Tuesday, February 28, 2012

ကဗ်ာ

ဆံစမွစ
စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ကာ
ခ်စ္ေနေတာ့လည္း ကဗ်ာ

လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး
ေႏြေတးသီရာ
ဥၾသကလည္း ကဗ်ာ

ညိဳ႕ညိဳ႕မိႈင္းမိႈင္း
မိုးသားသြားရာ
တိမ္ဆန္တာလည္း ကဗ်ာ

ငိုေၾကြးျမည္တမ္း
စိတ္စြဲလန္းကာ
အိပ္မက္ရာလည္း ကဗ်ာ

ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္လန္း
ဘ၀င္ပန္းတို႕
ပြင့္လန္းရာလည္း ကဗ်ာ

အသိဥာဏ္လင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတို႕
ေပးစြမ္းရာလည္း ကဗ်ာ


Thursday, February 23, 2012

ႏွလံုးသားျဖင့္ ခံစားေစ

တခန္းလံုးလည္း ႏွံေနျပီ .. မနက္က ဖတ္လက္စ စာအုပ္ စားပြဲေပၚမွာတင္ထားခဲ့တာ ခု ဘယ္လိုမွ ရွာမရေတာ့ .. ရွာမရတဲ့အဆံုး ေကာ္ဖီအရင္ေဖ်ာ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ကို ထြက္လာလုိက္တယ္ .. ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ့ က်မေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီခြက္ပါ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္လို႕ .. အဲလိုဆိုေတာ့ က်မရဲ႕ ေဒါသဒီဂရီလည္း တရိပ္ရိပ္ တက္လို႕ ေနျပီေပါ့ .. ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္အက်င့္ ရွိတဲ့အတိုင္း အငယ္မ အခန္းဘက္ကို ေျခဦးလွည့္လုိက္တယ္ .. တံခါးကိုဖြင့္လုိက္ေတာ့ အငယ္မက ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ .. ေဘးနားမွာေတာ့ ေတြ႕ပါျပီ .. က်မရဲ႕ စာအုပ္ .. ၾကမ္းျပင္ေပၚက်ေတာ့ က်မေသာက္ေနက် က်မရဲ႕ ေကာ္ဖီခြက္ ..

“ဗုန္း ..”

စိတ္တိုတိုနဲ႕ စာအုပ္ကိုကိုင္ျပီး စားပြဲေပၚပိတ္ရိုက္ပစ္လုိက္တယ္ .. အငယ္မက မ်က္စိေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႕ ၾကည့္လို႕ ..

“နင့္ကို ငါ ဘာေျပာထားလဲ .. ငါ့ပစၥည္းေတြ ကိုင္တာမၾကိဳက္ဘူး ေျပာတာလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ရွိေနျပီ .. ငါ့ပစၥည္းမွ နင္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္ ဟုတ္လား .. ကင္းကင္းကို မေနႏုိင္ဘူး .. စည္းကမ္းကလည္း မရွိ .. ငါ့ခြက္ကို သံုးလည္းသံုးေသးတယ္ .. ၾကမ္းေပၚခ်ထားရလား .. ေတာက္ ..”

က်မအသံၾကားလို႕ မမၾကီးက အခန္းထဲ အေျပးတပိုင္း၀င္လာခဲ့တယ္ ..

“ဟဲ့ .. ေအာ္ .. ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ နင္တို႕ဟာကလည္း လူၾကားမေကာင္း သူၾကားမေကာင္း .. မိန္းကေလးတန္မယ့္ ေအာ္ေနရလား .. ေတာက္ကလည္း ေခါက္လုိက္ေသးတယ္ .. အလတ္မေနာ္ ..”

“ေအး မၾကီး နင္ကငါ့ပဲ အျပစ္ေျပာ .. ငါ ငါ့ပစၥည္း သူမ်ားကိုင္တာ သံုးတာမၾကိဳက္ဘူး အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာတယ္ .. အငယ္မ အျမဲတမ္းယူသံုးတယ္ .. ျပီးက် စည္းကမ္းက မရွိဘူး .. ေျပာေတာ့ ေျပာတဲ့လူအျပစ္ျဖစ္ေရာ .. ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ..”

ေမေမပါ ေရာက္လာျပီး ..

