ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနလဲ ကိုယ့္စိတ္ကိုျပန္ေမးေတာ့လည္း ဟိုလိုလိုဒီလိုလို .. ခုဒါျဖစ္ခ်င္ေနရင္ေတာင္ ခဏေန တမ်ိဳးေျပာင္းျပန္ေရာ .. အေျပာင္းအလဲမမ်ားပါဘူး ႏွစ္ခုထဲပါ .. ခုတမ်ိဳးေတာ္ၾကာတမ်ိဳး .. (ေကာ့မင့္ေပးသြားတာျပန္ေရးျပတာ :D)
အဟုတ္ပဲ .. စိတ္က ခုထိကို မတည္ျငိမ္ေသးဘူးေျပာမလား .. ျငိမ္ခ်င္တဲ့ေနရာလည္း ျငိမ္ေနျပန္ေရာ .. ခက္ေတာ့ေနပါဘီ :P (ေဆးေတာ့ လႈပ္ေသာက္ဖို႕လိုေနျပီ ..)
ခုဘာျဖစ္ခ်င္လဲေမးလာရင္ ဘာမွမျဖစ္ခ်င္သလိုပဲ .. တကယ္ဘာမွျဖစ္ခ်င္စိတ္မရွိဘူးလားဆိုလာျပန္ရင္လည္း မဟုတ္ေသးျပန္ဘူး .. လုပ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားမွမ်ား .. သြားျပီ .. တခုခုေတာ့ လြဲေနဘီ .. ???
ဒီေန႕မနက္ အိပ္ရာက ထထခ်င္း ဘာျဖစ္ခ်င္လဲလို႕ေမးလာရင္ေတာ့ ရံုးမသြားခ်င္ဘူး .. :D .. မိုးေအးတယ္ေလ အိပ္ခ်င္တာ ..
တပတ္ကို အလုပ္က ၃ရက္ေလာက္ပဲတက္ရတဲ့အလုပ္ (လခလည္းေကာင္းေကာင္းေပါ့ေနာ္) ရရင္ေကာင္းမယ္ .. အလုပ္သာမလုပ္ခ်င္တာ .. ေလာဘက အဲလိုၾကီးေသးတယ္ ..
ငယ္ငယ္ကေတာ့ ပိုက္ဆံမရွာႏုိင္ေသးခင္ကဆို ပိုက္ဆံေတြရွာခ်င္တယ္ေပါ့ .. မိဘေတြနဲ႕ တူတူေနတုန္းက မေနခ်င္ဘူး .. တေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ျပန္ေရာ .. ခုဘာပဲေျပာေျပာ နဲနဲပါးပါး ပိုက္ဆံရွာႏိုင္သလိုလိုျဖစ္လာျပန္ေတာ့ မရွာခ်င္ေတာ့ဘူး .. မိဘအိမ္မွာပဲ ေအးေဆးေနခ်င္ေတာ့တယ္ .. အဲ .. တကယ္လို႕ အဲလိုမ်ိဳးျပန္ေနရၾကည့္ .. ေနခ်င္ျပန္ဦးမယ္မထင္ .. ခက္ပါလားေနာ္ .. ကိုယ့္ဟာကိုေတာင္ မသိေတာ့ဘူး ..
စိတ္ဆိုတာလည္း အခ်ိန္ျပည့္ေျပာင္းလဲေနေတာ့တာပါလား .. အျဖစ္ခ်င္ဆံုး ဆႏၵရယ္လို႕ေတာ့ ခုေနမရွိေသးဘူး .. ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵေလးေတြေတာ့ မြစိမြစိေလးေတြ အမ်ားၾကီးပဲ .. အဲဒါေတြ ျဖစ္သြားျပီးျပီ ရသြားျပီးျပန္ျပီဆိုလည္း မလိုခ်င္ေတာ့တာ ေနာက္ထပ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ေပၚလာလိမ့္ဦးမွာပဲ ..
မိုးခါးက စိတ္ညစ္မခံခ်င္ဘူး .. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာပဲေနခ်င္တယ္ .. သြားခ်င္စိတ္ရွိရင္သြားလုိက္မယ္ .. လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိရင္လုပ္လိုက္မယ္ .. လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္တယ္ .. ဒါေတြက ဆႏၵေတြလို႕သတ္မွတ္လို႕ရမယ္ထင္ပါတယ္ ..
ရန္ကုန္ျပန္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္လုိက္ .. မေနခ်င္ေတာ့ရင္ျပန္လာလုိက္ .. စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ဟုတ္ေနေရာပဲ .. တကယ္ေတာ့ မေနႏုိင္ေသးဘူးေလ .. ဒီမွာလည္းမေနခ်င္ျပန္ .. ေနလို႕ျဖစ္ေပမယ့္ ေပ်ာ္လားဆို မေပ်ာ္ဘူးေလ .. ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ဒီလိုမ်ိဳးပဲျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္ .. သူမ်ားလက္ေအာက္ေနရတာ သူတို႕မ်က္ႏွာၾကည့္ေနရတာ ဘယ္သူေနခ်င္မလဲေနာ္ .. ဒါေပမယ့္လည္း ေနေနၾကရျပန္တယ္ .. ဒီၾကားထဲမွာပဲကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေပ်ာ္ေအာင္ထား ရွင္းေအာင္ထား .. ေနရတာပဲ ..
အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တိုင္း ေမၾကီးနဲ႕ေဖၾကီးကေမးတယ္ .. သမီး ေပ်ာ္ရဲ႕လားတဲ့ .. အဲလိုအခါမ်ိဳးဆို ျပန္ေျဖမိတယ္ .. စိတ္ဆင္းရဲစရာေတာ့မရွိပါဘူးလို႕ .. စိတ္ေတာ့ဆင္းရဲေနတာမ်ိဳးေတာ့မရွိေပမယ့္ ေပ်ာ္လည္းမေပ်ာ္ဘူးေလ .. ရႈပ္လိုက္တာေနာ္ .. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ ေရးရင္းလည္ထြက္ေနျပီ ..
လူ႕ဘ၀ဆိုတာ တိုတိုေလးပါ .. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပဲ ျဖတ္သန္းသြားႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာပဲ .. ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး အထူးတလည္ စိတ္ညစ္စရာမ်ိဳးမရွိခဲ့သလို ၾကီးလာရင္ ဘာျဖစ္ရမယ္ ညာျဖစ္ရမယ္လို႕လည္း ရည္မွန္းခ်က္ကမရွိခဲ့ဘူး .. (ေရးရင္း ေပၚကုန္ျပီ ၀ီရိယေတြ :P ၾကီးပြားဦးမယ္ .. :D)
ကိုယ္ ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြနဲ႕ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႕ ေရာဂါဘယကင္းကင္းေနခ်င္တယ္ .. စိတ္ခ်မ္းသာရာေလးေတြ လုပ္ခ်င္တယ္ .. ျမန္မာႏိုင္ငံကလူေတြကို လင္းလင္းထင္းထင္းျမင္ခ်င္တယ္ .. လူေတြမ်က္ႏွာ ျပံဳးေနတာပဲျမင္ခ်င္တယ္ .. မီးမွန္ခ်င္တယ္ .. :P .. အင္တာနက္ လုိင္းေကာင္းေစခ်င္တယ္ .. ဖိုးဂ်ယ္ခမ်ာလဲ အြန္လုိင္းတက္တိုင္း ေမတၱာပို႕သံေတြခ်ည္း ၾကားေနရတယ္ .. :P
လူေတြအခ်င္းခ်င္း ကတံုးေပၚထိပ္ကြက္လုပ္ေနတာေတြ .. မတရားလုပ္ေနတာေတြ .. လိမ္ညာေကာက္က်စ္ေနတာေတြ .. သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႕အသက္ရႈေနတာေတြ ျမင္ခ်င္ မၾကားခ်င္ဘူး .. (ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလားေတာ့မသိဘူး :D)
စာေတြဖတ္ရတဲ့အထဲမွာေရာ တရားေတြထဲမွာေရာ .. ကမၻာၾကီးက ဆုတ္ကပ္ျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ လူေတြသက္တမ္းေတြတိုလာရတဲ့အထဲ ဒီသက္တမ္းတိုတိုေလးမွာကို တေယာက္ကိုတေယာက္ ေမတၱာမထားႏုိင္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ .. အတတ္ႏိုင္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားသင့္တယ္ထင္ပါတယ္ .. ျပည့္၀သူတေယာက္ျဖစ္ဖို႕ေတာ့ မလြယ္ႏိုင္ဘူးေလ .. ေလာကီသားေတြဆိုေတာ့ .. ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေပၚကို တရားလားမတရားလား အမွန္အတိုင္းျမင္သင့္တယ္ .. ကိုယ့္လုပ္မယ့္အလုပ္တုိင္းကိုလည္း ေမတၱာတရားေရွ႕ထားလုပ္သင့္တယ္ .. တခ်ိဳ႕လည္းရွိပါတယ္ .. ကိုယ့္ေစတနာနဲ႕မထိုက္တန္သူေတြ .. ဒါကသူ႕အပိုင္း .. ကိုယ့္လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္သြားရံု လို႕ပဲထင္ပါတယ္ ..
ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေလးေတြကေတာ့ အဲဒါပါပဲ .. သိပ္ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ေပမယ့္ နဲနဲလည္းခက္ခဲပါတယ္ .. ငွက္ကေလးေရ .. ေရးလုိက္ျပီေနာ္ .. ေနာက္က်တာ စိတ္မဆိုးေၾကး း)) .. ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္ ..
ခုတေလာလည္း စာေရးဖို႕ စိတ္ထဲသိပ္မေရာက္ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္ .. အလုပ္မွာလူမလစ္ေတာ့လည္း သတိေလးကပ္ျပီး ဘေလာ့လည္ရပါတယ္ .. သမာဓိေတာ့ေကာင္းလာဘီ :P .. ေနာက္ေက်ာမလံုပါ .. ဒီအိမ္ရွင္ ဧည့္၀တ္မေက်ျဖစ္ေနတာကို ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ .. း)) တခါတေလသြားလည္ျပီး ေကာမန္႕ေရးဖို႕ ဖြင့္တုန္း လူလာရင္လည္းပိတ္လိုက္ရတာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ .. အိမ္မလည္လို႕ဆိုျပီး စိတ္မဆိုးၾကပါနဲ႕ေနာ္ ..
အားလံုးကို ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္လုိက္ဦးမယ္ .. း)
က်န္ခဲ့တဲ့ တပတ္ ေသာၾကာေန႕က မိုးခါးတို႕ရံုးခန္းေျပာင္းတယ္ .. 12-6-09 ေန႕ကေပါ့ .. အစက ဆိုက္က Punggol မွာ .. အဲဒီကရံုးခန္းေနရာက ဖ်က္ရမယ္ဆိုေတာ့ တျခားေနရာကို ရွာရင္း Kovan ကို ေရာက္သြားပါတယ္ .. ေသာၾကာေန႕ကေတာ့ ပစၥည္းေတြ သိမ္းဆည္းေရြ႕ ေနရာခ်ေပါ့ .. ခုရံုးခန္းေလးက ေတာ္ေတာ္က်ဥ္းပါတယ္ .. လူလည္း ၇ေယာက္ပဲ .. က်ဥ္းေတာ့ မိုးခါးအတြက္ ျပသနာကသိျပီးၾကတဲ့အတိုင္း လူၾကီး ၃ေယာက္ေရွ႕ေရာက္ေနတာပါ .. ခုဒီတပတ္ကေတာ့ ၁ေယာက္က leave ယူထားတာ ျပန္မလာေသးဘူး .. ေနာက္ တနလၤာဆိုလာျပီ .. း(
ေသာၾကာေန႕ကေတာ့ ပစၥည္းေတြ ေရႊ႕ဟယ္ ေျပာင္းဟယ္ေပါ့ .. စေနကေတာ့ ပိတ္တယ္ .. bird park ကိုေရာက္ေသးတယ္ေလ .. တခုမဟုတ္ တခုေလာက္ျဖစ္ရမွေက်နပ္တတ္တာဆိုေတာ့ အိမ္ကထြက္ထြက္ခ်င္း ဘတ္စ္ကားဂိတ္နားမွာ ေခ်ာ္လဲပါတယ္ .. မိုးကရြာတယ္ေလ .. ဖိနပ္က အသစ္ .. ပဲထုတ္ျပီးသြားတာ ေခ်ာ္လဲေရာ .. ထီးလည္းက်ိဳးတယ္ .. ကံမေကာင္းပံုမ်ား .. ထူမယ့္လူလည္းမရွိ တေယာက္တည္း .. :P
သြားတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ တာ၀န္က သူတို႕လုပ္တဲ့ပြဲကို လာတဲ့လူေတြကို လမ္းညႊန္ေပးရမယ္တဲ့ .. သိဘူးေလ .. ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ .. အဲဒါနဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ တံဆိပ္ကပ္ထားတဲ့လူေတြကုိေတာ့ တိုးတိုး တိုးတိုး လိုက္ေျပာတယ္ .. :P ဟိုဘက္ပါ ဒီဘက္ပါေပါ့ .. ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ကေရာက္လာတယ္ .. ေအာ္လိုက္တာ .. သူက ေယာက်ားေလးဆိုေတာ့ အသံက က်ယ္တယ္ေလ .. "Blood Donar this way pls" ဆိုျပီးေအာ္ေရာ .. ေျသာ္ .. ဒီေတာ့မွ သိတယ္ .. ဒီလိုလုပ္ရပါလားေပါ့ .. ဒါနဲ႕ သူလုပ္သလိုလိုက္လုပ္ .. လိုက္ေအာ္ရတာေပါ့ .. ပထမပိုင္းက ေတာ္ေတာ္ေအာ္ႏုိင္တယ္ :D .. ေနာက္ ေရတဗူးလည္းကုန္ .. ေအာ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး .. လည္ေခ်ာင္းေတြ နာလာေရာ .. ဒါနဲ႕ ေန႕လည္က် မွိန္းေနလိုက္တယ္ .. :P .. မနက္ပိုင္းပဲယူထားေတာ့ ေန႕လည္က် ျပန္လစ္တယ္ေလ .. အေတြ႕အၾကံဳေတာ့ရတာေပါ့ .. သူတို႕ဘာလုပ္လဲ သိသြားတာေပါ့ ..
တနဂၤေႏြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႕ တရက္ကုန္ေရာ ..
တနလၤာရံုးျပန္တက္ေတာ့ မေဖာက္ရေသးတဲ့ ဗူးေတြေဖာက္ .. ပစၥည္းေတြ ေနရာခ် .. ေန႕လည္ေလာက္က်ေတာ့ အင္တာနက္ကရျပီ .. ဒါေပမယ့္ မတက္ႏုိင္ .. (ခုေတာင္ ေခါင္သူၾကီးဆိုက္ထဲသြားလို႕ ဘေလာ့ဂင္းႏုိင္တာ .. ပန္ပန္ေရ ငါထပ္ေျပာေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ :P)
ဒီမနက္လည္း ကိုယ္က ေကာ္ရရွင္တိပ္ လိုခ်င္လို႕ အေနာက္ခန္းထဲသြားယူတယ္ .. တခါတည္းေဖာက္ျပီး အမိႈက္ပစ္ခဲ့မယ္ေပါ့ .. ေဖာက္ေနတာ .. လူ၀င္လာေတာ့ တူတူအလုပ္လုပ္တဲ့ ျမန္မာအကိုၾကီးထင္လို႕ ေမာ့မၾကည့္ပဲစကားလွမ္းေျပာတာ ေခါင္သူၾကီးျဖစ္ေနတယ္ .. သူက ဟင္ တဲ့ .. ဒီေတာ့မွၾကည့္ေတာ့ ေခါင္သူၾကီး .. ဒီေတာ့ ဟီးဟီးေပါ့ .. ငါလူမွားသြားတယ္ေျပာရတယ္ .. :P
တခါလည္းျဖစ္ျပီးျပီ .. ကိုယ္က ပရင့္ထုတ္မလို႕ .. ျပင္ေနတာ word မွာ .. စာေတြကို adjust လုပ္ေနတာ .. ေယာင္ျပီး ပရင့္ကိုႏွိပ္မိေရာ .. စာေတြက ၀ေရာ ၀ေရာနဲ႕ ထြက္လာေရာ .. ဒီခ်ိန္မွာပဲ ေခါင္သူၾကီးကလည္း ပရင့္ထုတ္တယ္ .. ေသေရာ .. ခိုးလုပ္တာ မိတာပဲ .. :P .. ဘာေတြလဲတဲ့ .. ေအာ္တိုကဒ္ေလ့က်င့္ခန္းေတြလို႕ .. ျမန္မာလိုေရးထားတာလို႕ .. ေလွ်ာက္ေျပာရတယ္ .. း( .. ကိုသပသ စာေတြေပါ့ .. စြန္႕စြန္႕စားစားကိုထုတ္လိုက္ရတယ္ .. တိုးလည္းတိုးတတ္ပါတယ္ .. :P
ခုလည္းလာျပန္ျပီ .. ရံုးခန္းက ၈ထပ္မွာ .. ရံုးခန္းေတြခ်ည္းပဲ .. သူတို႕အကုန္ စေနဆို ပိတ္တယ္ .. မိုးခါးတို႕က တပတ္ျခား စေန အိုတီဆင္းရတယ္ေလ .. ဒီတပတ္မိုးခါးအလွည့္ .. စေနအိုတီလာရင္ တတိုက္လံုး မိုးခါးတေယာက္တည္းေနရမွာတဲ့ .. အစတည္းက သရဲမေၾကာက္တတ္ဘူးဆိုေတာ့ .. း( .. မသြားဘူး ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ .. လာရင္ တီခ်မ္းက ေဒၚေႏြးကို လႊတ္ဦးမွာ .. :P
ခုတေလာ စင္ကာပူမွာေနၾကတဲ့ ဘေလာ့ေရးသူေတြ ကံနိမ့္ေနတယ္ထင္တယ္ .. ဟိုကၾကားလဲ ကြဲျပန္ျပီ .. ဒီက ၾကားလဲကြဲျပန္ျပီ .. တခုခုေတာ့ တခုခုပဲ .. ကံျမင့္ေအာင္ ယၾတာေျခမွထင္တယ္ .. အားလံုးနဲ႕ ခ်စ္သူေတြနဲ႕ ျပတ္ၾကဆဲၾက .. (ျပတ္တာေတာ့ဟုတ္ပါျပီ .. ဆဲတာဘာလဲလို႕ေတာ့ ကပ္သပ္မေမးနဲ႕ေနာ္ .. သူမ်ားေတြသံုးသလိုပဲ သံုးလိုက္တာ .. :D) ယၾတာေကာင္းရင္ မင္းေလာင္းေတာင္ ျဖစ္တယ္မႈတ္လား .. :P
ကိုလူထြင္းၾကီးလႊတ္လိုက္တ့ဲ ဗိုင္းရပ္စ္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိဘူး .. စင္ကာပူက ဘေလာ့ေရးသူေတြ အထိနာေနၾကတယ္ .. ဒါေတာင္ ေလပဲရွိေသးတယ္ .. :P ..
ဒါနဲ႕ စကားမစပ္ ဒီေန႕မနက္က ေမေလးနဲ႕စကားေျပာျဖစ္တယ္ .. ဟဲဟဲ ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြမေကာင္းေၾကာင္း .. :P .. ဒါနဲ႕အပ်ိဳၾကီးလုပ္ၾကမယ္လို႕ ေလာေလာဆယ္ေျပာထားတယ္ .. အတည္ေတာ့မျပဳရေသးဘူး .. ဒါက အေျခအေနအရေပါ့ေနာ္ .. :D ..
ခု အေျခအေနေပးလို႕ ေရးခ်င္ရာေရးျပီး တင္လိုက္ပါတယ္ .. း)) .. သည္းခံဖတ္ၾကပါကုန္ .. မေရးေစခ်င္ရင္ေတာ့ ေခါင္သူၾကီးဆိုက္ထဲမသြားပါေစနဲ႕ ဆုေတာင္းၾကပါကုန္ .. :P
အားလံုးကို ခင္မင္စြာျဖင့္
ရွိျပီးသားအရာတခု
ေပ်ာက္ပ်က္သြားဖို႕
ဘယ္လြယ္လိမ့္မလဲေနာ္
အခ်ိန္ဆိုတာေတာ့
လိုအပ္လိမ့္မေပါ့
ဒါဆိုလည္း
ဘယ္လိုျဖတ္သန္းမလဲပဲ
စဥ္းစားလုိက္ရေအာင္
ျဖစ္တည္ျပီးသား
အရာတခု
ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႕
ဘယ္လြယ္လိမ့္မလဲေနာ္
ပ်က္ဆီးျခင္းအတြက္
ထိုက္တန္တဲ့ ဆံုးရံႈးမႈေတာ့
ရွိလိမ့္မေပါ့
ဒီအတြက္လည္း
ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႕
ၾကိဳးစားလုိက္ရေအာင္
စိတ္ထဲမွာေတာ့
အျမဲသတိေပးလွ်က္ပါပဲ
ဘယ္အရာမွ မျမဲဘူးလို႕ေလ
ဒါေပမယ့္
တကယ္ေတာ့ ရွိခဲ့ဘူးတာပဲ
ဒါဟာလည္း အမွန္တရားတခုပဲ
မိုးခါးမွာ ၀ါသနာေတြက ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ .. တခုခု ကိုယ္မလုပ္ဖူးတာရွိရင္လည္း လုပ္လိုက္ရမွ .. အကုန္ကို လုပ္ခ်င္တာ .. စစခ်င္းလုပ္ခါစဆိုရင္ေတာ့ အားၾကိဳးမန္တက္ပဲ .. လုပ္ခ်င္တာကအစံု .. ျပီးရင္ ေကာက္ရိုးမီးလိုပဲ ..
အားကစားလုပ္ရတာလည္း ၀ါသနာပါတယ္ .. ခရီးေတြေလွ်ာက္ထြက္ရတာ ေတာထဲေတာင္ထဲေလွ်ာက္သြားရတာ .. သီခ်င္းဆိုတာ နားေထာင္တာ .. စာလိုလို ေပလိုလိုေတြ ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေရးတာ .. ဒါေတြကေတာ့ လုပ္ခ်င္ေနတာမ်ိဳး တခါတခါ လုပ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးေတြပါ ..
ဟိုတေလာကတင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရကူးမယ္ ကူးမယ္ဆိုတာနဲ႕ ကူးျဖစ္တယ္ .. ေရအရမ္းကူးခ်င္တာ .. အရပ္ျမင့္ခ်င္လို႕ .. :D .. ရန္ကုန္မွာတည္းက ေရကူး သင္မယ္ သင္မယ္နဲ႕ မတတ္လာခဲ့ဘူး .. ခု သူငယ္ခ်င္းက သင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ သင္မယ္သင္မယ္ေပါ့ .. သြားပါတယ္ .. အပတ္တိုင္း စေနေန႕ တလလားပဲ .. ခုမသြားျဖစ္ျပန္ဘူး .. အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး မသြားတာ ..
ျပီးရင္ သီခ်င္းဆို သီခ်င္းနားေထာင္ .. ဒါကေတာ့ အခ်ိန္ရွိသလို နားေထာင္တယ္ .. အေျခအေနေပးသလို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လည္ျပီးဆိုတယ္ .. အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ သီခ်င္းေတြစုထားတဲ့ဆီသြား အကုန္ select ေပးျပီးဖြင့္ထားတာ .. လာခ်င္တာလာပဲ .. နားညီးေနရင္ျပီးေရာ ..
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕စုျပီး ဘယ္လိုေနရာ ဘယ္လိုခရီးမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္သြားခ်င္တယ္ .. ေနရာစံုသြားခ်င္တယ္ .. တခါတေလလဲ တေယာက္တည္း ေရာက္ရာေပါက္ရာ စိတ္ကူးတည့္ရာမ်ိဳးကို ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ကိုယ္သြားခ်င္တယ္ .. (ဒါကေတာ့ စိတ္ကူးပါပဲ အိမ္က မလႊတ္မွာေသခ်ာတယ္ .. :D)
အရင္တုန္းတည္းက စာေရးခ်င္ခဲ့တာ .. ေသခ်ာေတာ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး .. ခုေနာက္ပိုင္းက်မွ စာကို ေရးတယ္လို႕ ပီျပင္ေအာင္ ေရးျဖစ္ခဲ့တာ .. နဲနဲလည္း ေရးရဲလာသလိုပဲ .. စာကေတာ့ ေရးျဖစ္ေနမွာပဲထင္ပါတယ္ .. စိတ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို ခုလိုခ်ေရးလိုက္တာ တနည္းတဖံု ခံစားရတာ သက္သာေစတယ္လို႕ ထင္မိပါတယ္ ..
