ညီမွ်ခ်က္ (သို႕) မညီမွ်ခ်က္

ေရစက္က ေတာ္ေတာ္ဆန္းက်ယ္တယ္ .. တေနရာစီကေန ဆံုေတြ႕ၾကတယ္ .. ေတြ႕ၾကတယ္ .. ခင္ၾကတယ္ .. ေရစက္ကုန္ေတာ့လည္း အေ၀းဆံုး ေ၀းသြားျပန္တယ္ .. ေရစက္ကုန္ျပီဆို တခ်ိန္က သိပ္ခ်စ္ၾကသူေတြ အမုန္းပြားၾကတယ္ .. အရင္က စကားေတြ တြတ္ထိုးေနတတ္ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ ေျပာစရာစကားရွာမေတြ႕ၾကဘူး .. အရင္က မျမင္ရင္ မေနႏိုင္ၾကသူေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕ရင္ေတာင္ မ်က္ႏွာလႊဲသြားတတ္ၾကတယ္ .. ပုခံုးခ်င္ တုိက္ခဲ့ၾကတယ္ .. ေရစက္ကုန္ျပီဆို ဘာမွမတတ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး ..

ခင္ၾကတယ္တဲ့ .. သိပ္ခင္တာပဲတဲ့ .. အျမဲတမ္းခင္ခ်င္တယ္တဲ့ .. ဘာလို႕ခင္တာလဲ .. ဘာလို႕အျမဲတမ္းခင္ခ်င္ၾကတာလဲ .. အဲဒီအခ်ိန္က သူ႕အေပၚ ေကာင္းခဲ့လို႕ေပါ့ .. ကိုယ့္ေပၚေကာင္းတဲ့လူကုိဆို လူတိုင္းက ခင္ခ်င္ၾကတယ္ .. ခ်စ္ၾကတယ္ .. သူက သိပ္ေကာင္းတာကုိး .. သူမေကာင္းေတာ့ရင္ေရာ .. မခင္ေတာ့ဘူးလား .. မခင္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား ..

လူတုိင္းက အေကာင္းဆံုးကို ရဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္ .. ေကာင္းမယ္လို႕ထင္ရရင္ အဲဒီအရာေပၚကို တြယ္တာတတ္ၾကတယ္ .. ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္သလိုျဖစ္မလာရင္ စိတ္ကုန္စိတ္ပ်က္သြားတတ္တယ္ .. ဆက္ျပီးလည္း အဲဒီအရာေပၚကို တြယ္မက္မေနၾကေတာ့ဘူး .. တရားရဲ႕လား .. ျဖစ္သင့္ရဲ႕လား ..



ဘာေၾကာင့္ သူ အရင္ကလို မေကာင္းႏုိင္ေတာ့တာလဲ .. ဘာအေၾကာင္းရွိလဲ .. သူ႕မွာ ခံစားခ်က္ေတြရွိေနလား .. အခက္အခဲေတြရွိေနလား .. အဲလိုစဥ္းစားေပးတတ္တဲ့လူေတြ ရွိေပမယ့္ ရွားပါးတယ္ .. အမ်ားစုက ကိုယ့္ကိုယ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ အတၱ သိပ္ၾကီးၾကတယ္ .. ကိုယ္အရင္ရခ်င္တယ္ .. ကိုယ္က ျပန္ေပးႏုိင္ဖို႕ စဥ္းစားၾကရဲ႕လား .. သူ႕လိုအပ္ခ်က္ဘာလဲ စဥ္းစားေပးရဲ႕လား .. သူ႕ဖို႕ဆိုျပီး မစဥ္းစားေပးႏုိင္ရင္ေတာင္ သူခက္ခဲေနမလားလို႕ နားလည္ေပးတတ္ၾကရဲ႕လား ..

တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ရင္သိပ္ဖြင့္ခ်င္တယ္ .. သူသာ ကိုယ္ေျပာတာေတြကို နားေထာင္ေပးေနမယ္ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနမယ္ နားလည္ေပးေနမယ္ ၀င္ေရာက္ခံစားေပးေနမယ္ဆို ဒီလူကို ခင္တြယ္လုိက္ၾကတာ .. ခ်စ္လုိက္ၾကတာ .. သူသိပ္ေကာင္းတာပဲ .. ငါ့ကို သိပ္နားလည္ေပးတာပဲ .. အရမ္းသေဘာက်ၾကတယ္ .. နားမေထာင္ေပးႏုိင္တဲ့အခါ ၀င္ေရာက္ခံစားေပးဖို႕ အခ်ိန္မေပးႏုိင္တဲ့အခါ သူငါ့ကို ဂရုမစိုက္ဘူး အေလးအနက္မထားဘူး ငါကေတာ့ သူ႕ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ သူကေတာ့ဆိုျပီး စကားသံေတြနဲ႕ ကိုင္ေပါက္တတ္ၾကတယ္ .. တရားပါရဲ႕လား .. ကိုယ့္မွာပဲ အခက္အခဲရွိတတ္သလား .. သူက အားလံုးျပည့္စံုေနသူလား .. သူ႕မွာေရာ အပူအပင္မရွိဘူးလား .. အခက္အခဲမရွိဘူးလား ..

နဲနဲေလးေတာ့ ေတြးေပးေစခ်င္တယ္ .. ကိုယ္ကပဲရခ်င္ေနသလား .. ဒါဟာ တရားပါရဲ႕လား .. ကိုယ္က နဲနဲေပးျပီး မ်ားမ်ားလိုခ်င္ေနမိလား .. ဒါဟာ တရားမွ်တပါရဲ႕လား .. ေနာက္ဆံုးေမးခ်င္တာက ကိုယ့္ဘက္ကေန အရင္ဆံုး ေပးဖို႕ စဥ္းစားမိဘူးလား .. ၾကိဳးစားမိဘူးလား ..

သူ႕ကိုဘာလို႕ခ်စ္တာလဲ .. သူသိပ္ေကာင္းလို႕ပါ ..

က်မ၏ ဖြားဖြားၾကီး

သူမသည္ ထက္ျမက္ေသာ ျပတ္သားေသာ သတၱိရွိေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ျဖစ္ပါသည္ .. တရုတ္ေသြးစပ္ေသာ အသားအေရာင္ ရုပ္ရည္မ်ိဳးျဖင့္ ငယ္စဥ္ကေတာ့ လွပေနပါလိမ့္မည္ .. အရပ္နိမ့္နိမ့္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႏွင့္ မ်က္ႏွာမွာ ျပံဳးေယာင္သန္းေနတတ္ေသာသူမသည္ က်မ၏ ဖခင္ဘက္မွ အဖြားရင္းပင္ျဖစ္ေလသည္ ..

ဖြားဖြားၾကီးသည္ အျမဲ ဆံပင္ကို ဘီးစပတ္ပတ္ထားေလ့ရွိသည္ .. ဖြားဖြားၾကီးကိုယ္မွ သနပ္ခါနံ႕သင္းသင္း အျမဲရတတ္သည္ .. ေငြေရာင္ဆံပင္ေတြကို အနက္မဆိုးပဲ အရွိအတိုင္းထားတတ္သည္ .. အျမဲတန္း ပုတီးတကံုးႏွင့္ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ေနေလ့ရွိသည္ .. ဖြားဖြားၾကီးကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အျမဲတမ္း သန္႕ရွင္း သပ္ရပ္ေနတတ္သည္ .. ေအးခ်မ္းေနတတ္သည္ .. အျဖဴေရာင္ အက်ီႏွင့္ ပါတိတ္ထမိန္ကို အျမဲ၀တ္ဆင္ထားေလ့ရွိသည္ ..

ဖြားဖြားၾကီးတြင္ သား ၁၁ ေယာက္ႏွင့္ သမီးရွားရွားပါးပါး ၁ ေယာက္ရွိသည္ .. သားတုိင္းသည္ အေမအေပၚ သိတတ္ၾကျပီး စကားလည္း နားေထာင္တတ္တာ က်မ မ်က္ျမင္ျဖစ္သည္ .. ဖြားဖြားၾကီးရွိစဥ္က က်မတို႕ တိုက္သည္ အျမဲတမ္း စည္ကားလွ်က္ရွိသည္ ..



ဖြားဖြားၾကီးသည္ မိန္းမ ပီသလြန္းေသာ မိန္းမတေယာက္ျဖစ္ခဲ့သည္ .. ဇာထိုး ပန္းထိုး စက္ခ်ဳပ္ လက္ခ်ဳပ္ အကုန္ရသည္ .. ငယ္စဥ္က ဖြားဖြားၾကီးလက္ရာ ျခံဳထည္ေလးတထည္ရဖူးသည္ .. အခ်ဳပ္အလုပ္ပညာကိုေတာ့ အေမြမရခဲ့ပါ .. က်မ၏ ညံ့ဖ်င္းခ်က္ပင္ျဖစ္ေလသည္ .. ဖြားဖြားၾကီးခ်ဳပ္ထားေသာ စပ္ေစာင္မ်ား အ၀တ္အထည္ေလးမ်ားကို ဟိုလူ ဒီလူစီမွ ေတြ႕ရတတ္သည္ .. က်မျပန္ၾကားရတာကေတာ့ ဖြားဖြားၾကီးပညာအေမြအျဖစ္ ဘယ္ေျမးတေယာက္မွ မရဟူသတည္း ..

ဖြားဖြားၾကီးသည္ လူပံု ႏြဲ႕ႏြဲ႕ႏွင့္ အလြန္ စိတ္မာ ျပတ္သားေသာ သတၱိရွိေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ျဖစ္ျပန္ေလသည္ .. ေမြးထားတာ သားခ်ည္းျဖစ္ေသာ္လည္း အဖြားကို လြန္ဆန္ရဲသူမရွိေအာင္ အဖြားက အာဏာရွိသူျဖစ္သည္ .. အဖြားခြင့္မလႊတ္မည့္အလုပ္ မည္သူမွ်မလုပ္ရဲေပ .. လုပ္မိခဲ့လွ်င္လည္း အဖြားက ျပတ္သားစြာ လွည့္ပင္မၾကည့္တတ္သူျဖစ္သည္ .. စကားကိုလည္း ႏွစ္ခြန္းမဆိုတတ္ေပ .. အဖြားသည္ သားမ်ားကို လူလိမၼာ လူယဥ္ေက်း မ်ားျဖစ္ေအာင္ လူ၀င္ဆန္႕ေအာင္ သင္ျပေပးႏုိင္ခဲ့သူျဖစ္သည္ .. အဖြား၏ သားမ်ားသည္ ညီအကိုခ်င္း ညီအကို စိတ္ဓါတ္ရွိျပီး တပါးသူအေပၚ ညွာတာတတ္ေသာ နားလည္ေပးႏုိင္စြမ္းရွိေသာ လူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ခဲ့ေလသည္ ..

အခုဆိုလွ်င္ အဖြားဆံုးသည္မွာ ၁၀စုႏွစ္တခုေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီ .. အဖြားအသက္ ၈၂ ႏွစ္တြင္ ဆံုးပါးခဲ့သည္ .. အဖြားဆံုးေသာအခါ မဆံုးခင္မွာခဲ့သည့္အတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ကို စစ္ေဆးရံုတြင္ လွဴဒါန္းခဲ့သည္ .. က်မတို႕ အဖြားဆံုးျပီးခ်ိန္ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ျပီး ေနာက္ဆံုး ရွိခိုးကန္ေတာ့ကာ ေရခဲတိုက္ထဲသို႕ ပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့သည္ .. ေရခဲတိုက္တံခါးပိတ္လိုက္သံအဆံုးတြင္ အဖြားက်မတို႕ႏွင့္ ဘ၀ျခားခဲ့ျပီဟု ယံုၾကည္ လက္ခံလိုက္ရသည္ ..

အဖြားစ်ာပနအတြက္ က်မတို႕အားလံုး ငူငူငိုင္ငိုင္ႏွင့္ျပီးဆံုးခဲ့သည္ .. အသုဘခ်စရာမလို အခင္းအက်င္းမလို .. အသုဘအိမ္သည္ အသုဘအိမ္ႏွင့္ မတူခဲ့ .. ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးျခင္းတခုသာ အဖြားစ်ာပနအတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္ .. စိတ္ဓါတ္ ထက္ေသာအဖြား .. ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္ေသာအဖြားသည္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္ .. က်န္ခဲ့သူေတြမွာေတာ့ ငိုင္တိုင္တိုင္ .. အဖြားကေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေနေလျပီ ..

