါတယ္ .. အခ်ိန္ေမးေတာ့ ၁၀နာရီမွထြက္မယ္ ဆိုတာနဲ႕ အခ်ိန္လိုေသးတာေၾကာင့္ မနက္စာ စားရင္း ေစာင့္ၾကပါတယ္ ..

သိရသေလာက္ အဲ့ဒီ သမၼာန္ (သို႕) သေဘာၤေလးေတြ ထြက္တဲ့ အခ်ိန္က ပံုမွန္ အတိအက်မရွိပါဘူး .. ၉နာရီ ၁၀နာရီေလာက္ထြက္တတ္တယ္ ဆိုတာပဲ သိထားပါတယ္ .. အကယ္၍မ်ား ထြက္တဲ့အခ်ိန္မမွီလို႕ သေဘာၤလြတ္သြားခဲ့ရင္ ထပ္မံေစာင့္ဆုိင္းရတတ္ပါတယ္ .. 
 သံလ်င္ ေက်ာက္တန္းေရလည္ဘုရား
  သံလ်င္ ေက်ာက္တန္းေရလည္ဘုရား

 ေအးေအးေဆးေဆး နားေနရာက ၁၀နာရီ မထိုးခင္ သေဘာၤဆိပ္ကို ေရာက္ေတာ့ သေဘာၤက ကမ္းကေတာင္ ခြာေနျပီ .. အဲေတာ့မွ ျပဴးျပဴး ျပာျပာနဲ႕ ေအာ္ဟဲ့ ေျပာဟဲ့ လုပ္ေတာ့ သေဘာၤက ကမ္းေပၚ ျပန္ကပ္လာပါတယ္ .. ဆင္းတဲ့နားကေတာ့ ရႊံ႕ေတြနဲ႕ အသားေတြငါးေတြ အတင္အခ်လုပ္ေတာ့ နဲနဲေတာ့ ညစ္ပတ္ျပီး နံပါတယ္ .. :D မတတ္ႏုိင္ဘူးေပါ့ နင္းရတာပါပဲ .. မွတ္မွတ္ရရ အဲ့နားမွာ ေျမြေပါက္ေလးတေကာင္ေတာင္ ေသေနေသးတယ္ .. ဓါတ္ပံုကေတာ့ မရိုက္အားေတာ့ပါဘူး သေဘာၤေတာင္ အမွီလုိက္ေနရတာ ဆိုေတာ့ကာ :D .. အေပၚနားမွာေတာ့ ဖိနပ္စီးလို႕ရေပမယ္ .. သေဘာၤေပၚတက္တဲ့နားက်ေတာ့ ညစ္ပတ္ျပီး ေခ်ာလို႕ ဖိနပ္ခၽြတ္ရပါတယ္ .. ေပလို႕ ပြလို႕ေပါ့ .. မသိနားမလည္ပဲ အဲဒီေျခေထာက္ေပၾကီးနဲ႕ သေဘာၤေပၚတက္လိုက္ေတာ့ ပိုင္ရွင္က ဟာ တဲ့ .. ညစ္ပတ္ကုန္ျပီေပါ့ .. မတတ္ႏုိင္ဘူးေလ .. နင္းျပီးျပီ :P ..


၁၀နာရီ သမၼာန္စထြက္ျပီး ၂နာရီ ခြဲ ၃နာရီေလာက္ စီးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကြမ္းျခံကုန္း ဘကေက်ာင္း ရွိရာ ေတာ္ေကးေက်းရြာနဲ႕ ၂ရြာအလိုက ရြာေလးမွာ သမၼာန္ ကပ္ပါတယ္ .. အဲဒီကိုေရာက္တာနဲ႕ သမၼာန္ေပၚက ဆင္းရင္ ရြံ႕ဗြက္ေတြကို ျဖတ္ရျပန္ပါတယ္ .. မိုးတြင္းျဖစ္ျပီး ကံမေကာင္းခဲ့ရင္ အဲဒီႏြံေတြဟာ ဒူးဆစ္ေက်ာ္ေလာက္ထိ နစ္တတ္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီရက္မွာေတာ့ ကံေကာင္းစြာပဲ ေျခမ်က္စိထိသာ ႏြံ႕ေတြရွိခဲ့ပါတယ္ ..