ပန္းခ်ီဆြဲတာလည္း ၀ါသနာပါျပန္ေရာ .. ဒါေပမယ့္ မတတ္ .. ဒီေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ စိတ္ကူးနဲ႕ ျဖတ္ညွပ္ကပ္ .. ဒါေတာ့ရတယ္ .. ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ထိုင္ေနရရင္ အကုန္လံုးကိုေမ့သြားေရာ .. ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ စာေရးမလား ပံုလုပ္မလား .. ဒါမိုးခါးအတြက္ ျငိမ္ေဆးပဲ ..
စာဖတ္တာ၀ါသနာပါေသးတယ္ .. စာဖတ္တယ္ .. ဘယ္လိုစာအမ်ိဳးအစားျဖစ္ျဖစ္ ေကာက္ကိုင္တာပဲ .. အစပိုင္းဖတ္ျပီးစိတ္၀င္စားရင္ ဆက္ဖတ္တယ္ .. မဟုတ္ရင္ေတာ့ အျမန္၀ရုန္းသုန္းကား အဆံုးကိုေရာက္ေအာင္ေက်ာ္ဖတ္တယ္ .. း)
၀ါသနာလံုး၀မပါတာကေတာ့ အိမ္မႈကိစၥပါပဲ .. :P .. မိန္းကေလးပီပီသသ ဟင္းထမင္းခ်က္ဖို႕ လံုး၀ ၀ါသနာမပါ .. မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥလံုး၀ ၀ါသနာမပါ .. တတ္ေတာ့တတ္ေပမယ္ ့ဒီလိုဘ၀ၾကီးမေနခ်င္ဘူး .. (တတ္တာေတာ့ထည့္ေျပာရတာေပါ့ေနာ္ .. :P) စိတ္ပါရင္လုပ္တယ္ စိတ္မပါရင္မလုပ္ဘူး .. (မိုးခါးနဲ႕ရတဲ့လူေတာ့ ကံဆိုးျပီ :D)
အဆံုးသတ္လိုက္ေတာ့ ၀ါသနာက ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ ၀ါသနာ .. ျပီးေတာ့ ေကာက္ရိုးမီး .. ေသေသခ်ာခ်ာစြဲစြဲျမဲျမဲလုပ္ျဖစ္ေနတာဆိုလို႕ ခုစာေရးစာဖတ္နဲ႕ သီခ်င္းနားေထာင္တာ .. ကြန္ပ်ဴတာမွာ ပံုေတြကလိတာ .. စိတ္ကူးထပ္ေပါက္ေသးရင္ ကြန္ပ်ဴတာကိုပါ မတတ္ပဲ ကလိပါေသးတယ္ ..
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္အစိုးမရတဲ့ မိုးခါးရဲ႕ ၀ါသနာေတြကေတာ့ အဲဒါေတြပါပဲ .. း)
ကိုလင္းဦးၾကီး တဂ္တဲ့ ၀ါသနာပါသည္တဲ့ .. ေရးေတာ့ေရးလိုက္ျပီ .. မိုးခါးတို႕ အခ်က္အျပဳတ္ အိမ္တြင္းမႈအလုပ္ေတြ ပ်င္းတာသိျပီး ယူမယ့္လူမရွိေတာ့ရင္ေတာ့ ျပသနာ .. :P အကိုေရ ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္ေနာ္ .. ဟဲဟဲ .. ခုက ဖက္ဆစ္ေခတ္ကို ညီမေရာက္ေနတယ္ေလ .. ကိုရြာသားေျပာသလို .. :P ပတ္ပတ္လည္ ဂ်ပန္ေတြ၀ိုင္းေနလို႕ပါ :D ေနာက္က်သြားတာကို ေတာင္းပန္ခ်င္တာပါ :D .. ေမာင္ေလး အဆိပ္ခြက္ကို မေက်မနပ္ ဆက္တဂ္ပါတယ္ .. ေရးေပး .. မဟုတ္ရင္ပိုဆိုးမယ္ .. :P
အရံႈးကို မလိုခ်င္ခဲ့သူ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္ရင္းနဲ႕
သူမ်ားကို သံသယထားတတ္လာတယ္
အျမဲတမ္း
ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့သေဘာကို
စိတ္ထဲအျမဲထည့္ထားရင္း
အရာရာကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ခံစားတတ္လာတယ္
ခံစားခ်က္တိုင္းကို ေဖာ့လို႕
ခံစားမႈေတြကို
လစ္လွ်ဴရႈတတ္လာတယ္
နာမွာေၾကာက္တတ္သူပီပီ
သူမ်ားေျပာင္းလဲခ်ိန္မွာ
ကိုယ္ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႕
အဆင္သင့္ျပင္တတ္ခဲ့တယ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိပ္ခ်စ္တတ္သူတေယာက္အျဖစ္
အားလံုးက သတ္မွတ္လိမ့္မယ္
အရာရာဟာ
အေရးမၾကီးခဲ့ဘူး
မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာမရွိဘူးေလ
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ပိုင္
ကိုယ္လမ္းကိုယ္ေရြးႏုိင္ရမွာေပါ့
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္
လွည့္မၾကည့္နဲ႕
ကိုယ့္အတၱအတိုင္းပဲ
ရွိေစေတာ့မယ္
အတိတ္ကိုလည္း မလြမ္းခ်င္ဘူး
အနာဂတ္ကိုလည္း ေတြးမပူခ်င္ဘူး
အရွိကို အရွိအတိုင္း
ငါ .. ရိုးရိုးေလးပဲၾကည့္မယ္
ေသာၾကာေန႕က ရံုးခန္းအသစ္ေျပာင္းပါတယ္ .. ရံုးခန္းက က်ဥ္းတဲ့အျပင္ ေနာက္တည့္တည့္မွာ လူၾကီးသံုးေယာက္ စီထိုင္ပါတယ္ .. ေဘးနားကပ္ရပ္မွာလဲ လူေလးတေယာက္ပါ .. ခုေတာ့ သူတို႕ဆိုက္သြားတုန္း အလစ္မွာ ခိုးျပီး ဘေလာ့ဂင္းလိုက္တယ္ .. ၀ါသနာကိုး .. :D
ငယ္ငယ္တည္းက ေဖၾကီးက သမီးမိန္းကေလးဆိုေတာ့ မိုးခါးကို ပိုတယ္ .. ခုအသက္ၾကီးလာေတာ့လည္း အရင္တုန္းကအတိုင္းပဲ .. ေမာင္ေလးနဲ႕က အေစးမကပ္ဘူးေလ .. ေယာက်ာ္းေလး ထံုးစံေပါ့ ..
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေမၾကီးက ရိုက္တယ္ .. စေနသမီးဆိုေတာ့ စိတ္ၾကီးတာလည္းပါတယ္ .. ေျပာမရတာလည္းပါမွာေပါ့ .. :P
ေဖၾကီးကေတာ့ ေမၾကီးရိုက္ရင္ေတာင္ မရိုက္ဖို႕ ေျပာတတ္တယ္ .. ဒီေတာ့ ေဖၾကီးက မိုးခါးကို ပိုခ်စ္တယ္ထင္တယ္ .. ငယ္ငယ္တုန္းက ေဖၾကီးက သေဘာၤလိုက္ေတာ့ တူတူေနရတဲ့အခ်ိန္သိပ္မရွိဘူး ..ေနရတဲ့အခ်ိန္သိပ္မရွိေတာ့ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မို႕တည့္တာ .. ေနာက္ပိုင္း သေဘာၤမလိုက္ေတာ့ပဲ အိမ္မွာတူတူေနေတာ့ ေနာင္ဂ်ိန္တာပဲ .. :D .. သားသမီးနဲ႕ မိဘ ထံုးစံေပါ့ေနာ္ .. ခု အေ၀းကေနဆိုျပန္ေတာ့ ဖုန္းဆက္တိုင္း အလြမ္းသယ္ျပန္ေရာ ..
မိုးခါးအက်င့္ကလည္း ကိုယ္က မွားေနရင္ေတာင္ ကိုယ့္အသိနဲ႕ပဲ ကိုယ္ျပင္ခ်င္တာ .. ေျပာလုိ႕လုပ္တာမ်ိဳး ဘာလို႕မလုပ္ခ်င္မွန္းကိုမသိဘူး .. ဒီကိစၥတခုကို လုပ္မယ္စဥ္းစားထားတာေတာင္ တေယာက္ေယာက္က လုပ္လိုက္ပါလားဆို လုပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္ ..
ေဖၾကီးနဲ႕ တည့္တာက မိုးခါးဘာလုပ္လုပ္ အားေပးတယ္ .. အၾကံဥာဏ္ေပးတယ္ .. ဘာလုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ခြင့္ေပးတယ္ .. ေမၾကီးကေတာ့ စိတ္ပူတတ္တယ္ .. စိုးရိမ္တတ္တယ္ .. ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေဖၾကီးနဲ႕ ပိုတည့္တယ္ .. ပိုလံုးတယ္ ..
မတည့္တာတခုေတာ့ရွိေသးတယ္ .. အဲဒါက ေဖၾကီးက ညဘက္ဆို ေစာေစာအိပ္ .. မနက္ဆို ေစာေစာထ .. မိသားစုလုိက္ လမ္းေလွ်ာက္ အဲလိုမ်ိဳးအရမ္းသေဘာက်တယ္ .. မိုးခါးက ညဘက္သာညဥ့္နက္ခံႏုိင္တာ .. မနက္ဆို မထခ်င္ဘူး .. ႏိႈးျပီဆိုလည္း အရမ္းစိတ္ညစ္တာ .. စူပုတ္ေနေရာပဲ .. အဲလိုဆို မတည့္ေတာ့ဘူး .. ေဖၾကီးကလည္း မနက္ေနျမင့္ေအာင္ အိပ္ရင္ လံုး၀မၾကိဳက္ .. မိုးခါးကေတာ့ မနက္ဆို လံုး၀မထခ်င္ .. အဲလိုနဲ႕ မနက္တိုင္း အဆင္မေျပဘူး .. :D
ေဖၾကီးက ဘယ္ကိုပဲသြားသြား မိန္းမေရာ ကေလးေတြေရာ အကုန္လံုးကိုေခၚျပီး သြားခ်င္တယ္ .. သူ႕အနားမွာ အျမဲေနေစခ်င္တယ္ .. တခါတေလေတာ့လည္း တေယာက္တည္းေနခ်င္တာမ်ိဳး သီခ်င္းကို အက်ယ္ၾကီးဖြင့္ျပီး နားေထာင္ခ်င္တာမ်ိဳး အဲလိုအခ်ိန္ေတြက် လူၾကီးေတြ အျပင္သြားေနရင္ အရမ္းသေဘာက်တာ .. သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေခၚျပီး ေသာင္းက်န္းတယ္ .. မုန္႕ေတြ လုပ္စား .. သီခ်င္းေတြဖြင့္ .. အဲလိုေနခ်င္ေတာ့ ေဖၾကီးအျပင္သြားမယ္ လိုက္ခဲ့ဆို မလိုက္ခ်င္ဘူး .. အဲလိုဆို စိတ္ဆိုးေရာ .. သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္ .. ကိုယ့္အေဖကိုေတာ့ အေဖာ္မလုပ္ခ်င္ဘူး ဆိုတာေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ ..
တခါတေလက်ေတာ့လည္း ေတြးမိရင္ ေဖၾကီးကို သနားတယ္ .. အိမ္ေထာင္ဦးစီးတေယာက္ျဖစ္လို႕ အိမ္ေထာင္တခုလံုးရဲ႕ တာ၀န္ကို ခုထိယူရတုန္း .. ကိုယ့္အေပၚမွာ အားကိုးေနတဲ့ မိသားစုအတြက္ အားကိုးအားထားျပဳစရာ လူသားတဦးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရတယ္ .. မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္ မိသားစုနဲ႕ မခြဲခ်င္ပဲ ပင္လယ္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနရတယ္ .. ေနာက္ ရန္ကုန္ကိုျပန္လာျပီး ကုမၸဏီတခုမွာ အလုပ္၀င္ေတာ့လည္း ဆိုးလုိက္တဲ့ သူေဌး .. ျပင္သစ္သူေဌးဆိုေတာ့ စကားအေျပာအဆိုလည္း ရိုင္းတယ္ .. အလုပ္ဆိုရင္လည္း ေပးထားတဲ့ရာထူးနဲ႕ လစာနဲ႕ မတန္ေအာင္ စိတ္ပင္ပန္းရတယ္ .. ျပီးေတာ့ အေကာင္းေျပာမခံရဘူး .. ဒါေပမယ့္ ၾကိတ္မွိတ္သည္းခံျပီးလုပ္ရတာပဲ ..
အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာက္မွာ မိသားစုအတြက္ရုန္းကန္ခဲ့တာေတြကို ေျပာျပရင္ အရမ္းသနားတာပဲ .. မိသားစုနဲ႕ တူတူေနခ်င္ေပမယ့္ ခုထိ တူတူမေနႏိုင္ေသးဘူး .. မိုးခါးဒီကို စေရာက္ခါစကဆိုရင္ မိုးခါးတို႕ မိသားစု ၄ေယာက္က တေယာက္ တေနရာစီမွာ .. အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေဖၾကီးက ရန္ကုန္ .. မိုးခါးက စင္ကာပူ .. ေမၾကီးက ရံုးက တာ၀န္နဲ႕ သံတြဲမွာ ေနရတဲ့အခ်ိန္ .. ေမာင္ေလးကေတာ့ ေမျမိဳ႕မွာေပါ့ .. ခုေတာ့ ေမၾကီးက ရန္ကုန္ျပန္ေျပာင္းရျပီ .. ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္ ေနျပည္ေတာ္ေျပာင္းရမယ္တဲ့ ျဖစ္ျပန္ျပီ .. မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ေနာ္ .. မိသားစု တပူးတြဲတြဲၾကီးေနလို႕မွမရေသးတာပဲေလ .. ခုလို အဆင္ေျပေျပေနႏိုင္ေနတာကိုပဲ ၀မ္းသာရမွာပဲလို႕ ေတြးရတာပါပဲ .. ခုလည္း ေဖၾကီးဆႏၵေတြ မျပည့္၀ေသးဘူး .. ေနာက္ဆို ဒီမိသားစု တူတူေနဖို႕ဆိုတာလည္း ပိုသာခက္သြားမွာပါ .. ဒါေပမယ့္လည္း အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာနဲ႕ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေနႏိုင္ေနမယ္ဆို ေျဖသာပါတယ္ .. ဒါနဲ႕ပဲ ေျဖသိမ့္ေနရတာပါပဲ ..
ေဖၾကီးက မိုးခါးအတြက္ အျမဲတမ္း မိုးခါးဘက္က ရပ္တည္မယ့္လူသားတဦးပါ .. (ေမၾကီးလည္းပါတာေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ အေဖမ်ားေန႕မို႕လို႕ ေဖၾကီးက ဦးစားေပးေပါ့ .. း) မိုးခါးအတြက္ အႏၱရာယ္ေတြကို ကာရံေပးမယ့္ တံတုိင္းတခု .. မိုးခါးဘက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိေနေစဦးေတာ့ ေဖၾကီးကေတာ့ရွိေနမွာ .. ဒါကိုယံုတယ္ .. ေဖၾကီးေမၾကီးတို႕ကို ျမင္ျပီး ၀င္ခံစားဖူးတယ္ .. မိဘျဖစ္ရတာ တကယ္ကို မလြယ္တဲ့ အလုပ္တခုပါ .. မိဘျဖစ္ဖို႕လြယ္ေပမယ့္ တာ၀န္ေက်ဖို႕ ခက္ခဲပါတယ္ .. မိဘျဖစ္လာျပီဆိုတာနဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ .. တာ၀န္ေက်သူတေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ေပးဆပ္ရတာေတြသိပ္မ်ားလြန္းတယ္ .. မိဘဆိုတာ သားသမီးအတြက္ ေပးဆပ္ဖို႕ သက္သက္ျဖစ္ေပၚလာရတာပါ .. သားသမီးက ျပန္ၾကည့္ရင္၀မ္းသာတတ္ၾကေပမယ့္ ဘာျပန္ရမလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးလာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ပိုသိလာရပါတယ္ ..
မိုးခါးလည္း မိဘေတြကို စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ တခါတေလ စိတ္ဆင္းရဲေစမိျပန္ေရာ .. အရာအားလံုးအတြက္ ေဖၾကီးေရာ ေမၾကီးေရာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ဆိုတာကေတာ့ ၾကိဳးစားရဦးမွာပါ .. မိုးခါးရဲ႕ ေဖၾကီး ေမၾကီးအပါအ၀င္ မိသားစုတခုလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ဖို႕ ဒီကေန ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ .. မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးနဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြအားလံုးလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ .. း)
ကိုယ့္ကိုယ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္ .. ငါဟာ ဆိုးသလားလို႕ .. သိပ္မဆိုးဘူးေတာ့ထင္မိတာပါပဲ .. လိမ္လည္း မလိမၼာျပန္ဘူး .. :D
ငယ္တုန္းကတည္းက ကိုယ့္စိတ္နဲ႕ကိုယ္ .. ကိုယ့္ေဒါသနဲ႕ကိုယ္ စားမယ္ သြားမယ္ လုပ္လြန္းလို႕ ေခ်ာ္လဲတာနဲ႕ အပူေလာင္တာနဲ႕ အနာရြတ္ေတာင္ရွိေသးတယ္ .. ေမာင္ေလးကိုယ္၀န္နဲ႕တုန္းက အေမက ကိုယ္၀န္နဲ႕ဆိုေတာ့ စိတ္တိုလြယ္ျပီး မိုးခါးကို ရိုက္မိ ေအာ္မိတယ္တဲ့ (ေမၾကီးျပန္ေျပာျပတာပဲ .. :P) အဲဒါနဲ႕ ေမာင္ေလးေမြးခါနီး အမ၀မ္းကြဲေတြက မိုးခါးကို သူတို႕နဲ႕ တူတူခဏေနရေအာင္ ကူထိန္းေပးမယ္ဆိုျပီး ေခၚသြားတယ္ .. ခုဒီမွာ တူတူေနေနတယ္ဆိုတဲ့ အမေတြေပါ့ ..
အေမက ေမာင္ေလးကို ေမြးျပီဆိုေတာ့ သြားၾကည့္ၾကတယ္ .. အဲဒီတုန္းက မိုးခါးက အသက္ ၂ႏွစ္ခြဲ .. ေမာင္ေလးနဲ႕ ၂ႏွစ္ခြဲကြာတာေပါ့ .. ေဆးရံုေရာက္ျပီး အေမနဲ႕ ေမာင္ေလးကို အဖိုးေတြ အဖြားတို႕ အမေတြ အကုန္လံုးက ၀ိုင္းၾကည့္ စကားေတြေျပာနဲ႕ေပါ့ .. ျပန္ခါနီးက်ေတာ့ အေမကေျပာတယ္တဲ့ .. "သမီး ေမေမနဲ႕ ေနခဲ့ပါလား" ဆိုေတာ့ မိုးခါးက အၾကည့္စိမ္းစိမ္းနဲ႕တဲ့ အေမကိုၾကည့္ျပီး "ဟင့္အင္း မေနဘူး ျပန္လိုက္သြားမယ္" လို႕ ေျပာသတဲ့ .. တကယ္လည္း ျပန္ေတာ့ အမေတြနဲ႕ပဲ လုိက္သြားခဲ့တယ္ .. အဲဒီတုန္းက ဘယ္လိုခံစားမႈမ်ိဳးနဲ႕ ဒီလိုေျပာျဖစ္လုပ္ျဖစ္တယ္မသိပါဘူး .. အေမဆို ခုထိေျပာတုန္း .. အဲလိုလုပ္သြားတုန္းကဆို အေမ့စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းဘူးေပါ့ .. :D ..
ငယ္ငယ္တုန္းတည္းက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ "ကိုယ့္ဖာဖာ လုပ္မယ္ ကိုယ့္ဖာဖာလုပ္မယ္" ဆိုတာခ်ည္းပဲတဲ့ .. ထမင္းဆိုလည္း ခြံ႕ေကၽြးလို႕မရဘူးတဲ့ .. စားပြဲေလးနဲ႕ ခံုေလးနဲ႕ ပန္းကန္ကို ဇြန္းေလးတပ္ေပးလိုက္ရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ့္ မေပ မပြေအာင္ စားသြားတယ္ဆိုပဲ .. (တယ္ဟုတ္ပါလား :D)
မူၾကိဳေက်ာင္းတက္တဲ့အရြယ္က်ေတာ့လည္း တခ်က္ေလးမွ မငိုတဲ့ .. လိုက္ပို႕ရင္ ေနာက္ေၾကာင္းေတာင္ လွည့္မၾကည့္ပဲ အတန္းထဲ တန္း၀င္သြားတာပဲတဲ့ .. (ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ညဥ္ေလးက မဆိုးဘူးပဲ :P) အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း အေမနဲ႕ မေနဘူးေလ .. အမေတြနဲ႕ပဲ တူတူ .. အမေတြဆို မိုးခါးတို႕ ေမာင္ႏွမလုပ္လို႕ ကေလးအေမထင္ခံရတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ေလာက္ထိပဲ .. အျမဲ ပူးကပ္လိုက္သြားတယ္ေလ .. အပ်ိဳၾကီး ၂ေယာက္က်န္ေနေသးတယ္ .. ဒီေလာက္ေနာက္က လိုက္ေနတဲ့ၾကားက ႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုမ်ားေယာက္ဖေတာ္ေတြသုတ္သြားလဲမသိပါဘူး .. :P
ငယ္တုန္းကတည္းက တူတူေနတာဆိုေတာ့ ၀မ္းကြဲေတြဆိုေပမယ့္ အမေတြကို အရမ္းခ်စ္တယ္ .. အမအၾကီးဆံုးဆိုရင္ မိုးခါးက ေနာက္ကေနဘယ္သြားသြားလုိက္လြန္းလို႕ အဖြားကေတာင္ ဒီႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုခြဲရပါ့မလဲလို႕ အသံထြက္ေျပာလာတဲ့အထိပဲ .. ဒီအမနဲ႕ပဲ တူတူအိပ္တယ္ .. အျမဲေနာက္က ေတာက္ေတာက္ေတာက္ေတာက္လိုက္တယ္ .. ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲဆို အိမ္သာ၀င္တာေတာင္ အိမ္သာထဲထိလုိက္တယ္တဲ့ .. ျပန္ေျပာၾကတာေလ .. အဲဒီအၾကီးဆံုးအမၾကီးကို အရမ္းခ်စ္တယ္ .. မၾကီးကလည္း အရမ္းအႏြံတာခံတယ္ .. ဒါေပမယ့္လည္း ခုေတာ့ သူ႕အိမ္ေထာင္နဲ႕သူ .. မိုးခါးကိုလည္း မခ်စ္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္ .. အဲလို အေမ့ကိုေျပာရင္ အေမက "ဒီလိုေတာ့လည္းဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲသမီးရယ္ .. ခ်စ္ပါတယ္" တဲ့ .. ဒီလိုမ်ိဳးက်ေတာ့လည္း အတၱက အေရထူတယ္ .. "သမီးကိုမခ်စ္ရင္ သမီးကလည္း မခ်စ္ဘူးပဲ" .. အဲလိုေျပာေတာ့ အေမက ရီတယ္ ..
ေနာက္ အသက္ကနဲနဲၾကီးလာေတာ့ လမ္းမကိုထြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေဆာ့တာ စားခ်ိန္မသိ အိပ္ခ်ိန္မသိ .. လွစ္ခနဲေပ်ာက္သြား ေ၀းေ၀းမရွာနဲ႕ အိမ္ေရွ႕မွာ ကစားနည္းေပါင္းစံုကစား .. သူငယ္ခ်င္းဆုိလို႕ မ်ားမ်ားစားစားလည္းမဟုတ္ပါဘူး .. ၄ေယာက္တည္း .. အိမ္က အဲဒီထဲက ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ေပါင္းတာမၾကိဳက္ဘူး .. ဒါေပမယ့္ မရဘူးေျပာလို႕ .. အျမဲပူးျပီးေဆာ့တာ ..သူငယ္ခ်င္းသာဆိုတယ္ ကိုယ္က အၾကီးဆံုး .. အၾကီးဆံုးမို႕ အေလ်ာ့ေပးမယ္ထင္သလား .. အျငင္းသန္ အေလွ်ာ့မေပးတဲ့အျပင္ ကိုယ္ကခ်ည္းႏုိင္ခ်င္တာ .. ရံႈးရင္လား ရံႈးမဲ မဲျပန္ေရာ .. အဲလိုအက်င့္ေလးက ခ်စ္စဖြယ္ :D
၁၀ တန္းျပီးတဲ့အထိ အိမ္ေရွ႕မွာထြက္ေဆာ့တယ္ .. ေဘာလံုးပစ္တယ္ .. ၾကက္ေတာင္ရိုက္တယ္ .. တျခားဟာေတြလဲပါေသးတယ္ .. ညဘက္ၾကီး အရင္ကဆို မီးလည္းမွန္တယ္ .. လမ္းမီးေတြလည္း လင္းလို႕ .. ဒီလိုဆိုလို႕ကေတာ့ မိုးခါးတို႕ ည ၉နာရီေလာက္ထိ ေဆာ့တာ ..
