ဗ်ဴး

၀ိဇၨာတို႕ ဗ်ဴးတို႕ မဟုတ္ပါဘူး .. :D ဒီေကာင္(ဗိုက္ကေလး) ဗ်ဴး လို႕ပါ .. :D

ေမး= Blog ဆိုတာကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကသိျပီး ဘယ္လိုစျဖစ္ခဲ့တာလဲဆိုတာ သိပါရေစ ။

၂၀၀၈ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္က စျပီး ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ ေရာက္လာတာပါ .. စုေပါင္း၀ပ္ဆိုက္ တခုမွာ ေရးရင္းက ကိုယ္ပိုင္ေနရာေလးတခု တည္ေဆာက္ခ်င္လာလို႕ ဘေလာ့ကို စလုပ္မိပါတယ္ .. ဒီလိုနဲ႕ မ်က္စိေနာက္စရာ တေယာက ္တိုးလာတယ္ ဆိုပါေတာ့ .. :P

ေမး= အရင္တုန္းက ဘေလာ့ေရးတာနဲ႔ အခု နဲ႔ ဘာေတြကြာျခားတယ္လို႕ထင္ပါသလဲ ဘာေတြတိုးတက္ေျပာင္းလဲလာျပီး ဘာေတြမေျပာင္းလဲေသးဘူးလို႕ထင္ပါသလဲ ။

ဘေလာ့ ေရးခါစက အေဖာ္အေပါင္း သိပ္မရွိေသးလို႕ စာေရးျခင္းက အေဖာ္ေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ .. ပိုျပီးလဲ ေရးလုိ႕ ေတြးလို႕ ေကာင္းတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ .. (ေရးထားသမွ်ေတာ့ တခုမွ အားမရပါဘူး .. :D) ခုေတာ့ နဲနဲ အပ်င္းတစ္ေနသလို အေပ်ာ္အပါးေတြ မ်ားေနပါတယ္ .. အာရံုလဲ သိပ္မရသလို အေၾကာင္းသိေတြမ်ားေနေတာ့ အရင္လို သိပ္ေဖာလို႕ မေကာင္းေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္ .. :P အရင္က ဘေလာ့ေရးတာ ပိုေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းတယ္ထင္ပါတယ္ .. ခုေတာ့ နဲနဲမ်ားပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ ႏုိင္သလားလို႕ ..

ေမး= ဘာေၾကာင့္ Blog ေရးျဖစ္ေနတာလဲ ..

ဘေလာ့ေရးတာက ကိုယ့္အတြက္ စိတ္ထြက္ေပါက္ တခုလည္း ဟုတ္တယ္ .. ၀ါသနာ တခုလည္း ဟုတ္တယ္ .. တာ၀န္တခုလိုလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္ .. ေရးခ်င္စိတ္ရွိတဲ့အခါ ေရးသလို ေရးဦးမွ ဆိုျပီးလည္း ေရးပါတယ္ ..

ေမး= အရင္ဘယ္သူ႔စာေတြဖတ္ရတာ အားက်မိသလဲ အခုေကာ ဘယ္လိုစာမ်ိဳးေတြ အဖတ္မ်ားပါသလဲ ။

မႏုိင္ႏိုင္းပါ .. မႏုိင္ႏုိင္းလို ဘာသာျပန္ေကာင္းသူတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ .. မႏိုင္းစာေတြလို သူမ်ားတကာရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို တက္ၾကြေအာင္ မွတ္သားစရာေတြ ျဖစ္ေအာင္ ေရးခ်င္ပါတယ္ .. အဖတ္မ်ားတဲ့စာရယ္ေတာ့ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိပါဘူး .. ျမင္သမွ် စာ အကုန္ဖတ္ပါတယ္ .. စိတ္၀င္စားရင္ ၀င္စားသလို ေသခ်ာဖတ္ျပီး မ၀င္စားရင္ေတာင္ သာမန္ေတာ့ အၾကမ္းဖ်င္း ဖတ္တတ္ပါတယ္ .. အရမး္ၾကိဳက္ရင္ေတာ့ စတား လုပ္ျပီး မွတ္ထားပါတယ္ .. သူမ်ားေတြကိုလည္း ေလွ်ာက္ရွယ္ပါတယ္ .. း)

ေမး= ဘေလာ့ကုိလာဖတ္တဲ့သူေတြ နဲ႔ မွတ္ခ်က္အေၾကာင္းေလးေတြေကာ ေျပာျပေပးပါအံုး ။

ေကာ့မန္႕ေတြ ေမွ်ာ္တတ္ပါတယ္ .. ကိုယ္ေရးထားတဲ့ အေပၚ ဘယ္သူေတြမ်ား ဘယ္လိုခံစားသြားရလဲ .. ဘယ္လိုသေဘာထားသြားလဲ .. စသည္ျဖင့္ ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေတြ လိုခ်င္ပါတယ္ .. အေပ်ာ္ေရးတဲ့ စာေတြမွာ မန္႕ထားတဲ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေကာ္မန္႕ေတြ ဖတ္ျပီး ရီရ ေပ်ာ္ရပါတယ္ .. ကိုယ္ေရးထားတဲ့ ၀တၱဳတိုလို စားမ်ိဳးအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ခံစားခ်က္ေတြ သိခ်င္ပါတယ္ .. ဒီေတာ့မွ ကိုယ့္ဘက္က ျပင္စရာရွိတာ ျပင္ ေျပာင္းစရာရွိတာ ေျပာင္းရမွာေပါ့ .. ေနာ့ .. း)

ေမး= ဘယ္လိုစာေတြေရးျဖစ္သလဲ ဘာအေၾကာင္းေတြေရးျဖစ္လဲ ။

ေရးခ်င္တာေတာ့ သူမ်ားအက်ိဳးရွိမယ့္ အေတြးရမယ့္ အေၾကာင္းပါ .. ကိုယ့္စာထဲက တခုခု ရေစခ်င္ပါတယ္ .. ခုထိေတာ့ မျဖစ္လာေသး .. :D ေရးျဖစ္တာက စိတ္ကူးေပါက္သမွ်ပါပဲ .. ကဗ်ာေတာ့ အရမး္ေရးခ်င္ေနပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္က ႏုလို႕ မရေတာ့ ခက္တယ္ .. ေရးလုိက္ရင္ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ၾကီး ျဖစ္ျဖစ္သြားလို႕ .. ႏူးႏူးညံ့ည့ံ ေလး ေရးၾကည့္ဦးမွ .. တခါတေလ ေရးျပီးလည္း ျပန္ဖတ္မိေတာ့ အူယားျပန္ေရာ .. သိပ္ႏုလို႕ မရဘူး .. :-\

ေမး= အခ်စ္အေၾကာင္းေတြေရးျဖစ္တာက ။

မေရးျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္ .. ေျပာပါျပီေကာ ႏုလို႕ မရပါဘူးလို႕ .. ေရးေတာ့ ေရးခ်င္သား .. ၾကိဳးစားၾကည့္ဦးမယ္ ..

ေမး = ဘာအေၾကာင္း အေရးခ်င္ဆံုးလဲ ။

ရသနဲ႕ အသိ အေတြး ေပးတဲ့ စာမ်ိဳးပါ .. (ခုထိ အရာမထင္ေသး :P)

ေမး= ဘေလာ့ရဲ့ ေကာင္းကြက္ ဆိုးကြက္ေတြေကာ ဘာမ်ားရွိတယ္လို႕ထင္ပါသလဲ ။

ေကာင္းကြက္ - ယူတတ္ရင္ ပညာခ်ည္းပဲေပါ့ ..
ဆိုးကြက္ - ေဘးထြက္ ဆိုးက်ိဳးကေတာ့ ေနရာတုိင္းမွာ ရွိတတ္ပါတယ္ ..
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခ်င့္ခ်ိန္ ရမွာေပါ့ .. ျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္သင့္တာ လုပ္သင့္တာ မလုပ္သင့္တာ ယူသင့္တာ မယူသင့္တာ ..

ေမး= သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါေသးလဲ ။

အထူးအေထြ မရွိပါဘူး .. လိမၼာျပီးသားေတြပဲဟာ .. :P :P

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အမွားပါရင္ ခြင့္ လႊတ္ ၾက ဘာ လို႕ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္ .. :D

အထီးက်န္ ကႏၱာရ

နင္သူ႕ကိုခ်စ္ခဲ့လား .. ဟင့္အင္း .. သူမေခါင္းခါလိုက္တယ္ .. ဟုတ္တယ္ မခ်စ္ခဲ့ဘူး .. ခ်စ္ဖို႕လည္းမစဥ္းစားမိဘူး .. ဘယ္ေတာ့မွလည္း ခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူး .. သူမေခါင္းကို တြင္တြင္ ခါရမ္းလိုက္တယ္ ..

သူမ အျမင္ေတြ ေ၀၀ါးလာတယ္ .. အလန္႕တၾကား မ်က္ႏွာကို စမ္းၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္မွာ သူမ ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ .. ဘာလို႕က်ရတာလဲ .. သူမသိပ္မုန္းတဲ့ မ်က္ရည္ .. အရံႈးေပးခ်င္ေနတဲ့ အဓိပါၸယ္ .. ဟင့္အင္း .. သူမ မရံႈးခ်င္ဘူး .. ခု သူမႏိုင္လိုက္ျပီ .. ဒါေၾကာင့္ ဒီမ်က္ရည္ က်စရာမလိုေတာ့ဘူး .. ရီလိုက္စမ္းပါ .. ၀မ္းသာအားရ ရီလုိက္ပါ ..

သူမ ရီဖို႕ ၾကိဳးစားၾကည့္တယ္ .. အသံထြက္ျပီးရီဖို႕ ၾကိဳးစားၾကည့္တယ္ .. ထြက္လာတဲ့ရီသံက ေသြ႕ေျခာက္ေျခာက္ ..

သူမ ျပံဳးၾကည့္တယ္ .. သူမ အျပံဳးက အသက္၀င္လွတယ္မဟုတ္ဘူး .. မဲ့ျပံဳးလား .. မခ်ိျပံဳးလား တစ္ခုခုျဖစ္လိမ့္မယ္ ..

^^^^^^^^^^

"သြန္း .. မင္းကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္လွခ်ည္လား .."
သူငယ္ခ်င္း ေဖြး လက္တို႕လိုက္ေတာ့ ေဖြးေျပာတဲ့ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ..
သြန္း မျမင္ဘူးခဲ့တဲ့ ႏူးညံ့စူးရွတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ .. တိတိရိရိနဲ႕ စကားၾကြယ္မယ့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စံု .. သြန္း မေနတတ္စြာနဲ႕ ေခါင္းကို ငံု႕ခ်လိုက္တယ္ ..

