မျမင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ

ကၽြန္ေတာ္ မမကို လက္ထပ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က အသက္ ၂၅ႏွစ္၊ သူမက ၂၇ႏွစ္ .. မိဘေတြက စီစဥ္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္မျငင္းခဲ့သလို မမဘက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္ခံခဲ့တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ရိုးရိုးေလးေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကျပီး .. ကၽြန္ေတာ္တို႕ လြယ္လြယ္ေလးလက္တြဲခဲ့ၾကတယ္ ..

မမက ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ သိပ္ကို အိမ္ရွင္မေကာင္းျပီသတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္ .. ဟုတ္တယ္ .. ဒီထက္မပိုခဲ့ဘူး .. သူမအျမဲတမ္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀တၱရားဆိုတာထက္မပိုတဲ့ ဂရုစိုက္မႈမ်ိဳးနဲ႕ အျမဲတမ္း ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္ ..

ကၽြန္ေတာ့္မနက္ မႏိုးခင္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့အတြက္ မနက္စာ အဆင္သင့္ .. ရံုးသြားရင္၀တ္ဖို႕ အ၀တ္အစား ေလွ်ာ္ဖြပ္ မီးပူတိုက္ျပီး အဆင္သင့္ .. ရံုးသြားျပီဆို ကၽြန္ေတာ့္အိတ္ကိုကိုင္ျပီး ကားေပၚတက္သည္အထိလုိက္ပို႕တတ္တယ္ .. ညေရာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ညဥ့္နက္နက္ သူအျမဲထမင္းစားေစာင့္တတ္တယ္ ..

ခင္ဗ်ားတို႕ေတာ့ထင္လိမ့္မယ္ .. မင္းသိပ္ကိုတာ၀န္ေက်တဲ့အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ရလို႕ ကံသိပ္ေကာင္းတယ္လို႕ ..

ဟုတ္ပါတယ္ .. သူမသိပ္ကိုတာ၀န္ေက်ပါတယ္ .. တာ၀န္လည္းသိပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ သူဆက္ဆံတာ တာ၀န္တစ္ခုထက္မပိုခဲ့ဘူး .. အျမဲ ေအးစက္စက္နဲ႕႕ ေႏြးေထြးမႈမရွိဘူး ..

*****************

ကၽြန္ေတာ္တို႕ လက္ထက္ျပီး ၂ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သံသယ၀င္လာတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမွားယြင္းေနျပီလား .. သူမဘက္က ဒီေလာက္ ေအးစက္ေနတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အိမ္မွာေနရတာမေပ်ာ္တာေတာ့အမွန္ပဲ ..

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္အရင္ကထက္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်လာတယ္ .. ေန႕လည္စာရံုးမွာစားေနက်ျဖစ္သလို ညစာပါ အျပင္မွာ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ စားျဖစ္လာတယ္ .. သူမကေတာ့ေစာင့္ျမဲပါပဲ .. ကၽြန္ေတာ့္မစားဘူးေျပာလိုက္တိုင္းလည္း ျပင္ထားဆင္ထားတဲ့ထမင္း၀ိုင္းကို သူေအးစက္စြာသိမ္းျမဲပါပဲ .. ဒီလုိနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေအးစက္ေနတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကိုအဆံုးသတ္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္ ..

*****************

တစ္ရက္ .. ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကိုဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္လို႕ဆံုးျဖတ္ျပီး အိမ္ကိုေစာေစာျပန္ခဲ့တယ္ .. ၀ရန္တာမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့သူမကိုျမင္လိုက္ရတယ္ .. သူမေအာက္ဆင္းျပီး ကၽြန္ေတာ့ကိုလာၾကိဳတယ္ .. ၀တၱရားအတိုင္းေပါ့ .. ျပီးေတာ့ သူမကေမးတယ္ ..

"ေရအရင္ခ်ိဳးျပီးမွ ထမင္းစားမယ္မလား" တဲ့ ..

ကၽြန္ေတာ္လည္းေခါင္းညိမ့္ျပျပီး ..

"ခဏ မမ .. ဒီမွာခဏလာထုိင္ပါဦး .. ကၽြန္ေတာ္ေျပာစရာေလးနဲနဲရွိလို႔ .."

သူမကၽြန္ေတာ့ေရွ႕လာထိုင္တယ္ ..

"ကၽြန္ေတာ္ ဒီစကားကို ေျပာသင့္မေျပာသင့္ စဥ္းစားေနတာၾကာျပီ .. အေျခအေနလည္းေစာင့္ၾကည့္ရင္းေပါ့ .. ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာေတာ့ ဒီစကားက ခုေျပာတာနဲ႕ ေနာက္ေျပာတာပဲကြာလိမ့္မယ္ .. တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ေျပာကိုေျပာျဖစ္မယ့္ စကားပဲလို႕စဥ္းစားမိလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ .."

ကၽြန္ေတာ့ နိဒါန္းရွည္ကို သူမ နားမလည္စြာ ၾကည့္ရင္းနားေထာင္ေနတယ္ .. ျပီးေတာ့ ေခါင္းညိတ္ျပတယ္ ..

"ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတြ႕ဆံုမႈကစလို႕ ခုခ်ိန္ထိ တစ္ခုခုမွားေနတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတြ႕ဆံုခ်ိန္နဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္တဲ့အခ်ိန္က အရမ္းကိုျမန္ဆန္လြန္းသြားတယ္ .. တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဒီထက္ပို အခ်ိန္ေပးသင့္ခဲ့တာ .. အဲလိုသာဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆက္ဆံေရးက ဒီထက္ပို ေႏြးေထြးမလားပဲ .. ခုေတာ့ .."

"ေသြး .. မမကိုဘာမေက်နပ္တာရွိလို႕လဲ .. မမ ဘာတာ၀န္မေက်ျဖစ္သြားလို႕လဲဟင္ .." သူမျငိမ္နားေထာင္ေနရာကေန ေျပာလာတယ္ ..

ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးလိုက္တယ္ .. မဲ့ျပံဳးပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ .. သူမဘာေၾကာင့္ တာ၀န္ ၀တၱရားဆိုတာပဲေခါင္းထဲထည့္ထားလဲမသိဘူး .. ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ သူမေမ့ေနတာလား .. မခ်စ္တတ္ခဲ့တာလား ..

သူေခါင္းခါလိုက္တယ္ ..

"မဟုတ္ပါဘူး .. မမတာ၀န္ေက်ပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ့မွာ ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ကို တာ၀န္ေက်တာပါ .. ဒါေပမယ့္္ မမေခါင္းထဲမွာ လင္ေယာက်ာ္းအေပၚ တာ၀န္ေက်ဖို႕ဆိုတာတစ္ခုကလြဲရင္ မမ မသိေတာ့ဘူးလား .. ကၽြန္ေတာ္ ဒီအိမ္မွာေနရတာ ႏွစ္ေယာက္သာဆိုတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္သိပ္အထီးက်န္တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္မေပ်ာ္ဘူး .." သူျမိဳသိပ္ထားသမွ် ပြင့္အံက်ကုန္တယ္ ..

သူမကေတာ့ ျငိမ္သက္ဆဲပဲ .. ကၽြန္ေတာ့အထင္ သူမစဥ္းစားေနပံုေပၚတယ္ .. သူမဘယ္ေနရာ တာ၀န္လစ္ဟင္းသြားပါလိမ့္လို႕႕ေပါ့ ..

သူမျငိမ္သက္ေနရာက ..

"ဒါဆို ေသြးေက်နပ္ေအာင္ မမဘာလုပ္ေပးရမလဲ .." ဒီတစ္ခါအံ့ၾသမိသူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေပါ့ .. ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားတာ အနည္းဆံုးေတာ့ သူမမ်က္ရည္က်လိမ့္မယ္လို႕ေလ .. ခုေလာက္ေသြးေအးစြာ ေျပာထြက္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္မထင္ခဲ့ဘူး .. သူမက ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ေအာင္ဘာလုပ္ေပးရမလဲတဲ့ .. ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ရယ္လိုက္ခ်င္တယ္ .. ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အတူေနခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္အရ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတာ့က်သင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ သူမအေပၚ ႏွစ္ႏွစ္အတူရွိခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႕ ဒီစကားေျပာဖို႕ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာစဥ္းစားခဲ့ရတယ္ .. ခုေတာ့ သူမစကားက ...

"မမက ကၽြန္ေတာ္ထင္တာထက္ေအာင္ ေသြးေအးသူပဲ .. အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုမေမွ်ာ္လင့္ထားဘူး .. ထားပါေတာ့ေလ .. မမဘက္က အဆင္သင့္ပဲဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အျမန္ဆံုးကြာရွင္းၾကရံုေပါ့ .. ကၽြန္ေတာ္ ဒီညကစျပီး အိမ္ျပန္မအိပ္ေတာ့ဘူး .. မမကိစၥရွိရင္ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့ ဖုန္းကိုေခၚလိုက္ပါ .. ကၽြန္ေတာ္လည္း စာခ်ဳပ္စာတမ္း အဆင္သင့္ျဖစ္တာနဲ႕ မမကိုဆက္သြယ္လိုက္ပါ့မယ္ .. ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ .."