အထက္တန္းတက္တုန္းကဆို ၉တန္းႏွစ္တက္ရတာ အေပ်ာ္ဆံုးပဲ .. အဲဒီအခ်ိန္က ဂဲလံုးေတြေကာက္ .. အတန္းထဲမွာ ဇယ္ခုတ္တာလား .. အဲဒါေဆာ့တယ္ .. အခ်ိန္ျပည့္ေဆာ့တာ .. အတန္းျပီးလို႕ ေဒါင္ဆိုတာနဲ႕ တတန္းလံုးနီးပါး စာသင္ခန္းေနာက္က ေနရာလြတ္ကိုေျပးေတာ့တာ .. အျပိဳင္ဇယ္ခုတ္ၾကေရာ .. အိမ္မွာလဲ ေလ့က်င့္လိုက္ရတာ အေမာ .. အိမ္က လာဘ္တိတ္တယ္ေျပာလဲမရဘူး .. အားတိုင္း ဂဲလံုးေတြနဲ႕ပဲရႈပ္ေနတာ .. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ ..
ခုထိလည္း ကိုးတန္းကိုသတိရတုန္း .. စာလည္းက်က္စရာမလို .. အခ်ိန္ျပည့္ေဆာ့ .. အဲဒီအခ်ိန္က ထမီကို ရွည္ႏုိင္သေလာက္ ရွည္ရွည္၀တ္ၾကတာေလ .. ေက်ာင္းက သန္႕ရွင္းေရးေတြကို ကူေပးတာ .. ဒီအဖြဲ႕အတြက္ နာမည္က စည္ပင္သာယာ .. နာမည္ေလးက သင္းေနေရာပဲ .. ျပီးေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တရုတ္ကား ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ လာေနျပီေလ .. ဂုိဏ္းေတြနဲ႕ .. အားက်မခံဂိုဏ္းဖြဲ႕တယ္ .. အရိုးေကာက္ဂုိဏ္း .. ဘယ္ကဘယ္လို အရိုးေကာက္ျဖစ္သြားတယ္လဲမသိပါဘူး .. ဧကန္န အဲဒီတုန္းက ဗလေတြေကာင္းၾကလို႕ျဖစ္မယ္ :P ..
အဲဒီအခ်ိန္က သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕လိုက္ ၇ေယာက္ရွိတယ္ .. အခန္းေတြေတာ့ကြဲတယ္ .. ဒါေပမယ့္ တပူးတြဲတြဲ .. ခုေတာ့လည္း မပူးႏုိင္ေတာ့ဘူး .. ေလာေလာလတ္လတ္ အဆက္အသြယ္ရွိျပီး ခင္ၾကတာ ၄ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ .. selection ေပ့ါေနာ္ .. အရမ္းခင္တယ္ ညီအမေတြလိုပဲ အရမ္းခ်စ္တယ္ .. က်ိဳက္ထီးရိုးတူတူတက္ၾကတယ္ .. မ်ားမ်ားစားစား ၁ေခါက္ၾကီးမ်ားေတာင္ :D
၁၀တန္းထိ သင္ေပးတဲ့ ကိုယ့္အနီးကပ္ဆရာ ဆရာမေတြက အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ .. ေစတနာဆရာေတြ .. အသျပာဆရာေတြရွိေပမယ့္ ဆရာကံေကာင္းတယ္ပဲဆိုမလား ..
မိုးခါးက သိပ္ပူပန္တတ္တာ .. စာေမးပြဲမ်ားနီးျပီဆို အိပ္လို႕ေကာင္း စားလို႕ေကာင္း .. ဇာတ္လမ္းတြဲ အၾကည့္မပ်က္ .. ေမၾကီးက မအိပ္ပဲေစာင့္ရင္ေတာင္ မိုးခါးတို႕ ငိုက္ျပပါလိမ့္မယ္ .. ဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ရင္သာမငိုက္တာ .. စာအုပ္ကစာကိုျမင္တာနဲ႕ ငိုက္ေတာ့တာပဲ .. ဒီလိုဆို အေမ့ကိုေျပာ .. သမီးခုခဏအိပ္မယ္ .. ၂နာရီျပန္ႏိႈး စာက်က္မယ္ေပါ့ .. အေမက အိုေခဆိုတာနဲ႕ အိပ္လိုက္တာ သိုးလို႕ .. ၂နာရီဆို အေမက လာႏိႈးတယ္ .. အဲဒီအခါ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႕ ထ .. စာၾကည့္စားပြဲထိုင္ .. ငိုက္ .. အဲဒီအခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္အိပ္ႏိုင္ အပ်င္းကိုထူႏုိင္ပါတယ္ .. စာေမးပြဲကံေလးကေကာင္းေနလို႕ .. အဂၤလိပ္စာသင္တဲ့ဆရာဆိုေျပာတယ္ .. "ဟဲ့ နင္တို႕ အဖြဲ႕ကိုၾကည့္ရတာ စာေမးပြဲနီးေလ မ်က္ႏွာၾကီးေတြ ေဖာင္းေဖာင္းလာေလပါလား"တဲ့ .. "ေျသာ္ .. ဒါကေတာ့ ဆရာရယ္ စိတ္ကပူေနရတာကိုး .. အိပ္လို႕မွမေပ်ာ္ပဲ" လို႕ .. း)
တကယ္တန္းစာေမးပြဲနီးေတာ့ ပိန္က်သြားတာက အေမ .. အေဒၚေတြကေတာင္ အေမ့ကို ပိုလိုက္တာလို႕ေျပာၾကေသးတယ္ .. အေမကိုး ေနာ္ .. မိုးခါးတို႕ကေတာ့ ေအးေဆးပဲ .. စာေမးပြဲက ကိုယ္နဲ႕မဆုိင္သလို .. ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆို မိုးခါးက အီကိုဆို သိပ္ပ်င္းတယ္ .. လံုး၀မက်က္ခ်င္ဘူး .. အရမ္းမုန္း .. ဒါေပမယ့္ ခုကိုယ့္ဘြဲ႕က အီကိုတဲ့ေလ .. ဆန္းပံုမ်ားေနာ္ ..
စိတ္မပါဘူးဆိုရင္လည္း ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ မလုပ္တတ္တာက အက်င့္ .. အေမက ငုတ္တုတ္ .. ဒီစာရမွအိပ္ရမယ္တဲ့ .. မအိပ္ဘူးေလ .. ရလည္းမရဘူး .. ညလံုးသာေပါက္သြားတယ္ .. ေအာ္သာေအာ္ေနတာ ေခါင္းထဲစာက မ၀င္ဘူး .. အဲဒါလည္း အေမေျပာေနတုန္း ခုထိ .. မေမ့ဘူးတဲ့ အီကိုစာတစ္ပုဒ္ကို ညလံုးေပါက္တာ .. အီကုိမနက္ျဖန္ေျဖရမယ္ဆို ဒီေန႕ညထိ စာကိုက်က္ေနတာ .. မရေသးဘူး .. အဲလိုဇေလးေတြရွိပါတယ္ ..
က်န္တာေတာ့ ေနာက္အာရံုရမွထပ္ေရးေတာ့မယ္ .. စိတ္ကူးေပါက္လာရင္ေပါ့ .. း))
တကယ္က စာေရးမယ္ေရးမယ္ဆိုျပီး ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္က ေရးထားတယ္ .. တင္ဖို႕မျပီးေသးဘူး .. မျပီးေသးခင္မွာအလုပ္ကေပၚရင္ အာရံုက မလာေတာ့ဘူး .. ဒါနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဒလိရတဲ့အျဖစ္ကိုေရာက္ေရာ .. ဒါလည္း ဟိုေန႕တည္းက ေရးထားတာ .. မတင္ျဖစ္ မတင္ျဖစ္နဲ႕ ..
ခုရက္ပိုင္းက အလုပ္မွာ ကိစၥေတြကေပၚ .. ရံုးခန္းေျပာင္းဖို႕ေရြ႕ဖို႕ကိစၥေတြနဲ႕ ရႈပ္ေနေသးတယ္ .. ေသာၾကာေန႕ကေတာ့ ေရြ႕လုိက္ျပီ .. ဒီေတာ့လည္း ျပင္ရဆင္ရ .. ဒီၾကားထဲ အင္တာနက္က ျဖတ္လိုက္တယ္ .. အေျပာင္းအေရြ႕နဲ႕ .. ဒါေတြဆက္သြားေတာ့ စာကမေရးျဖစ္ .. း) .. အားလံုးပဲ စိတ္မရွိၾကပါနဲ႕ေနာ္ .. စိတ္ပူေအာင္လုပ္သလိုျဖစ္သြားရင္လည္း ေတာင္းေရာ စေကာေရာ ပန္ပါတယ္ ..
ကိုရီႏိုၾကီးက ဖုန္းဆက္တယ္ .. ဘာေတြျဖစ္ေနလဲတဲ့ .. တကယ္က သူပဲျဖစ္ျပီး သူပဲစ ျဖတ္သြားတာေလ .. ဒီေမာင္ႏွမေတြကို .. အဲဒါ သူက တျပန္လာျပီး ေမးေနတယ္ .. ကိုရီႏိုကသာ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားတာ .. ကိုဖိုးစိန္ကို အကူအညီေတာင္းရမယ္ .. ကိုရီႏိုၾကီးအမႈကို ဒီစလံုးက ေမာင္ႏွမေတြက အပ္ပါတယ္ .. အျဖစ္မွန္ေပၚေပါက္ေအာင္ စံုစမ္းေပးပါဗ်ိဳ႕ .. ခ်စ္မမေရာင္ကလည္း ဘေလာ့ကို ျပန္ဖြင့္လုိက္ပီ .. း) .. မၾကယ္ျဖဴကလည္း အခ်စ္နဲ႕ အိုေကေနတယ္တဲ့ .. ကိုသီဟသစ္ၾကီးလည္း ေကေနပံုပါပဲ .. လြတ္လပ္ေရးရေနတယ္ေလ .. လူပ်ိဳလုပ္ေနတယ္ .. မေျပာခ်င္ဘူး .. :P .. အဆိပ္ခြက္ကလည္း အိုေကေနတာပါပဲ .. :D .. အကုန္လံုးလည္း အဆင္ေျပၾကမယ္ထင္ပါတယ္ .. ကိုေတာင္ေပၚေတာ့ အၾကပ္ခံရတယ္ေျပာတယ္ .. တခုခုဆို သူ႕ေခါင္းက်ေနက်ဆိုေတာ့ ခုလည္း ထံုးစံမပ်က္ေလးေပါ့ .. :P .. မိုးခါးလည္း အဆင္ေျပပါတယ္ .. မ်က္ႏွာကိုမျမင္လို႕ပါ .. ရံုးသာမသြားရဘူးဆို ျဖီးေနေရာပဲ :P .. အမ္စီေလးယူျပီး ေဆးခန္းသြားခ်ိန္ေလးေတာ့ နဲနဲမွင္ေသေသေနရတာေပါ့ေနာ္ .. :D ..
ေမ့ေတာ့မလို႕ .. ေျပာရဦးမယ္ .. စိတ္မေကာင္းစရာ .. ခုရံုးခန္းေျပာင္းတဲ့ေနရာမွာ မိုးခါးေနာက္တည့္တည့္က မန္ေနဂ်ာနဲ႕ ဂ်ပန္ ၂ေယာက္ဆိုေတာ့ ေနာက္ ခိုးလည္ ခိုးခ်က္ ခိုးေရး ခိုးဘေလာ့ရမွာ .. ၀ါသနာအရ မစြန္႕လႊတ္ႏုိင္ေတာ့လည္း ငါးပါးသီလ ၁ပါး ေန႕စဥ္အက်ိဳးခံျပီး ခိုးရမွာပဲ :P ..
ေနာက္စာေတြေရးဖို႕လည္း အာရံုခံေနပါတယ္ .. တဂ္ေရးဖို႕လည္း စဥ္းစားေနပါတယ္ .. း))
မိုးခါးကို ခင္သူ ခ်စ္သူ အေပါင္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ ..
မခ်စ္သူ မခင္သူေတြလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ ..
ဘယ္လိုမွမေနသူေတြလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ .. း)
ပူေလာင္တဲ့ ရာသီဥတု .. ဆူညံသံေတြ .. ကားသံ လူသံေတြနဲ႕ဆူညံလြန္းတဲ့ ရန္ကုန္မွာပဲ ၾကီးျပင္းလာခဲ့တယ္ .. အဲဒီျမင္ကြင္းေတြနဲ႕ အလွမ္းကြာေ၀းတဲ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ျမင္ကြင္း .. စိမ္းလန္းတဲ့ သစ္ပင္ ပန္းမန္ေတြ .. မ်က္စိတဆံုး ေတာင္တန္းေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ .. ရာသီဥတု ေအးစိမ္းတဲ့ ေနရာေဒသမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္တတ္ခဲ့တယ္ ..