^^^^^^^^^^

ဒီေန႕မွ အတူျပန္ေနက်သူငယ္ခ်င္းက အလုပ္မဆင္းသလို ရံုးဆင္းခ်ိန္က်မွ အခ်ိန္ကိုက္ရြာလာတဲ့မိုးနဲ႕ သြန္းတစ္ေယာက္ လမ္းသြားရင္း ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတယ္ ..

အိုး .. သြားျပီ .. သြန္းလက္ထဲဆြဲလာတဲ့အိတ္က စကၠဴအိတ္ျဖစ္ေနေတာ့ ေရစိုျပီး ျပဲက်သြားတယ္ .. အထဲမွာ ေကာက္ထည့္လာသမွ်ပစၥည္းေတြလည္း လမ္းေပၚျပန္႕က်ဲကုန္ျပီ ..

"အား .. စိတ္ညစ္လိုက္တာ .. ငါကိုက ဒီေန႕ကံမေကာင္းတာ .." စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ပါးစပ္ကလည္း တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာရင္း ပစၥည္းေတြ လိုက္ေကာက္ေနလိုက္တယ္ .. လူကလည္း တကိုယ္လံုးစိုရႊဲျပီး ၾကြက္စုတ္ကေတာင္ ၾကီးေတာ္ေခၚေလာက္တယ္ ..

မ်က္စိေရွ႕မွာ ရပ္သြားတဲ့ ေျခေထာက္တစ္စံု .. အမွတ္မဲ့ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ သြန္း ေငးေငးေလးျဖစ္သြားတယ္ .. ကတၱီပါ ဖိနပ္ အေရာင္နက္နက္ေပၚက ေဖြးေဖြးသန္႕သန္႕ ေျခေထာက္တစ္စံုက မိုးေရစက္ေလးေတြနဲ႕ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ခဏ သြန္းခပ္ေငးေငးျဖစ္သြားတယ္ .. သြန္းကိုယ္တိုင္က ေျခေထာက္ လက္ေထာက္ သြယ္သြယ္ရွည္ရွည္ေလးေတြဆို သိပ္သေဘာက်တတ္တာကလား ..

ေျခေထာက္ပိုင္ရွင္ သြန္းေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္မွ သြန္းသူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိတယ္ ..
အိုး .. တိုက္ဆိုက္လိုက္တာ .. ဒီေန႕က ကံေကာင္းတဲ့ေန႕လား .. ကံဆိုးတဲ့ေန႕လား .. အစကေတာ့ မိုးရြာထဲ ခုလို ဒုကၡျဖစ္ေနတာ ကံဆိုးတယ္လို႕ ထင္ေနခဲ့တာေလ .. ခုေတာ့ျဖင့္ ဒီလိုအေျခအေနေၾကာင့္မို႕သာ ခုလိုဆံုေတြ႕ျဖစ္ျပန္ပါျပီ ..

^^^^^^^^^^

သြန္း အိမ္ျပန္မွာမလား .. ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ပို႕ေပးမယ္ .. ေျပာေျပာဆိုဆို သူေကာက္ထားတဲ့ပစၥည္းေတြကို ယူျပီး သူ႕ကားဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ ..

ဟင့္အင္း .. သြန္းမလိုက္ခ်င္ပါဘူး .. ခုမွ တစ္ခါသာျမင္ဘူးေသးတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကားေပၚတက္ လိုက္သြားဖို႕ မရဲတင္းေသးဘူး .. သြန္းေနာက္က အေျပးေလး လိုက္သြားရင္း ..

"သြန္း မလိုက္ေတာ့ပါဘူး .. ဘတ္စ္ပဲ စီးသြားလိုက္မယ္ .. ပစၥည္းေတြပဲ ေပးလိုက္ပါ .. ေရွ႕က ဆိုင္ေလးမွာ အိတ္၀င္၀ယ္လိုက္မယ္ .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .."

သူက မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည့္တယ္ ..
"ဘာျဖစ္လို႕ပါလိမ့္ .. ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံက မဟုတ္တာလုပ္မယ့္ပံုမ်ားေပါက္ေနလို႕လား .. ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲ မ်က္မွန္းတန္းမိေနလို႕ ရိုးရိုး ကူညီတာပါ .."

သြန္း ေပကပ္ကပ္ဆက္ရပ္ေနေတာ့ ..
"ကဲ .. ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့ကားကို စီးရမွာ စိတ္မခ်ရင္လည္း ကားေတာ့ငွားသြားလိုက္ေပါ့ .. ဒီေလာက္ ၾကြက္စုတ္ျဖစ္ေနျပီ .." ေျပာပံုကိုက ၾကည့္ပါဦး မသက္မညွာ .. သြန္းပံုစံ ဆူေအာင့္ေအာင့္ျဖစ္သြားပံုကို သူျမင္ျပီး သေဘာတက် ျပံဳးလိုက္တာ သြန္းမ်က္လံုးေဒါင့္က ျမင္လိုက္တယ္ .. အဲဒီခဏ သြန္းဘာျဖစ္သြားလဲ .. ရင္ခုန္သြားတာလား ..

အငွားကားတစ္စီးလာေတာ့ သူလက္ျပတားလိုက္တယ္ .. ကားရပ္လာခ်ိန္မွာ ကားတံခါးဖြင့္ျပီး ..
"ကားငွားျပီးေတာ့ ျပန္လိုက္ပါ .." သူ႕ေလသံက ေခ်ာ့သလိုလို .. သြန္းလည္း ကားေပၚတက္ျပီး
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .." ဆိုေတာ့ သူက
"မတင္ပါနဲ႕ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္ကူညီတာေတာ့ ခင္ဗ်ားလက္မခံပဲနဲ႕ .." သြန္း ျပံဳးမိျပန္တယ္ .. "ဘယ္လိုလူပါလိမ့္ .."

^^^^^^^^^^

မနက္အလုပ္ေရာက္လို႕  သြန္း အေရာင္းေကာင္တာက ပစၥည္းေတြ စီရီေနတုန္း ေျခေထာက္တစ္စံု .. သူပဲလား .. သြန္းရင္ခုန္သြားတယ္ .. သြန္းက ေအာက္မွာ ငံု႕ထိုင္ေနေတာ့ သူျမင္ပံုမေပၚဘူး .. သြန္းမွန္ၾကားထဲက ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ သူ သြန္းကို လိုက္ရွာေနတာလား .. သူငယ္ခ်င္းက ပစၥည္း၀ယ္ဖို႕ လာသူ အထင္နဲ႕
"ဘာရွာပါသလဲ .."
"ခင္ဗ်ာ .. ေျသာ္ .. လူ .."
"ရွင္"
"ေျသာ္ .. ဒီလိုခင္ဗ် .. အရင္ ဒီေကာင္တာမွာထုိင္တဲ့ သြန္းကိုရွာတာပါ .."
"ေျသာ္ .." သူငယ္ခ်င္းက ေအာက္ကိုငံု႕ၾကည့္ျပီး ..
"ဟဲ့ သြန္း .. နင့္ကိုရွာေနတယ္ .." မခ်ိဳမခ်ဥ္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ သြန္း ထိုင္ရာက ထလုိက္တယ္ ..
"ေျသာ္ .. ခင္ဗ်ားက ပုန္းေနတာကိုး .. ဘာလဲ အေၾကြးေပးရမွာစိုးလို႕လား .."
"ေအာင္မာ .. ရွင့္ဆီက ဘာေၾကြးမ်ား ယူထားမိလို႕လဲ .."
"မသိဘူးေလ .. ခင္ဗ်ားက ပုန္းေနတာကိုး .. ဒီေတာ့ ေၾကြးရွင္ကို ေရွာင္တယ္ထင္လို႕ .. ကၽြန္ေတာ့္ဆီက အေၾကြးယူထားတယ္မေျပာပါဘူး .." ခပ္ျပံဳးျပံဳး သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ပါးခ်ိဳင့္ေယာင္ေယာင္ ခြက္ခြက္ေလးပါလား ..
"ကဲ .. ထားပါ .. က်မကိုရွာတာ ဘာကိစၥလဲ .."
"ေဆးဖိုးေတာင္းမလို႕ .."
"ဘယ္လို"
"ဟုတ္တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္က ေနေကာင္းျပီးကာစပဲရွိေသးတယ္ .. မေန႕က ခင္ဗ်ားနဲ႕ အတူ မိုးေရခ်ိဳးလိုက္တာ ျပန္ဖ်ားျပီ .."
"ဟင္ .." ဟုတ္သားပဲ .. မေန႕က သူမိုးေရထဲမွာ သြန္းပစၥည္းေတြကို လိုက္ေကာက္ေပးေနခဲ့တာေလ .. သူလည္း သြန္းလို ၾကြက္စုတ္ျဖစ္မွာပဲ .. သြန္းအားနာသြားတယ္ ..
"ဘာေဆးေသာက္မလဲ .. သြန္းသြားယူလိုက္မယ္ .."
"အဟဲ .. ေနာက္တာပါဗ်ာ .. ခု အေမေစ်း၀ယ္တာ ကၽြန္ေတာ္လုိက္လာတာ .. အေအးမိတာလည္း ညကေတာ့ တကယ္ပါ .. ခင္ဗ်ားကို သတိရလို႕ လာရွာတာ .. ေကာင္တာမွာ မေတြ႕ေတာ့ ခင္ဗ်ားပါ ဖ်ားေနျပီလားလို႕ .."
ဒါ သူ႕ရဲ႕ အၾကင္နာ တစြန္းတစကို ျမင္မိသလို ..

^^^^^^^^^^

ဒီလိုနဲ႕ သြန္းနဲ႕ သူနဲ႕ ခင္မင္လာခဲ့တယ္ .. သြန္းရဲ႕အားလပ္ခ်ိန္ေတြဆို သူနဲ႕ပဲ ကုန္လြန္ျဖစ္တာမ်ားခဲ့တယ္ .. သူက သြန္းကို တရစ္ျပီးတစ္ရစ္ ခ်ည္ေႏွာင္ေနတယ္ဆိုတာ သြန္း မျငင္းႏုိင္ဘူး .. ေရွာင္ဖယ္ဖို႕လည္း စိတ္ကူးမရွိခဲ့ဘူး .. သြန္း ရူးခဲ့တယ္ ..