ေတြ႕ခ်င္ျမင္ခ်င္မိေသာ ၁၀ ဦးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား

အေတြ႕ခ်င္ဆံုး (၁၀)ေယာက္တဲ့ .. ေတာ္ေတာ္ေရြးရခက္တဲ့ေမးခြန္းပါပဲ .. စိတ္ထဲကအတုိင္းေျပာရရင္ ခုခင္မင္ေနသမွ် သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြအကုန္လံုးကို ျမင္ေတြ႕ခ်င္တယ္ .. ျပင္ပမွာပါ ခင္မင္ခြင့္ရခ်င္တယ္ .. ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဘေလာ့က သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္ က်မေလးစားခ်စ္ခင္ရတဲ့အကိုေတြ အမေတြအကုန္ .. စီနီယာ ဂ်ဴနီယာေတြအားလံုး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစုတစည္းထဲ ဘေလာ့ဂါေတြ႕ဆံုပြဲဆို လုပ္ျဖစ္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ္ေနာ္ .. စိတ္ကူးေပါ့ .. ျဖစ္ဖို႕ကေတာ့ မနီးေသးပါဘူး .. ငါမမွီေတာ့ဘူးဆိုတာလိုမ်ားျဖစ္မလားပဲ .. က်မကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ အဲဒီပြဲကိုလုပ္ခ်င္တာကိုး .. (စပြန္ဆာ အလိုရွိသည္ ..) :D

ေသခ်ာစဥ္းစားျပီးေရြးထုတ္လိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္အုန္းစားသြားတယ္ .. ဟိုလူ႕လည္းေတြ႕ခ်င္ ဒီလူ႕လည္းေတြ႕ခ်င္ .. သတ္မွတ္ထားတာက (၁၀)ေယာက္ဆိုေတာ့လည္း ၁၀ေယာက္ပဲေရြးရေတာ့မွာေပါ့ .. အဆစ္ေလးမ်ားေတာင္းလို႕ရမလားမသိဘူး .. :D

က်မေရာက္ျဖစ္တဲ့ဆိုက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလင့္လုပ္ထားျဖစ္တယ္ .. စာေတြကိုမလြတ္တမ္းဖတ္ခ်င္တာကိုး .. စာဖတ္ရတာၾကိဳက္ေတာ့ စာေတြေရးတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း စိတ္ထဲက ခင္မင္ေနမိတယ္ .. ဒါေၾကာင့္မို႕ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အားလံုးနဲ႕ေတြ႕ဆံု ခင္မင္ခြင့္ရခ်င္ပါတယ္ .. ေနာက္မ်ားမွေပါ့ .. ခုေတာ့ ၁၀ေယာက္ကိုပဲ ခ်ေရးလိုက္ပါ့မယ္ ..

စိတ္မွန္းနဲ႕ ၾကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ခ်ေရးလိုက္ပါတယ္ .. း) (စိတ္မွန္းလို႕ေျပာထားတယ္ေနာ္ .. မွားရင္သည္းခံပါ :D)

မသက္ဇင္၊ မဆုမြန္၊ တီခ်မ္း၊ ကိုဇူလိုင္၊ လင္းၾကယ္ျဖဴ၊ မေနာသား၊ သဇင္၊ ေမာင္မ်ိဳး၊ ေႏြးေနျခည္၊ ျဖိဳးေမာ္ တို႕ကို ေတာ္ေတာ္ ခက္ခက္ခဲခဲ ေရြးထုတ္လိုက္ရပါတယ္ ..

လူေတြေရြးျပီးျပီဆိုေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးက လိုလာျပန္ေရာ .. ဘာလို႕ေတြ႕ခ်င္တယ္ ဆိုတာေလးကိုလဲ သည္းခံျပီးဆက္ဖတ္လိုက္ပါဦးေနာ္ ..




မသက္ဇင္
မသက္ဇင္ကစာေရးေကာင္းတယ္ .. ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလူကိုဆြဲေခၚသြားလိုက္တာ ပုဂံေရာ ပုပၸါးေရာ ေရာက္သြားတယ္ .. ဒါေတာင္ ဖတ္ရတာ မကုန္ေသးဘူး .. အပိုင္းလိုက္ေရးထားတဲ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္းေတြကို ပရင့္ထုတ္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆး အစအဆံုးထိုင္ဖတ္မယ္လို႕ စဥ္းစားထားပါတယ္ .. လူၾကီးအလစ္ကိုေခ်ာင္းေနလို႕ပါ .. :D အမရဲ႕စာေတြကိုဖတ္ရတာ ဗဟုသုတေရာ ရသပါခံစားရလို႕ အရမ္းႏွစ္သက္မိပါတယ္ .. ျပီးေတာ မသက္ဇင္က က်မေရးတဲ့စာေတြဖတ္ျပီး လာလာအားေပးတတ္တယ္ .. အဲဒီအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. အခြင့္ၾကံဳရင္ေတာ့ အမေျပာျပမယ့္ သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ထိုင္နားေထာင္ခ်င္ေနပါတယ္ ..

မဆုမြန္
မဆုမြန္ရဲ႕အသက္ကို သြားၾကည့္ေတာ့ မေတြ႕ပါဘူး .. ဒါနဲ႕ lady first ဆိုျပီး ကိုဇူလိုင္တို႕ တီခ်မ္းတို႕ ေရွ႕မွာထားလုိက္ပါတယ္ .. မဆုမြန္ဆီသြားလည္ရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႕ အမွန္တရားေတြေရးထားတတ္လို႕ မသိတာေတြ သိလာရပါတယ္ .. မဆုမြန္ေရးတဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း စိတ္၀င္စားပါတယ္ .. မဆုမြန္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္ေတြကို ျမင္ေယာင္လာမိတယ္ .. ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ညီမေလးေခၚတတ္လို႕ ေတြ႕ခ်င္ျမင္ခ်င္မိပါတယ္ .. မဆုမြန္နဲ႕ေတြ႕ျဖစ္ရင္ေတာ့ ေလထဲမွာ ေနရတဲ့အရသာကို ေမးမိဦးမယ္ထင္ပါတယ္ .. ေလာေလာဆည္ မတည္မျငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာမွာ ေနေနရလို႕ ေဘးအႏၱရယ္ ကင္းပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ .. ခ်စ္တဲ့ ညီမတို႕ ႏိုင္ငံဆီလည္း အျမန္ဆံုးေျခဦးျပန္လွည့္ႏုိင္ပါေစ ..

တီခ်မ္း
အားလံုးရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ ပရီမီယာၾကိဳက္တဲ့ တီခ်မ္းပါ .. တီခ်မ္းဆီသြားလည္ရင္ အစားအစံုျမင္ရတယ္ .. (စားလို႕ေတာ့မရ :D) သီခ်င္းေတြ ခံစားခ်က္နဲ႕ နားေထာင္ႏုိင္တယ္ .. တီခ်မ္းရဲ႕ အခ်စ္ အလြမ္းေတြကို ၀င္ေရာက္ခံစားမိတယ္ . ဒသနေတြနဲ႕ တခ်ိဳ႕က် ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဖတ္စရာေလးေတြလည္းရွိေသးတယ္ .. ျပီးေတာ့ လူကိုလည္း ဆိုက္ကို တက္စ္ စစ္လိုက္ေသးတယ္ .. ေျဖတာဟုတ္မွ မဟုတ္ရင္ .. ??? :P တီခ်မ္းကိုေတြ႕ခ်င္တယ္ .. တီက ေတြ႕ရင္ စားခ်က္တာခ်က္ေကၽြးမယ္ေျပာထားတာကိုး .. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႕ေပါ့ .. :D တီလည္း အႏၱရယ္ကင္းပါေစ .. ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစလို႕ ဒီကေနဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ .. ေျသာ္ .. လက္တြဲေဖာ္နဲ႕ျမဲဖို႕ေရာ ဆုေတာင္းေပးရဦးမလား .. တီရာ ျမဲေနရင္ အသစ္မရပဲေနမွာေပါ့ .. :D တီေရ အဆင္ေျပရင္ေတာ့ တီခ်က္ေကၽြးတာေတြစား .. တီေျပာမယ့္ ဒသနေတြ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ နားေထာင္ခ်င္ပါေသးတယ္ .. း) ပရီမီယာေလးပါတိုက္ေနာ္ ..

ကိုဇူလိုင္
ကိုဂဏန္းေကာင္ၾကီးကိုေတာ့ ေသြးလွဴဒါန္းတဲ့စာေတြ မီးသတ္သမားအေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာေတြကစျပီး ခင္သြားမိတာပါ .. ျပီးေတာ့ လူ႕ကန္႕လန္႕ၾကီးဆိုေတာ့လည္း ျမင္ဘူးခ်င္မိသား .. ကိုဇူလိုင္ရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ေလးစားမိတယ္ .. (ေျမွာက္ထားမွ:P) ကိုဇူလိုင္ရဲ႕စာေတြကေန အေတြးေတြရမိတယ္ .. စဥ္းစားစရာေတြ ေပၚလာတတ္တယ္ .. ဗဟုသုတရပါတယ္ .. တခါတခါက်ေတာ့ လြမ္းစရာေလးေတြေပးတတ္ျပန္ေရာ .. အလြမ္းဓါတ္ခံရွိတယ္ထင္တယ္ .. တေယာက္တည္းလြမ္းရတာအားမရလို႕ တျခားလူေတြကိုပါ ႏွိပ္စက္တယ္ :P .. ျပီးေတာ့ ကိုဇူလိုင္မွာ စာအုပ္ေတြအမ်ားၾကီးတဲ့ .. ၾကံဳရင္ ငွားဖတ္ဦးမွ ..

လင္းၾကယ္ျဖဴ
သူတက္တာေလ .. သူတက္လို႕ ဒီမွာ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေနရတာ .. :D စကားလည္း မေျပာဘူးပါဘူး .. ဘေလာ့မွာပဲ သြားသြားလည္ျဖစ္တယ္ .. အေတြ႕အၾကံဳေတြ ေ၀မွ်တတ္လို႕ လည္ရင္းလည္ရင္းကေန လည္သြားတာပါ .. မွားလို႕ ခင္သြားတာပါ :P .. က်မနဲ႕အသက္သိပ္ကြာမယ္မထင္လို႕ ရြယ္တူလို ဆက္ဆံမိပါတယ္ .. အသက္ဘယ္ေလာက္ဆိုတာလဲ ေျပာမွမထားတာ .. ဟိုေန႕ကေတာ့ ဘယ္လိုေၾကာင့္ အကိုကို အိုးမဲသုတ္ခ်င္ရတာလဲလို႕လာေျပာသြားတယ္ .. ဒီေတာ့ နဲနဲေတာ့စဥ္းစားသြားတယ္ .. အသက္မ်ားၾကီးေနသလားလို႕ .. း) သတိထားမိသေလာက္ကေတာ့ တျခားစာေတြ သိပ္ေရးတာမေတြ႕ပဲ ဗဟုသုတရစရာေလးေတြ ေရးတတ္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ သၾကၤန္က်ေတာ့ ဓါတ္ခံရွိတယ္ထင္တယ္ .. ကဗ်ာေတြေရးလို႕ .. ခံစားခ်က္ရွိတယ္ထင္တယ္ .. ေတြ႕ရင္ေတာ့ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္ .. း)

မေနာသား
သယ္ရင္းကေတာ့ ဘေလာ့စလုပ္တည္းက တခုခုဆို သူ႕ပဲေျပးေျပာေနရတာ .. ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေပါ့ .. နားပူနားဆာလုပ္ရတာလဲ ခဏခဏ .. ကူညီတတ္ေတာ့လည္း အကူညီေတာင္းခံရတာေပါ့ဟာ .. ဂုဏ္ယူလိုက္ပါ :D .. မေနာသားရဲ႕ နည္းပညာစာေတြကိုဖတ္ျပီး ကလိရတာေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ .. ခုလိုသိတဲ့လူေတြ ေ၀မွ်ေပးေနလို႕လဲ က်မတို႕ ေနာက္က ေကာက္စားလို႕ရတာပါ .. (ေကာက္စား=မေနာသားေျပာတဲ့စကားပါ .. း) .. ျပီးေတာ့ သူက ကဗ်ာေရးလည္းေကာင္းေသးတယ္ .. ၾကည့္ရတာ ခံစားခ်က္ေတြရွိေနဘီနဲ႕တူတယ္ .. :D မေနာသားရဲ႕စာေတြအတြက္ ေ၀မွ်မႈေတြအတြက္ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္ .. ခင္လည္းခင္တယ္ .. ေနာက္လိုရင္လည္း အကူအညီေတာင္းဦးမယ္လို႕ ..

သဇင္
ဘေလာ့လုပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း စစခ်င္း ခင္ျဖစ္တာ သဇင္ပါ .. ေကာ့မင့္ပထမဆံုးေပးတာ သဇင္ပါ .. ေနာက္ပိုင္းေတာ့ က်မဆီကို တန္ဖိုးရွိတဲ့စာေလးေတြ ေမးကေန ပုိ႕ပို႕ေပးတတ္ပါတယ္ .. သဇင့္စာေလးေတြကလည္း အရမ္းဖတ္လို႕ေကာင္းပါတယ္ .. သဇင္ေရးထားတာလည္းအစံုပဲ .. ကဗ်ာ က်န္းမာေရးကအစ ဘာသာျပန္အဆံုးပဲ .. ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ သိပ္မေရးျဖစ္ဘူးထင္တယ္ .. အသစ္သိပ္မတက္လာဘူး .. လြမ္းေနတယ္ သဇင္ေရ .. အသစ္ေရးပါဦး ..

