သူမေၾကာင့္

သူမေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးလူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္ .. သူမအျပံဳးတစ္ခုတည္းနဲ႕ပါ ..

သူမေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အၾကီးက်ယ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္လိုခံစားရဖူးတယ္ .. သူ႕စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႕ပါ ..

သူမေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေလာကၾကီးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္လို႕ ယံုၾကည္မႈေတြ လြန္ကဲဘူးတယ္ .. သူ႕လက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကပါ ..

သူမေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အႏံုခ်ာ အစုတ္ျပတ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္လိုခံစားရဘူးတယ္ .. သူ႕မ်က္ႏွာထားတစ္ခုတည္းနဲ႕ပါပဲ ..

သူမေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမၻာေပၚကေန ေရခိုးေရေငြ႕အျဖစ္ အမႈန္အမႊား အေငြ႕အသက္အျဖစ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္ခဲ့ဘူးတယ္ .. သူ႕အၾကည့္တစ္ခ်က္တည္းနဲ႕ပါ ..

သူမေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ အနာဂါတ္အတြက္ ငိုေၾကြးျမည္တမ္းခဲ့ဘူးတယ္ .. သူ႕တြဲလက္ေတြ ေအးစက္ခဲ့ခ်ိန္တုန္းကပါ ..

သူမေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိ လမ္းေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္ .. သူ႕လမ္းခြဲစကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ပါ ..

ခ်စ္သူ ..
အခ်စ္ဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့ ခံစားခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဖြဲ႕တည္ထားတဲ့ သက္မဲ့အရာတစ္ခု .. သူမကေတာ့ ခ်စ္တတ္ေအာင္ ခံစားတတ္ေအာင္သင္ေပးခဲ့တဲ့ သက္ရွိအရာတစ္ခု .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါခ်စ္တတ္ခဲ့ျပီ .. တနည္း လူပီသခဲ့ျပီ .. အခ်စ္ကို ခ်စ္ေနဖို႕ပဲ ငါသင္ယူခဲ့ျပီ ..

ပုလင္းတူဗူးဆို႕ေလးမ်ား

မိုးဖြဲဖြဲထဲေလွ်ာက္သြားရင္း
သီခ်င္းျပိဳင္တူျငီးဖူးတယ္ ... ။

ရီစရာေကာင္းတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ရင္း
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ျပိဳင္တူရီေမာဖူးတယ္ ... ။

တစ္ေယာက္အိမ္တစ္ေယာက္လိုက္ရင္း
အားလံုးသေဘာတူက်ဴရွင္ေတြေျပးဖူးတယ္ ... ။

ဆရာေတြစာေမးရင္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း
ပုလင္းတူဗူးဆို႕စာေတြခိုးခ်ဘူးတယ္ ... ။

တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္တြဲရင္း
က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား ေတာင္ေပၚတက္ဖူးဘူးတယ္ ... ။

တစ္ေနရာစီခြဲရမယ္ဆိုေတာ့
တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆုတ္ကိုင္ရင္း
မခြဲခ်င္ခြဲခ်င္ခြဲခဲ့ဘူးတယ္ ... ။

သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ ...
ငါနင္တုိ႕ကို သိပ္လြမ္းတယ္ ... ။

မိုးခါး
၂၉-၁၁-၀၈(1:47 AM)

အဆံုးသတ္မေရာက္ခင္

ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ သတၱကမာၻေလာကႀကီးမွလူအမ်ိဳးမ်ိဳး တည္ရွိေနထုိင္ႀကတဲ့အတြက္ "လူအမ်ိဳးမ်ိဳးစိတ္အေထြေထြ"ဆို

တဲ့ စကားအတုိင္း လူတိုင္း လူတိုင္းရဲ႕ ခံယူခ်က္၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ၊ရည္မွန္းခ်က္ ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ လိုက္နာေဆာင္ရြက္မႈ၊ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ၊ စိတ္ေနသေဘာထား၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ၊ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ေမြးဖြားၾကီးျပင္းပံု စသည္ အားလံုးက အစစ အရာရာကြာျခားေနၾကတယ္ .....။

ဒီလိုစိတ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားေနတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ၊ အသင္းအဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ၾကတဲ့ေနရာမွာ သေဘာတရား နားလည္လြဲမွားမွုေတြ အထင္လြဲမွားမႈေတြျဖစ္ျပီး မျဖစ္သင့္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႕ အမုန္းတရားေေတြ အာဃာတေတြ အျမင္မၾကည္လင္မႈေတြနဲ႕ ေနာက္ဆံုး လမ္းခြဲၾကရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြထိ ျဖစ္ေနႀကတယ္ ….။

ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ အသက္ရွင္ေနသ၍ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရဦးမွာပါ .....။