ငယ္ငယ္တုန္းက ဖိုးဖိုးၾကီးတို႕ ဖြားဖြားၾကီးတို႕ ခရီးေတြထြက္ ေတာင္ေတြ တက္ႏုိင္တဲ့အရြယ္တုန္းကဆိုရင္ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြက ဦးေဆာင္ျပီး ကားၾကီး ကားငယ္ေတြငွား ရာသီအလိုက္ ခရီးေတြ မ်ိဳးစံု ထြက္ဖူးခဲ့တယ္ .. ၁၀ ရက္နဲ႕ အထက္ျမန္မာျပည္ ခရီး .. ေဆာင္းတြင္းဆို က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူး .. က်ိဳက္ခမီ စက္စဲ .. ေရႊစက္ေတာ္ .. ေမျမိဳ႕ .. ေတာင္ၾကီး .. အင္းေလ .. ပင္းတယ စသည္ျဖင့္ ခရီးေတြ ထြက္ခဲ့တယ္ဆိုတာ မွတ္မိတာေလာက္ ဓါတ္ပံုေတြၾကည့္ျပီး ေရးေတးေတး ျမင္ေယာင္တာေလာက္သာ မွတ္မိေတာ့တယ္ .. ငယ္ငယ္ကေတာ့ ခရီးေတြ ခဏခဏထြက္ရတယ္ဆိုတာ မွတ္မိေနတယ္ .. ကေလးဆိုေတာ့ သြားရင္လာရင္ ေပ်ာ္တယ္ .. ဟိုေဆာ့ ဒီေဆာ့ ဟိုေလွ်ာက္ေျပး ဒီေလွ်ာက္ေျပး .. ဒီေလာက္ပဲ .. ရႈခင္းဆိုတာလည္း ၾကည့္ရေကာင္းမွန္းမသိ .. သြားမယ္ စားမယ္ ေဆ့ာမယ္ ဒီအေတြးပဲ ..
သိတတ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ဖိုးဖိုးၾကီး ဖြားဖြားၾကီးတို႕က အသက္ေတြကေထာက္လာ ခရီးထြက္ဖို႕ဆိုတာ ခက္ခဲလာေတာ့ ေနာက္ပိုင္းခရီးဆိုတာ သိပ္မထြက္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး .. ခရီးတိုေလးေတြေလာက္ပဲ သြားျဖစ္ခဲ့ေတာ့တယ္ .. (ကံကလည္းဆိုးပ .. လူေစာေစာမျဖစ္ဘူးေနာ္ ..) ဒီေတာ့ ျမင္ကြင္း ရႈခင္းေတြ မွတ္မိေနတာမ်ိဳးက နည္းသြားတယ္ ..
ေတာင္ၾကီးဆိုလည္း လူေတြ အေႏြးထည္၀တ္ထားၾကတယ္ .. ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး ပါးစပ္က အေငြ႕ေတြထြက္ေအာင္လုပ္ျပီးေဆာ့တယ္ .. ႏွာဖ်ားထိပ္ ေအးေအးေလးနဲ႕ အေမကို လိုက္စမ္းတယ္ .. ဒီေလာက္ပဲ .. အင္းေလးဆုိရင္လည္း လူေတြ ေလွကို ေျခေထာက္နဲ႕ေလွာ္တယ္ .. ခေမာက္ပဲေခၚလားေတာ့မသိဘူး ခၽြန္ခၽြန္ၾကီးေတြေဆာင္းထားတယ္ .. ေသာက္လည္းဒီေရ သံုးလည္းဒီေရ သံုးျပီးသားေရေတြကလည္း ဒီကန္ထဲျပန္စီးဆင္းေနတယ္ဆိုလား .. :D ..
သြားဖူးတယ္ဆိုတာေလာက္သာ အသိရွိျပီး ဘာက ဘယ္လိုဆိုတာမ်ိဳးေတြ ျပန္မေျပာတတ္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ခရီးေတြ ထြက္ခဲ့ရတယ္ ..
မွတ္မွတ္သားသားအခ်ိန္မွာ သြားဖူးတဲ့ထဲမွာ ေနရတာအၾကိဳက္ဆံုးနဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ထဲမွာ အိမ္ေလး ျခံေလးေဆာက္ျဖစ္တဲ့ ေနရာကေတာ့ ပန္းျမိဳ႕ေတာ္ (ခ) ေမျမိဳ႕ (ခ) ျပင္ဦးလြင္ .. ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ျမင္ရတဲ့ တိုက္ပုပုေလးေတြ ျခံေလး ၀င္းေလးနဲ႕ အရမ္းသေဘာက်ခဲ့တယ္ ..
အသက္ေတြ ၾကီးလာလို႕ အဆင္လည္းေျပမယ္ဆိုရင္ ျပင္ဦးလြင္လို ေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ျခံေလးနဲ႕ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးနဲ႕ ေျမကြက္လပ္မွာလဲ ပန္းေလးေတြ စိုက္ .. အဲလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခ်င္တယ္ .. မီးေတာ့ လာေစခ်င္တယ္ .. :P .. ျပီးေတာ့ အင္တာနက္ေလး :D ..
မနက္ဆို အိပ္ရာထ ဘုရားေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္ ျပီးရင္ အနီးအနားျဖစ္ျဖစ္ ျခံထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ .. အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ျပီး နားနားေနေန ေန .. ကိုယ့္ ပန္းပင္ေလးေတြကို ျပဳစု ဂရုစိုက္ .. ညေနဘက္ ျခံထဲ ေအးေအး လူလူ လမ္းေလွ်ာက္ .. စဥ္းစားရင္းနဲ႕ ေန႕စဥ္ဒီလိုခ်ည္းပဲဆို နည္းနည္းမ်ားပ်င္းဖို႕ေကာင္းမလား .. ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ေကာ္ဖီျခံလို ရာဘာျခံလို လုပ္ငန္းမ်ိဳးလုပ္ခ်င္ျပန္ေရာ .. စိတ္ကူးကေတာ့ တယ္ယဥ္လို႕ေကာင္းတာပဲ ..
အသက္ေတြရလာျပီး အလုပ္ေတြလည္း လုပ္စရာမလိုေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ေမျမိဳ႕လိုမ်ိဳး ေအးျမတဲ့ ရာသီဥတုရွိတဲ့ျမိဳ႕ေလးမွာ အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းတီးျပစ္ခ်င္တယ္ ..
ကိုရီႏိုၾကီး တဂ္ထားတဲ့ အေနခ်င္ဆံုးျမိဳ႕ေလးကို စိတ္ကူးထဲရွိသေလာက္ ခ်ေရးလုိက္တာပါ .. ေအးခ်မ္းတဲ့ ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ ေနရာဆို ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္သေဘာက်တယ္ .. ႏွင္းေတြက်တာကို ၾကိဳက္တယ္ .. မ်က္စိေအး နားေအး ေနခ်င္တယ္ .. ခုေနေတာ့ ေ၀းေနပါေသးတယ္ .. လုပ္စရာေတြရွိေနေသးတယ္ေလ .. မလုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ရဦးမယ္ .. မေနခ်င္လည္း ေနရဦးမယ္ .. ေနာက္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ထိေလာက္မ်ားျဖစ္မလဲ .. ၁၀ ႏွစ္ေလာက္လား ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္လား .. ကိုယ့္ရည္မွန္းထားသလိုေလး ေနခ်င္ရင္ေတာင္ အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ေရာက္ဖို႕ အခ်ိန္ ေငြ စတာေတြနဲ႕ ျဖည့္ဆည္းရဦးမွာဆိုေတာ့ စိတ္ကူးေလးနဲ႕ပဲ ေပ်ာ္ေနလိုက္ပါဦးမယ္ .. :)
ကိုဇူလုိင္ .. ကိုရြာသားေလး(YTU) .. ေႏြးေႏြး တို႕ေရာ ဘယ္ျမိဳ႕ေလးေတြမွာ ေနခ်င္လည္းမသိဘူး .. း)
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေျပာတယ္ .. စာေတြေရးတာမေကာင္းဘူးတဲ့ .. စိတ္ကလည္း သိပ္မၾကည္ သိပ္မရႊင္ဘူး .. အပ်င္းတက္တာလည္းပါတာေပါ့ .. :D .. ခုဆို ကိုယ့္အာရံုက မလာတာနဲ႕ တဂ္ပို႕စ္ေတြပဲ ေရးျဖစ္ေနတယ္ .. သည္းခံေပးၾကပါေနာ္ .. ၾကိဳးစားရဦးမယ္ .. း)
မိတ္ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ ဆုလာဘ္တခုလို႕ မိုးခါး ျမင္ပါတယ္ .. တဦးတေယာက္ တအုပ္စုတည္း ရပ္တည္ေနထိုင္ဖို႕ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ့္ မိဘ မိသားစုျပီးရင္ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းက အေရးပါပါလိမ့္မယ္ .. (တကယ္ကိုလည္း မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြစစ္ေတာ့ျဖစ္ဖို႕လိုတာေပါ့ ..)
ျမင္ေနေတြ႕ေနရတဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လိုအပ္ရင္ သံုးျပီး မလိုရင္ပစ္ထားမယ့္ လူမ်ိဳးေတြပါ .. လူတုိင္းက အတၱနဲ႕မကင္းသူေတြ တကိုယ္ေကာင္းဆန္သူေတြဆိုေတာ့လည္း မေျပာသာဘူးေပါ့ .. ဒါဆို ကိုယ္ကေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းေနလို႕လဲ .. ကိုယ့္ကို ေကာင္းတယ္လို႕ျမင္တဲ့လူေတြရွိသလို မေကာင္းဘူးထင္သူေတြလည္း ရွိမွာ မလြဲပါဘူး ..
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကိုယ့္ေပၚအရင္ေကာင္းတဲ့လူမွ ေကာင္းတတ္ၾကတာမ်ားပါတယ္ .. ဒါမွလည္း လူပီသမယ္ေပါ့ ..
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကံေကာင္းသူတေယာက္လို႕ ျမင္မိတာေလးလည္းရွိပါတယ္ .. မိုးခါးမွာ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းသင္းမ်ားပါတယ္ .. အမ်ားစုက ကိုယ့္ေပၚ စိတ္ရင္းနဲ႕ခင္မင္ၾကသူေတြမ်ားတယ္လို႕ ခံစားမိပါတယ္ .. ဒါေၾကာင့္လည္း အားလံုးအေပၚ စိတ္ရင္းနဲ႕ဆက္ဆံမိပါတယ္ .. တန္ဖိုးလည္းထားပါတယ္ ..
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ရွိပါေသးတယ္ .. သာတဲ့လူမွေပါင္းတဲ့လူမ်ိဳး .. သာတယ္ဆိုတာ ေငြေၾကး ဥစၥာ ဂုဏ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့ .. ခုထက္ထိေတာ့ ဒီလိုလူမ်ိဳးနဲ႕မဆံုဘူးေသးပါဘူး .. ဆံုလာခဲ့ရင္လည္း အေျခအေနအရ ဆက္ဆံသင့္ရင္ ဆက္ဆံရမွာပါပဲ .. ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေပါင္း စိတ္ခြာဆိုသလိုေပါ့ ..
