အစစ္

ေန႕စဥ္ ရွင္သန္မႈအေၾကာင္း
တေၾကာင္း တေၾကာင္း ခ်ေရးေတာ့
မိုးလင္း မိုးခ်ဳပ္ ျငီးေစာ္နံေနတဲ့ အေၾကာင္း ... ။

ႏႈတ္ခမ္း တလႈပ္လႈပ္နဲ႕
ရြတ္ဖတ္ေနတဲ့ စကားေတြ ပံုေဖာ္ၾကည့္ေတာ့
ေန႕တဒူဝ အလာဘ သလာဘေတြ အေၾကာင္း ... ။

ခံစားမႈေတြ အားနည္းလာတယ္
အာရံုေတြ ေထြျပားလာေနတယ္
ရုပ္ဝတၱဳေတြ ပ်က္စီးလာေနတယ္ ... ။

အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာသလို
ဒီေရေတြေရာ တိုက္စားေလသလား
လူေတြ လံုးပါးပါးတယ္ ... ။

ဟာသ တေၾကာင္းကလည္း
ရယ္စရာမေကာင္းသလို
ငိုသံတခ်ိဳ႕ဟာလည္း
ဟာသေတြ ျဖစ္လိုျဖစ္ ... ။

လူေတြရဲ႕ စိတ္အစစ္
အိမ္ျပန္ေနာက္က်ေနေလရဲ႕ ... ။

ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ .. ေတြးလိုက္ စဥ္းစားလုိက္ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ကုန္ေနတယ္ .. အစစ္ေတြ ရွားပါးလာသမွ် အတုေတြ ေဖာသီလာတာေတာ့ မဆန္းပါဘူး .. ဒီ မဆန္းတဲ့ အေၾကာင္းပဲ စဥ္းစားမိေတာ့ မထူးျခားတာေတြပဲ ခ်ေရးမိျပန္ေရာ ..