ေမာင္မ်ိဳး
ေမာင္မ်ိဳးနဲ႕က အသက္တူတူပဲ .. ၂၃ႏွစ္ကို အပ်ိဳၾကီးလားတဲ့ .. သူက လူပ်ိဳၾကီးမျဖစ္ခ်င္ေသးဘူးထင္တယ္ .. ခုေတာ့ ဦးဇင္းလူထြက္ .. သၾကၤန္တြင္း ဘုန္းၾကီး၀တ္တယ္ဆိုေတာ့ သာဓု သာဓု သာဓု .. ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕စာေတြကိုဖတ္လိုက္ရင္ ကိုယ္က သူ႕စာထဲေမ်ာသြားတယ္ .. သူေျပာတဲ့ျမင္ကြင္းေတြကိုျမင္ေယာင္လာမိတယ္ .. သူေျပာတာေတာ့ ပိန္ေညွာင္ေညွာင္ ေမာင္မ်ိဳးတဲ့ .. အမကိုလည္း အႏိုင္က်င့္တတ္ေသးတယ္ .. ပိန္လို႕ေပါ့ .. ဗလေတာင့္ရင္ေတာ့ သူ႕အမအတြက္ မေတြး၀ံ့ဘူး .. :D ေမာင္မ်ိဳးေရးေနက် သူ႕ရြာေလးကို အေတြးနဲ႕သြားလည္လိုက္တယ္ .. ခ်စ္တဲ့ရြာေလးနဲ႕ အျမန္ဆံုးျပန္လည္နီးစပ္ပါေစေမာင္မ်ိဳးေရ ..

ေႏြးေနျခည္
ေနျခည္ကေတာ့ က်မရဲ႕စာေတြကို ဖတ္ျပီးအားေပးတယ္ .. ေနျခည္နဲ႕ စကားအျပန္အလွန္ေျပာရတာ စိတ္ထဲကေနရင္းႏွီးမိတယ္ .. အသက္လည္း ရြယ္တူပဲ .. လပဲကြာမယ္ .. ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္ထဲရင္းေနမိတယ္ထင္တယ္ .. စလံုးမွာပဲေနတာဆိုေတာ့ တရက္ရက္ေတာ့ အျပင္မွာ ခင္မင္ခြင့္ရလိမ့္မယ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ .. အိမ္ကိုလာလာလည္တတ္ျပီး စာေတြစိတ္ရွည္လက္ရွည္ဖတ္ေပးလို႕ ေက်းဇူးေနျခည္ေရ ..

ျဖိဳးေမာ္
အငယ္ဆံုးေမာင္ေလး ျဖိဳးေမာ္အလွည့္ေပါ့ .. သူ႕စာေတြဖတ္ရင္ေတာ့ အသက္က အန္ကယ္ၾကီးအရြယ္လို႕ထင္ရေလာက္တယ္ .. ျပီးေတာ့ ဒီစာကိုဖတ္ျပီးရင္လည္း တခ်ိန္လံုး :D:P:) ေတြပါေနလို႕ သေဘာေကာင္းမယ္ထင္ရတယ္ .. ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိဘူးလို႕ ေတြးေနဦးမလားမသိဘူး .. က်မကလည္း စာေရးျပီဆို အဲလိုလုပ္လိုက္ရမွ .. သူ႕စာေတြဖတ္ရတာလည္း အေတြးေတြရေစတယ္ .. ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕ ေတာ္ပါတယ္ .. ငယ္ေပမယ့္ တန္ဖိုးရွိတဲ့စာေတြ အေတြးေတြ ေပးတတ္လို႕ ေလးစားမိပါတယ္ .. ေနာက္လည္း ျဖိဳးေမာ္ထပ္ေရးမယ့္ စာေတြကို အားေပးဖို႕ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ ..

ကဲ .. ၁၀ေယာက္ေတာ့ျပည့္သြားျပီ .. တကယ္ေတာ့ ေရးမယ္ဆို ေရးစရာေတြေရာ ေရးရမယ့္လူေတြေရာ က်န္ေနပါေသးတယ္ .. ခုေတာ့ စာလည္းမ်ားေနျပီ လက္လည္းေညာင္းေနျပီ ဖတ္တဲ့လူလည္းပ်င္းေနေလာက္ျပီ .. ဆိုေတာ့ကာ .. ေတာ္ေသးဘီ ..

ျပီးေတာ့ အခုေတြ႕ခ်င္တဲ့လူေတြကိုပဲ ဆက္တက္ခ်င္ပါတယ္ .. အားတဲ့အခါေလးေရးေပးေပါ့ .. အဆင္ေျပမွပါ .. အဆင္မေျပလည္း ေျပေအာင္ေလးလုပ္ျပီး ေရးေပးေပါ့ေနာ့ .. ကိုယ့္ခင္လို႕တက္တာပဲဟာ .. :D

ျဗဳတ္စဗ်င္းေတာင္း

က်မက ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တတ္ပါတယ္ .. ေၾကာက္တဲ့အရာေတြကလည္း ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ .. သရဲဆိုလည္းေၾကာက္ .. အေကာင္ဗေလာင္ဆိုလည္းေၾကာက္ .. ရန္ကုန္မွာမိုးရြာလို႕ တီေကာင္ေတြျမင္ရင္ေတာင္ေၾကာက္တတ္တယ္ .. ပိုးဟပ္ျမင္ျပီဆိုလည္း ဘယ္နားေျပးေရွာင္ရမွန္းကမသိ .. ကိုယ္ကေျပးလိုက္ျပီဆိုတာနဲ႕ ဘာဓါတ္လဲမသိဘူး .. ပိုးဟပ္က ကိုယ္ေျပးတဲ့ဘက္လုိက္ေျပးတာလည္း အေခါက္တိုင္း .. ကိုယ္ကေၾကာက္လို႕ လြတ္တဲ့ဘက္ေျပး .. သူကေၾကာက္လို႕ကိုယ့္ဘက္လိုက္ေျပး အိုး ရႈပ္ရွက္ကိုခပ္ေနတာ .. တေယာက္တည္းနဲ႕ .. အေကာင္ဆို ေသးေသးေလးကအစ အၾကီးၾကီးထိေၾကာက္တယ္ .. အိမ္ေမြးတိရစၦာန္ေတြကိုေတာ့ မေၾကာက္တတ္ဘူး .. ခ်စ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ခ်စ္တယ္ .. (စိတ္က အစိုးမရတာေလ ..) ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္စိတ္ၾကည္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ေၾကာင္ေတြေခြးေတြကို ပြတ္သီးပြတ္သတ္လုပ္္သေလာက္ စိတ္မထင္ရင္မထင္သလိုလည္း ျဖစ္ညစ္တတ္ေသးတယ္ ..

သရဲဆိုတာကိုေတာ့ဘာလို႕ရယ္မသိဘူး .. ေတြးေတြးျပီးကိုေၾကာက္တာ .. ေမၾကီးကေျပာတယ္ .. သမီးအရင္က မေၾကာက္တတ္ပါဘူးတဲ့ .. ဟုတ္တယ္ အရင္က မေၾကာက္တတ္ဘူး .. ခုေနာက္ပိုင္းမွေၾကာက္တတ္လာတာ .. ရန္ကုန္မွာတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အျမဲတမ္းသရဲကားယူယူလာတယ္ .. အဲဒါကို ၾကည့္ၾကည့္ျပီး ေနာက္ပိုင္းေၾကာက္တတ္သြားတာ ..

သူယူလာတာ သရဲကားက ႏုိင္ငံေပါင္းစံုက .. တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္းေပးတယ္ .. ဂ်ပန္သရဲကားေတြေရာ ကိုရီးယားသရဲကားေတြေရာ .. သူတို႕ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္လည္းၾကည့္ခ်င္တာေပါ့ .. ၾကည့္ျပီးရင္ ေရမခ်ိဳးရဲဘူး .. ေရခ်ိဳးခန္း၀မွာ တေယာက္ကိုေစာင့္ခိုင္းျပီး အထဲက တခ်ိန္လံုးေအာ္ေနတာ .. အဲလိုသတိၱကေကာင္းတယ္ ..

သရဲေတြကလည္း ေျခာက္ပံုေျခာက္နည္းကအစံု .. ေရထဲကထြက္လာလိုက္ .. ဓါတ္ေလွကားကထြက္လာလိုက္ .. ေရပန္းက ေသြးေတြက်လိုက် .. ဟင္း .. ၾကည့္ျပီး ေတြးေတြးေၾကာက္တာ .. မ်က္ႏွာသစ္ေနတုန္း မ်က္လံုးလဲဖြင့္လိုက္ေရာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္မွာ ကိုယ့္ကိုရီျပီးၾကည့္ေနမလား .. မွန္ၾကည့္တုန္း ကိုယ့္ေနာက္က ေပၚလာမလား .. ကုတင္ေအာက္ပဲေရာက္ေနမလား .. ေၾကာက္လိုက္ရတာ .. တေရးႏိုး ကုတင္ေအာက္ ေျခေထာက္ေတာင္ မခ်ရဲဘူး .. မျဖစ္မေနထရရင္လည္း ျခင္ေထာင္ထဲ အျမန္ဒိုင္ဗင္ပစ္၀င္တာ .. အဲလိုျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေမးတယ္ .. နင္က အေျခာက္ခံဘူးလို႕လားတဲ့ .. အေျခာက္သာခံရရင္ ငါ့ကိုဒီလိုေတာင္ျမင္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလို႕ေျပာလုိက္တယ္ .. သတိၱေကာင္းပံုမ်ား .. :P

ငမန္းကား မိေက်ာင္းကားေတြကိုလည္းသိပ္ၾကိဳက္တာ .. ၾကည့္ျပီးေတြးေၾကာက္တာပဲ .. အုတ္ကန္ထဲ ေရခြက္နဲ႕ေရခပ္ေနတုန္း ဘြားဆိုေပၚလာမလား .. ကိုယ့္လက္ကိုပဲ လွမ္းဆြဲမလား .. ေတြးမိေတာ့လည္းရီခ်င္တယ္ .. :D တကယ္က အိမ္က အုတ္ကန္ကျဖင့္ ေသးေသးေလး ..

လူသတ္မ်ားၾကည့္ျပီးရင္ေတာ့ ေသြးသံရဲရဲေတြကို အိမ္မက္ထဲထိျမင္ျပီး ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႕မရ .. အဲဒီလူသတ္ကားေနရာမွာလဲ ၀င္ျပီးခံစားလိုက္ေသးတယ္ .. ကိုယ့္ေနာက္က လိုက္လို႕ ေျပးေျပး .. ပုန္းစရာေနရာရေတာ့ ကိုယ္ကပုန္းေနတာေပါ့ .. လူသတ္သမားၾကီးက ေျခသံေပးျပီးေလွ်ာက္လာ .. ကိုယ့္ဘက္ကို သူကမျမင္ .. ကိုယ္က စိတ္ခ်ရျပီထင္ေတာ့မွ သူက ကုိယ့္ဘက္ကို ျဗဳန္းကနဲလွည့္ၾကည့္ .. အိုး ေတြးေတြးေၾကာက္လိုက္ရတာ အစံုပါပဲ ..

ဒါေတြအကုန္ အတုေတြအစစ္အမွန္မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႕လည္း ေတြးေၾကာက္တာပဲ .. ေသခ်ာေတြးမိရင္ေတာ့ ရီရတယ္ .. တကယ္ တေယာက္တည္းေနရျပီဆိုရင္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေတာင္မ၀င္ရဲဘူး .. :P

အဂၤလိပ္ကားမေျပာနဲ႕ ကိုယ့္ျမန္မာျပည္က ျမန္မာမင္းသားမင္းသမီးေတြ ျမင္ေနက်လူေတြရိုက္တဲ့သရဲကားေတြေတာင္ ေသခ်ာမၾကည့္ရဲဘူး .. သရဲဆိုတာနဲ႕ စိတ္က အလိုလို ေၾကာက္စိတ္ျဖစ္မိေနတာျဖစ္မယ္ .. ကိုယ္သာ မၾကည့္ရဲတာ ေရွ႕ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာေတာ့ သိပ္သိခ်င္ .. လူ႕စိတ္မ်ားခက္လိုက္တာ .. ေရွ႕ေလွ်ာက္လည္း ဆက္ေၾကာက္ေနမိဦးမယ္ထင္တယ္ .. သရဲကား လူသတ္ကားလည္း ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ၾကည့္မိေနဦးမွာ .. တေယာက္တည္းေတာ့မဟုတ္ဘူး .. အေဖာ္ေကာင္းရင္ .. :D

ထာ၀ရခ်စ္သူ (၂)

ထာ၀ရခ်စ္သူ (၁)

က်မမ်က္လံုးေတြေ၀၀ါးစြာနဲ႕ မငိုဘူးထိန္းထားတဲ့ၾကားက မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ ပါးျပင္ေပၚလိမ့္ဆင္းသြားတယ္ .. မ်က္ရည္ေတြကို လက္ခံုနဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သုတ္လုိက္တယ္ .. မေပ်ာ့ညံ့စမ္းနဲ႕ မိယြန္း ..

"ယြန္း ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေနျပီလား .. ေမာင္ ယြန္းကို အရမ္းသတိရေနတာ .. ယြန္းေမာင့္ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ ေမာင္၀မ္းသာလုိက္တာ .." ေျသာ္ .. အရမ္းသတိရေနလို႕ ၁ႏွစ္ေလာက္ အသံမၾကားလူမျမင္ေနတာေပါ့ေနာ္ ..

