အတိတ္ရဲ႕ အေရာင္

သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းဆိုတာ ရင္ဘတ္ခ်င္း နီးစပ္သူေတြလို႕ ၾကားဖူး ဖတ္ဖူးပါတယ္ .. သာမန္သူငယ္ခ်င္းေပါင္း မ်ားစြာ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ တကယ္ကိုပဲ ရင္ဘတ္ခ်င္း နီးစပ္သူ ရာႏႈန္းဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိလိမ့္မလဲ ..

တခ်ိဳ႕ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက ခင္လာၾကတယ္ .. သူငယ္ခ်င္းေကာင္းလို႕ သူမ်ားေတြ အျမင္မွာ သိေနၾကေပမယ့္ စိတ္ထဲ အတြင္းထဲ ၾကိတ္ျပီး ရန္လိုေနၾကသူေတြလည္း ၾကားဖူးခဲ့တာပါပဲ .. ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထက္ တျခားသူတေယာက္ကို ပိုခ်စ္ပါတယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ကို ရွားပါးမယ့္ ျဖစ္ရပ္ တခုပါပဲ .. လူတိုင္း ကိုယ့္ အတၱနဲ႕ ကိုယ္မို႕လို႕ တျခားတဦးတေယာက္ကို ပိုခ်စ္ပါတယ္ဆိုတာ သိပ္လက္ခံႏုိင္စရာမရွိပါဘူး .. မရွိဘူးလို႕ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး .. ရွိခဲ့ရင္လည္း တကယ္အေၾကာင္းတုိက္ဆိုင္လို႕ အခက္အခဲျဖစ္လာတဲ့အခါ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ထက္ပိုျပီး သူမ်ားကို နားလည္ပါတယ္ဆိုတာ ရွိေနႏိုင္ပါဦးမလား ..

လူေတြနဲ႕ ဆက္ဆံရတာ အေျဖရခက္တဲ့ ပုစၦာတပုဒ္ကို ေခါင္းေျခာက္ေျခာက္နဲ႕ တြက္ေနရသလိုပါပဲ .. အေျဖကလည္း မ်ိဳးစံု တြက္နည္းကလည္း မ်ိဳးစံု .. အနီးစပ္ဆံုး မွန္ကန္ေအာင္ ၾကိဳးစား အေျဖထုတ္ရပါတယ္ .. အေျဖမွန္ခ်င္လည္း မွန္မယ္ .. မွားသြားတဲ့အခါလည္း ရွိတယ္ .. ဒါေပမယ့္ နီးစပ္ေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ..

လူေတြကို စိတ္ႏွစ္ မေပါင္းတတ္တဲ့ က်မအတြက္ ဘယ္သူတဦးတေယာက္ကမွ က်မရဲ႕ မရွိမျဖစ္ပုဂၢိဳလ္ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဘူး ..

လူေတြကို ရင္မဖြင့္တတ္တဲ့ က်မအတြက္ ဘယ္သူတဦးတေယာက္ကမွ က်မရဲ႕ ရင္ဖြင့္ေဖာ္ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဘူး ..

လူေတြကို မယံုၾကည္တဲ့အတြက္ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ သာမန္ ေဆးျမီးတိုနဲ႕ ကုလို႕ရေလာက္တဲ့ အဆင့္ပဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ ..

လူေတြကုိ ယံုၾကည္မိလို႕ အဆိပ္ခတ္ ခံရရင္ေတာ့ ေသရာပါ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္ ..

ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္က သံသယမ်ားတတ္လို႕ ဒါဟာ မျဖစ္သင့္ဘူး ေျပာလာခဲ့ရင္ ယံုၾကည္မိလို႕ ဆံုးရံႈးသြားတဲ့ အျဖစ္ကို ဘယ္သူ တာ၀န္ယူႏုိင္လဲ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ ..

အခ်ိန္နဲ႕ အမွ် ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ေလာက လူေတြရဲ႕ စိတ္အေျခအေနေတြေၾကာင့္သာ က်မ လူေတြကို မယံုၾကည္ျဖစ္ေတာ့တာပါ .. ဒါဟာလည္း ဘယ္သူ႕မွေတာ့ ထိခိုက္လိမ့္မယ္ မထင္မိပါဘူး .. ကိုယ့္ခံစားခ်က္နဲ႕ ကိုယ္ ကိုယ္ပိုင္ ရပ္တည္ႏုိင္ခြင့္ လူတုိင္းမွာ ရွိၾကတာပဲမဟုတ္လား ..

လူတုိင္းနဲ႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေပါင္းတတ္လို႕ ခင္ၾကတယ္တဲ့ ..

က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပါင္းတဲ့အခါ သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ကို သိႏုိင္ဖို႕ သူတို႕ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးႏုိင္ဖို႕ ၾကိဳးစားမိတယ္ .. သူဘာလိုလဲ သိေနမိလို႕ ကိုယ္ေပးတာလဲ သူနဲ႕ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္သြားတတ္တယ္ .. သူတို႕ ခံစားရသမွ် နားေထာင္ေပးတတ္ေတာ့လည္း ကိုယ္ဟာ သူတုိ႕ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတဲ့ေလ .. ကိုယ္က သူတို႕ လိုတာ မေပးႏုိင္ေတာ့တဲ့ အခါ .. ကိုယ့္မွာ သူတို႕ ခံစားခ်က္ေတြ နားေထာင္ေပးဖို႕ အေျခအေန မေပးတဲ့အခါ .. က်မ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္တဲ့ .. ထားပါေတာ့ က်မ ေျပာင္းလဲသြားတယ္လို႕ပဲ ..

လူေတြက အတၱမ်ားတယ္ .. ကုိယ္ကသာ လိုခ်င္တတ္ၾကတယ္ .. ကိုယ္က စေပးႏုိင္ဖို႕ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္ ..

က်မေရာ .. က်မမွာလည္း အတၱနဲ႕မို႕ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ တျခားလူဘယ္လို ျဖစ္သြားမလဲ မစဥ္းစားေပးခ်င္ေတာ့ပါဘူး ..

