က်မႏွင့္ ပထမဆံုးမ်ား

မိခင္

က်မ ဘာအာရံုခံစားမႈမွ မသိခင္တည္းက မိခင္ရဲ႕ ၀မ္းထဲမွာ ေနရင္း ခ်က္ၾကိဳးကတဆင့္ အာဟာရေတြကို ရယူဖူးလိမ့္မယ္ .. ဒါေၾကာင့္ အေမက က်မအတြက္ ပထမဦးဆံုး ထိေတြ႕ ခံစားမိတဲ့သူ .. အေမ့ ၀မ္းထဲမွာ ၈လ ၉လေလာက္ သယ္ေဆာင္ခိုင္းျပီး ဒုကၡ ေပးဖူးမယ့္ က်မေပါ့ ..

မ်က္ရည္

အေမ့၀မ္းက ကၽြတ္ျပီဆိုေတာ့ နပ္စ္မ အေဒၚၾကီးက က်မကို မငို ငိုေအာင္ လုပ္လိမ့္ဦးမယ္ .. က်မကုိ ေဇာက္ထိုးထားျပီး တင္ပါးကို ခပ္စပ္စပ္ ရိုက္တယ္တဲ့ေလ .. ဒီေတာ့ က်မ တ၀ါး၀ါးနဲ႕ ေအာ္ငိုျပီေပါ့ .. ဒါေၾကာင့္မို႕ က်မ မ်က္ရည္ဆိုတာကို ပထမဆံုး သိရွိခဲ့လိမ့္မယ္ .. ေနာက္ပိုင္းလည္း အလိုမက်ရင္ အလိုမက်သလို မ်က္ရည္ သြင္သြင္က်ဖူးလိမ့္မယ္ .. ငယ္ငယ္ကေတာ့ လိုခ်င္တာရဖို႕ ဒီမ်က္ရည္ပဲ အားကိုးရလိမ့္မယ္ ..

ဖခင္

အေဖကေတာ့ ေမြးခန္း အျပင္ကိုေရာက္မွသာ က်မကို ခ်ီပိုးလိမ့္မယ္ .. ျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေနမယ့္ မ်က္၀န္း ျပံဳးရႊင္ေနမယ့္ ႏႈတ္ခမ္း အစံုနဲ႕ေပါ့ .. မ်ားေသာအားျဖင့္ အေဖေတြက အေဖရယ္လို႕ စစျဖစ္ခ်င္း ကေလး ေသးေသးေလးေတြကို မခ်ီတတ္ မပိုးတတ္ၾကေပမယ့္ က်မ အေဖက အရင္တည္းက ကေလး ခ်စ္တတ္သလို တူမေတြကို ထိန္းေက်ာင္းေနခဲ့လို႕ က်မအလွည့္မွာေတာ့ လြတ္က်မွာ မစုိးရိမ္ရေလာက္ပါဘူး .. :D က်မအတြက္ ပထမဦးဆံုး ထိေတြ႕ ေတာ္စပ္ရတဲ့ ေသြးသားရင္းခ်ာ ေယာက်ာ္းသား ျပီးေတာ့ တဦးတည္းေသာ ဖခင္ ..

မနာလိုျခင္း

အေမက က်မအတြက္ ေမာင္ေလးတေယာက္ ေမြးေပးမယ္တဲ့ .. ေက်နပ္ရမွာလား .. ဒီခံစားခ်က္ကို မနာလိုျဖစ္တယ္လို႕ ေခၚတယ္ဆိုတာ မသိခင္တည္းက က်မ ေမာင္ေလးကို မနာလို ျဖစ္ခဲ့မွာ ..

အေမ့ အတြက္ ဒဏ္ရာ @ က်မရဲ႕ ေတး မွတ္ တတ္မႈ

ေမာင္ေလး ကိုယ္၀န္နဲ႕ ေမၾကီးက က်မကို စိတ္တိုျပီး ရိုက္တယ္တဲ့ .. ေမြးခါနီး ဖြားခါနီး က်ေတာ့ က်မရဲ႕ အမ၀မ္းကြဲေတြက က်မကို ထိန္းေပးမယ္ဆို ေခၚသြားၾကတယ္ .. က်မလည္း လိုက္သြားတယ္ေပါ့ .. ေမာင္ေလးကို ေမြးျပီဆိုေတာ့ က်မတို႕ သြားၾကည့္ၾကတယ္ .. ျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ ေမၾကီးက "သမီး ေနခဲ့ပါလား" တဲ့ .. က်မကေတာ့ ခပ္စိမ္းစိမ္းနဲ႕ "ဟင့္အင္း .. ျပန္လိုက္သြားမယ္" ဆိုျပီး လွည့္ေတာင္မၾကည့္ပဲ အမေနာက္ကို လိုက္သြားတယ္တဲ့ေလ .. :D က်မေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ကို မမွတ္မိေတာ့သလို သိလည္း မသိေတာ့ပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ ေမၾကီးကေတာ့ ခုထိ ျပန္ေျပာတုိင္း မ်က္ရည္၀ဲတုန္းပါလား .. အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္လံုးနဲ႕ မ်က္ႏွာထားကို မေမ့ဘူးတဲ့ .. :P အသက္က ၂ႏွစ္ခြဲနဲ႕ အေမကိုေတာင္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္တတ္တယ္ .. :P