သူက ဂစ္တာသမား .. အႏုပညာသမား .. သူ႕ရဲ႕ လက္ရွည္ရွည္သြယ္သြယ္ေလးေတြးကို သြန္းစိတ္ကူးနဲ႕ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုတ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္ .. ဒါေတြဟာ သြန္းအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္ရံု သက္သက္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့တာ သြန္းတစ္ေန႕ ေတာ့ သိလုိက္ရတယ္ေလ ..

သူက သြန္းအေပၚ သိပ္ကို ဂရုစိုက္ပါတယ္ .. တစ္ခါတစ္ေလ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ဆက္ဆံတတ္တာကလြဲရင္ သြန္းအေပၚအေလးအနက္ထားတယ္ လို႕ သြန္းထင္တယ္ .. သြန္းကို သူတြဲဘူးတဲ့သူေတြလို သေဘာမထားေလာက္ဘူးလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ၾကီးေနခဲ့မိတယ္ .. ျပီးေတာ့ သူအျမဲေျပာတတ္တာက သူတကယ္ပဲ ခ်စ္တတ္ခဲ့ျပီဆိုတာမ်ိဳး .. သူသိပ္ခ်စ္တဲ့မိန္းကေလးက ဘယ္လိုပံုစံဆိုတာမ်ိဳး အျမဲေျပာတယ္ .. အဲဒါသြန္းကိုေျပာေနခဲ့တယ္ဆိုတာ သြန္းစိတ္က သိေနခဲ့တယ္ .. ေက်နပ္ေနခဲ့တယ္ .. ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို မေျပာခဲ့ေသးဘူး ..

သူနဲ႕သြားသမွ် လမ္းတိုင္းမွာ သူ႕ အသိ မိတ္ေဆြဆိုတာ မိန္းကေလးေတြခ်ည္းပဲ .. မ်ားေသာအားျဖင့္လည္း သူ႕ရဲ႕ ရည္းစားေဟာင္းေတြ ျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ..

ျပီးေတာ့ သြန္းသူ႕အေၾကာင္း တျဖည္းျဖည္းသိလာခ်ိန္မွာ သြန္းေၾကာက္လာတယ္ .. သူက မိန္းကေလးေတြကို တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ့သူ .. မိန္းကေလးေတြနဲ႕ တြဲသြားတြဲလာလုပ္ရတာကိုသေဘာက်တဲ့လူ .. သြန္းက ဘာလို႕ အဲလိုမ်ိဳးေနတာလဲဆိုေတာ့ ..

"သြန္းရဲ႕ လူဘ၀ဆိုတာ ခဏေလးရယ္ .. အဲဒီခဏေလးမွာေတာင္ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ထိပဲ ဒီလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနႏိုင္တာ .. အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးျပီဆိုရင္ ဒီလိုေနလို႕မရေတာ့ဘူး .. အိမ္ေထာင့္တာ၀န္ကိုယူရမယ္ .. သြန္းကေရာ အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာက္ ကိုယ္အဲလိုေနရင္ လက္ခံမွာမို႕လား .."

ဘုရားေရ .. ဒါဘာစကားလဲ .. သြန္းမ်က္ႏွာကို ခပ္ျပင္းျပင္းျဖတ္ရိုက္ခံလိုက္ရသလိုပဲ ခံစားလိုက္ရတယ္ .. ခုသူက ထင္ေနတာ သြန္းက သူ႕ကို တမ္းတမ္းစြဲစံုမက္ေနတယ္ေပါ့ .. ဘယ္ခ်ိန္ပဲ ဖြင့္ေျပာလိုက္ ဖြင့္ေျပာလုိက္ သြန္းက အဆင့္သင့္ရွိေနမယ္လို႕ သူထင္ေနတာေပါ့ .. သြန္းကို အထင္ေသးရက္လိုက္တာလို႕လည္း ၀မ္းနည္းမိတယ္ .. တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာက သြန္းသူ႕အေပၚေသေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ပါေစ ဘယ္ေတာ့မွလက္မခံေတာ့ဘူး ဆိုတာပဲ ..

သြန္းဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အရိုးရွင္းဆံုးျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ .. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕လက္ထပ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ .. ဒါေပမယ့္ သြန္းခ်စ္မိသြားသူအတြက္ သြန္းက ဘာလို႕ဦးဆံုးမျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ .. ေနာက္ဆံုးလည္းမျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ .. သြန္းကိုယ္တိုင္က မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေတာ့တာပါ ..

^^^^^^^^^^

သြန္းနဲ႕ သူနဲ႕ သိခဲ့တာ ၃ႏွစ္ ျပည့္ခါနီးျပီ .. သြန္း သူ႕အနားမွာ အရင္လိုပဲ ရွိဆဲပါ .. သူကလည္း အရင္ပံုစံအတုိင္းပဲ ရွိေနဆဲပါ .. သြန္းသူ႕ကို ခ်စ္ေပမယ့္ သြန္းဦးေႏွာက္က လက္မခံခဲ့ဘူး .. သြန္းက သူ႕အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ အနားမွာ ေနေနတဲ့ မိန္းကေလးဆိုတဲ့ အထင္ကို ႏွလံုးေသြးနဲ႕ ရင္းျပီး ေခ်ဖ်က္ပစ္ရမယ္ .. သြန္းဟာ သူမျမင္ဘူးေသးတဲ့ ေခါင္းမာ မာနၾကီးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဆိုတာ သူသိေစရမယ္ .. သြန္း ဒီလိုလုပ္လို႕ သူခံစားရမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ သူသြန္းကို အထင္ေသးမိတဲ့အတြက္ ရတဲ့ အျပစ္ဒဏ္လို႕ သြန္း နာမည္တပ္မယ္ .. ဒီေလာက္ေတာ့ သူခံစားပါေစ .. သြန္းကိုယ္တုိင္ေတာင္ ကိုယ့္ရင္ ကိုယ္ခြဲ ႏွလံုးေသြးနဲ႕ရင္းလိုက္ရတာပဲေလ .. 

^^^^^^^^^^

ေနာက္လထဲမွာ သြန္းနဲ႕သူ သိတာ ၃ႏွစ္ျပည့္မယ္ .. သူအရင္ႏွစ္ေတြတုန္းကလို သတိတရရွိေနဦးမွာပါ ..

^^^^^^^^^^

"သြန္း"
"အင္း .. ေျပာ"
"ေနာက္လဆို ကိုယ္တို႕ သိတာ ၃ႏွစ္ျပည့္ျပီေနာ္ .. အဲဒီအတြက္ ကိုယ္ သြန္းဖို႕ လက္ေဆာင္ စီစဥ္ထားတယ္ .. ျပီးေတာ့ ေျပာစရာစကားလည္းရွိတယ္ .. ျပီးရင္ သြန္း ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခု ျပန္ေပးရမယ္ .."
"အလိုေတာ္ .. သူ႕ဆီကဘာပစၥည္းမွလည္း မေတာင္းပဲနဲ႕ .. သူ႕ဟာသူေပးျပီး ဒီက လည္းျပန္ေပးရဦးမယ္ .. မဟုတ္ေသးပါဘူး .. မေပးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ .."
"မေပးလို႕မျဖစ္ဘူး .. သြန္းကိုယ့္ကိုေပးမွာပါ .. ကိုယ္သိေနတယ္ .." ဒီစကားအတြက္ သြန္း မအံ့ၾသေတာ့ပါဘူး .. ေသခ်ာျပီေလ .. သူဟာ သြန္းကို သူျမင္ဘူး ေတြ႕ဘူးသမွ် မိန္းကေလးေတြနဲ႕ တန္းတူသေဘာထားလုိက္တာပဲေပါ့ ..

^^^^^^^^^^

အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ သြန္း ခ်က္ခ်င္းဆင္းမသြားခ်င္တာနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္ .. ၁၅မိနစ္ေလာက္ေနာက္က်ျပီး ဆင္းသြားေတာ့ သူ႕ကားက မေရာက္ေသးပါဘူး .. သူက အဲလိုမ်ိဳး သြန္းအပါအ၀င္ အရာရာကို အေလးအနက္မထားတတ္သူ .. သူ႕ကိုသာ ေစာင့္ခ်င္ေစာင့္ပါေစ သူက မေစာင့္ခ်င္တဲ့သူ .. သြန္းရပ္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ .. ၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူေရာက္လာတယ္ .. သူ႕မ်က္ႏွာ အျပံဳးကို ျမင္ရခ်ိန္မွာ သူမစိတ္ထဲ ႏွေျမာသလိုပဲ .. ဒီေန႕ဟာ သြန္းအတြက္ ေနာက္ဆံုးေန႕ .. သူ႕ရဲ အျပံဳးေတြ လႈပ္ရွာမႈေတြ အားလံုးကို သြန္း စိတ္ထဲ မွတ္သားထားလိုက္တယ္ ..

"သြန္း .." သြန္းလို႕ေခၚလိုက္သံမွာ ႏူးညံ့မႈေတြ ေပ်ာ္၀င္ေနတယ္လို႕ သြန္းထင္တယ္ ..
"ကိုယ္တို႕ လက္ထပ္ရေအာင္ .. ကိုယ္သြန္းကိုခ်စ္ေနတာ သြန္းသိတယ္မလား .. သြန္းလည္း ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္မလား .. ကိုယ္ ေနာက္မိန္းကေလးေတြနဲ႕လည္း မရႈပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး .. သြန္းတစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ ဘ၀တစ္ခု တည္ေဆာက္ခ်င္ျပီ .. ကိုယ့္ကို လက္ခံတယ္လို႕ ေျပာပါ .. သြန္း ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္မလား .."