 စထြက္ပါျပီ




 ပင္လယ္၀ အနားပါ .. အေဖက ပံုျမင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာပဲ တဲ့ .. မိုးခါးကေတာ့ မသိဘူး .. အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္ေနတာ ..

 ရြာေလးအနားကို သမၼာန္ကပ္ပါေတာ့မယ္
 ျမင္ေနရတာကေတာ့ ရြံ႕ႏြံေတြပါ
 ခုလိုဆင္းျပီး ကမ္းေပၚကို တက္ရပါတယ္ ..
 ကမ္းေပၚမွာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းလႊတ္လုိ္က္တဲ့ ၾကိဳမယ့္ဆုိင္ကယ္ေတြ ေရာက္ေနပါျပီ
 စီးလာခဲ့ေသာ သမၼာန္ (မိသားစု သေဘာၤလို႕ ေျပာႏုိင္ပါတယ္ ..)

 ဗြက္ထဲတိုးခဲ့ေၾကာင္း အဖြဲ႕၀င္မ်ားမွ သက္ေသ

ရြာ၀င္ လမ္းမ
ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွ ေကၽြးေသာ မနက္စာ
 စာသင္ေဆာင္
 စာသင္ေဆာင္
  စာသင္ေဆာင္
 အိပ္ေဆာင္
 ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း
 ညေနစာ စားခ်ိန္
 ခုလိုမ်ိဳး အားလံုး ၀ိုင္းဖြဲ႕ စားၾကရပါတယ္
 ေန႕တိုင္းစားၾကရတဲ့ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းပါ .. (ကန္စြန္းရြက္ ၂၀၀၀ ဖိုး)
အလွဴရွင္ မရွိရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႕ ငပိရည္နဲ႕ပဲ ေန႕စဥ္ေကၽြးႏုိင္ပါတယ္ .. အလွဴရွင္ကလည္း မရွိတာမ်ားပါတယ္ ..
 လုပ္အားေပး

 ညစာ
 အဖြဲ႕မွ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးထားေသာ ကေလးမ်ား
 ေမွာင္ထဲ ခုလိုပဲ ေဆာ့ခဲ့ၾကတယ္
မျမင္ရင္ မျမင္ဘူး မွတ္ပါ .. း)

ရံႈးတဲ့ အဖြဲ႕က ကရတယ္ :D ကစားနည္းကေတာ့ ၂ဖက္အသင္းကို နာမည္၀ွက္ေတြေပးျပီး တေယာက္တလွည့္ မ်က္လံုးမွိတ္ နာမည္ေခၚျပီး ေခါင္းပုတ္ၾကတာပဲ .. (ကစားနည္း ဘယ္လိုေခၚတယ္ မသိလို႕ :D)