ကၽြန္မတို႕အသက္ရွင္ေနသ၍ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ကင္းကြာျပီးေနဖို႕ဆိုတာမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး .. ဒါေၾကာင့္မို႔ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မုန္းသည္ျဖစ္ေစ မႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ အသက္ရွင္ေနသ၍ ေျပာဆိုဆက္ဆံေနရအံုးမွာပါပဲ ....။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဆိုဆက္ဆံရမွာခ်င္္း အတူတူ အဆင္ေျပေျပေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ေတြ႔ၾက ဆံုၾက လမ္းခြဲၾကတာဟာ အေကာင္းဆံုးပါ….. လူေတြက ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ ဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း ဘယ္ေလာက္ပဲမခြဲခြာခ်င္ပါဘူးေျပာေျပာ တေန႔ေတာ့ မျဖစ္မေန ကြဲကြာျခင္းနဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္ၾကမွာပါ .....။

မျဖစ္မေနကြဲကြာျခင္းဆိုတာကေတာ့ ေသျခင္းတရားပါပဲ.. သူလည္းေသလူ ကိုယ္လည္းေသလူဆိုတာကို သိေနႀက ျပီပဲ .. ဘာအတြက္နဲ႕ ကိုယ္က မာနေတြၾကီး အမုန္းတရားေတြထားျပီး သူမ်ားတကာကို မေခၚႏိုင္မေျပာႏုိင္ေတြ ျဖစ္ေနရဦးမွာလဲ .. ဒီလူတစ္ေယာက္ကိုမုန္းတဲ့အတြက္ကိုယ့္မွာ ဘာအက်ိဳးတရားရွိသြားပါသလဲ .. ကိုယ့္မွာ သူ႕ကို မုန္းျပီးေဒါသထြက္ရလို႕ အခ်ိန္ကုန္ ၊ လူပင္ပန္း၊ စိတ္ပင္ပန္း၊ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ တာ၀န္ေတြလစ္ဟင္းရုံကလြဲျပီး ကိုယ့္အတြက္္ဘာအက်ိဳးတရားရရွိသြားပါသလဲ.. ကိုယ္ပဲ မေအးခ်မ္းႏိုင္ ပူေလာင္ေနမွေပါ့ .. သူကဘာျဖစ္မွာလဲ .. ကိုယ္သူ႔ကို မုန္းေနတယ္ဆိုတာ သူကသိေတာင္သိပါ့မလား .....။

ဒီေတာ့ သူ႔ဘက္ကိုမစဥ္းစားပဲ ကိုယ့္အက်ိဳးဘက္ကေနပဲ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ .. ကိုယ္လုပ္ေနတာေတြဟာ သူ႔ကို ကုိယ့္ရဲအဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြေပးျပီး မုန္းေနရသလိုပါပဲ .. သူအတြက္ ကိုယ္ရဲ႕အဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြေပးရေလာက္ေအာင္တန္ပါသလား .. အက်ိဳးလည္းမရွိတဲ့အျပင္ ကိုယ္အတြက္ပါထိခိုက္ေနျပီဆိုရင္ေတာ့ အပင္ပန္းမခံပဲ သူ႔ကိုခြင့္လႊတ္ၾကည့္လိုက္ပါလား .. ကိုယ္အတြက္နဲနဲေတာ့ေအးခ်မ္းသြားမွာအမွန္ပါ
အကယ္၍ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ သူ႔ကို ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ရွိတယ္လို႕သေဘာမထားပဲ ဥပကၡာသေဘာေလးထားၾကည့္ပါ .. နဲနဲေတာ့ေအးခ်မ္းသြားမွာပါအမွန္ပါ .....။

အားလံုးဟာ ခြဲခြာျခင္းမွာ အဆံုးသတ္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေနပါတယ္ .. ကြဲကြာၾကရမယ့္ အတူတူ ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာ ဘာလို႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အမုန္းေတြ အာဃာတေတြ အတၱေတြ မာနေတြနဲ႕ အခ်င္းခ်င္းပူေလာင္ေအာင္ တိုက္ခိုက္တာေတြ လုပ္ေနၾကတာလဲ .. တကယ္တမ္း အဲဒါဟာ အဓိပၸါယ္ရွိရဲ႕လား .....။

လူေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္တိုက္ခိုက္တဲ့ေနရာမွာ အရင္ဆံုးတိုက္ခိုက္မိၾကတာကေတာ့ စကားလံုးေတြနဲ႕ပါပဲ .. လူကိုမုန္းေစတာလည္းကိုယ့္ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းပါပဲ .. ခ်စ္ေစတာလည္း အဲဒီစကားတစ္ခြန္းပါပဲ .. ဒီပါးစပ္ေပါက္ေလးတစ္ခုနဲ႔ပဲ လူေတြ ေကာင္းစားသြားတာရွိသလို .. အမုန္းေတြပြား ရန္ျငိဳးေတြဖြဲ႕ရင္း သတ္ၾကျဖတ္ၾကတဲ့ အထိျဖစ္တာေတြလည္းၾကားဖူးသိဖူးၾကမွာပါ .....။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္အဆင့္အတန္းဟာ ဒီလူတစ္ေယာက္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေပၚမွာ သိသာႏိုင္ပါတယ္ .. ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကိုယ့္အေပၚကို အထင္ၾကီးေလးစားခံရတတ္သလို .. ကိုယ့္စကားကိုၾကည့္ျပီး ကိုယ့္ကို အထင္ေသးစိတ္၀င္သြားတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္တတ္ပါတယ္ .. (သူမ်ားအထင္ၾကီးခံခ်င္တာနဲ႕ အထင္ၾကီးေစတဲ့စကားေတြကို လုပ္ေျပာဖို႕မဟုတ္ပါဘူး .. လုပ္ေျပာတယ္ဆိုကတည္းကလည္း အစစ္အမွန္မဟုတ္လို႕ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကားက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ အဆင့္အတန္းကို သိသာေစတာေၾကာင့္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေျပာဖို႕ ကို ဆိုလိုတာပါ..)

ငါကေတာ့ စကားကိုဒီလိုပဲေျပာတတ္တယ္ .. ငါ့စိတ္ထားကေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ..ဆိုတဲ့ လူေျဖာင့္ စိတ္တို ဆိုတာမ်ိဳးေတြကိုလည္း ၾကားဖူးမွာပါ.....။

ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာလည္း ဒီစကားပါပဲ .. ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ေျပာလည္း ဒီစကားပါပဲ .. စကားကေတာ့ ဒီစကားပါ ဒါေပမယ့္ အေျပာခံရသူရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ နာခံခ်င္စိတ္ လက္ခံခ်င္စိတ္ကြာျခားသြားႏုိင္ပါတယ္ လူ႔အက်င့္ဆိုတာ ျပဳျပင္ယူရပါတယ္ .. ဒီလိုျပဳျပင္ဖို႕ကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕အက်င့္ကဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာကို သိဖို႕လိုပါတယ္ .. သိျပီးရင္လည္း သိရံုနဲ႕ မျပီးပါဘူး .. ဘယ္အက်င့္ေတြကမေကာင္းဘူးလဲ ဘယ္အက်င့္ေတြကေကာင္းလဲဆိုတာ ခြဲျခားတတ္ရပါမယ္ .. ေကာင္းတယ္ ဆိုးတယ္ ခြဲျခားသိျပီးရံုနဲ႕လည္း အသံုးမ၀င္ေသးပါဘူး .. ေကာင္းတာကိုယူျပီး မေကာင္းတာကို စြန္႕ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားရပါအံုးမယ္ ..
မေကာင္းတာကိုသိရက္နဲ႕ ငါကအက်င့္ပါေနျပီ .. ေမြးကတည္းကဒီလိုပဲေျပာဆိုေနထိုင္လာတာ .. ဆိုျပီးထားလိုက္ရင္ ကၽြန္မတို႔ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ဓါတ္အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့လူ၊ ပါးစပ္စည္းကမ္းရွိတဲ့လူ
တစ္ေယာက္ျဖစ္လာနိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး .....။

ကၽြန္မရဲ႕ ၾကီးၾကီးေျပာတဲ့စကားေလးပါ .. အဆင့္အတန္းဆိုတာ ခြဲစရာမလိုပါဘူးတဲ့ .. သူ႕အလိုလိုကြဲျပီးသားပါတဲ့ .....။

ကၽြန္မငယ္စဥ္ကသိပ္မသိေပမယ့္ အခု အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နားလည္လာေနပါျပီ .. အားလံုးကိုနားလည္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး .. ကၽြန္မအရြယ္နဲ႔ကၽြန္မ သိသင့္သေလာက္သိေနတာပါလို႕ ဆိုလိုခ်င္တာပါ .. အခုဆိုရင္ အလုပ္ထဲမွာေရာ အျပင္မွာပါရွိတဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြအားလံုး
ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ တည့္ေအာင္ေပါင္းဖို႕ပဲ စဥ္းစားတတ္ေနပါျပီ .. သူကမေကာင္းလို႕
ငါကျပန္မေကာင္းနိုင္ဘူးဆိုတားမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မၾကိဳးစားတယ္ .. တစ္ခုေတာ့ကြာတာေပါ့ .. စိတ္ထားေကာင္းတဲ့သူကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါႏွစ္ျပီး ကၽြန္မေပါင္းတယ္ .. စိတ္ထားမေကာင္းသူဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ေနတယ္ .. အလိုက္အထိုက္ေပါင္းသင္းတယ္ .....။

ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္မယံုၾကည္လိုက္တာက ေစတနာေရာင္ျပန္ဟပ္တယ္ဆိုတာပါပဲ .. ကိုယ့္ဘက္ကသာ ေစတနာနဲ႕အစစ္အမွန္ေပးရင္ ေတာင္းစရာမလိုဘူး တကယ္ကို ျပန္လာပါတယ္ .. မယံုရင္ စမ္းသပ္ၾကည့္ႀကပါလား .. ကိုယ့္ေစတနာမွန္ရင္ တကယ္ေအာင္ျမင္လာမွာပါ.....။

