က်မမွာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ေတြရွိတယ္ .. ဒါေတြက မေကာင္းဘူး ျပင္သင့္တယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္လည္း မျပင္ႏုိင္ေသးဘူး .. ဒါေပမယ့္ ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ေတာ့ ျပင္ေနပါတယ္ ..
က်မ ငယ္ငယ္ကဆို ကိုယ္မေက်နပ္ရင္ မေက်နပ္ဘူးဆိုတာကိုေျပာလုိက္ရမွ ေနသာထုိင္သာရွိတယ္ .. စိတ္မပါဘူး မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ကိစၥဆိုရင္လည္း ဘယ္သူခိုင္းခိုင္း မလုပ္တတ္ဘူး .. ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေနခ်င္သလို ေနႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရးလည္းရွိတာကိုး ..
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ က်မ စာေတြဖတ္ျဖစ္တယ္ .. မွတ္မွတ္ရရ စစခ်င္း(၀တၱဳတို႕ ကာတြန္းတို႕ကလြဲရင္ေပါ့) တရားစာအုပ္ စကိုင္ျဖစ္တာက ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကစာအုပ္ေတြပါ .. ငယ္ငယ္က ေဖၾကီးက သေဘာၤလိုက္တယ္ .. ေမၾကီးကို စာအုပ္ေတြမွာရင္ ၀ယ္ပို႕ေပးျပီး ျပန္လာျပီး ျပန္ထြက္ေတာ့့ မယူသြားျဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြ ဘုရားစင္ေအာက္က ဗီဒိုေလးထဲမွာ ထည့္ထားတတ္တယ္ .. ၁၀တန္းေအာင္ျပီး အိမ္နဲ႕ သင္တန္း တက္တုန္းကာလက ေန႕ခင္းဘက္ဆို အေပၚထပ္မွာ က်မတေယာက္တည္းရွိတာမ်ားတယ္ .. အဲလိုမ်ိဳးဆို ပ်င္းပ်င္းနဲ႕ စာအုပ္ေတြေမႊေႏွာက္ဖတ္တတ္တယ္ .. အဲလိုစာေတြဖတ္ရင္း အသိေလးေတြရွိလာတယ္ .. (နဲနဲေပါ့ ..း) ဘယ္ကိစၥက သင့္ေတာ္လဲ ဘယ္ကိစၥက မသင့္ေတာ္ဘူးလဲ .. ဘယ္လုပ္ရပ္ကေကာင္းလဲ မေကာင္းလဲ စသည္ျဖင့္ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္တတ္လာတယ္ .. စာအုပ္က ရတဲ့ အသိနဲ႕ေပါ့ ..
အရင္ကဆို ကိုယ္ဒီလူတေယာက္ကို မေက်နပ္ဘူးမလား .. ခ်က္ခ်င္းျပန္တုန္႕ျပန္တတ္တယ္ .. မတုန္႕ျပန္ႏုိင္ရင္ေတာင္ စိတ္ထဲ တႏံု႕ႏံု႕နဲ႕ ေပါ့ .. ေနာက္တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ စာေတြမွာေရးထားသလို အားလံုးက ဧည့္သည္ေတြပဲ .. အားလံုးက ေသလူေတြပဲ .. အသက္ရွင္လာျပီဆိုကတည္းက ေသဖို႕ တေရြ႕ေရြ႕လွမ္းေနၾကတာပဲ .. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူလည္းေသမွာပဲ ကိုယ္မုန္းတဲ့လူလည္းေသမွာပဲ .. ကိုယ္တုိင္လည္း တေန႕ ေသရမွာပဲ .. သူ႕ကိုမုန္းတဲ့အတြက္ ကိုယ္ပဲရံႈးတာပဲ .. ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြထဲက ဖဲ့ေပးျပီး သူ႕ကိုမုန္းေနေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ ေႏွာင့္ေႏွးေနျပန္ေရာ .. စတာေတြကို သိလာရတယ္ .. သိတယ္ဆိုေပမယ့္ သိတဲ့အဆင့္ပဲရွိပါေသးတယ္ .. လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ခံစားလြယ္တုန္း တုန္႕ျပန္လြယ္တုန္းေပါ့ .. ျပင္ရမယ္ ျပင္သင့္တယ္ဆိုတာသိေပမယ့္ မျပင္ႏုိင္ေသးဘူး ..