"ယြန္း .. ေမာင္ယြန္းနဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္ .. ယြန္းလာႏုိင္မလားဟင္ .." ယြန္းကို ခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္တုန္းလား ေမာင္ရယ္ .. စကားလံုးေတြနဲ႕ မခ်ည္ေႏွာင္ပါနဲ႕ေတာ့ .. ေနာက္တခါဆိုရင္ ခံႏိုင္ရည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး .. ယြန္းကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ ..

စိတ္ထဲက ျငင္းဆန္ေနမိေပမယ့္ တကယ္တန္း လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ေမာင့္စကားေတြကိုေတာ့ ဥပကၡာမျပဳႏုိင္ခဲ့ဘူး .. ေမာင့္စကားအခြန္းတိုင္းအေပၚ အေလးအနက္ထားျပီး ေတြးေပးေနတတ္တုန္း .. ေမာင္နဲ႕ ပတ္သက္တုိင္း ထိန္းခ်ဳပ္မႈမဲ့ခဲ့ရတာ ေမာင္နဲ႕ေတြ႕ခ်ိန္က စလို႕ေပါ့ .. က်မဘယ္ေတာ့မွ ေမာင့္ေပၚထားတဲ့ခံစားခ်က္က ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူးေမာင္ ..

"ယြန္း ေမာင္ေျပာတာၾကားရဲ႕လား .. ေမာင့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတုန္းလားဟင္ .. ေမာင္ယြန္းကိုလာေတြ႕ခ်င္တယ္ .. သိပ္လြမ္းတာပဲ ယြန္းရယ္ .." ယံုၾကည္ရမွာလားေမာင္ရယ္ .. က်မစိတ္ဓါတ္ကိုက ေပ်ာ့ညံ့လြန္းပါတယ္ .. အနက္ေရာင္ကို ျမင္ေတြ႕ေနပါရက္နဲ႕ ဒါအျဖဴပါလို႕ ေမာင္ေျပာေနရင္ေတာင္ က်မလိုက္ျဖဴမိမလားပဲ .. အိုး က်မ ႏံုအလိုက္ေလျခင္း ..

"ေမာင္ သိပ္ေနႏိုင္တာပဲေနာ္ .." တုန္ရီေနတဲ့အသံကိုထိန္းရင္ ေျပာမိလုိက္တယ္ ..
"ဒီလိုမဟုတ္ဘူး ယြန္း .. ေမာင္ ေတြ႕ရင္ ေအးေအးေဆးေဆးရွင္းျပခ်င္တယ္ .. ေမာင္ ညေန ယြန္းကိုလာေတြ႕မယ္ေနာ္ .."
"အင္း .." ျငင္းဆန္မယ္စဥ္းစားရင္းက ေခါင္းညိမ့္ လိုက္ေရာမိျပန္တယ္ .. ကိုယ့္ကိုယ္လည္း စိတ္ပ်က္မိပါရဲ႕ ..


။ ။ ။ ။ ။

ေသြးေသြးကိုေျပာျပမိေတာ့ အျပစ္တင္စကားေတြၾကားရတယ္ .. ေသြးေသြးေမးတယ္ .. "နင္သူ႕ကို ယံုၾကည္သလားတဲ့ .." ျပန္ေျဖဖို႕အေျဖ က်မမွာ မရွိခဲ့ဘူး .. ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း က်မေခါင္းမာမႈကို ေသြးေသြး အေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရတယ္ .. "စိတ္ကို သိပ္ေတာ့ႏွစ္မထားနဲ႕ မိေရႊယြန္း .. နင္မမွတ္ေသးဘူးလားတဲ့ .." က်မ ျပတ္သားခ်င္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ..

။ ။ ။ ။ ။

ကားသံၾကားလို႕ ေမာင္လာျပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္ .. ကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ေမာင့္သြင္ျပင္က သိပ္ကိုလန္းဆန္းေနတယ္ .. ေမာင္က အျမဲ ရႊင္လန္းတက္ၾကြေနတတ္သူေလ ..

"ယြန္း .." ေမာင့္ေလသံက ၁ႏွစ္နီးပါးခြဲခြာထားခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူကို ေခၚပံုနဲ႕မတူပဲ သိပ္ႏူးညံ့ေနတယ္ .. က်မမ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လို႕ ေမာင္က "ယြန္းကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ .. ယြန္းကို သိပ္လြမ္းေနတာ .. ယြန္း မ်က္ႏွာဘာလို႕ ညိွဴးေနတာလဲ .. ေမာင့္ကိုခုလိုေတြ႕ရတာ မေပ်ာ္ဘူးလား .."
"ေသြးေသြးက ေမာင့္ကို ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တယ္ေျပာတယ္ .."
"ဟင္ .. မျဖစ္ႏုိင္တာ .. ေမာင္ ရန္ကုန္မွာ မရွိတာၾကာျပီ ယြန္းရဲ႕ .. ဒါေၾကာင့္ ယြန္းနဲ႕ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားတာ .. ေမာင့္အကိုျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ .. ေမာင့္မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစားဆိုလို႕ ယြန္းပဲရွိတာေလ .. ဒါကို ယြန္းသိသားပဲ .." ဟုတ္ပါတယ္ .. ေမာင့္မွာ ခ်စ္သူဆိုလို႕ က်မတေယာက္ပဲရွိတာ .. ေမာင္က လူရႈပ္လူေပြတေယာက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ က်မယံုၾကည္တယ္ .. က်မအေပၚထားတဲ့စိတ္က သာမန္သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးေတြ ထက္ပိုတယ္ဆိုတာလည္း က်မသိေနတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီေမာင့္ခံစားခ်က္က က်မအေပၚထားတဲ့အခ်စ္လားဆိုတာေတာ့ မေသခ်ာခဲ့ဘူး .. က်မစိုးရိမ္ပူပန္ေနရတာလည္း အဲဒီအေၾကာင္းပဲ ..

တရက္ေတာ့ ေမာင္ေျပာလာတယ္ ..
"ယြန္း ယြန္းကိုေမာင္ သိပ္ခ်စ္တာသိလား .."
"ေမာင့္ကို ယြန္းသိပ္ခ်စ္တာေရာ ေမာင္သိရဲ႕လား .." ေမာင့္ေမးခြန္းကို ျပန္ေမးခြန္းထုတ္မိေတာ့
"သိတာေပါ့ .. ဒါေၾကာင့္လည္း ယြန္းကိုေမာင္က ပိုပိုခ်စ္လာရတာ .." က်မ သိပါတယ္ .. ေမာင္က်မကိုခ်စ္တာ က်မက ေမာင့္ကိုသိပ္ခ်စ္ႏုိင္လြန္းလို႕ဆိုတာ .. နာက်င္မိေပမယ့္ ေက်နပ္လိုက္ပါတယ္ ..

။ ။ ။ ။ ။
ခုတေလာ က်မ အစာစားရင္ သိပ္နင္တာပဲ .. လည္ပင္းက အစ္ေနသလိုခံစားေနရတတ္တယ္ .. ေဆးခန္း သြားမယ္ သြားမယ္နဲ႕ မသြားျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး ..

ခုရက္ပိုင္း အလုပ္ေတြသိပ္မ်ားေတာ့ အစားပ်က္အေသာက္ပ်က္ အလုပ္ေတြ ပိေနမိတယ္ .. လူကလည္း အားမရွိသလို ခံစားေနရေပမယ့္ အလုပ္ကိုပဲ အာရံုကေရာက္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ဂရုမစိုက္ႏုိင္ခဲ့ဘူး .. တရက္ေတာ့ က်မဗိုက္ထဲက အရမ္းနာလာတယ္ .. မျဖစ္ေတာ့ဘူး .. က်မ ေဆးခန္းသြားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ..

ညေနအလုပ္ကအျပန္ ေမာင္လာၾကိဳရင္း တခါတည္းေဆးခန္း၀င္ျပျဖစ္တယ္ .. ဆရာ၀န္က စမ္းသပ္မႈေတြျပဳလုပ္ျပီး အေျဖကိုမနက္ျဖန္လာယူဖို႕ ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ..

ေနာက္ေန႕ ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ..
"ေျသာ္ .. သမီး .. လာ .." ေဒါက္တာက စကားဆက္မေျပာပဲ .. က်မေဆးမွတ္တမ္းကို ၾကည့္ေနတယ္ ..
"သမီး .. ေဒါက္တာတို႕ ခုသံသယျဖစ္ေနတာ .." က်မ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး ေဒါက္တာက စကားကိုရပ္ထားလုိက္တယ္ .. က်မ ရင္ေတြခုန္လွျပီ ..
"ေဒါက္တာ .. ဟို ခု ဘာေတြ႕လို႕လဲဟင္ .."
ေဒါက္တာက ဂရုဏာသက္စြာၾကည့္ရင္း ..
"ေသခ်ာေအာင္ထပ္စစ္ေဆးေသးတာေပါ့သမီးရယ္ .. ေဆးထုိးေဆးေသာက္လုပ္ျပီး ေစာင့္ၾကည့္ေသးတာေပါ့ .. ခု ဆရာမတို႕ ေဆးစစ္ခ်က္အရ သမီးမွာ အစာအိမ္ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ေနတယ္ .. ၾကိဳးစားၾကတာေပါ့ .. စိတ္ဓါတ္ကို လႊတ္မခ်လုိက္နဲ႕ေနာ္ .. သမီး အခု အရမ္းလည္းအားနည္းေနတယ္ .. အားရွိေအာင္ ေနရမယ္ .. ခုနည္းလမ္းေတြ ရွိလာေနပါျပီ .. နည္းမွန္ လမ္းမွန္နဲ႕ ကုသရင္ .."
"ေတာ္ပါေတာ့ ေဒါက္တာရယ္ .." က်မ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဟိုးေအာက္ထိ ဆြဲခ်ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ .. က်မအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ဘယ္ႏွစ္ရာႏႈန္းေလာက္မ်ား ရွိမွာမို႕လဲ .. က်မ မ်က္စိေရွ႕တင္ က်မဦးေလးတေယာက္ အစာအိမ္ကင္ဆာရဲ႕ ေ၀ဒနာေတြကို ခါးစည္း ခံစားသြားတာ က်မမသိတာလိုက္လို႕ .. ခုဆို က်မက ေသလူျဖစ္သြားျပီ .. ဘာလို႕ ဒီေလာက္ကံဆိုးရတာပါလိမ့္ ..

။ ။ ။ ။ ။

က်မ ကမၻာမွာ အေမွာင္ေတြသာၾကီးစိုးေနတယ္ .. က်မႏိုးထလာေတာ့ ေတာအုပ္ၾကီးတခုေရွ႕မွာ .. သားရဲတိရစၦာန္ေတြရဲ႕ ေအာ္ျမည္သံေတြကိုၾကားေနရတယ္ .. အနားမွာလည္း ဘယ္သူမွမရွိဘူး .. ေနာက္မွာေတာအုပ္ၾကီး ေတာ့အုပ္ၾကီးေရွ႕မွာ က်မတေယာက္ထဲ .. ၀ံပုေလြတေကာင္ ေတာအုပ္ထဲက ထြက္လာတယ္ .. ၀ံပုေလြေအာ္လိုက္သံက အားကိုးရာမဲ့ေနတဲ့က်မကို ပိုလို႕ ေၾကာက္လန္႕ေစတယ္ .. အတင္းကုန္းထျပီး ေရွ႕တည့္တည့္ကို ေျပးထြက္လိုက္မိတယ္ .. က်မေျပးတာျမင္ေတာ့ ၀ံပုေလြက က်မေနာက္ ေျပးလုိက္လာတယ္ .. က်မလြတ္ေအာင္ေျပးမွျဖစ္မယ္ .. ဘာလို႕ က်မတေယာက္တည္းျဖစ္ေနရတာလဲ .. ခုဘယ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ ..

အိုး .. ေရွ႕မွာ ေခ်ာက္ၾကီး .. ေခ်ာက္ၾကီးေအာက္မွာ ေရစီးသံ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကို ၾကားေနရတယ္ .. ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟို ၀ံပုေလြ .. ေရွ႕မွာေခ်ာက္ .. က်မတေယာက္တည္း အားကိုးရာမဲ့လိုက္တာ .. သေရတျမားျမားနဲ႕ ၀ံပုေလြက ေရွ႕ကိုတိုးလာတယ္ .. က်မဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ျပီး ေခ်ာက္ထဲခုန္ဆင္းလိုက္တယ္ ..

မ်က္ႏွာေပၚ ေရမႈန္ေရမႊားေလးေတြလာစင္တာကို ခံစားလိုက္ရတယ္ .. အားယူျပီးမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္က ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို လိုက္ပိတ္ေနတယ္ .. မိုးရြာတာေပါ့ ..