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ .. တစ္ခ်ိဳ႕ေပးတယ္ ျပန္မလာဘူး ေျပာၾကတယ္ .. ဒါက အခ်ိန္မေရာက္ေသးလို႕ပါလို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ .. အခ်ိန္တန္ေတာ့ျပန္လာမွာပါ .. အဲဒါကိုလည္း အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္အတြင္းဆိုျပီး
တိုင္းတာသတ္မွတ္ထားလို႕မရပါဘူး .. ကိုယ့္ေစတနာေပၚပဲ မူတည္မယ္ ထင္ပါတယ္ .. ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ေပးကတည္းက ျပန္လာမလားဆိုျပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မထားထားတာေတာ့အေကာင္းဆံုးပါပဲ .. ေမွ်ာ္လင့္ေနရတဲ့အတြက္ ပ်က္စီးမွာ ဆံုးရံႈးမွာကို စိုးရိမ္ပူပန္ရပါတယ္ .. မေအးခ်မ္းနိုင္ပါဘူး ..

ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေပးမယ္ဆံုးျဖတ္ျပီးရင္ အျပတ္ေပးလိုက္ပါ .. မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႕ .. ကိုယ္မေမွ်ာ္လင့္ေပမယ့္အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ျပန္လာမွာ ေသခ်ာပါတယ္ .. တကယ္ေတာ့ ဒါ ေလာက ကသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေလာကနိယာမေလးတစ္ခုပါပဲ .....။

ေမတၱာစိတ္နဲ႔ၾကည့္တတ္ရင္ အရာရာ ေအးခ်မ္းပါတယ္ .. စိတ္ထားေကာင္းတဲ့လူ .. စိတ္ထားလွတဲ့လူဟာ မ်က္ႏွာေလးပါ လွေနတတ္တယ္လို႔ ၾကားဖူးမွာပါ .. စိတ္ကေလးဟာ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေနတဲ့အတြက္ မ်က္ႏွာေလးဟာလည္း မလွဘူးဆိုရင္ေတာင္ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္ .. အဲလိုအလွမ်ိဳးမွာ ပူေလာင္ျခင္းဆိုတဲ့ အတၱ မာနေတြ မပါပါဘူး .. ပကတိ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းလြန္းပါတယ္ .....။

ကၽြန္မတို႔ ေန႔စဥ္ ကုိယ့္ကိုကိုယ္ လွေအာင္ ျပဳျပင္ေနထိုင္ၾကတယ္ .. ျပင္လြန္းတဲ့အတြက္ အေပၚယံကေတာ့လွေနပါျပီ ..ကဲ.အတြင္းစိတ္ကေရာ .. အျပင္မွာ ျမင္ေတြ႔ရတဲ့အတိုင္း တကယ္လွရဲ႕လား .. ကိုယ္ျမင္ေတြ႕ေနတဲ့အရာေတြကိုေရာ တကယ္လွတယ္လို႕ျမင္ရဲ႕လား .. အရာရာကို ကိုယ္က ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ၾကည့္တတ္ရင္ ေလာကႀကီးတခုလံုးဟာ လွေနမွာပါ .. အရာရာတိုင္းရဲ႕ အလွတရားဟာ ၾကည့္တဲ့လူရဲ႕အေကာင္းျမင္ေမတၱာစိတ္ဆိုတဲ့ မ်က္စိနဲ႕ပဲ ဆိုင္ပါတယ္ .. ကၽြန္မတို႕ေတြအားလံုးဟာ အဆံုးသတ္မွာ ခြဲခြာရမယ့္ လူေတြခ်ည္းပါပဲ .. အခုေတြ႕ေနတုန္း အခ်ိန္ခဏေလးမွာ ဘာလို႕ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္မေနႏိုင္ရမွာလဲရွင္ .. ေနေရာမေနသင့္ဘူးလား .....။

ကၽြန္မတို႕ေတြ အားလံုး လူတိုင္းအေပၚ ေမတၱာစိတ္ကေလးထားျပီး အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစား ရွင္သန္သြားၾကရေအာင္ေလ ..

www.mysuboo.com ရဲ႕ မဂၢဇင္းမွာ ပါဘူးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ ..

Chatter(ခ်က္တာ) ႏွင္႔ Blogger (ဘေလာ့ဂါ)

ဗမာျပည္သားဘေလာ့ကေနေတြ႕ ျပီး ကိုေနဘုန္းလတ္ လက္ရာေလးပါ .. ဖတ္မိတဲ့စာေလးကိုသေဘာက်လို႕ .. ကိုယ္တုိင္လည္းလိုက္နာႏုိင္ဖို႕ရည္ရြယ္ျပီး မူရင္းအတိုင္းတင္ထားပါတယ္ ..

ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးထဲက စကားလံုးႏွစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Chatter (ခ်က္တာ) နဲ႔ Blogger (ဘေလာ႔ဂါ) တို႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို အရင္ဆံုးရွင္းဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ Chatter ဆိုတာ Internet သံုးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို online ေပၚမွာရွိတဲ႔ mIRC, Gtalk, Skype, vzochat စတဲ႔ Chatting Software ေတြကို သံုးၿပီး မိတ္ေဆြေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ၊ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ႔သူေတြနဲ႔ စကားစျမည္ ဟိုဟိုဒီဒီ ေျပာျခင္းနဲ႔ ကုန္လြန္ေစတဲ႔သူေတြကို ဆိုလိုပါတယ္။ Blogger ဆိုတာကေတာ႔ Internet သံုးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြထဲက အမ်ားစုကို Blog (Web log) လို႔ ေခၚတဲ႔ Online Diary ေလးေတြ ေရးသားၾကတဲ႔ေနရာမွာ အသံုးျပဳၾကတဲ႔သူေတြကို ဆိုလိုပါတယ္။ အခု ဒီေနရာမွာ အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ႔ Chatter (ခ်က္တာ) တစ္ေယာက္နဲ႔ Blogger (ဘေလာ႔ဂါ) တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ၊ အရည္အေသြးေတြသူတို႕ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလိုက္ၿပီး ဘယ္လိုဘယ္ပံု ကြာျခားသြားတယ္ဆုိတဲ႔ အခ်က္ကိုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကိုေျပာဖို႔အတြက္ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ Chatter ေတြ က်င္လည္က်က္စားတဲ႔ Chatting Website ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀နဲ႔ Blogger ေတြ က်င္လည္တဲ႔ Blog ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀တို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ အရင္ဆံုးသိထားဖို႔ လိုပါလိမ္႔မယ္။ Chatter ေတြရဲ႕ က်င္လည္ရာပတ္၀န္းက်င္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ႔ Chatting Website ေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကို စျပီးေလ႔လာၾကည္႔ပါမယ္။ Chatter အမ်ားစုရဲ႕ အဓိကက်င္လည္ရာဟာ mIRC ပါလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္…။ mIRC ထဲမွာမွ ျမန္မာေတြ အသံုးအမ်ားဆံုးကေတာ႔ Ygn chat ဆိုတဲ႔ chat room (ခ်က္ရြမ္း)ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္႔နာမည္အရင္းကို သံုးစရာမလိုဘဲ နာမည္ေျပာင္(nickname) တစ္ခုကို ကိုယ္႔ရဲ႕စကား၀ွက္ (password) တစ္ခုနဲ႔ တည္ေဆာက္လိုက္မယ္ဆုိရင္ mIRC ထဲမွာရွိတဲ႔ chat room ေတြထဲက chatter ေတြမ်ားစြာနဲ႔ ႀကိဳက္သလို စကားေျပာလို႔ ရသြားပါတယ္။ သူကလဲ သူ႔ nick နဲ႔၀င္၊ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္႔ nick နဲ႔၀င္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းလဲ တစ္ေယာက္မသိ၊ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လဲ ျမင္ရႏိုင္တာ မဟုတ္တဲ႔အတြက္ အဲဒီအထဲမွာ ႀကိဳက္တဲ႔စကားလံုးကို ႀကိဳက္သလို ေရးႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ေရးလိုက္တဲ႔ စကားအတြက္လည္း ကိုယ္က တာ၀န္ယူစရာ မလိုပါဘူး…။ mIRC အသံုးမ်ားတဲ႔ Chatter ေတြဟာ အျပင္ေလာကမွာလည္း စကားကို လက္လြတ္စပယ္ ေျပာတတ္လာပါတယ္။ လိမ္ရမွာ၊ ညာရမွာကို ရွက္တဲ႔ ေၾကာက္တဲ႔ စိတ္ေတြလည္း ေခါင္းပါးလာပါတယ္…။ အစစအရာရာကို ေပါ႔ေပါ႔ေတြးၿပီး ကိုယ္႔စကား၊ ကိုယ္႔လုပ္ရပ္၊ ကိုယ္႔အျပဳအမူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္သိမႈေတြ မရွိသေလာက္ကို ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္…။ ဒါဟာ chatting ပတ္၀န္းက်င္ထဲမွာ အေနမ်ားတဲ႔အတြက္ အဲဒီအထဲကေန ကိုယ္႔ရဲ႕စိတ္ထဲကို ကူးစက္လာတတ္တဲ႔ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
Blogger (ဘေလာ႔ဂါ)ေတြကေတာ႔ Blog (ဘေလာ႔ဂ္) ေရးၾကပါတယ္။ www.blogger.com မွာ gmail account ကို သံုးၿပီး Blog (ဘေလာ႔ဂ္) တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ရယူႏိုင္ပါတယ္။ Blog တစ္ခု ဖန္တီးတည္ေဆာက္ဖို႔ဆုိတာ chat room ေတြထဲမွာလို account တစ္ခုလုပ္ၿပီး ၀င္ chat ရတာေလာက္ မလြယ္ကူဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂ္ဆိုတာ ေတြ႔ကရာလူေတြနဲ႔ ေထြရာေလးပါး ေျပာႏိုင္တဲ႔ ေနရာတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး…။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ခ်က္တာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ထဲကလို ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ႔သူေတြ မရွိပါဘူး။ အ,လာပ သ,လာပ အရည္မရ အဖတ္မရ စကားလံုးေတြ မရွိပါဘူး…။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ သူခင္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ သူေရးထားတဲ႔စာေလးေတြကို ဖတ္ရႈအားေပးၾကတဲ႔ သူ႔ရဲ႕စာေပမိတ္ေဆြေတြ၊ သူတင္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုေလးေတြ၊ သူ႔ရဲ႕ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြကို မွ်ေ၀ခံစားၾကမယ္႔ ခံစားခ်က္ညီသူေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂါအမ်ားစုရဲ႕ ဘေလာ႔ဂ္မွာ သူတို႔ရဲ႕ အထၱဳပၸတၱိအက်ဥ္းကို ေဖာ္ျပထားၾကပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕နာမည္အရင္း၊ သူ႔ရဲ႕ဓါတ္ပံု စတာေတြကို အမွန္အတိုင္းကို ေဖာ္ျပထားၾကတာကို ေတြ႔ရပါမယ္။ အဲဒီလိုတင္ထားၾကတာဟာ သူတို႔ ဒီစာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ တင္လိုက္တဲ႔ စာ၊ ဓါတ္ပံု၊ ပန္းခ်ီ စတာေတြအတြက္ သူတို႔ အျပည္႔အ၀ တာ၀န္ယူရဲတယ္ဆုိတဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္…။ ဒါေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ဂ္ေတြရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ လိမ္တာ၊ ညာတာေတြ သိပ္မပါပါဘူး။ ရိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္းတာေတြ သိပ္မပါပါဘူး။ ဘေလာ႔ဂါေတြအေနနဲ႔လည္း ကိုယ္ေရးလိုက္တဲ႔စာေတြအတြက္ ကိုယ္႔မွာ တာ၀န္အျပည္႔ရွိတယ္ဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ေၾကာင္႔ လက္လြတ္စပယ္ မလုပ္တတ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာမဆို အေကာင္းအဆိုးဒြန္တြဲေနတဲ့သေဘာအရ ကိုယ့္ပရိုဖိုင္လဲမေဖာ္ျပရဲ၊ ကိုယ္ေရးတဲ့ စာေတြအတြက္လဲ ဘာဆိုဘာမွတာ၀န္မယူရဲ၊ အလိမ္အညာေတြ ရုိင္းစုိင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားလံုးေတြကိုလဲ သံုးစြဲဖို႕၀န္မေလးတတ္ၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါအခ်ိဳ႕ရွိေပမယ့္ အေရအတြက္အားျဖင့္ သိပ္မမ်ား တာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘေလာ႔ဂါေတြရဲ႕ ဘေလာ႔ဂ္ေတြကို ေလ႔လာၾကည္႔တဲ႔အခါ ကိုယ္၀ါသနာပါရာ တစ္ခုခုကို လိုက္ၿပီး ပံုစံေလးေတြ ကြဲျပားသြားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ရသစာေပကို စိတ္၀င္စားတဲ႔သူကလည္း သူဖတ္ဖူးခဲ႔တာေလးေတြကို မွ်ေ၀သလို သူေရးထားတာေလးေတြကိုလည္း တင္တတ္ပါတယ္။ သုတလိုင္းဘက္ကို စိတ္၀င္စားတဲ႔သူကလည္း သတင္းသေဘာမ်ိဳးေလးေတြကို အၿမဲတမ္း တင္ေပးေနတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဓါတ္ပံု၀ါသနာပါသူေတြကလည္း ဓါတ္ပံုေလးေတြ တင္ၾကပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတဲ႔သူရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ခ်က္တာတစ္ေယာက္ရဲ႕ mIRC ထဲမွာ က်ဴမယ္၊ အဆင္ေျပရင္ gmail ေတာင္းၿပီး Gtalk ကေန စကားေျပာမယ္… ၿပီးရင္ Vzochat ေလးသံုးၿပီး webcam ေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးပါ ၾကည္႔လိုက္မယ္… အဆင္ေျပရင္ အျပင္မွာ ခ်ိန္းေတြ႔ၾကမယ္…ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ထက္ နည္းနည္းေလာက္ေတာ႔ ျမင္႔သြားတယ္ဆိုတာ သိပ္ကို ေသခ်ာပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အားစိုက္ထုတ္ရမႈအပိုင္းပါ…။ ခ်က္တာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္ကိုလြယ္လြန္းပါတယ္…။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ကေတာ႔ စစျခင္းမွာ လံုေလာက္တဲ႔ အားတစ္ခုစိုက္ထုတ္ရသလို ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း စဥ္ဆက္မျပတ္တဲ႔ အားစိုက္ထုတ္မႈတစ္ခုကို ဆက္လုပ္ေပးေနဖို႔ လိုပါတယ္။ လုပ္ခ်င္စိတ္တစ္ခုနဲ႔ အားတစ္ခုစိုက္ထုတ္ရံုပဲလား ဆိုေတာ႔လည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး…။ ခ်က္တာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဆင္႔ထက္ အမ်ားႀကီးပိုျမင္႔တဲ႔ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္မႈေတြ လိုပါေသးတယ္။ အနိမ္႔ဆံုးဥပမာတစ္ခု ေပးရမယ္ဆုိရင္… chat room ေတြထဲမွာ ျမန္မာအသံထြက္ကို အဂၤလိပ္စာလံုးေတြသံုးၿပီး Burglish လို ရိုက္လို႔ရေပမယ္႔ ဘေလာ႔ဂ္ေတြထဲမွာေတာ႔ Burglish နဲ႔ ေရးထားတဲ႔ဘေလာ႔ဂ္ လံုး၀မရွိပါဘူး…။ ရွိရင္လည္း ဘယ္သူမွ ၀င္ဖတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ဘေလာ႔ဂ္ကို အဂၤလိပ္လိုျဖစ္ေစ၊ Zawgyi One ဆိုတဲ႔ Font ကိုသံုးၿပီး ျမန္မာလိုျဖစ္ေစ ရိုက္ၿပီး တင္ၾကရပါတယ္။ အဂၤလိပ္လိုပဲတင္တင္၊ ျမန္မာလိုပဲတင္တင္ လံုေလာက္တဲ႔ ကၽြမ္းက်င္မႈတစ္ခုကိုေတာ႔ မျဖစ္မေနရေအာင္ ယူၾကရတာပါပဲ…။

