ညိဳရင့္ရင့္ အလြမ္း

သဲသဲမဲမဲ ပဲ ..

ေကာင္းကင္က တဖြဲဖြဲနဲ႕ မိုးဟာ
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကို ပိုမိုနီးကပ္သြားေစတယ္ ..။

တေယာက္လက္ တေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း
တေယာက္ပါး တေယာက္ အပ္ရင္း
ေကာင္းကင္ ေမွာင္ေမွာင္ေအာက္မွာ
ႏွစ္ဦးသားမ်က္၀န္းေတြနဲ႕ အလင္းျဖာခဲ့ဘူးတယ္ ..။

အတိတ္ဆိုတာ မရွိတာမွ မဟုတ္ပဲကြယ္
က်မ အတိတ္မွာ လွပတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြ ရွိတယ္
မိုးသည္းသည္းေအာက္ ၾကည္ႏူးေနတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ပံုရိပ္ေတြ ရွိတယ္
အတိတ္ကို အမွန္တကယ္ ပိုင္ဆုိင္ဖူးခဲ့တယ္ ..။

ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ က်မတို႕ ေျခရာေတြ ရွိတယ္
ၾကင္နာယုယျခင္းေတြ ရွိတယ္
ကူညီေဖးမျခင္းေတြ ရွိတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားျခင္းေတြလည္း ရွိတယ္
က်မရဲ႕ အလြမ္းေတြလည္း ရွိေနခဲ့တယ္ ..။

အကြာေ၀းက စကားေျပာလြန္းသတဲ့ ..။

အေနေ၀းရင္ ေသြးေအးတတ္သတဲ့ ..။

ခ်စ္သူတမ်က္ႏွာပဲ ရည္ညႊန္းခဲ့တဲ့ က်မ
ယံုၾကည္မႈေတြ သစၥာေဖာက္ခံလုိက္ရတဲ့ အခါ
တန္ဖိုးထားမႈေတြ ပ်က္သုန္းသြားတဲ့ အခါ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပိဳလဲသြားတဲ့ အခါ ..။

သဲသဲမဲမဲ ပဲ ..

ေကာင္းကင္က ညိဳရင့္ရင့္အေရာင္ဟာ
တဦးတည္း တည္ရွိေနသူအတြက္
အထီးက်န္နဲ႕ လြမ္းဆြတ္မႈေတြကိုသာ ေဆာင္ယူလာခဲ့တယ္ ..။