ကိုယ့္ခရီး ကိုယ္ေလွ်ာက္ရင္း
ကိုယ္သြားတဲ့ လမ္း
မွန္ဖို႕ပဲ အာရံုစိုက္တယ္

လမ္းမွားရင္ ေနာက္ျပန္လွည့္မယ္
လမ္းမွန္ရင္ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္မယ္
ဒါ ဘယ္သူ႕ ပေရာဂမွ မပါဘူး

ကိုယ့္ရပ္တည္မႈအတြက္
ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္မႈရွိမယ္
ကိုယ့္လုပ္ရပ္နဲ႕
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေလာင္းေၾကးထပ္တယ္

ကိုယ့္သမုိင္း ကိုယ္ေရးၾကသူခ်ည္းပဲ
ကိုယ့္အတိတ္ျဖစ္မယ့္ အေရာင္ကို
ကိုယ္တိုင္ ေဆးျခယ္ခ်င္တယ္

ဇာတ္လမ္း အဆံုးမွာ
အေျဖ တခုေတာ့ ရွိလိမ့္မယ္

ကိုဖိုးစိန္ ေမြးေန႕ အမွတ္တရ

ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္ .. ဂ်ီေတာ့ကို၀င္ျပီး ဘယ္သူနဲ႕မွ စကားမေျပာျဖစ္ေသးပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တေယာက္တည္း အလုပ္ရႈပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ တတုန္တုန္နဲ႕ တက္လာလို႕ ၾကည့္လုိက္တာနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကိုစူပုတ္ေနျပီး စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ကိုဖုိးစိန္တေယာက္ကို ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္ .. (စူပုတ္ျပီး စိတ္ေကာက္ေနျပီဆိုတာကို ဂ်ီေတာ့မွာ တက္လာတဲ့စာကို ၾကည့္ျပီး သိႏုိင္ပါတယ္ ..)

အျမဲတမ္း ေျပာတတ္တာက .. (မေခၚဘူးလား .. မေခၚဘူးေပါ့ .. ရပါတယ္ ..) (ေပ်ာ္လာၾကတယ္ေပါ့ .. မနာလိုဘူး .. စိတ္ဆိုးဒယ္ ..) (မေခၚဘူး ..) (စိမ္းကားသူဂ်ီး..) စိတ္ေကာင္းေလး၀င္ျပီး စေခၚတယ္ဆိုရင္ေတာ့ (ညီမ ပူတူတူးေလး .. မိုးမိုး ခ်ဳိခ်ဥ္စပ္ခါးေလး ..) အဲဒါကိုမွ စကားျပန္မေျပာျဖစ္ဘူးဆိုရင္ (မေခၚဘူးလားးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ..) အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ပံုရပါတယ္ .. က်န္ေသးတယ္ ေရးရင္ အဲဒါနဲ႕ပဲ ပို႕စ္တခု ျပည့္သြားႏုိင္ပါတယ္ :D

ေမာင္ႏွမ မ်ားရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ၾကီး အကိုဂ်ီး ကိုဖိုးစိန္

အစြံထုတ္ရန္ ရွိသည္ .. :P

အေပၚက ပံုက ဒီေန႕ ပြဲထုတ္မယ့္ မိုးခါး အကိုတေယာက္ပါ .. တကယ္ေတာ့ နာမည္က ၾကီးျပီးသား .. (စာလံုး ၾကီး ၾကီး ေရးထားတယ္ေလ း) ရုပ္ေျဖာင့္တယ္ေနာ္ :D (ကပ္ဖားတာ .. စားခ်င္တာ ခ်က္ေကၽြးမယ္ဆိုလို႕ :P)

အက်င့္ေလးေတြက
စိတ္ေကာက္တတ္တယ္ .. (တကယ္ေတာ့ ေကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာပါ .. ေခ်ာ့ခံခ်င္လို႕)
မနာလိုဘူး မနာလိုဘူး ေျပာျပီး တကယ္ေတာ့ သူပါလိုက္ေပ်ာ္ေနတာပါ ..
မိဘကို လုပ္ေကၽြးေနတဲ့ သားလိမ္မာေလးပါ .. (လိမ္လည္း လိမ္တယ္ .. ေခါင္းလည္းမာတယ္ :P)
တကယ္ လိမ္မာတာပါ ေနာက္တာဟုတ္ဘူး .. မယံုရင္ ကိုယ္တုိင္ ၀န္ခံခ်က္ေတြေရးထားတာ အားၾကီးပဲ .. :P
ဒီေန႕ မိုးခါး အကို ကိုဖိုးစိန္ေမြးေန႕မွာ အေကၽြး အေမြး အစီအစဥ္ အျဖစ္ ..

 

ဆူရွိ ၾကိဳက္ၾကလား .. မိုးခါးေတာ့ ၾကိဳက္တယ္ .. အစိမ္းေတြေတာ့ မစားရဲဘူး .. :D


ကိုဖိုးစိန္ေမြးေန႕မွာ မိုးခါးက ဆူရွိ နဲ႕ ဧည့္ခံပါတယ္ .. း)



ကိုဖိုးစိန္ ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ .. ကံေကာင္းျခင္းေတြ ေရာက္ရွိပါေစ .. ရည္မွန္းခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္ပါေစ .. ေပ်ာ္ရႊင္ က်န္းမာပါေစ း)

မိုးခါးတို႕ ေတြ႕ၾကတယ္ ဆံုၾကတယ္ ခင္မင္ၾကတယ္ .. ခင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ မိုးခါးအေတြးကေတာ့ အခ်ိန္အကန္႕အသတ္နဲ႕မဆိုင္ပါဘူး .. တေယာက္နဲ႕တေယာက္ တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္ ၀င္ေရာက္ခံစား ကိုယ္ခ်င္းစာေပးႏိုင္မယ္ .. နားလည္ေပးႏုိင္မယ္ .. အျပန္အလွန္ ကူညီေဖးမမႈေတြ ေပးႏုိင္မယ္ .. (ကူညီေဖးမတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ စကားလံုးေလး တလံုးကလည္း အတိုင္း အတာ တခုအထိ ထိေရာက္တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္..) စစခင္ခ်င္းမွာ လူေတြ ၄ ၅ ၁၀ ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ .. ေနာက္ အခ်ိန္ ၾကာလာတာနဲ႕ အမွ် ကိုယ့္စိတ္နဲ႕ နီးစပ္သူ .. ခံစားခ်က္ ခံယူခ်က္ နီးစပ္သူခ်င္း ပိုမိုရင္းႏွီးသြားတတ္တာ သဘာ၀ပါ .. ခင္တာခ်င္းတူရင္ေတာင္ ရင္းႏွီးတဲ့စိတ္ခံစားမႈခ်င္း ကြာဟႏုိင္ပါတယ္ ..