“သမီးလတ္ရယ္ .. အငယ္ေလးက မသိလို႕ယူတာပဲ .. သူက ငယ္ေသးေတာ့ ဘယ္သိပ္နားလည္ပါ့မလဲ .. ညီအစ္မခ်င္းခ်င္းပဲဟာကို ဒီတဗိုက္ထဲက ထြက္လာျပီးေတာ့ .. ကဲကဲ အငယ္ေလး မလတ္ခြက္ကို ျပန္သြားေဆးေပးလုိက္ ..”

“မလိုဘူး မေဆးနဲ႕ နင္ေဆးလည္း ျဖစ္သလိုေဆးျပီး ဂ်ီးေခ်ာင္းက ဒီတုိင္း .. ေနာက္ ငါ့ခြက္ယူသံုးမယ္မၾကံနဲ႕ .. မၾကိဳက္ပါဘူး အတန္တန္ေျပာထားရက္နဲ႕ ..”

ဒီလိုပါပဲ .. အလတ္ဆိုတဲ့အတုိင္း က်မက အလယ္မွာ လတ္ေနတာပဲ မ်ားတယ္ .. အေမက မၾကီးကို သမီးၾကီးမို႕ အားကိုးသလို အငယ္မက်ေတာ့ အငယ္ဆံုးေလးဆိုျပီး ေတာ္ရံုမေျပာ အလိုလုိက္တယ္ .. ေတာ္ပါျပီ .. ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ပဲ စိတ္ကုန္ပါတယ္ ..

စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္သြားမယ္ စိတ္ကူးျပီး လမ္းထြက္လာလုိက္တယ္ .. ကံမေကာင္းဘူးဆို ဆက္တုိက္ဆိုတာ က်မအတြက္ေတာ့ အမွန္ပဲ .. သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားေတာ့ ဒင္းက မရွိဘူး ျမိဳ႕ထဲသြားတယ္တဲ့ .. (စိတ္ရႈပ္ပါတယ္ကြာ)

စာအုပ္အငွားဆုိင္ဖက္သြားရင္း အသုပ္စံုဆုိင္ေတြ႕ေတာ့ က်မ၀င္ထုိင္ျပီး အစံုသုပ္တပြဲမွာလုိက္တယ္ ..

“အစ္မၾကီး .. မုန္႕ဖိုး ..”

အသံၾကားရာ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ညစ္တီးညစ္ပတ္ စုတ္တီးစုတ္ဖတ္ ေကာင္ေလးတေယာက္ .. အသက္ကေတာ့ ၁၁ႏွစ္ ၁၂ႏွစ္ေလာက္ထင္မိရဲ႕ .. ေက်ာင္းစိမ္းအျဖဴက ညစ္ေထးေနတယ္ .. ေဘာင္းဘီအအကြက္ကလည္း ဂ်ီးအထပ္ထပ္နဲ႕ .. ဆံပင္ကို ၾကည့္ေတာ့ ဖုန္အလိမ္းလိမ္းနဲ႕ အေရာင္ကိုက ဖုန္ေရာင္ထေနခဲ့တယ္ .. ေျခေထာက္မွာစီးထားတဲ့ ဖိနပ္က လူၾကီးဆုိက္ စင္ၾကယ္ဖိနပ္ကိုမွ ဖင္က ျပတ္ထြက္ေနတယ္ .. ခႏၶာကိုယ္မွာ ဂ်ီးလက္ေလးသစ္နဲ႕ .. ျဖန္႕ထားတဲ့လက္ကို ၾကည့္မိေတာ့ လက္သည္းေတြရွည္ေနသလို လက္သည္းၾကားမွာလည္း ဂ်ီးေတြ မဲညစ္လို႕ .. ကိုယ္နံ႕ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ကလည္း ရေသးတယ္ ..

စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့သူကိုမွ အလုိက္ကန္းဆိုးမသိ မုန္႕ဖိုးလာေတာင္းေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း သူ႕ကိုယ့္က အနံ႕ေၾကာင့္လည္းပါမယ္ .. က်မေခါင္းေတြကိုက္တက္လာတယ္ ..

“မရွိဘူး မရွိဘူး သြား”

ေျပာလုိက္တာေတာင္ ေပကပ္ကပ္ ဆက္ရပ္ေနေသးတယ္ ..

“အစ္မၾကီး .. မုန္႕ဖိုးေပး” “အစ္မၾကီး မုန္႕ဖိုးေပး”

ဆက္တုိက္ဆိုသလို ေရရြတ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ..