ကေလးေတြရဲ႕ ေန႕စဥ္ ဟင္းကေတာ့ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႕ ငပိရည္ပါ .. ထမင္းကလည္းပံုမွာျပထားတဲ့ ဇလံုနဲ႕ ၃ ၄ အိုးတည္ထားရပါတယ္ .. ကေလးေတြက စာသင္ခ်ိန္ကလြဲရင္ ေနကုန္ ေဆာ့တယ္ .. ျပီးေတာ့ေမာျပီး ဘာနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ စားၾကပါတယ္ .. သေရစာမုန္႕ ဘာမွ မရွိရွာပါဘူး .. ရန္ကုန္နဲ႕ မေ၀းေပမယ့္ သြားလာေရး ခက္ခဲလို႕ အလွဴရွင္ အေရာက္နည္းတဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္ .. တခါတေလ အလွဴရွင္ရွိရင္ေတာ့ အသားေလး ငါးေလး စားရပါတယ္ .. အသားငါးဆိုတာလည္း ေစ်းဆိုျပီးမယ္မယ္ရရ မရွိတဲ့အတြက္ ရခ်င္မွလည္း ရပါတယ္ .. ေတာ္ေတာ္ေလး ေခါင္တယ္လို႕ ေျပာႏုိင္ပါတယ္ .. ဟင္းဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းက ကိုရင္ၾကီးေတြ အလွည့္က် ခ်က္ၾကပါတယ္ .. အားခ်ိန္ နားခ်ိန္ ကစားခ်ိန္ရယ္လို႕ သီးသန္႕ မရွိပဲ ေက်ာင္းကိစၥေတြ လုပ္ ျပီးရင္ အငယ္ေတြကို ထိန္းေက်ာင္းရနဲ႕ မအားၾကရရွာပါဘူး ..

ကေလးေတြက ဧည့္သည္လာတယ္ဆို ေပ်ာ္ၾကတယ္ .. ကိုယ္ေတြကို ဆရာမ တဲ့ .. း) စကားေတြ ၀ိုင္းေျပာ ၀ိုင္းေဆာ့ ကဗ်ာေတြ ရြတ္နဲ႕ပါ .. စိတ္ခ်မ္းသာစရာလည္းေကာင္း စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္ရပါတယ္ .. သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ ဘ၀ေၾကာင္းေလးေတြ ကိုလည္း ေျပာျပတတ္ၾကပါတယ္ .. အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း မိုးေတာ္ေတာ္ခ်ဳပ္တဲ့ထိ မအိပ္ၾကပဲ ေဆာ့ၾက ကဗ်ာေတြရြတ္ၾကနဲ႕ ၀ိုင္းေနၾကပါတယ္ .. အဲဒါနဲ႕ပဲ ဘုန္းဘုန္းကိုယ္တုိင္လည္း မအိပ္ရပဲ မီးစက္ၾကီးလည္း ေမာင္းေပးထားရပါေတာ့တယ္ ..

ကေလးေတြတုိင္းလိုလိုမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ စိတ္ကူးေလးေတြ ကိုယ္စီရွိၾကပါတယ္ .. ဘ၀ကိုလည္း နားလည္ေနၾကပါျပီ .. သူတို႕ ေပ်ာ္ၾကတယ္ .. ဘုန္းဘုန္းနဲ႕တကြ ဦးေဆာင္ထိန္းေက်ာင္းေပးတဲ့ ကိုရင္ၾကီးမ်ားနဲ႕ အတူ သူတို႕ ေပ်ာ္ၾကတယ္ ..

အဲဒီေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းမတက္ေသးတဲ့ ကေလးအရြယ္ကစလို႕ ၁၀တန္းထိ ေက်ာင္းသားေတြ ရွိပါတယ္ .. သူငယ္တန္းကေန ၇တန္းထိက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သင္ၾကား ေအာင္ျမင္ၾကျပီး ၈တန္း ၉တန္းကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေနရင္း ရြာထဲက ေက်ာင္းကို သြားတက္ၾကပါတယ္ .. ထမင္းဗူးကအစလည္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကပဲ စီစဥ္ေပးပါတယ္ .. ၁၀တန္းေက်ာင္းသားေတြအတြက္ကေတာ့ ေဘာ္ဒါသေဘာမ်ိဳး ထားေပးရပါတယ္ .. ၅သိန္းလို႕ သိရပါတယ္ .. ပအို႕ ကေလးေလးေတြလည္း ရွိပါတယ္ .. ကေလးတေယာက္ဆို ေရာက္လာတုန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ငယ္ေသးတာ တဲ့ .. ခုထိလည္း ျမန္မာလို မေျပာတတ္ေသးပဲ ေကာင္းေကာင္းလည္း နားလည္ပံု မေပၚပါဘူး .. ေရာက္တည္းက ေျပာတတ္တာဆိုလို႕ “ေပ့ေပ့ဆီ ပို႕ေပး .. ျပန္ခ်င္တယ္” တဲ့ ..

ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ျပန္ဖို႕ကို ကားနဲ႕ျပန္မယ္လို႕ စီစဥ္ထားျပီး ကားလာမယ့္အခ်ိန္က မနက္ ၁နာရီျဖစ္ပါတယ္ .. ကြမ္းျခံကုန္းခရီးကို ကားနဲ႕တမ်ိဳး ေရလမ္းကတမ်ိဳးသြားႏုိင္ပါတယ္ .. ကားကေတာ့ မိုးတြင္းဆို မထြက္ပါဘူး .. ကားလမ္းရယ္လို႕ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိပဲ ကန္သင္းရိုးေတြ ရြာလမ္းေတြက ေမာင္းရပါတယ္ .. အကယ္၍ အျပန္ခရီးကိုလည္း ေရလမ္းက ျပန္မယ္ဆို မနက္ ၂နာရီအေရာက္ ဆိပ္ကမ္းကို ဆင္းရပါမယ္ .. ၂နာရီ ဆိပ္ကမ္းကို ေရာက္ဖို႕ ဆုိင္ကယ္ သို႕မဟုတ္ လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္ .. ဆိုင္ကယ္လမ္းဆိုတာလည္းပဲ လယ္ကန္သင္းရိုးေတြၾကားက သြားရတာပါပဲ .. ကံဆိုးျပီး မိုးရြာရင္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ေပေတာ့ .. ဆိုင္ကယ္နဲ႕ နာရီ၀က္မို႕ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာ့ ၁နာရီ ၁နာရီခြဲေလာက္ ၾကာပါမယ္ .. လူသြားလမ္းမဟုတ္တဲ့ လယ္ကန္သင္းရိုးေတြကမို႕ ခရီးလည္း မတြင္လွပါဘူး .. အျပန္မွာေတာ့ ကားလမ္းသိခ်င္တာက တေၾကာင္း ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႕ ပင္လယ္၀နားထိ သြားဖို႕ မရဲလွတာက တေၾကာင္းမို႕ ကားနဲ႕ပဲ ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္ ..

ဟိုင္းလပ္ကားေလးတစီး မနက္ ၁နာရီပတ္၀န္းက်င္မွာ ခရီးသည္ေတြကို လုိက္လံ ေခၚေဆာင္ပါတယ္ .. အဲဒီကားလြတ္သြားရင္လည္း ေနာက္ထပ္ ကားမရွိေတာ့ပါဘူး .. အခ်ိန္မွီျပန္ေရာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ အခ်ိန္မွီေလး ေျပးရပါမယ္ .. Lotus အဖြဲ႕က ေမာင္ေလး၂ေယာက္ကေတာ့ စတုန္းက ကားေနာက္ဘက္မွာ ေနရာရေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ေနာက္လူေတြ(အမ်ိဳးသမီးမ်ား) ေနရာရဖို႕အတြက္ ေခါင္မိုးေပၚက တက္လိုက္ၾကရပါတယ္ .. အလြန္ဖုန္ထူျပီး လမ္းလည္း အေတာ္ေလး ၾကမ္းပါတယ္ .. မနက္မိုးလင္း ဒလဘက္ေရာက္ေတာ့ အကုန္ ေမ်ာက္ျဖဴေတြ ျဖစ္လို႕ပါပဲ ..
စီးလာေသာ ကား .. လူအျပည့္အလွ်ံ ကုန္အျပည့္အလွ်ံ
 ဒလဘက္ကေန သေဘာၤနဲ႕ ရန္ကုန္ဘက္ ကူးပါတယ္ .. ရန္ကုန္ဘက္ကမ္းကို ျမင္ေနရပါျပီ ..