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ .. မိုးခါးက နားလည္ေပးတတ္တယ္ .. ကိုယ့္နဲ႕ ခင္တဲ့လူတေယာက္ စိတ္ညစ္စရာရွိေနသလား .. စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသလား .. ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးဆိုရင္ မိုးခါးဘက္က (မိုးခါးစိတ္ေပါ့ေနာ္ ..) စကားလံုးတလံုးနဲ႕ ျဖစ္ျဖစ္ အားေပးႏွစ္သိမ့္ေပးသင့္တယ္ .. သူတို႕ေျပာတာကို နားေထာင္ေပးျပီး ကိုယ့္တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ေလး အၾကံဥာဏ္ေပးျဖစ္တတ္တယ္ .. အားေပးစကားေျပာေပးတတ္တယ္ .. ကိုယ္တိုင္အေနနဲ႕ဆိုရင္လည္း ကိုယ္စိတ္ညစ္ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကို အားေပးစကားေျပာသူျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေျပာတာေလးကိုပဲ နားေထာင္ေပးရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္တတ္ပါတယ္ .. ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္အလွည့္မွာပါ အားေပးစကားေျပာျဖစ္တယ္ .. သူတို႕ေျပာတာနားေထာင္ျပီး သူတို႕ေနရာက ၀င္ခံစားေပးတတ္တယ္ .. (ကိုယ္ေတြ႕ခံစားေနရသူရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို မွီႏိုင္မွာမဟုတ္ေပမယ့္ေပါ့ေနာ္ ..) ေ၀မွ် ခံစားေပးတဲ့သေဘာပါ .. တခါတေလေတာ့လည္း ခက္ပါတယ္ .. ကိုယ္တခ်ိန္က သူ႕စကားေတြကို နားေထာင္ေပးႏုိင္မယ္ဆိုေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အေျခအေနအရ အခ်ိန္ေပးႏုိင္ခ်င္မွ ေပးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္ .. ကိုယ့္ဘက္က အခ်ိန္မေပးႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္မေပးျဖစ္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ကိုယ့္အေပၚ အထင္လြဲမႈ ေတြကို စတင္ခံစားရေတာ့တာပဲ .. ကိုယ္အရင္ကေျပာခဲ့တာေတြက ဟန္ေဆာင္ေျပာခဲ့သလိုလို .. ဒီလိုအခါမ်ိဳးက်ရင္လဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျဖသိမ့္ရပါတယ္ .. မအနမ္း ေျပာသလိုေပါ့ .. ကိုယ့္အေပၚ ယံုၾကည္မႈမရွိလို႕ ဒီလိုစကားမ်ိဳး ေျပာထြက္လာခဲ့တာပဲေလ ..
ဘယ္လိုသူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ မိုးခါး ေပါင္းပါတယ္ .. ကိုယ့္အေပၚေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ .. (ေကာင္းတယ္ ဆိုးတယ္ ဆိုတာလည္းကိုယ္တုိင္ဆံုးျဖတ္တာမို႕လို႕ ကိုယ့္အေတြးလြဲတာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ..) စိတ္ခံစားမႈအရေတာ့ ကြာပါလိမ့္မယ္ .. သူကိုယ့္အေပၚဘယ္လိုသေဘာထားတယ္ဆိုတာလဲ ကိုယ့္စိတ္နဲ႕ ခံစားသိႏိုင္ပါတယ္ .. ဒါေၾကာင့္လဲ စိတ္ခ်င္းနီးစပ္သူေတြက ပိုျပီးရင္းႏွီးလြယ္ၾကတယ္ထင္ပါတယ္ ..
သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ .. ခင္ၾကတယ္ .. တသက္လံုးခင္ႏုိင္ ခ်စ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါ .. တကယ္လို႕ လမ္းခြဲရမယ့္ ကိစၥမ်ိဳးျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အမုန္းနဲ႕ေတာ့ လမ္းမခြဲခ်င္ပါဘူး .. သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ ခ်စ္တုန္းက ခ်စ္ၾကျပီး ကြဲၾက ျပဲၾက ရန္သူေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာ ဒုနဲ႕ ေဒးပါ .. ဒါေတြက နားလည္မႈမရွိလို႕ ျဖစ္လာတဲ့ ကိစၥေတြေလ .. ကိုယ္ကခ်ည္း သူနားလည္ေပးတာလိုခ်င္ေနလို႕မရဘူးဆိုတာကို ေတြးဖို႕ ေမ့ေနၾကသူေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကရတာပါ ..
ဆံုေတြ႕လာတယ္ဆိုတည္းက အရင့္အရင္က ေရစက္ေတြေၾကာင့္ပါ .. ေတြ႕ဆံုေနရတုန္းက တန္ဖိုးမထားပဲ ခြဲခြာခ်ိန္မွ ေနာင္တရေနမယ္ဆို ေတာ္ေတာ္ရီစရာေကာင္းတယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္ .. ကိုယ္တန္ဖိုးမထားတဲ့အရာ ဆံုးရံႈးတာ ေနာင္တလည္းမရွိသင့္သလို ႏွေျမာေနစရာလဲ မရွိသင့္ပါဘူး ..
သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ဆိုတာ သိပ္ကိုလိုအပ္ပါတယ္ .. ခုလုိရပ္တည္ေနထုိင္ေနတာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈ မပါဘူးလို႕ ျငင္းလို႕မရပါဘူး .. တေနရာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အကူအညီယူခဲ့ဘူးပါလိမ့္မယ္ .. ကိုယ္ကခ်ည္း ရယူေနဖို႕လည္း မစဥ္းစားပဲ ကိုယ့္ဘက္က ဘာေပးႏုိင္မလဲဆိုတဲ့ အသိေလးလည္း သြင္းထားမိဖို႕ လက္မေႏွးမိဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ သတိေပးေနရပါတယ္ .. ကိုယ့္ေပၚ မကူညီႏိုင္တဲ့ မကူညီဘူးတဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းကိုေရာ .. ကိုယ္က ကူညီသင့္တယ္ အားေပးသင့္တယ္ထင္ပါတယ္ .. ဒီလိုဆို ကိုယ့္ေပၚ မကူညီခ်င္တဲ့ ကူညီခ်င္စိတ္မရွိတဲ့ သူမ်ိဳးကိုေရာ .. ကိုယ္က အရင္ ကူညီ အားေပးသင့္တာပါပဲ .. ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ေဘာင္ အတိုင္းအတာတခုအထိေပါ့ .. ဒီေတာ့မွသာ မိတ္ေဆြ မဟုတ္သူက မိတ္ေဆြျဖစ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္ .. ရိုးရိုးသာမန္ မိတ္ေဆြအဆင့္ကေနလည္း မိတ္ေဆြေကာင္းအဆင့္ကိုေရာက္လာႏုိင္ပါေသးတယ္ .. ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆံုးမလိုက္ပါတယ္ .. ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္ဘက္ကေပးဖို႕ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ပါ ..
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးမိတာက ခုလက္ရွိ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမိတ္ေဆြေကာင္းေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႕ပါ .. ကိုယ္ေပၚ တန္ဖိုးမထားသူေတြအတြက္လည္း ၀မ္းမနည္းမိဖို႕ပါ သတိေပးမိပါတယ္ ..
လူတေယာက္နဲ႕တေယာက္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ဖို႕ ေရရွည္ လက္တြဲသြားႏုိင္ဖို႕ နားလည္မႈ ယံုၾကည္မႈ ၾကင္နာမႈေတြ ကူညီေဖးမမႈ အားေပးမႈေတြ လိုအပ္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ ..
မိုးခါးသတ္မွတ္မိတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းကေတာ့ ကိုယ့္ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မသြားပဲ ဟန္ေဆာင္မႈမပါ အနားရွိေနေပးမယ့္သူမ်ိဳးလို႕ သတ္မွတ္မိပါတယ္ .. ကိုယ့္အေပၚ သိပ္ၾကင္နာသလိုနဲ႕ ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႕ထိုးမယ့္လူမ်ိဳး ကိုေတာ့ မလိုခ်င္မိတာ အမွန္ပါပဲ .. ဆံုေတြ႕ရမွာလည္း ေၾကာက္ပါတယ္ .. အဲလိုလူမ်ိဳးကိုေတာ့ ရန္သူလို႕ သတ္မွတ္ပါတယ္ .. း)
မိတ္ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္ေကာင္း ဆိုတာ နားလည္ေပးရုံတင္မက ညီမေလးေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြတင္မက .. လမ္းမွားေရာက္ေတာ့မဲ့ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ အမုန္းခံျပီးလဲ တားရဲရမယ္ လမ္းမွန္ကိုလဲ အမုန္းခံျပီး ဆြဲ ရဲရမယ္.. (မိုးခါး မျမင္မိတာေလးကို မမသီရိသတိေပးသြားတာပါ ..)
မအနမ္း ေရ .. ေရးေတာ့ေရးလိုက္ပီ .. အမေတာ့ပစ္နဲ႕မ်ား ေခ်ာ္သြားလားမသိဘူး အားရပါးရေရးလုိက္တာ .. :D
လက္ဆင့္ကမ္းအစီအစဥ္လာပါပီ မမ၀ါ .. မမေနာ္ .. ႏွင္းနဲ႕ မာယာ(ေရးျပီး) .. (အားမွ အဆင္ေျပမွပါေနာ္ .. း) ကို၀သန္(ေရးျပီး) .. သူရႆ၀ါ(ေရးျပီး) (ကို၀သန္နဲ႕ ၀ါ၀ါကေတာ့ ေရးေပးေပါ့ :D) တို႕ကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါတယ္ .. း)
ဒီေန႕အတြက္ မိုးခါးတေယာက္ အရမ္းကို တက္ၾကြ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလရဲ႕ .. ဒီေန႕ ဘာေန႕လဲ .. ဟုတ္လား .. သိခ်င္ဆက္ဖတ္ၾကည့္ေပါ့ း)
ဒီေန႕ကစလို႕ ေနာက္ ၁၀ ရက္အထိ ဘေလာ့က အကိုေတြ အမေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ျမန္မာျပည္ အႏွံ ခရီးထြက္ဖို႕ စီစဥ္ထားၾကတယ္ေလ .. ေဟာ .. ကားၾကီးကိုယ့္ေရွ႕မွာ ထိုးရပ္လာပါျပီ .. ကားက ႏွစ္ထပ္ကား .. ေမာင္ႏွမေတြ အကုန္ဆိုေတာ့ တကားလံုးလည္း ဆူညံ့လို႕ပဲေပါ့ .. ကားထဲမွာလဲ စကားေတြ ေျပာလို႕ မကုန္ေအာင္ ရွိၾကတယ္ .. မေတြ႕တာၾကာတဲ့သူေတြ ေတြ႕ေနျမင္ေနက်ျဖစ္တဲ့သူေတြ အကုန္လံုးက စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ေနၾကတယ္ .. စားစရာေတြ ေရွ႕ေနာက္ပစ္ေပးလုိက္ၾက .. စားလုိက္ၾကေသာက္လိုက္ၾက .. က်န္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ကထက္ေတာင္ ပိုႏုပ်ိဳေနၾကေသးတယ္ ..
မိုးခါးတို႕ အစီအစဥ္က ျမန္မာျပည္အႏွံ႕ကို သြားၾကမယ္ .. က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀ ကလို လမ္းေတြက မုန္႕လင္မယားဗန္းေပၚ ကားေမာင္းရသလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး .. လမ္းမၾကီးတုိင္း ျဖဴးလို႕ .. လမ္းက်ယ္ၾကီးေတြေလ .. ညဘက္မွာလဲ လမ္းမီးေတြ ထိန္ထိန္လင္းလို႕ေပါ့ .. ခုခ်ိန္က ရိုမတ္တစ္ ျဖစ္ဖို႕ေလာက္သာ ဖေယာင္းတုိင္ ထြန္းတဲ့ ေခတ္ျဖစ္သြားျပီ .. ျမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာအႏွံ႕မွာလဲ အင္တာနက္ wifi ေတြနဲ႕ .. လက္ေတာ့ေလးယူလာရင္ ေနရာမေရြး ေမးစစ္ႏိုင္တယ္ေလ .. ျမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာလို႕သာ ေခၚတာပါ .. တကယ္ေတာ့ ျမိဳ႕ငယ္ေလးေတြပါပဲ ..
စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ တြင္က်ယ္တဲ့ျမိဳ႕ကလည္း တိုက္ၾကီး တာၾကီး စက္ရံုၾကီးေတြ ဟီးလို႕ .. မီးခိုးတအူအူနဲ႕ .. လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနၾကတဲ့ လုပ္သားအေပါင္းကလဲ ျပံဳးေပ်ာ္ေက်နပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ .. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ အလုပ္ခြင္၀င္ေရာက္ေနၾကတယ္ ..
စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႕ ဖြံ႕ျဖိဳးေနတဲ့ ျမိဳ႕ငယ္ေတြက်ျပန္ေတာ့ ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ရင္ စိမ္းလန္းေနတဲ့ျမင္ကြင္းေတြနဲ႕ .. ေရႊ၀ါေရာင္ စပါးခင္းေတြနဲ႕ .. မိုးခါးတို႕ ျမန္မာျပည္ေလာက္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ့ေနရာရွိပါေတာ့မလား ..
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါေတြကလည္း လင္းလက္ေတာက္ပလို႕ .. မ်က္ႏွာမွာလည္းအျပံဳးပန္းေတြ ေ၀လို႕ ..
