ဒီ စာမ်က္ႏွာေတြ
အလြမ္း တရြက္
အေဆြး တရြက္
တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕ ေလအဟုန္မွာ လြင့္ေမ်ာ
ဒါေတြက တကယ္ အတိတ္တဲ့
အတိတ္ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြမွာ
ျမက္ခင္းစိမ္းနဲ႕ ထုိင္ခံုေလး ႏွစ္ခုပါတယ္
စမ္းေခ်ာင္းေလး ေကြ႕ေကြ႕ ေကာက္ေကာက္စီးတယ္
သာယာခ်ိဳျမိန္ဖြယ္ ရယ္သံတခ်ိဳ႕ စြက္တယ္
စာတုိက္ပံုးေလးလည္း မအိပ္ရဘူးတဲ့
ေျပာင္းလဲျခင္း စာမ်က္ႏွာအလယ္မွာ
ငိုသံတခ်ိဳ႕နဲ႕ မ်က္ရည္စ တခ်ိဳ႕အလည္လာတယ္
ေဒါသသံေတြနဲ႕ တံခါးပိတ္သံ ၾကမ္းၾကမ္း တခ်ိဳ႕
တခ်ိဳ႕စာမ်က္ႏွာေတြက အနားသတ္ေတြ စုတ္ျပဲလို႕
ေနာက္ဆံုးရဲ႕ ေရွ႕တရြက္မွာ
တည္ျငိမ္တဲ့ အျပံဳးတ၀က္ စူးစမ္းျခင္းတ၀က္
သံေယာဇဥ္ တစ နာက်င္ျခင္း တစ
ႏွေျမာတသျခင္းေတြကို မာနတစံုနဲ႕ ဖံုးတယ္
ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာကိုေရာက္ျပီ
ဒါက ဒီစာအုပ္ရဲ႕ အဆံုးသတ္
ဟန္ေဆာင္ျခင္းကင္းကင္းနဲ႕
အျဖဴထည္ သက္သက္ ျဖစ္ဖို႕
တစံုတခုမွ မေရးျခစ္မိေအာင္ ၾကိဳးစားမွ ထင္တယ္
စိတ္ကူးေလးပါ .. ဘ၀တခုက ဒိုင္ယာရီတအုပ္ဆိုရင္ စာအုပ္ထဲက တမ္းတစရာေတြကို ရွာေဖြ တမ္းတျပီး ေရးလုိက္ပါတယ္ .. း) တခ်ိဳ႕အတြက္ကေတာ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ ဒိုင္ယာရီ တအုပ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးတယ္ .. ကိုယ္တုိင္ စာအုပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာရြက္ကို ေရးရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ ေရာက္လာခဲ့ရင္ ... "The End" ဆိုျပီးေတာ့သာ ပိတ္လုိက္ပါေတာ့မယ္ .. :D
17 comments:
ဘ၀ ဆိုတာ
ငိုလုိက္ၾက ၊
ေပ်ာ္လိုက္ၾက ၊
ေနာက္လုိက္ၾက ၊
ရယ္လုိက္ၾက ၊
ခ်စ္လိုက္ၾက ၊
မုန္းလိုက္ၾက ၊
အလြမ္းေတြ ေရာ ၊ အေဆြးေတြေရာ
အို ....
ရသ မ်ိဳးစံု နဲ႕ေပါ့ ...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းးးးးး
ပို႕စ္က ထပ္ထပ္ဖတ္ေလ
တရားသေဘာ ေလးေတြ ပါေနသလိုပဲ ..
တရား သေဘာေတြ ပါတာေပါ့....ည ည ဆို တရားေတြဖြင့္ဖြင့္ အိပ္တာကိုးးးးးး
း)
The End လို႔ မေရးပဲ Fini လို႔ ေရးလိုက္ပါ မီး ေရ...
အကိုႀကီး ေနာက္တစ္အုပ္ထပ္ေပးမယ္ေလ...
ဆက္ရန္က်န္ရွိေပါ့...
ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ေနာက္ဆံုးစာရြက္မွာ စြန္းရာ ၿခစ္ရာ မပါပဲ အၿဖဴထည္သက္သက္ၿဖစ္ေနပါေစ။
ၿဖဴစင္စြာနဲ႕ အဆံုးသတ္ပါေစေပါ့။
ေနာက္ဆုံး စာမ်က္ႏွာေလးက ေကာင္းမြန္ျခင္းမ်ားနဲ႕ အဆုံးသတ္ ျပီးဆုံးရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေရးထုိးမိမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့လုိ ေရးထုိးခ်င္တဲ့လူေတြအတြက္ စာရြက္ေလးျဖစ္ရတာပဲ အက်ိဳးရွိေနပါပီဗ်ာ
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
တရားသေဘာေတြရလို႕ လူဝတ္ေၾကာင္စြန္႕ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အားေပးဒယ္ =D
"The END" ဆိုပီး ပိတ္လိုက္မွာလား...။
လက္မွတ္ေလးေတာင္ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာ မထိုးေတာ့ဘူးလားးးးးးးးးးးး ဗ်...။
“ေနာက္ဆံုးရဲ႕ ေရွ႕တရြက္မွာ
တည္ျငိမ္တဲ့ အျပံဳးတ၀က္ စူးစမ္းျခင္းတ၀က္
သံေယာဇဥ္ တစ နာက်င္ျခင္း တစ
ႏွေျမာတသျခင္းေတြကို မာနတစံုနဲ႕ ဖံုးတယ္” ... တဲ့
ဟင့္အင္း....
အကိုကေတာ့ ညီမေလးရဲ့ အဲဒီ ေနာက္ဆံုးေရွ႔တစ္ရြက္မွာ...
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ရာ အၾကင္နာသံေယာဇဥ္ေတြ..
တည္ၾကည္ျငိမ္သက္တဲ့ ေနာက္ျပီး လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ရယ္သံလြင္လြင္ေတြ....
ေနာက္ျပီး ဟန္ေဆာင္မႈမဲ့ မာနကင္းတဲ့.. သက္တန္႔ျဖာလင္း ဘဝပန္းခင္းေတြနဲ႕သာ...
အဆံုးသတ္ေစခ်င္ပါတယ္...
ဟုတ္တယ္ ညီမေလးေရ........... ဒိုင္ယာရီဆိုတာ တခ်ိဳ႕အတြက္ ဘ၀ေတြျဖစ္သလို အခ်ိဳ႕သူေတြ အတြက္ေတာ့ အမွတ္တရ ေတြေပ့ါ။ ၀မ္းနည္း၊ ၀မ္းသာ၊ အလြမ္၊ အေဆြးေတြနဲ႔ ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ဒိုင္ယာရီေလးနဲ႔ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္မွာ ေအးခ်မ္းျခင္းေတြနဲ႔သာ ၿပီးဆံုးပါေစလို႔ မမႏြယ္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ညီမရယ္...။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
THE END တဲ့စာတန္းေလးကေတာ ့တိုတယ္ ေပါ ့ေလ
ဒါေမမဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ့အမ်ားၾကီးခံစား ျပီးမွ ေနာက္ဆံုး စာတန္းေလးေရးထိုးလို ့အျပီးမွာေတာ ့ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ ့ ခံစားခ်က္ေလးပဲျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးသာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစေနာ္
မိုး
မဇြန္ ဒုိင္ယာရီေရးက်င့္ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ တစ္ႏွစ္တစ္အုပ္ႏႈန္းနဲ႔။ ေနာက္ဆုံးစာမ်က္ႏွာက ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ့အဆုံးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ဖတ္တတ္တယ္။ အဲဒီေန႔က ဘာျဖစ္ခဲ့တာ၊ ဘယ္လုိခံစားခ်က္ေတြရွိခဲ့တာ။ ဘ၀မွာျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေတြဟာ တစ္မ်က္ႏွာခ်င္းစီမွာ အကၡရာအျဖစ္ေရးထုိးခံထားရသလုိေပါ့။