 ရန္ကုန္ မနက္ခင္း

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီး ငိုက္ျမည္းေနဆဲပါ

၂၀၁၂ ေမလကသြားခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္နဲ႕ Lotus အဖြဲ႕ရဲ႕ ခရီးစဥ္ ျပီးဆံုးပါျပီ .. အစစ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ခဲ့တာ Lotus အဖြဲ႕က ကိုဇင္မင္းေမာ္၊ ကိုစိုးပိုင္၊ ကိုမင္းမင္းေဇာ္၊ မအိျဖဴတို႕ေၾကာင့္ပါပဲ .. အကယ္၍မ်ား ခုလို ကူညီပို႕ေဆာင္ေပးမယ့္သူမရွိခဲ့ရင္ အေၾကာင္းမသိပဲ အေတာ္ေလး ခက္ခဲ့ပါလိမ့္မယ္ .. ျပီးေတာ့ အဖြဲ႕က စာသင္စရိတ္ ေထာက္ပံ့ေငြကို ၂လတၾကိမ္ သတ္မွတ္ရာ ေနရာေတြကို ေရာက္ေအာင္ စာရင္းအင္းက အစ ကူညီေပးၾကသူမ်ားပါ .. အဲဒါေၾကာင့္ အရမ္းပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ .. ျပီးေတာ့ ေမာ္ကၽြန္းကိုေရာက္တုန္း အစစ အကုန္ကူညီေပးခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕ခံအကို၂ေယာက္ကလည္း ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင္းပါတယ္ .. ဧည့္သည္ေတြဆိုျပီး လိုေလေသးမရွိ အစားအစာက အစ ေရအဆံုး ျပီးေတာ့ ပဲ့ေထာင္စီးတုန္းကလည္း ပဲ့ေထာင္ဖိုးကို အတင္းပဲ ေပးသြားပါေသးတယ္ ..

တကယ္တမ္းကေတာ့ လူတုိင္းမွာ ႏူးညံ့တဲ့ ႏွလံုးသာ ကိုယ္စီရွိမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ တခါတေလမွာ လံႈ႕ေဆာ္မႈအားမရွိေတာ့ အရမ္းပဲ တည္ျငိမ္ေနမွာေပါ့ .. အကယ္၍မ်ား ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ သနားၾကင္နာစရာ ဂရုဏာ သက္စရာ ျမင္ကြင္းတခုခုျမင္ရင္ လူတုိင္း ခံစားမႈ တစံုတရာ ျဖစ္မွာ မလြဲပါဘူး .. အဲဒီလို ကိုယ္ခ်င္းစာတရားရွိတဲ့သူေတြ မ်ားလို႕သာ ခု မိုးခါးတို႕ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေနရာက ကေလးေတြဟာ အျပည့္မ၀မဟုတ္ရင္ေတာင္ ရာခုိင္ႏႈန္းတခုေလာက္ထိ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါတယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ခ်င္းစာတရားရွိတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္တုိင္းကိုလည္း ရင္ထဲကေန အသိမွတ္ျပဳျပီး လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ..

ခု သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္က သြားဖူးသမွ် ခရီးစဥ္ေတြနဲ႕ မတူညီ ကြဲျပားပါတယ္ .. ပီတိျဖစ္ရတယ္ .. သနားၾကင္နာစိတ္ ျဖစ္ရတယ္ .. ငါတို႕ ထပ္ျပီး ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မလဲ ငါတို႕ဘာေတြ လုပ္ေပးခ်င္လုိက္တာဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္ .. ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ေနာက္ထပ္လည္း ခုလိုပဲ ကေလးေတြဆီ သြားခ်င္ေသးတယ္ .. ေရွ႕ဆက္ျပီး အားလံုး အတူတူ လက္တြဲလို႕ ကေလးမ်ားရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ဆက္လက္ အားေပးကူညီၾကပါဦးေနာ္ .. း)

နှစ်သက်မယ်ထင်မိတာလေးတွေ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...