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႕ၾကျပီ ဆံုၾကျပီ ခင္လည္း ခင္မင္ၾကျပီးျပီဆိုရင္ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လက္တြဲသြားႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ..

သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အေပါင္းလည္း ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ .. ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ .. း)

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႕ သတိရျခင္း

(၁၉-၀၇-၀၉) ေန႕ (၆၂) ႏွစ္ျပည့္ အာဇာနည္ေန႕

ႏွစ္ေပါင္း ၾကာရွည္ေနေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေနနဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ကို အမွတ္ရေနတတ္ခဲ့ၾကတယ္ .. သတိရတုိင္းလည္း ၀မ္းနည္းမႈ ႏွေျမာတသမႈ ယူၾကံဳးမရမႈ ဆံုးရံႈးခံလုိက္ရမႈ စတဲ့ ခံစားမႈေတြ ေရာျပြန္းလွ်က္ .. က်မတုိ႕ အလင္းတိုင္ ဆံုးရံႈးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ဒီေလာက္ေတာင္ ရွိသြားခဲ့ျပီ ..

ငယ္စဥ္ကတည္းက ေမၾကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း ေျပာျပတတ္ခဲ့တယ္ .. အတြင္း၀န္ရံုးေရွ႕က ျဖတ္တိုင္းလည္း ဒီရံုးၾကီးမွာေပါ့ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ၾကံခံခဲ့ရတာ .. ဘယ္လို ၀င္ေရာက္လုပ္ၾကံသြားတာ စသည္ျဖင့္ ေျပာျပတတ္တယ္ .. အဲဒီခ်ိန္ကေတာ့ ၾကားရတုိင္း လုပ္ၾကံခံရတယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရံုေလာက္သာ ခံစားခဲ့ရတယ္ .. အရြယ္ေရာက္လို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းေတြ သိလာခဲ့ရေတာ့ ေလးစားခ်စ္ခင္မိသလို ႏွေျမာတသလည္း ျဖစ္ရတယ္ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လုပ္ၾကံခဲ့တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြကုိလည္း ရြံရွာ မုန္းတီးတတ္ခဲ့တယ္ ..

ေမၾကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုနဲ႕ ပိုက္ဆံ ၾကီးငယ္ေတြကို ခုထိသိမ္းထားတတ္တယ္ .. စုထားတတ္ခဲ့တယ္ .. ပိုက္ဆံေပၚက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သြင္ျပင္ကလည္း ခံညားစြာ ေနရာယူခဲ့တယ္ ..

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လူတုိင္းက ခ်စ္ၾကတယ္ .. (အခ်ိဳ႕က လြဲရင္ေပါ့ ..) လူတန္းစားေပါင္းစံုရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကို ခုခ်ိန္တိုင္ ခံစားေနရတုန္း .. အျမဲတမ္းလည္း အမွတ္ရေနတတ္ၾကတယ္ .. ဒါဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ျပည္သူေတြအေပၚ ထားရွိခဲ့တဲ့ စိတ္ရင္း ေစတနာေၾကာင့္သာ တန္ျပန္တဲ့ တုန္႕ျပန္မႈေတြလို႕ က်မယံုၾကည္မိတယ္ ..

က်မတို႕ ငယ္ငယ္တုန္းတည္းက မနက္ဘက္ဆို ကန္ေတာ္ၾကီးကို ပတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္တတ္တယ္ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္နားေရာက္တုိင္း သတိတရနဲ႕ ၾကည့္မိတယ္ .. ငယ္ငယ္က ေဆာ့ကစားျပီး အေလးျပဳတာကို သတိရမိတယ္ .. နားလည္တတ္ေတာ့ ဒါဟာ ငါတို႕ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့စိတ္ ေလးစားမႈအျပည့္နဲ႕ ရင္ထဲက အေလးျပဳျဖစ္တယ္ ..

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အေရးပါမႈကို ေပ်ာက္ကြယ္ေစခ်င္စိတ္နဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အမွတ္တရေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနၾကတယ္ .. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ကို အျပင္ကေန ျခံစည္းရိုးခတ္လိုက္တာကို ေတြ႕ရတယ္ .. အရင္ကလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ေရွ႕တည့္တည့္က ၀င္လို႕မရေအာင္ အေသပိတ္လိုက္တာ ေတြ႕ရတယ္ ..

သနားမိတယ္ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သက္မဲ့ရုပ္ထုကိုေတာင္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကသူေတြကိုပါ .. အမွတ္တရေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတယ္ ..

ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ လူတိုင္းရင္ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရွိေနခဲ့တယ္ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အရွိန္အ၀ါၾကီးတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ျငင္းမရပါဘူး ..

စိတ္မေကာင္းစရာ တခုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အသက္နဲ႕ရင္းျပီး ၾကိဳးစားေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သားသမီးေတြ မခံစားႏုိင္ေသးတာပါပဲ .. ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ဓါတ္ေတြ အသိေတြ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံၾကရတုန္း ..

ဒါေတြကိုသာ သိႏိုင္မယ္ဆိုရင္ တာ၀န္မေက်ဘူးလို႕မ်ား ခံစားေနရမလား .. တကယ္ေတာ့ တာ၀န္ေက်သူေတြ ေက်ကုန္ၾကပါျပီ .. က်မ အပါအ၀င္ တာ၀န္မေက်သူေတြသာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ေက်ဖို႕ ၾကိဳးစားရမွာ မဟုတ္ပါလား ..

စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္တယ္ .. ကိုယ္ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္က ဘာလဲ ..
ရွက္တတ္ေစခ်င္တယ္ .. ကိုယ္ အခုေရာက္ေနတဲ့ အဆင့္က ဘာလဲ ..

ေဖေဖၚ၀ါရီ ဆယ့္သံုး မွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ပါ၊
တစ္ေထာင့္ကိုးရာတစ္ဆယ့္ငါး
ေရွ႕ေန ဦးဖာသား၊
ဇာတိ နတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္
သိၾကမ်ား ခုတိုင္၊
ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္လို႕ ဇာနည္ဘြား
မိခင္ေဒၚစုသား၊
တစ္ေထာင့္ကိုးရာေလးဆယ့္ခြန္
ေျပာင္းၾကြ တမလြန္၊
မ်က္ရည္သြန္လို႕ ဘ၀င္ညိႈး
ဇူလိုင္ တစ္ဆယ့္ကိုး။
ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႕ဖခင္၊
ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ မွာစကား
ငါတို႕ မေမ့အား။

ဒီကဗ်ာေလးက ငယ္စဥ္တည္းက သိခဲ့ မွတ္ခဲ့ ရြတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ..