“ဟဲ့ .. နင့္ကို မရွိဘူးလို႕ ေျပာေနတယ္ .. သြားေတာ့ ..”

ေလသံမာမာေျပာလဲ ေကာင္ေလးက မသြားေသး ..

“ဟဲ့ .. ေျပာေနတာ နားမလည္ဘူးလား .. ေကာင္းေကာင္းေျပာေနတယ္ .. သြားေတာ့သြား ..”

မွာထားတဲ့အသုပ္လာခ်ရင္း ဆုိင္ရွင္ကပါ ..

“ေကာင္ေလး .. ေစ်း၀ယ္ကို စိတ္ညစ္ေအာင္ .. သြားေတာ့သြားသြား .. ေရာ့ .. ဒီမွာ အေၾကာ္ ယူသြား .. ေနာက္ လာလာမရႈပ္စမ္းနဲ႕ ..”

ဆိုင္ရွင္က ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ ဆုိင္မွာရွိေနတဲ့ ပဲေၾကာ္တခု ေပးလုိက္တယ္ .. ဆက္ျပီး ..

“ဒီလိုပဲ ညီမရယ္ .. ဘယ္က ဘယ္လို ကေလးေတြ ေရာက္ေရာက္လာတယ္ မသိဘူး .. ေစ်း၀ယ္ေတြေတာ့ အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္တာ အမွန္ပဲ .. သနားေတာ့လည္း သနားစရာပါ ..”

ဆုိင္ရွင္အစ္မက ညည္းညဴသလို တေယာက္တည္းစကားေျပာသလိုနဲ႕ ညည္းေျပာေလးေျပာသြားခဲ့တယ္ .. က်မလည္း စားေနရင္း ကေလးရဲ႕ လက္ၾကားက ဂ်ီးေခ်ာင္းနဲ႕ တကုိယ္လံုးေပေရေနတဲ့ပံုေရာ သူ႕အနံ႕ခ်ဥ္စူးစူးေရာေၾကာင့္ သိပ္မ်ားမ်ားမစားႏုိင္ပဲ ပိုက္ဆံရွင္းျပီး ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ .. ဆိုင္ကိုေက်ာ္ျပီး ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားတေနရာ အေရာက္မွာ ..

ဘုတ္ .. အင့္ ..

“၀ါးးးးးးးးးးးးးးး”

က်မကို ကေလးတေယာက္ အေျပးလာတုိက္လိုက္ျပီး  သူ႕အရွိန္နဲ႕သူ ပစ္လဲသြားခဲ့တယ္ .. တျပိဳင္နက္ထဲ ကေလးရဲ႕ ငိုသံစူးစူးပါေပၚထြက္လာခဲ့တယ္ ..

“ဟာ .. ငါဒီေန႕ ေတာ္ေတာ္ကံဆိုးတာပဲ .. ဘယ္လိုကေလးေတြလဲမသိဘူး .. ဟူးးး”

လဲက်သြားတဲ့ ကေလးကို ထူေပးမယ္စိတ္ကူးေပမယ့္ ညစ္ပတ္ေနတဲ့ သ႑ာန္ေၾကာင့္ က်မ တြန္႕ဆုတ္ေနမိတယ္ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ

“ညီမေလး ညီမေလး ..” အသံနဲ႕ အတူ ကေလးတေယာက္ တဲအိမ္ေလးထဲက ေျပးထြက္လာတယ္ .. တဲအိမ္လို႕သာ အလြယ္ေခၚလုိက္ရတာ .. တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားနားမွာ တာလဘတ္စနဲ႕ ဟိုဘက္ဒီဘက္ မိုးကာေအာင္သိုင္းထားထဲ့ အသိုက္အျမံဳေလး တခုသာ .. ထြက္လာတဲ့ ကေလးကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ခုနက ဂ်ီးလက္ေလးသစ္နဲ႕ ကေလး .. သူ႕ ညီမေလးဆိုတဲ့ ကေလးေလးကို ေကာက္ခ်ီျပီး သူ႕တဲအိမ္ေလးရွိတဲ့ေနရာကိုထြက္သြားလုိက္တယ္ ..

“ဟူး .....”

သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျခလွမ္းမယ္အလုပ္ ..

“ဟိဟိဟိ .. ခစ္ခစ္ခစ္ ..”