"ရွင္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ ဘ၀င္ျမင့္တတ္တဲ့လူပဲေနာ္ .." သူမထင္မွတ္ထားတဲ့စကားမို႕ အလန္႕တၾကား သြန္းကိုၾကည့္တယ္ ..
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲသြန္း.."
"ေၾသာ္ .. က်မက ရွင္အခ်ိန္မေရြး ဖြင့္ေျပာ .. ရမွာပဲလို႕ ထင္ေနတာမလား .. ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ရွင္ထင္တာ တက္တက္စင္ကိုလြဲေနျပီ .. က်မက ရွင့္ကို ခ်စ္လည္းမခ်စ္သလို ဘယ္ေတာ့မွလည္း လက္ထပ္မွာမဟုတ္ဘူး .."
"သြန္း မေနာက္ပါနဲ႕ေနာ္ .. ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ .. ကိုယ္နဲ႕သြန္း ဘ၀အတြက္ ကိုယ္အမ်ားၾကီးစဥ္းစားျပီးသား .. ကိုယ္ သြန္းကိုတကယ္ခ်စ္တာ .."
"ရွင္ တျခားမိန္းကေလးေတြကိုသြားေျပာပါ .. ယံုခ်င္ယံုလိမ့္မယ္ .. က်မကေတာ့ ရွင့္အေၾကာင္း ရွင့္အက်င့္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိထားတဲ့သူမို႕လို႕  ယံုမွာမဟုတ္ဘူး .."
"သြန္း ယံုေအာင္ ကိုယ္ဘာလုပ္ျပရမလဲ .."
"မလိုပါဘူး .. အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူး .."
"ဘာလို႕ ဒီလိုလုပ္တာလဲ .."
"ဘာလုပ္မိလို႕လဲ .. က်မမွာ ျငင္းပိုင္ခြင့္ မရွိဘူးလား .."
"မင္း ငါ့ကုိခ်စ္တာ ငါသိတယ္ .."
"ဟင့္အင္း .. က်မ ဘယ္ေတာ့မွ မခ်စ္ဘူး .. က်မကို ခြင့္ျပဳေတာ့ ရွင္ .." ေျပာေျပာ ဆိုဆိုနဲ႕ သြန္း ထြက္လာခဲ့လုိက္တယ္ ..

ႏွေျမာတသျခင္း မ်ားစြာနဲ႕
ဆံုးရံႈးဖို႕ပဲ ေရြးလိုက္တယ္
ဒါဟာ မာနရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ..။


မာနရဲ႕ ဆြဲခ်က္ကို 
ဦးေႏွာက္နဲ႕ လက္ခံရင္း
ရင္တခုလံုး တ၀ုန္း၀ုန္းျပိဳလို႕ ..။


မငိုနဲ႕ မငိုနဲ႕ 
အားတင္းရင္း မ်က္ရည္ေတြ ေတြေတြက် 
မာနအတြက္တဲ့ ..။


ေနာက္ေက်ာမွာ ရွိေနသူအတြက္ က်မရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့ မျမင္ႏုိင္ေလာက္ပါဘူး .. ဟန္မပ်က္စမ္းနဲ႕ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးရင္း လမ္းျဖတ္အကူး ..


"သြန္း သြန္း .."


လွည့္ မၾကည့္နဲ႕ လံုး၀ အရံႈးမေပးနဲ႕ .. 


"သြန္း သတိထား .."

^^^^^^^^^^

က်မ သတိထားမိလိုက္ခ်ိန္မွာ ကားတစီး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ .. ေနာက္ဆံုး သိလုိက္တာက က်မ တကိုယ္လံုး ပစ္လဲသြားတယ္ .. ပလက္ေဖာင္းနဲ႕ အရွိန္ျပင္းျပင္းေဆာင့္မိတဲ့ဒဏ္ .. အို .. က်မ ေသေတာ့မလား .. 


ေဘးနား လူေတြ၀ိုင္းလာျပီး က်မကို တြဲကူထူၾကတယ္ .. ဒါဆို က်မ မေသလုိက္ဘူးေပါ့ .. 


"ကေလးမ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေနာ္" .. ေဘးနားက စကားတခြန္း ..


က်မ ေၾကာင္အစြာ ေခါင္းညိမ့္မိတယ္ .. လမ္းလယ္ေခါင္မွာလဲ လူေတြ စုလို႕ .. အဲဒီနား သြားမလို႕ အျပင္မွာ .. 


"သမီး မသြားနဲ႕ .. အဲဒီမွာ သမီးကို တြန္းထုတ္လုိက္တဲ့ ေကာင္ေလး ကားတုိက္ခံလုိက္ရတာ .. သမီး သြားမၾကည့္တာ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ .."


"ရွင္ .."


က်မ မ်က္လံုးေတြ ျပာေ၀သြားတယ္ .. က်မ အားသြန္ေျပးရင္း ..


မဟုတ္ရဘူး .. မဟုတ္ရဘူး .. က်မ မငိုခ်င္ဘူး .. က်မလိုခ်င္ခဲ့တာ ရွင့္ရဲ႕ ႏွေျမာတသျခင္းပါ .. ခု က်မ ရေနတာ ေနာင္တေတြ .. ခု ကတၱရာလမး္ေပၚ လဲေနသူဟာ က်မ ျဖစ္ရမွာ .. ဘာေၾကာင့္ ရွင္ျဖစ္ေနတာလဲ .. ဒါ အမွန္တရား မဟုတ္ဘူး .. မဟုတ္ရဘူး ...

^^^^^^^^^^

ျမတ္ႏိုးလြန္းစြာ
ဖြင့္မေျပာခဲ့ရက္သူကို
မပြင့္လင္းမႈအတြက္
ကံၾကမၼာက ဒဏ္ခတ္ခဲ့တယ္
တသက္တာ ေ၀းကြာျခင္းသို႕ ..။


တသက္စာ အရံႈးေတြ သူေပးခဲ့တယ္ .. ေနာင္တေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႕ ဘ၀ကို ေရွ႕ဆက္ရင္း က်မ အနာဂတ္ တခုလံုး ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕လို႕ ..

က်မႏွင့္ အလုပ္ (၅)

ဟုတ္ကဲ့ .. မိုးခါးကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာပါတယ္ .. နင္ ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတယ္တဲ့ ..

သူတို႕ေျပာတာကို လက္ခံမိပါတယ္ .. ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရုန္ကန္ခဲ့ဘူးပါဘူး .. ဒါေၾကာင့္လဲ ၀ီရိယအား ေတာ္ေတာ္နည္းေၾကာင္းလဲ ၀န္ခံရပါမယ္ .. :D (ဒါ မေကာင္းဘူးေနာ္ .. ကိုယ့္ေအာက္အငယ္ေတြ အတုမယူၾကနဲ႕ :P)

ဘ၀မွာ ၾကံဳခဲ့ဘူးသေလာက္ အျမဲတမ္း ေရြးခ်ယ္စရာ ၂ခု ၂ခု ျဖစ္တတ္ပါတယ္ .. အျမဲတမ္းလဲ ဒြိဟ ျဖစ္ရပါတယ္ .. အဲလိုအခ်ိန္ေတြကေတာ့ မိုးခါးအတြက္ စိတ္ပင္ပန္းရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါပဲ .. အနဲေလးေတာ့ စိတ္ရႈပ္ရတယ္ေပါ့ ..

-------

ေနာက္ကုမၸဏီက အင္တာဗ်ဴးေခၚတဲ့ဖုန္း လာအျပီး သူတို႕ ပို႕လိုက္တဲ့ လိပ္စာနဲ႕ ေျမပံုကို ၾကည့္ .. အင္တာဗ်ဴးသြားဖို႕ ျပင္ဆင္ရပါတယ္ .. အစ္မတေယာက္ အေဖာ္လုိက္ရင္းကကို ေနရာကို အေတာ္ေလး ရွာရပါတယ္ .. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေတြ႕ျပီ ဆိုပါေတာ့ ..

ဗ်ဴးတာက အမ်ိဳးသမီးပါ .. ေနာက္မွ သိလုိက္ရတာက သူတို႕က ေအးဂ်င့္ .. ဒါေပမယ့္ ကုမၸဏီဘက္ကပဲ ပိုက္ဆံယူတဲ့ ေအးဂ်င့္ပါ .. အမ်ိဳးသမီးနာမည္က katherine Koh ပါ .. ပတ္စ္ေလွ်ာက္ေပးထားတဲ့ ကုမၸဏီက သူေဌး နာမည္က Barnet Koh ပါ .. အစ္မေတြကေတာင္ ေျပာေသးတယ္ .. မီးငယ္က Koh ေတြနဲ႕ အက်ိဳးေပးသလားမသိဘူးတဲ့ .. ;) ေၾသာ္ .. ခုလက္ရွိ ကုမၸဏီ စ၀င္ကာစ မိုးခါးအထက္က မန္ေနဂ်ာက Keith Khoo ပါ .. :D (အသံထြက္က လာဆင္ေနေသးတယ္ေနာ္ .. :D)

ဒီမွာေတာ့ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူးလဲ မေမးပါဘူး .. လူျမင္ျပီး သေဘာက်တယ္ ထင္ပ :P

ညေနကို ေနာက္ အင္တာဗ်ဴးသြားလုိက္ပါ .. ဘယ္ကို ဘယ္ကိုေပါ့ .. လစာကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္း ဘာညာေပါ့ .. ေျပာျပီး ျပီးတာပါပဲ .. ဒါနဲ႕ ျပီးျပီဆိုေတာ့ ျပန္ .. ညေနအတြက္ ရင္ခုန္ရင္းေပါ့ ..

ညေနက်ေတာ့ ထပ္သြား .. ထပ္လည္ျပန္ပါေရာ .. ဒိုဘီေဂါ့ကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္နာသြားရတယ္ .. ေလွကားေတြ ျမင္ေနရဲ႕နဲ႕ ခရမ္းလုိင္း သြားဖို႕ ေအာက္ဆင္းရမယ့္ ေလွကားကို ဘယ္လိုမွ ရွာမေတြ႕ခဲ့တာ .. ခုေတာ့ ရီစရာေပါ့ .. အဲဒီအခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ေခၽြးျပန္ခဲ့ရတယ္ ..

ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ခရမ္းလုိင္း အဆံုး Punggol ကို ေရာက္ျပီး လာေခၚတဲ့ ကားနဲ႕ အလုပ္ ဆုိက္ ရွိတဲ့ေနရာကို လုိက္သြားခဲ့ပါတယ္ .. ကုသိုလ္ကံမ်ား ေကာင္းခ်င္ေတာ့ လာၾကိဳတဲ့ ကုလားၾကီးက ေမးလာပါတယ္ .. လခဘယ္ေလာက္ေတာင္းလဲတဲ့ .. ကိုယ္ေတာင္းတဲ့ လခေျပာလုိက္ေတာ့ သူက မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္ .. ဒါနဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ငါေတာင္းတာေတာ့ နည္းသြားတယ္ထင္တယ္လို႕ မွတ္လုိက္မိတယ္ .. ပိုေတာင္းရင္ေကာင္းမလားေပါ့ ..