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမိုင္းေၾကာင္း ဘေလာ့ တခုမွ ေဒါင္းလုတ္ လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ..

ရန္ကုန္အလြမ္း @ အလြဲေတြးမ်ား

အလန္းသံၾကားလို႕ ကမန္းကတမ္း (အလန္႕တၾကားဆို ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ ..) က်မ ႏိႈးထမိတယ္ .. အလုပ္သြားရမယ္ဆိုတဲ့ အသိက ခ်က္ခ်င္း၀င္လာတယ္ .. ကိုယ့္ေဘးဘီ၀ဲယာၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒါ စင္ကာပူမဟုတ္ဘူး ..

"ေၾသာ္ .. က်မ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္ေရာက္ေနတာပဲ .." ဒီေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်မိတယ္ ..

ႏိႈးေနမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး .. ရန္ကုန္ရဲ႕ မနက္ခင္းကို ၾကိဳဆိုလုိက္ေတာ့မယ္ ..

မိုးမလင္းတလင္း မနက္ခင္းရဲ႕ ေလက လတ္ဆတ္ေနတယ္ .. ျပဴတင္းတံခါးကိုဖြင့္ျပီး မနက္ခင္းသစ္ကို ၾကိဳလုိက္တယ္ .. ရန္ကုန္ေလကို တ၀ ရႈရိုက္ရင္း သီခ်င္းသံတိုးတိုးဖြင့္ရင္း ျငီးမိတယ္ .. အင္း .. ဒါရန္ကုန္ပဲ .. ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိေသးတဲ့ ရန္ကုန္ပဲ ..

မနက္ေစာေစာ ပဲျပဳတ္နဲ႕ ဆီနဲ႕ ဆားနဲ႕ နယ္တဲ့ ထမင္းစားဖို႕ ၾကံစည္လုိက္တယ္ .. ပဲျပဳတ္ေရာင္းတဲ့ အသံကို နားစြင့္ရင္း ဘုရားပန္းလဲ ေသာက္ေတာ္ေရလဲ ..

"ပဲျပဳတ္" ေအာ္သံၾကားတာနဲ႕ အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာ ထြက္လို႕ ထံုးစံအတုိင္း "လာပါဦး" ေပါ့ ..

၄ ထပ္တိုက္ကေန ေအာက္ဆင္းျပီး ပဲျပဳတ္၀ယ္ေတာ့ .. လြန္ခဲ့တဲ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာကတည္းက ျမင္ဘူးေနက် အေဒၚၾကီး .. (အင္း .. ဒီ အေဒၚၾကီးလဲ မေျပာင္းလဲေသးပဲကိုး .. အဖြားၾကီးပံု ေပါက္သြားတာကလြဲရင္ေပါ့ ..)

အိမ္ေစာင့္နတ္ ၾကည့္မရတဲ့ က်မက အိမ္မွာလည္း ၾကာၾကာမေနႏိုင္ခဲ့ျပန္ဘူးေလ .. ေနထြက္လာတာနဲ႕ အိမ္ျပင္ထြက္ဖို႕ စိုင္းျပင္းလို႕ေပါ့ ..

သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားမယ္ .. စားခ်င္တာေတြ ေလွ်ာက္သြားျပီး၀ယ္စားမယ္ စိတ္ကူးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ေျခဦးလွည့္လုိက္တယ္ .. လမ္းေလွ်ာက္ဖို႕ဆိုလည္း တေယာက္တည္းဆို သိပ္ပ်င္းတတ္ေတာ့ လမ္းထပ္က ဟိုး ငယ္ငယ္တုန္းက စီးေနက် ဆုိက္ကားဂိတ္ကို ဦးတည္လိုက္တယ္ ..

"သမီး" ေခၚသံၾကားလို႕ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အိုး .. ေက်ာင္းတက္တုန္းတည္းက ငွားစီးေနက် ဆုိက္ကားနင္းတဲ့ ဦးေလးၾကီး .. (ေတာ္ေတာ္အိုစာေနျပီပဲ) လို႕ စိတ္ထဲေတြးမိတယ္ .. မေျပာင္းမလဲ ေန႕စဥ္ ခ်ီတက္ေနဆဲေပါ့ .. ဒါလည္း မေျပာင္းလဲျခင္းတခုထဲ ထည့္ႏုိင္ေပမယ့္ ေျပာင္းလဲျခင္းကေတာ့ ဆိုက္ကားခ ..

ငယ္ငယ္တည္းက ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ဆုိက္ကားစီးစီးျပီးသြားတာကုိ ျပန္အမွတ္ရမိတယ္ .. အဲဒီအခ်ိန္က က်မက ၆ တန္း ၇ တန္း .. ဆိုက္ကားခဆိုတာ အလြန္ဆံုးရွိရင္ ၅၀ ၁၀၀ က်ပ္ေပါ့ .. ခု ေစ်းေမးမိေတာ့ ၅၀၀ .. (ဒါက ေျပာင္းလဲျခင္း တမ်ိဳး)

သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ သီခ်င္းဖြင့္မယ္ အလုပ္မွာ မီးက ပ်က္ေနပါသတဲ့ .. (ဒါက မေျပာင္းလဲျခင္း) ဘယ္ခ်ိန္လာမလဲ ဆိုတာေတာ့ မိုးနတ္မင္းၾကီးေတာင္မွ သိႏုိင္မယ္ မထင္ ..

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲ ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတဲ့ လူေတြ ကားေတြ .. ကားေတြ အမ်ားၾကီး ပိုင္ၾကေတာ့ ပိုက္ဆံ ရွိသူေတြ ေပါတယ္ ထင္ပ .. ကားေတြေပၚကေန ကြမ္းတပ်စ္ပ်စ္ ေထြးေနသူေတြ ျမင္မိေတာ့ ကားေပၚမွာသာ ထုိင္ေနၾကတယ္ .. စိတ္ဓါတ္ေတြက စည္းကမ္းမရွိ ..