သူမထရပ္လာတယ္ ..

"ေျသာ္ .. မမ .. တာ၀န္တစ္ခုအေနနဲ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကားနားလိုက္ပို႕မေနပါနဲ႕ေတာ့ .. ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲသြားလိုက္ပ့ါမယ္ .."

*****************

ေနာက္ရက္ေတြမွာ အလုပ္မွာတုန္းက သိပ္မသိသာေပမယ့္ ရံုးတက္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ေတြ မွာေတြ သူမကို သတိရမိတယ္ .. ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေတာင္ ဒီလိုခံစားရရင္ သူမေရာ .. ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္မိတယ္ ..

တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ မထူးျခားေပမယ့္ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အထီးက်န္မႈေ၀ဒနာ ပိုမိုဆိုးရြားလာတယ္ .. သူမေရာ ..

တဖက္ကလည္း ကြာရွင္းဖို႕ စာရြက္စာတမ္းေတြကို ေရွ႕ေနေတြကိုအပ္ထားလုိက္တယ္ ..

တစ္ရက္ေတာ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေရွ႕ေနဆီက ဖုန္း၀င္လာခဲ့တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းလက္ခံျပီးမွာ သူမဆီဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္တယ္ .. သူမေတာ္ေတာ္နဲ႕မကိုင္ဘူး .. ခဏအၾကာ သူမအသံယဲ့ယဲ့ကို ၾကားရတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ေရွ႕ေနေတြနဲ႕ေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပီး ဖုန္းခ်လုိက္တယ္ .. ေနာက္ ခဏေနေတာ့ ဖုန္းျပန္၀င္လာတယ္ .. မမ မူးလဲတယ္တဲ့ ..

*****************

ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္ၾကီးက လိုအပ္တာေတြလုပ္ေပးျပီးလို႕ စိတ္ခ်ရတဲ့အေျခအေနကို ေရာက္ေနျပီ ..

မမအခန္းထဲက ထြက္လာတဲ့ဆရာ၀န္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္ ကမန္းကတန္းနဲ႕

"ဆရာ ကၽြန္ေတာ္ဇနီး အေျခအေန ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ဆရာ"

"လူနာက သိပ္အားနည္းသြားလို႕ ပရက္ရွာက်သြားတာပါ .. ေနာက္ျပီးစိတ္နည္းနည္းက်ေနပံုပဲ အဲဒါလဲပါတာေပါ့ဗ်ာ အခုေတာ့ လုိအပ္တာေတြ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေပးခဲ့လို႕ စိတ္ခ်ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနပါျပီ စိတ္ပူစရာမရွိေတာ့ပါဘူး .. ျပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးကို စိတ္ခ်မ္းသာပါေစေပါ့ဗ်ာ .." လို႕ ခပ္ျပံဳးျပံဳး ဆိုသြားတယ္ ..

*****************

ကၽြန္ေတာ္ မမအခန္းထဲ ၀င္လိုက္ေတာ့ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ မွိန္းေနတဲ့ မမကိုေတြ႕လိုက္တယ္ ..

ကၽြန္ေတာ္ မမကုတင္နားေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့သည္ေလ…… ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မမလက္ကို ျဖည္းျဖည္းေလးဆုပ္ကိုင္လိုက္မိ္ေတာ့ မမလက္ေတြ အရမ္းေအးစက္လို႔ ……

"မမ .." ကၽြန္ေတာ္ႏွဳတ္က တိုးတိုးေလးေခၚမိသည္ ..

ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့ တိုးတိုးေလးအေခၚမွာ မမမ်က္လုံုးေတြဖြင့္မၾကည့္ခဲ့ဘူး .. ကၽြန္ေတာ္ျမင္လုိက္တာက မမမ်က္၀န္းေထာင့္မွာ မ်က္ရည္စေတြ .. ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲ နင့္ကနဲျဖစ္သြားတယ္ .. ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ မမလက္ကေလးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္ေလ.. သတိထားမိလိုက္တာက မမရဲ႕႕႕ ေအးစက္တုန္ခါေနတဲ့လက္ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို တင္းတင္းေလး ျပန္ဆုပ္္ကိုင္ထားတယ္ဆိုတာကိုပါပဲ .. ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ၀မ္းသာသြားမိတယ္ ..

*****************

ဒီအခ်ိန္မွာ ျပတင္းေပါက္ကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ငွက္ေလးေတြေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္ .. ျပီးေတာ့ စကားလာ ေျပာတယ္ေလ .. မင္းတို႕အတြက္ ကမၻာသစ္တစ္ခုက မနက္ခင္းအသစ္နဲ႔ ၾကိဳေနတယ္တယ္တဲ့ ..

မိုးခါး