ရီသံၾကားလို႕ ၾကည့္မိေတာ့ အေစာက အာျပဲနဲ႕ ငိုတဲ့ကေလးေလး .. သူ႕အကို ေကာင္ေလးက ေျပာင္လုိက္ ေနာက္လုိက္နဲ႕ ေရွ႕မွာလုပ္ျပေတာ့ ညီမေလးလုပ္သူက တခစ္ခစ္ .. သတိထားၾကည့္လုိက္မိေတာ့ ေကာင္ေလးလက္ထဲမွာ ခုနက ဆုိင္ရွင္ေပးလုိက္တဲ့ ပဲေၾကာ္ကို ကိုင္လုိ႕ တဂၽြတ္ဂၽြတ္၀ါးဟန္လုပ္ျပတယ္ .. သူ႕ညီမေလးက လုိက္လု .. သူက မေပးဘူး စားပလုိက္ျပီ ကုန္သြားျပီဆိုတဲ့ပံုလုပ္ျပလိုက္ .. ၀ွက္လုိက္ ျပန္ျပလုိက္ ျပန္ကိုက္စားျပလုိက္ .. ပဲေၾကာ္ကို ေအာက္ခ်လုိက္ .. သူ႕ညီမေလးရဲ႕ ေပေရေနတဲ့ ႏွပ္ေတြသုပ္ေပးလုိက္ .. တကုိယ္ထဲ ေဖ်ာ္ေျဖလို႕ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ..

“ေ၀းးး မမျပန္လာျပီကြ” လို႕ ေကာင္ေလးက လက္ခုပ္တီးျပီး ေအာ္လုိက္တယ္ .. ညီမေလးက လွည့္ၾကည့္ျပီး လက္ခုပ္လုိက္တီးရင္း ေဟးးးး လို႕ ေအာ္ျပန္တယ္ ..

သူတို႕ၾကည့္တဲ့ေနရာကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အသက္ ၁၃ ၁၄ႏွစ္ေလာက္အရြယ္ မိန္းကေလးတေယာက္ .. သူ႕လက္ထဲမွာ အထုပ္တထုပ္ .. လက္ထဲက အထုပ္ေလးကိုျပျပီး အဲဒီမိန္းကေလးက တဲထဲ၀င္သြားခဲ့့တယ္ .. ျပီးေတာ့ ညစ္စုတ္စုတ္မ်က္ႏွာေလးေတြကို ေမႊးေမႊးေပးလုိက္ေသးတယ္ .. အနည္းငယ္ သံဂ်ီးကိုက္ေနတဲ့ ေၾကြရည္သုတ္ ပန္းကန္ေလးထဲ အထုပ္ေလးကို ျဖည္ထည့္လုိက္ေတာ့ အထုပ္ေလးထဲက ထမင္းရယ္ ဟင္းေပါင္းစံုရယ္ ေရာထည့္ထားတာေတြ ထြက္က်လာခဲ့တယ္ .. ေကာင္ေလးကလည္း သူရထားတဲ့အေၾကာ္ေလးကို ထမင္းပံုေလးေပၚတင္လုိက္တယ္ .. ျပီးေတာ့ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ျပံဳးရင္းသူ႕အစ္မကို တလွည့္ သူ႕ ညီမေလးကို တလွည့္ ၾကည့္ေနတယ္ .. အစ္မၾကီးလုပ္သူက ထမင္းတလုတ္ လုပ္လုိက္ .. ေမာင္ကိုခြံ႕လုိက္ ေနာက္တလုတ္ လုပ္လုိက္ ညီမေလးကို ခြံ႕လုိက္ တလွည့္စီလုပ္ေနေတာ့ ေကာင္ေလးက သူ႕အလွည့္အခြံမွာ သူ႕အစ္မလက္ကို ကိုင္ျပီး အစ္မဖက္လွည့္ စားခုိင္းတယ္ .. ရီလုိက္ ေမာလုိက္ စလုိက္ ေနာက္လုိက္ .. ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ထမင္း၀ိုင္း ..