ျမိဳ႕ထဲမွာလည္း လမ္းတုိင္းလမ္းတုိင္းမွာ မုန္႕ဆုိင္ေလးေတြ .. အိမ္ေအာက္ထပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဆုိင္ခန္းေလးေတြ .. ေသးေသး ၾကီးၾကီး ပစၥည္းစံု စတိုးဆုိင္ေတြ .. လမ္းေဘးမုန္႕ဆုိင္ေတြ .. ျပည့္က်ပ္ညပ္လို႕ လမ္းသြားတာေတာင္ လမ္းမေပၚ ဆင္းသြားရတဲ့ အျဖစ္ .. ဆိုင္ခင္းတာေတြေတာင္ လမ္းမေပၚေရာက္ေနတာ လူေတြ လမ္းေပၚဆင္းေလွ်ာက္တာ မထူးဆန္းပါဘူးေလ .. ေနရာတိုင္းမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ကြမ္းေသြးေတြကလည္း ေအာ္ဂလီဆန္စရာ ..

တိုက္ျမင့္ျမင့္ေတြ ေပါလာတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ .. လူေတြ တဲေပၚကေန တိုက္ေပၚေရာက္ကုန္ၾကတယ္ .. ၀မ္းသာစရာေပါ့ ..

ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုသံေတြ ၾကားလို႕ ၾကည့္မိေတာ့ အိမ္ေအာက္ထပ္က လမ္းေဘးေစ်းသည္နဲ႕ ရန္ျပိဳင္ျဖစ္ေနတဲ့ တုိက္ေပၚက အမ်ိဳးသမီး တဦး .. လူေတြ တဲေပၚကေန တိုက္ေပၚေရာက္ျပီး စိတ္ဓါတ္ေတြ ျမင့္မလာၾကဘူး ..

စိတ္ဓါတ္က်စြာနဲ႕ စူပါမားကတ္တခု၀င္မိေတာ့ ေနာက္ကေန လုိက္လံေစာင့္ၾကည့္ျခင္းကုိ ခံရေတာ့တာပဲ .. ပစၥည္းေတာင္းၾကည့္ရင္ စိတ္မပါ လက္မပါ ေဆာင့္ေအာင္ေပးတဲ့ ၀န္ထမ္းနဲ႕ .. ပစၥည္းေတာင္းၾကည့္တာကို မၾကားသလို စကားေျပာ မပ်က္နဲ႕ ၀န္ထမ္းနဲ႕ .. ေရာင္းေကာင္း၀ယ္ေကာင္းပါပဲ ..

မုန္႕ဆိုင္တဆိုင္ ၀င္ထုိင္ျဖစ္ေတာ့ လူေတြမွ အျပည့္ .. ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း စီးပြားေရးမေကာင္းဘူးဆိုတာ ဘယ္ဟုတ္ႏုိင္ပါ့မလဲ ..

ညေနေစာင္းခ်ိန္မွာေတာ့ အေမွာင္ကမၻာတည္း တပ္ေခါက္ ျပန္ခဲ့ေလရဲ႕ .. ဒါဟာလည္း ရန္ကုန္ရဲ႕ သေကၤတ တခု ..

မီးပ်က္လို႕ ရာသီဥတုကလည္း ပူလို႕ အိမ္ေရွ႕မွာ ခံုေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႕ အတင္းအဖ်င္းေျပာေနၾကသူေတြ ..

အိမ္ေအာက္ေလးေတြမွာ ေစ်းဆုိင္ေလးေတြနဲ႕ ေနာက္မ်ားဆိုရင္ ပိုက္ဆံနဲ႕ မုန္႕မ၀ယ္ပဲ ပစၥည္းခ်င္း လဲစားတဲ့ ေခတ္မ်ား ျပန္ေရာက္ေလမလား ..

လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္က ရန္ကုန္ .. ခုထိဒီပံုပါပဲ .. မရိုးႏုိင္တဲ့ ျမင္ကြင္း .. လူေတြရဲ႕ ရွင္သန္ေနမႈေတြ .. အားလံုးဟာ ပံုမွန္ပါပဲ .. အားလံုးလည္း ေနသားတက် .. က်မ အေတြးေတြသာ လြဲေနတာေနမွာပါ ..

သီရိလကၤာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း

က်န္ခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဟူးေန႕က သီရိလကၤာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို အမနဲ႕ အတူေရာက္သြားပါတယ္ .. တိုပါးရိုး အမ္အာတီကေန ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေရာက္တဲ့ အဲဒီေက်ာင္းကို အရင္တခါ ပြဲတခုတုန္းက သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ေရာက္သြားဖူးပါတယ္ .. မေရာက္ဘူးေသးတဲ့လူေတြ မသိေသးတဲ့ လူေတြ သိရေအာင္ ပံုေလးေတြ ရိုက္လာပါတယ္ .. ဖုန္းကင္မရာနဲ႕မို႕ သိပ္ၾကည္ပါ့မလားမသိဘူး .. း))

၀င္၀င္ခ်င္းပဲ ညာဘက္ျခမ္းမွာ ျမင္ေနရတဲ့ ေလ်ာင္းေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးပါ ..

ေဗာဓိေညာင္ပင္ပါ .. ညတိုင္း ၇ နာရီခြဲေလာက္ဆို ရြတ္တဲ့ ဖတ္တဲ့ ပြဲေတြရွိတယ္ေျပာပါတယ္ .. လျပည့္တိုင္းလည္း ပြဲေတြရွိတယ္တဲ့ .. ျမန္မာအသံနဲ႕ေတာ့ ရြတ္တာမဟုတ္ပါဘူး .. ျမန္မာ ဘုရားစာေတာ့ ျမန္မာဘုရားစာပါ ..

 

ဒါက ေဗာဓိေညာင္ပင္ေရွ႕က ပံု၀တၱဳတခုကို သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ပံုပါ ..

ည ၇ နာရီခြဲမွာ ေညာင္ပင္ကို လက္ယာရစ္ပတ္ျပီး ပူေဇာ္ေနပံုပါ ..

ေညာင္ပင္ေဘးက ဓမၼာရံု ဒုတိယထပ္မွာရွိတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ဆင္းတုေတာ္ပါ .. ည ေမွာင္ေနတဲ့အျပင္ မီးလည္း မွိတ္ထားေတာ့ ပံုက ေတာ္ေတာ္ ၀ါးပါတယ္ .. သည္းခံၾကပါကုန္ .. း)

 

ဓမၼာရံု တတိယထပ္ကို တက္တက္ခ်င္း ဖူးရတဲ့ ဆင္းတုေတာ္ပါ ..