ေမာင္က်မကိုလွည့္ၾကည့္ျပီး ျပံဳးျပတယ္ .. ေမာင့္အျပံဳးက မပီျပင္ျပီ .. မ်က္လံုးေတြ နီရဲေနတာၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေမာင္ငိုထားတယ္ .. ေမာင္စိတ္ဆင္းရဲေနျပီထင္တယ္ ..
"ယြန္း ႏိုးလာျပီလား .. ယြန္း သိပ္အားနည္းေနတယ္ .. ဗိုက္ဆာျပီလားယြန္း .."
"မဆာပါဘူး ေမာင္ရယ္ .. ယြန္းအနားမွာ ေနပါလား .."
ေမာင္ က်မနားလာျပီး က်မရဲ႕ အားနည္းပိန္ခ်ိေနတဲ့လက္ေလးေတြကို လာဆုပ္ကိုင္တယ္ ..
"ေမာင္ .. ယြန္းမရွိေတာ့ရင္ .."
"ယြန္း .. ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ .. အဲလိုစကားမ်ိဳးမေျပာပါနဲ႕ .." ေျပာရင္း ေမာင္မ်က္ရည္က်တယ္ .. က်မ စိတ္မေကာင္းလုိက္တာ .. ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ေမာင္က က်မအေပၚခ်စ္သားပဲလို႕ ေက်နပ္လိုက္မိေသးတယ္ ..
"ေမာင္ ယြန္းကို သိပ္ခ်စ္တယ္ .. ေမာင္ ယြန္းအေပၚ မေကာင္းခဲ့ဘူး .. ေမာင္ ယြန္းအေပၚ အျပစ္လုပ္မိတယ္ .. ေမာင့္အျပစ္ေတြပါ .. ဒီအျပစ္ေတြအတြက္ ဒဏ္ခံရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီလိုနည္းနဲ႕ေတာ့ မခံပါရေစနဲ႕ .. ေမာင့္ ရင္ေတြကြဲေတာ့မယ္ ယြန္းရယ္ .. ယြန္းနဲ႕ မေ၀းခ်င္ဘူး .. ယြန္းရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဥပကၡာျပဳခဲ့ဘူးတယ္ .. ေမာင္ဖ်က္ဆီးခဲ့ဘူးတယ္ .. အားလံုးက ေမာင့္အျပစ္ေတြပါ .. ဒီဒဏ္ေတြကို ေမာင္တေယာက္ပဲခံခ်င္တယ္ .. ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးနဲ႕ေတာ့ အျပစ္မေပးလိုက္ပါနဲ႕ ယြန္းရယ္ .."
"အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကတာပဲေမာင္ရယ္ .. စိတ္ညစ္စရာေတြမေျပာပါနဲ႕ေတာ့ .. ေမာင္ ယြန္းကိုသိပ္ခ်စ္လား .. ဘယ္တုန္းက ခ်စ္သြားတာလဲ .."
"ေမာင္ ယြန္းကို သိပ္ခ်စ္တယ္ .. ျဖစ္္ႏုိင္ရင္ ယြန္းအစား ေမာင္ပဲခံလိုက္ခ်င္တယ္ .. ယြန္းကို စခ်စ္ကတည္းက ခ်စ္ခဲ့တာ .. ယြန္းအေပၚ အႏိုင္ယူလို႕ရလို႕ ေမာင္ အႏိုင္ယူခဲ့တယ္ .. ေမာင္မတရားခဲ့ဘူးေနာ္ ယြန္း .. ယြန္းကို ျပန္ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တယ္ .. ယြန္း ေမာင့္ကို ခြဲမသြားပါနဲ႕ေနာ္ .."
"အင္းပါ ေမာင္ရယ္ .. ေမာင့္ကို ခြဲမသြားပါဘူး .. ေမာင့္နားမွာ အျမဲတမ္းရွိေနမွာပါ .."

။ ။ ။ ။ ။

က်မတကိုယ္လံုးေပါ့ပါးလို႕ .. ၀ါဂြမ္းတစလို လြင့္ေျမာေနမိတယ္ .. ေမာင္ေရာ .. ေမာင့္ကို က်မ လိုက္ရွာမိတယ္ .. ေမာင့္မ်က္လံုးေတြ နီေနတယ္ .. ေမာင္ငိုေနတယ္ .. မငိုပါနဲ႕ေမာင္ရယ္ .. က်မ ေမာင့္နားမွာ ရွိေနသားပဲ ..

ျပီးပါျပီ
PS/ ႏွစ္ပိုင္းခြဲခ်င္လို႕မဟုတ္ပဲ ညက ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့လို႕ ႏွစ္ပိုင္းျဖစ္သြားတာပါ .. သည္းခံပါရွင္ :D

ထာ၀ရခ်စ္သူ (၁)

ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ နာက်င္ျခင္းေတြ ပါလာမယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရင္ ခ်စ္မိခဲ့မယ္မထင္ပါဘူး .. ခုေတာ့ က်မဘက္က ေပးလိုက္ရတာ နားလည္မႈေတြ ၾကင္နာျခင္းေတြ စာနာျခင္းေတြ အစံု အကုန္ပါပဲ .. ဒါေပမယ့္ က်မျပန္ရခဲ့တာက နာက်င္ျခင္းတဲ့ေလ .. တရားမွ်တပါရဲ႕လား .. ဘယ္သူ႕ကို အျပစ္တင္ရမလဲ .. က်မကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေမာင္လား .. ေမာင္က တရားခံလား .. ဒါေပမယ့္ မီးဆိုတာ ပူမွန္းသိရဲ႕နဲ႕ တိုး၀င္ခဲ့တဲ့ က်မလား .. က်မက ပိုးဖလံေလးပါ .. မီးဆိုတာ ပူတယ္ .. မသိလို႕ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး .. ဘယ္ေလာက္ပူတဲ့မီးျဖစ္ပါေစ က်မတပ္မက္တယ္ .. ဒီမီးၾကားထဲမွာ က်မ ကၽြမ္းေလာင္သြားပါေစ ျပာမႈန္႕ျဖစ္သြားပါေစ .. ဒီမီးကို ခ်စ္ခင္ တြယ္တာေနမိဦးမွာပါပဲ .. က်မ ေမာင့္ကို ခ်စ္သည္ေလ ..

က်မ ေမာင့္ေပၚထားရွိခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ အေရာင္အဆင္းကင္းမဲ့သလို တန္ဖိုးပါမဲ့ေနခဲ့တာကို ေမာင္က သက္ေသျပခဲ့တယ္ .. နားလည္ေပးခဲ့တဲ့ ေစာင့္စည္း ထိန္းသိမ္းခဲ့တဲ့ အရာေတြအကုန္လံုးကို ေမာင့္စကားတခြန္းတည္းနဲ႕ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တယ္ .. အံၾသစရာေကာင္းတာက က်မ ေမာင့္အေပၚ အျပစ္မျမင္မိဘူး .. က်မ နားလည္ေနခဲ့တယ္ .. နားလည္ခ်င္ခဲ့တယ္ .. ေမာင့္ကိုပဲ ဆက္ခ်စ္ခ်င္ခဲ့တယ္ .. ဒီခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ အျပိဳင္ ေမာင့္ကို က်မ မုန္းတီးခ်င္မိတယ္ .. စိတ္နာခ်င္ခဲ့တယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးအေျဖကေတာ့ ေမာင့္အေပၚ သနားၾကင္နာစိတ္နဲ႕ နားလည္ေပးေနမိတုန္း .. ခ်စ္ခင္ စြဲလန္းေနတုန္း .. ေမာင္တန္ဖိုးမထားေပမယ့္ က်မက ေပးခ်င္ေနမိတယ္ .. ဒါက က်မရဲ႕ ၀ဋ္ေၾကြးထင္ပါရဲ႕ ..

က်မကို ေမာင္လမ္းခြဲခဲ့တယ္ .. အေၾကာင္းျပခ်က္မခိုင္လံုပဲနဲ႕ .. က်မဖုန္းဆက္တိုင္း မရွိပါဘူးဆိုတဲ့အသံေတြ အပ္ေၾကာင္းထပ္ခဲ့တယ္ .. ေတြ႕လိုက္ေတာ့လည္း ေနာက္ျပန္ဆက္မယ္ဆိုတဲ့စကားနဲ႕ ေက်နပ္ခဲ့ရတယ္ .. တကယ္ေတာ့ ျပန္မဆက္ခဲ့ဘူး .. က်မမွာ မာနမရွိဘူးတဲ့လား ..


"ငါမင္းနဲ႕ စကားမေျပာခ်င္ဘူး .. ငါအလုပ္ေတြမ်ားေနတယ္ .. မင္း သတ္မွတ္ခ်င္သလို သတ္မွတ္လို႕ရတယ္ .." ေမာင့္စကားလံုးေတြ က်မ ၾကားႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့ဘူး .. ဒါဆို က်မ ေမာင့္ကို ေမ့ပစ္လိုက္ရမယ္လား .. ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား .. ဒီလိုမွ ေမာင္ေပ်ာ္ရႊင္မယ္တဲ့လား .. ဟုတ္ပါျပီေလ က်မက ေမာင့္အတြက္ ခလုတ္တခု မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူး .. ေမာင္မလိုအပ္မွေတာ့ က်မရဲ႕ လက္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ျပီး ေမာင့္ဆီဖုန္းမဆက္ျဖစ္ေအာင္ .. က်မအၾကည့္ေတြ က်မ ေျခလွမ္းေတြကို ခ်ဳပ္ထိန္းျပီး ေမာင့္ဆီ မသြားျဖစ္ေအာင္ ေမာင့္ဆီအၾကည့္ေတြ မေရာက္ရေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာေပါ့ .. ေမာင္ သိပ္ေနႏိုင္တယ္ေနာ္ .. ေမာင္ က်မကို မခ်စ္ခဲ့ဘူး ..

စိတ္နာခ်င္တယ္ .. စိတ္နာခ်င္တုိင္း မနာႏုိင္တာလည္း ၀ဋ္ေၾကြးတခု .. ေမ့ခ်င္တယ္ .. မေမ့ႏုိင္တာလည္း ၀ဋ္ေၾကြးတခု .. ေမာင့္ေပၚ က်မ အေၾကြးေတြ သိပ္မ်ားပါလား .. ေမာင့္ကို မုန္းခ်င္တယ္ .. က်မကို မ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေမာင့္ကို က်မရင္ေတြကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေမာင့္ကို စိတ္နာခ်င္တယ္ .. ေမာင့္ကိုမုန္းတယ္ စိတ္နာတယ္ .. ရင္ထဲမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေအာ္ေနေပမယ့္ ဒါေတြဟာ ဟန္ေဆာင္ေနတာ ဟန္လုပ္ေနရတာ ပင္ပန္းလွပါတယ္ေမာင္ရယ္ ..

လူေရွ႕သူေရွ႕က်ခ်င္ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို ဟာသလုပ္ပစ္ရတာ .. စိတ္ထဲ နာက်င္ေနေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ရတာ သိပ္ပင္ပန္းတယ္ .. ဘာလုိ႕ ေမာင့္ကို မုန္းလို႕မရတာလဲ .. စိတ္မနာႏုိင္ရတာလဲ .. ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လဲ သိပ္မုန္းတယ္ .. ေမာင့္သတင္းေတြ မသိခ်င္ မၾကားခ်င္တဲ့ပံုဖမ္းျပီး နားစြင့္ေနခဲ့တယ္ .. ေမာင့္ေျခရာကို ခုျမင္ရင္ေတာင္ က်မမွတ္မိေနမွာပါ ..

က်မတို႕ ေ၀းခဲ့ၾကျပီဆိုတာ လက္ခံလိုက္ရခ်ိန္ကေတာ့ ေမာင္က်မဆီအဆက္အသြယ္မလုပ္ပဲ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ၁ႏွစ္နီးပါးရွိလာခ်ိန္မွာေပါ့ ..

က်မဘ၀မွာ ေမာင္မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေနသားတက်နီးပါးျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ..

သူငယ္ခ်င္း ေသြးေသြး ျပန္သြားခ်ိန္မွာ က်မစိတ္ေတြ ျပန္ရႈပ္ေထြးလာခဲ့တယ္ .. ေမာင့္ကို ေသြးေသြး ေတြ႕ခဲ့သည္တဲ့ .. မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္က ေမာင့္ကားေပၚမွာတဲ့ .. အနည္ထိုင္ေနျပီထင္ခဲ့တဲ့ က်မစိတ္ေတြ ဂယက္ျပန္ထခဲ့ျပန္ျပီ .. ေမာင္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ က်မ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ တည္ျငိမ္ႏိုင္မွာလဲ ..

က်မစိတ္ရႈပ္ေထြးစြာနဲ႕ ေသြးေသြးဖုန္းကို ေကာက္ဆက္လိုက္တယ္ .. တဖက္က အမ်ိဳးသားတေယာက္လာကိုင္တယ္ ..
"ေသြးေသြးဖုန္းမဟုတ္ဘူးလားရွင္ .."
"မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ .. ဘယ္ဖုန္းနံပါတ္ကိုေခၚတာလဲမသိဘူး .."
သြားျပီ .. က်မသိလုိက္ျပီ .. ေသြးေသြးဖုန္းနဲ႕ ေမာင့္ဖုန္းနံပါတ္ ခပ္ဆင္ဆင္ကို က်မ မွားမွားဆက္ေလ့ရွိတာ ခဏခဏ .. ဒါဆိုခု ေမာင့္ဆီေရာက္သြားခဲ့ျပီ .. တုန္ယင္ခ်င္ေနတဲ့အသံကို ထိန္းရင္း ..
"ေဆာရီးပါေနာ္ .."လို႕ေျပာျပီး သူမ ဖုန္းခ်မယ္အလုပ္မွာ ..
"ယြန္း .. ခုေျပာေနတာ ယြန္းလားဟင္ .."
ေမာင့္ဆီက ခုလို မွတ္မွတ္ရရျဖစ္တဲ့အသံၾကားမိေတာ့လည္း က်မစိတ္ဓါတ္က ျပိဳလဲခ်င္ေနျပန္ေရာ .. တုန္ယင္လာတဲ့ ႏွလံုးခုန္သံကို ေမာင္ၾကားမွာစိုးမိတယ္ .. ခုထိဘာလုိ႕ မတည္ျငိမ္ႏုိင္ေသးတာလဲ ..
"ဟုတ္ပါတယ္ .."
"ဟာ ၀မ္းသာလိုက္တာ ယြန္းရယ္ .. ေမာင္ ယြန္းဆီဖုန္းဆက္မလို႕ စဥ္းစားေနတာ .."
စဥ္းစားေနတယ္တဲ့လား .. ဘာလို႕မဆက္လိုက္တာလဲေမာင္ရယ္ .. ဒါေမာင့္အက်င့္ပဲေလ .. က်မ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ .. ေမာင့္အတြက္ က်မက ေနာက္ဆံုးက လိုက္တယ္ဆိုတာ ..