က်မ ၾကည့္ေနရင္းကို မ်က္၀န္းေတြ ရီေ၀လာခဲ့တယ္ .. ပါးျပင္က စိုစြတ္မႈကို သတိထားမိေတာ့ .. ဟုတ္တယ္ .. က်မ မ်က္ရည္ေတြက်ေနခဲ့တယ္ .. ဒီမ်က္ရည္က ကေလးအေပၚကို ေမာက္မာလုိက္တဲ့ အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္ .. ကိုယ့္ အစ္မ ညီမအေပၚ အျပစ္ျမင္စိတ္ေတြအတြက္လည္း ျဖစ္တယ္ .. ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ ေျခာက္ေသြ႕ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္ .. အဲဒီမ်က္ရည္ၾကားကမွ ၾကည္ႏူးမိတဲ့ ပီတိျဖစ္မိတဲ့ အျပံဳးကလည္း ခိုတြဲေနခဲ့တယ္ ..

ထမင္း၀ိုင္းက ေကာင္ေလးက က်မသူတို႕ကို ၾကည့္ေနမွန္း ေတြ႕သြားခဲ့တယ္ .. စားေနတဲ့ထမင္းလုတ္ကေန ႏႈတ္ခမ္းအျပင္ကိုေပျပီး ကပ္သြားတဲ့ ထမင္းေစ့ေလးကို လက္တဖက္နဲ႕သပ္တင္ရင္း က်န္တဲ့လက္တဖက္က က်မကို လက္လွမ္းျပေနတယ္ .. က်မလည္း ၾကည္လင္စြာ ျပံဳးျပရင္း လက္ျပန္ျပလုိက္မိတယ္ ..

တဆက္တည္း က်မေျခလွမ္းေတြ အိမ္ဖက္ သြက္သြက္ လွမ္းသြားလုိက္ေတာ့တယ္ ..

Tuesday, February 21, 2012

စကားေျပာေသာ ......


တိမ္ေတြရဲ႕ အေရာင္ဆင္းကို ၾကည့္ျပီး မိုးသားအသြားအလာကို သိႏုိင္တယ္

ေကာင္းကင္ရဲ႕ ၾကည္လင္မႈကိုလုိက္ျပီး ရာသီဥတုအေျခအေနကို သိႏုိင္တယ္ 

လူေတြရဲ႕ စကားကိုလုိက္ျပီး ဒီလူရဲ႕ အတြင္းစိတ္ကို ခန္႕မွန္းရႏိုင္တယ္

ဒီလူရဲ႕ မ်က္၀န္းကို ၾကည့္ျပီး ရိုးသားမႈကို အတုိင္းတာ တခုထိ ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္တယ္ 

မ်က္၀န္းဟာ စိတ္ရဲ႕ တံခါးေပါက္မို႕ စိတ္ေတြရွင္းလင္းေၾကာင္း မ်က္၀န္းနဲ႕ သက္ေသခံလုိက္ပါ

အကယ္၍မ်ား မ်က္၀န္းေတြ မၾကည္လင္ေနခဲ့ရင္ မ်က္လံုးေတြ အသာမွိတ္  တိတ္တိတ္ေလးသာ ေနေနလုိက္ပါ ..

Sunday, February 19, 2012

အလြဲမ်ားနဲ႕ အသက္မ၀တ၀

နဲနဲမကဘူး
အလြဲေတြက မ်ားတယ္ ...။

အခ်ိန္ေတြ လြဲ
ေနရာေတြ လြဲ
အသက္ရွဴေတြလည္း လြဲ ...။

စာသင္ခန္းထဲက ကေလး
လမ္းေဘးေရာက္တယ္
အမိႈက္ေကာက္တယ္ ...။

တကၠသိုလ္က မိန္းကေလး
ဘားေရာက္တယ္
ကာရာအိုေကခန္းေရာက္တယ္ ...။

အရြယ္အရ တက္ၾကြေနရမယ့္ လူငယ္ေလး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့
မ်က္၀န္းေတြ အေရာင္မဲ့ ...။

အဖိုး အဖြားတို႕
တရားနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထိုင္ေနရမယ့္ အခ်ိန္
လမ္းေဘးေစ်းေရာင္း ၀မ္းစာရွာရတယ္ ...။

အသက္ရွင္မႈအတြက္ ရုန္းကန္
ေလထုေတြ ေနရာလြဲသလား
အသက္ရွဴရ မ၀ တ၀ရယ္ ...။

ဘယ္မွာလဲ
ငါတို႕ရဲ႕ အိမ္မက္
ဘယ္မွာလဲ
ငါတို႕ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ဘယ္မွာလဲ
ငါတို႕ရဲ႕ တန္ရာ တန္ေၾကး ...။