 

တတိယထပ္မွာပဲ တည္ထားတဲ့ ေစတီပံုပါ ..

အလုပ္မွာ အခု တူတူလုပ္ေနတဲ့ စလံုးတေယာက္နဲ႕ မေလး အမၾကီးတေယာက္က လကုန္တဲ့ အပတ္ဆို ထြက္ၾကမယ္ .. ဒီေတာ့ ေခါင္သူၾကီးက ေမးတယ္ .. အဲဒီအလုပ္ေတြ ကူလုပ္ေပးႏုိင္မလားတဲ့ .. ကူေပးမယ္ေျပာလိုက္တယ္ .. ဒီေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္အျပင္ ေနာက္ဆို သူတို႕ အလုပ္ပါ ကူေပးရပါမယ္ .. ကိုယ္တခါမွမလုပ္ဘူးတဲ့ အျပင္ စကားေျပာသိပ္ေကာင္းတဲ့လူကို စကားေတြ အမ်ားၾကီး လာေျပာခိုင္းတ့ဲအတြက္ လူက ခ်ာလပတ္ ရမ္းေနပါတယ္ .. ခုသိပ္မရမ္းေသးဘူး သူတို႕ သြားျပီဆို ရမ္းျပီပဲ .. း) (မီးစင္ၾကည့္ကရမွာပဲ :D)

ကိုယ္မလုပ္ဘူးတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ရမွာမို႕ စိတ္၀င္စားေပမယ့္ တကယ္တမ္း စလည္း အလုပ္ေတြလႊဲေရာ လူက မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္ပါေလေရာ .. (ေနာက္ေတာ့ ျဖစ္သြားမွာပါေနာ္ .. :P)

အလုပ္မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္မပါျဖစ္လာရင္ ဘေလာ့ ကို လည္ပါတယ္ .. ကြန္ျပဴတာရဲ႕ ေဒါင္းတေထာင့္မွာ အကြက္ေလးေခၚျပီး စာေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ပါတယ္ .. (ရွဴး တိုးတိုးေနာ္ .. သိရင္ ျငိမ္ျငိမ္ေန :P .. အဲလိုဖတ္ဖို႕ ေႏြး သင္ေပးထားတာ .. ေျပာေသးတယ္ .. လူလာရင္ ကိုယ္နဲ႕ ကြယ္ထားတဲ့ .. :D)

ဘေလာ့ေတြ လည္သာလည္ရတယ္ .. ေရာက္တဲ့အေၾကာင္း ဖတ္ျပီးရင္လည္း ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြကုိ အေျခအေနအရ မေျပာျဖစ္ခဲ့တာလည္း ရွိပါတယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္ နားလည္ေပးပါလို႕ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္ .. း)) (အေျခအေနကို ၾကည့္ျပီး လႈပ္ရွားေနရတဲ့ ဘ၀ မို႕ပါ း)

စာကေတာ့ အားရင္ အားသလို လစ္ရင္ လစ္သလို စိတ္ပါရင္ ပါသလို ေလွ်ာက္ျခစ္ျဖစ္မွာပါ .. (သည္းခံျပီးေတာ့ ဖတ္ရဦးမွာေပါ့လို႕ မေတြးနဲ႕ေနာ္ ..)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..

လမ္းညႊန္က
တိုပါးရိုး အမ္အာတီကေန ၃၁. ၈ စတဲ့ ကားေတြ စီး .. after blk 195 မွတ္တိုင္မွာဆင္း .. အမ္အာတီကေန ၃ ၄ မွတ္တိုင္ပဲၾကာတယ္ .. ဆင္းျပီး တဖက္ ကားလမ္းကို ကူး .. တိုက္ေတြ ျမင္ေနရတဲ့ဘက္ (တုိက္ေတြဘက္ကို လမ္းေလးအတိုင္း သြား) ဘယ္ဘက္ကိုဆက္ေလွ်ာက္ အဲဒီမွာ ျမက္ခင္းပဲ ျမင္ေနရတယ္ .. ေလွ်ာက္ရင္း ၅မိနစ္ေလာက္ၾကာရင္ under pass ေလးကို ျမင္ေနရတယ္ .. အဲဒီလမ္းတိုင္း ၀င္သြား .. တည့္တည္ ထြက္လိုက္ရင္ လမ္းနဲ႕ တည့္တည္ပဲ .. ေရွ႕ဆက္သြားလိုက္တာနဲ႕ ဘုရားဆင္းတုကို လွမ္းျမင္ေနရတယ္ ..

ငယ္ဘ၀ကို အမွတ္ရေစေသာဟင္း + သီခ်င္း

ငယ္ငယ္တုန္းတည္းက ဟင္းဆို ဂ်ီးမ်ားတယ္ .. ဟင္းတခုတည္းမဟုတ္ပါဘူး အကုန္လံုးပဲ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဂ်ီးမ်ားတယ္ ..

ငယ္ငယ္တုန္းက သတိရေနတာ ထမင္းကို ကုန္ေအာင္မစားဘူး အစားနည္းတယ္ .. အဲလိုမ်ိဳးဆို အိမ္က အေမတို႕ အေဒၚတို႕က ထမင္းကို ဘယ္ေလာက္ထိ ကုန္ေအာင္စား .. အဲလိုဆို မိုးေပၚက ငါးသေလာက္ဥၾကီး ျပဳတ္က်လာမယ္ဆို ေျပာေျပာေနတာ အမွတ္ရေနတယ္ ..

ငယ္ငယ္တုန္းက ေနတဲ့အိမ္က ႏွစ္ထပ္ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလး .. ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေန႕လည္ဖက္ အလင္းေရာင္၀င္ေအာင္ ေခါင္မိုးမွာ အၾကည္ေရာင္ေလး အုပ္ထားတယ္ .. ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္ထမင္းကို ကုန္ေအာင္စားလို႕ ဟင္းေတြ ျပဳတ္ျပဳတ္က်လာသလားေပါ့ .. ၾကီးေတာ့မွ အႏွပ္္ခံရမွန္းသိတယ္ .. :P

ငယ္ဘ၀ကို သတိရေစတဲ့ ဟင္းရယ္လို႕ေတာ့ မရွိဘူး .. ကိုယ္ၾကိဳက္တတ္တာေလးေတြ ဒီမွာေနေနရင္း စိတ္ကူးေပါက္လို႕ စားခ်င္တာေလးေတြေတာ့ ရွိတယ္ ..