ဒီလိုနဲ႕ အင္တာဗ်ဴးဖို႕ ဂ်ပန္ၾကီး နဲ႕ ေတြ႕ပါျပီ .. သူက ေမးပါတယ္ .. 2D 3D ရလားေပါ့ .. ကိုယ္ကလည္း 2D ရတယ္ 3D မရဘူးဆိုေတာ့ .. အင္း 2D ရရင္ အဆင္ေျပပါတယ္တဲ့ .. ျပီးေတာ့ ေရွ႕မွာ ခ်ထားတဲ့ plan ပံုကို ျပျပီး ဆြဲရင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲတဲ့ .. ပံုက ေတာ္ေတာ္ၾကီးေတာ့ မွန္းျပီး ၃ ၄ နာရီလို႕ ေျပာလုိက္ပါတယ္ .. ဂ်ပန္ၾကီးကလည္း ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ေပါ့ .. ေနာက္ဆံုး ပံုလည္း မဆြဲခုိင္းပါဘူး .. လခဘယ္ေလာက္ေတာင္းမလဲ ေမးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးခါးလဲ အရဲစြန္႕ျပီး ပိုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ .. သူက ခ်က္ခ်င္းပဲ အိုေကတယ္ ေပးမယ္ဆိုျပီး ဘယ္ေန႕စဆင္းႏုိင္မလဲ ေမးေတာ့ ကိုယ္လဲ ျမန္ေလေကာင္းေလ .. သူတို႕လည္း လူလိုေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ any time ေပါ့ .. ဒါနဲ႕ ေနာက္တပတ္ ဆင္း ဆိုျပီး ျဖစ္သြားပါတယ္ ..

အဲဒီအခ်ိန္ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္ ရင္လည္း ခုန္ .. တင္ထားတဲ့ ပတ္စ္အတြက္လည္း အရင္သူေဌးကို အားနာ .. ဟိုအလုပ္လည္း လိုခ်င္ ဒီအလုပ္လည္း လိုခ်င္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္ .. ၂ခုလံုးက တမ်ိဳးစီ ေကာင္းကြက္ေတြ ရွိေနေတာ့ လူလည္း အေတာ္ ခ်ာလပတ္ ရမ္း သြားပါတယ္ ..

အိမ္က်ေတာ့ အစ္မေတြနဲ႕ ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ .. ဒူးတိုက္ ေဆြးေႏြးပါေတာ့တယ္ ..

ကုမၸဏီအၾကီးအတြက္ ပတ္စ္ကို စိုးရိမ္စရာမရွိဘူးဆိုတာ နားလည္ေပမယ့္ ဟိုဘက္က သူေဌးကိုလည္း အားနာမိျပန္ပါတယ္ .. (ျမန္မာစိတ္ဓါတ္ ထင္ပါရဲ႕) ပတ္စ္တင္ေပးထားတဲ့ သူေဌး အားနာျပီး ဟိုဘက္ကန္ဆယ္လုပ္ျပီးမွ ပတ္စ္ ရီဂ်က္ဆို ကိုယ္က ၾကားထဲက ကြိဦးမယ္ .. သူေဌးဆီပဲ ေျပးျပီး ငါ့ပတ္စ္ အဆင္မေျပရင္ နင္ အပီး တင္ေပးမွာလား ရေအာင္ လုပ္ေပးမွာလားပဲ ေျပးေျပာရမလိုလို .. တခါတည္း ေသခ်ာတဲ့ဆီပဲသြားျပီး ပတ္စ္တင္ထားတာ ကန္ဆယ္လုပ္ေပးပါပဲ ေျပာရမလိုလိုပါပဲ .. ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ် .. ကိုယ့္ကုသိုလ္ကံနဲ႕ အဆင္ေျပတာ ေတြ႕ခ်င္ရာသာေတြ႕ပေစေတာ့လို႕ ေတြးလုိက္ပါတယ္ .. ေမတၱာေတြလည္း ပို႕လုိက္ရတာ လြန္ပါေရာ .. အထက္ေအာက္ အလယ္ အကုန္ အစံုပါပဲ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဂ်ပန္ကုမၸဏီက ဖုန္းေတြေခၚ ပတ္စ္ တင္လို႕မရဘူး .. ပေရာဆက္ တခုျဖစ္ေနတယ္ဆိုျပီး ေျပာလာျပန္ပါေရာ .. ကံေလးသာျပန္ေတာ့ အဲ့ဒီေန႕က စေနမို႕ ဟိုဘက္ရံုး ပိတ္ပါတယ္ .. ဖြင့္ရင္ေျပာလုိက္ပါ့မယ္ ေဖာ .. ဒါဆိုလည္း အျမန္ဆံုး ကန္ဆယ္လုပ္ပါေပါ့ .. သူတို႕ တင္ေပးမယ္ေပါ့ .. အိုး မူးလုိက္တာ မူးလုိက္တာ ဆိုတာ ခုေတြးရင္ ခုျပန္ေမာတာပါပဲ ..

ဒီလိုနဲ႕ တနလၤာေန႕ မနက္မွာပဲ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ သူေဌးဆီက ဖုန္း၀င္လာပါတယ္ .. နင့္ပတ္စ္ ရီဂ်က္တဲ့ .. ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ .. ေခါင္းေအးျပီေလ .. ဟိုအလုပ္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် ၀င္လုိက္ရံုေပါ့ .. သူေဌးကိုလည္း အားနာစရာမလိုေတာ့ဘူး .. ေက်ာင္းတက္ရမယ့္ အစီအစဥ္ေတာ့ ေ၀းသြားတယ္ေပါ့ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါေကာင္းဖို႕ပဲလို႕ မွတ္လုိက္ပါတယ္ ..

ဒါေတြကေတာ့ စလံုး ေရာက္ခါစ မလည္မ၀ယ္နဲ႕ တလည္လည္ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြပါ .. :D

ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး .. စိတ္ထဲ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေနတာေလးေတြကို ခ်ေရးလုိက္မိတာပါ .. အလုပ္ထဲမွာ ေန႕စဥ္ျဖစ္ေနတာေတြလည္း ေရးျဖစ္ဦးမယ္ ထင္ပါတယ္ .. ခုလို မိုးခါးအရႈပ္ေတြကို ဖတ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ .. း)

က်မႏွင့္ အလုပ္ (၄)

ပထမရက္ အင္တာဗ်ဴးကို မိုးေရတရႊဲရႊဲနဲ႕ သြားေျဖျပီး ေနာက္မွာ ေနာက္ရက္ second interview ကို ေန႕လည္ဘက္ထပ္ေခၚလို႕ သြားရပါတယ္ .. ကုမၸဏီက ဘယ္ေလာက္ေခ်ာင္က်လဲဆိုတာ ပထမရက္ သြားျပီးတာေတာင္ ေနာက္ရက္လည္း တန္းတန္းမတ္မတ္မေရာက္ပါဘူး .. လည္ေနပါတယ္ .. ေနာက္ဆံုး ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္နီးေနေတာ့ တက္စ္စီနဲ႕ လစ္ရပါေရာ .. ေနာက္ဆံုးေတာ့ အခ်ိန္မွီေရာက္သြားပါတယ္ ..

ေရာက္သြားျပီး သူေဌးယူလာခုိင္းတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ပေရာဂ်က္ေတြ ျပ .. သူ႕တို႕ကလည္း ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္နဲ႕ေပါ့ .. ျပီးေတာ့ ေအာ္တုိကဒ္ ဆြဲျပဖို႕ ေျပာလာပါတယ္ .. ဒီကလည္း အိုေကေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ သူတို႕မွာ ေအာ္တိုကဒ္ေဆာ့၀ဲ မရွိပါဘူး .. ဒီေတာ့ ဖုန္းေတြဆက္ျပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆီက ငွားဖုိ႕ လုပ္ပါေသးတယ္ .. ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေတာ့ ကိုယ္ကလည္း လွ်ာက ရွည္တယ္ေလ .. ေရာက္ကာစ အထာကလည္း မနပ္ေသးေတာ့ ငါ့မွာ ရွိတယ္ေပါ့ .. ဒါဆို သြားယူမယ္ျဖစ္ေရာ .. သိပ္လည္း မေ၀းပါဘူး အိမ္နဲ႕ အလုပ္က .. Eunos နဲ႕ Aljunied ပါပဲ .. ဒီလိုနဲ႕ သူေဌးကားနဲ႕ အိမ္သြားယူတယ္ေပါ့ ..

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေအာ္တိုကဒ္လဲ ရျပီ အလုပ္ေနရာလဲ ျပန္ေရာက္ျပီဆိုေတာ့ Plan ပံု 2D drawing ၁ခု ထုတ္လာပါတယ္ .. ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲ တဲ့ .. ေျပာလုိက္တယ္ .. နာရီ၀က္လို႕ .. :P ဆြဲလဲဆြဲေရာ မီလီမီတာကလည္း သံုးေနမက်တာေရာ သိပ္မကၽြမ္းက်င္ေသးတာေရာ ေပါင္းျပီး ၃နာရီ ၾကာသြားပါတယ္ .. :P ျပသနာေတာ့ မရွိပါဘူး .. :D

ဒီလိုနဲ႕ သူတို႕လည္း ၾကိဳက္တယ္ေပါ့ .. လခေတြ ဘာေတြ ေျပာ .. ေနာက္ေန႕ ပတ္စ္တင္ေပးမယ္ ဆိုလာပါတယ္ .. သူေဌးက သူေဌးအသစ္စက္စက္ျဖစ္ေတာ့ ကုမၸဏီအေၾကာင္း အလုပ္သမားနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ သူဘာမွ နားမလည္ပါဘူး .. ဒီေတာ့ အစ္မကို ဖုန္းဆက္ အပူကပ္ .. အစ္မဆီက နည္းေတြ ေမး လုပ္ရပါတယ္ ..

သူေဌးက ေျပာပါတယ္ .. သူတို႕က ေရရွည္ လုပ္ေစခ်င္တယ္ .. ကုမၸဏီကလည္း ခုမွ စဖြင့္ကာစ .. အိမ္တြင္းအလွဆင္တာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ သင္တန္းေပးတက္မယ္ .. 3D ေပးတက္မယ္ စသည္ျဖင့္ေျပာပါတယ္ .. စာခ်ဳပ္လည္း ခ်ဳပ္ရပါမယ္ .. ဘာလို႕ဆိုေတာ့ လာတဲ့ အလုပ္သမားေတြက ပညာစံုရင္ တာ့တာ လုပ္သြားတတ္လုိ႕ပါတဲ့ .. ကိုယ္ကလည္း အလုပ္ရခ်င္ေနတာဆိုေတာ့ အကုန္ အင္း ေပါ့ .. အဆံုးေတာ့ ေနာက္ေန႕ အလုပ္ေလွ်ာက္ေပးမယ္ .. လိုတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ ယူလာဖို႕ မွာစရာ ရွိတာမွာျပီး အိမ္ျပန္ပါတယ္ ..

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အစ္မေတြက ၀ိုင္းျပီး အၾကံေပးၾကတယ္ .. စာတုိက္က မတင္ခုိင္းဖို႕ အြန္လိုင္းက တင္ခုိင္းဖို႕ စသည္ျဖင့္ေပါ့ ..

ေနာက္ရက္ ေခၚထားတဲ့ အခ်ိန္ထပ္သြားရပါတယ္ .. ပတ္စ္ တင္မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႕က စာတုိက္ကတင္တာပဲ သိတယ္ .. အြန္လိုင္းက တင္တာမသိဘူး .. ဒီေတာ့ အစ္မဆီ ဖုန္းဆက္ သူေဌးနဲ႕ ေျပာခုိင္း .. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကုမၸဏီကို register အရင္လုပ္ရမယ္ .. ဘာညာနဲ႕ အဲေန႕ မတင္ျဖစ္ျပန္ပါဘူး ..

အဲဒီေန႕မွာ သူေဌးေနာက္ကို ေလွ်ာက္လုိက္ရပါတယ့္ .. ပတ္တုိင္း လုပ္မယ့္ ေကာင္မေလးလည္း လာပါတယ္ .. ေခၚသြားတဲ့ေနရာေတြက မီးဆုိင္းေတြ အိမ္တြင္းအလွဆင္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြ ၄ ၅ ဆိုင္ပါပဲ .. မိတ္ဆက္ေပးတယ္ .. ဒါ သူ႕၀န္ထမ္းေပါ့ .. ေနာက္ဆို သူတို႕ေတြ လာမယ္ ဘာညာေပါ့ .. အဲဒီေန႕က မွတ္မွတ္ရရ ည ၈နာရီေက်ာ္သြားပါတယ္ ..

ေနာက္ရက္ေတြက် သူတို႕ ပတ္စ္တင္ေပးျပီး က်လာမွာကို ထုိင္ေစာင့္ပါတယ္ .. တရက္ေတာ့ တင္ျပီးျပီ လို႕ အေၾကာင္းၾကားလာပါတယ္ .. ကိုယ့္အလုပ္က သတင္းထုိင္ေစာင့္ရံုေပါ့ ..

တိုက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ သူတို႕ ပတ္စ္တင္လုိက္ျပီဆိုတဲ့ ေန႕မွာ တျခားး အင္တာဗ်ဴးတခု ထပ္၀င္လာပါတယ္ .. သြားပါတယ္ .. ဒါလည္း ေတာ္ေတာ္ ရွာလုိက္ရပါတယ္ .. အာေတြလည္း ေပါက္ လွ်ာေတြလည္း ထြက္ .. :D

ဆက္ရန္ .. :D

ပီတိကိုစား အားရွိ၏

မိုးခါးတို႕ ေမာင္ႏွမေတြ စုျပီးေတာ့ ၂၀၁၀-၁၁ စာသင္ႏွစ္အတြက္ Lotus Foundation ႏွင့္ Kutho Group တို႔ရဲ႕ နာဂစ္ေဒသရိွ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား ပညာစရိတ္သင္ေထာက္ပံမႈ အစီအစဥ္မွာ ကေလးေတြ ေက်ာင္းစရိတ္ ကုသိုလ္ပါ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ..

စီစဥ္ေပးတဲ့ Lotus Foundation ႏွင့္ Kutho Group တို႕ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ .. မိုးခါးႏႈတ္က အလွဴေငြလွဴဖို႕ စကားစလုိက္တုိင္း မျငင္းပဲ အျမဲတမ္း ကူညီျပီး အလွဴေငြ ထည့္၀င္ေပးတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလဲ ခုထက္ပိုျပီး အလွဴအတန္းေတြ ျပဳႏုိင္ၾကဖို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္ .. း)

ေအာက္က ပံုေလးေတြကေတာ့ မိုးခါးတို႕ရဲ႕ အလွဴေငြကို လက္ခံေပးျပီး ကေလးေတြဆီေရာက္ဖို႕ စီစဥ္ေပးတဲ့ အစ္မ မခင္မမ ပို႕ေပးလာတာပါ .. မိုးခါးတို႕ ေမာင္ႏွမ တစုရဲ႕ ေမြးစားကေလးေတြေပါ့ .. း)

ပံုေလးေတြ ၾကည့္မိေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ ခံစားရပါတယ္ .. ၀မ္းနည္းတာက သူတို႕ေလးေတြ ခုလို ငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႕ ေလာကဓံကို ခံစားေနၾကရလို႕ပါ .. ၀မ္းသာရတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အလွဴေငြေလးက သူတို႕ေလးေတြအတြက္ တဖက္တလမ္းကေန အကူအညီရလိုက္ပါလားဆိုတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ပါ ..

ဒီကေလးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြ ျမင္ရတဲ့အခါမွာလဲ အရမ္းကို သနား ဂရုဏာ ျဖစ္မိပါတယ္ .. တခ်ိဳ႕ဆို မိဘမဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့ .. အနာဂတ္မေရမရာ ..

မိုးခါးတို႕ ခု လွဴလုိက္တယ္ဆိုတဲ့ အလွဴေငြေလးဟာ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို နဲနဲေတာ့ အေရာင္တင္ေပးႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္ .. အလွဴေငြ သတ္မွတ္ခ်က္က မူလတန္း ၁၅ ေဒၚလာ၊ အလယ္တန္း ၂၀ ေဒၚလာ၊ အထက္တန္း ၂၅ ေဒၚလာပါ .. စာသင္ႏွစ္တႏွစ္ကို ၈လ သတ္မွတ္ပါတယ္ .. တလခ်င္း (သို႕) ၄လ၁ခါ (သို႕) တၾကိမ္တည္း စသည္ျဖင့္ ကိုယ္ အဆင္ေျပသလို လွဴႏုိင္ပါတယ္ .. ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြအေနနဲ႕လည္း တလခ်င္း တတ္ႏုိင္တဲ့ ေငြပမာဏပါ .. စီစဥ္သူေတြကလည္း တတ္ႏုိင္ေလာက္မယ့္ ပမာဏျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ထားတယ္ထင္ပါတယ္ ..

မိုးခါး ဒီပို႕စ္မွာ ႏိႈးေဆာ္စာ ဆိုျပီး ေရးခဲ့ဘူးပါတယ္ .. ဒီ ကေလးေလးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြ ျမင္ရတာ စိတ္ထဲတကယ္ပဲ မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္ .. ကေလးဘ၀က ျဖဴစင္ပါတယ္ .. ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ မရွိၾကပါဘူး .. ျဖဴစင္ေနတုန္း လမ္းျပေပးႏုိင္မယ့္သူ ရွိသင့္ပါတယ္ .. မဟုတ္ရင္ ဒီကေလးတေယာက္ လူၾကီး ျဖစ္လာတဲ့အခါ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈကို လုိက္ျပီး ဆိုးသြမ္းသြားႏုိင္ပါတယ္ .. ကေလးတေယာက္ ေကာင္းမြန္စြာ ၾကီးျပင္းဖို႕ ေကာင္းမြန္စြာ ေတြးေတာ တတ္ဖို႕ လမ္းျပေပးႏုိင္မယ့္ တြဲေခၚသြားေပးႏုိင္မယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္း လိုအပ္ပါတယ္ .. အမွားအမွန္ ခြဲျခားတတ္ဖို႕ ပညာတတ္ အသိဥာဏ္ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္ .. ပညာတတ္ဖို႕ ေက်ာင္းတက္ရပါမယ္ .. အနည္းဆံုး စာေရးတတ္ ဖတ္တတ္မွ စာေတြ ဖတ္ႏုိင္မယ္ .. စာအုပ္ထဲက သင္ခန္းစာေတြ ယူႏုိင္ပါမယ္ ..

မိုးခါးတို႕ တေန႕အသံုးစရိတ္ထဲက ျပားစြန္းေလာက္ပဲ စုေဆာင္းျဖစ္ပါဦး မူလတန္းကေလးတေယာက္ကိုေတာ့ ေက်ာင္းထားေပးႏုိင္ပါတယ္ .. ပညာသင္ဖို႕ အခြင့္အလန္း ရွိေနရဲ႕နဲ႕ သင္ခြင့္မရတဲ့ကေလးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနလဲ .. သူမ်ားတကာ အျဖဴအစိမ္းေလးနဲ႕ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ေတြမွာ လမ္းေဘးကေန ေငးၾကည့္ေနရတဲ့ ကေလးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနမလဲ .. အခြင့္အေရးလည္းရွိေနတုန္း တတ္ႏိုင္တဲ့ ဘက္က ကူညီၾကရေအာင္ပါ .. မိုးခါးတို႕ လက္တကမ္းမွာပဲ ရွိပါတယ္ .. ကိုယ္ ငယ္စဥ္က ဘယ္လိုေနခဲ့လဲ ဘယ္လို အခြင့္ထူးေတြ ခံစားခဲ့သလဲ .. သူတို႕ေလးေတြမွာ ဒီအခြင့္အေရး မရရွိၾကပါဘူး .. သူတို႕ရဲ႕ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္မွာ ကူညီခြင့္ ကုသိုလ္ယူခြင့္ ရွိေနပါတယ္ ..

ဒီလပိုင္းကေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာ ၀မ္းနည္းထိခိုက္စရာ သတင္းေတြ အေတာ္ပဲ မ်ားပါတယ္ .. ဒါေတြဟာ ဆုတ္ကပ္ေရာက္ေနျပီ ဆိုတဲ့ သက္ေသေတြမ်ားလားလဲ ေတြးမိပါတယ္ .. ဒီ မေကာင္းသတင္းေတြ ၾကားထဲက Lotus Foundation ႏွင့္ Kutho Group တို႕ရဲ႕ အလွဴ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ ကေလးေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ျပန္စာေလးေတြ ဖတ္ျပီး ၀မ္းသာတဲ့ ခံစားမႈ ခံစားႏုိင္ေစဖို႕ ေအာက္က လင့္ေလးေတြမွာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္ .. ကေလးေတြရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့ ရင္ထဲက စကားလံုးေလးေတြကို ေတြ႕ႏုိင္မွာပါ ..

ေနာက္ႏွစ္ စာသင္ႏွစ္ ေရာက္ရင္လည္း ထပ္ျပီး ႏိႈးေဆာ္ပါမယ္လို႕ ခုတည္းက ေၾကျငာထားပါတယ္ .. မိုးခါးကို ျမင္ရင္ေတာ့ ထြက္မေျပးၾကေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္ .. :P

https://picasaweb.google.com/khinmamasan/StudentPhoto#

https://picasaweb.google.com/khinmamasan/EducationSponsorshipY201011202#

https://picasaweb.google.com/khinmamasan/StudentPhoto#

https://picasaweb.google.com/khinmamasan/EducationSponsorshipY2010111#

https://picasaweb.google.com/help2students/ThankYouLettersFromLessFortunateStudents201011#

http://www.lotusfoundationmm.org/index.php?option=com_content&view=article&id=64&Itemid=64

ကမၻာသူ ကမၻာသားေတြ အားလံုး ေဘးအႏၱရာယ္ အေပါင္းမွ ကင္းျငိမ္းခ်မ္းသာ ရွိၾကပါေစ ..

