မဆံုးမယ့္ အေတြးမ်ား

တေန႕ တေန႕ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ သတိမထားမိပဲ ေန႕စဥ္ ျဖတ္သန္းေနမိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနျပီ မသိ .. ထုိေန႕ကေတာ့ လမ္းေပၚက သစ္ပင္ ပန္းမန္ေတြကို ဂရုတစိုက္ ၾကည့္မိေတာ့ ေလာက ၾကီးက လွေနသားပဲ .. လမ္းေဘး တေနရာက ပန္းပင္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆုိင္မွာလဲ ပန္းေပါင္စံု အေရာင္ေပါင္းစံုနဲ႕ သက္၀င္ လွပ ေနပါေရာ .. ေန၀င္ခါနီးအခ်ိန္မွာ ၀င္ခါနီး ေနေရာင္က အရာရာကို ေတာက္ပမႈေတြနဲ႕ ပိုမိုလွပေစတတ္ပါသလား .. အင္း .. ခု ျမင္ျမင္ေနသမွ်ကေတာ့ သက္၀င္လွပေနပါတယ္ ..

လမ္းမ၀ဲယာကို ၾကည့္မိေတာ့လည္း လူေတြ ပံုမွန္လုပ္ငန္းအေနနဲ႕ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကတယ္ .. သူတို႕ေရာ ကိုယ့္လိုမ်ိဳး လွပေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုျပဳမိၾကရဲ႕လား .. ဂရုျပဳမိၾကဖို႕ေရာ သတိမွ ရၾကရဲ႕လား .. ေျပာမဲ့သာ ေျပာရတာ .. ကိုယ္တုိင္ေတာင္ ခုတခါပဲ ေလာကၾကီးက လွေနသားလို႕ ေတြးမိတတ္ေသးတာေလ ..

ဒီက လူေတြရဲ႕ တရားေသ လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကို ခံစားလို႕ မရခဲ့တာ ၾကာလွျပီ .. ေႏြးေထြးမႈ မရွိ .. ေျပာင္းလဲမႈ မရွိ .. မ်က္ႏွာေသ မ်က္လံုးေသေတြနဲ႕ .. အသက္ရႈေနလို႕သာေပါ့ ..

ေလာကၾကီးက လွေနပါတယ္လို႕ သတိျပဳမိတုန္းေလး တေနရာရာကို သြားျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ႏုိင္ရင္ေကာင္းမွာပဲ .. မထိုင္ဖို႕လည္း ဘယ္သူမွ မေျပာပါဘူး .. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မသြားျဖစ္ေသးတာ .. တေနရာရာေတာ့ သြားဦးမွ .. သြားမယ့္ ေနရာေလးမွာ ေရေတာ့ ရွိေစခ်င္တယ္ .. တိုက္တာေတြက ျမင္ကြင္းေတြကို ကြယ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ိဳး မျဖစ္ရဘူး .. သစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေတြ ၾကားမွာ ပန္းပြင့္ေလးေတြ ရွိေနမယ္ဆို ျမင္ကြင္းက ျပည့္စံုေနမွာပဲ .. ေဘးနားမွာလား .. အင္း .. ဘယ္သူမွ မရွိလည္းပဲ ရပါတယ္ ..

ဗီဗိုးက သေဘာၤေတြဆီ သြားရ ေကာင္းမလားပဲ .. တေနရာရာမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ထိုင္ေနခ်င္တယ္ .. တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာေလး တခုေလာက္ .. ငွက္သံေလးေတြ ရွိမယ္ .. သစ္ရြက္ ေလတိုးသံေလးေတြ ရွိမယ္ .. ကားသံေတြေတာ့ ေ၀းေနေစခ်င္တယ္ .. လူသံေတြလည္း တိတ္ေနေစခ်င္တယ္ .. ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနေနျပီး အေတြးေတြလည္း မရႈပ္ေထြးလာေစမယ့္ေနရာ .. ဘာကိုမွ မစဥ္းစား မေတြးေတာ မခံစားပဲ ကိုယ့္အသက္ရွဴသံကိုေတာင္ သတိထားမိေနေစမယ့္ေနရာ .. အသက္ ရွိေနျပီး လႈပ္ရွားေနလို႕သာ ကိုယ့္ကို အသက္ရွဴေနတယ္လို႕ ထင္ေနရတာ .. တကယ္ေတာ့ သတိထားျပီးမွ အသက္ရွဴျဖစ္မယ္ဆို အသက္ရွဴရပ္သြားတာ ၾကာေရာေပါ့ ..