က်မမ်က္လံုးေတြေ၀၀ါးစြာနဲ႕ မငိုဘူးထိန္းထားတဲ့ၾကားက မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ ပါးျပင္ေပၚလိမ့္ဆင္းသြားတယ္ .. မ်က္ရည္ေတြကို လက္ခံုနဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သုတ္လုိက္တယ္ .. မေပ်ာ့ညံ့စမ္းနဲ႕ မိယြန္း ..

"ယြန္း ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေနျပီလား .. ေမာင္ ယြန္းကို အရမ္းသတိရေနတာ .. ယြန္းေမာင့္ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ ေမာင္၀မ္းသာလုိက္တာ .." ေျသာ္ .. အရမ္းသတိရေနလို႕ ၁ႏွစ္ေလာက္ အသံမၾကားလူမျမင္ေနတာေပါ့ေနာ္ ..

"ယြန္း .. ေမာင္ယြန္းနဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္ .. ယြန္းလာႏုိင္မလားဟင္ .." ယြန္းကို ခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္တုန္းလား ေမာင္ရယ္ .. စကားလံုးေတြနဲ႕ မခ်ည္ေႏွာင္ပါနဲ႕ေတာ့ .. ေနာက္တခါဆိုရင္ ခံႏိုင္ရည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး .. ယြန္းကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ ..

ဆက္ပါဦးမည္ ..

စိတ္

ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္ဖတ္ေတာ့
ကိုယ္တိုင္နားမလည္သလို
အူေၾကာင္ေၾကာင္ျပန္ၾကည့္တယ္
စိတ္ေတြမြန္းေနတယ္
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္
ခၽြန္းမအုပ္ႏုိင္ေတာ့
ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ
လြတ္ခ်င္ရာလြတ္တယ္
ဖမ္းလို႕မရတဲ့ဒီစိတ္
လြင့္ခ်င္သလိုသာလြင့္ေပေတာ့
ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္မယ္
တေနရာရာမွာေတာ့
မွီတြယ္ရာေတြ႕ေကာင္းပါရဲ႕

Breathless

ဒီေန႕ မနက္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေပးသြားတဲ့ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရင္း သီခ်င္းတပုဒ္ကို အရမ္းၾကိဳက္မိတယ္ .. အဲဒါနဲ႕ စာသားရွာ ဆိုသူရဲ႕ အေၾကာင္းေတြ ရွာနဲ႕ ေတာ္ေတာ္အလုပ္မ်ားသြားတယ္ .. သီခ်င္းေလး နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး .. အၾကိဳက္ခ်င္းတူတဲ့သူေတြ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္ .. Shayne Ward ရဲ႕ Breathless သီခ်င္းေလးပါ .. နားေထာင္ျပီးရင္လည္း ျပန္ျပီး နားေထာင္တာေပါ့ .. း)

Mp3 လိုခ်င္သူမ်ားအတြက္ ဒီမွာ ပါ
"Breathless"

If our love was a fairy tale
I would charge in and rescue you
On a yacht baby we would sail
To an island where we'd say I do

And if we had babies they would look like you
It'd be so beautiful if that came true
You don't even know how very special you are

[Chorus]

You leave me breathless
You're everything good in my life
You leave me breathless
I still can't believe that you're mine
You just walked out of one of my dreams
So beautiful you're leaving me
Breathless

And if our love was a story book
We would meet on the very first page
The last chapter would be about
How I'm thankful for the life we've made

And if we had babies they would have your eyes
I would fall deeper watching you give life
You don't even know how very special you are

[Chorus]

You must have been sent from heaven to earth to change me
You're like an angel
The thing that I feel is stronger than love believe me
You're something special
I only hope that I'll one day deserve what you've given me
But all I can do is try
Every day of my life

[Chorus]

ညီမေလးနဲ႕ ပတ္သက္လို႕

က်မ ခုလတ္တေလာ မိုးမိုး(အင္းယား) ရဲ႕ ညီမေလးက အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သတဲ့လား ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ဖတ္ျပီးသြားတယ္ .. ျပီးေတာ့ ျဖစ္လာတဲ့ခံစားခ်က္ေလးေတြကို ေရးမိလုိက္တာပါ .. ဒီစာအုပ္ကို ေယာက်ာ္းေလးေတြအေနနဲ႕ေတာ့ ၾကိဳက္မယ္ သိပ္မထင္ဘူး .. က်မလည္း အစဖတ္စက သိပ္စိတ္မ၀င္စားမိဘူး .. ဒါေပမယ့္ ဖတ္ရင္း ျပီေအာင္ ဖတ္ခ်င္လာတယ္ .. ဘယ္လိုျဖစ္မလဲေပါ့ .. မိန္းကေလးေတြ ဖတ္သင့္တယ္လို႕ထင္ပါတယ္ .. ေယာက်ာ္းေလးေတြလည္း ဖတ္သင့္ပါတယ္ .. သူတို႕လည္း တေန႕ သမီးတေယာက္ရဲ႕ အေဖျဖစ္လာႏုိင္တယ္ေလ ..

ဇာတ္ကေတာ့ စုဆိုတဲ့မိန္ကေလးအေၾကာင္းပါပဲ .. ဒီစာအုပ္ကိုဖတ္ျပီး က်မခံစားမိတာက - မိဘဆိုတာ သားသမီးအေပၚ တာ၀န္အရွိဆံုးလူပဲ .. မိဘရယ္လို႕ ျဖစ္လာျပီဆို ကိုယ့္သားသမီးကို ဆံုးမသြန္သင္ရမယ္ .. ဆံုးမသြန္သင္ပံုကလည္း မွန္ကန္ရမယ္ .. ငါေျပာသလိုလုပ္ဆိုတဲ့ေခတ္ကလည္း ကုန္ခဲ့ပါျပီ .. အရာရာ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မယ့္အစား သူ႕လုပ္ရပ္ မွန္၏ မွား၏ကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အေတြးအေခၚမ်ိဳးရွိလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးသင့္တယ္ .. ကိုယ္က သူ႕ေဘးနားတခ်ိန္လံုးရွိေနႏိုင္မွာမွမဟုတ္တာ .. ကိုယ့္မ်က္ကြယ္ဆိုတာ ရွိလာမွာပဲ .. ကေလးက ကိုယ့္ေရွ႕တင္လိမၼာတာမ်ိဳးမျဖစ္ရဘူး .. ေနာက္ကြယ္မွာလည္း ေရွ႕တင္မွာလိုပဲ ျဖစ္ရမယ္ .. ကေလးတေယာက္ ဘာလို႕လိမ္လဲ .. မိဘမသိေအာင္ဘာလို႕လုပ္လဲ ..

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဆိုခြင့္မရွိတဲ့ကေလးတေယာက္ မိဘမသိေအာင္ သူလုပ္ခ်င္တာကို ကြယ္ရာမွာ လုပ္မိမွာပဲ .. မိဘမသိရင္ သူအဆူခံရစရာ အရိုက္ခံရစရာမရွိေတာ့ဘူး .. မိဘအေနနဲ႕လည္း ကေလးဘာလုပ္ေနတယ္မသိေတာ့ မွား၏မွန္၏ ေထာက္ျပႏုိင္စြမ္းမရွိေတာ့ဘူး .. ဒီေတာ့ ကေလးအေနနဲ႕လည္း မွန္ကန္တဲ့ အသိတရားနဲ႕ ေ၀းသြားႏုိင္တယ္ .. အဲဒီအတြက္ ကေလးအေနနဲ႕လည္း မွားမွန္းမသိ မွားမယ္ .. မွားမွန္းသိေတာ့လည္း ျပင္ခြင့္မရွိပဲ ေနာက္ဆုတ္မရေတာ့ နစ္သထက္ ဆက္နစ္မယ္ .. မိဘအေနနဲ႕ သိျပီဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ယူၾကံဳးမရေနရံုကလြဲလို႕ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး .. ခုခ်ိန္ထိေတာ့ က်မစိတ္ထင္ အျပစ္က လူၾကီးမွာ ရွိေနတယ္ .. ကေလးအေပၚ မွန္ကန္တဲ့ အသိတရားမွ ထည့္မေပးႏုိင္ခဲ့ပဲ .. ျခြင္းခ်က္ကေတာ့ ညဥ္ေပါ့ .. ျပီးေတာ့ မိဘရဲ႕ သားသမီးကံေပါ့ .. ညဥ္ပါလာျပီဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုသြန္သင္သြန္သင္ မရတဲ့ကေလးမ်ိဳးလည္းျမင္ဘူးပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ကေလး လိမၼာတယ္ ဆိုးတယ္ဆိုတာ မိဘအုပ္ထိန္းသူအေပၚမွာ ၉၀ရာႏႈန္းေလာက္ မူတည္ပါလိမ့္မယ္ ..

ေနာက္တခုက မိန္းကေလးတေယာက္ဟာ တခ်က္ဆို တခ်က္ေလးမွ မွားလို႕မျဖစ္ဘူး .. မွားခဲ့ျပီဆို ျပင္မလား .. ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာ ျပင္လို႕ရတဲ့အမွားလား .. ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္ကို ကိုယ့္ရွိသမွ်ပံုျပီးခ်စ္လိုက္တယ္ .. ဒီလိုခ်စ္ဖို႕ ထိုက္တန္သူဟုတ္ရဲ႕လား .. ကိုယ္ကေတာ့ မိသားစုအသိုင္းအ၀ုိင္းအားလံုးကို ဆန္႕က်င္ျပီးသူ႕ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ .. ထုိက္တန္မႈဆိုလို႕ ကိုယ့္တေယာက္တည္းအေပၚကိုေတာင္ တာ၀န္မေက်ခဲ့ဘူး .. အင္း .. စုအစား ေတာ္ေတာ္ စိတ္နာမိတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အဆံုးသတ္ထိ စုက သူ႕ခ်စ္သူကို ျပဳျပင္ႏုိင္မယ္ ယံုၾကည္ေနတုန္း .. လက္ေတြ႕မွာေရာ ..

ကိုယ္ယူခ်င္သလို ကိုယ္နဲ႕ စိတ္ကူးတည့္ရာယူႏုိင္ပါတယ္ .. က်မကေတာ့ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာေလးေတြျဖစ္လို႕ ဖတ္ရတာ ၾကိဳက္မိတယ္ .. မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥမရွိဘူး .. မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ နမူနာယူစရာေလးေတြ ပါတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ .. က်မကေတာ့ အဲလိုအျဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳေတြ႕ရမွာ ေၾကာက္မိတာ အမွန္ပါပဲ ..

မဖတ္ရေသးလို႕ ျဖစ္ျဖစ္ .. ျပန္ေႏြးခ်င္လို႕ျဖစ္ျဖစ္ ယူခ်င္ရင္ ဒီမွာ ယူႏုိင္ပါတယ္ ..

ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း

တန္ခူးေလကို ရႈရိႈက္ရင္း သၾကၤန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြကို ထိေတြ႕ မခံစားလိုက္ရေပမယ့္ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေနသလို ခံစားရတယ္ .. သၾကၤန္ခ်ိန္ကေတာ့ လာခ်ိန္တန္လို႕ လာခဲ့ျပီး ျပန္ခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ျပန္သြားခဲ့ျပီ ..
ပိေတာက္ေတြလည္း ေ၀ျပီးလို႕ ေၾကြၾကျပီ ..

ျပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ျပီး ေရွ႕ဆက္မယ့္အနာဂတ္ကို ၾကိဳဆိုလက္ခံလိုက္မယ္ ..

ျမန္မာခုႏွစ္ သကၠရာဇ္တခုကို ေနာက္ခ်န္ျပီး ႏွစ္သစ္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့ျပီ .. ႏွစ္သစ္မွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္သူ ခင္သူအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီး လိုအင္ဆႏၵေတြ ျပည့္စံုပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ .. ေပ်ာ္ရႊင္စရာႏွစ္သစ္ေလးမွာ ဆႏၵေတြလည္း ကိုယ္စီ ျပည့္စံုႏိုင္ပါေစ .. ခုလက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္းမႈေတြထက္ ပိုမို မြန္ျမတ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလည္း ျပဳခြင့္ေတြ႕ၾကံဳၾကပါေစ ..