က်မႏွင့္ အလုပ္ (၃)

ဒီလ ၁ရက္ေန႕မွာပဲ စလံုးမွာ ေသာင္တင္ခဲ့တာ ၃ႏွစ္ရွိခဲ့ပါျပီ .. ေပ်ာ္လား ဆို မေပ်ာ္ဘူးရယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး .. စိတ္ညစ္လား ဆို ညစ္လွတယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး .. :D ဒီလိုပဲ မိုးခါးက ၾကားေန၀ါဒေလ .. :P

ရန္ကုန္မွာ ဆိုင္အလုပ္ အဆင္သိပ္မေျပဘူးဆိုျပီး အစ္မေတြ ရွိတဲ့ စလံုးကို လုိက္မယ္ျပင္ပါတယ္ .. လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေပါ့ .. အလုပ္ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတာနဲ႕ အိမ္မွာပဲ ေသာင္တင္ေနျပန္ပါတယ္ .. စာအုပ္ငွားလုိက္ ဖတ္လုိက္ .. ေခြငွားလုိက္ ၾကည့္လုိက္ .. သူငယ္ခ်င္းေတြ လာလိုက္ မလာရင္ ကိုယ္က သြားလုိက္ .. အဲဒီလို အေလလုိက္လို႕ရမယ့္ အခ်ိန္မ်ိဳး ခဏေလာက္ေတာ့ ျပန္လိုခ်င္တယ္ .. အျမဲေတာ့ မေနခ်င္ပါဘူး .. ၁ပတ္တန္သည္ ၁လတန္သည္ေပါ့ .. :D

လခ်ီျပီးေနလာရင္း အစ္မရဲ႕ အမ်ိဳးသားရဲ႕ အသိက ျမိဳ႕နယ္အခြန္ရံုးက အခြန္မွဴးပါ .. သူတို႕ရံုးမွာ စာရင္းလုပ္ဖို႕ စာရိုက္ဖို႕အတြက္ လူလိုတယ္ဆိုလို႕ မိုးခါးတို႕ စပ္စပ္စပ္စပ္ သြားလုိက္ပါေသးတယ္ .. အနည္းဆံုး ကိုယ့္မွာ ၀င္ေငြ (ဘယ္ေလာက္ရရ) ရွိတယ္ဆိုတဲ့ခံစားမႈမ်ိဳး ၾကိဳက္ပါတယ္ .. အလကား အားေနရမယ္ ၀င္ေငြ မရွိရင္လည္း မေနႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ..

အဲဒီ ဦး--- က သေဘာေကာင္းပါတယ္ .. စိတ္ေကာင္းလည္း ရွိတယ္ .. ကိုယ့္အေပၚလဲ ေကာင္းပါတယ္ .. ေျပာရရင္ မေတာ္လုိက္ရတဲ့ ခဲအိုေပါ့ .. :D အမႊာ အစ္မထဲက အၾကီးက မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ အမႊာအငယ္ အစ္မနဲ႕ အဲဒီ ဦးနဲ႕က အရံ လုပ္ပါတယ္ .. (ၾကံဳတုန္း ေဖာက္သယ္ခ်တာပါ .. :D) ျပီးေတာ့ အဲဒီဦးက ပိုးခ်င္ပါတယ္ မိုးခါး အစ္မကို .. ဒါေပမယ့္ အစ္မ ဆိုးခ်က္က လာပိုးေနရင္း ကတံုး တံုးလုိက္ပါေရာလား (သီလရွင္ ၀တ္တာပါ) .. အဲဒီေတာ့ ေနာက္ပိုင္းလည္း မလာျဖစ္ေတာ့ပဲ မိုးခါးရဲ႕ ခဲအိုအျဖစ္က လြဲသြားပါေတာ့တယ္ .. ခုေတာ့လဲ အိမ္ေထာင္က်ျပီေပါ့ .. မိုးခါးတို႕ ကပ္စားရမယ့္ အကိုတေယာက္ ေလ်ာ့သြားပါတယ္ .. :D

ေျပာရရင္ မိုးခါးက အလုပ္ကံ အထက္လူၾကီးကံ ေကာင္းတယ္ ေျပာရပါမယ္ .. အစိုးရ အလုပ္တုန္းက အန္တီက စျပီး ခုခ်ိန္ထိ အထက္လူၾကီး ေကာင္းတယ္ .. အေပါင္းသင္းေကာင္းနဲ႕ပဲ ဆံုပါတယ္ .. ေျပာရေလာက္ေအာင္ ဆိုးတဲ့ လူမ်ိဳး ကိုယ့္ကို ဒုကၡေပးမယ့္ လူမ်ိဳး မၾကံဳေသးပါဘူး .. (စကားေတြ လြဲေနပါျပီ .. :D)

အဲဒီအခြန္ရံုးမွာ ၃ ၄ ၅ လေတာ့ လုပ္ျဖစ္လုိက္ပါတယ္ .. လခ အေနနဲ႕ ၃ေသာင္းေပးပါတယ္ .. လလယ္ေလာက္က်ရင္လည္း သမီး မုန္႕ဖိုး ကုန္ျပီလားဆိုျပီး ေမးတတ္ပါေသးတယ္ .. အဲလို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ခဲအိုနဲ႕ လြဲလို႕ အစ္မကိုဆို ေတြ႕တုိင္း မိုးခါးတို႕ ေျပာေနက်ပါ .. ဘာလို႕မ်ား ကတံုး တံုးလုိက္တာလဲ လို႕ေလ .. :P ခုထိ အဲ့အစ္မက အပ်ိဳၾကီးေပါ့ .. း)

ဒီလိုနဲ႕ စလံုးလာလို႕ရျပီ စာရြက္စာတမ္း စံုျပီဆိုတဲ့အဆင့္မွာ မိုးခါးလည္း အဲဒီ အလုပ္က နားျပီး စလံုးလာဖို႕ ၀ယ္ျခမ္း ျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္ ..

အစကေတာ့ ထင္မိပါတယ္ .. ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျပင္ပျဖစ္တဲ့ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြက အေတာ္ ခမ္းနား ထည္၀ါေလမလားလို႕ေပါ့ .. လူေတြကလည္း ညႊန္းတယ္ေလ .. ေလဆိပ္ၾကီးက ဘယ္လိုၾကီးတာ .. သန္႕တာ .. တုိက္တာေတြက ဘယ္လို .. ဘယ္ေနရာသြားသြား အဲကြန္းနဲ႕ .. ေအးလြန္းလို႕ လိုးရွင္းေတြ အခ်ိန္ျပည့္ လိမ္းရတာ .. စသည္ျဖင့္ေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ မွာေတာ့ အဲေလာက္မဟုတ္ဘူးလားလို႕ေလ ..

ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္က်လာေတာ့ စလံုးကို မတ္လ ၁ရက္ ၂၀၀၈ က ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္ .. ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ အစ္မေတြ ေက်းဇူးနဲ႕ အစိမ္းသက္သက္ မျဖစ္ပဲ ေနသားက်ေနခဲ့ပါတယ္ .. ဒါေၾကာင့္လဲ အခုထိ အဲဒီအစ္မေတြကို ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ .. အစ္မက စေရာက္ေရာက္ခ်င္းက သူစိမ္းေတြ အလယ္မွာ ဒုကၡေတြ ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ မိုးခါးအလွည့္မွာေတာ့ အစ္မေက်းဇူးနဲ႕ အရာရာက အလြယ္တကူပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ .. တကယ္ ေလးေလးနက္နက္ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ..

ျပီးေတာ့ စလံုးက ျမန္မာနဲ႕ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕က လြဲျပီး ဘာမွ မကြာဘူးဆိုတဲ့ စိတ္လဲ ျဖစ္မိပါတယ္ .. ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ အထင္တၾကီးလည္း မျဖစ္မိသလို ႏိုင္ငံျခားၾကီး ေရာက္သြားပါလားဆိုတဲ့ ခံစားမႈလဲ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး .. စလံုး သန္႕တယ္ .. မီးမွန္တယ္ သြားေရး လာေရး လြယ္ကူတယ္ အဆင္ေျပတယ္ ဆိုတာေတာ့ လက္ခံပါတယ္ .. ဒါထက္ပိုျပီး ဘာခံစားမႈ အထင္ၾကီးမႈမွ မရွိခဲ့ပါဘူး ..

ဒီလိုနဲ႕ ေန႕တုိင္း သတင္းစာ ထြက္၀ယ္ .. အြန္လိုင္းက အလုပ္တင္ .. အင္တာနက္က ေကာင္းေတာ့ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ .. ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ပါတယ္ .. အမွန္ေျပာရရင္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စကားေျပာရမွာ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္ခဲ့ပါတယ္ .. ဖုန္းနဲ႕ဆို ပိုဆိုးပါတယ္ .. မေျပာရဲတာပါ .. အစ္မေတြကလည္း အလုပ္ ၀ိုင္းရွာေပးပါတယ္ .. ဖုန္းဆက္စရာ ရွိရင္ အစ္မေတြက ေခၚေပးခဲ့တာပါ ..

ပထမဦးဆံုး အင္တာဗ်ဴးကို ၂ပတ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ စရပါတယ္ .. အဲဒါလည္း work in interview ကို အစ္မက ဖုန္းဆက္ေပးခဲ့တာပါ .. ေနရာကိုေတာ့ ကိုယ္တုိင္ပဲ သြားရွာရတာေပါ့ေလ .. အစ္မေတြကလည္း အလုပ္တဖက္ဆိုေတာ့ ..

အဲဒီေန႕က မွတ္မွတ္ရရ မိုးေတြ အရမ္း အရမ္းကို ရြာပါတယ္ .. ရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးက ၂ခုပါ .. ၂ခုလံုး Eunos နားမွာပါ .. ၂ခုလံုးလည္း Interior Design ကုမၸဏီခ်ည္းပါပဲ ..