ေမာင္ေလး

ဘယ္လိုပဲ ေတြ႕လိုက္ရင္ မတည့္ ျဖစ္ေနပါေစ က်မအတြက္ေရာ သူ႕အတြက္ပါ ေသြးသားရင္းခ်ာဆိုတာ ဒီႏွစ္ေယာက္ပဲရွိပါတယ္ .. က်မအတြက္ ပထမဆံုး ေသြးသားရင္းခ်ာေပါ့ .. တဦးတည္းေသာလည္း ျဖစ္ျပန္ပါတယ္ .. ခုခ်ိန္ထိ ေတြ႕လိုက္ရင္ မတည့္သလို ေနာက္လည္း တည့္ဦးမယ္ မထင္မိပါဘူး .. ဒီလိုမွသာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလိမ့္မွာေပါ့ေနာ္ .. သိပ္တည့္ေနရင္ ပ်င္းစရာၾကီး :D

မၾကီး

က်မရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး အမ၀မ္းကြဲ .. တပူးတြဲတြဲ ဘယ္လိုမွ ခြဲမရေအာင္ ပထမဆံုး က်မ ေတာက္တဲ့လို လိုက္တြယ္ကပ္ ေနတတ္တဲ့ အမ၀မ္းကြဲပါ .. မမၾကီး အိမ္သာထဲ၀င္ရင္ေတာင္ ငိုလို႕ အိမ္သာထဲထိ ေခၚသြားရတယ္တဲ့ .. :P ခုေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး :P ..

သူငယ္ခ်င္း

မူၾကိဳေက်ာင္းအတြက္ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ခုဆို ခပ္စိမ္းစိမ္းပါပဲ .. ၾကာခဲ့ျပီကိုး ..

ေသရာပါ ဒဏ္ရာ

၀ရန္တာမွာ အေဒၚက ေကြကာအုပ္ကို ပူေနလို႕ မႈတ္ေပးေနတာကို အစားေသာင္းက်န္းစြာနဲ႕ အတင္းလွမ္းဆြဲေတာ့ က်မေခါင္းေပၚ ေမွာက္က်ပါေလေရာ .. (ငတ္တာ :P) .. ဒီလိုနဲ႕ က်မ ဂ်ိဳေစာင္း ေအာက္နားမွာ အနာရြတ္တခု ေသရာပါ ရွိသြားခဲ့တယ္ .. ေတာ္ေသးတယ္ တေခါင္းလံုး ေျပာင္မသြားလို႕ :P

ခြဲခြာျခင္း

အိမ္ေျပာင္းရမယ္တဲ့ .. ေဖၾကီး ဘက္က အဖိုး အဖြားအိမ္ကို ဖ်က္ျပီး ၄ထပ္တိုက္ ေဆာက္လို႕ ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ က်မတို႕ အိမ္ေျပာင္းေနဖို႕ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ .. က်မ အဲဒီအခ်ိန္က သိပ္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကို ခြဲျပီး ဘယ္လိုမ်ား သြားရပလို႕ ပူပန္ဖူးတယ္ .. ေနာက္ဆံုး ခြဲခြာျဖစ္ခဲ့ေတာ့လည္း ေနရာသစ္မွာ အသားက်ဖို႕ အခ်ိန္ သိပ္ မလိုအပ္ခဲ့ပါဘူး ..

ေသကြဲ

တညေတာ့ အဖိုးကို ေဆးရံုတင္ရမယ္တဲ့ .. က်မ အိမ္ေပၚထပ္ကေန ျမင္လိုက္တယ္ .. ဖိုးဖိုးၾကီးကို ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြက တြဲျပီး ကားေပၚ တင္ေခၚသြားၾကတယ္ .. တရက္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ၾကာသြားတယ္ .. သံုးရက္ေျမာက္ေန႕မွာ ေမၾကီး ေဆးရံုက ျပန္လာေတာ့ မ်က္ႏွာေတြ နီလို႕ .. ျပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္ .. ဖိုးဖိုးၾကီး ဆံုးသြားျပီတဲ့ .. က်မ မယံုႏိုင္ခဲ့ဘူး .. အရမ္းျမန္လြန္းတယ္ .. ဒါ က်မ နားလည္ သိတတ္ျပီးေနာက္ ေတြ႕ၾကံဳလိုက္ရတဲ့ ေသကြဲပါပဲ .. (ဦးေလး ေလယာဥ္ပိုင္းေလာ့ခ္ တေယာက္ ဆံုးတံုးက က်မ သိပ္ငယ္ေသးေတာ့ နားမလည္လိုက္ဘူး .. ငယ္ငယ္က အသုဘအိမ္ဆို သိပ္ေၾကာက္တတ္တာ .. သူမ်ားအိမ္ေတြက လူေတြ ေသၾကတယ္ .. ငါတို႕အိမ္က မေသဘူးထင္တယ္လို႕ေတာင္ ထင္ဘူးတာ .. ျမင္မွ မျမင္ဘူးပဲ .. :D) ေနာက္ပိုင္းေတာ့လဲ ေသကြဲေတြ ၾကံဳလိုက္ရတာ ..

ခုတေလာ စာေရးဖို႕ အာရံုမရ ျဖစ္ေနျပန္ပါျပီ .. ေတြးမိတဲ့ အေတြးေတြလည္း စာတပုဒ္ ျဖစ္မလာဘူး .. ေခါင္းစဥ္ေတြရွိေနေပမယ့္ အေၾကာင္း အရာ စဥ္းစားမရဘူး .. စိတ္ကူးေပါက္ရာေလး ခ်ေရးမိပါတယ္ .. း))