လြမ္း

မိုးခါးတို႕ စာေရးမရပါ .. ေရးခ်င္စိတ္ရွိရက္နဲ႕ ေရးစရာလည္း စဥ္းစားမိရက္နဲ႕ကို မေရးျဖစ္ေသးတာပါ .. ဒီေတာ့ ခုေလာေလာလတ္လတ္ ပူပူေႏြးေႏြးဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္နဲ႕ပဲ ဆားခ်က္ ငံျပာရည္ၾကိဳ ငပိေထာင္းပါ့မယ္ .. :P

က်မ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာဝါသနာပါလို႕ပါမွန္း မသိပါ .. စာအုပ္ျမင္ရင္ ဖတ္ခ်င္စိတ္လည္းရွိရင္ စာအုပ္ဖတ္ပါတယ္ .. သီခ်င္းစဖြင့္ျဖစ္တယ္ဆို သီခ်င္းဆက္ျပီး နားေထာင္ပါေတာ့တယ္ .. ရုပ္ရွင္ေတာ့ သိပ္မစြဲဘူး .. ဒါေပမယ့္ ၾကံဳသလို စိတ္ကူးေပါက္သလိုေတာ့ ၾကည့္တာပါပဲ .. အျခားအျခားေသာ စိတ္ကူးေပါက္ရာမ်ားကိုလည္း လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္ .. ဒါေၾကာင့္မို႕ ထင္ပါရဲ႕ အစ္မေတြက ေျပာတယ္ .. နင္ စိတ္မမွန္ဘူးတဲ့ .. မျငင္းမိပါ .. လက္ခံပါတယ္ .. ကိုယ့္အေျခအေနလည္း ကိုယ္သိပါတယ္ .. ဒီေတာ့ နာလည္း မနာေတာ့ပါဘူး .. :P

ဟိုေန႕က ဖတ္လို႕ျပီးသြားတာက တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ေရးတဲ့ လြမ္း ဆိုတဲ့ ၀တၱဳပါ .. အခ်စ္ၾကီး အမ်က္ၾကီး အမုန္းၾကီးတဲ့ လြမ္း ဆိုတဲ့ မိန္းကေလး တေယာက္ အေၾကာင္းေပါ့ ..

မိခင္မရွိေတာ့ပဲ ဖခင္ၾကီးနဲ႕ ညီမေလးနဲ႕ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနေနတဲ့ လြမ္းရဲ႕ဘဝထဲကို မရည္ရြယ္ပဲ ဒုကၡေတြ သယ္လာမိခဲ့တာက ေဒါက္တာမင္းညိဳ (ေခၚ) ေမာင္ေမာင္လြင္ .. လြမ္းအသိထဲမွာက ေမာင္ေမာင္လြင္ဟာ သူ႕အတြက္ ျဂိဳလ္ေကာင္ တေယာက္ .. ေဒါက္တာမင္းညိဳကေတာ့ သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို အလင္းျပန္ရေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ တေယာက္ ..

အမွန္တရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့သူ နားလည္ႏုိင္စြမ္းမရွိတဲ့သူတေယာက္အတြက္ အထင္လြဲမႈေတြ ဆံုးရံႈးမႈေတြ ၾကံဳေတြ႕ရတာပါပဲ .. စိတ္ထင္ရာ ေဒါသတၾကီး တုန္႕ျပန္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္လည္း ေနာင္တက ကပ္လွ်က္ပါေနပါတယ္ .. ဘယ္အရာကိုမွ အစြန္းမေရာက္ပဲ မွ်မွ်တတ ေတြးတတ္ဖို႕ ဆင္ျခင္တတ္ဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္ .. မွားသြားခဲ့ရင္ေရာ ?.. ျပင္ခြင့္ရတဲ့အမွားဆို ေတာ္ပါေသးတယ္ .. ျပင္ခြင့္မရခဲ့ရင္ ... ?

ဝတၱဳထဲမွာ လြမ္းကေတာ့ ဆံုးရံႈးလုိက္ရေပမယ့္ အျပီးေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး .. ဒါေပမယ့္ အရင္အတုိင္း အေကာင္းတုိင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ..

လူတုိင္း အမွားနဲ႕ မကင္းပါဘူး .. မွားတယ္ .. မွားျပီးရင္းထပ္မွားတယ္ .. အမွားေတြထဲကမွာ သင္ခန္းစာ ယူႏုိင္ေအာင္ အမွားေတြ နည္းသထက္ နည္းေအာင္ ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္ ..

က်မေရာ .. ?????