ျပီး ေနာက္တခုက က်မအက်င့္က ဒီလူကို မေခၚမေျပာခ်င္ဘူးဆို လွည့္ကိုမၾကည့္တတ္တာ .. အားနာတယ္ဆိုတာလည္းမသိဘူး .. ၾကည့္မရရင္လည္း ၾကည့္မရဘူးပဲ .. ၾကည့္မရတဲ့အေၾကာင္းက ဘာလဲဆိုရင္လဲ တိတိပပ မသိ .. မုန္းခ်င္လို႕ကိုမုန္းတာ .. မေခၚခ်င္လို႕ကိုမေခၚတာ .. အဲလိုမ်ိဳးဆိုးပါတယ္ .. အဲဒီေတာ့ ေမၾကီးက ေျပာတယ္ .. သမီးတဲ့ လူေတြေနတဲ့ေနရာမွာ ေနေနသေရြ႕ေတာ့ လူေတြနဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရမွာပဲတဲ့ .. လူေတြနဲ႕ အဆက္အဆံမလုပ္ခ်င္ရင္ ေတာထဲသြားေနမွပဲရမယ္တဲ့ ..
က်မက ေခါင္းမာတယ္ .. ျပန္မေျပာနားမေထာင္ေပါ့ .. ဆူရင္ မထံုတက္ေတးနဲ႕ ေနာက္ကြယ္က် လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္တယ္ .. ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့ကိစၥဆို လုပ္ေရာ ဘယ္သူ႕ေျပာစကားမွနားမေထာင္ဘူး .. ကိုယ့္ဥာဏ္ေလး တထြာတမိုက္ေလာက္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ မွန္တယ္ထင္ေနတာ ေတာ္ေတာ္လည္းရီစရာေကာင္းပါတယ္ .. အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဟုတ္လွျပီေပါ့ .. :D
ခုေတာ့ အရင္တုန္းကလို သိပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး .. (လုပ္လုိ႕ရတဲ့လူကိုေတာ့ လုပ္ေသးတယ္ :P) လုပ္ငန္းခြင္လည္း၀င္ေနရျပီ သူမ်ားႏိုင္ငံလည္းျဖစ္တယ္ေလ .. အပိုးက်ိဳးေနျပီေပါ့ .. မေျပာခ်င္လည္းေျပာရတယ္ .. မေခၚခ်င္လည္းေခၚရတယ္ .. မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႕မရေတာ့ဘူး .. ကိုယ္ျပသနာျဖစ္လည္းလိုင္းရွင္းေပးမယ့္ မိဘက အနီးအနားမွာ မရွိ .. ေျပာရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ေတာင္ သနားလာျပီ .. :P
ခုဒီမွာေတာ့ မျမင္ခ်င္ေပမယ့္လည္း ၾကည့္တတ္ေနျပီ .. မရီျပခ်င္ေပမယ့္လည္း ရီျပတတ္ေနျပီ .. မေျပာခ်င္ေပမယ့္လည္း စကားလံုးေတြရွာျပီး ေျပာတတ္ေနျပီ .. စိတ္ထဲက မပါတာေတြလုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္လည္း ေမာပါတယ္ .. ဒီထက္ပိုျပီးရင့္က်က္သြားမယ့္ အသက္ပိုင္းက်ရင္ေတာ့ ရင္ထဲမွာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းထားျပီး အားလံုးကို စိတ္ပါလက္ပါ ရီျပ ျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္ျပတတ္လိမ့္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ..
9 comments:
တေန႕ အနည္းဆံုး ၃ေယာက္ ကို ခ်ီးက်ဴးစကား ေျပာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါတဲ့ ဖတ္ဖူးတာပဲ။
( ဆိုင္မဆိုေတာ့ မသိဘူးေလ )
လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနရၿပီဆိုလို႕ office temper ဆိုၿပီး utube မွာ ၾကည့္တုန္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာ။
တခုခုျဖစ္တိုင္း တရုတ္ေတြနဲ႕ ေျပာေနက် စကားပဲ ေျပာရမယ္ထင္တယ္ jia yo :D cheer!!