ရန္ကုန္မွာကလည္း သတင္းေတြၾကားေနေသးတယ္ .. မုန္တိုင္း၀င္ဦးမယ္တဲ့ .. ျမန္မာႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားအားလံုးလည္း ေဘးအႏၱရယ္ကင္းရွင္းၾကပါေစလို႕ ဒီကပဲဆုေတာင္းေနလိုက္ပါတယ္ ..

ခုထိေယာင္ခ်ာခ်ာ

ဒီေန႕ သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးရက္ .. ရန္ကုန္မွာက လူေတြ ေတာ့ေပ်ာ္ေနၾကမွာပဲ .. က်မသာ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္လည္း သၾကၤန္ျပီးခါနီးမို႕ ခြဲရဦးမယ္ဆိုျပီး လြမ္းေနမိမယ္ .. တဖက္ကေတာ့ သၾကၤန္က်ဖို႕ ေနာက္တႏွစ္ပဲလိုေတာ့တယ္ဆိုျပီး ႏွစ္သိမ့္မယ္ .. သၾကၤန္ေရမစိုတဲ့ႏွစ္တႏွစ္ျပီးခဲ့ျပန္ျပီ ..

ဒီေန႕ကေတာ့ ရန္ကုန္က လူေတြ အကဲဆံုးျဖစ္မယ့္ေန႕ပဲ .. သၾကၤန္ပံုရိပ္ေတြနဲ႕လည္း ေ၀းေနေလရဲ႕ေနာ္ .. ျမင္ေယာင္ပံုေဖာ္ရင္း အေတြးနဲ႕ပဲ ေပ်ာ္လိုက္ပါမယ္ ..

ဒီခ်ိန္ဆို ေပ်ာ္ေနက် .. သၾကၤန္ေရ ေအးေအးနဲ႕ ျပဳခဲ့တဲ့အညစ္အေၾကးေတြကို ေျပာင္စင္ေအာင္ သန္႕စင္မယ္ ..

ၾကည္လင္သန္႕ရွင္းတဲ့စိတ္မ်ိဳးနဲ႕ ႏွစ္သစ္မွာ ျပန္လည္ရွင္သန္မယ္ .. အသက္တႏွစ္ၾကီးခဲ့သလို စိတ္ဓါတ္လည္းတႏွစ္စာ ရင့္က်က္သင့္တယ္မဟုတ္လား ..

ဒီႏွစ္အတြင္း ဘာေတြလုပ္ျဖစ္ခဲ့လဲ .. အိပ္ရာ၀င္တိုင္း ႏွဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစား .. ေသခ်ာတာေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမရွိေသးဘူးပဲ ..

အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းခဲ့တာလည္း ရွိတယ္ .. သံုးခဲ့တာလည္းရွိတယ္ .. ေနာင္တရစရာေတာ့ မရွိခဲ့ဘူးထင္ရဲ႕ ..

ခုလာမယ့္ႏွစ္သစ္အတြက္ လူသစ္ စိတ္သစ္နဲ႕ ေနာင္တ ကင္းကင္း ျဖတ္သန္းႏုိင္ဖို႕လိုမယ္ .. အင္း လုပ္ႏုိင္ရမွာေပါ့ ..

မနက္ျဖန္ဆို ျမန္မာႏွစ္ဆန္း ၁ရက္ေန႕ .. ေကာင္းမႈကုသလိုလ္မွ ေထြေထြထူးထူး လုပ္ျဖစ္ပါ့မလား .. ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတာင္ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး .. သြားျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားမွပဲ .. ဥပုသ္ သီလဆိုတာလည္း ေ၀လာေ၀း .. အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သီလကို ေရွာင္ေနခဲ့တာလည္း ၾကာေပါ့ .. ဟင္း .. ငါေတာ္ေတာ္လိုေသးတာပဲ ..

ဘုန္းဘုန္းတပါး တရားမွာေဟာတယ္ .. ေလာကမွာ လူသံုးမ်ိဳးရွိသတဲ့ ..
တမ်ိဳးက လုပ္သင့္တယ္ လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သိလည္းသိ က်င့္လည္းက်င့္တဲ့ လူစား
ေနာက္တမ်ိဳးက လုပ္သင့္တယ္ လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သိေပမယ့္ မက်င့္သံုးတဲ့ လူစား
ေနာက္ဆံုးတမ်ိဳးက လုပ္သင့္တယ္ လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သိလည္းမသိ က်င့္ၾကံဖို႕ဆို ေ၀လာေ၀းပဲ ဆိုတဲ့လူစား ..

လူ ၃မ်ိဳးထဲမွာ နံပါတ္ ၂ ေယာင္၀ါး၀ါး သမားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္တဲ့ .. က်မအပါအ၀င္ေပါ့ .. ခုထိ သိေနေပမယ့္ မလုပ္ႏိုင္ေသးတာ ညံ့တာေပါ့ .. ဒါလုပ္ရင္ ေကာင္းတယ္ အက်ိဳးရွိတယ္ လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာကို သိပါရက္နဲ႕ မလုပ္ႏိုင္တဲ့လူမ်ိဳး .. နံပါတ္ ၃ လူမ်ိဳးေလာက္ မဆိုးေသးဘူးဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ ႏွစ္သိမ့္ေနခဲ့တာလည္းၾကာေပါ့ .. ေသခ်ာတာေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ညံ့ေနတုန္းပဲ ..

ေ၀းေနဦးမယ့္ .....

တနဂၤေႏြေန႕ကလည္း ဘယ္ဆို ဘယ္မွ မေရာက္ခဲ့ဘူး .. က်မအက်င့္ကလည္း လူမ်ားတဲ့ေနရာဆို မသြားခ်င္တတ္ဘူး .. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ေအးေအးေနခ်င္တယ္ .. သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတာ့ ဓါတ္ပံုေလွ်ာက္ရိုက္မယ္ေျပာထားျပီး အိမ္က စထြက္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က ၃နာရီထိုးေနျပီ .. ေယာင္းမေတာ္နဲ႕လည္း ခ်ိန္းထားေသးတယ္ .. (ကိုယ္က ေပးရမွာပါ .. း) ေယာင္းမနဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ့ဆီ ၄နာရီခြဲေလာက္ေရာက္ျပီး သံုးေယာက္သား ညေနစာထမင္းစားျပီး ဓါတ္ပံုေတြ ေလွ်ာက္ရိုက္လိုက္တယ္ .. လူေတြကေတာ့ စည္လိုက္တာ .. စီးေဟာမွာ အျပည့္ပါပဲ .. ညေန ၈နာရီခြဲေလာက္ျပန္ျပီး မနက္ျဖန္ သၾကၤန္အၾကိဳေန႕မွာ သိၾကားမင္းကို ဘယ္လိုၾကိဳမလဲလို႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေျပာျဖစ္တယ္ .. ညမအိပ္ဘူး မနက္ ၅နာရီမွ အိပ္မယ္ဆိုလို႕ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပန္ျပီတဲ့ .. (ေျပာေျပာျပီး က်မက အရင္ အိပ္အိပ္သြားတတ္လို႕ပါ .. :D)

မေန႕က သၾကၤန္ၾကိဳၾကတယ္ .. ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႕ အလုပ္မသြားပဲ အမ္စီလိုက္တယ္ .. သိၾကားမင္းကိုလည္း အိမ္မက္ထဲမွာပဲ ၾကိဳလိုက္ရတယ္ .. ၀ီရိယက အဲလိုေကာင္းတာ .. ေန႕လည္ ေဆးခန္းသြား အမ္စီ ယူျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အိမ္မွာ အိပ္လိုက္တာ ညေန ၄နာရီထိုးေရာ .. ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေလးသြားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးလည္းပ်က္သြားျပီး expo ကို သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သြားလိုက္တယ္ .. ပစၥည္းေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေစ်းခ်ပါတယ္ .. လူလည္းရွင္းေတာ့ ေစ်း၀ယ္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ .. မဟုတ္ရင္ ပစၥည္း အေသးေလးတခုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀ယ္ခ်င္ဦး တQထဲ Qေနရတာ စိတ္ညစ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ .. ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႕ ၇နာရီထိုးတာပဲ .. ညေန စီးတီးေဟာသြားျပီး ဗုိက္ျဖည့္ ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္ .. အဲဒါ က်မအတြက္ သၾကၤန္အၾကိဳေန႕တဲ့ ..

ဒီေန႕ေတာ့ သၾကၤန္ က်ျပီေပါ့ .. ဘာပဲေျပာေျပာ ရန္ကုန္သၾကၤန္ အနည္းနဲ႕ အမ်ားေတာ့ စည္ကားမွာပါ .. ပံုရိပ္ေတြကိုျမင္ေယာင္မိတယ္ .. ခုေလာက္ဆို အိမ္မွာလည္း မုန္႕ေတြ လုပ္စားေနေလာက္ေရာေပါ့ .. က်မမွာသာ .. း(

မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ .. မိုးလင္းတာနဲ႕ ႏိုးစက္သံကို မုန္းမုန္းနဲ႕ ပိတ္ျပစ္ျပီး ထရတာပဲ .. တခါတေလလည္း ေန႕စဥ္အလုပ္ေတြကို ျငီးေငြ႕မိတယ္ .. အလုပ္ျပီး အိမ္ အိမ္ျပီး အလုပ္နဲ႕ .. တခါတေလလည္း လမ္းသြားေနရင္း မိုးအံု႕အံု႕မွာ သၾကၤန္အနံ႕ကိုရမိတယ္ .. စိတ္က လြမ္းမိျပန္ေရာ .. ဘယ္ေလာက္ထိ ေ၀းေနရဦးမလဲ .. တကယ္ကေတာ့ မေ၀းပါဘူး .. ကိုယ္က ေ၀းဖို႕ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပဲ .. ေနာင္တလား ေနာင္တေတာ့လည္း မရပါဘူး .. ခုေနေနတာ လုပ္ေနရတာ မေပ်ာ္ေပမယ့္ လုပ္သင့္တာလုပ္ေနရတာပဲ .. အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို လူတိုင္းလုပ္ၾကရတာပဲ .. ဒီေတာ့ ေနသာပါတယ္ေလ ..

အက်ေန႕ တရက္လည္း ကုန္ဦးေတာ့မယ္ .. မထူးျခားတဲ့ ေန႕စဥ္လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း ျငီးျငီးနဲ႕ လုပ္ေနရဦးမယ္ .. အင္း .. ဒီလိုေန႕မ်ိဳးေတြက်ေတာ့ ကုန္ခဲေနသလို စိတ္ကထင္တယ္ ..

P.S - သူမ်ားေတြ ေပ်ာ္ေနၾကမယ္လို႕ ညစ္တစ္တစ္နဲ႕ ေတြးျပီး ေရးထားပါတယ္ .. မနာလိုဘူး း(

One Sweet Day

ဒီသီခ်င္းက ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက နားေထာင္ဘူးျပီး ၾကိဳက္ခဲ့တဲ့သီခ်င္းပါ .. Mariah Carey ရဲ႕ One sweet day ပါ .. ခု သတိရလို႕ ျပန္ရွာၾကည့္ျပီး အၾကိဳက္တူသူေတြ နားေထာင္ႏုိင္ေအာင္ တင္ေပးလိုက္တာပါ .. ဒီမွာ က mp3 ပါ ..
One Sweet Day
Sorry, I never told you, all I wanted to say.
Now it's too late to hold you. '
Cause you've flown away, so far away.

Never, Had I imagined, yeah, living without your smile.
Feelin' and knowing you hear me.
It keeps me alive. Alive!

And I know you're shining down on me from Heaven,
Like so many friends we've lost along the way,
And I know eventually we'll be together.
One sweet day.

Picture a little scene from Heaven.

Darling, I never showed you.
Assumed you'd always be there.
I took your presence for granted.
But I always cared
And I miss the love we shared.

And I know you're shining down on me from Heaven.
Like so many friends we've lost along the way.
And I know eventually we'll be together.
One sweet day.

Picture a little scene from Heaven.

Although, the sun will never shine the same, I'll
always look to a brighter day.

Yeah, Lord, I know, when I lay me down to sleep,
You'll always listen, as I pray!

And I know you're shining down on me from Heaven,
Like so many friends we've lost along the way,
And I know eventually we'll be together.
One sweet day.

And I know you're shining down on me from Heaven,
Like so many friends we've lost along the way,
And I know eventually we'll be together.
One sweet day.

Sorry, I Never told you, all I wanted to say

အမွတ္ရေနေသာ သၾကၤန္အခ်ိန္ေလးမ်ား

သၾကၤန္ တဲ့ .. ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ၾကံဳေတြ႕ေနရေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွမရိုးႏိုင္တဲ့ ကာလေလးတခု .. မေရာက္ခင္တည္းက ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ေနျပီး ေရာက္ေနတုန္းမွာလည္း ျပီးဆံုးသြားမွာကို ႏွေျမာေနတတ္ျပန္တယ္ .. အမွန္တကယ္ျပီးဆံုးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္တႏွစ္ပဲေစာင့္ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္တယ္ .. ေနာက္လာမယ့္ သၾကၤန္ကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ျပီးဆံုးသြားတဲ့ သၾကၤန္ခ်ိန္ေလးကို လြမ္းဆြတ္ရင္း တႏွစ္တႏွစ္ ကုန္ဆံုးလာခဲ့တယ္ ..

