Monday, December 15, 2008

နတ္ဆိုးေမႊတဲ့ည

ကိုယ္ေနလာခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ရပ္တည္ရာဟာ မွားယြင္းေနတယ္ဆိုတာကို မထင္မွတ္ပဲ သိသိလိုက္ခ်င္း ဘယ္လိုခံစားရမလဲ .. ကမၻာၾကီးကပဲ လည္ထြက္ေနတာလား .. အရာ၀တၱဳေတြက အရွိန္ျပင္းျပင္းလည္ပတ္လိုက္လို႕လား .. ငါ့ေခါင္းေတြေတာ့ မူးေနာက္သြားတာေသခ်ာတယ္ ..

ငါ့ရဲ႕ အသိေတြကိုလည္း ကပ္လို႕မရေတာ့သလို ဘယ္သူေတြဘာေျပာေနလဲလဲ ငါမၾကားႏုိင္ေတာ့ဘူး ..

ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ .. ငါ့ကိုသနားတဲ့အေၾကာင္းလား ..

ဂရုဏာသက္စြာ ၾကည့္ေနၾကလား .. ဒါမွမဟုတ္ ခုေတာ့သိျပီမလားဆိုတဲ့ပံုမ်ိဳးေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနၾကလား ..

ငါ့ခႏၶာကိုယ္ ဒီေနရာမွာတင္ပဲ အေငြ႕ျဖစ္သြားရင္ေကာင္းမယ္ ..

------------------------

ငါတစ္သက္လံုး ေမေမေခၚလာသူက ငါ့ရဲ႕ အေဒၚတဲ့ ..

ငါလူမွန္းသိတတ္စကတည္းက သိပ္ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ အေဒၚအရင္းေခါက္ေခါက္က ငါ့အေမတဲ့ ..

ဘာေတြလဲ .. ဘယ္လိုနားလည္ရမွာလဲ ..

နားမလည္ဘူး .. သိလည္းမသိခ်င္ဘူး .. အားလံုးနဲ႕အေ၀းဆံုးကို ေျပးထြက္သြားလိုက္ခ်င္တယ္ ..

-------------------------

မ်က္လံုးထဲမွာလည္း ေမေမရဲ႕ ေအးစက္စက္အၾကည့္ေတြ .. တင္းမာတဲ့ တုန္႕ျပန္မႈေတြ .. အဲဒါေတြဟာ ဒါေၾကာင့္ကိုးဆိုတာမ်ိဳးေတြ နားလည္လာတယ္ ..

ေနာက္တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ .. ေဒၚေလးရဲ႕ ေရွာင္ခြာခြာ အမူအယာေတြ .. ဥပကၡာျပဳမႈေတြ .. အိုးး အမ်ားၾကီး အမ်ားၾကီး ..

ငါဘယ္လိုႏွလံုးသားမ်ိဳးနဲ႕ ဒါေတြကို ဆက္လက္ခံရမလဲ ..

ကံသိပ္ဆိုးလြန္းတဲ့ ငါ့ရဲ႕ ကုသိုလ္ကံကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား ..

ငါ့အေပၚေႏြးေထြးမႈမရွိတဲ့ လူေတြကိုအျပစ္တင္ရမလား ..

ဘာ မေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ဒီလိုအျပစ္ေတြခံစားေနရတာလဲ .. ခံစားခဲ့ရတာလဲ ..

ေလာကၾကီး မတရားဘူး ..

------------------------

ေဖေဖ .. ငါ့မွာ ေဖေဖရွိေသးတယ္ေလ .. အရက္ကို အရမ္းၾကိဳက္ အရမ္းေသာက္ေပမယ့္ အျမဲတမ္း ငါ့အေပၚမွာ ၾကင္နာတတ္တဲ့ေဖေဖ .. ငါ့ကို စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာတဲ့ ေဖေဖ .. အခုမွပဲ ေဖေဖမ်က္လံုးထဲက ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးတဲ့ အရိပ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုနားလည္ေတာ့တယ္ .. ခု ေတြ႕ခ်င္လိုက္တာ .. အားေပးစကားေလးတစ္ခြန္းေလာက္ၾကားခ်င္လိုက္တာ .. ျပီးေတာ့ ေမးခ်င္ေသးတယ္ .. ဘာလို႕အခုလို ေမေမနဲ႕ ေဒၚေလးၾကားမွာ အခုလို အမွားမ်ိဳး က်ဴးလြန္ခဲ့ရတာလဲ .. ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ က်ဴးလြန္တာမဟုတ္ဘူးမွန္း သိေပမယ့္ အခု ဓါးစာခံက ကၽြန္ေတာ္ေလ ..

ဟုတ္တယ္ .. ငါ့ေဖေဖဆီ လိုက္သြားမယ္ .. ေဖေဖက ျပန္မေျပာႏိုင္ရင္ေတာင္ ငါေျပာတာကိုေတာ့ နားေထာင္ေပးမွာ ေသခ်ာတယ္ ..

သူ .. ေမာ္ေတာ္ဆိုက္ကယ္ကို စက္ကုန္ဖြင့္ျပီးေမာင္းလာတယ္ .. ေဖေဖ ျငိမ္သက္စြာ လဲေလွ်ာင္းေနတဲ့ အုတ္ဂူေလးဆီေပါ့ ..

မိုးေတြ ရြာေနတယ္ .. မ်က္ရည္ေတြလည္းစိုေနတယ္ .. မိုးေရနဲ႕ မ်က္ရည္ေရာျပီး အျမင္ေတြက မႈန္၀ါး၀ါး ..

စက္ရွိန္က မေလွ်ာ့သြားတဲ့အျပင္တိုးလို႕ေတာင္လာတယ္ ..

-------------------------

မ်က္စိေရွ႕မွာ ၀င္းကနဲ လက္ကနဲ အလင္းတန္းတစ္ခု ..

သူ .. ေလေပၚေျမာက္တက္သြားတယ္ ..

ကတၱရာလမ္းနဲ႕ ေဆာင့္မိတဲ့အရွိန္နဲ႕ သူအလြန္ကို နာက်င္ေနတယ္ ..

ဒါေပမယ့္ အစြန္႕ပစ္ခံ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲက အနာကိုေတာ့ဘယ္မွီမလဲ ..

သူ နာနာၾကင္ၾကင္ မဲ့ျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိတယ္ ..

သူ႕အတြက္ အရာရာျပီးဆံုးသြားပါျပီ ..

ဒီဘ၀ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း အျငိဳးအေတး အာဃာတေတြက တကယ္ကိုပဲေ၀းရာဆီ သူထြက္ခြာသြားရေတာ့မယ္ ..

ေနာက္ဘ၀ဆိုတာရွိခဲ့ရင္ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးက ကင္းေ၀းဖို႕ပဲ အာရံုျပဳလုိက္တယ္ ..

မိုးေရေတြထဲမွာ သူ႕ဘ၀တစ္ခု ခဏတာ ျငိမ္းခ်မ္းသြားပါျပီ ..


1 comment:

မဆုမြန္ said...

သနားပါတယ္ အဲ့တာ ေျမဇာပင္ေခၚတယ္....
လူၾကီးေတြ ေမာက္မွားထားတာေတြကို ကေလးဆီ အျပစ္ပံုတာေလ..တာ၀န္ယူခ်င္စိတ္မဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြရဲ႕ သားေကာင္ေတြဟာ ကေလးေတြ ျဖစ္ေနတတ္တာ သိပ္ဆိုးတယ္

နှစ်သက်မယ်ထင်မိတာလေးတွေ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...