က်ားယိုပါတယ္ .. သူမ်ားကိုလညး္က်ားယိုပါတယ္ .. ကိုယ့္ကိုယ္လည္း က်ားယိုပါတယ္.. :D
ခုခ်ိန္မွာမိုးခါးက အဲ႔လိုေတြးေနေတာ႔ ၀ိွဳက္ထက္ပိုရင္႔က်က္တယ္ ေတာ္တယ္ ဆက္လုပ္ :P
ဟုတ္တယ္ မိုးခါး ေရ့ က်ေနာ္တို႔ေတြက လေတြထဲက လူေတြမို႕ကင္းမွမကင္းနိုင္တာပဲေနာ့္ ဒါေၾကာင့္ တည့္ေအာင္ေပါင္းရတာပါပဲ လူအမ်ိဳး၂ဆိုေတာ့စိတ္ဓာတ္ေတြလည္းအမ်ိဳး၂ေပါ့
က်ေနာ္တို႔ဟန္ေဆာင္ျခင္းအနုပညာကို တတ္ေျမာက္မွပဲ အဆင္ေျပေတာ့မယ္.....ပြဲေစ်းမွာေရာင္းတဲ့ မင္းသားမ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေလးသြားသတိရတယ္ဗ်။
ေကာင္ေလးလည္း မိုးခါးလိုဘဲ ကိုယ္မေခၚခ်င္တဲ့သူဆို ရင္ အရင္က လွည္႕ေတာင္မႀကည္႕ဘူး. အခုေတာ့ အဲလိုလုပ္လို႕ ရေတာ့ဘူး..။ တရားစာေတြဖတ္ပါမ်ား ၿပီး သီလရွင္ ၀တ္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္သြားအံုးမယ္ေနာ္..။ :-)
လူနဲ႔ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္က က်ယ္ေျပာလွပါတယ္။ ကိုယ္က အေကာင္းဆံုးလုိ႔ ထင္ထားေပမယ့္ တဖက္လူရဲ႕ စိတ္မွာ လုိေသးတယ္လို႔ ထင္ခ်င္ ထင္ေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အရာရာ ဂရုစိုက္ပါ။ အခ်ိန္က လူရဲ႕ စိတ္ကုိ ရင့္က်က္ေစႏုိင္ သလုိ၊ တန္ဖုိးရွိတဲ့ စာအုပ္ စာေပ ေတြကလည္း လူရဲ႕ စိတ္ကုိ ႏူးညံ့ေစတယ္၊ အမွား အမွန္ကုိ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား ႏုိင္ေအာင္ လမ္းညႊန္း ေပးပါတယ္။ ကိုယ္ကသာ အေကာင္းဆံုးကုိ လက္ခံယူဖုိ႔ တာ၀န္ရွိသူပါ။ သယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆင္ဆင္ေျပ ပါေစေနာ္
၀ိႈက္ရယ္ မထင္ပါနဲ႕ ..
ေမာင္မ်ိဳးေရ dark note ထဲက မ်က္ႏွာဖံုးေလးေတာ့သေဘာက်တယ္ ..
ေကာင္ေလးေျပာသေလာက္ေတာ့ မေပါက္ေျမာက္ေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ႕ ..
ကို၀င္းေဇာ္ စကားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. း)
မုိးခါးေရ
စိတ္ထဲက တကယ္ပါေအာင္ ျပဳံးႏုိင္လာရင္ ပုိ ေကာင္းမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္လည္းၾကဳီးစားေနတုန္းပဲ။
မိုးခါးနဲ႔ မေဗဒါနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူေနျပီ.. မေဗဒါလဲ ကိုယ္ၾကည့္မရတဲ့သူဆို လံုး၀ဟန္ေဆာင္ျပံဳးျပလို႔မရခဲ့ဘူး... အဲလို အက်င့္ေတြေၾကာင့္လဲ ဒီနိုင္ငံက ကတုံးေပၚထိပ္ကြက္.. ေဖာ္လန္ကပ္ဖား.. စကားေရာင္းစကား၀ယ္.. ပလီပလာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ အဆင္မေျပပဲ အလုပ္လဲ ေျပာင္းရတာ ၃ခါရွိျပီ.. ခုေတာ့ ကိုယ့္ဘက္ကလဲ ျပင္မွဆိုျပီး ၾကိဳးစားေနရတယ္... ခုေတာ့ ၾကိဳးစားဆဲပဲ.. အေျခအေနကေတာ့ မုန္းတဲ့သူလဲ စကားေျပာလာနိုင္ျပီ.. ျပံဳးလဲ ျပံဳးျပနိုင္လာျပီ.. ဒါေပမဲ့ စကားအေျခအတင္ေျပာရတဲ့ေနရာဆိုရင္ေတာ့ မ်က္လံုးက ေဒါသကို ထိမ္းမရေသးဘူး.. မ်က္လံုးက စိတ္ထြက္ေပါက္ေလ.. ခက္တာက.. မေဗဒါအလုပ္က မ်က္နွာဖံုးစြပ္ရေတာ့.. ျပံဳးျပတဲ့ပါးစပ္ကို မျမင္ပဲ.. ဟန္ေဆာင္မရတဲ့ ေဒါသမ်က္လံုးေတြကိုပဲ သူတို႔ျမင္ေနၾကတယ္ထင္တယ္.. ဆက္လက္ၾကိဳးစား ဟန္လုပ္လိုက္ပါအံုးမယ္... မိုးခါးလဲ.. က်ားယို... အဟီး..
Post a Comment