ေပ်ာက္ဆံုးမႈေတြ လုိက္ရွာ
အခ်ိန္ေတြေတာ့ ေလ်ာ့လုိက္လာတယ္
ေငြ႕ေငြ႕ေလးပဲ ေလကိုရွဴသြင္းလုိက္ ရွဴထုတ္လုိက္
မွန္းဆ ရမ္းဆ လွမ္းလုိက္
စမ္းတ၀ါး၀ါးလမ္းေတြ မ်ားဆဲ ...။

ဘယ္မွာလဲ
ဘယ္ေတာ့လဲ
ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမလဲ ...။

Thursday, February 16, 2012

Cameron Highlands (Malaysia) - 2

Cameron Highlands (Malaysia) ပထမပို႕စ္မွာ အထင္လြဲစရာေတြ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္သြားတယ္ .. ဒီလိုပဲ စကားေျပာသလို ကမ္မရြန္းလို႕ ေရးလုိက္လို႕ ကိုယ္ပဲ တျခားႏုိင္ငံ ကူးသြားသလိုလို :P တကယ္ကေတာ့ အရင္ေနရာေဟာင္းေလးမွာပါပဲ .. :D

Malaysia ရဲ႕ Cameron Highlands ကို ဆက္သြားရေအာင္ ..

လဘက္ခင္းေတြျပီးေတာ့ Rainforest ကို ဆက္သြားၾကပါတယ္ .. အေပၚကို တက္သြားလုိက္တာနဲ႕ ပိုျပီးေတာ့ ေအးစိမ့္လာတယ္ .. (ကံဆိုးစြာနဲ႕ အေႏြးထည္ မပါသြားပါ) ဒါေပမယ့္ ၾကိဳက္တယ္ .. ဒီလိုပဲ ေလွ်ာက္သြား .. လမ္းေတြက မိုးရြာျပီးစလိုပဲ အျမဲတမ္း စိုစြတ္ေနတယ္ .. မက်ယ္တဲ့ တံတားလမ္းေလးေတြအတိုင္း ေလွ်ာက္ရတယ္ .. ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မႈန္မႊားေနတယ္ .. ေရမႈန္ေရမႊားေလးေတြကပ္ေနတယ္ ..







 အစဆံုးသြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး .. လိုက္ပို႕တဲ့လူက ရပ္ေတာ့ လွည့္ေတာ့ဆိုေတာ့ ျပန္လွည့္ခဲ့ရတယ္ .. အခ်ိန္ကိုက္ မိုးက ရြာေသး ..




 ေရာက္ပါျပီ .. ပန္းပ်ိဳးခင္း အေရာင္းဆုိင္ေလးပါ .. ပန္းမ်ိဳးစံုစံု သစ္ပင္ေသးေသးေလးေတြ စံုလင္ပါတယ္ ..
 ပန္းခင္း .. သိပ္ေတာ့မလွဘူး .. ျမင္းအီးေစာ္လိုလို ႏြားအီးေစာ္လိုလို နံေသးတယ္
 စိုက္ခင္း (ခရမ္းခ်ဥ္)
 ခရမ္းခ်ဥ္ခင္းပါ .. ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္ .. အသီးေလးေတြက း)
 စေတာ္ဗယ္ရီစိုက္ပ်ိဳးခင္းေပါ့ .. ၀င္ျပီးအခင္းမွာကိုယ္တုိင္ ဆြတ္လို႕ရေပမယ့္ မဆင္းခဲ့ဘူး .. (ပိုက္ပိုက္ကုန္မွာစိုးလို႕) အျပင္မွာေရာင္းတဲ့ စေတာ္ဗယ္ရီသီးကို ေခ်ာကလက္ႏွစ္ျပီးေရာင္းတာ အရမ္းစားလို႕ ေကာင္းတယ္ ..
ဆလပ္ရြက္စိုက္ခင္း .. ၾကည့္လုိက္ရင္ သိပ္လွတာပဲ .. သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဆြတ္ျပီး ၀ယ္ၾကေလရဲ႕ ..
  ဟိုတယ္ အတြင္းခန္း .. ကို္ယ့္ စလံုးက အခန္းထက္ ၅ဆေလာက္က်ယ္တယ္ .. ေရာက္ေတာ့ မျပန္ခ်င္ဘူး .. :D ေအးစိမ့္ျပီး ေနလို႕ေကာင္းတယ္ .. အဲ ညက်ေတာ့ သရဲ နဲနဲေၾကာက္တယ္ .. :D တိတ္ဆိတ္ျပီး ေအးစိမ့္ေနလို႕
 ဟိုတယ္ခန္းကေန အျပင္ဘက္ကို ေမွ်ာ္ျပီး ရိုက္ထားတာ ..
 ပတ္ပတ္လည္ ေတာင္ေတြ၀ိုင္းလို႕ .. ေတာင္ၾကီးတို႕ ေမျမိဳ႕တို႕ သံတြဲတို႕ သြားသတိရတယ္ ..
 ဟို္တယ္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးတယ္ .. ကိုယ့္အခန္းက တျခားဖက္ဟိုတယ္ကို လွမ္းရိုက္ထားတာ ..
 ဟိုတယ္ခန္းကေန ေအာက္က ပန္းျခံကို ျမင္ရပံု
 ညစာ steamboat