ငယ္ငယ္တုန္းက သၾကၤန္ေရာက္ေတာ့မယ္ဆို ကေလးကစားစရာေတြနဲ႕ ပန္းကံုးေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သၾကၤန္ကို ၾကိဳတယ္ .. သၾကၤန္မနက္ခင္းႏိုးထေနက်ပံုစံနဲ႕ ၾကားေယာင္ေနက် အသံေလးေတြကို သတိတရ ရွိျဖစ္တယ္ .. မနက္မိုးလင္းျပီဆို အိမ္ေရွ႕မွာ ကိုယ္နဲ႕ရြယ္တူ အေပါင္းအေဖာ္ေတြရဲ႕ ဆူညံတဲ့ ေရကစားသံၾကားရင္ကို စိတ္က လန္းဆန္းသြားတတ္တယ္ .. ႏိုးတာနဲ႕ အ၀တ္အစားလဲျပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္ ေရပက္တာပဲ .. ဒါက ကေလးဘ၀တုန္းက အရိုးသားဆံုး ေပ်ာ္စရာေပါ့ ..





အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အိမ္ကဦးေလးေတြ အေဒၚေတြ အမေတြနဲ႕ ေရပက္ခံထြက္ၾကတယ္ .. ေရပက္ခံထြက္ရတဲ့ အရသာကို ေရပက္ရတာထက္ ပိုႏွစ္သက္တယ္ .. အသားကလည္းမည္းမွာကေၾကာက္ေသး .. အဲဒီတုန္းက သၾကၤန္လည္ျပီဆို ျမိဳ႕လည္ေခါင္ကိုသြားတာသိပ္မရွိဘူး .. ကားေတြၾကပ္ျပီး နာရီနဲ႕ခ်ီေအာင္ေစာင့္ရတယ္ေလ .. အိမ္က ဦးေလးေတြက လွည္းကူးဘက္ ပဲခူးဘက္ သံလွ်င္ဘက္ေတြကိုသြားျပီး အဲဒီအနီးတ၀ိုက္မွာရွိတဲ့ ဘုရားပုထိုးေတြကို ၀င္ဖူးေလ့ရွိတယ္ .. တေနကုန္ကားတစီးနဲ႕ ေလွ်ာက္သြား .. ေတြ႕တဲ့ ၾကံဳတဲ့ေနရာမွာ စားေသာက္ၾကျပီး .. ညေနေစာင္းက်မွ အိမ္ျပန္ေလ့ရွိတယ္ ..

ျမိဳ႕စြန္ေတြဘက္ကိုသြားေတာ့ မ႑ပ္ဆိုတာလည္း ၾကီးၾကီးမားမားမရွိဘူး .. ကိုယ့္ဟာကို ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ထန္းပင္ထန္းလက္ေတြနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ မ႑ပ္ေလးေတြမွာ ကားကိုရပ္ျပီး အပက္ခံရတယ္ .. သြားေနရင္း ကားဘီးေပါက္ျပီဆိုရင္ေတာ့ အနီးဆံုးက ဘီးဖာလို႕ရမယ့္ေနရာကို ဦးေလးေတြက ဘီးသယ္သြားတာကို တေနရာရာမွာ ေနကုန္ေနခမ္းထိုင္ေနေပေတာ့ပဲ .. ထိုင္ေစာင့္ေနရင္းနဲ႕ အ၀တ္ေတြကလည္း ေျခာက္ေနျပီ .. ေျခာက္ခါနီးျပီဆို ဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့လူေတြက တခါလာပက္ၾကျပန္ေရာ .. ထူးဆန္းတာတခုက သၾကၤန္တြင္း ေရပက္ခံရလို႕ အပူရွပ္လို႕ဆိုျပီး ဖ်ားတယ္ဆိုတာ တခါမွ မၾကားဘူးတာပဲ .. သၾကၤန္ေရက အႏၱရာယ္ကို မျဖစ္ေစဘူးေနာ္ .. ကားဘီးေပါက္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ရတယ္ .. လိုတဲ့ခရီးကိုလည္း မေရာက္ေတာ့ဘူးေလ .. ဦးေလးေတြ ထန္းရည္ေသာက္ရင္ ကပ္စားလို႕ရတဲ့ ၾကက္ေၾကာ္ကိုလည္း စားလို႕မရေတာ့ဘူးေပါ့ ..

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အိမ္က လိုင္းကားေတြမရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ဘယ္မွ မသြားရေတာ့ဘူး .. အိမ္မွာပဲေနျပီး ဦးေလးေတြ လုပ္ေကၽြးတဲ့ မုန္႕လက္ေဆာင္းတို႕ ေရႊရင္ေအးတို႕ကိုပဲ တေနကုန္ထိုင္ေသာက္ရတယ္ (ဆီးခ်ိဳေတာ့ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ :P) အိမ္ကလူၾကီးမပါပဲ က်မတို႕ကို အျပင္ေပးထြက္ေလ့မရွိဘူး .. လူပ်ိဳၾကီး အပ်ိဳၾကီးေတြနဲ႕ ေနတဲ့တူေတြ တူမေတြရဲ႕ ထံုးစံေပါ့ .. :D

တခါလည္း မွတ္မွတ္ရရ သြားခ်င္လြန္းလို႕ဆိုျပီးပူဆာ .. ေရပက္မခံရရင္ေနပါေစ လိုက္ျပပါလို႕ ပူဆာေတာ့ ဦးေလးက လိုက္ပို႕တယ္ .. တအိမ္လံုးေပါ့ .. သံလွ်င္ဘက္သြားျပီး ဘုရားဖူးၾကတယ္ .. အျပန္က်ေတာ့ ကေလးေတြကတားတယ္ .. သူတို႕လည္း ေရပက္ခ်င္လြန္းလို႕ .. က်မတို႕ ေမာင္ႏွမကလည္း ေရပက္ခံခ်င္ေနတာေလ .. ဦးေလးက ကားမွန္မဖြင့္ခိုင္းလို႕သာျငိမ္ေနရတယ္ .. ဘယ္လိုမွ ထြက္လို႕မရေအာင္ ကားေရွ႕ပိတ္ေနေတာ့ ဦးေလးက မွန္ဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့ .. အားရ၀မ္းသာဖြင့္ေပးလိုက္တာေပါ့ .. ကေလးေတြကလည္း ပက္သြားပါတယ္ .. ပက္ျပီးေတာ့မွ ေရေတြက နံလိုက္တာ .. ေျမာင္းေရေတြနဲ႕ မိတ္ဆက္သြားတယ္ .. :D ေရွ႕သို႕ကလည္း မွန္ပိတ္လို႕ မထူးေတာ့ျပီမို႕ ဒီေမာင္ႏွမ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေပါ့ .. :D အျပန္က်ဦးေလးကသနားပါတယ္ .. ေပသမွ် ပြသမွ် ဒိုင္ခံရွင္းရေရာပဲ ..

ကေလးဘ၀က ျဖဴစင္လြန္းပါတယ္ .. 
ေတာင္းဆိုသမွ်က အစ မာယာကင္းတယ္ .. 
ဒီလိုအခ်ိန္ေတြလိုခ်င္လို႕ ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏုိင္ေတာ့ဘူး ..

သၾကၤန္ဆို ႏွစ္တုိင္းေပ်ာ္တယ္ .. ကေလးဘ၀တုန္းကလည္းေပ်ာ္တယ္ .. ဘယ္ကိုမွမလည္ရရင္ေတာင္ လမ္းထဲကကေလးေတြ ေရကစားေနတာကို ၾကည့္ရရံုနဲ႕ ၾကည္ႏူးတယ္ .. ငါတို႕ငယ္ငယ္ကလည္း ဒီလိုပါပဲလားလို႕ ျပန္ေတြးမိျပိး ၾကည္ႏူးရတယ္ .. ကိုယ့္ကိုယ္ ျပန္ျမင္ေနသလိုပဲ ..

ေနာက္ ၁၀ တန္းျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ တခါ မွတ္မွတ္ရရ အေျခအေနကလည္းေပးေတာ့ အိမ္ကို ေရပက္ခံထြက္ဖို႕ ဆႏၵျပတာ ခုထိ အစ္မေတြေျပာလို႕မဆံုးဘူး .. ေက်းဇူးတင္လို႕ .. က်မအတင္းေခါင္းမာျပီးသြားမယ္ေျပာလို႕ သူတို႕ပါ လိုက္ရတာေလ .. း) အဲဒီအေခါက္ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ေရပက္ခံထြက္ျခင္းပါပဲ ..

ေနာက္ပိုင္း မ်ားေသာအားျဖင့္ တရားစခန္းပဲသြားျဖစ္တယ္ .. မဟာစည္ေပါ့ .. ပထမဆံုးသၾကၤန္ႏွစ္မွာ မဟာစည္၀င္ရတုန္းက တရားကလည္း မထိုင္တတ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အေပါင္းအသင္းကလည္း ေကာင္းတယ္ေလ .. ကြန္ပ်ဴတာေက်ာင္းကအမတေယာက္လည္းပါေတာ့ အဲဒီႏွစ္တရားစခန္းသြားလိုက္တာ တရား ရမရေတာ့မသိဘူး ဖဲေဗဒင္ တြက္တတ္လာတယ္ .. :D

ခု ဒီကိုမလာခင္ တႏွစ္ကေတာ့ လက္မွတ္အလကားရတာနဲ႕ မ႑ပ္သြားထုိင္တယ္ .. အဲဒါပထမဆံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုးပါပဲ .. (ခုခ်ိန္ထိေပါ့ ..) အိမ္က မလႊတ္ခ်င္ဘူး .. ဒါေပမယ့္ က်မက အေဖနဲ႕ အေမကို ရိပ္သာပို႕ျပီး သြားတာ .. အေဖနဲ႕ အေမကလည္း အိမ္မွာရွိေနရင္ က်မ ျပန္မလာမခ်င္း စိတ္ပူေနရမွာစိုးလို႕ထင္ပါတယ္ .. ရိပ္သာ၀င္သြားတယ္ .. အေဖ့ကို ၃ရက္ပဲသြားမယ္ေျပာထားလို႕ ပထမ၃ရက္ပဲသြားလိုက္တယ္ .. ေနာက္ဆံုးရက္မသြားလိုက္ဘူး ..

အဲဒါက က်မအတြက္ ေနာက္ဆံုးသၾကၤန္ပါပဲ .. ေနာက္ပိုင္း လည္တယ္ဆိုတဲ့သၾကၤန္ေတြကို ငယ္ငယ္က အျဖစ္ေတြေလာက္ ျပန္ေတြးရင္မေပ်ာ္မိဘူး .. ငယ္ငယ္တုန္းကအခ်ိန္ေလးျပန္ရရင္လိုခ်င္တယ္လို႕ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့စကားနဲ႕ မေတာင္းဆိုခ်င္ပါဘူး .. ရွိခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ သၾကၤန္ရက္ေလးေတြကို ျပန္ေတြးတုိင္း လြမ္းဆြတ္ေနမွာပါ ..

ေကာင္ေလးေရ ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္ .. သၾကၤန္အေၾကာင္းေရးမိေတာ့လည္း နဂိုကငုတ္ေနတဲ့ပိုးေလး ျပန္ၾကြလာသလိုပဲ .. ေ၀းေနဦးမယ္ သၾကၤန္ေရလို႕ပဲ ေအာ္လိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္ ..

ဆက္လက္ျပီး ကိုယ့္လိုပဲ လြမ္းမိေစခ်င္သူေတြကေတာ့ (မ်က္ခံုးလႈပ္ေနၾကျပီလား) .. ေမာင္မ်ိဳး ျဖိဳးေမာ္ သက္ပိုင္သူ ဇူလိုင္အိပ္မက္ သီဟသစ္ ေမဒီ မဆုမြန္ ၀ိႈက္ တို႕ကို တဂ္ပါတယ္ .. တဂ္ခ်င္သူေတြရွိေသးေပမယ့္ တျခားလူေတြတဂ္စရာမရွိမွာစိုးလို႕ ခ်န္ေပးလိုက္ပါတယ္ .. း)

ပံုရိပ္ေဟာင္းမွ သီခ်င္းမ်ား

စာေရးစရာစဥ္းစားမရလို႕ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလးေတြပဲ နားျငီးေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ .. အထူးသျဖင့္ ေမာင္မ်ိဳး :P
အာဇာနည္နဲ႕ မီးမီးခဲရဲ႕ ပံုရိပ္ေဟာင္း ေခြထဲကပါ -
တိတ္တဆိတ္ - မီးမီးခဲ
ပံုရိပ္ေဟာင္း - မီးမီးခဲ
ေမွ်ာ္လင့္ေသာ မနက္ျဖန္ - အာဇာနည္
ေရႊေရာင္အရံႈး - အာဇာနည္ မီးမီးခဲ
မိန္းကေလးအခ်စ္ - မီးမီးခဲ

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ပံုရိပ္ေဟာင္းသီခ်င္းညည္းသံၾကားတာနဲ႕ လိုက္ရွာျပီး ေဒါင္းထားတာပါ အၾကိဳက္ခ်င္းတူရင္ နားေထာင္ႏုိင္ေအာင္လို႕