ေနာက္တစ္ခုက chatter တစ္ေယာက္ chat room အေပၚ စြဲလမ္းမႈနဲ႔ blogger တစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ဘေလာ႔ဂ္ကို စြဲလမ္းမႈမွာ မတူညီတဲ႔ အေၾကာင္းရင္းေတြ ရွိေနပါတယ္။ ခ်က္တာတစ္ေယာက္ ခ်က္ရြမ္းေတြကို စြဲလမ္းသြားတာဟာ ဦးတည္ရာမရွိတဲ႔ ပါးစပ္ဖ်ားက စကားလံုးေတြေပၚမွာ သာယာတဲ႔စိတ္ေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂါေတြရဲ႕ ဘေလာ႔ဂ္အေပၚ စြဲလမ္းမႈကေတာ႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ သံေယာဇဥ္ေတြေပၚမွာ အေျခခံပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂ္ေတြမွာ ဘေလာ႔ဂါနဲ႔ လာေရာက္ဖတ္ရႈၾကသူေတြ အျပန္အလွန္ စကားေျပာလို႔ရတဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးထားလို႔ ရပါတယ္။ အဲဒါေလးကို Cbox လို႔ေခၚၿပီး ျမန္မာဘေလာ႔ဂါေတြကေတာ႔ ဆီပံုးလို႔ ခ်စ္စႏိုး ေခၚၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္တင္လိုက္တဲ႔ ပို႔စ္(post)တိုင္းရဲ႕ေအာက္မွာလည္း စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔ comment (ထင္ျမင္ခ်က္)ေတြ ၀င္ေရးေပးခဲ႔လို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေလးေတြေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘေလာ႔ဂ္ကို လာလည္ၾကတဲ႔သူေတြရဲ႕ အၾကားမွာ အျပန္အလွန္ ဆက္ႏြယ္မႈေလးတစ္ခု စီးဆင္းေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ဟာ ဒီေန႔ သူ႔ရဲ႕ဘေလာ႔ဂ္ကို ဘယ္သူမ်ား လာလည္သြားသလဲ၊ ဘယ္သူေတြကမ်ား ဘာေတြမ်ား ၀င္ေရးသြားေသးသလဲ စတာေတြကို ၀င္ၾကည္႔… ကိုယ္႔ကို ႏႈတ္ဆက္သြားသူေတြကိုလည္း ျပန္ႏႈတ္ဆက္… စတဲ႔ အလုပ္ေတြအတြက္နဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ဘေလာ႕ဂ္ကို စြဲလမ္းသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်က္တာေတြ ခ်က္ရြမ္းကိုစြဲလမ္းၿပီး တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္း အေရမရအဖတ္မရေတြနဲ႕ စခန္းသြားေနခ်ိန္မွာ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုျပင္ဆင္မြမ္းမံ၊ ေရးခ်င္တာေလးေတြအသစ္ထပ္ေရး၊ ကိုယ့္ဆီ လာလည္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္၊ အျခားကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကိုလိုက္လည္နဲ႕ ကိုယ့္အတြက္လဲ အက်ိဳးမယုတ္ သူမ်ားအတြက္လဲ အက်ိဳးရွိေစမယ့္ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနတာ ေသခ်ာယွဥ္ၾကည့္တဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုကြာေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ခ်က္တာ (Chatter) တစ္ေယာက္နဲ႕ ဘေလာ့ဂါ(Blogger)တစ္ေယာက္ အဲဒီ့လို အဲဒီ့လို သူႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလုိက္ၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ၊ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာပါ ကြာျခားခ်က္ေတြရွိေနတာမွန္ေပမယ့္ … တကယ္တမ္း အင္တာနက္ကို ထဲထဲ၀င္၀င္သံုးစြဲေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြမ်ားစြာထဲက ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ဟာ ခ်က္တာ(Chatter) ေတြပဲျဖစ္ေနတာကို ၀မ္းနည္းစြာပဲေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ႏုိင္ငံတစ္ကာက ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕အေရအတြက္ဟာ ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိလာၿပီလို႕ ခန္႕မွန္းရတဲ့အတြက္ တကယ္တမ္းလူဦးေရနဲ႕ ယွဥ္ၾကည့္တဲ့အခါ အင္မတန္မွကိုနဲေနေသးတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေစခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵကေတာ့ Chatting ေလာကႀကီးထဲကို အင္တုိက္အားတိုက္နဲ႕ေပ်ာ္၀င္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ ဘေလာ့ဂါ (Blogger) တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကိုကူးေျပာင္းေစခ်င္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေရးတဲ့ ဘေလာ့ဂါ (Blogger) တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကို မေရာက္ေသးရင္ေတာင္ ဘေလာ့ဂ္ေတြလုိက္ဖတ္တဲ့ Blog Reader ဘ၀က ခ်က္တာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ထက္ ပိုမိုၿပီး အက်ိဳးမ်ားႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေတြကို www.google.com က Goggle Search Engine မွာ Zawgyi-One Font နဲ႕ရုိက္ထည့္ၿပီးရွာၾကည့္လို႕ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္စုစည္းထားတဲ့ ဆိုဒ္ေလးေတြကို ညႊန္းရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ www.mmblogdirectory.blogspot.com, www.myanmarblogsdirectory.blogspot.com, www.myanmarblogdirectory.blogspot.com , www.myanmar-music.com/myanmarmusic/blogs.aspx , စတဲ့ ေနရာေလး ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ အျခားေသာ ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေတြနဲ႕ လင့္ခ္ခ်ိတ္ထားတဲ့အတြက္ အဲဒီ့ လင့္ခ္ေတြကေနတဆင့္လဲ သြားေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါေသးတယ္ …။ လူငယ္ေတြအားလံုး ခ်က္တာ ဘ၀ကေန ဘေလာ့ဂါဘ၀ကို ကူးေျပာင္းႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ …။

