ရႈပ္ေထြးေနေသာအေတြးမ်ား

အလြမ္းဆိုတာ ေ၀းျပီးမွသိႏုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုပဲ .. ေ၀းေနခ်ိန္မွာ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ၾကိဳျပီး မလြမ္းတတ္ခဲ့လို႕ ခုခ်ိန္မွာ အေလ့အက်င့္မရွိခဲ့ဘူးေလ ..


ဒီလိုသာ အၾကာၾကီး ခြဲရမယ္မွန္းသိရင္ ေတြ႕ဆံုခ်ိန္ေတြကို လက္ရွိထက္ပို တန္ဖိုးထားခဲ့မိမွာပဲ .. ခုခ်ိန္မွာ ေနာင္တရစရာမရွိေပမယ့္ ႏွေျမာေနမိတာ အမွန္ပဲ ..

ခ်စ္ျပီး လြမ္းရမယ္မွန္း ေသခ်ာသိခဲ့ရင္ ငါ့စိတ္ေတြကို အခ်ိန္ရွိတုန္း ျပဳျပင္ခဲ့မိမွာပဲ .. ခုေတာ့ ငါသိလိုက္တဲ့ခ်ိန္မွာ အနားမေနႏိုင္ေသးတဲ့မင္းကို ငါလြမ္းေနတတ္ျပီေလ ..

အခ်စ္ပင္လယ္မွာ အလြမ္းေတြေပ်ာ္၀င္စီးဆင္းေနတယ္ .. ငါ့မွာသာအစြမ္းရွိရင္ အလြမ္းေတြ ကုန္ေအာင္ ခပ္ထုတ္ပစ္ခ်င္ရဲ႕ ..

အခ်ိန္ေတြကို ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ႏုိင္စြမ္းရွိမယ္ဆိုရင္ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာကို ငါရစ္ျပစ္ခ်င္တယ္ .. မဟုတ္ရင္လည္း နီးစပ္ခဲ့တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ ရပ္တန္႕ျပီး အတိတ္မွာပဲ နစ္ျမဳပ္ခ်င္တယ္ ..

ငါပိုင္ဆိုင္မယ့္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ ဘာမွထပ္ျပီး ျခယ္မႈန္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး .. ဒီပန္းခ်ီကား တန္ဖိုးတက္လာတာနဲ႕ အမွ် ငါ့လက္လွမ္းႏိုင္တဲ့ေနရာထက္ ေ၀းသြားမွာ ငါေၾကာက္ေနတယ္ ..

ငါေတြးပူေနတာေတြ သိပ္မ်ားေနျပီထင္တယ္ .. တကယ္ေတာ့ နင္နဲ႕ ငါ ပိုင္မယ့္ ပန္းခ်ီကား အလွပဆံုးျဖစ္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ အတူေရးဆြဲလိုက္မယ္ေနာ္ ..

စိတ္ကူးယဥ္တာကို ေ၀းေ၀းေရွာင္တဲ့ ငါတစ္ေယာက္ ခုေတာ့ စိတ္ကူးထဲမွာ ေမွ်ာလြင့္ေနတတ္ျပီ ..