ဟိုတေလာက ေမၾကီးခ်က္တဲ့ ၾကက္သားျပဳတ္ေက်ာ္ကို စားခ်င္တာ အရမ္းပဲ .. ဘယ္လိုခ်က္လဲဆိုေတာ့ အိုးထဲထည့္ခ်က္ေပါ့ေနာ္ .. ဆီေတြ ေရေတြ ဆား အခ်ိဳမႈန္႕ ငံျပာရည္ ၾကိဳက္သေလာက္ထည့္ခ်က္ေပါ့ .. :P

ေနာက္တခုက ငါးေသးေသးေလးေတြကို အိုးကပ္ခ်က္တာ ပုဇြန္ေလးေတြ အိုးကပ္ခ်က္တာ စားခ်င္တယ္ .. စဥ္းစားမိျပန္ေတာ့ ငါးေသးေသးေလးေတြ ပုဇြန္ ေသးေသးေလးေတြ သနားစရာေတာ့ ေကာင္းတယ္ေနာ္ .. လူေတြ ထမင္းတပန္းကန္ကုန္ဖို႕ သူတို႕က အမ်ားၾကီး ေသေပးရမွာ .. း( .. ဒါေပမယ့္ စားလို႕လည္း ေကာင္းေနတာကိုး .. :P

ေနာက္ သံတြဲက ရခိုင္မုန္႕တီ ေသာက္ခ်င္တယ္ .. ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီက နန္းၾကီးသုတ္စားခ်င္တယ္ .. ဒင္းဆန္း လည္းစားခ်င္တယ္ .. ဒီမွာ ၀ယ္စားတာ ၂ တံုးကို ၂က်ပ္တဲ့ .. ေစ်းၾကီးလုိက္တာ .. း( .. လမ္းေၾကာင္းေတြေတာ့ ေခ်ာ္ကုန္ျပီ .. (လူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ခ်င္ေနလို႕ပါ :D)

ဘာစားခ်င္ေသးလဲဆိုေတာ့ ခုေလာေလာဆယ္ စဥ္းစားလို႕မရေတာ့ဘူး .. စဥ္းစားလို႕ရရင္ တဂ္တဲ့ မေမကဆုန္ ခ်က္ေကၽြးမွာလား ..:D ..

ဒီေလာက္နဲ႕ ေက်နပ္ေပးပါေနာ္ .. ခ်က္ျပဳတ္ပံု ခ်က္ျပဳတ္နည္းကေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာ ရွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္ .. :P

ဒီသီခ်င္းကေတာ့ တေန႕လံုးနားေထာင္ေနတဲ့အထဲက ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလးပါ .. ဆုန္သင္းပါကိုၾကိဳက္တယ္ .. သူ႕သီခ်င္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကိဳက္တယ္ .. ပထမဆံုး ေခြတည္းက နားေထာင္ျဖစ္တာ .. တကိုယ္ေတာ္ေခြ ဆက္ရန္လို႕ ထင္တယ္ ..

mp3 လိုခ်င္ရင္ ဒီမွာ ပါ ..

ေနာက္တပုဒ္ ၾကိဳးၾကာဆိုထားတာ .. လိုခ်င္ရင္ ဒီမွာပါ .. အသိုက္မဲ့ငွက္ တဲ့ .. တေခြလံုးမွာ အဲဒီႏွစ္ပုဒ္ပဲ ၾကိဳက္တယ္ ..

အလုပ္လည္းမသြားခ်င္ဘူး .. လူက ေတာ္ေတာ္အက်င့္ပ်က္ေနတယ္ .. ဒီေန႕လည္း မေကာင္းတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ သြားျပင္မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ခြင့္ယူတယ္ .. ေအးေရာပဲ .. ရံုးကိုေတာ့ အိမ္ေျပာင္းမယ့္ ကိစၥရွိတယ္ ေဖာရတယ္ .. အက်င့္မေကာင္းဘူးေနာ္ .. မေကာင္းတဲ့အက်င့္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာ .. ေနာက္ေတာ့သိလာလိမ့္မယ္ .. း)



အားလံုးကို အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္ ..
ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ထိုင္ေနရင္း စကားမေျပာႏုိင္တာလည္း ၀ဋ္ပဲ ..

မိုးရာသီလမ္းခြဲ

မိုးေရစက္ေတြ ရြာခ်မလာေသးေပမယ့္ ေမွာင္နက္ေနတဲ့ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ငါတကိုယ္တည္း ရပ္လို႕ေပါ့ .. အတိတ္ဆိုတာ လြမ္းဆြတ္တတ္သူတေယာက္အတြက္ တမ္းတစရာေတြ တပံုတပင္နဲ႕ေလ .. ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုရာသီမ်ိဳးနဲ႕ တမိုးေအာက္တည္း ငါတို႕ လက္တြဲေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးေသးတယ္ .. မိန္းကေလးျဖစ္ရက္နဲ႕ ထီးေဆာင္ရေကာင္းမွန္းမသိတတ္တဲ့ ငါ့အတြက္ နင္အျမဲတမ္း ထီးတေခ်ာင္း ယူလာတတ္ေပမယ့္ တခါမွမေဆာင္းျဖစ္ခဲ့ဘူး .. မိုးဖြဲဖြဲက်ရင္ အထီးက်န္ေနတဲ့လမ္းမၾကီးကို ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ အတူတူအေဖာ္ျပဳလို႕ .. မိုး သည္းသည္းမဲမဲရြာလာရင္ေတာ့ အေျပးတပိုင္းနဲ႕ နီးရာဆိုင္ကိုရွာရင္း မိုးခိုတတ္ၾကေသးတယ္ ..

ငါတို႕ ဆံုေတြ႕ျခင္းက မိုးရာသီနဲ႕ပတ္သက္ေနခဲ့တယ္ .. မိုးစက္ေတြကို ခ်စ္တတ္တဲ့ ငါနဲ႕ မိုးရြာျပီဆို မ်က္ေမွာင္ကုတ္ေနတတ္တဲ့နင္ ငါတို႕ ဆံုေတြ႕ျခင္းမွာ ကဗ်ာေတြ မဆန္ခဲ့ဘူး .. နင္က စတိုင္အျပည့္နဲ႕ ေက်ာ့ေနေအာင္ေနတတ္တဲ့သူေလ .. ငါ့လို မႈန္ေတေတ ဂ်စ္ကန္ကန္မိန္းကေလးနဲ႕ စတင္ဆံုဆည္းျခင္းကိုက လြဲမွားေနခဲ့တာပဲ ..

ခ်စ္ျခင္းမွာ အျမင္အာရံုမပါခဲ့ဘူးလား ..
ခံစားသိစိတ္တခုတည္းနဲ႕ ရပ္တည္ေနတာလား ..
မျမင္ႏုိင္ မသိႏုိင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းကို တည္ရွိေနပါတယ္လို႕ ယံုမွတ္မွားေနျခင္းက ငါ့ရဲ႕ မွားယြင္းမႈေတြပါ ..

ခ်စ္ျခင္းက အရာအားလံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္သတဲ့လား .. တၾကိမ္တခါကေတာ့ ငါ့ယံုၾကည္ေနမိခဲ့ေသးတယ္ေလ .. အဲဒီအတြက္လည္း ေပးဆပ္လိုက္ရတာ အလူးအလဲ .. ဒါေပမယ့္ ငါ ေက်နပ္ပါတယ္ .. နင္ေပးခဲ့တဲ့အရာအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါပဲ ..

ငါ့မွာ နင္နဲ႕ပါတ္သက္ျပီး ဘ၀င္ေတြ ျမင့္သြားတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး ခံစားဘူးခဲ့တယ္ .. ဒီလိုခ်ိန္ မိုးဖြဲဖြဲထဲမွာပဲေလ ..

"ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ ဟန္နီ .. ငါႏွစ္သက္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးတခုမွမရွိတဲ့နင့္ကို ငါခ်စ္သြားခဲ့တယ္ .." ဒီစကားကို မိုးေရစက္ေတြရဲ႕ လွည့္စားမႈေၾကာင့္ ငါ့ကို ေယာင္ရမ္းေျပာခဲ့တာပဲ .. ဒါေပမယ့္ ဒီစကားေၾကာင့္ ငါဘ၀င္ေတြ ျမင့္သြားခဲ့တယ္ ..

ငါတို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဘူးတယ္ .. မိုးဖြဲေတြၾကားမွာ ..
မိုးေရစက္ေတြက လူရဲ႕စိတ္ကို လႈပ္ရွားေအာင္ ျပဳစားတတ္္တယ္ ..
ငါကိုယ္တုိင္ကလည္း မိုးေရစက္ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ လူေတြ ငါ့မ်က္ရည္ကို ျမင္ခြင့္မရေအာင္ လွည့္စားမယ္ ..

"ဟန္နီ .. မင္းေၾကာင့္ငါ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ငါသြားရေတာ့မယ္ .."

ဒီေနရာေလးမွာပါပဲ .. ဒီလိုစကားမ်ိဳးၾကားရမယ္မွန္း ၾကိဳသိခဲ့ရင္ ဒီေနရာေလးမွာ ဆံုဖို႕ ငါေရြးခ်ယ္ခဲ့လိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူး .. ခုေတာ့ ဒီေနရာကိုေရာက္တုိင္း ငါ့မွာ ပိုင္ဆိုင္ဘူးျခင္းနဲ႕ ဆံုးရံႈးျခင္းအၾကား ငါ့စိတ္ေတြ လြန္ဆြဲေနခဲ့တယ္ .. စကားမစပ္ နင္ထားခဲ့တဲ့အဲဒီေန႕က မိုးေတြ ေတာ္ေတာ္သဲသဲမည္းမည္းရြာတယ္ .. ငါ့ကိုအကာအကြယ္ေပးခ်င္လို႕ ထင္ပါရဲ႕ ..

ခုလည္း မိုးေတြရြာလာျပန္ျပီ .. ငါငိုရဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕ .. ဒီတခါေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ မိုးေရစက္ေတြကို အကာအကြယ္ယူရင္း အထီးက်န္လမ္းမၾကီးကို ငါတေယာက္တည္း အေဖာ္ျပဳဦးမယ္ ..

ps. ေရးတုန္းကေတာ့ ၀တၱဳတိုတခုေလာက္ေရးမယ္ေပါ့ .. ေရးရင္းေရးရင္း (မွားလို႕) ရိုက္ရင္းရိုက္ရင္း လူေတြအနားေရာက္လာေတာ့ ဖီးငုတ္သြားတယ္ :P .. အဲဒါနဲ႕ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ၀တၱဳလို႕ပဲ သေဘာထားေပးၾကပါေနာ္ .. :D

အဆံုးအျဖတ္

တြယ္တာမိျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းက ကပ္ပါတယ္

ေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ားေလေလ
ဆံုးရံႈးႏိုင္မႈ ပိုမ်ားေလေလ

သိေနရက္နဲ႕
ေရွ႕ဆက္တိုးေနသူတေယာက္အဖို႕
လက္တကမ္းမွာ
ဆံုးရံႈးမႈက ဆီးၾကိဳႏိုင္ျပန္တယ္

နားလည္ေနမိပါတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကို
ဆုတ္ကိုင္ထားပိုင္ခြင့္ရွိသလို
လက္လႊတ္တတ္ဖို႕လည္း
သင္ယူၾကိဳးစားရေတာ့မယ္

လမ္းတ၀က္မွာ ေနာက္ျပန္လွည့္မလား
ေရွ႕ကိုမ်က္စိစံုမွိတ္ ဆက္လွမ္းမလား

ဘယ္သူမွားတယ္ မွန္တယ္
ဆံုးျဖတ္ေပးႏုိင္မွာတဲ့လဲ

ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္
တာ၀န္ရွိသူဟာ ကိုယ္ပဲ

ေနာင္တ ..
နင္သိပ္ေၾကာက္တယ္ဆိုတဲ့ေနာင္တေလ
ခု နင့္လက္တကမ္းမွာ
နင့္ေရြးခ်ယ္မႈကို ေစာင့္ဆုိင္းေနေလရဲ႕ ...

ပို႕စ္ကို တင္ခ်င္ေနတာ တင္ခ်င္ေနတာ ဘာေၾကာင္ေနတယ္မသိဘူး တင္မရျဖစ္ေနတယ္ေလ .. ခုေတာ့ ရျပီထင္တာပဲ :D