 ၀ပါတယ္ .. သြားတာ စုစုေပါင္း ၆ေယာက္ .. ၾကာဇံေတြ ေခါက္ဆြဲေတြ ၾကက္ဥေတြ မကုန္လို႕ အိတ္ၾကီးၾကီး သယ္လာမိရေကာင္းသား ေတြးမိေသး ..
 ညေစ်းက လမ္းေဘးမွာ ေရာင္းတဲ့ အစာေတြ .. ဗိုက္တင္းေနေတာ့ မစားခဲ့ပါဘူး .. ကုန္ၾကမ္းရွာရံု
 ဒါက ေကာ္ဖီခ်ိန္ .. တေယာက္ကို ေကာ္ဖီ၁ခြက္ မုန္႕တခု ..
 ဟိုတယ္ တံခါးေပါက္
 တည္းခဲ့ေသာ ဟိုတယ္
 ဟိုတယ္ ပန္းျခံ
 ဟိုတယ္ ပတ္၀န္းက်င္
ဟိုတယ္ ပန္းျခံ

သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္မွတ္၀ယ္မယ္ ဆိုျပီး သြားျဖစ္လုိက္တဲ့ ခရီးေလးပါ .. စုစုေပါင္း ၆ေယာက္ သြားၾကတယ္ .. ၁ညအိပ္ ၂ရက္ခရီး .. စလံုးက ပရိုမိုးရွင္းခ်တဲ့ ဆုိက္ေတြကေန၀ယ္ျပီး သြားတာပါ .. ပက္ေက့ရွ္က အသြားအျပန္ကားခ ဟိုတယ္ခ မနက္စာ ၁ခါ ညစာ ၁ခါ ေကာ္ဖီခ်ိန္ ၁ခါ ပါပါတယ္ .. အဲဒါကိုမွ စုစုေပါင္း ၉၀ေက်ာ္က်ျပီး က်န္တဲ့ အခင္းေတြသြားတာေတာ့ ကိုယ့္စရိတ္နဲ႕ကိုယ္ေပါ့ .. (တန္တယ္ေနာ္ .. နဲနဲေတာ့ တန္တယ္ေလာက္လုပ္လုိက္ပါ) :D

ထပ္သြားခ်င္ေသးတယ္ .. ၁ခါေရာက္ျပီးေပမယ့္ အခြင့္ၾကံဳရင္ထပ္သြားဦးမယ္ .. ရာသီဥတုကို အရမ္းၾကိဳက္လို႕ပါ .. ျပီးေတာ့ အသီးအရြက္ေတြ အရမ္းလတ္ဆတ္တယ္ .. ေျပာင္းဖူးမီးဖုတ္ ၀ယ္စားတာ အရမ္းစားေကာင္းတယ္ .. တကယ့္စိတ္နဲ႕ဆို အျမန္အျမန္နဲ႕ ေလွ်ာက္မသြားခ်င္ဘူး .. ကိုယ့္စက္ဘီးေလးနဲ႕ကိုယ္ တေနရာသြားလုိက္ ေနခ်င္သေလာက္ေနလုိက္ အဲလိုလုပ္ခ်င္တာ .. (စီးတတ္တာလုိက္လို႕ :P)

ေနာင္မ်ား အခြင့္အေရးလည္းရွိ ပိုက္ပိုက္လည္းရွိခဲ့ရင္ ေက်ာ္ပိုးအိတ္တလံုးလြယ္ ခရီးေတြ လွည့္ထြက္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္ ..