ပထမသြားရမယ့္ ကုမၸဏီက MRT ကေန ေတာ္ေတာ္ေလး လွမ္းပါတယ္ .. ပထမဦးဆံုး အၾကိမ္ျဖစ္သလို ေနရာကလည္း ရွာရတာ ေတာ္ေတာ္ကို လည္ထြက္ေနပါတယ္ .. တကုိယ္လံုးလဲ ရႊဲေပါ့ .. ဒီလိုနဲ႕ ဟိုေမး ဒီျမန္း ဟိုေလွ်ာက္သြား ဒီေလွ်ာက္သြား နဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လိုရာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ .. သူေဌးက ငယ္ျပီး ခုမွာ ကုမၸဏီ စဖြင့္ကာစပါ .. စုစုေပါင္းမွ လူက ၃ေယာက္ .. :D သူေဌးကပဲ ၂ေယာက္ .. ေနာက္တေယာက္က ေက်ာင္းသူေလး ပတ္တုိင္းပဲ လုပ္မွာပါ ..

အင္တာဗ်ဴးေတာ့ 2D ရလား 3D ရလားေပါ့ .. ဒီကလည္း 2D ရတယ္ 3D မရပါ ေပါ့ .. ေနာက္ေတာ့ ဆြဲျပႏုိင္လားေမးပါတယ္ .. ဒီကလည္း ရတယ္ေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ သူတို႕မွာ Autocad software မရွိပါဘူး .. ဒီေတာ့ ေလာေလာဆယ္ လက္နဲ႕ ဆြဲႏုိင္လား ေမးပါတယ္ .. ဒီကလည္း ရတယ္ပဲ ေပါ့ .. :D ဒီေတာ့ သူတို႕ အိမ္ခန္း ဒီဇုိင္းပံုစာအုပ္ ထုတ္လာပါတယ္ .. ျပီးေတာ့ A4 စာရြက္ေပးျပီး ဆြဲခုိင္းပါတယ္ .. သူတို႕ လိုခ်င္တာက အခန္းတခန္းကို ဘယ္လိုစိတ္ကူးနဲ႕ ဖြဲ႕မလဲေပါ့ .. ၾကည့္ဆြဲဖို႕ စာအုပ္ေပးျပီး ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ ေပါင္းဆြဲခုိင္းတာပါ .. ကိုယ္ကလည္း ဒါေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့ .. ထုိင္ဆြဲလိုက္တာ ၂ပံုလား ၃ပံုလားပဲ .. စာအုပ္ထဲကဟာကို ေဖာ္လို လုပ္ တျခား ငါးကန္ေတြ ပန္းအိုးေတြ တီဗြီေတြ ေလွ်ာက္ထည့္ေပးလုိက္တယ္ေလ .. သူတို႕ အတည့္ဆြဲတာကို ကိုယ္က ေျပာင္းျပန္ ဆြဲေပးလုိက္တယ္ .. :P မိုးေရက ရႊဲရႊဲ အဲကြန္းက ေအးေအးနဲ႕ လူလည္း ခဲေတာ့ပါမယ္ ..

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၂နာရီေလာက္အၾကာမွာ မိုးခါးပံုေတြလည္း ျပီးပါျပီ .. သူတို႕ကို ျပေတာ့ သူတို႕ဟာသူတို႕ တရုတ္လို မဆိုးဘူး ဘာညာေျပာပါတယ္ .. ေနာက္ေတာ့ ေနာက္ေန႕ျပန္လာဖို႕ လုပ္ထားတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြ ယူလာခဲ့ဖို႕ စသည္ျဖင့္ မွာျပီး ျပန္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္ ..

ျပန္လို႕ရျပီဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္အင္တာဗ်ဴးအတြက္ အခ်ိန္က မမွီေတာ့ပါဘူး ၃နာရီေလာက္ ေနာက္က်ေနခဲ့ပါျပီ .. ဒီလိုနဲ႕ ပထမေန႕ အင္တာဗ်ဴး အစီအစဥ္ ျပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္ ..

ေနာက္ရက္ အေတြ႕အၾကံဳကို ေနာက္ေန႕ ထပ္ဆက္ပါမယ္ေနာ္ .. ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္လည္း ရွည္ေနေတာ့ ဖတ္ရတာလည္း ပ်င္းေနေလာက္ျပီထင္ပါတယ္ .. း))

ဆက္ရန္ ...

က်မႏွင့္ အေခၚအေ၀ၚေလးမ်ား

ခ်စ္လွစြာေသာ ေဖၾကီးနဲ႕ ေမၾကီးက သမီး သမီးေလး သမီးငယ္ေလး မီးငယ္ေလး .. တခါတေလ စိတ္တိုရင္ မီးငယ္ တဲ့ .. :P

အိမ္က ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲ သမီး ဒါမွ မဟုတ္ မီးငယ္ တဲ့ .. :P .. ဦးေလး တေယာက္က ေခၚေသးတယ္ .. အိငယ္ .. အီးငယ္ တဲ့ .. အသံၾကီးက နံခ်င္စရာၾကီးေနာ္ .. :D

သူငယ္ခ်င္းေတြက နာမည္ေခၚတယ္ .. မိုးခါး ေပါ့ .. တခ်ိဳ႕က ေပါက္ေဖာ္တဲ့ .. အျမင္ကတ္စရာၾကီးေနာ္ .. :D

အစ္မေတြ အကိုေတြကေတာ့ မီးငယ္ေလးပါပဲ .. တခါတေလ ညီမေလး .. တခါတေလက် သရဲမ တဲ့ .. :P

တေယာက္ေသာသူက ေခၚခ်င္သလိုေခၚပါတယ္ .. ဟိတ္ .. ေဒၚမိုးခါး .. Etc .. :P စိတ္ကူးေပါက္သလိုပဲ .. ဟဲဟဲ :P

ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ နာမည္ေတြလည္း ေလွ်ာက္ေပးေသးတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ကံမ်ား ေကာင္းခ်င္ေတာ့ မတြင္ဘူးဗ်ာ ..

မိုးခါး မ်က္ႏွာက စူပုတ္ေနတတ္ပါတယ္ .. ငယ္တုန္းကပိုဆိုးတာ .. ဒီေတာ့ စူပုတ္ တဲ့ ..

အထက္တန္းေက်ာင္း ၀င္၀င္ခ်င္း အေမက ကတံုးတံုးေပးလုိက္ပါေရာ .. ကတံုးနဲ႕ ေက်ာင္းတက္ေတာ့ ဂတံုးမ ျဖစ္တာေပါ့ .. သိပ္ စိတ္ဆိုးပဲ .. ေတာ္ေသးတယ္ .. ဆံပင္ျပန္ေပါက္ေတာ့ နာမည္လဲ ေပ်ာက္သြားလို႕ ..

ျပီးေတာ့ မိုးခါးက ႏႈတ္ခမ္းေထာ္တယ္ စူတယ္ ေပါ့ေနာ္ .. ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေခၚတယ္ .. မန္ဒါလီ တဲ့ .. :P

မိုးခါးတုိ႕ အဖြဲ႕ထဲမွာ အာလူးနဲ႕ အုန္းသီး ဆိုတာ ရွိတယ္ .. ဒီေတာ့ နင္က ဗူးသီး ယူ လို႕လဲ အေျပာခံရလို ခံရ ..

အဲဒီ ငယ္တုန္းကေတာ့ လာလာစရင္ သိပ္စိတ္ဆိုးတာပဲ .. ခုျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ျဖစ္ေနျပန္ေရာ ..

အဲ .. ကိုယ္စကားေျပာလို႕ရွိရင္ေတာ့ မိုးခါး သံုးေလ့ရွိတာ .. နာမည္ပဲ မ်ားပါတယ္ .. ငယ္တုန္းကဆို သမီး သမီး နဲ႕ေပါ့ .. ေတာ္ေတာ္အသက္ၾကီးလာျပီး အလုပ္၀င္ေတာ့ စဥ္းစားတယ္ .. ဒီသမီး ဆိုတာၾကီး ေဖ်ာက္မွထင္တယ္ေပါ့ .. ဘာလို႕ဆိုေတာ့ ကိုယ္တုိင္လည္း ၾကံဳဘူးတယ္ေလ .. ကိုယ့္ထက္ အသက္ၾကီးေလာက္တဲ့ သူက သမီး လို႕ သူ႕ကိုယ္သူ ေျပာသြားတာမ်ိဳး .. အဲလိုက် ကိုယ့္စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္တာေပါ့ .. :P ကိုယ္ကပဲ ရင့္ေနသလိုလို .. :P ျပီး ကိုယ့္ေရွ႕မွာ တခ်ိဳ႕ေတြက ေျပာတာ ျမင္ေတာ့ ၾကားေတာ့ သိပ္မလိုက္ဖက္သလို စိတ္ထဲျဖစ္တာနဲ႕ နာမည္နဲ႕ သံုးတဲ့အက်င့္ကို ျပင္လိုက္ပါတယ္ .. အစ္မတန္ အစ္မ ညီမတန္ ညီမ သမီးတန္လည္း သမီးလုိက္တာေပါ့ ..

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆိုရင္ေတာ့ နင္ ငါ ေျပာတာပဲ အားရပါတယ္ .. အသက္နဲနဲကြာတာေလာက္ေတာ့ နင္ ငါပဲ ေျပာလုိက္တယ္ .. အဲဒီအခါမ်ိဳးက ပိုျပီး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတယ္လို႕ ခံစားရတယ္ေလ ..

ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး .. ေရးခ်င္တာ ေလွ်ာက္ေရးလုိက္တာပါ .. ဖတ္ျပီးရင္ေတာ့ အားလံုးကို တဂ္လိုက္ျပီ လို႕သာ မွတ္ေပေတာ့ .. :P

ငယ္တုန္းက နာမည္ေလးေတြ သိသြားရေအာင္ပါ .. ေနာက္ ေတြ႕ရင္ ေခၚရတာေပါ့ .. ဒီေတာ့ အေပ်ာ္လို႕ သေဘာထားျပီး ေရးေပးၾကပါေနာ္ .. စိတ္ကူးရွိသြားတဲ့သူေတြေပါ့ .. း)

မွတ္ခ်က္ - အရင္စာေတြ ေကာ္မန္႕ေတြ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ .. အရင္က ဘေလာ့မွာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းသလိုပဲ .. ခုေတာ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႕ စာေတြလည္း မေရးၾကလို႕ .. အခ်ိန္ေပးႏုိင္ရင္ ေရးေပးၾကပါေနာ္ .. း)) ေက်းဇူးၾကိဳတင္ပါတယ္ .. :D

တအိမ္တက္ဆင္း လုိက္ တဂ္မယ္လို႕လည္း စိတ္ကူးထားပါတယ္ .. ဘုရားတရားသာ တေပေတာ့ .. :P