ကိုေနဘုန္းလတ္ (http://nayphonelatt.blogspot.com) Blog မွကူးယူထားပါသည္။

ေက်ာ္ျဖတ္ရံုပဲ

ခုခ်ိန္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြျပည့္၀ဖို႕အတြက္ စင္ကာပူဆိုတဲ့ ကၽြန္းေပၚကို ေရာက္ရွိေနခဲ့တာ (၇) လ ေက်ာ္ (၈) လ ထဲကို ေရာက္ေနခဲ့ျပီ .. အိမ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ျဖစ္ဖို႕ ဆႏၵေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရတယ္ .. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေရာင္ေတာက္ဖို႕ ရင္ခုန္သံေတြကိုဖံုးဖိထားခဲ့တယ္ ..
လူရယ္လိုျဖစ္လာကတည္းက တစ္ခုလိုခ်င္ရင္ တစ္ခုကိုေတာ့ေပးဆပ္ရစျမဲပဲ ..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုက္တန္ပါတယ္ေလ ..
အခုအရံႈးေတြရင္ဆိုင္ေနရတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါဟာ အရံႈးထဲက သင္ခန္းစာယူတတ္ရမယ္ .. ဒါမွ အရံႈးေပၚ အရံႈးထပ္မဆင့္မွာ .. တတ္ႏိုင္သေလာက္ အျမတ္ထြက္ေအာင္လုပ္ရမယ္ ..
ဘ၀ဆိုတာတိုက္ပြဲပဲတဲ့ .. လူတိုင္းလဲ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္ .. ငါဘာလို႕ရင္မဆိုင္ႏိုင္ရမလဲ .. ၾကံဳေတြ႕ရသမွ် အျပံဳးနဲ႕ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ရမယ္ .. ခုအခက္အခဲဟာ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ရယ္ေမာစရာဟာသျဖစ္ေနမွာပါ ..