ေရာက္ေလရာေနရာတုိင္းမွာလဲ ႏိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြက ျမန္မာ့အေမြအႏွစ္ေတြကို စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ရင္သပ္ရႈေမာ ေလ့လာလို႕ .. ဒီလိုျမင္ကြင္းေတြျမင္လိုက္ရင္ ဒါ ငါတို႕ ျမန္မာျပည္ေလဆိုျပီး ဘ၀င္ေတြျမင့္လာတယ္ .. ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ျဖစ္လာတယ္ ..
မိုးခါးတို႕ ခရီးစဥ္က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အထင္ကရ ေနရာ ေတြကိုသြားၾကမယ္ .. ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ ေမြးရပ္ ဇာတိေနရာေတြကို သြားၾကမယ္ လို႕ စီစဥ္ ထားၾကတယ္ .. ဘယ္သူေတြပါမလဲေတာ့ မေမးနဲ႕ေနာ္ .. အားလံုးပဲ ..
ဘယ္သူေတြလိုက္ခ်င္ၾကေသးလဲ .. အစီအစဥ္ေတာ့ ဆြဲထားျပီးျပီ .. စာရင္းမေပးထားရေသးရင္ ေပးၾကေနာ္ .. း))
ေပ်ာ္ရႊင္စရာခရီးေလးျဖစ္မွာပါ ...
(စိတ္ကူးေလးေပါ့ေနာ္ .. ေနာက္ အႏွစ္ ၂၀မွာ အဲလိုခရီးမ်ိဳးေတြကို အကိုအမေတြနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ သြားခ်င္တယ္ ..)
မိုးခါးတေယာက္တည္းအတြက္ စိတ္ကူးေလးကေတာ့ ေနာက္ အႏွစ္ ၂၀ ေရာက္တဲ့အခါက်ရင္ ဘုရား ေက်ာင္းကန္နဲ႕ နီးနီးနားနား ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေနျပီး ဘ၀ကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္ .. အဲဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္က်ျပီး သားသမီးေတြလည္းရွိေနေလာက္ျပီ .. (ထင္တာပဲေနာ္ .. :D.. အိမ္ေထာင္မက်လည္း ၀မ္းမနည္းပါဘူး .. အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ရင္ အပူေတာင္ေအးေသးတယ္ .. :D) အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ရင္ေတာ့ သက္ရွိထင္ရွား မိဘႏွစ္ပါးကို ျပည့္စံုေအာင္ ထားျပီး မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း ဘ၀ကို ေအးေအးေဆးေဆး ျဖတ္သန္းမယ္ .. အိမ္ေထာင္က်ရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင့္တာ၀န္ေတြ ထမ္းရဦးမွာေပါ့ .. ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူနဲ႕ ဘ၀တသက္တာ ေကာင္းတူဆိုးဘက္ ေအးတူပူအမွ် လက္တြဲျပီး သာသနာျပဳႏုိင္ဖို႕ ၾကိဳးစားမယ္ .. ကိုယ့္ရွိတဲ့အင္အားေလးနဲ႕ လိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖည့္စြမ္းေပးခ်င္တယ္ .. သားေတြ သမီးေတြ လက္လႊတ္ရတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ေမျမိဳ႕လို ေတာင္ၾကီးလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနလို႕ရတဲ့ေနရာေလးမွာ ကိုယ့္ျခံေလးနဲ႕ အပင္ေလးေတြနဲ႕ ေနခ်င္တယ္ .. ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူ႕မွ ဒုကၡ မေပးပဲ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနာက္ဆံုးခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တယ္ ..
ေမွ်ာ္လင့္သလိုျဖစ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ .. ျဖစ္ခ်င္တုိင္း မျဖစ္တတ္တဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ျဖစ္သေလာက္ေလးနဲ႕ ေရာင့္ရဲေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်င္ပါတယ္ ..
ဒီပို႕စ္ကိုတဂ္တဲ့ ကိုျပာသိုနဲ႕ ကို၀သန္ ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္ .. လိုက္မယ္မလား .. း)
အားလံုးလည္း ဆႏၵနဲ႕ ဘ၀ တထပ္ထည္း က်ၾကပါေစ ..
မူမပ်က္ေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္းေလး ေနာင္ ႏွစ္ ၂၀မွာ ဘယ္လိုစိတ္ကူးေလးေတြရွိလဲ ေျပာေပးဖို႕ ဗညားရွိန္ .. မဆုမြန္ ကို တဂ္ပါတယ္ .. း)
လစဥ္လတုိင္း လခထုတ္ရက္က ၂၅ ရက္ေန႕ပါ .. လခထုတ္ျပီဆိုတာနဲ႕ ဖုန္းေဘကို အေျပးအလႊားေဆာင္ .. မဟုတ္ရင္ ရီမိုင္နာက လာေတာ့မယ္ .. :D (နာမည္ပ်က္လိုက္တာ :P)
ကံတခုေကာင္းတာက လခက အျမဲ ၂၅ ၀င္ေတာ့ အဲဒီခ်ိန္က အမေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေငြက်ပ္ကုန္တတ္တယ္ .. အဲလိုအခါမ်ိဳးက်ေတာ့ မိုးခါးက ခဏေပးထားႏုိင္တာေပါ့ .. ဒီလိုနဲ႕လည္ေနတာေလ .. အေၾကြးလည္း ဆပ္စရာရွိရင္ လခ၀င္ျပီဆိုတာနဲ႕ အေက်ဆပ္ .. အကုန္ဆပ္ .. လိုေသးလား .. သူငယ္ခ်င္းတို႕ အမတို႕က အသံုးလိုတယ္ဆို ေပးလိုက္တယ္ .. ဘာလို႕ေပးလဲသိလား .. ကိုယ့္လက္ထဲထားရင္ ကုန္မွာေလ .. သူမ်ားေပးထားေတာ့ ျပန္ရမွာပဲေလ ..
အင္း .. ေပးျပီး ဆံုးသြားတာ ၂၀၀ .. း( .. စိတ္နာတယ္ .. အဲဒီအေၾကာင္းေျပာရင္ .. ထားေတာ့ ရွိေစေတာ့ .. ကိုယ္သူ႕ဆီက ဘယ္ဘ၀က ေၾကြးယူျပီး ျပန္မေပးခဲ့မိလဲမသိဘူး .. ေရစက္သာ ခ်လိုက္ေတာ့မယ္ ..
ေပးထားေတာ့ ကိုယ္မသံုးျဖစ္ဘူးေပါ့ .. အဲဒါနဲ႕ ေပးေပးထားလုိက္တယ္ .. (ေနာက္ ကုန္ေတာ့မွ ျပန္ေတာင္းသံုးတာ တပိုင္း :D) .. ျပီး အိမ္လခက ၃၀၀ ေပးလိုက္တယ္ .. အိမ္ကို လႊဲေနက် ေငြ လႊဲလိုက္တယ္ .. ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ ဘဲလန္႕စ္က ၃၀၀ ၄၀၀ ပတ္၀န္းက်င္ေပါ့ .. ဟီး .. လတိုင္းလည္း ၂က်ပ္ ျဖတ္ခံရတယ္ေလ .. :D
လကုန္ရက္ ၁ရက္ေန႕ဆို saving က ၅၀ ေအာ္တိုျဖတ္သြားေရာ .. ဒီၾကားထဲ ဘယ္ကိုလည္ဦးမလဲ သြားဦးမလဲ .. မလႈပ္လိုက္နဲ႕ ကုန္ေပါက္ .. အင္း .. ျငီးတာေတြ မ်ားေနျပီ .. ခိုနဲ႕မွားေတာ့မယ္ ..
အလုပ္နဲ႕အိမ္က သြားရတာေ၀းတယ္ေလ .. ကားတဆင့္ အမ္အာတီ တဆင့္ စီးရတယ္ .. လမ္းစရိတ္ကၾကီး ၁လကို ၂၀၀ ေလာက္က်ျပန္ေရာ .. ဒါက ကိုယ္တုိင္လည္း ေျခမ်ားတာပါပါတယ္ .. း) .. ဖုန္းကဒ္ .. ဖုန္းကဒ္ကလည္း ၀ယ္ရေသးတယ္ေပါ့ေနာ္ .. အိမ္ကိုလည္း တပတ္ ၂ ခါေလာက္မွမဆက္ရင္ ေဖတို႕ ေမတို႕က ေမွ်ာ္ေနတတ္တာလား .. ဒါေတာင္ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြဆီ မဆက္ျဖစ္လို႕ .. မဆက္ျဖစ္တာ ေတာ္ၾကာေနျပီ .. ေခၚလိုက္ပီဆိုရင္လည္း တကဒ္က အသာေလး .. လူကမ်ားတယ္ေလ .. လွည့္ပတ္ေျပာေနရတာ .. အသည္းတံုးဆီေခၚတာေတာ့ ေျပာေတာ့ဘူး .. ေရးမိရင္ ကိုယ္တုိင္ မ်က္ျဖဴစိုက္ေနမွာစိုးလို႕ .. :P
ဒီေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ .. ဇီးရိုးဘဲလန္႕စ္ :P .. ဒီလိုဆိုလဲ ဘာအေရးလဲ .. ထံုးစံအတိုင္း ျပန္ေတာင္းျပီး သံုးမွာေပါ့ .. ကိုယ္ေပးထားတာကုန္ရင္ သူ႕ဆီကထပ္ခ်ီးမွာေပါ့ .. ခက္တာလိုက္လို႕ .. လူမေသေငြမရွားပဲ .. :P
ကိုယ္တုိင္ကလည္း လက္ကဖြာတယ္ .. ပိုက္ဆံမရွိပဲလဲ အျပင္မထြက္ခ်င္ဘူး .. အဲလိုအခ်ိန္မ်ိဳး ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ကြန္ပ်ဴတာတလံုးနဲ႕ ေန႕ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းလိုက္တယ္ .. သူငယ္ခ်င္းေခၚလို႕ လိုက္ရမယ္ဆိုရင္လည္း မ်က္လံုးကို ေရွ႕တူရႈပဲၾကည့္တယ္ .. ျမင္ရင္ လိုခ်င္မွာစိုးလို႕ .. အိေျႏၵရေနတယ္မထင္နဲ႕ .. ျငိမ္ေနရတာ .. အေျခအေနအရ .. ဒါေၾကာင့္ အသိေတြက ေျပာေျပာတတ္တယ္ .. ငါ့ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားတယ္ .. မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားတယ္နဲ႕ .. တကယ္ကိုမျမင္ဘူး .. ဘယ္မွမၾကည့္ပဲ ေလပြားေနတယ္ေလ .. း)
ပိုက္ဆံအိပ္ကေတာ့ ေဖာင္းတယ္ဆိုတာလား လခထုတ္ျပီး တပတ္ေလာက္ပဲ .. ေဖာင္းဖူးတယ္ေတာ့ရွိတာေပါ့ .. (ခဏ) .. အိမ္လခက ၅ ရက္ေန႕ ေပးရတာဆိုေတာ့ အဲဒီေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ပိန္တလွည့္ လိမ္တလွည့္ .. ခုေရာ ဘဏ္အေကာင့္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္က်န္မလဲ .. ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတာင္မရွိဘူး .. း) .. ေျပာလည္းမေျပာေတာ့ပါဘူး .. မသမာသူတေယာက္ေယာက္မ်ား ျမင္သြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ေပါ့ .. လာမ်ားခိုးမိရင္ ေနာင္တရင္၀ယ္ပိုက္သြားမယ္ .. :D
ေရႊထိုက္သီခ်င္းပဲ ဆိုျပလိုက္ေတာ့မယ္ (ကိုသီဟၾကီးလို ေဘာနပ္စ္)
(သေ၀ထိုး င၀ဆြဲ ေငြ .. ေရးေရးေရးေရ .. သေ၀ထိုး င၀ဆြဲ ေငြ .. ေရးေရးေရးေရ .. ေငြ .. သေ၀ထိုး င၀ဆြဲ ေငြ .. :P)
ဂုဏ္ဆိုတာေငြကိုေခၚတယ္ဆိုတာေတာ့ မဆိုေတာ့ဘူး .. ေယာက္ခမ မ်က္ႏွာခ်ိဳတာ မယားေစတနာပိုတာ .. အဲဒီသီခ်င္းေတြမၾကိဳက္လို႕ ..
ကဲ .. ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအေလးေတြအေၾကာင္း တဂ္တဲ့ ကို၀သန္ၾကီးေရ .. ပိုက္ပိုက္ရွိဘူးေျပာျပီးျပီေနာ္ .. ေမးျပီးရင္ေတာ့ ခ်ီးရမယ္ .. :P
ဘယ္သူ႕ကို လက္ဆင့္ကမ္းရပ .. ဂ်ပန္ေကာင္ေလး ကို လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္မယ္ .. း)