ကမ္မရြန္းဟိုက္လန္း ခရီးစဥ္ ဤတြင္ျပီး၏ ...

Cameron Highlands (Malaysia) - 1

သိပ္ေတာ့ မၾကာေသးပါဘူး .. ၂၀၁၁ ၇လပိုင္းတုန္းက သြားခဲ့တာဆိုေတာ့ အလြန္ဆံုးရွိမွ ၆လ ၇လေပါ့ .. :D .. တင္မယ္ တင္မယ္ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႕ အခ်ိန္ေတြဆြဲလာလုိက္တာ ႏွစ္သာကူးသြားပါတယ္ ..

ကဲ .. ပံုေတြ ၾကည့္ျပီး တူတူ သြားရေအာင္ ..

ေအးခ်မ္းတဲ့ ရာသီဥတုကို ႏွစ္သက္တဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ စိတ္ေအးခ်မ္း ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ ခရီးေလးပါပဲ .. နဲနဲေတာ့ ပင္ပန္းတယ္ .. ရက္နည္းလို႕ .. စိတ္ထဲရွိတဲ့အတုိင္းဆို အဲလိုေနရာမွာ ၁ပတ္ေလာက္ သြားေနပစ္ခ်င္တာ .. လည္စရာ မရွိဘူး .. ဒါေပမယ့္ အရမ္းသေဘာက်မိတဲ့ ေနရာေလးပါပဲ ..

မိုးခါးတို႕ သူငယ္ခ်င္း ညီအစ္မေတြတစု ညဘက္စုျပီး ထိုင္းပလာဇာကို သြားၾကတယ္ .. မေလးကို သြားတဲ့ ကားက ညဘက္ ၁၀နာရီေလာက္ စထြက္ပါတယ္ ..
ကားအတြင္းပိုင္း ျမင္ကြင္း .. (ေၾကာင္နဲ႕ၾကြက္ ၾကည့္ေနသည္ :D)

မနက္အေစာပဲ မေလးကို စေရာက္ပါတယ္ .. မနက္အေစာဆိုေတာ့ ဟိုတယ္ကိုလည္း ခ်က္အင္လို႕ မရေသးပါဘူး .. ျမင္ေနရတဲ့ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေနာက္ဘက္က ဆုိင္ေလးမွာပဲ ေခါက္ဆြဲသြားစားၾကတယ္ .. ျမန္မာေကာင္ေလးတေယာက္ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ ..

 စီးလာတဲ့ ကား
 ျမိဳ႕ထဲသြားတဲ့ လမ္း
ဟိုတယ္ထဲ ၀င္မရေတာ့ ေလွ်ာက္သြားမယ္ဆိုျပီး ပက္ေက့၀ယ္လုိက္ျဖစ္တယ္ .. ခုျမင္ေနရတဲ့ ကားနဲ႕ လဘက္ခင္းကို စသြားပါတယ္ .. ေရာက္ေနပါျပီ လဘက္ခင္းကို ..
 ေရာက္ပါျပီရွင္ ..
 ဟိုးေတာင္ကုန္းေတြ အကုန္လံုး လဘက္ခင္းေတြပဲေပါ့ ..

 ဟိုးေတာင္ထိပ္မွာ ျမဴေတြေနာ္ ..
 မနက္ေစာေစာမွာ ျမဴေတြဆုိင္းေနတဲ့ ၾကားထဲက လဘက္ခင္း စိမ္းစိုစိုေတြ
 လဘက္ရည္ ဆုိင္ နား
 လဘက္ရည္ဆုိင္ အစြန္း ..


 စက္ရံုထဲလဲ ၀င္ျပီး ဟိုရိုက္ ဒီရိုက္


လဘက္ရည္ လဘက္ေျခာက္ ေရာင္းတဲ့ ေနရာ .. (ေရာင္းတဲ့ထဲ ပံုထဲက ကေလးေတာ့ မပါပါဘူး :D)

ေနာက္ေန႕က်မွပဲ စေတာ္ဗယ္ရီခင္းရယ္ တျခားအခင္းေတြရယ္ rainforest ရယ္ သြားၾကတာေပါ့ေနာ္ .. ဒီေန႕ေတာ့ နားလိုက္ေတာ့မယ္ .. တညလံုး ကားစီးထားတာ ပင္ပန္းသြားလို႕ .. :D

နှစ်သက်မယ်ထင်မိတာလေးတွေ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...