ကုိယ္ ဘာကို ႏွစ္သက္တာလဲ .. ကိုယ္ ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ .. အျမဲတမ္း တစြဲတလန္း မျဖစ္တတ္တာ တခါတခါေတာ့လည္း စဥ္းစားရ က်ပ္သား .. ၀ါသနာတခု စြဲစြဲလန္းလန္းရွိေနရင္ တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ျဖစ္မယ္ .. အခုေတာ့ ဘာလုပ္ရ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနရတဲ့ အျဖစ္ .. ခုလည္း ေရေရရာရာ အေျဖတခု ကိုယ့္ေခါင္းထဲက ထြက္မလာဘူး ..

အျဖဴထည္
အေရာင္ေတြ ကင္းတယ္
ရွင္းသန္႕မႈရဲ႕ အဓိပၸါယ္
စြန္းထင္းရင္ေတာ့
အမ်ားထက္ပို သိသာေစမယ္
အထူး ဂရုျပဳရမယ့္
အျဖဴထည္

အက်ီျဖဴေလး၀တ္ထားတဲ့ ကေလး ျဖဴျဖဴေလးတေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္ .. ကေလးေတြက အေရာင္ေတြ ကင္းတယ္ .. သူတို႕ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ဆို သူတို႕ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တယ္ .. မခ်စ္ မႏွစ္သက္သူတေယာက္က ေကာက္ေပြ႕လုိက္မယ္ဆို သူတို႕ ငိုျခင္းနဲ႕ မေက်နပ္မႈကို ျပသတယ္ .. သူတို႕မွာေတာ့ လြတ္လပ္စြာနဲ႕ မေက်နပ္မႈကို ျပသခြင့္ ရွိတယ္ .. အိုး .. အသက္ၾကီးလာတာနဲ႕ အမွ် ကိုယ္ ပိုင္ဆုိင္ ရယူႏုိင္တာေတြ မ်ားလာသလို ဆံုးရံႈးလုိက္ရတာေတြလည္း အားၾကီးပါလား ..

အေမွာင္ထု ၾကီးစိုးေနတဲ့ လမ္းမၾကီးကို အျဖတ္မွာ သတိထားမိတာက အဲဒီေန႕က လျပည့္ည .. လမင္းၾကီးက လံုးလံုး ၀ိုင္း၀ိုင္းၾကီး အျပည့္အ၀ သာေနတယ္ေလ .. ေကာင္းကင္ၾကီးကို မၾကည့္မိတာလည္း ၾကာေပါ့ .. ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ေတာ့ မီးပ်က္တုိင္း ၀ရန္တာထြက္ျဖစ္တာနဲ႕ ရွာမိတာက ခြန္ဆန္ေလာနဲ႕ နန္းဦးပ်င္တို႕ ၾကယ္ေမာင္ႏွံ .. မွတ္မွတ္ရရကို ရွာျဖစ္တယ္ .. ညလယ္ေခါင္ တေရးႏိုး ၀ရန္တာ ထြက္ျဖစ္တုိင္းလည္း ရွာမိတယ္ .. ေတြ႕လိုက္တိုင္းလည္း သူတို႕အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ .. အထက္တန္းတုန္းက သင္ရတဲ့ ပံုျပင္ေလးထဲက ခြန္ဆန္ေလာရဲ႕ အေမၾကီးကိုလည္း မုန္းလုိက္တာ .. ခု ဒီမွာေတာ့ ၾကယ္ရွာဖို႕ မေျပာနဲ႕ လမင္းကိုေတာင္ သတိမထားမိတာ ၾကာေနျပန္ေပါ့ ..

ခု သတိရလို႕ အိမ္ျပင္ထြက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ရသားေလ .. ဒါေပမယ့္ မီးမပ်က္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာပဲ အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္ေနတယ္ .. ခုေတာင္ ညက ေတာ္ေတာ္ နက္ေနေပါ့ .. ေတာ္ပါျပီ .. အေတြးေတြ ဒီမွာပဲ ခဏဆံုးလုိက္ေတာ့မယ္ ..