က်မ၏ ဖြားဖြားၾကီး

သူမသည္ ထက္ျမက္ေသာ ျပတ္သားေသာ သတၱိရွိေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ျဖစ္ပါသည္ .. တရုတ္ေသြးစပ္ေသာ အသားအေရာင္ ရုပ္ရည္မ်ိဳးျဖင့္ ငယ္စဥ္ကေတာ့ လွပေနပါလိမ့္မည္ .. အရပ္နိမ့္နိမ့္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႏွင့္ မ်က္ႏွာမွာ ျပံဳးေယာင္သန္းေနတတ္ေသာသူမသည္ က်မ၏ ဖခင္ဘက္မွ အဖြားရင္းပင္ျဖစ္ေလသည္ ..

ဖြားဖြားၾကီးသည္ အျမဲ ဆံပင္ကို ဘီးစပတ္ပတ္ထားေလ့ရွိသည္ .. ဖြားဖြားၾကီးကိုယ္မွ သနပ္ခါနံ႕သင္းသင္း အျမဲရတတ္သည္ .. ေငြေရာင္ဆံပင္ေတြကို အနက္မဆိုးပဲ အရွိအတိုင္းထားတတ္သည္ .. အျမဲတန္း ပုတီးတကံုးႏွင့္ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ေနေလ့ရွိသည္ .. ဖြားဖြားၾကီးကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အျမဲတမ္း သန္႕ရွင္း သပ္ရပ္ေနတတ္သည္ .. ေအးခ်မ္းေနတတ္သည္ .. အျဖဴေရာင္ အက်ီႏွင့္ ပါတိတ္ထမိန္ကို အျမဲ၀တ္ဆင္ထားေလ့ရွိသည္ ..

ဖြားဖြားၾကီးတြင္ သား ၁၁ ေယာက္ႏွင့္ သမီးရွားရွားပါးပါး ၁ ေယာက္ရွိသည္ .. သားတုိင္းသည္ အေမအေပၚ သိတတ္ၾကျပီး စကားလည္း နားေထာင္တတ္တာ က်မ မ်က္ျမင္ျဖစ္သည္ .. ဖြားဖြားၾကီးရွိစဥ္က က်မတို႕ တိုက္သည္ အျမဲတမ္း စည္ကားလွ်က္ရွိသည္ ..



ဖြားဖြားၾကီးသည္ မိန္းမ ပီသလြန္းေသာ မိန္းမတေယာက္ျဖစ္ခဲ့သည္ .. ဇာထိုး ပန္းထိုး စက္ခ်ဳပ္ လက္ခ်ဳပ္ အကုန္ရသည္ .. ငယ္စဥ္က ဖြားဖြားၾကီးလက္ရာ ျခံဳထည္ေလးတထည္ရဖူးသည္ .. အခ်ဳပ္အလုပ္ပညာကိုေတာ့ အေမြမရခဲ့ပါ .. က်မ၏ ညံ့ဖ်င္းခ်က္ပင္ျဖစ္ေလသည္ .. ဖြားဖြားၾကီးခ်ဳပ္ထားေသာ စပ္ေစာင္မ်ား အ၀တ္အထည္ေလးမ်ားကို ဟိုလူ ဒီလူစီမွ ေတြ႕ရတတ္သည္ .. က်မျပန္ၾကားရတာကေတာ့ ဖြားဖြားၾကီးပညာအေမြအျဖစ္ ဘယ္ေျမးတေယာက္မွ မရဟူသတည္း ..

ဖြားဖြားၾကီးသည္ လူပံု ႏြဲ႕ႏြဲ႕ႏွင့္ အလြန္ စိတ္မာ ျပတ္သားေသာ သတၱိရွိေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ျဖစ္ျပန္ေလသည္ .. ေမြးထားတာ သားခ်ည္းျဖစ္ေသာ္လည္း အဖြားကို လြန္ဆန္ရဲသူမရွိေအာင္ အဖြားက အာဏာရွိသူျဖစ္သည္ .. အဖြားခြင့္မလႊတ္မည့္အလုပ္ မည္သူမွ်မလုပ္ရဲေပ .. လုပ္မိခဲ့လွ်င္လည္း အဖြားက ျပတ္သားစြာ လွည့္ပင္မၾကည့္တတ္သူျဖစ္သည္ .. စကားကိုလည္း ႏွစ္ခြန္းမဆိုတတ္ေပ .. အဖြားသည္ သားမ်ားကို လူလိမၼာ လူယဥ္ေက်း မ်ားျဖစ္ေအာင္ လူ၀င္ဆန္႕ေအာင္ သင္ျပေပးႏုိင္ခဲ့သူျဖစ္သည္ .. အဖြား၏ သားမ်ားသည္ ညီအကိုခ်င္း ညီအကို စိတ္ဓါတ္ရွိျပီး တပါးသူအေပၚ ညွာတာတတ္ေသာ နားလည္ေပးႏုိင္စြမ္းရွိေသာ လူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ခဲ့ေလသည္ ..

အခုဆိုလွ်င္ အဖြားဆံုးသည္မွာ ၁၀စုႏွစ္တခုေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီ .. အဖြားအသက္ ၈၂ ႏွစ္တြင္ ဆံုးပါးခဲ့သည္ .. အဖြားဆံုးေသာအခါ မဆံုးခင္မွာခဲ့သည့္အတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ကို စစ္ေဆးရံုတြင္ လွဴဒါန္းခဲ့သည္ .. က်မတို႕ အဖြားဆံုးျပီးခ်ိန္ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ျပီး ေနာက္ဆံုး ရွိခိုးကန္ေတာ့ကာ ေရခဲတိုက္ထဲသို႕ ပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့သည္ .. ေရခဲတိုက္တံခါးပိတ္လိုက္သံအဆံုးတြင္ အဖြားက်မတို႕ႏွင့္ ဘ၀ျခားခဲ့ျပီဟု ယံုၾကည္ လက္ခံလိုက္ရသည္ ..

အဖြားစ်ာပနအတြက္ က်မတို႕အားလံုး ငူငူငိုင္ငိုင္ႏွင့္ျပီးဆံုးခဲ့သည္ .. အသုဘခ်စရာမလို အခင္းအက်င္းမလို .. အသုဘအိမ္သည္ အသုဘအိမ္ႏွင့္ မတူခဲ့ .. ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးျခင္းတခုသာ အဖြားစ်ာပနအတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္ .. စိတ္ဓါတ္ ထက္ေသာအဖြား .. ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္ေသာအဖြားသည္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္ .. က်န္ခဲ့သူေတြမွာေတာ့ ငိုင္တိုင္တိုင္ .. အဖြားကေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေနေလျပီ ..