ရက္ေလး ၁ရက္

မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေပါမ်ားျခင္းကလည္း မဂၤလာတပါးပါပဲ .. တဦးတည္း အထီးက်န္ေနမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပ်င္းဖို႕ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္ .. ဒီကို ေရာက္ခါစကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆိုလို႕ လက္တဖက္ေတာင္မျပည့္ပါဘူး .. ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အမေတြ ညီမေတြ ေမာင္ေလးေတြ အကိုေတြနဲ႕ စိုစိုေျပေျပျဖစ္လာျပီဆိုပါေတာ့ .. း)

တနဂၤေႏြေန႕ဆို ေစာေစာစီးစီး ထေလ့ကိုမရွိပါဘူး .. မနက္ျဖန္ရံုးပိတ္ျပီဆိုတာနဲ႕ အင္တာနက္ကို ညလံုးေပါက္သံုးရမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားတာနဲ႕အညီ က်န္ခဲ့တဲ့စေန (၉.၅.၀၉) ကလည္း ဘေလာ့ကို ျပင္ရင္း ကလိရင္း မနက္ ၅နာရီထိုးပါတယ္ .. ေနာက္ေန႕မနက္ အေမမ်ားေန႕က်ေတာ့ အမက အျပင္ထြက္ဖို႕လုပ္ေနသံၾကားတာနဲ႕ ႏိုးသြားတယ္ .. ဒီလိုနဲ႕ မ်က္လံုးပြင့္ရင္ အထီးက်န္မေနတတ္လို႕ ကြန္ပ်ဴတာခလုတ္ေလး အသာဖြင့္လုိက္တယ္ .. အမက မအိပ္ေတာ့ဘူးလားတဲ့ .. ႏိုးမွေတာ့ သိပ္လည္း အိပ္ခ်င္စိတ္ကမရွိ .. ဒီလိုနဲ႕ ဒီဇာတ္လမ္းေလးျဖစ္လာတာေပါ့ ..

ဘေလာ့စြဲေနသူေတြ ထံုးစံအတုိင္း ကြန္ပ်ဴတာပြင့္တာနဲ႕ အရင္ဖြင့္ျဖစ္တာ ဘေလာ့ပါပဲ .. ကိုယ့္ဘေလာ့ကိုဖြင့္လုိက္ေတာ့ အဆိပ္ခြက္ရဲ႕ ေအာ္သံက်ယ္က်ယ္ကိုၾကားရတယ္ .. သီခ်င္းလိုခ်င္လို႕အက္ထားပါတယ္တဲ့ .. ခုသူလိုခ်င္တဲ့သီခ်င္း ရျပီဆိုေတာ့ ခုျပန္ျဖဳတ္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္ .. :P .. ဒါနဲ႕ ဒီလိုနဲ႕ မနက္ေစာေစာ (၁၀ နာရီ) ကို အဆိပ္ခြက္ေအာ္ဂ်က္နဲ႕ စဖြင့္လိုက္တယ္ ..

ဒီလိုနဲ႕တဆက္တည္း ခ်စ္မမ မေရာင္က တက္လာျပန္ေရာ .. သူနဲ႕လည္း ဆက္ပြားတာေပါ့ .. ပြားရင္းနဲ႕ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္တဲ့ .. ဒီက ျပန္အိပ္ဖို႕ေခ်ာင္းေနတာ .. ရာသီဥတုက ကိုယ့္ဘက္မွာရွိေနတာကို အျပင္ထြက္ရင္ ကိုယ့္ေလာက္မိုက္တဲ့လူရွိပါ့မလား .. ဒါေပမယ့္ မိုက္ဇာတ္ပဲ ခင္းလိုက္တယ္ .. :P သိပ္ေတာ့ မေခၚလုိက္ရပါဘူး .. ဒီကလည္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႕ ဘာလုပ္ရပါ့ စဥ္းစားေနတဲ့လူဆိုေတာ့ .. သြားမယ္ လာေလ ေပါ့ ..

ဘယ္သူေတြလဲ ဘယ္လဲ ဘာလဲ ဘယ္ခ်ိန္လဲ ဘယ္ေနရာလဲ နဲ႕ ေမးခြန္းမ်ားစြာကို ေဆြးေႏြးအေျဖရွာျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္ဆံုးသတင္းကေတာ့ ၂နာရီခြဲ ေအာခ်ပ္ အမ္အာတီပါတဲ့ ..

ထံုးစံအတုိင္းမိုးခါးတို႕ အခ်ိန္မွန္ ၂နာရီခြဲခ်ိန္းတာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေနာက္က်သြားတယ္ .. ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ မေရာင္ရယ္ .. ကိုရီႏိုရယ္က ေရာက္ေနျပီ .. အဆိပ္ခြက္ကိုလည္း ျမင္လုိက္တယ္ လွစ္ခနဲ .. သူက လက္မွတ္ကို ေရွ႕ေတာ္ေျပးသြား၀ယ္ပါတယ္တဲ့ .. ေနာက္ေတာ့ ဂ်ပန္ေကာင္ေလးနဲ႕ေတြ႕ (သူက အရင္ေရာက္ေနတာပါ .. သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ..) ဘယ္သူက်န္ေသးလဲဆိုေတာ့ ေတာင္ေပၚသား ဦးရွင္ၾကီးနဲ႕ မၾကယ္တို႕ကို ေစာင့္ရမယ္ဆိုျပီး ေစာင့္ .. အတိုခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုး လူစံုသြားတယ္ေပါ့ .. ဒီလိုနဲ႕ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္ .. ဗီဗိုးစီးတီးသြားထုိင္တယ္ .. ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္တယ္ .. ဒီေလာက္ပါပဲ .. :D

ေနာက္ဆံုးေတာ့ the end ေပါ့ေနာ္ .. :P

ခြဲခြာခ်ိန္တိုင္လို႕ ခြဲရမယ္ဆိုေတာ့ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ပဲ ခြဲခြာလာခဲ့ၾကတယ္ေပါ့ .. ေနာက္တခ်ိန္အတြက္လည္း တခါတည္း ဘြတ္လိုက္ေသးတယ္ .. ေနာက္တပတ္အတြက္ကိုေလ .. ဒါေတာ့ မၾကာမီ လာမည္ ေမွ်ာ္ေပါ့ .. အဲဒီအခါက် ထပ္ေရးမယ္ေနာ္ .. ခုေတာ့ ေတာ္ေသးျပီ ..

ေအာက္က လင့္ေတြမွာလည္း သူတို႕ေတြေရးထားတာရွိေသးတယ္ .. ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြေပါ့ .. အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ .. ပံုေတြလည္းတင္ထားၾကတယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္ အပ်င္းထူျပီး မတင္ေတာ့ပါေနာ္ .. း)


အဲဒီေန႕က တကယ္ေပ်ာ္ရပါတယ္ .. ေျခကိုလည္းတိုေရာပဲ .. အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း တံုးကနဲပဲ .. မနက္ ရံုးသြားဖို႕အလန္းျမည္ေတာ့ေတာင္ အိပ္မက္မွတ္ေနတာ .. (အဲလိုႏုိးၾကားပါတယ္ ..:D)



မေရာင္
မၾကယ္
ဦးရွင္ၾကီး
ကိုရီႏို
ေတာင္ေပၚ
ဂ်ပန္
အဆိပ္