ဒါနဲ႔တစ္အုပ္၊ တစ္၀က္၊ တစ္ရြက္ေနာ္။ တ၀မ္းပူ စသတ္ျဖစ္ရမွာ ညီမေလးရဲ့။
လာလည္မယ္ေလ။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ လာျဖစ္အုံးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ပတ္လာျဖစ္ရင္ ႀကိဳေျပာမယ္ေနာ္။ ယုံၾကည္ပါတယ္ မုိးခါးကုိ... း)
ဒုိင္ယာရီေလးေကာင္းတယ္။ အဆုံးသတ္မွာ ဘယ္လုိ ေရးၾကမလဲ ဆုိတာကေတာ့ အနာဂါတ္ရဲ့တာ၀န္တစ္ခုေပဘဲေပါ့။
၀တ္ရည္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေရးခ်က္
နင့္ကို ငါေလးစားရင္း ေလးစား လာခဲ့ပီး ၀တ္ရည္
ငါ ဒီလို မေရးနိုင္ခဲ့ေသးဘူး
ငါ တကယ္ေလးစားပါတယ္ း)
ေျပာင္းလဲျခင္း စာမ်က္ႏွာအလယ္မွာ
ငိုသံတခ်ိဳ႕နဲ႕ မ်က္ရည္စ တခ်ိဳ႕အလည္လာတယ္
ေဒါသသံေတြနဲ႕ တံခါးပိတ္သံ ၾကမ္းၾကမ္း တခ်ိဳ႕
တခ်ိဳ႕စာမ်က္ႏွာေတြက အနားသတ္ေတြ စုတ္ျပဲလို႔
ငါ အႀကိဳက္ဆံုး အပိုဒ္ပါပဲ
မိုက္စ္တယ္။
ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္မွာ အျငိဳးေတြ အမုန္း ေတြနဲ႔ လြတ္ကင္းျပီး ျဖဴစင္စြာပဲ ေနခ်င္တယ္။
ေရွ့က လူေတြ ေျပာသြားသလိုပဲ
ေရးခ်င္တာ ေျပာခ်င္တာ သူ ့တုိ ့ေျပာသြားျပီ
တစ္ခုေတာ့ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္
ေကာင္းတယ္လို ့ ကဗ်ာေလး
ဒိုင္ယာရီ စာရြက္ေနာက္ဆံုးမွာ ေပွ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြနဲ ့အဆံုးသတ္ခ်င္က်တာ လူအားလံုးရဲ ဆဒၵထင္တယ္ေနာ္
မိုးခါးေရ......
အစ္ကိုကေတာ့ ကဗ်ာေလးကို ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လိုပဲခံစားဖတ္သြားတယ္ဗ်ာ....။
ခံစားမႈအားေကာင္းတယ္...။
“စာတုိက္ပံုးေလးလည္း မအိပ္ရဘူးတဲ့”.... ဆိုတဲ့ အေရးေလးေတြ၊ အေတြးေလးေတြဆန္းတယ္...။
အႀကံေပးခဲ့ဦးမယ္...။ ဆရာလုပ္တာဟုတ္ဘူးေနာ္...ညီမေလး...။
ကဗ်ာေလးရဲ႕အပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ျခင္းစီအဆံုးမွာ ပုဒ္မေလးေတြခ်ၿပီးပိတ္ေပးလိုက္ရင္ တစ္ပိုဒ္ျခင္းစီကေပးတဲ့ ခံစားမႈအားက ပိုပီျပင္လာတတ္တယ္......။
အဲ့ဒါ ကိုယ္ပိုင္ထင္ျမင္မႈပါဗ်ာ....၊ မွားရင္ မွားေနႏိုင္ပါတယ္...း))
(မွားတြားရင္ ေဆာတီးဘာ...........း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆိုရင္ စာမ်က္ႏွာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ
ေနမွာ။ တစ္ရြက္လွန္ လိုက္တိုင္း လြမ္းေမာ
ဆြန္ ့ပ်ံ ့ဘြယ္ေတြ ၾကီးပါပဲ။အခုေတာ ့လဲ
က်န္ခဲ ့တဲ ့ စာမ်က္ႏွာ ေတြက ၿပန္မလွန္မိတာ
ၾၾကာေတာ ့ မိႈေတြေတာင္ တက္ေလာက္ေရာေပါ ့။
ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာကိုေရာက္ျပီ
ဒါက ဒီစာအုပ္ရဲ႕ အဆံုးသတ္
ဟန္ေဆာင္ျခင္းကင္းကင္းနဲ႕
အျဖဴထည္ သက္သက္ ျဖစ္ဖို႕
တစံုတခုမွ မေရးျခစ္မိေအာင္ ၾကိဳးစားမွ ထင္တယ္.........ဆိုတဲ့ ေနရာကို သေဘာက်တယ္
တစ္ခါတစ္ေလလွသထက္လွေအာင္ဆိုျပီး အေရာင္စံု
ျခယ္ၾကည့္ေတာ့မွ ရွဳပ္သထက္ရွဳပ္လို႕ အလွပ်က္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေတြ မနည္းဘူးေလ...
အျဖဴထည္ သက္သက္ က အျမဲ လွတယ္..း )
ေပ်ာ္ပါေစ ေဘာ္ဒါေရ
*.*.*
ကဗ်ာ စာသားယူသြားတဲ႔ စိတ္ကူးေလးက အေတာ္႔ကုိမိုက္ပါဧ။္ ...
Post a Comment